Ik word een beetje moe van Cesar Milan.

quote:

Op maandag 18 april 2011 15:33 schreef Waterpistoolheldin het volgende:

[..]

Wat zat er in die takken dan (raakt zooo nieuwsgierig hier).

Dat hangt erg van de soort tak af.
Bv wilg wordt door alle dieren weleens gegeten wegen het pijnstillende en ontstekingsremmende aspect van die plant.

quote:

Op maandag 18 april 2011 16:51 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Maar honden hebben die neiging sowieso. 's Ochtends vroeg, als er nog dauw op het gras zit, hebben honden de neiging dat gras te eten. Zit ook iets in.

Is het je ook opgevallen dat ze soms naar een bepaalde soort gras neigen en andere keren naar andere soorten?
Bij gras weet ik niet wat erin zit, soms wordt het gebruikt om een lekkere kots op te wekken, dat weet ik dan wel weer.

quote:

Op maandag 18 april 2011 11:58 schreef Sorella het volgende:
Doet me denken aan een aflevering van cesar, die had een hond die werkelijk alles vrat van poep tot plastic.
De methode die hij gebruikte om het de hond af te leren lijkt heel veel op die erodrome als eerste beschrijft.
Hij legde ook poep neer in een caravan of een kamer en als de hond er naar keek of er van wou eten of er naar toe ging werd de hond ook gecorrigeerd.
Je moet er wat tijd insteken maar kost je niets, drollen kan je bij een manege wel krijgen, desnoods pluk je hondendrollen van een grasveld of straat af.

Met no time doel ik dan ook op een week of 2
Bij paarden ken ik een formule die ook bij honden werkt, 7 dagen achter elkaar iets oefenen, dan zit het erin als patroon wat je alleen nog bij moet houden.

quote:

Op maandag 18 april 2011 18:31 schreef erodome het volgende:

[..]

Is het je ook opgevallen dat ze soms naar een bepaalde soort gras neigen en andere keren naar andere soorten?
Bij gras weet ik niet wat erin zit, soms wordt het gebruikt om een lekkere kots op te wekken, dat weet ik dan wel weer.

Dat is ook het enige dat ik ken wat honden en gras betreft.

quote:

Op vrijdag 15 april 2011 15:43 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Volgens mij zijn en blijven honden opportunisten. Je kan ze best leren dat ze met hun bek van het aanrecht moeten blijven, en dit zullen ze ook doen als je er niet bent. Maar als jij iets aantrekkelijks op de rand van het aanrecht legt en wegloopt, zal die hond gaan kijken wat voor een lekkers daar ligt en het opvreten.
Nou zal het verschil van in hoe verre honden opportunisten zijn verschillen per ras, maar dat honden opportunisten zijn, daar blijf ik van uit gaan.

Ben ik het niet mee eens, verreweg de meeste honden zijn geen "geboren leiders" , die zitten uiteindelijk helemaal niet te wachten op een hoge plaats en varen wel bij regels die ze gaarne volgen.
In de natuurlijke situatie is dat ook zo, daar pakt een lagere rang ook niet zomeer even wat te snacken zonder toestemming, mag hij wel proberen, maar levert wel problemen op.

Het stelen van eten is echt vrij makkelijk op te lossen, beter gezegd, het is vrij makkelijk om dit probleem nooit te laten ontstaan.
Dat gold ook voor mijn voergeile goldens en voor de nog voergeilere fila die ik nu heb(alhoewel die nog maar net voorbij de 4 maanden is en nog niet echt betrouwbaar is met voedsel ).

Op z'n ceasars gezegd, alles in huis is van mij, willen ze ergens wat mee dan moeten ze toestemming hebben, dat geld voor het eten dat ergens ligt, dat geld voor op de bank hangen en voor nog veeeeeeeeeel meer.

quote:

Dan, CM, tja. Zijn basics zullen bij 'normale' honden inderdaad werken, maar we weten toch al langer dat honden onze energie aanvoelen? Dat is toch niets nieuws? Dus natuurlijk voelt een hond het als je gespannen bent, of bang, of verdrietig.

