Griekenland, Portugal en Ierland uit de Euro #3

quote:

wo 30 mrt 2011, 13:10
EU oneens met lagere waardering Griekenland
BRUSSEL (AFN) - De Europese Commissie is het niet eens met kredietbeoordelaar S&P, die de kredietwaardigheid van Griekenland heeft verlaagd.

,,Wij delen dit oordeel niet, we hebben ons eigen oordeel'', zei de woordvoerder van eurocommissaris Olli Rehn (Monetair Beleid) woensdag. Hij wees erop dat Griekenland zich houdt aan de afspraken die zijn gemaakt toen het land noodleningenkreeg van de overige eurolanden en het Internationaal Monetair Fonds.

quote:

IMF wants Greece to restructure debt - Der Spiegel
(Reuters) - The International Monetary Fund (IMF) is privately pushing Greece to restructure its debt soon in view of the unsustainable fiscal burdens it is carrying, marking a change of course, German magazine Der Spiegel reported.

Without citing any sources, it wrote on Saturday that high ranking IMF officials were recommending this to European governments due to Greece's current debt pile that is roughly one-and-a-half times its entire annual economic output.

Early in March, IMF European Director Antonio Borges told reporters he was "confident that Greek debt is sustainable", adding that the Greeks had made "quite a bit of progress on their banks" as well. [ID:nN0788225]

Since the IMF believes current measures no longer suffice, it would like to see either the interest rates on the debt lowered, the maturities extended or straightforward haircuts taken on the debt.

Although it believes Greece should soon begin discussions with creditors over a debt restructuring, it is still not willing to call for the move openly out of fears this could add even further pressure to Portugal and its sagging government balance sheet, Der Spiegel said.

In May of last year, the European Union and the IMF agreed to a 110 billion euro bailout to avoid default, a deal that was was modified late last month to reduce interest rates charged and extend the payback period on the rescue funds.

In turn, Greece promised to speed up structural reforms, complete a 50 billion euro state assets sale plan and introduce a strict fiscal framework to rein in its budget deficit and debt.

quote:

Op zondag 3 april 2011 08:49 schreef seventhseagulll het volgende:
Beter laat dan nooit, nu is een prima moment voor een gedeeltelijke default.

quote:

Op zondag 3 april 2011 08:57 schreef Basp1 het volgende:

[..]

En welke andere euro landen volgen dan nog als dit precedent geschapen is? Zolang deze zwak economische landen niet kunnen meekomen met de noordeuropeesche landen moeten we dit om de zoveel jaar blijven doen.

quote:

Op zondag 3 april 2011 12:12 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Ook Neuro/Zeuro voorstander aan het worden?

quote:

Op zondag 3 april 2011 12:27 schreef Basp1 het volgende:

[..]

niet perse maar ik zie nog steeds niet in hoe slecht presterende economieen ooit dezelfde prestatie kunnen geen behalen als goed presterende. Voor de invoering van de euro kregen zulke landen een flinke inflatie te verwerken en waren die economieën weer een tijdje concurrerend met al goed presterende. Wanneer ze dan maar genoeg hun best deden zouden ze dat kunnen blijven of men kreeg op den duur weer een nieuwe inflatie ronde. Het mechanisme van je schulden uit inflateren is compleet verdwenen met de grootschalige invoering van de euro. Dus ik ben wel benieuwd wat onze economen hebben bedacht om dit probleem op te lossen.

Verder had Europa natuurlijk al vanaf dag 1 van het verdrag van Maastricht op hun strepen moeten staan wanneer landen niet voldeden aan de gestelde normen.

quote:

zo 03 apr 2011, 14:46
'Grieks begrotingstekort was 10,6 procent'
ATHENE (AFN) - Griekenland maakt zich op voor nieuwe bezuinigingsmaatregelen, nadat het begrotingstekort in 2010 veel hoger is uitgevallen dan eerder geschat. Dat schrijven diverse Griekse kranten zondag.

Het tekort lag volgens de kranten met 10,6 procent ruim boven de eerdere schatting van 9,5 procent. Woensdag zei minister van Financiën George Papaconstantinou al dat het tekort hoger zou uitkomen dan 9,5 procent, maar hij wilde toen niet zeggen hoe veel hoger. De officiële cijfers komen pas 26 april naar buiten.

quote:

Recentelijk bracht de Griekse belastingpolitie een aantal weken door op de parkeerplaatsen van luxe nachtclubs in Athene. Agenten schreven alle kentekens op van dure bolides en keken vervolgens naar de jaarinkomens van de eigenaren. Wat bleek? Meer dan 6.000 auto's met een prijskaartje van boven de 100.000 euro, bleken van personen die bij de fiscus een jaarinkomen hadden opgegeven van rond de 10.000 euro.

