Heb ik autisme, hoe mij laten "testen" ?

Tip ga naar de dokter en laat het onderzoeken.

je kan je uiteraard laten onderzoeken (dit is hoofdzakelijk: vragen, vragen en nog eens vragen beantwoorden...

meer info:
http://www.centrumautisme.nl/

Ja, naar de dokter gaan, die verwijzen je door en laten je misschien een screening doen van een paar uurtjes.

Pas op met labels aan je te laten ophangen, veel mensen gaan zich naar een beeld gedragen als ze eenmaal ergens mee gediagnosticeerd zijn. Momenteel wordt nogal veel onder de noemer 'autisme' gegooid, net zoals dat eerst bij ADHD werd gedaan. Vooral veel mensen in de puberteit krijgen ten onrechte dit label opgeplakt, omdat pubers zich nou eenmaal niet altijd sociaal gedragen. De maatschappij vindt het moeilijk om daarmee om te gaan en noemt het dus afwijkend.

Verder: wat herken je ervan?

Volgens mij heeft iedereen wel op de één of andere manier autistische trekjes, maar dat maakt je niet meteen autistisch.

Er is een heel groot verschil tussen autistische trekjes hebben en daadwerkelijk een autist zijn. Laten we het zo zeggen, als je echt een autist was dan had dat vast wel iemand serieus opgevallen, op school bijvoorbeeld.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:16 schreef DroomFiguur het volgende:
Pas op met labels aan je te laten ophangen, veel mensen gaan zich naar een beeld gedragen als ze eenmaal ergens mee gediagnosticeerd zijn. Momenteel wordt nogal veel onder de noemer 'autisme' gegooid, net zoals dat eerst bij ADHD werd gedaan. Vooral veel mensen in de puberteit krijgen ten onrechte dit label opgeplakt, omdat pubers zich nou eenmaal niet altijd sociaal gedragen. De maatschappij vindt het moeilijk om daarmee om te gaan en noemt het dus afwijkend.

Verder: wat herken je ervan?

TS mag best oppassen met een labeltje zoeen, maar de maatschappij noemt niet iets afwijkend. Iets is afwijkend of iets is dat niet. Als de meeste mensen sociaal en extravert zijn ben je afwijkend als je anders in elkaar steekt. Dat hoeft niet slecht te zijn, tenzij je wel sociaal wíl zijn maar dat niet kan.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:18 schreef babipangang het volgende:
Volgens mij heeft iedereen wel op de één of andere manier autistische trekjes, maar dat maakt je niet meteen autistisch.

Introverte en onzekere mensen vooral ja.

Ik kan je aanraden nog eens goed na te denken voordat je je laat onderzoeken. Asperger/autisme is een stempel voor het leven, sommige mensen gaan zodra ze een diagnose hebben zichzelf helemaal analyseren en raken daarmee nog verder van huis.

Je ouders probeerden je gewoon te corrigeren zodat je doet zoals zij graag willen dat je doet of dat zij vinden dat je hoort te doen. Als je werkelijk niet sociaal zou zijn dan zouden ze dat wel aan je kunnen uitleggen zonder een term te gebruiken waar ze zelf waarschijnlijk niet veel van af weten, waardoor jij je nu zorgen maakt en informatie probeert te verzamelen over het onderwerp autisme om aan hun wens te voldoen. Vraag jezelf af wat jij vind van je eigen gedrag, waarom dat wel of niet sociaal zou zijn, wat sociaal zijn eigenlijk is, hoe jij vind dat je je hoort te gedragen.

Je kunt wel van alles nu over autisme gaan lezen maar dan wel met het idee dat je jezelf de volgende keer beter kunt verweren, dus aangeven wat de kenmerken zijn en waarom jij vind dat je daar niet aan voldoet.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:16 schreef DroomFiguur het volgende:
Pas op met labels aan je te laten ophangen, veel mensen gaan zich naar een beeld gedragen als ze eenmaal ergens mee gediagnosticeerd zijn. Momenteel wordt nogal veel onder de noemer 'autisme' gegooid, net zoals dat eerst bij ADHD werd gedaan. Vooral veel mensen in de puberteit krijgen ten onrechte dit label opgeplakt, omdat pubers zich nou eenmaal niet altijd sociaal gedragen. De maatschappij vindt het moeilijk om daarmee om te gaan en noemt het dus afwijkend.