Weet men dat echt, weet men echt hoe ver dat gaat?
Want dit gaat verder dan aanvoelen wat je stemming is...
Ik ken dit nog veel beter van de paarden, waarbij jouw energie essentieel is om wat te bereiken of om te vergallen.
Probeer maar eens mijn haflinger vooruit te krijgen als je gefrustreerd bent, elke stap zal een "gevecht" zijn dan.
Maar zelfs een heup die net die kant op staat kan het paard blokken, je kan het paard weg laten schieten door een lichte beweging te maken, maar er wel energie achter te gooien, je kan het paard op rust hebben staan terwijl jij ernaast uit je plaat gaat qua beweging, puur op de energie die je uitstraald.
De ervaring leert dat dit heel makkelijk te begrijpen is, maar heel moeilijk om te beheersen.

Zeker als jij met je eigen handen wil corrigeren moet je echt instaat zijn je energie te beheersen, dus niet ik doe zacht maar ben best een beetje narrig van binnen, dan zal die zachte aanraking als hard aankomen en schiet je je doel ruim voorbij, dan straf je ipv dat je corrigeerd.
De neutrale houding is essentieel, dat is waarom ik gekker ben op andere hulpmiddelen gebruiken die altijd onpersoonlijk zijn, altijd met die neutrale energie erachter ipv de hand gebruiken, die erg snel de verkeerde boodschap overbrengt.

quote:

Op maandag 18 april 2011 18:30 schreef erodome het volgende:

[..]

Dat hangt erg van de soort tak af.
Bv wilg wordt door alle dieren weleens gegeten wegen het pijnstillende en ontstekingsremmende aspect van die plant.

Haha leuk om te weten!

quote:

Op maandag 18 april 2011 16:51 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Maar honden hebben die neiging sowieso. 's Ochtends vroeg, als er nog dauw op het gras zit, hebben honden de neiging dat gras te eten. Zit ook iets in.

Ik dacht dat gras eten vaak temaken had met verkeerd voeren.
Als het standaard gedrag is, is het vaak voor de maaltijd. Meestal zijn het dan honden die maar 1 (of 2)x per dag voeding krijgen. Omdat ze dan al snel 14 uur (of meer) nuchter staan, worden ze misselijk.
Vaak braken ze dan ook gal (geel), ook een teken dat de maag leeg is.

Niets mis met af en toe gras eten, maar standaard gras eten lijkt me niet helemaal gezond

quote:

Op maandag 18 april 2011 19:46 schreef BeffJeck het volgende:

[..]

Wat zijn jouw ervaringen met bachbloesem?

Wisselend, heb bij paarden de resceu wonderen zien verrichten bv, maar heb ook gezien dat het niets merkbaars bijdroeg.
Laten we duidelijker zijn, ik weet dat er werkzame stoffen zitten in planten die vaak meer dan nuttig zijn en dat dieren vaak aan zelfmedicatie doen(of gewoon dom zichzelf vergiftigen, dat kan ook helaas ).

Als een dier naar een bepaalde plant toetrekt kan dat door een aangename geur/smaak komen, maar ook door een bepaalde werking.
Het is altijd interresant om eens na te zoeken wat voor werkingen een bepaalde plant hebben

quote:

Op maandag 18 april 2011 20:20 schreef Waterpistoolheldin het volgende:

[..]

Haha leuk om te weten!

[..]

Ik dacht dat gras eten vaak temaken had met verkeerd voeren.
Als het standaard gedrag is, is het vaak voor de maaltijd. Meestal zijn het dan honden die maar 1 (of 2)x per dag voeding krijgen. Omdat ze dan al snel 14 uur (of meer) nuchter staan, worden ze misselijk.
Vaak braken ze dan ook gal (geel), ook een teken dat de maag leeg is.

Niets mis met af en toe gras eten, maar standaard gras eten lijkt me niet helemaal gezond

Honden zijn eigenlijk niet echt gebouwd op zoveel keer per dag en elke dag eten en in wilde vorm eten alle honden en wolven ook plantaardig voedsel, bv bessen e.d., maar ook wel gras voor de spijsvertering(misschien wat vezelfs nodig om de boel te schonen e.d., ik weet het niet) en andere plantaardige bronnen.
Daarnaast die zelfmedicatie waarin het wilde dier goed geschoold wordt, maar het tamme dier niet, wat risiko's oplevert.

Honden zijn aan de andere kant ook niet gebouwd op wat wij ze vaak voorschotelen, alhoewel er wel een klein deel plantaardig in het wilde dieet zit behoren granen e.d. niet tot het dieet.
Veel voeding is niet zo heel best op het natuurlijke dieet afgesteld en veel honden hebben daar toch wel in meer of minder mate last van.

quote:

Op maandag 18 april 2011 20:20 schreef Waterpistoolheldin het volgende:

[..]

