Waar is de gentleman?

quote:

Op zondag 1 mei 2011 22:38 schreef PanicQueen het volgende:
Ik ben het hier mee eens. Als je voorstelt om voor iemand te koken ga je toch ook niet verwachten dat de ander de ingredienten meeneemt?

Dat is uiteraard een ander verhaal.
Ik heb het ook niet over iemand trakteren op een etentje,

Maar als een vrouw wil afspreken en de man moet betalen..
Maar ja, dat hadden we al gehad.

Precies.

'Ga je mee naar Disneyland? Je moet alleen wel even een vliegticket en een entreekaartje kopen'

Geldt net zo goed voor een avondje uit/etentje als je het mij vraagt. Ook al hoeft de man in dat geval niet zelf ingrediënten mee te nemen

quote:

Op zondag 1 mei 2011 22:37 schreef Shispeed het volgende:

[..]

waarom ga je voor je vriendin de trap op? die ken ik niet?

sowieso lijkt mij het toch logischer om achter haar de trap op te lopen?

De gedachte is dat dat niet netjes is, want dan zou je onder haar rokje kunnen kijken. Maar volgens de bijbel der omgangsvormen, het boekje "hoe hoort het eigenlijk" gaat de vrouw wél voor als beiden de trap opgaan. De gedachte is dat de man haar dan kan opvangen als ze valt, en dat "telt hier zwaarder dan dat de man als hij geen heer is, onwelvoeglijk onder de rokken van de vrouw zou kunnen kijken".

Als je de trap afloopt, gaat de man voor, wederom om haar te kunnen opvangen.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 22:44 schreef PanicQueen het volgende:

[..]

Zou in ieder geval een originele date zijn als hij dat wel deed

Haha. Als hij dan zelf lukraak wat meeneemt, wordt het een soort van 'ready steady cook'
Maar ik vind inderdaad in basis dat degene die de ander uitnodigt, moet betalen. Als je al een tijd wat hebt en je beslist samen om uit eten te gaan, dan kun je het splitsen, maar eigenlijk vind ik het beter om dan gewoon een beetje om en om te betalen. Heb je niet dat gedoe met de rekening verdelen en geld op tafel.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 22:43 schreef cinnamon_M het volgende:

[..]

De gedachte is dat dat niet netjes is, want dan zou je onder haar rokje kunnen kijken. Maar volgens de bijbel der omgangsvormen, het boekje "hoe hoort het eigenlijk" gaat de vrouw wél voor als beiden de trap opgaan. De gedachte is dat de man haar dan kan opvangen als ze valt, en dat "telt hier zwaarder dan dat de man als hij geen heer is, onwelvoeglijk onder de rokken van de vrouw zou kunnen kijken".

Als je de trap afloopt, gaat de man voor, wederom om haar te kunnen opvangen.

Is de auteur Amy Groskamp-ten Have?? In dat geval ken ik het!
Hahaha, ik was echt 12 ofzo, toen moest ik dat lezen van mn moeder. (ik was dan ook een natuurramp aan tafel destijds)

Ik heb het in mijn boekenkast grappig boek

quote:

Op zaterdag 30 april 2011 23:53 schreef Karina het volgende:

[..]

Helaas voor die mannen dan ja, die denken zeker "als ik er maar goed uit zie dan hoef ik ook niet beleefd te zijn".

Je maakt de fout door te denken dat een jongen/man die zich knap vindt gaat denken dat ie niet beleefd hoeft te zijn om een vrouw te krijgen. Zo'n persoon denkt niet over beleefd of onbeleefd, maar is gewoon zich zelf en weet dat het altijd werkt en als het soms kan het mee zitten voor een vrouw dat die persoon ook een gentleman is.

Daar in tegen, een man die problemen heeft met z'n uiterlijk is wel aan het denken om hoe te compenseren. Het is een kwestie van angst en zelf vertrouwen en vaak over realisme.

quote:

Op zondag 1 mei 2011 22:50 schreef _Lily_ het volgende:

[..]