Verder: wat herken je ervan?

Niet sociaal is niet hetzelfde als asociaal hè...

Verder gewoon idd naar je huisarts al moet idd gezegd worden dat je dat alleen moet doen als je dagelijks functioneren er onder lijdt

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:30 schreef Re het volgende:

[..]

Niet sociaal is niet hetzelfde als asociaal hè...

Verder gewoon idd naar je huisarts al moet idd gezegd worden dat je dat alleen moet doen als je dagelijks functioneren er onder lijdt

En dan niet zo maar lijden, maar echt ontregeld zijn. Want elke puber gaat door ups en downs.

Ik zou me idd geen label laten opplakken.

Misschien heb je gewoon geen zin om je te interesseren voor anderen?

Ik heb ook schijt aan iedereen, dat maakt je nog geen autist.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:38 schreef Monco10 het volgende:
Ik zou me idd geen label laten opplakken.

Misschien heb je gewoon geen zin om je te interesseren voor anderen?

Ik heb ook schijt aan iedereen, dat maakt je nog geen autist.

als je niet onder de reguliere autistische syndromen valt hebben ze de backup mogelijkheid: PDD-NOS, met die redeneringen kan -iedereen- 'autist' zijn

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:35 schreef gogosweden het volgende:
Ik durf niet om op een nieuw persoon in de klas af te stappen, Ik vind het moelijk om onbekenden te bellen.
Ik "durf" niet mijn hand op te steken in de klas.
En ik praat alleen over mijn gevoelens via msn.

Misschien ook even googlen op symptomen van de stoornis 'verlegenheid'?

quote:

Op zondag 1 mei 2011 22:11 schreef ShadyLane het volgende:

[..]

Misschien ook even googlen op symptomen van de stoornis 'verlegenheid'?

Waarom zou je je ervoor schamen? Laat het gewoon onderzoeken. Je hebt alleen maar te winnen, niks te verliezen als je jezelf iets beter kunt begrijpen. En desgewenst zou je je gedrag kunnen veranderen zodat je anders in het leven komt te staan.
En stel dat je een autistisch trekje hebt? Dat is toch niks genants?
Daarbij of je het nou blijkt te hebben of niet. Je blijft gewoon jezelf, zoals je altijd al was. In die zin zou je inderdaad kunnen zeggen dat het een labeltje is.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:38 schreef Monco10 het volgende:
Ik zou me idd geen label laten opplakken.

Misschien heb je gewoon geen zin om je te interesseren voor anderen?

Ik heb ook schijt aan iedereen, dat maakt je nog geen autist.

Mens behoort sociaal te zijn dus in die zin is het 'raar' als je dat niet wil zijn en zo.

En dat laatste klopt. Als je schijt aan iedereen hebt, ben je nog geen autist. Maar in TS geval vind ik het geen vreemd vermoeden.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 22:50 schreef Piet_Piraat het volgende:

[..]

Gelul.

Evolutionair gezien is het wel zo nuttig geweest.

Nu hoeft dat niet meer idd, of in mindere mate want contacten zijn nog altijd erg handig.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 22:47 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Mens behoort sociaal te zijn dus in die zin is het 'raar' als je dat niet wil zijn en zo.

En dat laatste klopt. Als je schijt aan iedereen hebt, ben je nog geen autist. Maar in TS geval vind ik het geen vreemd vermoeden.

Ik ben het met je eens dat de meeste mensen sociaal zijn. Wat ik dan ook vooral bedoelde in m'n post hierboven is dat dit soort klachten veel voorkomen bij mensen die nog in ontwikkeling zijn. (er vanuit gaande dat dat bij TS van toepassing is) Risico hiervan is dan dat mensen te snel in een hokje gegooid worden, terwijl het een probleem kan zijn van voorbijgaande aard.

Maar goed, een huisartsbezoekje kan natuurlijk nooit kwaad.

