EXA Examenforum
En ze zijn er weer! Examens. Deel je leed, je irritaties, je blijdschap en nog veel meer met je mede FOK!kers.
Stelletje studenten ook 
alles uitstellen tot het einde 
alles uitstellen tot het einde
Verily i say unto you; dost thou even hoist, brethren? - Jesus (Psalm 22)
erg hequote:Op zondag 15 mei 2011 17:00 schreef Maraca het volgende:
Stelletje studenten ook:') alles uitstellen tot het einde
daarom deed ik ook mee 
whehequote:Op zondag 15 mei 2011 17:00 schreef Maraca het volgende:
Stelletje studenten ook
Ja doei.
Woeps hahaquote:
Stelletje studenten ook
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Laat ik dan ook nog maar even mij verhaal doen 
Wat mijn eerste schooldag tot een totale ramp zou maken is het volgende, ik zou met mijn goede gedrag ruim op tijd opstaan me netjes aankleden en geestelijk goed voorbereiden op mijn eerste dag in mijn nieuwe klas. Nu wil het lot uiteraard dat mijn wekker niet af gaat en ik dus te laat kom binnenlopen in mijn nieuwe klas. Iedereen zit je vol verwondering aan te staren en ik loop met een rood hoofd naar een plaats die nog vrij is. Uiteraard volgt er een kennismaking waarbij ik me braaf voorstel en even kort iets over mezelf vertel. Na dat iedereen zich heeft voorgesteld begint de Leeraar zijn woord en stelt zich ook kort even voor en doet dan een korte introductie over de opleiding. Na mate deze meer vertelt begint het besef me steeds meer door te dringen dat ik door alle haast in de ochtend de verkeerde klas ingelopen ben waardoor ik me voor een volle klas moet verontschuldigen voor dit misverstand om me vervolgens veel te laat in de klas te voegen waar ik ook daadwerkelijk in hoor.
Ik denk dat dit mijn eerste schooldag tot een ontzettende ramp zou maken. Mede met het idee dat eerste indruk erg belangrijk is.
[ Bericht 66% gewijzigd door knoffel op 15-05-2011 23:16:40 ]
Wat mijn eerste schooldag tot een totale ramp zou maken is het volgende, ik zou met mijn goede gedrag ruim op tijd opstaan me netjes aankleden en geestelijk goed voorbereiden op mijn eerste dag in mijn nieuwe klas. Nu wil het lot uiteraard dat mijn wekker niet af gaat en ik dus te laat kom binnenlopen in mijn nieuwe klas. Iedereen zit je vol verwondering aan te staren en ik loop met een rood hoofd naar een plaats die nog vrij is. Uiteraard volgt er een kennismaking waarbij ik me braaf voorstel en even kort iets over mezelf vertel. Na dat iedereen zich heeft voorgesteld begint de Leeraar zijn woord en stelt zich ook kort even voor en doet dan een korte introductie over de opleiding. Na mate deze meer vertelt begint het besef me steeds meer door te dringen dat ik door alle haast in de ochtend de verkeerde klas ingelopen ben waardoor ik me voor een volle klas moet verontschuldigen voor dit misverstand om me vervolgens veel te laat in de klas te voegen waar ik ook daadwerkelijk in hoor.
Ik denk dat dit mijn eerste schooldag tot een ontzettende ramp zou maken. Mede met het idee dat eerste indruk erg belangrijk is.
[ Bericht 66% gewijzigd door knoffel op 15-05-2011 23:16:40 ]
Courage is what it takes to stand up and speak; courage is also what it takes to sit down and listen.
Het is zover, na bijna anderhalve maand vakantie start ik op de hogeschool, studierichting ICT. Hoewel ik helemaal geen zin heb om verder te studeren, ben ik toch wel benieuwd wat me te wachten staat. Ik sta extra vroeg op en doe het lekker rustig aan. Terwijl ik mijn broodje pindakaas met hagelslag naar binnen werk neem ik nog even de presentatie door die ik moet gaan geven. De presentatie duurt zo'n 5 minuten, iedereen moet er één geven om elkaar zo te leren kennen. Ik ken hem al helemaal uit mijn hoofd, maar wil er zeker van zijn dat ik geen fout maak op de eerste dag. Ik sluit de laptop met de presentatie af, poets mijn tanden, doe alles in mijn tas en stap in de auto.
Ik kan me nog de verhalen herinneren waar met een prijsvraag 5 boeken werden weggegeven, op mijn favoriete website FOK! Het ging om nachtmerrie's op je eerste schooldag. Voorzichtig start ik de auto, bang dat deze niet wil starten. Gelukkig, hij start, benzine genoeg, tot dusver geen nachtmerrie. Ik ken de weg uit mijn hoofd, het is zo'n kwartier rijden. Onderweg kom ik mijn oude school tegen, met een glimlach rij ik er voorbij, eindelijk naar de hoge school.
