R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoop dat dit topic hier het best tot z'n recht komt.
Na 2 glazen Glen Hood te hadden genuttigd,vroeg ik me weer eens af wat de zin van het leven was.........,ja ik doe zulke dingen.
Een tijdje later was de onderstaande tekst zichtbaar op mijn beeldscherm:
Ik kan het niet.
Het "leven" valt me zwaarder op de maag dan het onafgebroken oppeuzelen van een pan 6 dagen oude macaroni met schimmel.
Waarom?
Ik vraag het me vaker af dan goed is.
Menig individu zou me een aansteller noemen of met allerlei clichés op de proppen komen zoals:
"Maar denk eens aan mensen in de derde wereld,je moet niet klagen".
Of.
"Neem het leven toch niet zo serieus".
Na zulke kortzichtige uitspraken zwijg ik liever.
Puur omdat uitleg geven waarom ik er zo over denk uiteindelijk toch niets tot weinig zal veranderen aan de bevooroordeelde kijk van zo'n schepsel.
Begrijp me niet verkeerd,ik heb ook medelijden met mensen in ontwikkelingslanden en bekommer me ook regelmatig om de wereldproblematiek.
Echter,een steentje bijdragen door wat wisselgeld te verschaffen aan een goed doel en vervolgens vrolijk door het leven huppelen alsof er niets aan de hand is.
Nee!.....dan verdrink ik nog liever in m'n eigen tranen dan me te meten met zulk volk met zogenaamde goede bedoelingen.
Tuurlijk,het tobben over welke kleur de blackberry moet zijn,omdat het gewilde gereedschap niet matched bij de headphone is een hels karwei.
En ja,dan is er vanzelfsprekend geen hersencel die zich bezighoudt met de zin van het leven.
Ach,wat kan je ook verwachten,als je je gehele levensloop niet anders gewend bent dan dat alles je word voorgekauwd.
En om eerlijk te zijn,heel veel dingen interesseren mij ook gewoon niet!
Ik hou me ook vaak genoeg bezig met volstrekt nutteloze activiteiten.
Al is het maar om mijn bovenkamer wat gemoedsrust te bezorgen.
Wat heeft het ook eigenlijk voor nut om frustraties,verwardheid en dergelijke af te vuren op de buitenwereld?
Ik weet het niet.
Misschien zit het wel gewoon in me, om zwaarmoedig door het leven te varen.
Als jochie van acht vroeg ik me al af wat de heil van het bestaan was.
En nu,11 jaar na dato,is het nog steeds een raadsel waar ik vermoedelijk nimmer een correct antwoord op zal vinden.
Doch,ik ben er van overtuigd dat zelfmoord plegen slechts een uitweg is voor de meest zwakke zielen onder ons.
Bovendien zijn er genoeg dingen die het leven betekenis geven
Dus dat.
M'n vraag luidt :"'Wat geeft je leven betekenis?"
Na 2 glazen Glen Hood te hadden genuttigd,vroeg ik me weer eens af wat de zin van het leven was.........,ja ik doe zulke dingen.
Een tijdje later was de onderstaande tekst zichtbaar op mijn beeldscherm:
Ik kan het niet.
Het "leven" valt me zwaarder op de maag dan het onafgebroken oppeuzelen van een pan 6 dagen oude macaroni met schimmel.
Waarom?
Ik vraag het me vaker af dan goed is.
Menig individu zou me een aansteller noemen of met allerlei clichés op de proppen komen zoals:
"Maar denk eens aan mensen in de derde wereld,je moet niet klagen".
Of.
"Neem het leven toch niet zo serieus".
Na zulke kortzichtige uitspraken zwijg ik liever.
Puur omdat uitleg geven waarom ik er zo over denk uiteindelijk toch niets tot weinig zal veranderen aan de bevooroordeelde kijk van zo'n schepsel.
Begrijp me niet verkeerd,ik heb ook medelijden met mensen in ontwikkelingslanden en bekommer me ook regelmatig om de wereldproblematiek.
Echter,een steentje bijdragen door wat wisselgeld te verschaffen aan een goed doel en vervolgens vrolijk door het leven huppelen alsof er niets aan de hand is.
Nee!.....dan verdrink ik nog liever in m'n eigen tranen dan me te meten met zulk volk met zogenaamde goede bedoelingen.
Tuurlijk,het tobben over welke kleur de blackberry moet zijn,omdat het gewilde gereedschap niet matched bij de headphone is een hels karwei.
En ja,dan is er vanzelfsprekend geen hersencel die zich bezighoudt met de zin van het leven.
Ach,wat kan je ook verwachten,als je je gehele levensloop niet anders gewend bent dan dat alles je word voorgekauwd.
En om eerlijk te zijn,heel veel dingen interesseren mij ook gewoon niet!