Ik denk niet dat je moet gaan kijken of je autisme hebt, maar hoe je jezelf kunt verbeteren op sociaal vlak. Het feit dat je niet durft geeft eigenlijk aan dat je wel die behoefte hebt. Ga hiervoor naar de huisarts en die kan je doorsturen naar een psychiater voor een onderzoek. Aan de hand daarvan kan worden gekeken wat de oorzaak is van jouw problemen en wat je daar aan kan doen. Er kunnen wel meer redenen dan autisme zijn waarom sociaal contact bij jou niet lekker loopt.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:37 schreef ElmoFan het volgende:
als je echt autistisch was was het waarschijnlijk al wel opgevallen op de basisschool.

Dat hoeft niet altijd het geval te zijn.

Bezoekje kan nooit kwaad.

je bent het niet, autischten kennen geen schaamte.

quote:

Op maandag 2 mei 2011 03:02 schreef Piet_Piraat het volgende:

[..]

Geen wonder dat de zorgpremie blijft stijgen.

Ik denk dat een bezoekje zekerheid geeft, en dat is toch belangrijk voor TS?

Zie het alsjeblieft vooral niet als zeker voordelig om een diagnose in je zak te hebben. Ik heb zelf de diagnose 'autistisch spectrum' gekregen en hoewel ik het best begrijp is dat zeker niet iets waar ik naar leef, laat staat dan ik het vertel. Het klopt wel dat het is waar ik het meeste in pas. Ik ben een einzelgänger, heel graag alleen, ik ben sociaal niet de sterkste (maar ik acteer van wel waardoor mensen dat niet doorhebben), ik ben geobsedeerd door getallen en erg intelligent... Maar dat is gewoon wie ik ben, dat is mijn persoonlijkheid. Begin daar eens, bij het uitzoeken van wie je bent. Een diagnose heb je daar niet bij nodig, en medicatie al helemaal niet.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:38 schreef Monco10 het volgende:
Ik zou me idd geen label laten opplakken.

Misschien heb je gewoon geen zin om je te interesseren voor anderen?

Ik heb ook schijt aan iedereen, dat maakt je nog geen autist.

Juist.

TS, hoe oud ben je? Hou rekening met pubertijd.

Alsof die dokters goden zijn . Ik heb als zestienjarige de 'onofficiële' diagnose 'borderline' gekregen. Later bleek dat gewoon de puberteit te zijn.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:35 schreef gogosweden het volgende:

[..]

maar wat word gezien als dat je dagelijks leven eronder lijd?

Ik durf niet om op een nieuw persoon in de klas af te stappen, Ik vind het moelijk om onbekenden te bellen.
Ik "durf" niet mijn hand op te steken in de klas.
En ik praat alleen over mijn gevoelens via msn.

Ik heb trouwens geen idee of dat autisme symptomen zijn of juist niet.

Ik zie dat niet als autisme, voor mij zou zoiets overkomen als onzekerheid/faalangst

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:10 schreef gogosweden het volgende:


En tot mijn verbazing zijn er best een aantal symptomen die bij mij "passen" in de zin van dat ik ze heb.

domme zin.. dat je je misschien herkent in specifieke symptomen betekent niet 'dat je ze hebt'.... en al helemaal niet dat je een ziekte zou hebben enkel omdat je dus bij enkele specifieke symptomen je 'herkent'...

bv aan Autisme is heel specifiek herkenbaar dat het een ontwikkeling is die bij kinderen voor hun derde levensjaar al duidelijk opvalt, vaak al als baby, het ontwijken van blikcontact.
autisten lachen ook als kind opvallend en aantoonbaar minder (iets dat veelal aanhoud als volwassene, tevens is hun wijze van het uitten van gevoelens of het 'lachen' vaak iets dat anderen eerder 'shockeert).
Een zeer groot deel van de autisten ontwikkeld niet genboeg spraakkennis om voldoende te communiceren in het dagelijks leven.
tevens hebben veel autisten grote motorische stoornissen, zeker bv een laag ontwikkeld evenwichtsgevoel en bv een erg slecht 'reactievermogen' (bv geen bal kunnen vangen)...