Haha leuk om te weten!

[..]

Ik dacht dat gras eten vaak temaken had met verkeerd voeren.
Als het standaard gedrag is, is het vaak voor de maaltijd. Meestal zijn het dan honden die maar 1 (of 2)x per dag voeding krijgen. Omdat ze dan al snel 14 uur (of meer) nuchter staan, worden ze misselijk.
Vaak braken ze dan ook gal (geel), ook een teken dat de maag leeg is.

Niets mis met af en toe gras eten, maar standaard gras eten lijkt me niet helemaal gezond

Honden moet juist niet meer dan drie keer eten, liever minder.

quote:

Op maandag 18 april 2011 20:31 schreef erodome het volgende:

[..]

Honden zijn eigenlijk niet echt gebouwd op zoveel keer per dag en elke dag eten en in wilde vorm eten alle honden en wolven ook plantaardig voedsel, bv bessen e.d., maar ook wel gras voor de spijsvertering(misschien wat vezelfs nodig om de boel te schonen e.d., ik weet het niet) en andere plantaardige bronnen.
Daarnaast die zelfmedicatie waarin het wilde dier goed geschoold wordt, maar het tamme dier niet, wat risiko's oplevert.

Honden zijn aan de andere kant ook niet gebouwd op wat wij ze vaak voorschotelen, alhoewel er wel een klein deel plantaardig in het wilde dieet zit behoren granen e.d. niet tot het dieet.
Veel voeding is niet zo heel best op het natuurlijke dieet afgesteld en veel honden hebben daar toch wel in meer of minder mate last van.

Wat is (qua verteerbaarheid) het grote verschil tussen gras en granen? Het is beiden rijk aan vezels..
Tussen de maag en darmen van een vleeseter/planteneter zit een groot verschil, waardoor een vleeseter niet zoveel koolhydaten nodig heeft.

Biologisch gezien lijken de hond en wolf maar 60% op elkaar. Een vergelijking met de wolf vind ik heel mooi klinken, maar het kan me niet echt overtuigen.
Als je terug zou gaan naar de oorsprong (tienduizenden jaren terug) zie je ook dat hond(canidae)- en katachtigen(felidae) erg dicht bij elkaar liggen. De splitsing tussen hond- en katachtigen ligt dichter bij elkaar dan de wolf en hond.

Natuurlijk, een stofwisseling veranderd niet zomaar. En er wordt veel te weinig gekeken naar wat de hond (of wijzelf) nodig hebben.
Maar de oorsprong van de huishond gaat al duizenden jaren terug, en dat is wel lang genoeg om een stofwisseling te veranderen.

En dan nog, hoe de wolf leefde zegt niet alles over de perfecte omstandigheden voor een wolf. Overige factoren spelen ook een rol.
Was er lange tijd droogte? Dan waren er ook minder planteneters, en dus minder voeding.

Wanneer een carnivoor (carnivoor) structureel een hoog aantal uren niet eet, gaat het lichaam wel gewoon door. Maar het lichaam gaat wel anders met voeding om.
De vertering gaat langzamer en er wordt veel zuiniger omgegaan met voedingsstoffen. Het lichaam wil liever spiermassa verbranden (want spiermassa kost energie om te onderhouden) en het lichaam wil zoveel mogelijk vet vasthouden/aanzetten (het is een arme periode, en het lichaam weet niet hoe land deze periode nog duurt).
Daarbij zet het alle overige activiteiten op een laag pitje. Het lichaam is minder actief, heeft het sneller koud, leerprocessen gaan langzamer, ect.
Het is logisch dat het lichaam dit doet, anders zou een dier slecht kunnen overleven in een voedsel arme periode.

Wanneer het lichaam meerdere keren per dag voeding krijgt, gaat de stofwisseling al snel omhoog. Bovengenoemde activiteiten worden dan al snel het tegenovergestelde.

Veel voeding? Wie heeft het over veel? Het aantal maaltijden en hoeveelheid voeding staat los van elkaar.

Dat de huidige hondenvoeding alles behalve perfect is, ben ik wel met je eens.

