De kunst van het loslaten van je ex #157

Nou voel me weer net zo kut als 2 weken geleden. Ben dus naar die borrel geweest en had zoiets mocht ik der tegenkomen dan zie ik wel hoe t loopt maar zoek der niet op en ga plezier met mijn vrienden maken.

Ik kreeg een sms van der dat als ik gedag wilde zeggen dat ik dat moest zeggen.. maar daar reageerde ik niet op. toen kreeg ik later een sms sorry dat ik dat net vroeg. en weer stuurde ik niets.

Een paar uur later in het rookhok.. ineens kwam het anti-rook meisje naar mij toe. En stonden we face to face. Eerst probeerde ik heel relax te praten gewoon rustig maar hoe meer het gesprek voorderde hoe meer het weer over ons ging. En dat ik der mis en terug wil etc etc. En zij wist het niet. Weet niet of ze me wel of niet terug wilt. Ze zegt dat ze zich raar voelde en verwijt me dat ik nooit het idee gegeven heb aan der dat ze alles voor me is. Leuk dansen kon ze ook niet met me omdat er teveel is gebeurd volgens haar. Maar hebben wel gezoend en hebben elkaar lekker beetgepakt.

Ze heeft woensdag een sollicitatiegesprek voor een tijdelijke baan in het buitenland. Want opeens is dat in haar hoofd gekomen om een tijd weg te gaan van alles. Ze wilt dat gesprek afwachten en daarna met mij praten over hoe of wat nu verder. Natuurlijk wil ik elke kans pakken als die er is maar ik wil niet aan het lijntje worden gehouden. Het doet gewoon fucking zeer dit. Ik weet niet waar ik aan toe ben en wat ik moet verwachten. Het is allemaal zo vaag. Die 2 strijd met mezelf.

Ik ken dit meisje sinds mei vorig jaar. En ze heeft maanden achter mij aangelopen en we zagen elkaar wel regelmatig maar ik was nooit echt verliefd en vond het allemaal wel best. Totdat ze op een begeven moment zoiets had van ik wil dit niet meer en ze het contact verbrak. Toen merkte ik hoe gek ik op haar was. In december kwamem we bij elkaar terug en hebben we 3 super weken gehad. en toen kwam het... 10 januari bleek ze zwanger van me te zijn. Was even wennen maar toen accepteerde we het beide en daarna is het alleen maar bergafwaards gegaan. Zij was zo ontzettend blij met die zwangerschap en ze leek wel geobsedeerd. We kregen ruzies en irritaties over kleine dingen. En toen een week of 5 geleden kreeg ze een miskraam. Heel erg allemaal en super verdrietig, vooral voor haar. Maar ze verwijt mij dat ik er toen niet goed genoeg voor haar was. Sinds ze het heeft uitgemaakt is bijna alles fout aan mij en is er niets goed geweest in onze relatie. Ze is naar een paragnost geweest die haar vertelde dat die miskraam kwam omdat wij in de toekomst toch niet samen zouden blijven. en dat geloofd ze gewoon!!
Ik voel me echt rot. Snap mezelf ook niet. Eerst was ze totaal niet interessant en nu lijkt het wel of er nooit meer een ander kan zijn die zo volmaakt als haar is terwijl ze ook echt niet perfect was.

Pfoe, dat klinkt ook niet echt helemaal gezond hoor..

Labiele chicks moet je links laten liggen.

quote:

Op zaterdag 26 maart 2011 11:48 schreef goofy_goober het volgende:
Labiele chicks moet je links laten liggen.

daar heb je volkomen gelijk in. Hoop ook dat ze me nu gewoon lekker met rust laat en dat ik weer aan mezelf kan gaan werken. Laat der maar lekker weggaan naar het buitenland. Is het beste voor ons beide.