Ik hou me ook vaak genoeg bezig met volstrekt nutteloze activiteiten.
Al is het maar om mijn bovenkamer wat gemoedsrust te bezorgen.
Wat heeft het ook eigenlijk voor nut om frustraties,verwardheid en dergelijke af te vuren op de buitenwereld?
Ik weet het niet.
Misschien zit het wel gewoon in me, om zwaarmoedig door het leven te varen.
Als jochie van acht vroeg ik me al af wat de heil van het bestaan was.
En nu,11 jaar na dato,is het nog steeds een raadsel waar ik vermoedelijk nimmer een correct antwoord op zal vinden.
Doch,ik ben er van overtuigd dat zelfmoord plegen slechts een uitweg is voor de meest zwakke zielen onder ons.
Bovendien zijn er genoeg dingen die het leven betekenis geven
Dus dat.
M'n vraag luidt :"'Wat geeft je leven betekenis?"
"Het is verstandig om zo nu en dan een vraagteken te plaatsen bij de dingen die u lang voor vanzelfsprekend hebt gezien." (Bertrand Russell)
De invulling die je er zelf aan geeft qua keuzes en tijdsbesteding, afhangend van hoeveel ervan je als goed beschouwd.
Concrete voorbeelden?
"Het is verstandig om zo nu en dan een vraagteken te plaatsen bij de dingen die u lang voor vanzelfsprekend hebt gezien." (Bertrand Russell)
Jij geeft je leven betekenis, omdat het jouw leven isquote:Op maandag 18 april 2011 07:50 schreef A-No-Buddy het volgende:
M'n vraag luidt :"'Wat geeft je leven betekenis?"
Als je je geremd/gehinderd/beperkt voelt in het geven van betekenis aan je leven kan het goed zijn uit te gaan zoeken hoe dat komt, en daar is voor mij of een ander geen antwoord op te geven omdat alleen jij dat antwoord hebt, en je kan het vinden in jezelf
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Een eerste vereiste zou kunnen zijn dat je voor jezelf de knelpunten op een rijtje krijgt.
Hoe zie jij de wereld, of beter hoe zou jij de wereld graag zien ?
Als dat gelukt is kun je 2 kanten op, of je gaat deel uit maken van de oplossing, of groei er overheen.
Hoe zie jij de wereld, of beter hoe zou jij de wereld graag zien ?
Als dat gelukt is kun je 2 kanten op, of je gaat deel uit maken van de oplossing, of groei er overheen.
Logic will get you from A to B. Imagination will get you anyware.
Bekend.
Voor de meesten is leven trouwens ademhalen en passief het ritje uitzitten door middel van:
- Een oninteressante baan die ze eigenlijk geen zier interesseert.
- Een huwelijk (als ze zogenaamd al "geluk" hebben) hebben wat ze na vijf jaar eigenlijk niet meer interesseert.
- Hun vrije invullen door middel van hersenloos voor de TV zitten en eindeloos de gewillige consument uithangen.
De film Fight Club en American Beauty geven hier mooie samenvattingen van.
Voor de rest: ik vul mijn leven in met kunst (film, muziek, fotografie) en sociale contacten (echte vrienden en vriendinnen, geen oppervlakkig gelul) en zo zit ik mijn rit uit. Maar een echt doel ga je denk ik nooit vinden; ik ook niet. Daarom ben ik ook aanhanger van Zen: leef per moment, het verleden en de toekomst zijn praktisch irrelevant.
Voor de meesten is leven trouwens ademhalen en passief het ritje uitzitten door middel van:
- Een oninteressante baan die ze eigenlijk geen zier interesseert.
- Een huwelijk (als ze zogenaamd al "geluk" hebben) hebben wat ze na vijf jaar eigenlijk niet meer interesseert.
- Hun vrije invullen door middel van hersenloos voor de TV zitten en eindeloos de gewillige consument uithangen.
De film Fight Club en American Beauty geven hier mooie samenvattingen van.
Voor de rest: ik vul mijn leven in met kunst (film, muziek, fotografie) en sociale contacten (echte vrienden en vriendinnen, geen oppervlakkig gelul) en zo zit ik mijn rit uit. Maar een echt doel ga je denk ik nooit vinden; ik ook niet. Daarom ben ik ook aanhanger van Zen: leef per moment, het verleden en de toekomst zijn praktisch irrelevant.
Dat is praktisch onmogelijk.....lijkt me.
Donnie Darko fan?
Donnie Darko fan?
"Het is verstandig om zo nu en dan een vraagteken te plaatsen bij de dingen die u lang voor vanzelfsprekend hebt gezien." (Bertrand Russell)
Training, training en nog eens training.quote:Op maandag 18 april 2011 09:14 schreef A-No-Buddy het volgende:
Dat is praktisch onmogelijk.....lijkt me.