De mogelijkheden om in Griekenland de belasting te ontduiken waren tot voor kort bijna oneindig. In totaal wordt de Griekse overheid jaarlijks voor een geschatte 30 miljard euro geflest

quote:

ma 04 apr 2011, 17:10
ECB schort opkoop obligaties op
FRANKFURT (AFN) - De Europese Centrale Bank (ECB) heeft afgelopen week geen obligaties van eurolanden opgekocht. Dat bleek maandag uit nieuwe cijfers van de bank.

Een week eerder kocht de ECB nog voor 432 miljoen euro aan obligaties op. Daarmee kwam het totaal aantal aankopen op ongeveer 77 miljard euro. De ECB startte de ongebruikelijke operatie om de handel in obligaties van probleemlanden als Griekenland, Ierland en Portugal aan de gang te houden in mei vorig jaar.

quote:

Op dinsdag 5 april 2011 14:57 schreef Basp1 het volgende:
Moody's dat was toch ook dat bedrijf dat totdat de bankencrisis volledig uitbarste al die CDO's als AAA bestempelde, dat nog steeds de VS als AAA bestempeld. Ik snap niet dat er ook niet in europa al een rating bureau is opgezet die juist het tegenovergesteld gaat zeggen van moody's altijd 50% kans dat je het bij het recht eind hebt.

quote:

di 05 apr 2011, 18:11
Renteverhoging legt problemen eurozone bloot
AMSTERDAM (AFN) - De renteverhoging die de Europese Centrale Bank (ECB) naar alle waarschijnlijkheid donderdag doorvoert, laat duidelijk zien hoe groot de verschillen in Europa zijn. Terwijl in Duitsland de vrees voor oververhitting de kop opsteekt, dreigt een hogere rente de groeikansen van probleemlanden nog verder te verkleinen.

,,Het is de vraag of je wel met één renteniveau kan werken voor zulke verschillende landen'', stelde ING-econoom Martin van Vliet dinsdag. ,,Het is straks vlees noch vis.
Voor Duitsland is de rente te laag, voor Portugal te hoog.''

quote:

Spanje terug in crisismodus door spaarbanken
Fusie van vijf Spaanse cajas afgeblazen, grootste pijn vastgoeddebacle nog niet verwerkt in balansen

Er waren al een naam, een logo, een website. Vorige maand werd zelfs een eerste spaarproduct gelanceerd. Maar gisteravond bleek dat de vergevorderde plannen om vijf Spaanse spaarbanken samen te voegen tot de Banco Base toch niet doorgaan. Vier van de vijf 'cajas de ahorros' zien de fusie niet zitten en trokken zich terug. De nieuwe bank zou met zoveel staatssteun moeten worden gestut, dat Banco Base van begin af aan al niet levensvatbaar zou zijn.

De doodgeboorte van wat de twee-na-grootste groep spaarbanken van het land had moeten worden, komt voor Spanje op een ongelegen moment. De problemen bij de cajas waren er vorig jaar medeverantwoordelijk voor dat grote twijfels rezen over de kredietwaardigheid van de Spaanse financiële sector als geheel en over die van de overheid zelf.

Juist de afgelopen paar maanden nam de paniek op de internationale markten over Spanje af. Het land lijkt 'los' te zijn van andere probleemlanden in de periferie van de eurozone, zoals Ierland, Griekenland en Portugal. Obligatiebeleggers leken er niet langer vanuit te gaan dat Spanje het volgende land werd dat internationale financiële steun zou moeten aanvragen als Portugal die stap zou maken.

Een belangrijke reden voor dit herstel in vertrouwen was de voortvarende wijze waarop Spanje zijn wankele spaarbanksector op de schop neemt. Dat dit proces van fusies en saneringen nu hapert, kan in potentie ook de onrust over de Spaanse overheidsfinanciën weer doen oplaaien.

Het uiteenspatten van de vastgoedzeepbel in het land, eind 2007, heeft de cajas sterker geraakt dan gewone banken in Spanje. Leningen aan in problemen geraakte projectontwikkelaars en bouwbedrijven drukken zwaar op de balans. Herfinanciering hiervan verloopt door de kredietcrisis en daaropvolgende eurocrisis steeds moeizamer. Tienduizenden nieuwbouwhuizen en onafgebouwde complexen zijn al teruggevallen aan de cajas. Maar het grootste probleem van de cajas is minder goed zichtbaar: de grote stukken bouwgrond die ze bezitten, waarvan hoogst onzeker is of en wanneer ze weer wat waard worden.

