Bij deze zal ik dit topic ook maar hergebruiken om mijn reisfoto's van Laos te showen...
Ik had i.t.t. Selang maar twee weken, wat toch wel enigszins kort bleek te zijn. Ook het relatief trage vervoer per bus hielp daar niet echt aan mee. Uiteindelijk ben ik in de hoofdstad Vientiane, Vang Vieng, Luang Prabang en op het nippertje ook nog Phonsavan geweest.
![2w49qxg.jpg]()
Vientiane is voor een hoofdstad nogal rustig, alles gaat er gemoedelijk en verkeersopstoppingen á la Bangkok of Kuala Lumpur komt je er nauwelijks tegen. Echt hele bijzondere zienswaardigheden zijn er niet, maar er staan toch een paar leuke tempels. Het National Museum (tot voor kort het Revolutionary Museum) vond ik ook wel de moeite waard. Niet zozeer dat het museum zo geweldig is, maar meer omdat ze dat hele museum in een museum zouden moeten plaatsen. Waar ter wereld (buiten Noord-Korea) kom je nog musea tegen met bijschriften onder foto's als 'The puppets of the American Emperial Dogs' of 'This grand mother has had the intelligence to fight against her enemy, the puppets of the American Emperialist'?
![f008x.jpg]()
Kennelijk mogen kapotte buda-beelden niet weggegooid worden. Vandaar dat je overal in Laos opgeborgen beschadigde beelden tegen komt. Deze beelden in Wat Si Saket zijn gedeeltelijk beschadigd tijdens een Siamese inval in de 19de eeuw.
![5lxo2s.jpg]()
Aan de oever van de Mekong worden 's avond kraampjes opgebouwd waar je vanalles en nog wat kunt eten, zolang het maar op de barbeque kan (maar dat doen ze daar zelfs met loempia's).
![vpag47.jpg]()
Vervolgens ben ik met de bus naar Vang Vieng gegaan. Ik heb nog wel even getwijfeld of ik er wel naartoe wilde omdat het vooral bekend staat om stonede, Friends kijkende Australische Backpackers. Om dat gebeuren een beetje te vermijden heb ik pakweg 3 km buiten het dorp een hutje gehuurd op de Vang Vieng Organic farm.
Behalve moerbeien kweken, fokken ze er ook geiten die ze aan boeren in de omgeving geven om hun productie te diversificeren. De boeren betalen niets voor de geiten, maar ze moeten later even veel jonge geiten teruggeven als ze ontvangen hebben.
![29ln314.jpg]()
Het landschap rond Vang Vieng is ronduit spektaculair met overal kalksteenrotswanden. Daarom heb ik er een fiets (formaat liliputter) gehuurd en ben ik een paar dorpen ten noord-westen van Vang Vieng ingefietst. Eerst via een ongelooflijk modderige weg met veel vrachtverkeer van een steengroeve. Later werd het beter, zoals de weg hierboven.
![161kv4n.jpg]()
Luang Prabang is de oude hoofdstad van Laos en is wereld erfgoed en heeft nog heel veel herkenbare Franse koloniale elementen. Voor een goed Frans restaurant of een Baguette hoef je niet lang te zoeken. Aan het noordoostelijke einde van de stad ligt het prachtige tempelcomplex Wat Xieng Thong, op de foto hierboven is Wat Sene.
![vpc1le.jpg]()
Laos is ongewild betrokken geraakt bij de Vietnam-oorlog. In het hele land kom je daar ook de resten van tegen, meestal in de vorm van bommen die verbouwd zijn tot voederbakken voor vee, bloempotten of als fundering voor gebouwen gebruikt worden. Een mooi luchtafweergeschut scheelt ook weer de aanleg van een speeltuin.
![sxcayr.jpg]()
Vlak bij Luang Prabang liggen de Pak Ou-Caves. De grotten zelf stellen een beetje teleur, maar de boottocht er naartoe is meer dan de moeite waard.
![vdh6wo.jpg]()
's Avonds is er in Luang Prabang een grote textielmarkt. Op de markt, maar ook in winkels e.d. wordt het geld van de eerste klant van de dag afgeklopt. Kennelijk brengt dat geluk. Bij deze juffrouw was ik de eerste klant halverwege de avond. Ze vertelde dat ze voor een verkocht klein artikel 2000 kip (+- 18 eurocent) kreeg en voor een grote tas 4000 kip. Dat zijn overigens bedragen die ik ook van andere mensen op de markt hoorde. Het was dan wel laagseizoen, maar volgens mij verdien je dan met een hele avond op de markt zitten (en kraampje opbouwen en afbreken) gemiddeld niet meer dan een euro. Wat dan wel weer overeenkomt met een gemiddeld jaarloon van ruim 800 $ in Laos, als je er nog een ander baantje bijdoet.
Maar ik werd wel met de neus op de feiten gedrukt. Ik heb in 2 weken 300 $ uitgegeven, iets waar een local bijna een half jaar mee moet doen.
![f43cpf.jpg]()
Vervolgens ben ik naar Phonsovan gegaan om het Ṕlain of Jars te bezoeken. Een onbekende beschaving heeft daar een paar duizend jaar geleden overal stenen potten neergezet. De potten zijn gemiddeld ruim een meter hoog, maar er zijn ook een paar van 3 m. Vermoed wordt dat de potten als urnen gebruikt werden, maar dat is niet helemaal zeker. De locale interpretatie is dat ze ooit gemaakt zijn om sterke drank (Lao Lao) te maken voor een overwinningsfeest.
De steen waarvan de potten zijn gemaakt, komt niet uit de omgeving van de potten, maar komt overeen met het type gesteente in de bergen in de achtergrond.
De potten staan verspreid over een aantal locaties. Het gebied is in de Vietnamoorlog zwaar gebombardeerd (op Laos zijn meer bommen gegooid dan op Duitsland en Japan samen in de tweede wereldoorlog.) Het hele gebied ligt nog vol bommen, waardoor er regelmatig koeien en buffels op de weilanden ontploffen, en van de meer dan 50 sites met potten er momenteel maar 7 veilig te bezoeken zijn.
![2yl4umq.jpg]()
Tussen de sites 2 en 3 loopt een pad (ongeveer 1 uur lopen) dat betrekkelijk vrij gemaakt is van bommen. Het pad is gemarkeerd met witte stenen die helaas vrij ver uit elkaar liggen en niet altijd even goed te zien zijn. Ik schrok me dan ook rot toen in ineens bijna over deze struikelde (op de foto zie je bovenin een witte marker van het veilige pad). Toen ik mijn gids vroeg hoe vaak hij dit al gedaan had, wist hij me te vertellen dat de meeste toeristen niet willen lopen en dat het dus voor hem ook pas de tweede keer was... Ik werd er niet geruster op.
Uiteindelijk wist men mij bij het infocentrum van de Mines Advisory Group te vertellen dat dit een betrekkelijk ongevaarlijke granaat was die waarschijnlijk door spelende kinderen is meegenomen.
[ Bericht 0% gewijzigd door stavromulabeta op 12-06-2011 20:57:43 ]