Je zou The Power Of Now eens moeten lezen voor de gein. Puur om ideeën op te doen overigens, niet om opeens je leven radicaal om te gooien.
Onder andere.quote:Donnie Darko fan?
Bedankt voor de tip,geloof dat dat boek ergens bij m'n pa ligt te verstoffen.quote:Je zou The Power Of Now eens moeten lezen voor de gein
"Het is verstandig om zo nu en dan een vraagteken te plaatsen bij de dingen die u lang voor vanzelfsprekend hebt gezien." (Bertrand Russell)
Alsof ik mezelf hoor spreken; alleen heb ik die laatste stap nog niet gemaakt. Ik ben eigenlijk zoekende hoe ik mijn leven nu wil invullen. Ik zie eigenlijk nergens het nut van in... sta op het punt om te stoppen met mijn opleiding omdat ik me er totaal niet meer voor kan motiveren. Niet omdat ik het inhoudelijk ontzettend kut vind, het boeit me zo nu en dan wel, maar nu ik steeds meer inzicht krijg in hoe afgestudeerden van mijn opleiding erbij zitten met hun 60-urige nutteloze kantooruur weken, is mijn motivatie totaal weggevallen.quote:
Bekend.
Voor de meesten is leven trouwens ademhalen en passief het ritje uitzitten door middel van:
- Een oninteressante baan die ze eigenlijk geen zier interesseert.
- Een huwelijk (als ze zogenaamd al "geluk" hebben) hebben wat ze na vijf jaar eigenlijk niet meer interesseert.
- Hun vrije invullen door middel van hersenloos voor de TV zitten en eindeloos de gewillige consument uithangen.
De film Fight Club en American Beauty geven hier mooie samenvattingen van.
Voor de rest: ik vul mijn leven in met kunst (film, muziek, fotografie) en sociale contacten (echte vrienden en vriendinnen, geen oppervlakkig gelul) en zo zit ik mijn rit uit. Maar een echt doel ga je denk ik nooit vinden; ik ook niet. Daarom ben ik ook aanhanger van Zen: leef per moment, het verleden en de toekomst zijn praktisch irrelevant.
Leef jij enigszins gelukkig en ben je blij met de keuzes die je gemaakt hebt?
In het leven zijn er 2 dingen zeker, Je wordt geboren en je gaat dood! Enige zin van het leven? Ik heb werkelijk geen flauw idee! Het leven is een dollemansrit, waarin je van alles meemaakt waar je op je sterfbed geen reet aan zal hebben, Maar goed ervan uitgaande dat ik heel oud ga worden wil ik dat leven wel zo leuk mogelijk maken, En dat doe ik dan het liefste met Echte vrienden,Familie, een leuke baan, een voor mij bevredigende vrijetijdsbesteding en mijn lieve vriend! En alles wat ik in het leven leer zal ik ooit nog wel een keer kunnen gebruiken:)
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Mee eens; ik vind het alleen zo moeilijk om te bedenken wat nou echt leuk is... eigenlijk zijn het alleen maar doelen die je voor jezelf verzint (waarvan je denkt dat ze leuk zijn om te behalen). De rit ernaartoe is vaak eigenlijk meer vervelend dan wat anders; en dan heb je uiteindelijk je doel bereikt en dan is het alsnog heel erg... leeg.quote:
In het leven zijn er 2 dingen zeker, Je wordt geboren en je gaat dood! Enige zin van het leven? Ik heb werkelijk geen flauw idee! Het leven is een dollemansrit, waarin je van alles meemaakt waar je op je sterfbed geen reet aan zal hebben, Maar goed ervan uitgaande dat ik heel oud ga worden wil ik dat leven wel zo leuk mogelijk maken, En dat doe ik dan het liefste met Echte vrienden,Familie, een leuke baan, een voor mij bevredigende vrijetijdsbesteding en mijn lieve vriend! En alles wat ik in het leven leer zal ik ooit nog wel een keer kunnen gebruiken:)
Eigenlijk hoorde ik dit voor het eerst heel goed verwoord in de film "The Pursuit of Happyness": "It was right then that I started thinking about Thomas Jefferson on the Declaration of Independence and the part about our right to life, liberty, and the pursuit of happiness. And I remember thinking how did he know to put the pursuit part in there? That maybe happiness is something that we can only pursue and maybe we can actually never have it. No matter what. How did he know that?"
Verder weet ik ook nooit of ik doelen stel omdat ze sociaal wenselijk zijn, of omdat ik ze echt wil bereiken. Bijvoorbeeld hoe ik op dit moment in de knoop zit met mijn opleiding... waarom ben ik dat ooit gaan doen? "Ik wil later beroep X gaan uitoefenen"... waarom? Nu blijkt namelijk dat het label en de taakbeschrijving van beroep X wel leuk in de oren klinken, maar als ik feitelijk naar de inhoudelijke werkzaamheden kijk van beroep X, dan is dat 38 van de 40 uur eigenlijk maar stom ondankbaar werk. Ik kan zoveel beroepen en opleidingen bekijken als dat ik wil, maar ik kom eigenlijk altijd op deze zelfde uitkomst uit.... tja, het zal wel zo horen te zijn.