Is de auteur Amy Groskamp-ten Have??

[...]

Idd!

Dat je die moest lezen... al is het eigenlijk niet eens zo een slecht idee.
Ik hoefde t zeker niet te lezen, maar als ik iets deed wat mijn vader niet vond 'kunnen' kwam hij wel steeds met dat boekje aan. Het zal ergens toch gewerkt hebben, want enkele jaren terug heb ik er zelf een gekocht.

Altijd leuk leesvoer:

http://www.ediplomat.com/np/cultural_etiquette/ce_nl.htm

quote:

Op zondag 1 mei 2011 23:58 schreef cinnamon_M het volgende:

[..]

Idd!

Dat je die moest lezen... al is het eigenlijk niet eens zo een slecht idee.
Ik hoefde t zeker niet te lezen, maar als ik iets deed wat mijn vader niet vond 'kunnen' kwam hij wel steeds met dat boekje aan. Het zal ergens toch gewerkt hebben, want enkele jaren terug heb ik er zelf een gekocht.

tsja, ik was altijd dat kind wiens drinken over de tafel vloog... dat soort dingen.
Maar mijn moeder heeft dat er netjes uitgedrild hehe. Nu heb ik prima tafelmanieren al zeg ik het zelf...

Mag ook wel, want ik knap af als mijn gezelschap geen manieren heeft....

quote:

Op maandag 2 mei 2011 00:08 schreef _Lily_ het volgende:

[..]

tsja, ik was altijd dat kind wiens drinken over de tafel vloog... dat soort dingen.
Maar mijn moeder heeft dat er netjes uitgedrild hehe. Nu heb ik prima tafelmanieren al zeg ik het zelf...

Mag ook wel, want ik knap af als mijn gezelschap geen manieren heeft....

Ik had precies hetzelfde, hehe Alleen was het bij mij mijn vader die het eruit 'gedrild' heeft

quote:

Op maandag 2 mei 2011 00:01 schreef Sander het volgende:
Altijd leuk leesvoer:

http://www.ediplomat.com/np/cultural_etiquette/ce_nl.htm

Do not call the Netherlands "Holland." Holland is a region within the Netherlands.

lol?

quote:

Op maandag 2 mei 2011 00:01 schreef Sander het volgende:
Altijd leuk leesvoer:

http://www.ediplomat.com/np/cultural_etiquette/ce_nl.htm

Grappig om te lezen, de Nederlandse manieren door de ogen van een buitenlander.

Toch gek dat ze bij de Fransen en Spanjaarden het ook over stiptheid hebben

Deze vond ik ook wel komisch:

quote:

Moving your index finger around your ear means you have a telephone call, not "you're crazy." The crazy sign is to tap the center of your forehead with your index finger. This gesture is very rude.

quote:

Op maandag 2 mei 2011 00:25 schreef Hoogheid het volgende:
Toch gek dat ze bij de Fransen en Spanjaarden het ook over stiptheid hebben

Deze vond ik ook wel komisch:

[..]

Ja dat is ook bullshit

quote:

Op maandag 2 mei 2011 00:15 schreef TwyLight het volgende:

[..]

Do not call the Netherlands "Holland." Holland is a region within the Netherlands.

lol?

In de Achterhoek zeggen ze echt "ik ga naar Holland" als ze bv naar Amsterdam gaan

quote:

Op maandag 2 mei 2011 00:30 schreef WammesWaggel het volgende:

[..]

In de Achterhoek zeggen ze echt "ik ga naar Holland" als ze bv naar Amsterdam gaan

Lol? Dan wel in de achterachterhoek want ik woon in de achterhoek en heb dat nog nooit gehoord

Ik ben een "gentleman" voor mijn vriendin, altijd al geweest.

