Zwangerschap en geboorte deel 756

Oeehh spannend KD, kom je de foto's showen?

Ik vroeg me af of er meer meiden last hadden van koudwatervrees? Ik zit vandaag op 35 weken en begin het nu toch wel heel spannend te vinden.
Het is ons eerste kindje en ik weet dus totaal niet wat ons te wachten staat tijdens de bevalling. Ons dametje is zo'n lekkere woelwater waarbij ze echt aan alle kanten uit mijn buik steekt en iedereen dan heel fijn kan vertellen dat ze nu minder ruimte begint te krijgen. Prima en logisch ook, maar ze moet er ook nog een keer uit
Zijn er meer mensen die het erg spannend (soms eng) vinden?

Veel plezier bij de echo kleurdoos!!

Kd spannend, geniet ervan!!!
En danic, ik zit er ook al een paar weken tegenaan te hikken hoor! Jorja is dmv een spoedks gehaald (heb wel 22u weeën gehad, dus weet een beetje wat ik kan verwachten), maar ik heb het gevoel dat ik dat gewoon niet aankan. Slaat nergens op, ik weet het wel maar toch....
Ook vraag ik me soms af waar ik in godschristusnaam aan ben begonnen om een tweede te nemen. Maar we hebben er heus wel goed over nagedacht enzo. Is gewoon hormonale paniek denk ik!

Jeetjejom, hoezo doe ik nou raar over mijn eigen beroep? Ik zeg toch nergens dat ik niet in de gaten gehouden moet worden, dat ik geen hulp nodig heb, geen instructie, geen controles etc etc?
Ik zeg dat ik vriendinnen heb die kraamverzorgende zijn en die er de hele week sowieso bij zullen zijn, familie die het huishouden op zich neemt, en dáárom ik getwijfeld heb of ik wel echt kraamzorg nodig heb.
Ik snap echt niet waar ik nou raar over doe..

En als ik dit dan weer zo lees, vraag ik me af of je wel weet hoe het voelt om zelf een kindje te hebben. Vriendinnen die de hele week bij je zijn, familie die de hele dag loopt te poetsen, wassen, koken. En waar is de qualitytime met je mannetje en kindje? Ik wil absoluut niet dat mijn huis een in- en uitkomen van mensen is. Ik wil rust, ook voor mijn kindje!
Maar misschien komt het ook wel dat ik niet in de kraamzorg werk hoor, het komt op mij gewoon over alsof je de kraamhulp voornamelijk als verijdelde poetshulp ziet, want je weet toch al alles.

Goedemorgen.
Tussen 4 en 5 wakker, maar wel uitgeslapen tot 9.

Hele zere buik rond middenrif continu, soort zere plekachtig Manlief is werken en zn telefoon vergeten grrrrmmmbbbbllllll
Ach ffies kijken of ie m tussendoor kan ophalen of ik hem kan brengen.

Noujaaaaaaaaaaa zeg..

Allereerst vind ik het juist heel fijn zoveel mensen om me heen te hebben aangezien mijn 'mannetje' besloten heeft geen vader te willen worden en dus niet meer in beeld is.

Daarbij, veredelde poetshulp? Ik verwacht helemaal niet van mijn kraamzorg dat ze moet poetsen, dat heb ik ook nergens gezegd. Ik heb zelfs gezegd dat ik wil dat het voor haar een fijne week zou zijn, dat ze er níet alleen voor het huishouden is.

Weet je, laat maar ik hoef me hier niet te verantwoorden.
Dat jij iets op een bepaalde manier wilt, betekent niet dat anderen dit ook zo zien. Ik ben anders, ik snák naar mijn familie en beste vriendinnen om me heen.
Wel grappig dat jij het poetsen omhoog brengt want daar heb ík het niet over gehad hoor. Nogmaals, dat wordt door mijn familie gedaan, dus vertel mij maar waar staat dat ik dat van de kraam verwacht.