Waarom geluk nastreven? Zodra je door hebt dat je het niet kunt vinden ga je dood. Fucking moeilijk 
zaterdag 13 augustus 2011 11:41 schreef RockNijntje het volgende:
Psy-freak heeft wel de schattigste UI van heel FOK!
FOK!-vriendin: Pixxie. & AdoraBelle
Psy-freak heeft wel de schattigste UI van heel FOK!
FOK!-vriendin: Pixxie. & AdoraBelle
Mooi topic; denk dat er wel enige kern in zit dat je geluk alleen vindt als je er niet zo hard naar op zoek gaat. Zeker voor mensen die zo verzadigd zijn dat ze geen idee meer hebben wat er nog bij moet komen is die vraag relevant. Vaak is je leven het spannends en vooral duidelijkst qua richting als je iets na moet jagen, niet als je het eenmaal bezit.
Ik zelf ben redelijk cynisch over de juist genoemde ontwikkelingslanden; maar dat heeft mij juist ook een doel gezorgd. Het is namelijk juist een uitdaging voor mij geworden om aan dat soort problemen iets te doen. En wel, omdat ik gewoon als ik later op mijn leven terugkijk, wil kunnen zeggen dat ik goed gedaan heb en trots op hoe ik heb geleefd. Zelf een mooi doel vind ik nog altijd zorgen dat anderen blij zijn geweest dat je er bent geweest, als we dat allemaal ten doel zouden hebben zou de wereld er denk ik een stuk mooier uitzien.
Wat ik in ieder geval probeer te zeggen is dat er nog genoeg vormen zijn om zin aan het leven te geven. Belangrijk is dat je het alleen niet overdrijft; je moet dingen hebben om na te streven, simpelweg omda tje ervan kan genieten, niet omdat het per se tot iets groters moet leiden. Wel zonde dat je dit soort dingen al als jochie van 8 had, dan moet je je mijn inziens nog zorgen maken over Legokastelen, niet over de zin van het leven...
Serieus zijn is goed voor de wereld, helaas niet altijd voor jezelf
Ik zelf ben redelijk cynisch over de juist genoemde ontwikkelingslanden; maar dat heeft mij juist ook een doel gezorgd. Het is namelijk juist een uitdaging voor mij geworden om aan dat soort problemen iets te doen. En wel, omdat ik gewoon als ik later op mijn leven terugkijk, wil kunnen zeggen dat ik goed gedaan heb en trots op hoe ik heb geleefd. Zelf een mooi doel vind ik nog altijd zorgen dat anderen blij zijn geweest dat je er bent geweest, als we dat allemaal ten doel zouden hebben zou de wereld er denk ik een stuk mooier uitzien.
Wat ik in ieder geval probeer te zeggen is dat er nog genoeg vormen zijn om zin aan het leven te geven. Belangrijk is dat je het alleen niet overdrijft; je moet dingen hebben om na te streven, simpelweg omda tje ervan kan genieten, niet omdat het per se tot iets groters moet leiden. Wel zonde dat je dit soort dingen al als jochie van 8 had, dan moet je je mijn inziens nog zorgen maken over Legokastelen, niet over de zin van het leven...
Serieus zijn is goed voor de wereld, helaas niet altijd voor jezelf
"We do not measure a culture by its output of undisguised trivialities, but by what it claims as significant"
Neil Postman - Amusing Ourselves to Death
Neil Postman - Amusing Ourselves to Death
Haha,legokastelen zijn niet aan m'n neus voorbij gegaan gelukkig.
"Het is verstandig om zo nu en dan een vraagteken te plaatsen bij de dingen die u lang voor vanzelfsprekend hebt gezien." (Bertrand Russell)
wat geeft het leven betekenis?quote:
Hoop dat dit topic hier het best tot z'n recht komt.
Na 2 glazen Glen Hood te hadden genuttigd,vroeg ik me weer eens af wat de zin van het leven was.........,ja ik doe zulke dingen.
M'n vraag luidt :"'Wat geeft je leven betekenis?"
dat wat je wil dat je leven betekenis geeft.
Respect voor de mensen die zich echt 'gelukkig' in de zin van het woord voelen.
Ik verveel me iedere dag de tering, ook wanneer ik op school zit of op stag.e Het kan me ook geen allemaal geen reet boeien, en iedere avond word ik bevangen door neerslachtige gevoelens. Ik slaap gemiddeld 5uur per dag, en lig altijd op bed te mijmeren over de zin van het leven en grote vraagstukken in de wereld.