Wat betalen betreft: ook daar moet de man wat mij betreft mannelijk/hoffelijk//dominant/hoe-je-het-ook-wil-noemen in zijn. Op de vorige pagina werd door een vrouwspersoon gezegd 'ik betaal mijn eigen drankje en eten wel', ik vind om eerlijk te zijn je eigen eten afrekenen als de rekening op tafel komt echt verschrikkelijk bij een geslaagde date.
Niet omdat ik dan geld kwijt ben, maar ik vind 'hechten aan geld' een vreselijke eigenschap om te zien en om te laten zien. Ik vind het prachtig als hij zonder twijfel zijn portemonnee trekt en als vanzelfsprekend betaalt. Uiteraard bied ik in deze tijd aan om de helft te betalen, maar ik verwacht om eerlijk te zijn dat hij dat weigert. Als hij stilzwijgend mijn geld aanneemt zal ik hem daar niet om dumpen, ik weet dat dat normaal is nu en zeker als je bijvoorbeeld allebei student bent is dat niet minder dan normaal, maar meestal zie ik dat dat een ongemakkelijke situatie is en dat hij zich daar ook niet prettig bij voelt.

Bovendien, en hier komt de goedmaker, vind ik het veel leuker de volgende keer voor hem te koken en daar uitgebreid (mooie) boodschappen voor te doen. Ik heb thuis altijd goede wijn en 'hapjes' staan, daar ga ik ook niet later geld van terug vragen als hij meer dan de helft heeft verorbert. Je mag er best van uit gaan dat uitgaven in de loop der tijd wel gelijk opgaan: en zo niet, dan is dat weer een afknapper voor hem, prima. In ieder geval vind ik de angst voor geld tekort komen of 'gebruikt te worden' uiten door je eigen eten te betalen of de vrouw te laten meebetalen een vrij groot minpunt. Wat dit betreft is de handeling 'betalen' niet verschillend van die andere 'hoffelijke handelingen'. Die worden ook bewust niet gedaan uit angst om minder te zijn of gebruikt te worden ("Ja daag, ik ga niet de deur voor haar open houden, ik ben haar slaafje niet"). Je kwetsbaar of 'lager' op te durven stellen is wel de minste overgave die je over hoort te hebben voor iemand die je waardeert.

Het gaat mij om de handeling. Als ik boodschappen heb gedaan heeft hij niet gezien dat ik dat heb afgerekend, maar in een restaurant is het zichtbaar hoe we het geld verdelen. Bah. De betaling moet bijna onzichtbaar gebeuren, vind ik. Het hoort een waardevolle avond in plezier te zijn, niet in geld.

Mooiste date: wijnbar, ik was even naar het toilet, hij had intussen al afgerekend en heeft daar ook geen woord over gezegd. Toen we weggingen en ik vroeg of we niet moesten afrekenen zei hij dat is gebeurd' (zonder een triomfantelijk of trots gezicht), vond ik fijn. En dat ik dat fijn vind laat ik dan weer wel merken

quote:

Op maandag 2 mei 2011 01:42 schreef Taurus het volgende:
En dat ik dat fijn vind laat ik dan weer wel merken

Door het daglicht uit z'n ogen te zuigen, toch?

quote:

Op maandag 2 mei 2011 01:45 schreef SpecialK het volgende:

[..]

Door het daglicht uit z'n ogen te zuigen, toch?

Oui! Bijvoorbeeld.

quote:

Op maandag 2 mei 2011 01:42 schreef Taurus het volgende:
Wat betalen betreft: ook daar moet de man wat mij betreft mannelijk/hoffelijk//dominant/hoe-je-het-ook-wil-noemen in zijn. Op de vorige pagina werd door een vrouwspersoon gezegd 'ik betaal mijn eigen drankje en eten wel', ik vind om eerlijk te zijn je eigen eten afrekenen als de rekening op tafel komt echt verschrikkelijk bij een geslaagde date.
Niet omdat ik dan geld kwijt ben, maar ik vind 'hechten aan geld' een vreselijke eigenschap om te zien en om te laten zien. Ik vind het prachtig als hij zonder twijfel zijn portemonnee trekt en als vanzelfsprekend betaalt. Uiteraard bied ik in deze tijd aan om de helft te betalen, maar ik verwacht om eerlijk te zijn dat hij dat weigert. Als hij stilzwijgend mijn geld aanneemt zal ik hem daar niet om dumpen, ik weet dat dat normaal is nu en zeker als je bijvoorbeeld allebei student bent is dat niet minder dan normaal, maar meestal zie ik dat dat een ongemakkelijke situatie is en dat hij zich daar ook niet prettig bij voelt.