Ik had het ook over wilde honden, die eetpatronen zijn vrijwel gelijk, eigenlijk is het een beetje een hond-achtigen ding, kat-achtigen eten vrijwel niets plantaardigs anders dan de maaginhoud van de prooi en zelfmedicatie.

Gras en granen hebben idd veel overeenkomsten, maar honden eten maar zelden de zaden van gras, het gaat ze echt om het blad.
In het voer zitten de zaden van granen, niet het blad/stengel, dat maakt het iets geheel anders.

Voor een roofdier is het niet normaal om elke dag meerdere keren te eten, ze zijn gebouwd op grote hoeveelheden in 1 keer naar binnen werken.
Nu is dat bij onze gefokte rassen lang niet altijd verstandig, maar in de basis zit dit er nog wel in.
Een grazer daarintegen is juist weer gebouwd op altijd wat in die maag hebben.

Bij een niet te groot ras adviseer ik persoonlijk 1 keer per dag eten en regelmatig een dagje vasten, in combinatie met een goede, natuurlijke voeding.
Hoe groter het ras, hoe onverstandiger het eens per dag voeren, het kan wel, maar absolute rust is vereist voor en na het eten dan(reken maar op een uur vooraf en achteraf en echt een beetje veilig te zitten), wat in de praktijk een lastig iets is, vasten daarintegen is erg goed nogsteeds.
Grotere honden dus liever meerdere keren per dag om een torsie te verkomen.

Om een torsie te voorkomen zou je ook kunnen kiezen voor voer wat niet uitzet in de maag. Want het grootste gevaar is dat de brokken (door het vocht) veel meer volume innemen in de maag. Dat icm met druk gedrag.

Dat een roofdier gebouwd is op grote hoeveelheden, heeft met de pure noodzaak temaken. Zegt nog niets over of het wel/niet optimaal is.
Ik kan niet terug vinden in jouw tekst waarom het optimaal zou zijn?

En ik zou niet weten wat er (qua voedingswaarden) zo verschillend is aan blad/granen van gras.
Vetten zitten er niet in, hooguit eiwitten (maar die hebben dan een dusdanig beperkt aminozuurprofiel, dat het lichaam van een carnivoor er niets mee kan).
Het moet dus alsnog bestaan uit koolhydraten (dus vezels. suikers zou niet logisch zijn).

Je beseft dat er een enorm verschil is tussen zaad(koolhydraten die omgezet worden in suikers) en blad(niet verteerbare vezel)?

Het is voor veel diersoorten zo dat ze letterlijk gebouwd zijn op honger zo nu en dan, andere diersoorten kunnen daar juist weer niet tegen, neem konijnen en paarden als vb.
Het gehele spijsverteringsgestel is gebouwd op bepaalde omstandigheden en functioneerd dan ook het beste in die omstandigheden.

quote:

Op maandag 18 april 2011 21:43 Je beseft dat er een enorm verschil is tussen zaad(koolhydraten die omgezet worden in suikers) en blad(niet verteerbare vezel)?

Ik zie nu dat graszaden zetmeel bevatten ja, was ik niet vanuit gegaan. Maar het gras wat een hond eet zijn altijd die lange brede ruwe soorten. Hooguit een keer gewoon gras (als er geen ander soort gras is), maar bloeiend gras heb ik ze nog nooit zien eten.

quote:

Op maandag 18 april 2011 21:43 schreef erodome het volgende:
Het is voor veel diersoorten zo dat ze letterlijk gebouwd zijn op honger zo nu en dan, andere diersoorten kunnen daar juist weer niet tegen, neem konijnen en paarden als vb.
Het gehele spijsverteringsgestel is gebouwd op bepaalde omstandigheden en functioneerd dan ook het beste in die omstandigheden.

Komop, nu ben je jezelf alleen maar aan het herhalen.

quote:

Op maandag 18 april 2011 09:10 schreef BeffJeck het volgende:
Ik k

[..]

Ik kan jou één ding voorspellen, dit gaat niet werken. Je gaat wel een ander probleem creëren nl. dat de hond bang wordt om te eten. Je zit al fout mbt het leerprincipe! Het is geen Pavlov maar Skinner. Je dient een positieve correctie toe om bepaald gedrag af te leren. Positief staat voor toevoegen, correctie= prikkel om bepaald gedrag te laten afnemen.