Ik baal zelf ook, heb het laatst uitgemaakt, alleen na 3 weken kwam ik er achter dat ik haar terug wou... Alleen is het nu een beetje te laat

quote:

Op zaterdag 26 maart 2011 13:23 schreef Thundert het volgende:
Ik baal zelf ook, heb het laatst uitgemaakt, alleen na 3 weken kwam ik er achter dat ik haar terug wou... Alleen is het nu een beetje te laat

ik hoop dat zij dat over een paar weken met geen contact ook gaat beseffen... en dat ik dan kan zeggen ja of nee

quote:

Op zaterdag 26 maart 2011 13:31 schreef Pinguino81 het volgende:

[..]

ik hoop dat zij dat over een paar weken met geen contact ook gaat beseffen... en dat ik dan kan zeggen ja of nee

Nou, ze zegt dat ze mij nog niet helemaal heeft verdreven zeg maar, als ik dan bijvoorbeeld met gewoon een vriendin afspreek zit ze me om de 15 minuten te SMSen met wat we aan het doen zijn... Maar goed, ik voel me best beroerd...

quote:

Op zaterdag 26 maart 2011 13:31 schreef Pinguino81 het volgende:

[..]

ik hoop dat zij dat over een paar weken met geen contact ook gaat beseffen... en dat ik dan kan zeggen ja of nee

Als ik jou was, zou ik daar niet teveel op hopen...

Vandaag heerlijk een dagje met vrienden op het terras gezeten, maar als ik dan weer een jongen en meisje samen zie dan denk ik dat wil ik ooooook

Kan me niet herinneren dat ik dat voor mijn relatie ook had, zal wel een voorbeeld zijn van niet geweten hebben wat ik mis, en dat weet ik nu wel...

Aan de ene kant voelt het kut, want weet nog wel dat ik bijna een jaar geleden toen het uitging tegen mezelf zei : jouw tijd komt wel weer, maar vooralsnog loopt het geen storm...

Maar aan de andere kant voelt het ook wel weer ''spannend'', het idee dat het over een tijdje misschien wel allemaal anders kan zijn, en dat ik wel weer met andere meisjes bezig kan zijn...

Jaa dat herken ik wel.. Dat ik jaloers ben op bijvoorbeeld een vriendin van me, omdat ze een vriendje heeft, terwijl ik ze een paar maanden terug nog totaal niet bij elkaar vond passen en ik noooit zo'n afstandelijke relatie zou willen.. Maar zij heeft in ieder geval nog iemand en ik ben weer alleen, na een leuke liefdevolle relatie waar zij toen jaloers op was..

Maar wat je zelf al zegt, morgen kan het allemaal al weer anders zijn, wie weet wie je tegen komt

Verder was ik vanmiddag weer even over stuur toen ik een facebook post zag bij hem, van een meisje waarvan ik weet dat hij haar een paar jaar terug op vakantie heeft ontmoet (verder is haar naam noooit gevallen) en nu gaat ze volgende week naar hem toe.. En ze slaapt daar ook, want ze woont ergens in het nooden..
En ik weet dat ik me hier niet druk meer over mag maken, wie weet gebeurd er wel niks, maar het is toch weer even confronterend, hij met een ander meisje..
En raar dat hij een meisje wat hij maar oppervlakkig kent (en al zeker 2 jaar niet meer over heeft gesproken) opeens langs laat komen en bij hem laat slapen.. Dan gaan er toch weer dingen door je hoofd heen spoken dat hij al langer met haar bezig was, achter mijn rug om.. Ugh..

Kortom, ik wil ook gewoon weer een leuk lief vriendje hebben.. Dan hoef ik me om deze stomme dingen niet druk meer te maken

quote:

Op zondag 27 maart 2011 18:56 schreef JiggyJ het volgende:
Vandaag heerlijk een dagje met vrienden op het terras gezeten, maar als ik dan weer een jongen en meisje samen zie dan denk ik dat wil ik ooooook

Kan me niet herinneren dat ik dat voor mijn relatie ook had, zal wel een voorbeeld zijn van niet geweten hebben wat ik mis, en dat weet ik nu wel...

Aan de ene kant voelt het kut, want weet nog wel dat ik bijna een jaar geleden toen het uitging tegen mezelf zei : jouw tijd komt wel weer, maar vooralsnog loopt het geen storm...

Maar aan de andere kant voelt het ook wel weer ''spannend'', het idee dat het over een tijdje misschien wel allemaal anders kan zijn, en dat ik wel weer met andere meisjes bezig kan zijn...

Hmm.. raar. Dat jij dat zo hebt. Ik heb juist het tegenovergestelde. Ik was gister even in de stad, ff winkelen met een vriendin. Ik zag zoveel stelletjes.. en elke keer als ik er één zag dacht ik bij mezelf: "Pffiieew, gelukkig zit ik niet zo onder de plak, gelukkig zit ik nergens aan vast."

Heel veel meisjes gezien maar geen enkele was mooi genoeg (yea right?), Toch nog teveel met mijn ex in mijn kop.