Bovendien, en hier komt de goedmaker, vind ik het veel leuker de volgende keer voor hem te koken en daar uitgebreid (mooie) boodschappen voor te doen. Ik heb thuis altijd goede wijn en 'hapjes' staan, daar ga ik ook niet later geld van terug vragen als hij meer dan de helft heeft verorbert. Je mag er best van uit gaan dat uitgaven in de loop der tijd wel gelijk opgaan: en zo niet, dan is dat weer een afknapper voor hem, prima. In ieder geval vind ik de angst voor geld tekort komen of 'gebruikt te worden' uiten door je eigen eten te betalen of de vrouw te laten meebetalen een vrij groot minpunt. Wat dit betreft is de handeling 'betalen' niet verschillend van die andere 'hoffelijke handelingen'. Die worden ook bewust niet gedaan uit angst om minder te zijn of gebruikt te worden ("Ja daag, ik ga niet de deur voor haar open houden, ik ben haar slaafje niet"). Je kwetsbaar of 'lager' op te durven stellen is wel de minste overgave die je over hoort te hebben voor iemand die je waardeert.

Het gaat mij om de handeling. Als ik boodschappen heb gedaan heeft hij niet gezien dat ik dat heb afgerekend, maar in een restaurant is het zichtbaar hoe we het geld verdelen. Bah. De betaling moet bijna onzichtbaar gebeuren, vind ik. Het hoort een waardevolle avond in plezier te zijn, niet in geld.

Mooiste date: wijnbar, ik was even naar het toilet, hij had intussen al afgerekend en heeft daar ook geen woord over gezegd. Toen we weggingen en ik vroeg of we niet moesten afrekenen zei hij dat is gebeurd' (zonder een triomfantelijk of trots gezicht), vond ik fijn. En dat ik dat fijn vind laat ik dan weer wel merken

Mwa, niet helemaal mee eens. Dat het lief, sociaal, attent is als iemand aanbiedt te betalen: ja, eens (dat geldt overigens ook bij vrienden, man én vrouw). Maar jij ziet het als een minpuntje als een man dat niet zou doen. Dat vind ik een beetje gek, ik vind écht niet dat je het mag verwáchten. Toen alle vrouwen nog minder verdienden was het logisch, nu dat redelijk naar elkaar toegekropen is vind ik het eigenlijk een beetje lomp om te verwachten dat de man in de buidel tast.

Ook ik vind gedoe met geld op tafel, zoals ik al ergens zei, niet echt sjiek of sfeerverhogend. Maar in mijn ogen zou de vrouw net zo goed op de eerste date kunnen aanbieden te betalen. Als beiden het aanbieden dan geldt wmbt: degene die de ander heeft uitgenodigd betaalt.

Ik heb ook wel eens bij een date betaald toen hij even naar de wc was. En andersom heeft hij dat toen ook wel eens bij mij gedaan.

Hier kan ik trouwens niet tegen:
"Uiteraard bied ik in deze tijd aan om de helft te betalen, maar ik verwacht om eerlijk te zijn dat hij dat weigert."

Als je eigenlijk vindt dat hij moet betalen, bied het dan niet aan. En waarom zou hij altijd moeten weigeren? Ja, als hij degene is die jou heeft meegevraagd is het misschien net iets sjieker als hij betaalt. Maar ik vind het echt prima als hij dat niet doet. Zolang dat maar niet constant gebeurt, het is gewoon niet de bedoeling dat 1 van beiden steeds betaalt, lijkt mij.