Het feit dat wij leven om te overleven stemt mij droevig in, ieder ding of activiteit die men ontplooit is slechts bezigheidstherapie. Uiteindelijk gaan we toch naar een andere bestemming, en dan blijkt dat je leven geen reet waard is. Dat al die beslommeringen voor niets zijn geweest. Want leven is lijden.
We zijn slechts projectielen van de decadente westerse wereld.
Het ergste is nog dat wij niets te klagen hebben en daarom maar klachten gaan verzinnen, wij hebben geen oorlog, honger, pijn.
Om één van mijn favo films te citeren.
. I see all this potential, and I see squandering. God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables; slaves with white collars. Advertising has us chasing cars and clothes, working jobs we hate so we can buy shit we don't need. We're the middle children of history, man. No purpose or place. We have no Great War. No Great Depression. Our Great War's a spiritual war... our Great Depression is our lives. We've all been raised on television to believe that one day we'd all be millionaires, and movie gods, and rock stars. But we won't. And we're slowly learning that fact. And we're very, very pissed off.
[ Bericht 0% gewijzigd door hakunamatafaka op 18-04-2011 19:40:45 ]
Ik verveel me iedere dag de tering, ook wanneer ik op school zit of op stag.e Het kan me ook geen allemaal geen reet boeien, en iedere avond word ik bevangen door neerslachtige gevoelens. Ik slaap gemiddeld 5uur per dag, en lig altijd op bed te mijmeren over de zin van het leven en grote vraagstukken in de wereld.
Het feit dat wij leven om te overleven stemt mij droevig in, ieder ding of activiteit die men ontplooit is slechts bezigheidstherapie. Uiteindelijk gaan we toch naar een andere bestemming, en dan blijkt dat je leven geen reet waard is. Dat al die beslommeringen voor niets zijn geweest. Want leven is lijden.
We zijn slechts projectielen van de decadente westerse wereld.
Het ergste is nog dat wij niets te klagen hebben en daarom maar klachten gaan verzinnen, wij hebben geen oorlog, honger, pijn.
Om één van mijn favo films te citeren.
. I see all this potential, and I see squandering. God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables; slaves with white collars. Advertising has us chasing cars and clothes, working jobs we hate so we can buy shit we don't need. We're the middle children of history, man. No purpose or place. We have no Great War. No Great Depression. Our Great War's a spiritual war... our Great Depression is our lives. We've all been raised on television to believe that one day we'd all be millionaires, and movie gods, and rock stars. But we won't. And we're slowly learning that fact. And we're very, very pissed off.
[ Bericht 0% gewijzigd door hakunamatafaka op 18-04-2011 19:40:45 ]
en om Albert Camus te citeren (in het Engels om dat mijn Frans erg slecht is en deze makkelijk te vinden is)quote:
Respect voor de mensen die zich echt 'gelukkig' in de zin van het woord voelen.
Om één van mijn favo films te citeren.
"I leave Sisyphus at the foot of the mountain! One always finds one's burden again. But Sisyphus teaches the higher fidelity that negates the gods and raises rocks. He too concludes that all is well. This universe henceforth without a master seems to him neither sterile nor futile. Each atom of that stone, each mineral flake of that night filled mountain, in itself forms a world. The struggle itself toward the heights is enough to fill a man's heart. One must imagine Sisyphus happy. "
Het stellen en behalen van doelen is een circulair proces. Wanneer je iets wilt creëer je een zekere spanning tussen wat er is en wat jij wilt. Zodra je hebt verkregen wat je wilt lost de spanning op, wat als prettig wordt ervaren. Wanneer het prettige gevoel verdwenen is, herhaalt het patroon zich weer. En zo houden we onszelf lekker bezig.
Wmb is het leven veel te immens om te passen in onze ideeën van betekenis. Het is gewoon. En het heeft geen doel, betekenis of zin nodig om er te zijn. De zoektocht naar geluk ontstaat zodra je begint te geloven dat je niet gelukkig bent en het geluk ergens buiten jezelf ligt. En dat je daar moet zien te geraken. Zodra je dan gearriveerd bent is het resultaat een kortstondig pleziertje. Het voortdurende najagen van plezier en het vermijden van pijn is een proces dat ook stopgezet kan worden. Zodra het stil ligt is er vrede.
Wmb is het leven veel te immens om te passen in onze ideeën van betekenis. Het is gewoon. En het heeft geen doel, betekenis of zin nodig om er te zijn. De zoektocht naar geluk ontstaat zodra je begint te geloven dat je niet gelukkig bent en het geluk ergens buiten jezelf ligt. En dat je daar moet zien te geraken. Zodra je dan gearriveerd bent is het resultaat een kortstondig pleziertje. Het voortdurende najagen van plezier en het vermijden van pijn is een proces dat ook stopgezet kan worden. Zodra het stil ligt is er vrede.