[ Bericht 2% gewijzigd door Sannne op 28-03-2011 09:29:28 ]

ik heb eigenlijk alleen maar met mijn kraamhulp gepraat, klusjes hoefde ze niet te doen, we woonden toen zo klein dat mn vriend dat wel kon doen, die zat toen thuis met kanker (jeutje dat klinkt wel heel aso ) verder deed ik alles bij elin, badderen e.d ik had zat ervaring ivm 4 minizusjes en een broertje, de borstvoeding verliep vlekkeloos..dus eigenlijk heb ik r gebruikt om mijn verhaal kwijt te kunnen aangezien ik vond dat ik bijna dood was tijdens de bevalling enzo

EN HORMONAAL MUCH?

Enorm hormonaal Voelde me gewoon aangevallen en dat vond ik niet fair aangezien ik totaal geen verkeerde bedoelingen heb. Wil het juist iedereen naar hun zin maken (incl. mezelf en de baby!)
Hoeveel uur had je dan, kleurdoos?

geen idee meer eigenlijk, weinig iig. en ik heb r ook eerder laten stoppen.. en ook elke dag een uur eerder naar huis getrapt (op de meest respectvolle manier)
ik kreeg mn been niet eens omhoog

Haha, dan is dat toch prima? Daarom heb ik ook gewoon zorg genomen, we zien dan wel hoe en wat. Waarschijnlijk krijg ik ook maar 3 uur vanwege vakantiedrukte, genoeg mantelzorg.
Ik overleg het dan gewoon met haar. En ik kijk er erg naar uit! Eindelijk mn eigen kraamweek

Schoonouders hebben gezegd dat ze die kant op komen en een week vrij nemen om in het hotel hiernaast te blijven. Ik zet ze wel aan de poets denk ik als ukkie er is!

Kraamzorg heb ik helemaal nog niet aangevraagt, Ga ik zo direct even doen. Ik hoef niet veel uur. Tis de derde en ik denk dat ik me wel red. Daarbij is R ook gewoon thuis en mijn schoonmoeder is een verdieping hoger. We redden ons wel

Verder gaat het hier super. Heb helemaal niet het idee dat ik zwanger ben. Niet misselijk helemaal niks. Is wel wennen want vraag me steeds af of er wel echt wat zit. Heb vorige week het hartje gehoord dus het zit wel goed maar toch. Tis ook nooit goed he

Kraamzorg is fijn, deze ook weer gewoon hoor. Het volledige aantal uren zal ik wel niet halen (vorige keer 28 uur gekregen)maar een weekje wat hulp en begeleiding in huis vond ik erg prettig. En dat zal met de 2de ook wel zo zijn.

Ik was flink ingeknipt vanwege de vacuumpomp en de hechtingen begonnen toch wat te ontsteken, ik had dat zelf waarschijnlijk niet zo snel door gehad. Nu waren we er snel bij dankzij de controles van de kraamhulp en voldeden sodabadjes. Oftewel de controles voor jezelf zijn ook niet onbelangrijk, zeker niet als je een zware bevalling hebt gehad.
Ik denk dat als ik een week eerder een trombosebeen had gekregen, dus toen de hulp er nog was, dan had zij het wel gelijk doorgehad wat er aan de hand was. Ik had geen idee en heb er nog een halve week mee rond gelopen.
Ook liep de borstvoeding niet soepel, we hadden ervaren hulp die er veel verstand van had en het aardig mee op de rails heeft gekregen.
En gewoon het feit dat ze wat huishoudelijke dingen deed, natuurlijk kan mijn vriend dat ook. Maar die was ook net vader geworden en had ook gebroken nachten, ik was blij dat hij ook wat rust kon nemen daardoor tussendoor.

Sannne ik snap je motivatie, maar vond het in eerste instantie ook even wat raar staan hoor (maar ik was ook even vergeten dat jij het alleen doet, dat je geen vriend of man hebt die je bijstaat. Wat fijn dat je een groot sociaal vangnet hebt van lieve mensen die voor je klaarstaan. Dat is inmens waardevol ).
Maak er gewoon een leuke tijd van met je kraamhulp, ze kan zich altijd wel nuttig maken en anders kan je er nog altijd voor kiezen haar eerder te laten gaan.
Hierin de randstad moet je wel echt rond de 3 maanden kraamzorg aanvragen trouwens.