JiggyJ, maak je geen zorgen. Avonturen staan voor de deur. Het is lente en de zomer komt eraan. Komt helemaal goed

Zo moeten we maar denken inderdaad!

En ik weet ook wel dat het vroeg of laat weer gaat komen, hoop alleen dat het geen jaar(en) meer gaat duren...

Weet ook wel dat je ook gelukkig moet kunnen zijn zonder relatie, maar imo ben ik opzich ook best gelukkig, alleen er mist toch wat, en dat blijf je denk ik ook altijd houden...

Maar wat jij trouwen doet bij die stelletjes die je op straat ziet, op die manier zie ik wel meer mensen praten, maar dat is natuurlijk niet echt een eerlijke manier van denken...

Ik zie ook wel stelletjes hoor waarbij ik denk, pff zo' n relatie hoef ik echt niet, maar over het algemeen zie ik stelletjes lopen waarbij het er in ieder geval niet op lijkt dat een van beiden onder de plak zit, meestal zie je toch dat ze het gewoon leuk met elkaar hebben...

Een relatie lijkt me wel leuk, maar eigenlijk alleen korte relaties, niet zo' n relatie waarbij je elkaar al jaren kent en met elkaar omgaat als broer en zus, dat is iets dat ik wel vaak zie en dat lijkt me vreselijk...

Even weer een update, zal wel de laatste zijn, want ik ben wel echt over haar heen.

Het is volgende week 3 maanden geleden, en ik voel me beter dan ooit. Waar ik de eerste weken alleen maar rationeel 'tevreden' was, ben ik nu misschien wel gelukkig Het contact met mijn ex is goed, we gaan gezellig de kroeg in, maar ik doe dat net zo goed met andere vrienden. Ik voel geen aanvechting meer om nog dingen te vragen en merk dat zij nu ook weer initiatieven toont. Het voelt vriendschappelijk en het voelt goed. Natuurlijk vind ik haar nog wel leuk, maar ik maak mij geen illusies. Op deze manier gaat het ook. Ik hoor ook van haar dat zij dit contact als heel prettig ervaart, dat is ook fijn om te horen.

Maar het gaat niet om haar, maar om mij. Mijn schouders er onder zetten en het beste maken van de nieuwe situatie is echt een tip die ik iedereen mee wil geven. Contact zoeken met mensen en nieuwe vrienden maken werkt heel goed.

Ik hoor van vrienden die ik al jaren ken dat ik me persoonlijk ontwikkeld heb in de afgelopen maanden. In de relatie ontwikkelden wij ons samen als een eenheid, maar niet apart. Nu merk ik dat ik echt mezelf kan zijn en ik hoor van mensen dat ik veel gezelliger en leuker ben dan eerst. Niet dat ik dat eerst niet was, maar nu is het blijkbaar nog beter. Ik voel me ook een ander en beter mens. Het uitgaan van de relatie was meer een wake-up call van dat het ook anders kan. Ik ontdek in mijzelf dat ik dingen leuk vind die ik jaren heb ontlopen omdat je in een relatie te snel denkt: 'Het is wel goed zo'.

Ik voel me erg goed en elk onze eigen weg gaan was echt de beste keuze, achteraf bezien. Natuurlijk vind ik een relatie prettiger dan geen relatie, zo eerlijk ben ik ook wel. Maar ik kan hier wel vrede mee hebben Het komt vanzelf wel weer en tegen iedereen die al maanden met liefdesverdriet zit kan ik alleen maar zeggen: het zit tussen je oren. Get over it. Mensen vinden je alleen maar leuk en gezellig als je niet meer met verdriet zit. Je doet jezelf het grootste plezier om gewoon verder te gaan met je leven.

quote:

Op maandag 28 maart 2011 09:51 schreef Mystikvm het volgende:
Even weer een update, zal wel de laatste zijn, want ik ben wel echt over haar heen.

Het is volgende week 3 maanden geleden, en ik voel me beter dan ooit. Waar ik de eerste weken alleen maar rationeel 'tevreden' was, ben ik nu misschien wel gelukkig Het contact met mijn ex is goed, we gaan gezellig de kroeg in, maar ik doe dat net zo goed met andere vrienden. Ik voel geen aanvechting meer om nog dingen te vragen en merk dat zij nu ook weer initiatieven toont. Het voelt vriendschappelijk en het voelt goed. Natuurlijk vind ik haar nog wel leuk, maar ik maak mij geen illusies. Op deze manier gaat het ook. Ik hoor ook van haar dat zij dit contact als heel prettig ervaart, dat is ook fijn om te horen.