Ik had laatst een date met een meisje die op de Uni zit. Uiteraard ben ik een gentleman (anders zou ik hier niet reageren) en dit werd ook wel degelijk opgemerkt door de jongedame in kwestie. Ze vertelde me dat alle jongens (medestudenten van de Uni) tegenwoordig 3 tot 4 maanden scharrelen voordat ze überhaupt overwegen een meisje mee uit te nemen, dus 'ja', de gentleman is aan het uitsterven...

quote:

Op maandag 2 mei 2011 01:50 schreef Piet_Piraat het volgende:
Tijdje terug ben ik overgeschakeld naar de botte lul en moet zeggen dat het me erg goed bevalt.

De gentleman-approach werpt z'n vruchten idd vaker niet af dan wel...

quote:

Op maandag 2 mei 2011 08:39 schreef cinnamon_M het volgende:

[..]

Mwa, niet helemaal mee eens. Dat het lief, sociaal, attent is als iemand aanbiedt te betalen: ja, eens (dat geldt overigens ook bij vrienden, man én vrouw). Maar jij ziet het als een minpuntje als een man dat niet zou doen. Dat vind ik een beetje gek, ik vind écht niet dat je het mag verwáchten. Toen alle vrouwen nog minder verdienden was het logisch, nu dat redelijk naar elkaar toegekropen is vind ik het eigenlijk een beetje lomp om te verwachten dat de man in de buidel tast.

Ook ik vind gedoe met geld op tafel, zoals ik al ergens zei, niet echt sjiek of sfeerverhogend. Maar in mijn ogen zou de vrouw net zo goed op de eerste date kunnen aanbieden te betalen. Als beiden het aanbieden dan geldt wmbt: degene die de ander heeft uitgenodigd betaalt.

Als man zou dat echt mijn eer te na zijn, de vrouw laten betalen op de eerste date. Dat is echt geen optie.

quote:

Hier kan ik trouwens niet tegen:
"Uiteraard bied ik in deze tijd aan om de helft te betalen, maar ik verwacht om eerlijk te zijn dat hij dat weigert."

Als je eigenlijk vindt dat hij moet betalen, bied het dan niet aan. En waarom zou hij altijd moeten weigeren?

Dat zijn toch de regels van het spel? Beleefdheid vereist toch ook min of meer dat je dat als vrouw wel aanbiedt? Op date is het dan vervolgens zo dat je als man toch alles betaalt. Was je vrienden geweest dan had je 'em kunnen splitten.

Ik trek het heel slecht als vrouwen niet uit beleefdheid aanbieden om ook te betalen, of achteraf iets vragen in de trant van "weet je het zeker?". Het gebaar mag niet onopgemerkt gaan. De vanzelfsprekendheid die spreekt uit het niet opmerken vind ik dan weer een afknapper. Ik maak een gebaar, ik wil ook graag dat dat gebaar ter plekke gewaardeerd wordt door het op die manier te expliciteren.

quote:

Op maandag 2 mei 2011 08:50 schreef Mahjoe_Jazz het volgende:

[..]

De gentleman-approach werpt z'n vruchten idd vaker niet af dan wel...

De gentleman approach is er dan ook één die zich richt op het langdurig behagen van de dame in kwestie. Snel scoren hoort daar niet bij.

quote:

Op maandag 2 mei 2011 08:55 schreef AgLarrr het volgende:

[..]

De gentleman approach is er dan ook één die zich richt op het langdurig behagen van de dame in kwestie. Snel scoren hoort daar niet bij.

Je insinueert nu dat dat mijn intenties zijn?

quote:

Op maandag 2 mei 2011 08:59 schreef Mahjoe_Jazz het volgende:

[..]

Je insinueert nu dat dat mijn intenties zijn?

Wie de schoen past trekke hem aan.

quote:

Op maandag 2 mei 2011 09:19 schreef AgLarrr het volgende:

[..]

Wie de schoen past trekke hem aan.

Als je dergelijke uitspraken doet onderbouw ze dan ook even, je bent nu gewoon losse flodders aan het afschieten

quote:

Op maandag 2 mei 2011 08:39 schreef cinnamon_M het volgende:

[..]