Het is mijn eerste kindje, maar ik heb ook zoveel ervaring dat ik me prima zal redden wat betreft de verzorging. Waar ik wellicht wel hulp bij nodig heb is de BV en natuurlijk de dagelijkse controles.
De kraam komt bij ons ook echt wel om wat dingen in huis te doen, al ben ik daarin vrij makkelijk.
Ik wil juist niet dat mijn man dat moet doen, maar dat hij de geboortekaartjes, aangifte, boodschapjes regelt en voor de rest vooral kan genieten, daarom is ie namelijk twee weken vrij.
Manlief weet veel over baby's aangezien ie veel leest, maar de praktijk is een ander verhaal, al geloof ik dat hem dat best zal lukken, ook daarvoor is de kraamhulp is ons geval een uitkomst, die kan hem mooi handige tips geven.
Mijn moeder zal waarschijnlijk wel voor ons koken de eerste week, dat heeft ze al aangeboden, dus als we dat willen dan doet ze dat.
Verder zullen wij het ook wel houden bij een bezoekje per dag en erg afhankelijk van hoe het allemaal verloopt.

KD, veel succes en plezier vanmiddag met de echo...
Sannne, maak je niet te druk, meningen lopen nu eenmaal uit een hier, ieder doet het op zijn/haar eigen manier.

Ik ben bang dat het ons te chaotisch wordt met al die hulp en bezoek, omdat we ver weg van familie wonen zullen ze in het hotel hiernaast komen logeren en dan zie ik ze hier elke ochtend staan met z'n allen...schoonouders, ouders, zusjes, kraamhulp.......pff.....ik weet nog niet hoe het allemaal gaan lopen maar ik moet zeggen dat ik hiervan nog meer zenuwachtig wordt dan van het idee van een bevalling. 10 mensen in 50 m2 die allemaal wat te zeggen hebben (hoe goed bedoeld het ook is) lijkt me echt stressvol.

quote:

Op zondag 27 maart 2011 20:05 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

Sorry hoor, maar het gaat niet alleen over weten. Dan zouden ouders van een tweede, derde of weet ik hoeveelste kind daar ook van afzien. Je hebt nogal niet een fysieke arbeid verricht. je moet bijkomen. Het feit dat jij als kraamverzorgende denkt dat het alleen aanvullen van kennis is vind ik eigenlijk wel raar. als iemand weet wáárom je kraamzorg krijgt zou ik toch verwachten juist van een kraamverzorgende....

die misvatting is nogal standaard hoor
bij de laatste bevalling (keizersnee) werd ik na 5 dagen het ziekenhuis uitgeknikkerd, geen kraamzorg thuis en als ik controles 'wenste' moest ik maar naar het spreekuur van de huisarts gaan. soms zijn dingen gewoon zo slecht geregeld.

Misschien heb ik het dan verkeerd omschreven, maar zo is het totaal niet bedoeld.

Bitterend, bespreek dat met je kraamzorg, zij is hier heel ervaren in en kan daarin sturen!

Sanne: dat zal ik doen! Ik denk dat we pas kraamzorg gaan aanvragen als we het hartje hebben gehoord...of is dat te laat voor Amsterdam? ik lees hier dat je erg vroeg moet zijn

quote:

Op maandag 28 maart 2011 11:03 schreef bitterend het volgende:
Ik ben bang dat het ons te chaotisch wordt met al die hulp en bezoek, omdat we ver weg van familie wonen zullen ze in het hotel hiernaast komen logeren en dan zie ik ze hier elke ochtend staan met z'n allen...schoonouders, ouders, zusjes, kraamhulp.......pff.....ik weet nog niet hoe het allemaal gaan lopen maar ik moet zeggen dat ik hiervan nog meer zenuwachtig wordt dan van het idee van een bevalling. 10 mensen in 50 m2 die allemaal wat te zeggen hebben (hoe goed bedoeld het ook is) lijkt me echt stressvol.

Inderdaad, dit kan je aangeven bij je kraamverzorgster.

Het lijkt mij erg fijn om sowieso de eerste week niet veel bezoek te krijgen en zelf lekker te kunnen wennen aan het idee dat we vanaf dan met z'n 3tjes zijn. Ouders, schoonouders en zusjes zullen natuurlijk wel op bezoek komen maar ook hierin ga ik er vanuit dat het gedoseerd zal zijn.