Maar het gaat niet om haar, maar om mij. Mijn schouders er onder zetten en het beste maken van de nieuwe situatie is echt een tip die ik iedereen mee wil geven. Contact zoeken met mensen en nieuwe vrienden maken werkt heel goed.

Ik hoor van vrienden die ik al jaren ken dat ik me persoonlijk ontwikkeld heb in de afgelopen maanden. In de relatie ontwikkelden wij ons samen als een eenheid, maar niet apart. Nu merk ik dat ik echt mezelf kan zijn en ik hoor van mensen dat ik veel gezelliger en leuker ben dan eerst. Niet dat ik dat eerst niet was, maar nu is het blijkbaar nog beter. Ik voel me ook een ander en beter mens. Het uitgaan van de relatie was meer een wake-up call van dat het ook anders kan. Ik ontdek in mijzelf dat ik dingen leuk vind die ik jaren heb ontlopen omdat je in een relatie te snel denkt: 'Het is wel goed zo'.

Ik voel me erg goed en elk onze eigen weg gaan was echt de beste keuze, achteraf bezien. Natuurlijk vind ik een relatie prettiger dan geen relatie, zo eerlijk ben ik ook wel. Maar ik kan hier wel vrede mee hebben Het komt vanzelf wel weer en tegen iedereen die al maanden met liefdesverdriet zit kan ik alleen maar zeggen: het zit tussen je oren. Get over it. Mensen vinden je alleen maar leuk en gezellig als je niet meer met verdriet zit. Je doet jezelf het grootste plezier om gewoon verder te gaan met je leven.

Heel goed om te lezen dat het zo goed met je gaat. Bedankt voor de aanmoedigende woorden. Natuurlijk zit het tussen je oren.. ik moet alleen wel eerlijk zijn dat het ff tijd nodig heeft voordat het er helemaal tussenuit is en dat geldt denk ik voor de meesten hier. Bij mij gaat het goed wel met ups en downs maar ja dat hoort erbij. De downs komen steeds minder voor

Dat het rustig in dit topic is, zie ik ook als een goed teken. (of het is de stilte voor de storm..)

Veel succes nog Mystikvm, vaarwel en het ga je goe!

Ik kom ook even een opbeurend verhaal delen. Ik ben niet heel actief in deze reeks, maar mijn relatie is nu 2 maanden uit na ruim 6 jaar en ik voel me er echt beter onder dan ooit. Het is vooral uitgegaan omdat mijn ex het niet meer zag zitten en ik had verwacht dat ik het echt heel zwaar zou krijgen. We hebben echt goede jaren gehad en ik was sinds m'n 16e niet meer alleen geweest. Het is twee weken ook echt heel kut geweest, en daarna heb ik besloten om er afstand van te nemen. Ik zie hem niet meer, spreek hem niet en dat is echt de beste beslissing die je kunt nemen volgens mij.

Ik herken heel veel in het verhaal van Mystikvm hierboven, alleen zie ik ons voorlopig nog niet de kroeg in duiken. Absoluut geen behoefte aan. Waarschijnlijk werkt dat voor iedereen toch anders. Uiteindelijk zou ik wel vrienden willen blijven (wat is dat toch een mooie mythe), maar op dit moment even niet.

Ik voel me op dit moment veel prettiger alleen. Hoewel we elkaar nooit benauwd hebben, kan ik op dit moment écht alles doen wat ik wil. Afgelopen weekend heb ik ook voor het eerst gezoend met een jongen waar ik geen verkering mee heb (ja, dat krijg je na zes jaar) en het voelt alsof ik daar echt tien stappen mee vooruit heb gezet. Niet dat er verder gevoelens meespelen, maar ik heb het gevoel dat ik nu echt het hoofdstuk van mijn ex heb afgesloten. Ik ben gelukkig met mijn leven op dit moment en daar ben ik echt heel blij mee. Nooit gedacht dat ik dat zo snel alweer zou kunnen zeggen.