Hulde voor deze citering!quote:
[..]
en om Albert Camus te citeren (in het Engels om dat mijn Frans erg slecht is en deze makkelijk te vinden is)
"I leave Sisyphus at the foot of the mountain! One always finds one's burden again. But Sisyphus teaches the higher fidelity that negates the gods and raises rocks. He too concludes that all is well. This universe henceforth without a master seems to him neither sterile nor futile. Each atom of that stone, each mineral flake of that night filled mountain, in itself forms a world. The struggle itself toward the heights is enough to fill a man's heart. One must imagine Sisyphus happy. "
Geweldig werk van Camus
"We do not measure a culture by its output of undisguised trivialities, but by what it claims as significant"
Neil Postman - Amusing Ourselves to Death
Neil Postman - Amusing Ourselves to Death
Dan ben je dus eigenlijk iets gaan doen waar jij niet echt blij van wordt, Tenminste zo komt het op mij over, Ik heb tijdens mijn opleiding ook aardig wat tegenslag gehad, maar sinds een week weet ik dat ik geslaagd ben, En ik ben retehappy!quote:
[..]
Mee eens; ik vind het alleen zo moeilijk om te bedenken wat nou echt leuk is... eigenlijk zijn het alleen maar doelen die je voor jezelf verzint (waarvan je denkt dat ze leuk zijn om te behalen). De rit ernaartoe is vaak eigenlijk meer vervelend dan wat anders; en dan heb je uiteindelijk je doel bereikt en dan is het alsnog heel erg... leeg.
Eigenlijk hoorde ik dit voor het eerst heel goed verwoord in de film "The Pursuit of Happyness": "It was right then that I started thinking about Thomas Jefferson on the Declaration of Independence and the part about our right to life, liberty, and the pursuit of happiness. And I remember thinking how did he know to put the pursuit part in there? That maybe happiness is something that we can only pursue and maybe we can actually never have it. No matter what. How did he know that?"
Verder weet ik ook nooit of ik doelen stel omdat ze sociaal wenselijk zijn, of omdat ik ze echt wil bereiken. Bijvoorbeeld hoe ik op dit moment in de knoop zit met mijn opleiding... waarom ben ik dat ooit gaan doen? "Ik wil later beroep X gaan uitoefenen"... waarom? Nu blijkt namelijk dat het label en de taakbeschrijving van beroep X wel leuk in de oren klinken, maar als ik feitelijk naar de inhoudelijke werkzaamheden kijk van beroep X, dan is dat 38 van de 40 uur eigenlijk maar stom ondankbaar werk. Ik kan zoveel beroepen en opleidingen bekijken als dat ik wil, maar ik kom eigenlijk altijd op deze zelfde uitkomst uit.... tja, het zal wel zo horen te zijn.
De laatste tijd hoor ik steeds vaker dat MBO ook als ondergeschikt wordt gezien? Waarom en door wie?
Wat maakt iemand met een HBO opleiding beter dan mij? Het salaris? Ja ze zullen best meer verdienen dan ik, maar daar staat tegenover dat ik iedere dag met plezier naar mijn werk ga! Ik heb bedacht wat ik nu echt het allerleukste vind en dat is het werken met kinderen, Dat kan op MBO niveau, en ja dat kan ook op HBO niveau, maar het voegt voor mijn werkzaamheden weinig toe, Dan ga ik liever aanvullende cursussen doen, waar ik plezier aan beleef!
Ik heb een tijdje terug besloten dat ik klaar ben met het voldoen aan verwachtingen van anderen, Ik ben degene die mijn leven moet leiden,niemand anders, en dus doe ik dat met de dingen die ik leuk vind, met de mensen waarbij ik mij prettig voel, en dan denk ik dat het nog best een hele tijd vol kan houden!
En natuurlijk heb ik ook dagen dat ik mij neerslachtig voel maar hoort dat er niet gewoon ook bij? Het leven komt met pieken en dalen, So be it!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Uit welke film komt dit? Mooi citaatquote:
. I see all this potential, and I see squandering. God damn it, an entire generation pumping gas, waiting tables; slaves with white collars. Advertising has us chasing cars and clothes, working jobs we hate so we can buy shit we don't need. We're the middle children of history, man. No purpose or place. We have no Great War. No Great Depression. Our Great War's a spiritual war... our Great Depression is our lives. We've all been raised on television to believe that one day we'd all be millionaires, and movie gods, and rock stars. But we won't. And we're slowly learning that fact. And we're very, very pissed off.
