quote:
Op woensdag 6 april 2011 20:00 schreef DJMO het volgende:vanmorgen: *kom beneden; leg Geert in de box (stil), ga papfles maken voor Jan. Fles klaar, Jan draait hooghartig z'n gezicht af. Fles toch aangepakt, ik schenk koffie in *geert begint te huilen, niet hard of dringend maar toch* Jan heeft fles leeg
en zeurt om een cracker smeerkaas. Geert begint al iets indringender te huilen, maar soit, ik maak die cracker. Jan pakt cracker aan en verkruimelt hem ogenblikkelijk ... *pakt jan op en zet hem huilend om een nieuwe cracker (de groeten, we hebben geen crackerboom noch een smeerkaasboom in de tuin staan) in de kamer*. en zo ging het werkelijk de hele dag door. was ik met de een bezig, kwam de ander. ze poepen zelfs synchroon

Middagdutje? wat is dat? oh dat is ram je deur uit de sponning tijd??

het enige moment dat ik een beetje fatsoenlijk adem kon halen was toen ik onderweg was naar logopedie.
hmm heel verhaal en waar ik hiervoor kwam ben ik vergeten
Ok ik ga hier toch even op in...

je zegt hij zeurt om een cracker met smeerkaas.
Is een ontbijt vragen zeuren? Of moet hij van je die papfles en mag hij niet zelf aangeven wat hij wil?
Hij is 2 jaar en heeft een duidelijke eigen wil, misschien iets meer keuze vrijheid geven?
Dan mijn tweede punt. Je zegt dat je geen cracker boom hebt nee dat snap ik maar hij heeft honger..
Zolang jij straft, aandacht geeft met betrekking tot eten zal hij dit ook heel goed als middel kunnen gebruiken. Een hongerig kind is ook een stuk lastiger te hanteren..
Misschien een idee om de tafel te dekken en terwijl jij voed smeer je de cracker, goh jan hoe heb je geslapen? Ik heb heerlijk geslapen. We gaan vandaag naar logopedie en we gaan als je dat leuk vind ook nog kleuren en knippen, smaakt je cracker?
Een ontbijt is niet alleen een goede start van de dag op voedingswijze maar je kan zo ook goed vertellen wat je gaat doen, hoe het met jou gesteld is. Wat jij van hem verwacht.
Als ik lees hoe jan zich gedraagt is het een actie reactie loop waar jullie beide helemaal in vast zitten.
Plus als je het zo lastig hebt met jan vraag en eis dan wat meer hulp van johan..
Je met zijn streken bezighouden is imho echt niet nodig.
Ik vind je soms echt zo erg negatief over jan, de hele situatie dat ik denk goh kan ze nog wel lachen?
Als je hetzelfde uitstraalt in ergernis, woede, boosheid, onmacht tegenover jan als dat je doet op twitter of hier dan voelt hij dat ook aan. Hij is 2 en hij snapt niet wat hem niet duidelijk gemaakt zal worden.
En boos worden is zeker met 2 kleintjes de makkelijke weg. Mijn lontje is ook een stuk korter maar als ik opgefokt aan de kant ga zetten om maar een cracker die op de grond gegooid is dan verdoe ik mijn tijd toch wel. Investeer die tijd om gezellig te kletsen. En ook zonder enige reactie kan je het heel leuk en fijn hebben samen..
Oke misschien is dit super onnodig en val ik je nu heel erg aan maar hij is 2....
En ik vind je zo hard overkomen...