Hierbij is het belangrijk dat al die symptomen bij autisten veroorzaakt worden door een neurologische stoornis..
Natuurlijk kan het zijn dat iemand anders óók een specifiek symptoom bij zichzelf 'herkent' maar als dat symtpoom niet door de neurologische stoornis die autisme is veroorzaakt wordt, kun je het eigenlijk geen autisme noemen....


helaas is er door veel artsen en bij sommige mensen wel een sterke ontwikkeling aan de gang waarin die graag willen doen alsof een bepaalde ziekte vooral een kwestie is van het voldoen aan enkele smyptomen...
desnoods passen ze de beschrijving van een ziekte 'aan'... zoals men bij Autisme opeens de 'Autisme-spectrum-aandoeningen' verzonnen heeft speciaal voor een aantal mensen die veelal aantoonbaar niet de neurologische autisme-aandoening hebben, maar waarbij je hooguit soms ook door andere oorzaen veroorzaakte soortgelijke symptomen ziet, als die Autisten vaak in veel sterkere en uitvergrote mate hebben.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:35 schreef gogosweden het volgende:

[..]

maar wat word gezien als dat je dagelijks leven eronder lijd?

Ik durf niet om op een nieuw persoon in de klas af te stappen, Ik vind het moelijk om onbekenden te bellen.
Ik "durf" niet mijn hand op te steken in de klas.
En ik praat alleen over mijn gevoelens via msn.

Ik heb trouwens geen idee of dat autisme symptomen zijn of juist niet.

Sinds wanneer staat schaamte gelijk aan autisme? Je moet je gewoon kwetsbaarder opstellen en wat meer in het leven komen te staan. Veel met mensen praten over alles en niks - maakt niet uit wat voor onzin je eruit kraamt, zolang je maar leuk aan het kletsen bent. En niet alles analyseren. Gewoon verstand op 0(,1%, zodat je op het niveau van je klasgenoten zit) en dan kletsen maar.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:10 schreef gogosweden het volgende:
Hallo,

Laten we bij het begin beginnen.

Ik had vandaag voor de zoveelste keer ruzie met mijn ouders over dat ik me niet sociaal genoeg gedraag. En toen zeiden ze (voor de grap?) dat ik wel een autist leek. En aangezien ik toch even niets te doen had las ik die wikipedia page erover .

En tot mijn verbazing zijn er best een aantal symptomen die bij mij "passen" in de zin van dat ik ze heb. Nu vroeg ik mij af wat ik het beste hiermee kan doen? Het liefst hang ik het niet aan de grote klok omdat ik me er nogal voor schaam enzo.

Alvast bedankt,

gogo

Het letterlijk nemen van iemands woorden kan een symptoom zijn.. Oh wat heerlijk ironisch

Heb je je eigenlijk laten testen, inmiddels?

Het gaat ook niet om de label, maar dat je wat zelfverzekerder wordt. Het kan met puberteit te maken hebben, maar als je er echt last van hebt, kan assertiviteitstraining geen kwaad.

quote:

Op maandag 2 mei 2011 03:42 schreef Grunge. het volgende:
Alsof die dokters goden zijn . Ik heb als zestienjarige de 'onofficiële' diagnose 'borderline' gekregen. Later bleek dat gewoon de puberteit te zijn.

Een 'onofficiële' diagnose is geen diagnose. Waarschijnlijk gewoon een vermoede.

Ik zou me wel laten testen. Anders blijf je met die vraag rondlopen.

Autisme is een informatieverwerkingsstoornis. Autisten kunnen minder goed dan een 'normaal persoon' prikkels verwerken. Het valt vooral op bij sociale interacties, maar het is niet alleen dat.

Stel, je loopt door een drukke stad. Je krijgt dan enorm veel prikkels binnen. Je hoort van alles en je ziet van alles. Maar de meeste personen staan daar niet bij stil, omdat de hersenen het allemaal razendsnel verwerken. Ze kunnen zich automatisch afsluiten voor de prikkels die niet belangrijk zijn en zich openstellen voor de waarnemingen die er wel toe doen.

Een autist kan het wel merken. Alle geluiden en alle dingen die hij ziet, kunnen op hem afkomen. Het benauwt hem en hij kan overprikkeld raken. Een autist kan het niet lang volhouden om in zo'n drukke omgeving te zijn, daarom zoekt hij de stilte en eenzaamheid op; puur omdat het daar rustiger is.