Eenmaal aangekomen parkeer ik mijn auto. Het is druk, ik weet niet waar ik heen moet. Een jongen komt naar me toe en vraagt of ik ook nieuw ben, ik zeg dat het inderdaad mijn eerste dag is, en dat ik niet weet waar ik moet zijn. Deze jongen, Wouter, start vandaag ook met zijn opleiding ICT, samen gaan we naar binnen. We volgen de borden in het grote gebouw, waar het vol met leerlingen is. Geen tieners die op en neer rennen en schreeuwen, nee, volwassen mensen op weg naar hun leslokaal. Wouter en ik komen aan in lokaal 2.16, er zitten al een paar mensen. We lopen naar binnen en gaan naast elkaar zitten. Na ongeveer 10 minuten is de klas compleet. De docent komt binnenlopen en vertelt dat we met hem mee mogen gaan, naar één van de collegezalen. Ik ben erg benieuwd, omdat ik nog nooit in een collegezaal ben geweest. Terwijl we de zaal binnen lopen kijk ik mijn ogen uit, er kunnen wel 100 mensen in! Iedereen neemt plaats, en weer ga ik langs Wouter zitten. Aan de andere kant zit Pieter, ik ken hem van mijn vorige school. Pieter is een echte nerd, met een klein brilletje en zijn haar strak achterover. Ik heb bij hem weleens wat grappen uitgehaald. We kennen elkaar nog niet zo goed en maken een praatje. Ook Pieter is benieuwd wat ons te wachten staat.
De docent, meneer Hendriks, vertelt wat over de school en zichzelf. We mogen notities op onze laptops maken. Echt interessant is het niet en ik moet plassen. Nadat meneer Hendriks klaar is, is het de beurt aan de leerlingen, iedereen heeft 5 minuten de tijd om zichzelf, met een Powerpoint presentatie, voor te stellen. Wie ben je, waar kom je vandaan, de standaard introductie. Wouter is aan de beurt en ik moet nog steeds plassen. Aangezien ik nu al weet wie Wouter is en waar hij vandaag komt, besluit ik snel naar het toilet te gaan, ik zit gelukkig dichtbij de uitgang. Het toilet kan ik gelukkig snel vinden, hier hoef ik geen pijlen voor te volgen.
Terwijl ik terug de collegezaal inloop komt Wouter net terug, het is mijn beurt. Snel pak ik mijn laptop en loop naar beneden. Ik krijg het benauwd en voel dat mijn hoofd rood wordt. Ik sluit de laptop op de beamer aan. Ik kijk nog even de zaal in en net voordat ik mijn Powerpoint presentatie wil starten begint iedereen opeens enorm hard te lachen. Ik weet niet waar ik moet kijken. Ook meneer Hendriks moet lachen. Ik draai me om en zie een bekend scherm, de zogenaamde Blue Screen of Death (BSOD). Ik kijk op mijn laptop en zie de bureaublad iconen gewoon staan, met daarop ook mijn Powerpoint presentatie. Nu zie ik het, mijn bureaubladachtergrond is aangepast, dit heb ik zelf eens gedaan bij Pieter! Ik kijk de zaal in en zie Pieter, nu ook met een rood hoofd, lachen. Verdomme, hij heeft me teruggepakt! Ik start mijn presentatie en vertel wat over mezelf. Wat ben ik blij als de 5 minuten om zijn. Uitgelachen worden door je nieuwe klas en je docent, wat een nachtmerrie!
Ik kan me nog de verhalen herinneren waar met een prijsvraag 5 boeken werden weggegeven, op mijn favoriete website FOK! Het ging om nachtmerrie's op je eerste schooldag. Voorzichtig start ik de auto, bang dat deze niet wil starten. Gelukkig, hij start, benzine genoeg, tot dusver geen nachtmerrie. Ik ken de weg uit mijn hoofd, het is zo'n kwartier rijden. Onderweg kom ik mijn oude school tegen, met een glimlach rij ik er voorbij, eindelijk naar de hoge school.
Eenmaal aangekomen parkeer ik mijn auto. Het is druk, ik weet niet waar ik heen moet. Een jongen komt naar me toe en vraagt of ik ook nieuw ben, ik zeg dat het inderdaad mijn eerste dag is, en dat ik niet weet waar ik moet zijn. Deze jongen, Wouter, start vandaag ook met zijn opleiding ICT, samen gaan we naar binnen. We volgen de borden in het grote gebouw, waar het vol met leerlingen is. Geen tieners die op en neer rennen en schreeuwen, nee, volwassen mensen op weg naar hun leslokaal. Wouter en ik komen aan in lokaal 2.16, er zitten al een paar mensen. We lopen naar binnen en gaan naast elkaar zitten. Na ongeveer 10 minuten is de klas compleet. De docent komt binnenlopen en vertelt dat we met hem mee mogen gaan, naar één van de collegezalen. Ik ben erg benieuwd, omdat ik nog nooit in een collegezaal ben geweest. Terwijl we de zaal binnen lopen kijk ik mijn ogen uit, er kunnen wel 100 mensen in! Iedereen neemt plaats, en weer ga ik langs Wouter zitten. Aan de andere kant zit Pieter, ik ken hem van mijn vorige school. Pieter is een echte nerd, met een klein brilletje en zijn haar strak achterover. Ik heb bij hem weleens wat grappen uitgehaald. We kennen elkaar nog niet zo goed en maken een praatje. Ook Pieter is benieuwd wat ons te wachten staat.