Toen het net uit was zei iemand in deze reeks iets van, als wij allemaal blijkbaar al eenmaal zo'n grote liefde hebben kunnen vinden, dan moet dat toch nog een keer mogelijk zijn. Ik heb nooit geloofd in één ware en dat doe ik nog steeds niet. Ik geloof toch wel zodanig in het leven dat ik geloof dat er voor iedereen uiteindelijk wel weer goede dingen gaan gebeuren, en tot die tijd heeft het eigenlijk weinig zin om je er druk over te maken. Erg rationeel advies, maar mij heeft het heel erg geholpen. Let it go.

quote:

Op zondag 27 maart 2011 18:56 schreef JiggyJ het volgende:
Vandaag heerlijk een dagje met vrienden op het terras gezeten, maar als ik dan weer een jongen en meisje samen zie dan denk ik dat wil ik ooooook

Kan me niet herinneren dat ik dat voor mijn relatie ook had, zal wel een voorbeeld zijn van niet geweten hebben wat ik mis, en dat weet ik nu wel...

Aan de ene kant voelt het kut, want weet nog wel dat ik bijna een jaar geleden toen het uitging tegen mezelf zei : jouw tijd komt wel weer, maar vooralsnog loopt het geen storm...

Maar aan de andere kant voelt het ook wel weer ''spannend'', het idee dat het over een tijdje misschien wel allemaal anders kan zijn, en dat ik wel weer met andere meisjes bezig kan zijn...

heel erg herkenbaar, ik denk precies zo wanneer ik een stelletje zie. ik denk alleen steeds minder aan m'n ex en steeds meer aan de dames in m'n leven met wie ik iets zou willen beginnen.

het single leven is best wel relaxt; geen gezeur, geen onnodig shoppen, geen rekening hoeven houden met wie dan ook., etc. maar een vriendin zou leuk zijn en die komt vast nog wel een keer; vrouwen zijn net als domino stenen, als er 1 valt, vallen der meer!!

@ Mystikvm
Goed om het horen dat het goed gaat

@ McChicken
Ik merk dat ook, dat ik veel minder vaak down ben en aan hem denk..
Vaak is het pas als ik na een drukke dag thuis kom en even niks doe dat hij er op de een of andere manier in weet te schieten.. Maar dan heb ik hem er ook zo weer uit

@ Dwoezel
Erg herkenbaar wat je zegt.. Toen het met mijn eerste vriend uit ging en ik dus ook voor het eerst met iemand anders zoende voelde dat echt al een geweldige sprong vooruit

Na deze relatie heb ik dat niet gehad (nu na bijna 3 maanden 2 andere jongens gezoend), want ik hoef er nu niet van overtuigd te worden dat het goed komt.. Dat weet ik al En dat begin ik ook steeds meer te merken, gelukkig!

Maar toch mist er iets.. Ik ben blij dat ik mijn eigen ding kan doen en ik ben ook gelukkig met alles wat ik wel heb, maar sommige momenten zou ik toch liever met iemand willen delen.. Alleen is daar niks aan te doen behalve rustig afwachten.. Dus daar ga ik maar gewoon mee verder

Fijn dat het met iedereen wat beter lijkt te gaan

quote:

Fijn dat het met iedereen wat beter lijkt te gaan

Hmmm, ik heb er vandaag toch wel weer even wat last van... Eigenlijk best stom, ik heb namelijk wel het gevoel dat ik klaar ben met haar. Weet ook niet echt hoe ik het moet omschrijven...

Een jaar geleden zijn we dit weekend naar Center Parcs geweest met z'n tweetjes. Harstikke leuk en fijn gehad. Dat zijn natuurlijk hele fijne herinneringen. Aan de ene kant steekt het een klein beetje dat het nu over is, aan de andere kant zie ik het als een fijne herinnering, en ook iets wat ik in de toekomst met iemand anders kan hebben. Dat laatste heeft echt de overhand, dat is wel positief. Toch zijn het de momentjes waarop je weer terugdenkt. Het schoot me ook gisteravond pas in m'n gedachten, heb er vorig weekend wel aan gedacht, maar gisteravond in bed bedacht ik me dat het dit bewuste weekend was.

Vannacht alles nog een keer op een rijtje gezet, voor de zoveelste keer. Begrijpen doe ik het nog steeds niet, het is zo ontzettend raar gelopen. Dit had niemand kunnen verwachten. Klaar.
Ik heb haar al zo ongeveer een week niet meer op MSN gezien (heb haar al veel langer niet meer gesproken, ik neem daar geen initiatief in), en ik heb het idee dat ze me verwijderd heeft. Pure speculatie, en een onderbuikgevoel, zegt me dat ze iemand anders heeft. Ik baal er best van dat ik dit denk, want ik weet überhaupt niet of het zo is, en als het zo is moet het mijn probleem niet zijn.