CM gebruikt een teletac wanneer de hond door operante conditionering (hey...weer Skinner) zichzelf iets heeft aangeleerd. "mijn gedrag heeft effect", bijv hond blaft naar postbode, postbode loopt weg. Hond zal de volgende keer harder blaffen want zijn gedrag heeft effect.
Wanneer jij een teletac gaat gebruiken om de eerste levenbehoefte van een dier af te leren nl. eten dan ben je gewoon aan het klooien. De hond zal geen verschil zien tussen voer en een drol. Dus hoogst waarschijnlijk zal jouw hond angst krijgen om te eten!

Poep eten..jammer genoeg is dat heel moeilijk af te leren. De universiteit van Wageningen heeft mij een jaar of 6 geleden gevraagd of ik mee wilden doen met een proef. Door bezigheden elders heb ik daar jammer genoeg niet aan deel kunnen nemen. Heb ook nooit meer iets over gehoord.

Volgens mij is erodome gedragstherapeut. Als ik jou was zal ik eerst maar eens aan haar vragen hoe zij denkt over jouw expiriment!

Tussen poep eten en zijn eten thuis weet hij dondersgoed het verschil! Soms heeft'ie een drol in zijn bek (om mee te nemen naar huis, zodat'ie het in zijn mand lekker op kan peuzelen), door de manier hoe hij dan naar me kijkt en zich gedraagt merk ik meteen dat'ie iets heeft. Dat'ie het buiten eten af leert is alleen maar positief; in onze gemeente wordt er de laatste tijd regelmatig rattengif met glasscherven ertussen in uitlaatgebieden neergegooid. Eten hoort bij thuis en niet als we buiten zijn. Bij mijn hond is het een typisch geval van conditionering. Hij heeft geleerd toen hij pup was (van andere honden op de hei) om hondendrollen te eten. Ik zie zelfs aan hem dat hij soms met tegenzin een drol vreet. Hij moet daarna zelf ook zowat kotsen, maar kan het obsessieve gedrag toch niet laten.

Hij moet leren dat je buiten bent om te rennen, behoefte te doen, spelen, en niet om zoveel mogelijk te lopen vreten. Gedragsverandering dus; gedrag doorbreken. De hond moet leren dat "een drol ruiken" niet "een drol opeten" is. Hij moet dus opnieuw geconditioneerd worden.

quote:

Op maandag 18 april 2011 11:46 schreef erodome het volgende:

[..]

Heb je eigenlijk al echte voertraining gedaan op andere manieren, of heb je alleen gepoogd een eventueel tekort waar je bang voor wa op te vullen?

Ik kan zo al 2 goede manieren bedenken om dit op te lossen.

Neem bij een aardig iemand een paar heerlijke paardendrollen mee(deze zijn niet te goor voor woorden en zeer smakelijk volgens honden).
Doe eerst wat aandachts oefeningen met de hond en ga dan zo dichtbij de poep dat hij het kan ruiken/zien, zodra hij zijn aandacht naar de poep legt corrigeer je, ondersteund door een "no".
Dit hou je vol tot de hond niet meer op de poep let ook al loop je er met hem overheen, vergeet niet te belonen als de hond doet wat je wil, ook hierin opbouwend zijn, eerst kleine sta[jes belonen, daarna grotere stappen belonen.
Bouw het uit met andere soorten eten en poep en binnen no time heb je een hond die overal afblijft.

De andere manier is de yes/no setting gebruiken."(woorden voor commando's zijn verwisselbaar)
We beginnen met een stapel koekjes die we klaar hebben liggen voor beloning en een lekker koekje voor het verleiden.
Het verleidkoekje laten we zien in een open hand, zodra de hond erheen gaat sluiten we de hand en zeggen we "no" en sluiten de hand, we wachten tot de hond ergens anders naar kijkt, bij voorkeur zelfs naar jou en belonen dan met een koekje van de beloningsstapel en zeggen "yes".
Dit bouwen we uit naar koekje op de grond waar je snel je voet erover kan zetten en steeds verder weg.

Binnen no time heb je een hond die wat lekkers ziet liggen en dan nar jou kijkt om een yes of no te horen.
Het kan zijn dat je de laatste stappen overnieuw moet doen met poep, dat wil je niet in je hand namelijk, maar het werkt als een tierelier, ze pakken het snel op(voedselverdeling door de leider is heel natuurlijk voor ze).