Begin vorig jaar zette de regering en de toezichthouder de cajas voor het eerst serieus aan tot een ingrijpende herstructurering. Provisie-eisen moesten de cajas dwingen hun vastgoedproblemen onder ogen te zien. Sterke cajas moesten zwakke cajas overnemen. Na fusies moesten saneringen worden doorgevoerd: kantoren sluiten, personeel ontslaan. Cajas die dit niet zelfstandig aankonden, konden geld lenen uit een door de overheid opgericht herstructureringsfonds.

Dit proces verliep niet zonder slag of stoot. Lokale en regionale politici binnen de caja-besturen verzetten zich uit angst hun persoonlijk machtvehikel na een fusie kwijt te raken. Uiteindelijk kwam het proces in de tweede helft van 2010 alsnog in een stroomversnelling. Voor het uitbreken van de crisis telde Spanje 45 cajas, dit zijn er nu nog 17.

Ondanks deze fusiedrift talmen de cajas nog bij het afschrijven van hun vastgoedverliezen. Volgens veel kenners is de bodem van de huizenmarkt nog niet bereikt en berekenen veel cajas die onvermijdelijke prijscorrectie nog steeds niet door.

In een poging hen hier alsnog toe te dwingen én de politieke invloed binnen hun besturen te breken, stelde de Spaanse regering de cajas begin dit jaar strengere kapitaaleisen in het vooruitzicht. Deze herfst moeten de cajas een kernkapitaal van 10 procent hebben (nu is dat nog 6 procent). Dit dwingt de spaarbanken om marktpartijen te zoeken voor kapitaalinjecties, of om de beurs op te gaan. De onuitgesproken hoop van de regering is dat de tucht van de markt de cajas alsnog tot opschonen van de balansen en een minder politiek bestuur zal dwingen.

Voor cajas die hier niet voor kunnen of willen kiezen, dreigt tijdelijke nationalisatie. De Staat injecteert geld, neemt het bestuur over en zal de caja binnen een paar jaar alsnog privatiseren.

Na deze tweede ronde van herstructurering zullen er circa negen clusters van spaarbanken overblijven, is nu de verwachting. Vijf van hen gaven de afgelopen tijd aan dat ze de beurs op gaan. Deze weg is door de regering extra aanlokkelijk gemaakt. Na een beursgang hoeven cajas, evenals gewone banken, 8 procent kernkapitaal te hebben. Onder deze vijf is La Caixa, de grootste caja van het land. Zij wil samen met nog enkele kleine spaarbanken uit Catalonië verder als de CaixaBank. Ook CajaMadrid wil, met een handvol kleinere cajas, onder de naam Bankia een beursgang maken. Affiches met deze naam, geleend van een Noorse bank, hangen al in de hoofdstad.

De gisteren gesneefde Banco Base behoorde tot de groep cajas die koos voor het staatsinfuus. Een beursgang leek niet haalbaar en de zoektocht naar private investeerders leverde weinig op. Durfkapitalisten en grote staatsfondsen uit Azië en de Golfregio toonden de afgelopen weken wel interesse in cajas. Maar zelfs zij die doorgaans risicovol opereren, haakten veelal af nadat ze de boeken eens goed hadden mogen bekijken.

Tot afgelopen weekeinde ging de Spaanse centrale bank er nog van uit dat Banco Base voor zijn doorstart 1,25 miljard euro nodig had. Maar maandag meldde de groep cajas ruim het dubbele te moeten vragen. Vooral de problemen bij CAM, de grootste van de vijf, zouden erg groot zijn. Tijdens de fusiebesprekingen zouden de andere vier hier beter zicht op hebben gekregen, waarna ze het avontuur niet aandurfden.

De centrale Banco de España kreeg tot nu toe veel lof voor de strenge opstelling in de Spaanse crisis. Maar in de Spaanse zakenpers en in financiële kringen in Madrid wordt nu de vraag gesteld waarom de toezichthouder er bij Banco Base zo naast zat. En, vooral, wat dit betekent voor de kapitaalbehoefte van de hele sector.

Vorige maand meldde de centrale bank dat die behoefte maximaal 15,2 miljard euro zal bedragen. Maar toen al reageerden kenners van de markt dat dit te rooskleurig was. Kredietbeoordelaar Moody's gaat bijvoorbeeld uit van zeker 50 miljard. Sommige economen noemen zelfs bedragen richting de 100 miljard.