Ik weet dat ik verder moet, en dat doe ik gelukkig ook. Ik wil haar helemaal niet meer terug, ik denk dat het een combinatie van een dipje en restgevoelens zijn. Iets wat moet slijten... twee jaar is voor mij niet zomaar weg, bij haar is dat blijkbaar anders.

Vrij dubbel dus, enerzijds de herinneringen waardoor het af en toe moeilijk is, anderzijds het besef dat je verder wilt en kunt, dat ik zeker weet dat ik met een ander net zo gelukkig of misschien zelfs wel gelukkiger kan worden... Ik mis gewoon het hebben van een relatie, alles met elkaar kunnen delen... Maar dat komt wel weer.

En nog iets interessants wat ik met jullie wilde delen:
http://www.nu.nl/lifestyl(...)euzes-in-liefde.html

quote:

Op maandag 28 maart 2011 20:17 schreef Mr.Myst het volgende:
Hmmm, ik heb er vandaag toch wel weer even wat last van... Eigenlijk best stom, ik heb namelijk wel het gevoel dat ik klaar ben met haar. Weet ook niet echt hoe ik het moet omschrijven...

Een jaar geleden zijn we dit weekend naar Center Parcs geweest met z'n tweetjes. Harstikke leuk en fijn gehad. Dat zijn natuurlijk hele fijne herinneringen. Aan de ene kant steekt het een klein beetje dat het nu over is, aan de andere kant zie ik het als een fijne herinnering, en ook iets wat ik in de toekomst met iemand anders kan hebben. Dat laatste heeft echt de overhand, dat is wel positief. Toch zijn het de momentjes waarop je weer terugdenkt. Het schoot me ook gisteravond pas in m'n gedachten, heb er vorig weekend wel aan gedacht, maar gisteravond in bed bedacht ik me dat het dit bewuste weekend was.

Vannacht alles nog een keer op een rijtje gezet, voor de zoveelste keer. Begrijpen doe ik het nog steeds niet, het is zo ontzettend raar gelopen. Dit had niemand kunnen verwachten. Klaar.
Ik heb haar al zo ongeveer een week niet meer op MSN gezien (heb haar al veel langer niet meer gesproken, ik neem daar geen initiatief in), en ik heb het idee dat ze me verwijderd heeft. Pure speculatie, en een onderbuikgevoel, zegt me dat ze iemand anders heeft. Ik baal er best van dat ik dit denk, want ik weet überhaupt niet of het zo is, en als het zo is moet het mijn probleem niet zijn.

Ik weet dat ik verder moet, en dat doe ik gelukkig ook. Ik wil haar helemaal niet meer terug, ik denk dat het een combinatie van een dipje en restgevoelens zijn. Iets wat moet slijten... twee jaar is voor mij niet zomaar weg, bij haar is dat blijkbaar anders.

Vrij dubbel dus, enerzijds de herinneringen waardoor het af en toe moeilijk is, anderzijds het besef dat je verder wilt en kunt, dat ik zeker weet dat ik met een ander net zo gelukkig of misschien zelfs wel gelukkiger kan worden... Ik mis gewoon het hebben van een relatie, alles met elkaar kunnen delen... Maar dat komt wel weer.

En nog iets interessants wat ik met jullie wilde delen:
http://www.nu.nl/lifestyl(...)euzes-in-liefde.html

Ach ja, je haalt gekke dingen in je hoofd, ken het ook hoor. Het is nu ook paar weken over, maar ik heb het gewoon moeilijk puur omdat ik me verveel en omdat er plotseling iemand weg is die paar maanden naast je stond...

grappig, in mn dromen is mn ex vervangen door een goede vriendin.

quote:

Op maandag 28 maart 2011 20:17 schreef Mr.Myst het volgende:
Hmmm, ik heb er vandaag toch wel weer even wat last van... Eigenlijk best stom, ik heb namelijk wel het gevoel dat ik klaar ben met haar. Weet ook niet echt hoe ik het moet omschrijven...

