ADD&ADHD #42 Als je niks vertelt, weten ze ook niks!

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 11:03 schreef Jack_is_Back het volgende:
Wordt zo depressief als een rietje van Ritalin. Meer mensen met dit probleem?

Jup had ik ook. vooral door de steeds wisselende spiegel van het spul in mijn bloed. concerta is constanter, dus minder depri (bij mij dan)

wellbutrin bevalt me nog beter (hoewel nog lage dosis dus werkt half). Behalve dat ik zonder concerta weer savonds mijn nest niet inkom. En dan lig ik erin, en kan ik soms niet slapen (bijv gisteren, had een drukke dag gehad, veel mensen gezien, met ov gereisd). Gisteravond maar weer een halve ritalin erin gegooid en dat helpt wel. Bleef nog even hyperen en daarna werd ik wakker en was het ochtend

Ik ben nu mijn andere antidepri's aan het afbouwen, zit nu op 9 mg (lexapro druppels, maar )
als ik met lexapro op 5 mg zit ga ik naar 300 mg wellbutrin, dan de lex naar 0 en wellbutrin indien nodig naar 450.

Maar ik moet zeggen, mijn stemming is nog nooit zo stabiel geweest als sinds ik zowel mijn oude lexaprodosis als de lage wellbutrin dosis erbij slik. dus 1,5 x zoveel als normaal
Ik voel me soms wel kut, en laatst overleed mijn poezebeest en ik was écht bang om daar depressief van te raken en dat is niet gebeurd Ik ben wel verdrietig soms maar het valt reuze mee. Aan de andere kant: misschien toch door de AD"s mijn emoties onderdrukt? Mja, ik kreeg wel "gewoon" een soort mini hyperventilatieaanval bij de dierenarts toen ze vertelde dat ze niks meer voor Noes konden doen. Ik wist echt niet meer waar ik het zoeken moest. Dus echt afgestompt ben ik dan niet, toch?

*einde warrig verhaal* hmmm misschien moet er toch weer wat meer adhd drugs in

@Murm: volgens mij is het niet zo abnormaal as je in paniek raakt omdat je een huisdier moet afgeven. *knuff*

Zelf geen adhd oid, volg dit topic enkel uit interesse.

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 14:33 schreef spiritoffreedom het volgende:
@Murm: volgens mij is het niet zo abnormaal as je in paniek raakt omdat je een huisdier moet afgeven. *knuff*

Zelf geen adhd oid, volg dit topic enkel uit interesse.

Nee, das zeker niet abnormaal. Ik bedoelde meer, dat als ik door de antidepressiva al mn emotie kwijt was, dat ik dat toen misschien niet had gehad. Dus ik zie het vooral als positief

Ff een crosspost vanaf een ander forum:


Pffff, ik heb weer zo'n dag. Rennen vliegen, maar niks gedaan. En dan ook nog maar net op tijd op mijn afspraak komen. Zucht. Ik vind adhd soms echt niet leuk
Ik wilde relaxed namelijk..... niet echt gelukt

goedemorgen

Mogge.. om half 6 al wakker.. grrrr

quote:

Op vrijdag 6 mei 2011 08:48 schreef Fes1-2 het volgende:
Kan iemand mij een flinke schop onder mn reet verkopen ik krijg echt NIKS uit handen deze week. Buitenwerk om ook allemaal dingen die ik voor mn kat moest regelen en weet ik veel wat - gewoon veel en veel en veel te veel aan mn kop waardoor ik weer aan teveel moet denken en me niet ergens op kan focussen.

Verbazen jullie je er niet over dat dingen doen (fokken / computeren) die je niet hoort te doen (dus ipv werken) wel gewoon kunnen. Mn gedachte draaien nu ook wel overuren maar tijdens 'leuke' dingen ondervind je daar geen last van? Is dit uniek of bekend verhaal?

beetje laat maarruh: schop?

overigens was het hier niet veel anders hoor, combinatie van factoren maar vreselijk inefficient weekje en ik ben bang dat het deze week niet veel anders gaat

Hi iedereen,

ik heb na een tijdje meegelezen te hebben mij toch maar geregistreerd. M'n eerste fok-post dus

Afgelopen vrijdag had ik (na eerst een telefonisch gesprek) mijn intake gesprek bij Psyq. Eerst 1,5 uur praten over van alles en nog wat, daarna met mijn moeder erbij nogmaals 1,5 uur vragen beantwoorden over de symptomen vroeger/nu.