Ero, ik heb dat allemaal al gedaan. Ik vind het ook helemaal niet erg als hij af en toe een hapje paarden of runderpoep eet (behoudens dat daar sterke anti worm middelen in kunnen zitten kan dit ook helemaal geen kwaad, eerder iets heel natuurlijks). Hij eet hondenpoep en is er vervolgens zelf doodziek van. De trucjes van iets lekkers geven op de momenten dat hij iets wil pakken of het toch heeft laten liggen zijn ook allemaal al geprobeerd. Het gevolg hiervan was dat hij de lekkere beloningshapjes nam en toch weer tussendoor de poep at. Hij werd in die tijd ook beduidend zwaarder door alle lekkere beloningen en drollen die hij binnen kreeg. Het is een Terrier (terruer) en die zijn nou vaak eenmaal moeilijk van hun obsessie af te houden.

Verder is hij een geweldige hond, maar dit is iets wat ik echt niet kan aanvaarden. Ik heb het zelfs geprobeerd om hem aan te lijnen en overal bij weg te houden (zolang hij langer dan 30 seconden ergens stond te snuffelen) maar dat geeft zowel hem als mij zoveel stress en aan zijn gedrag verandert niets. Ik heb serieus laatst weleens gedacht om hem keihard met zijn bek in een drol te duwen als hij ervan wil gaan eten; misschien schrikt hij er wel zo van, dat hij voortaan de drollen met rust laat........

Ik heb mijn leven lang al honden (ruim 35 jaar) en heel wat problemen mee gemaakt en allemaal overwonnnen en van geleerd, maar dit vind ik onacceptabel. Een steeds zieke hond, waarmee je naar de DA gaat en die vervolgens het uitlaatrondje daarna weer vrolijk stront gaat staan vreten.... Voor mij een reden om na al die jaren met honden na deze geen hond meer te willen en dat vind ik echt heel erg.

Vervelend Childintime dat je hier zo'n last van hebt. Mijn hond deed het vroeger ook wel eens, een walgelijke gewoonte..

Die van mij heeft het uiteindelijk afgeleerd toen hij botten kreeg onderweg... Zijn enige doel werd dan om dat lekkere bot weer mee naar huis te brengen, ik moest dan altijd flink doorstappen. Zo liep hij dan zelfs de lekkerste poepjes voorbij

Een andere optie zou kunnen zijn dat je hem slechts kort uit laat, zodat hij zijn behoeften kan doen... En dan verder met de hond naast de fiets, zodat hij ook niet de tijd heeft om poep te eten.

Soms ligt het aan het voedsel, maar daar heb je vast al wel eens in verdiept. Kom je er echt niet uit dan zou je eens over een gedragstherapeut na kunnen denken, die kennen vaak veel trucjes waar je zelf niet op komt..

quote:

Op maandag 18 april 2011 20:20 schreef Waterpistoolheldin het volgende:

[Dat hangt erg van de soort tak af.
Bv wilg wordt door alle dieren weleens gegeten wegen het pijnstillende en ontstekingsremmende aspect van die plant.]

Haha leuk om te weten!

De wetenschappelijke naam van de wilg is de "salix", en die stam kom je tegen in "acetylsalicylzuur", ook wel bekend als asperine. In vroeger tijden was het ook bij mensen bekend dat het kauwen op wilgenbast werkt tegen pijn en ontstekingen.

Cesar Milan baseert zijn techniek op het hele dominant/onderdanig relatie tussen mens en dier. Sorry hoor, maar zo werkt dat volgens mij niet. Een hond moet zich prettig voelen bij een baas en er niet continu op bedacht zijn dat z'n baas hem een por in z'n zij kan geven. Het hoeft geen gelijkwaardige relatie te zijn, maar als ik hoor dat Cesar zegt dat hij 'een hond pas aandacht geeft als HIJ er zin in heeft', schiet me dat het verkeerde keelgat in.
Maar het is iets typisch Amerikaans, zijn houding bij honden doet me altijd denken aan een Amerikaanse legercommandant die z'n soldaten afbekt.