Bij een ernstige vorm van autisme is dat nog veel erger. Die mensen kunnen nog veel minder prikkels verwerken en leven in hun eigen wereldje. Daardoor zijn ze verstandelijk gehandicapt en kunnen ze bijvoorbeeld niet of nauwelijks met andere mensen communiceren.

--------------------

Wat ik hiermee wil zeggen. Autisme is een stoornis die alleen kan worden vastgesteld door een deskundige. Het is niet persé hetzelfde als sociaal onhandig. Soms kunnen ze wel sociaal zijn en merken andere mensen niks aan hen. Net als de meeste mensen, hebben autisten wél behoefte aan contact met andere mensen.

--------------------

Als ik jou was, zou ik uitzoeken wat precies de oorzaak is voor jouw problemen. De dingen die jij opnoemde, kunnen met zoveel dingen te maken hebben. Het zou autisme kunnen zijn, maar voor hetzelfde geldt ben je depressief. Of misschien heb je een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.

Ik ben het eens dat je mensen niet in een hokje moet plaatsen. En je moet niet teveel gewicht hangen aan de diagnose die een psych jou zal geven.

Maar aan de andere kant; een diagnose geeft wel duidelijkheid en je weet dan in welke richting je moet gaan zoeken om je problemen te kunnen oplossen.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 22:59 schreef Piet_Piraat het volgende:

[..]

Evolutionair gezien hebben degene met grootste bek het beste resultaat.

Niets wat een beetje vergif niet oplost.

Evolutie...

Iedereen heeft wel wat autistische trekjes. Het hoeft niet meteen te betekenen dat je autistisch bent. Ik zou je eigenlijk niet laten testen. Het lijkt vaak alsof er voor dokters geen tussenweg is: of je bent autistisch, of je bent het niet. Terwijl er vaak nog grensgevallen zijn.

Misschien kun je ook naar het financiële plaatje kijken. Als je een hoog eigen risico hebt dat nog openstaat, is het zo gek nog niet om een bibliotheek of boekwinkel binnen te stappen voor een goed boek over autisme. Een stempeltje behoud je voor het leven; het KAN ook het geloof in eigen kunnen ondermijnen. Ik lees vaak over mensen met Asperger dat ze problemen ontdekten die voor de diagnose niet eens bestonden.

Toffe ouders heb je, je zo maar uitschelden voor autist.

Schelden serieus nemen is wel het laatste wat je moet doen, TS.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 21:20 schreef Dennis_enzo het volgende:
Er is een heel groot verschil tussen autistische trekjes hebben en daadwerkelijk een autist zijn. Laten we het zo zeggen, als je echt een autist was dan had dat vast wel iemand serieus opgevallen, op school bijvoorbeeld.

um ik heb al m'n hele leven autisme en ja het viel op, maar niet genoeg om er ook wat mee te doen. bij mij is het pas op m'n 18de vastgesteld.

OT: bij je huis arts kun je door worden verwezen naar een psycholoog, je kunt ook zelf naar de psych gaan, maar dat word bijna nooit vergoed. pas iig op (wanneer je een diagnose laat stellen) dat je je er niet in verliest, je bent en blijft gogo, er word alleen een stukje van je puzzel omgedraaid en belicht

quote:

Op maandag 9 mei 2011 18:18 schreef gogosweden het volgende:

[..]

tot je 21ste is alle vorm van gezondheidszorg in zweden gratis.

[..]

Is je leven er op enige wijze beter van geworden dat er autisme bij je is vastgesteld?

jazeker, het heeft me wel veel pijn en moeite gekost, je word heel erg met jezelf geconfronteerd. maar nu zit ik echt veel lekkerder in m'n vel, kan ik makkelijker contact zoeken en heb ik meer overzicht.

ik ben nog wel steeds mezelf, maar ik weet nu beter hoe de wereld in elkaar zit en hoe ik daar in pas. die veranderingen ligen ook wel een beetje bij jezelf hoor, zo had ik ervoor kunnen kiezen om hulp te krijgen met mijn financieën/boekhouding bijvoorbeeld (iets wat ik misschien wel kan gebruiken). ik heb er echter voor gekozen om mijn geld zelf op elke manier in eigen handen te houden, ik heb er tenslotte zelf voor gewerkt en gespaard.