Volgende week vrijdag een tweede bezoek. Weet iemand wanneer de diagnose wordt vastgesteld of ik wel of geen ad(h)d heb? En hoelang duurt het voordat je medicijnen voorgeschreven krijgt?

Ik ben pas sinds twee maanden bewust van add, nadat mijn zwager vrij onverwachts een ADD diagnose kreeg. Hij vertelde toen over zijn klachten die verdraaid veel op mijn klachten leken. Ik ben mij toen meer gaan verdiepen in ADD en kwam tot de conclusie dat die onrust, chaos, wanorde, uitstelgedrag en gebrek aan discipline blijkbaar te wijten zijn aan ADD.

Grappig is dat ik altijd bij gesprekken bij mijn gedragskenmerken bijna altijd achteraf gewoon de kenmerken van ADD heb opgesomd. Zowel bij mijn plus- als minpunten :p

Deze topic was helemaal een eyeopener! Ik dacht dat ik 'anders' was en me maar moest redden met mijn tekortkomingen. Nu lees ik pagina na pagina praktijkvoorbeelden waarin ik mij volledig herken.

In het begin was ik erg teleurgesteld dat ik er nu pas achterkwam (waarom zagen mijn ouders het niet toen ik jong was?): het leven had er zo anders uit kunnen zien. Daarna was ik kwaad op mijzelf: waarom ben ik niet eerder naar een arts ofzo gegaan met mijn klachten? Nu inmiddels ben ik blij dat het behandeltraject in ieder geval begonnen is: beter laat dan nooit.

Het is wel zo dat nu ik op de hoogte ben van ADD er steeds vaker mee wordt geconfronteerd: het valt op dat ik mijn zonnebril ergens laat liggen, dat de vaatwasser al een dag openstaat om leeggehaald te worden, dat ik enorm achterloop met mijn scriptie, dat ik zelfs mijn to-do lijstjes niet afwerk, dat ik onrustig aan het tikken met mijn benen ben wanneer ik lang moet zitten, dat ik veel vergeet van gesprekken, dat ik de tijd kan vergeten als iets mij boeit, dat ik alles over-analyseer (zelfs sociale contacten), enz.

Ik wil iedereen graag bedanken die tot nu toe gepost heeft in deze topics. Het heeft ADD voor mij een stuk menselijker gemaakt en makkelijker om er hulp bij te zoeken.

Succes met verwerken, het is zwaar om je hele leven voorbij te zien flitsen en ineens antwoorden op je veel vraagtekens te krijgen.
Praat hier ook met mensen over, en probeer in te zien dat ADD ook vele positieve kanten heeft.

quote:

Op maandag 9 mei 2011 10:18 schreef BusterNL het volgende:
Het heeft ADD voor mij een stuk menselijker gemaakt

Dat vind ik zelf ook een van de fijnste dingen van horen hoe anderen het ervaren en er mee omgaan. Het maakt het hele lijstje van symptomen en de diagnose een stuk menselijker.

quote:

Volgende week vrijdag een tweede bezoek. Weet iemand wanneer de diagnose wordt vastgesteld of ik wel of geen ad(h)d heb? En hoelang duurt het voordat je medicijnen voorgeschreven krijgt?

Bij mij werd in het gesprek anderhalve week na de intake de diagnose gesteld. Of dat bij jou ook zo zal zijn, dat weet ik niet. De medicatie wordt door een psychiater voorgeschreven, het zal dus mede afhangen van hoe lang het duurt voor je daar een afspraak kan maken. En natuurlijk of je mag beginnen aan medicijnen e.d.
Ik zou het tijdens het komende gesprek gewoon even vragen .

quote:

Op maandag 9 mei 2011 10:18 schreef BusterNL het volgende:
(waarom zagen mijn ouders het niet toen ik jong was?):

misschien hadden ze er zelf geen last van.