Wat me overigens ook heel erg stoort is dat als de honden meer beweging nodig hebben Cesar en de baasjes ze op de loopband zetten om 'uit te laten'. Wtf, ga gewoon met die honden fietsen of wandelen. Het zal er wel mee te maken hebben dat Amerikanen ook liever naar hun brievenbus rijden ipv te lopen.

quote:

Op dinsdag 19 april 2011 19:10 schreef TheHappyPrince het volgende:
Cesar Milan baseert zijn techniek op het hele dominant/onderdanig relatie tussen mens en dier. Sorry hoor, maar zo werkt dat volgens mij niet. Een hond moet zich prettig voelen bij een baas en er niet continu op bedacht zijn dat z'n baas hem een por in z'n zij kan geven. Het hoeft geen gelijkwaardige relatie te zijn, maar als ik hoor dat Cesar zegt dat hij 'een hond pas aandacht geeft als HIJ er zin in heeft', schiet me dat het verkeerde keelgat in.
Maar het is iets typisch Amerikaans, zijn houding bij honden doet me altijd denken aan een Amerikaanse legercommandant die z'n soldaten afbekt.

Hij heeft gewoon gelijk, jij bent de roedelleider en jij bepaald hoe of wat.
Maar een goede leider is geen schreeuwende legercommendant, liefde, taal en leiderschap in gelijke delen.
Een goede leider is iemand waarop blind vertrouwd kan worden, die zacht is, maar die ook weet wat er moet gebeuren en zorgt dat het gebeurd.

Tuurlijk geef je je hond alleen aandacht als jij dat wil, in veel gevallen is dat erg vaak en dat is ok, maar het moet wel jij zien die het aanhaald en het stopt.
Hoe makkelijker de hond, hoe makkelijker je met deze regels om kan springen, maar bij problemen is het meer dan verstandig eerst eens de hondenregels aan te halen, dus alleen aandacht bij positief gedrag en wanneer jij dat wil, jij eerst de deur uit, hond niet op de bank enz enz enz.
Problemen beginnen vaak in de basis, dus is het niet meer dan logisch dat hij die basis aanhaald bij probleemgevallen.

quote:

Wat me overigens ook heel erg stoort is dat als de honden meer beweging nodig hebben Cesar en de baasjes ze op de loopband zetten om 'uit te laten'. Wtf, ga gewoon met die honden fietsen of wandelen. Het zal er wel mee te maken hebben dat Amerikanen ook liever naar hun brievenbus rijden ipv te lopen.

Vergeet niet dat dat vaak mensen zijn die de hond waarschijnlijk nooit echte beweging gaan bieden buiten.
In dat geval is het vele malen beter als niets.

quote:

Op dinsdag 19 april 2011 08:37 schreef Pannenkoekenmix het volgende:
Vervelend Childintime dat je hier zo'n last van hebt. Mijn hond deed het vroeger ook wel eens, een walgelijke gewoonte..

Die van mij heeft het uiteindelijk afgeleerd toen hij botten kreeg onderweg... Zijn enige doel werd dan om dat lekkere bot weer mee naar huis te brengen, ik moest dan altijd flink doorstappen. Zo liep hij dan zelfs de lekkerste poepjes voorbij

Een andere optie zou kunnen zijn dat je hem slechts kort uit laat, zodat hij zijn behoeften kan doen... En dan verder met de hond naast de fiets, zodat hij ook niet de tijd heeft om poep te eten.

Soms ligt het aan het voedsel, maar daar heb je vast al wel eens in verdiept. Kom je er echt niet uit dan zou je eens over een gedragstherapeut na kunnen denken, die kennen vaak veel trucjes waar je zelf niet op komt..

Wij hadden vroeger een hond die vocht. Iedere hond die hij tegenkwam (behalve zwarte Duitse Doggen of Ierse Setters, omdat hij er daar 2 van kende) aan viel. Echt agressief, meteen erbovenop duiken tot de hond in kwestie bang weg ging en dan was hij pas tevreden. Van alles hebben we geprobeerd, tot we er idd achter kwamen dat hij het fijn vond om te werken. Vanaf toen lieten we hem aan het begin van het bos een enorme boomstam zoeken en die zeulde hij de rest van de wandeling (zo'n uur) met zich mee. Als er dan een hond aankwam, hoefden we allen maar te zeggen "hou je stok vast he" en dan liep hij (wel lichtelijk gestrest) door. Zodoende kon hij toch nog loslopen. Anders was dat voor de rest van zijn leven niet meer mogelijk geweest.

De fiets heb ik idd aan zitten denken. Nou is een Westie niet echt een lange afstandsloper. Ze hebben een intense, maar korte concentratie (behalve als het poep of een prooidier betreft ).