Iig, ik zit een beetje met hetzelfde. Opleiding gaat kut, ga misschien switchen, geen idee wat ik met het leven aanmoet. Ik voel me een beetje alsof ik een zeepbel lek heb geprikt die de zin van het leven voorstelt... Ja, inderdaad, je kunt jezelf doelen stellen en die als een gek gaan najagen, maar bij alle doelen die ik heb gesteld en gehaald kwam uiteindelijk in plaats van geluk het 'is dit het?' gevoel. En ik heb totaal geen motivatie om weer een nieuw doel te stellen om uiteindelijk teleurgesteld te worden en er achter te komen dat het toch allemaal zinloos is.
Het leven is één grote bezigheidstherapie, en wij komen daarachter omdat we als mensheid al gewonnen hebben. Er is niets meer te behalen. Het doel van de mensheid was overleven en de beste van de planeet te worden, en dat is al gebeurd. Voor duizenden jaren hebben we moeten worstelen met ons bestaan, hongersnoden mee moeten maken, grote oorlogen, natuurrampen, noem maar op. Maar uiteindelijk, door een of andere mutatie die onze hersenen enorm hebben laten groeien, hebben we al die uitdagingen overwonnen, het 'spel' gewonnen... Om er achter te komen dat er dan niets meer gebeurd. Wat doe je als je een computerspel hebt uitgespeeld? Juist, je zet het uit, want als je blijft doorspelen is er toch niets meer aan - je hebt immers al gewonnen.
"I don't hate people. I just feel better when they aren't around." (Charles Bukowski) ,
Objectief bekeken vind ik dit een aardige formulering voor een einzelganger.
Ik geniet zelf namelijk ook het meest wanneer ik afgezonderd ben,
Vraag me wel eens af hoeveel mensen er ook zo over denken.
Herkenbaar?
Objectief bekeken vind ik dit een aardige formulering voor een einzelganger.
Ik geniet zelf namelijk ook het meest wanneer ik afgezonderd ben,
Vraag me wel eens af hoeveel mensen er ook zo over denken.
Herkenbaar?
"Het is verstandig om zo nu en dan een vraagteken te plaatsen bij de dingen die u lang voor vanzelfsprekend hebt gezien." (Bertrand Russell)
Had dit eerder gepost in de filosofie sectie, vond het wel toepasselijk:
quote:
Gegroet allen,
Het volgende filmpje bracht mij aan het denken:
Ja, als je het zo bekijkt is het heelal zo onmetelijk groot en stelt de aarde, laat staan wijzelf, zo ontzettend niets voor in het grote geheel... Van de vele miljarden sterrenstelsels met elk vele miljarden zonnen zitten wij, toevallig, op deze planeet, maar wat aan te klooien met zijn allen. Zit er een doel achter? Waarschijnlijk niet - dat we met 7 miljard op deze planeet rondwandelen en geen van ons weet wat de zin van het leven is moet toch wel genoeg zeggen eigenlijk. Hoe bizar is dat?
Ja, inderdaad, sommige mensen geloven in een God, hoger doel, etc, maar dat is allemaal wishful thinking om niet de ondraaglijke realisatie door te laten dringen dat het leven helemaal nergens voor dient. Voortbestaan van de soort? Evolutie? Nah, ook niet, over pak hem beet 4 miljard jaar gaat de zon toch supernova en is alles voor niets geweest. Hoe verder ik er over nadenk, hoe meer ik tot de conclusie kom dat iedereen maar dingen doet om niet tot de conclusie te hoeven komen dat alles zinloos is. Bezigheidstherapie.
Men stelt zichzelf doelen, 'die baan wil ik hebben', 'die auto wil ik in rijden', 'ik wil de marathon lopen', om maar in beweging te blijven. De zgn. 'carrot on a stick'. De wortel zelf wordt nooit bereikt, want als die eenmaal bereikt is kom je weer tot de conclusie dat het toch allemaal zinloos is, dus men stelt zich weer een nieuw doel voor ogen en het begint weer van voor af aan. Om de rit wat gemakkelijker te maken sluiten we onszelf op in regeltjes, gewoontes en gebruiken, en proberen we onze gedachten te stoppen mbv televisie en computer. Die 'kick' die je krijgt als je een doel bereikt heb prik je ook uiteindelijk door als gewoon een evolutionair handigheidje om de soort maar in beweging te laten blijven, en de magie is er ook wel vanaf als je dat eenmaal door hebt. Hetzelfde met de zgn. 'moraal' - dingen die goed lijken zijn uiteindelijk toch allemaal nutteloos en werken meestal zelfs averechts.
Het verbaast me ook dat mensen zoveel dingen pikken, voor lief aannemen - 'het is zoals het is'. Het Koningshuis bijvoorbeeld. "Ja, het kost bakken vol met geld en levert niets op, maar het is een traditie en die moeten we respecteren." Ja, en? Als we op die manier gingen redeneren waren we nog in de tijd van de boeren en de adel gebleven. Mensen worden nog steeds massaal gemanipuleerd door zichzelf en andere mensen, die kuddementaliteit heerst nog steeds. Er is echter maar één iemand nodig die dat eerste dominosteentje om durft te gooien, wat je ook ziet nu in de Arabische landen. Waarom doen we dat hier niet? Laten we hier niet zien wat we van bepaalde zaken vinden? We worden uitgeknepen door de EU en laten dat vrolijk doorgaan, staan volgende maand vrolijk met vlaggetjes te zwaaien op de persoonsverheerlijkingsdag van mevr. van Amsberg - maar ook voorbeelden dichter bij huis, bijvoorbeeld een overval, of vandalisme waarin niemand ingrijpt.