Mwa, niet helemaal mee eens. Dat het lief, sociaal, attent is als iemand aanbiedt te betalen: ja, eens (dat geldt overigens ook bij vrienden, man én vrouw). Maar jij ziet het als een minpuntje als een man dat niet zou doen. Dat vind ik een beetje gek, ik vind écht niet dat je het mag verwáchten. Toen alle vrouwen nog minder verdienden was het logisch, nu dat redelijk naar elkaar toegekropen is vind ik het eigenlijk een beetje lomp om te verwachten dat de man in de buidel tast.

Ik uit die verwachting niet. Zoals ik al zei zou ik iemand niet dumpen als gewoon verwacht wordt dat ik meebetaal, ik laat het niet eens merken dat ik het eigenlijk niet mooi vind. Maar in alle eerlijkheid kan ik hier wel opbiechten dat ik het lelijk vind.

quote:

Ook ik vind gedoe met geld op tafel, zoals ik al ergens zei, niet echt sjiek of sfeerverhogend. Maar in mijn ogen zou de vrouw net zo goed op de eerste date kunnen aanbieden te betalen. Als beiden het aanbieden dan geldt wmbt: degene die de ander heeft uitgenodigd betaalt.

Brrr, nee, ben ik het niet mee eens. Het gaat om de symboliek. Als je al een tijdje samen bent, of als je 's middags ergens koffie gaat drinken met een man, dan is het niet zo raar voor de vrouw om te betalen. Maar bij een etentje 's avonds vind ik de gebaren en rituelen mooi om te zien. Je zit daar in een andere context: je bent naar elkaar op zoek, seksueel en/of relationeel. Het betalen door hem toont wat mij betreft niet mijn financiele afhankelijkheid aan zoals jij aangeeft, maar toont zijn dominantie/zelfverzekerdheid aan. Dat vind ik opwindend en mooi, en dat is waar ik naar op zoek ben bij zo'n date.

quote:

Ik heb ook wel eens bij een date betaald toen hij even naar de wc was. En andersom heeft hij dat toen ook wel eens bij mij gedaan.

Tsja, het zit ook wel enigszins tussen de oren hoor, dat is waar. Maar ik vind het nog steeds geen mooi gezicht als de man blijft zitten en de vrouw aan het betalen is. Evenals ik vrouwen met kort haar wat jammerlijk vind, of vrouwen met herenschoenen aan Voor mij werkt de benadrukking van het verschil in geslacht bij dates, hem wil ik zo mannelijk mogelijk zien en ik probeer me zo vrouwelijk mogelijk te gedragen.

quote:

Hier kan ik trouwens niet tegen:
"Uiteraard bied ik in deze tijd aan om de helft te betalen, maar ik verwacht om eerlijk te zijn dat hij dat weigert."

Als je eigenlijk vindt dat hij moet betalen, bied het dan niet aan. En waarom zou hij altijd moeten weigeren? Ja, als hij degene is die jou heeft meegevraagd is het misschien net iets sjieker als hij betaalt. Maar ik vind het echt prima als hij dat niet doet. Zolang dat maar niet constant gebeurt, het is gewoon niet de bedoeling dat 1 van beiden steeds betaalt, lijkt mij.

Ik leg toch netjes uit dat ik snap dat dat 'in deze tijd' normaal is? En ik vind het ook onbeleefd om het zomaar te verwachten. Dus uiteraard bied ik het aan, kom nou. Hij hoeft dus ook niet altijd te weigeren, heb ik niet gezegd. Ik vind het gewoon aantrekkelijker.

Ik zelf zou het niet heel erg op prijs stellen als de vrouw er bij voorbaat al van uitgaat dat ik alles betaal, dan is de date wat mij betreft ook snel afgelopen.
Echter als ze daar niet vanuit gaat en vraagt of ze mee moet betalen dan scoort ze alleen maar punten bij me en dan betaal ik gewoon alles, zo heb ik vrijdag bijna 150 euro uitgegeven aan een date