Vanmiddag heb ik hem op de hei maar weer aan de riem gehouden. Ik liet hem nl los en direkt stond hij weer tussen de bosjes te vreten. Ik lijnde hem aan en heb er flink de pas in gehouden. Toen hij wilde snuffelen, zag ik aan zijn "snuffelhouding" dat hij niet wilde gaan poepen maar het ergens rook. Door de situatie voorafgaand (hem aanlijnen), zag ik gewoon zijn vertwijfeling. Hij snuffelde (en was bijna bij de drol) en keek steeds naar mij. Toen hij er bij was zag ik duidelijk zijn innerlijke strijd. Kop schuin richting drol, mij aankijken, slikken, heen en weer kijken, eigenlijk weg willen stappen, maar ook erbij willen blijven; ik vind dat gewoon zielig om te zien. Hij is zo in tweestrijd en vertwijfeling. Het liefst doet hij het niet om mij te plezieren, maar heeft een sterke innerlijke drang om het toch te doen.

quote:

Op dinsdag 19 april 2011 19:10 schreef TheHappyPrince het volgende:
Cesar Milan baseert zijn techniek op het hele dominant/onderdanig relatie tussen mens en dier. Sorry hoor, maar zo werkt dat volgens mij niet. Een hond moet zich prettig voelen bij een baas en er niet continu op bedacht zijn dat z'n baas hem een por in z'n zij kan geven. Het hoeft geen gelijkwaardige relatie te zijn, maar als ik hoor dat Cesar zegt dat hij 'een hond pas aandacht geeft als HIJ er zin in heeft', schiet me dat het verkeerde keelgat in.
Maar het is iets typisch Amerikaans, zijn houding bij honden doet me altijd denken aan een Amerikaanse legercommandant die z'n soldaten afbekt.

Wat me overigens ook heel erg stoort is dat als de honden meer beweging nodig hebben Cesar en de baasjes ze op de loopband zetten om 'uit te laten'. Wtf, ga gewoon met die honden fietsen of wandelen. Het zal er wel mee te maken hebben dat Amerikanen ook liever naar hun brievenbus rijden ipv te lopen.

Maar heb je weleens opgelet wanneer hij "prikt", alleen op de momenten dat er ongewenst gedrag ontstaat. Het is niet om de hond pijn te doen (honden ervaren pijn heel anders als mensen), het is om de hond uit zijn negatieve energie te halen. Je ziet dat ook bij een groep honden. Als de situatie gespannen wordt, "prikken" ze als het ware met de snuit tegen de zij van de ander, om de aandacht te vragen van die ander.

Dat fietsen of wandelen doen juist de meeste van die mensen niet. Daarom worden de honden op de loopband gezet. Een hond die zijn energie kwijt kan, is geestelijk in balans of iig een stuk rustiger dan een hond die daar niet de kans voor krijgt. Mensen doen heel veel op een dag en als ze dan moe thuiskomen wordt nog even snel de hond een rondje om het plantsoen uitgelaten. 1 Van de hele belangrijke redenen dat zoveel honden gestoord gedrag vertonen.

In een roedel werkt het zo dat de leider bepaalt wanneer hij een onderdanige aandacht geeft. Omdat in een roedel de hierarchie bepaalt is, heerst er rust, evenwicht en duidelijkheid voor allen die tot die roedel behoren. Op een moment dat een lagere in rangorde doet wat hij wil (of zelfs de leider, die moet zich ook aan de regels houden), wordt het evenwicht verstoort. De hond behoort altijd de lagere in rangorde te zijn en behoren wij dus te bepalen wanneer je de hond aandacht geeft, tenminste als je de leider wilt zijn. Ik vind juist dat er enorm veel respect uit zijn gedrag naar honden toe blijkt. Hij heeft zich verdiept in hoe wij met honden om horen te gaan. Hoe wij ons moeten aanpassen aan wat een hond is en wil.Wij moeten leren hoe het instinct van een hond werkt en daarnaar handelen. In de gevallen waarin hij te hulp geroepen wordt is dat dus niet gebeurt en ontsporen honden met alle gevolgen van dien. Bange, verwarde, gestreste honden, die niet meer weten wat het is en inhoudt om een hond te zijn en verscheurt worden tussen hun instinct en een leefomgeving die ze niet (kunnen) begrijpen.