Snel zijn, zeker in Amsterdam! Enne.. De Baker is beste kraambureau daar hoor (zeg ik geheel objectief, ik heb er 5 jaar gewerkt haha..)

@ Danic

ik heb een beetje hetzelfde gevoel, vooral omdat je alles rond de geboorte niet kunt plannen, het loopt zoals het loopt, maar ik wil wel graag vooraf ervan op de hoogte zijn wat mij eventueel te wachten staat.
Verder weet ik absoluut niet hoe ik op pijn reageer, ik heb ook in mijn omgeving niet veel mensen met ervaring en lees daarom ook af en toe bevallingsverhalen op internet, het meest verschrikkelijke vind ik nog dat je zelf helemaal van de wereld kunt zijn en op gegeven moment geen controle meer hebt maar van anderen afhankelijk bent, een geboorte is natuurlijk iets heel natuurlijks wat een vrouw ook gewoon moet aankunnen, maar door de eigen keuzes die je hebt en die deels ook voor jou gemaakt worden ( thuis, poliklinisch, medisch, inleiden, medizijnen, knip, vacuüm, tang, keijzersnede) wordt ik er ook onzeker van. Je wilt het natuurlijk graag goed doen en je sterk houden, maar ik weet niet of ik het in die situatie ben/ kan zijn.
Verder maak ik mij ook zorgen over de verzorging van het kind, kan ik dat wel en ook nog wanneer het veel huilt / ziek is, ik heb geen ervaring ermee.
Tenslotte ben ik nu al een beetje afscheid aan het nemen van mijn oude leven, waar ik spontaan dingen kon doen. Dat gaat zeker veranderen, ook omdat wij door omstandigheden geen oppas in de directe buurt hebben.
Volgens mjn gaan dingen ook gewoon vanzelf als het eens zo ver is, maar deze onzekerheden horen gewoon erbij, wanneer je aan kinderen begint. En is het eerst nog gericht op de zwangerschap, het houdt niet meer op, een kind veranderd gewoon je leven.

Leuk Sanne! Ik heb de site van de Baker al in mijn favoriten staan ze zitten bij mij zowat om de hoek haha

quote:

Op maandag 28 maart 2011 11:11 schreef Zana het volgende:
@ Danic

ik heb een beetje hetzelfde gevoel, vooral omdat je alles rond de geboorte niet kunt plannen, het loopt zoals het loopt, maar ik wil wel graag vooraf ervan op de hoogte zijn wat mij eventueel te wachten staat.
Verder weet ik absoluut niet hoe ik op pijn reageer, ik heb ook in mijn omgeving niet veel mensen met ervaring en lees daarom ook af en toe bevallingsverhalen op internet, het meest verschrikkelijke vind ik nog dat je zelf helemaal van de wereld kunt zijn en op gegeven moment geen controle meer hebt maar van anderen afhankelijk bent, een geboorte is natuurlijk iets heel natuurlijks wat een vrouw ook gewoon moet aankunnen, maar door de eigen keuzes die je hebt en die deels ook voor jou gemaakt worden ( thuis, poliklinisch, medisch, inleiden, medizijnen, knip, vacuüm, tang, keijzersnede) wordt ik er ook onzeker van. Je wilt het natuurlijk graag goed doen en je sterk houden, maar ik weet niet of ik het in die situatie ben/ kan zijn.
Verder maak ik mij ook zorgen over de verzorging van het kind, kan ik dat wel en ook nog wanneer het veel huilt / ziek is, ik heb geen ervaring ermee.
Tenslotte ben ik nu al een beetje afscheid aan het nemen van mijn oude leven, waar ik spontaan dingen kon doen. Dat gaat zeker veranderen, ook omdat wij door omstandigheden geen oppas in de directe buurt hebben.
Volgens mjn gaan dingen ook gewoon vanzelf als het eens zo ver is, maar deze onzekerheden horen gewoon erbij, wanneer je aan kinderen begint. En is het eerst nog gericht op de zwangerschap, het houdt niet meer op, een kind veranderd gewoon je leven.

Dat vetgedrukte heb ik dus vooral. En dat maakt me onzeker.