Of zulk pessimisme nu gerechtvaardigd is of niet, voor het verdere verloop van de herstructurering kan de nu gerezen argwaan grote gevolgen hebben. Begin dit jaar schetste een hoge bestuurder van Barclays tijdens een studiemiddag in Madrid daarvoor al de contouren. ,,De perceptie op de markt is dat er geen duidelijkheid is. Niet over de waarde van de activa, niet over het toezicht hierop", zo stelde Pedro Santaella.

,,Dit wantrouwen moet weggenomen worden willen de cajas met succes particuliere investeerders vinden", waarschuwde hij. ,,Er zijn gewoon niet genoeg publieke middelen om hen te steunen. Als de overheid hiervoor opdraait, laait de hele eurocrisis weer op. Dan worden we voor een enorme uitdaging gesteld."

Politieke belangen
Een pikant inkijkje in de grote politieke belangen die kunnen spelen binnen een caja, kreeg het Spaanse publiek begin 2010. Enkele maanden eerder had een felle strijd om het leiderschap van Caja Madrid gewoed. De hoofdstad is een in meerderheid rechtse regio dus de Volkspartij (PP) mocht de nieuwe topman van de caja leveren. Maar zowel de burgemeester Alberto Ruiz-Gallardón als de regiopresident Esperanza Aguirre probeerde daarbij een eigen kandidaat naar voren te schuiven. Beiden gelden al jaren als rivalen voor het landelijk leiderschap van de PP. De burgemeester won de strijd uiteindelijk. 'Zijn' kandidaat, voormalig IMF-topman Rodrigo Rato, werd de nieuwe topman. Maar de regiopresident slaagde er wel in een bestuurslid te wippen dat loyaal was aan de burgemeester. Ook al verloor haar PP de zetel hierbij aan de linkse splinterpartij IU, ze zag dit als een overwinning. Onbewust dat haar microfoon nog openstond, pochte ze tijdens een publiek optreden dat ,,we tenminste nog een zetel van dat hoerenjong hebben afgepakt".

Liefdadigheidsbank
De cajas zijn een erfenis van de Montes de Piedad, een soort microkredietbanken voor armen die vanaf de 18de eeuw uit liefdadigheid werden opgezet door de Kerk.

Juridisch gezien zijn de cajas stichtingen. Ze kunnen daarom geen aandeelhouders hebben, maar worden bestuurd door politici, en soms ook geestelijken, uit de steden en regio's waar ze hun oorsprong hebben. Sinds 1978 mogen ze zich door heel het land vestigen en dezelfde diensten aanbieden als gewone banken. Dit stelde de cajas de afgelopen dertig jaar in staat snel te groeien tot ze ongeveer de helft van de Spaanse financiële sector vormden.

De cajas zijn sterk geraakt door het uiteenspatten van de bouwzeepbel, eind 2007. De politici drongen bij de semipublieke cajas vaak aan op een soepele kredietverstrekking aan de vastgoedsector. Het waren immers hun eigen overheden die volop profiteerden van de verkoop van grond en de afgifte van bouwlicenties. Daarnaast functioneerden de cajas voor hen ook als huisfinancier voor grote infrastructurele projecten: nieuwe ziekenhuizen, sportcentra, snelwegen of vliegvelden, waarmee ze bij de kiezer goede sier konden te maken. Cajas worden schertsend ook wel ,,het durfkapitaal van de politiek" genoemd.

quote:

Op woensdag 6 april 2011 08:32 schreef meth77 het volgende:
Als je niet met een renteniveau kan werken, dan is er in feite al geen sprake meer van een munt, dus de euro staat op het randje ven scheuren in twee eenheden

quote:

Op woensdag 6 april 2011 15:07 schreef piepeloi55 het volgende:
Voor de lange termijn is dit alleen positief voor het betreffende land en bevolking om echte welvaart op te bouwen. Het nadeel is dat de bevolking en zelfs veel economen en analisten dit niet kunnen en willen inzien, omdat eerst de pijn genomen moet worden.

quote:

Op woensdag 6 april 2011 15:16 schreef Bolkesteijn het volgende:
Ik zie dat wel maar vind niet dat de ECB ingezet moet worden om mensen op het juiste pad te brengen. Mensen moeten daar zelf voor kiezen, daar moet een gedragsverandering beginnen en niet in maatregelen die hen daar toe dwingen. De EU als geluksmachine, daar heb ik helemaal niks mee.