De docent, meneer Hendriks, vertelt wat over de school en zichzelf. We mogen notities op onze laptops maken. Echt interessant is het niet en ik moet plassen. Nadat meneer Hendriks klaar is, is het de beurt aan de leerlingen, iedereen heeft 5 minuten de tijd om zichzelf, met een Powerpoint presentatie, voor te stellen. Wie ben je, waar kom je vandaan, de standaard introductie. Wouter is aan de beurt en ik moet nog steeds plassen. Aangezien ik nu al weet wie Wouter is en waar hij vandaag komt, besluit ik snel naar het toilet te gaan, ik zit gelukkig dichtbij de uitgang. Het toilet kan ik gelukkig snel vinden, hier hoef ik geen pijlen voor te volgen.
Terwijl ik terug de collegezaal inloop komt Wouter net terug, het is mijn beurt. Snel pak ik mijn laptop en loop naar beneden. Ik krijg het benauwd en voel dat mijn hoofd rood wordt. Ik sluit de laptop op de beamer aan. Ik kijk nog even de zaal in en net voordat ik mijn Powerpoint presentatie wil starten begint iedereen opeens enorm hard te lachen. Ik weet niet waar ik moet kijken. Ook meneer Hendriks moet lachen. Ik draai me om en zie een bekend scherm, de zogenaamde Blue Screen of Death (BSOD). Ik kijk op mijn laptop en zie de bureaublad iconen gewoon staan, met daarop ook mijn Powerpoint presentatie. Nu zie ik het, mijn bureaubladachtergrond is aangepast, dit heb ik zelf eens gedaan bij Pieter! Ik kijk de zaal in en zie Pieter, nu ook met een rood hoofd, lachen. Verdomme, hij heeft me teruggepakt! Ik start mijn presentatie en vertel wat over mezelf. Wat ben ik blij als de 5 minuten om zijn. Uitgelachen worden door je nieuwe klas en je docent, wat een nachtmerrie!
Er moet door een paar mensen even gestemd worden, geef ze even de kans, sommigen werken overdag etcquote:
Op Komt zsm, ik denk vanavond of morgen!
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Ik ben benieuwd!quote:Op maandag 16 mei 2011 13:04 schreef Greys het volgende:
[..]
Er moet door een paar mensen even gestemd worden, geef ze even de kans, sommigen werken overdag etc
Tromgeroffel:
In willekeurige volgorde:
Beach
MetBas
Joosterd
Roos85
Simsfan88
Zijn de winnaars
Gefeliciteerd! Zouden jullie zo snel mogelijk jullie adresgegevens willen PMmen naar mij zodat ik die door kan geven aan de sponsor die dit mogelijk heeft gemaakt!
In willekeurige volgorde:
Beach
MetBas
Joosterd
Roos85
Simsfan88
Zijn de winnaars
Gefeliciteerd! Zouden jullie zo snel mogelijk jullie adresgegevens willen PMmen naar mij zodat ik die door kan geven aan de sponsor die dit mogelijk heeft gemaakt!
Ja doei.
3 weken na ontvangst van het boek krijgen jullie een schriftelijke overhoring toegestuurd. Zakken jullie dan gaat het boek weer terug
Zakken jullie dan gaat het boek weer terug
Verily i say unto you; dost thou even hoist, brethren? - Jesus (Psalm 22)
Nu je het zegt... nu kan ik niet meer zeggen dat ik nooit wat win!quote:
Voor het eerst van mijn leven dat ik een prijsvraag win!Bedankt Fok!
3 weken is te kortquote:Op woensdag 18 mei 2011 21:21 schreef Maraca het volgende:
3 weken na ontvangst van het boek krijgen jullie een schriftelijke overhoring toegestuurd.
Mag ik ook Alberto langs sturen?quote:
3 weken na ontvangst van het boek krijgen jullie een schriftelijke overhoring toegestuurd.
quote:
Ja pfff.. welkom in het echte studentenlevenquote:
[..]
Nu je het zegt... nu kan ik niet meer zeggen dat ik nooit wat win!
[..]
3 weken is te kort
Verily i say unto you; dost thou even hoist, brethren? - Jesus (Psalm 22)
Ik heb hem nog niet binnen.
You have to make the right choice. As long as you don't choose, everything remains possible.