Men is er ook, onbewust, ontzettend bang voor dat het allemaal zinloos is, vandaar dat men probeert zo belangrijk mogelijk te zijn met dingen als Hyves, Facebook, Twitter etcetera. Want als je even nadenkt stel jijzelf al helemaal niets voor - tienduizenden jaren menselijke geschiedenis voor jou, tienduizenden jaren menselijke geschiedenis na jou. Een oneindig zwart gat voor je geboorte waar je niets van meegekregen hebt, een oneindig zwart gat na je dood waar je niets van mee kunt krijgen. En iedereen die jou uiteindelijk vergeet, wat je ook doet. Nee, geen prettige gedachte. Dus wat kun je doen? Uiteindelijk komt het er alleen maar op neer dat het leven een bezigheidstherapie is, en dat we allemaal in die draaimolen meedoen. Uitzonderingen zijn mensen die de situatie werkelijk doorhebben en hebben laten zinken, en dan resteren nog drie opties - je hebt door dat het allemaal zinloos is en stapt uit het leven, je hebt door dat het geen zin hebt om je druk te maken en doet je tegoed aan hedonistisch genot, of je maakt gebruik van deze kennis en manipuleert de boel vanaf de zijkant of van bovenaf - volgens mij overkomt dat dictators vaak waardoor ze nog gekker worden dan ze al waren, omdat ze doorkrijgen dat ze alles kunnen doen wat ze willen, het volk slikt het toch wel.
Enfin, excuses voor deze onsamenhangende brainfart, geen idee waarom ik dit typ, maar het moest er even uit
Fight club.quote:
Achteraf gezien had ik eerst naar zijn usericon moeten kijken ipv half herkennen en bevestigen met google.
In ieder geval niet teveel behoeftes hebben. Ik zie het leven, in tegenstelling tot de kapitalistische en materialistische maatschappij van anno 2011, niet als een pakken-wat-je-pakken-kan-winkel waarbij je zoveel mogelijk bereikt moet hebben.
Gewoon leven van dag tot dag en niet teveel bezig zijn met dingen willen. Anders ben je alleen maar bezig met willen en kan je alleen maar teleurgesteld raken.
Gewoon leven van dag tot dag en niet teveel bezig zijn met dingen willen. Anders ben je alleen maar bezig met willen en kan je alleen maar teleurgesteld raken.
Niet geheel mee eens; ik haal mijn zin in het leven juist uit het kijken naar de toekomst; bezig zijn met jezelf ontwikkelen. Ik merk iedere dag dat ik op mijn studie zit dat ik er weer wat bijspijker en een iets completer beeld te krijgen van onze wereld. Ik zie je tijd dat je leeft als een grote studie, waarin ik later als ik erop terugkijk wil kunnen zeggen dat ik een hoog cijfer ervoor gehaald heb.
Wat wel belangrijk is is dat je niet blijft hangen in je continu afvragen of je dingen nou echt leuk vindt. Er is een groot verschil tussen ergens van genieten en ergens van nagenieten. Zodra je wilt dat iedere gebeurtenis in je leven een verschil maakt, zal het altijd tegenvallen. Ik verwijs hiervoor graag naar de briljante auteur van mijn signatuur: "In alle blikken die ik met vreemden wisselde lag de onuitgesproken vraag: Ben jij de onbekende die me zal verlossen? Zodra je dit gaat doen moet je oppassen; je verwachtingen bepalen bijna altijd de uiteindelijke indruk!
Wat wel belangrijk is is dat je niet blijft hangen in je continu afvragen of je dingen nou echt leuk vindt. Er is een groot verschil tussen ergens van genieten en ergens van nagenieten. Zodra je wilt dat iedere gebeurtenis in je leven een verschil maakt, zal het altijd tegenvallen. Ik verwijs hiervoor graag naar de briljante auteur van mijn signatuur: "In alle blikken die ik met vreemden wisselde lag de onuitgesproken vraag: Ben jij de onbekende die me zal verlossen? Zodra je dit gaat doen moet je oppassen; je verwachtingen bepalen bijna altijd de uiteindelijke indruk!
"We do not measure a culture by its output of undisguised trivialities, but by what it claims as significant"
Neil Postman - Amusing Ourselves to Death
Neil Postman - Amusing Ourselves to Death
|
|