Ik had (herinneringen beginnen bij mijn ouders nu een beetje los te komen ;-)) behoorlijk wat trekjes onder meer druk ("probeer eens een tijd suikervrij"), driftbuien ("kop onder de kraan"), dromerig ("hij is vast moe") enz.enz.enz maar mijn ouders geven aan dat door de manier van leven (en de andere tijd) ze er niet veel last van hebben gehad. Ook was ik geen ontspoord kind en was mijn intelligentie hoog genoeg om zonder veel problemen door de scholen te gaan (waarbij blijkt dat ik veel meer had kunnen doen maar dat is weer wat anders).

quote:

misschien hadden ze er zelf geen last van.

Ik had (herinneringen beginnen bij mijn ouders nu een beetje los te komen ;-)) behoorlijk wat trekjes onder meer druk ("probeer eens een tijd suikervrij"), driftbuien ("kop onder de kraan"), dromerig ("hij is vast moe") enz.enz.enz maar mijn ouders geven aan dat door de manier van leven (en de andere tijd) ze er niet veel last van hebben gehad. Ook was ik geen ontspoord kind en was mijn intelligentie hoog genoeg om zonder veel problemen door de scholen te gaan (waarbij blijkt dat ik veel meer had kunnen doen maar dat is weer wat anders).

Dat zei de Psyq-mevrouw ook. Ik was als kind rustig en haalde erg goede cijfers (op de lagere school, vanaf het gymnasium werd alles minder). Bij de het behandelen van de vragenlijst waar mijn moeder bij zat werd het beeld inderdaad duidelijker: dromerig, erg gesteld op regelmaat, chaotisch, driftbuien, piekeren.... Maar omdat het op school goed ging en mijn gedrag niet tot overlast leidden, werd er ook niets achter gezocht.

Ik verwijt mijn ouders ook helemaal niets.... Daar komt natuurlijk bij dat ouders in de jaren '70 en '80 veel minder informatie hierover tot hun beschikking hadden.

Mijn kleine nichtje heeft adhd en haar hyperactiviteit valt wél op (hoewel ze dit vroeger waarschijnlijk onder de noemer 'druk kind' en 'moeilijker leerder' hadden gestopt).

Nu al een tijdje met de psych afgesproken dat ik 3 uur per dag echt rust voor mijzelf neem, dus alleen lezen, rondsurfen, in bad zitten of desnoods slapen. ( k kan het mijzelf veroorloven want ik zit in de ziektewet.) dus tussen 11en 12 uur, 3en 4 uur, en 7en 8 uur. Ik moet zeggen, wat een genot. De rest van de uren kan ik zeer gestructureerd bezig zijn, en doen wat ik eigenlijk hoor te doen op een dag.I.p.v als een kip zonder kop door het huis en de tuin te rennen. Ik dacht dat i het heel suf zou vinden, maar dat valt reuze mee.

Boeeeeeeeeh. Gezakt voor aanhanger gister bij CBR. Had mn pillen vergeten in te nemen maar vond het ook wel best (niet terug gegaan naar huis) omdat ik met die eigen verklaring zit (dus dat ik nee kon invullen). STOM STOM STOM. Eerst met lessen werd mn instructeur al gek dat ik telkens moest vragen of ik zo meteen nou links of rechts moest of gewoon zijn instructies niet hoorde? =/
Met het examen deed ik een andere bijzondere verrichting dan degene waar om gevraagd werd. WTF!!! Hoe fucking slordig kan je zijn. Hm tja en nog wel wat dingen vergeten
Kan er gelukkig nu wel om lachen Weer bij psychiater geweest en die wilde wel een mooi briefje schrijven naar cbr naast de huisarts als dat nodig was voor mn eigen verklaring. Hij ging ook iemand zoeken voor hulp buiten mn medicijnen

quote:

Op dinsdag 10 mei 2011 08:45 schreef seasushi het volgende:
Nu al een tijdje met de psych afgesproken dat ik 3 uur per dag echt rust voor mijzelf neem, dus alleen lezen, rondsurfen, in bad zitten of desnoods slapen. ( k kan het mijzelf veroorloven want ik zit in de ziektewet.) dus tussen 11en 12 uur, 3en 4 uur, en 7en 8 uur. Ik moet zeggen, wat een genot. De rest van de uren kan ik zeer gestructureerd bezig zijn, en doen wat ik eigenlijk hoor te doen op een dag.I.p.v als een kip zonder kop door het huis en de tuin te rennen. Ik dacht dat i het heel suf zou vinden, maar dat valt reuze mee.