<knip>

Vrij dubbel dus, enerzijds de herinneringen waardoor het af en toe moeilijk is, anderzijds het besef dat je verder wilt en kunt, dat ik zeker weet dat ik met een ander net zo gelukkig of misschien zelfs wel gelukkiger kan worden... Ik mis gewoon het hebben van een relatie, alles met elkaar kunnen delen... Maar dat komt wel weer.

En nog iets interessants wat ik met jullie wilde delen:
http://www.nu.nl/lifestyl(...)euzes-in-liefde.html

Mr.Myst - ik ken het maar al te goed - het "missengevoel" dat je ineens uit het niets overvalt.... Maar je kan er -gelukkig - al nuchterder naar kijken als een paar maand geleden. En dat is TOP.

Dat artikel/onderzoek - tja... ben je vet mee als je gekwetst achterblijft

Best vreemd,

Eigenlijk is op dit moment alles perfect in mijn leven... Heb voor mezelf een aantal keuzes gemaakt die ik al tijden voor me uitgeschoven heb, en sommige andere keuzes die ik ook had moeten maken maar niet KON maken, zijn voor me gemaakt ( ex die relatie beeindigt ) ...

Want dat was een relatie die gewoon verre van gezond was... Maar toen het uitging begon het al, die voortdurende angst om dat weekend niets te doen te hebben, zonder vrienden komen te zitten etc etc..
Leuke is dat het sinds juni uit is, en dat ik tot op de dag van vandaag ELK weekend wel met vrienden op pad ben geweest, en meestal had ik keuze uit meerdere mogelijkheden op zo' n avond...

Alle angsten die ik had toen het uitging, zijn allemaal geen realiteit geworden, en vorig jaar rond deze tijd had ik alleen maar durven dromen dat ik het leven zou krijgen dat ik nu heb / begin te krijgen... Eigenlijk loopt het op alle gebieden super, behalve op liefdesgebied maar het kan nu eenmaal niet altijd feest zijn...

Toch vind ik het dan vreemd, dat ik vanmiddag op mijn fietsje door het centrum van amsterdam rij, op weg naar mijn hele chille kamer, in een leuk huis, die VOOR mij geregeld is DOOR mijn beste vrienden, en dus zelf 0,0 moeite voor heb hoeven doen...
Het wordt weer zomer, lekker weer, lentekriebels.
Leuke tijd in het vooruitzicht, hele mooie zomervakantie voor de boeg met een goede vriend, opleiding, bijbaan, zat tijd met vrienden, lekker afgevallen, zit fysiek lekker in mn vel, maar waarom voel ik me nog steeds niet helemaal ''vrij'' en gelukkig ?

Denk dat het er voor een groot deel wel mee te maken heeft dat er niet zoveel speelt qua vrouwen op het moment.. Heb toch wel heel erg de bevestiging nog nodig dat ik ''heus wel leuk'' ben, maar verder dan dat schrikt me toch af...

Meeh, vriendschap met je ex waar je beide zoiets hebt van: "Ik kan niet met die persoon leven, maar ook niet zonder". It's like a rollercoaster ride..

Wowzers.

Ik merk dat ik eindelijk echt aan het loslaten ben. En dan kom ik ineens tot het besef dat ik niet de makkelijkste ben, maar dat ik eigenlijk een groot deel van de relatie slachtoffer ben geweest van emotionele chantage. Ik zie ineens dat de roze bril die ik op had mij hele rare dingen heeft laten doen puur om het behouden van een relatie met haar terwijl er achteraf gezien wel heeeel erg veel op haar termen gebeurde.

Ik ben er bijna aan onderdoor gegaan pakweg een week geleden, maar toen ik er weer uitkwam besefte ik dat de relatie eigenlijk al dood was sinds zomer 2010. Ik heb er toen alles aan gedaan het weer aan de praat te krijgen, het leek even succesvol, maar uiteindelijk ontplofte het weer in januari. Nu zie ik waarom. Ze was een lieve meid maar een echte controlfreak met een agenda. Ik was misschien bij tijd en wijlen een luie zak maar als ik terug denk aan al die keren dat ze zich compleet afsloot als er problemen waren.. mijn god..

Vandaag mailde ze me ineens of ik iets voor haar wilde oplossen, terwijl ze eerder zei nooit meer iets met me te maken te willen hebben. Dus ik los het op en krijg weer te horen laat me nu maar weer met rust. Ok, zal ik doen schat, veel plezier met je leven!

Gegroet,

Een beter mens