Goed om te horen! Houd ook in je hoofd dat je het nodig hebt en je echt niet verplicht bent om iets te doen

Mensen hier met goede ervaringen met Strattera?

laat ik maar es hoi zeggen hier alweer paar weken geleej

quote:

Op dinsdag 10 mei 2011 08:45 schreef seasushi het volgende:
Nu al een tijdje met de psych afgesproken dat ik 3 uur per dag echt rust voor mijzelf neem, dus alleen lezen, rondsurfen, in bad zitten of desnoods slapen. ( k kan het mijzelf veroorloven want ik zit in de ziektewet.) dus tussen 11en 12 uur, 3en 4 uur, en 7en 8 uur. Ik moet zeggen, wat een genot. De rest van de uren kan ik zeer gestructureerd bezig zijn, en doen wat ik eigenlijk hoor te doen op een dag.I.p.v als een kip zonder kop door het huis en de tuin te rennen. Ik dacht dat i het heel suf zou vinden, maar dat valt reuze mee.

Dat klinkt goed!

Ik ben nu 27.
Op de lagere school is bij mij ADHD vastgesteld. Ik was toen een jaar of tien denk ik. Er was toen nog niet veel bekend over ADHD. Tegenwoordig als kinderen hyper zijn wordt meteen het stempel ADHD erop geplakt. Daarom wordt je ook niet echt serieus genomen als je aan iemand verteld dat je ADHD hebt.

Toen ik een jaar of 15, 16 was ben ik aan de ritalin gegaan. Ik mocht 5 pilletjes op een dag hebben. Ik slikte er op het laats wel 20 per dag. Ik was er verslaafd aan geraakt. Ben er wel helemaal zelf uitgekomen door in overleg te stoppen met de ritalin. Ik vind het dan ook 1 van de gevaarlijkste medicijn wat er is.
Ik heb geen last van fysieke hyper-activiteit, wel mentale hyper-activiteit. Ik ben heel chaotisch, ongeduldig en vergeet dingen ook snel.
Ben ook wel verslavingsgevoellig.
Gelukkig gaat het sinds ik m'n meisje ken veel beter met me. Zij brengt structuur in mijn leven en houdt me lekker rustig.

Maar dan was je geestelijk verslaafd? Want lichamelijke aanhankelijkheid is eigenlijk niet mogelijk met deze stof.. Toch?

Gisteren moest ik het een dagje doen met ritalin, omdat het recept van m'n concerta nog niet klaar lag. Wat een ellende zeg

quote:

Op vrijdag 13 mei 2011 09:11 schreef Swiffer het volgende:
Maar dan was je geestelijk verslaafd? Want lichamelijke aanhankelijkheid is eigenlijk niet mogelijk met deze stof.. Toch?

Klopt. Lichamelijk verslaafd kan alleen op het moment dat je lichaam ontwenningsverschijnselen gaat vertonen.

Het is natuurlijk wel zo dat je de volgende dag na welke drugs dan ook down kan voelen en dat het middel zelf deze nadelen weer direct weghaalt. Het verschil is dat dat weghalen alleen tussen je hoofd zit want wanneer je meer gebruikt maak je het vervolgens alleen maar erger (psychisch dus). Als je helemaal zou stoppen vertoont je lichaam geen ontwenningsverschijnselen (beven of hevig zweten) waardoor je dus ook niet lichamelijk afhankelijk kan worden van het middel.

Let alleen wel op met je vraag. Omdat iets alleen geestelijk verslavend is betekent het niet dat het een beter middel is hoor. Je kan de twee verschillende verslavingen gerust op een lijn zetten.

[ Bericht 4% gewijzigd door Fes1-2 op 13-05-2011 11:01:40 ]

Zo bedoelde ik het niet, eogelijk puur de vraag of het lichamelijk verslavend zou zijn of niet. Geestelijke verslavingen kunnen ook met andere dingen te maken hebben dan met iets wat je nuttigt. Maar goed dat je er even op wijst

Weet ik Maar er is niet zoveel wat lichamelijk verslavend is. Daarbij is de psychische verslaving eigenlijk nog veel erger als ik er zo over nadenk.