R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Soms helpt het ook weleens om gewoon eens even afstand te nemen met z'n allen. Laat alles eerst nou maar eens bezinken. Ga nu allemaal eerst even een tijdje je eigen weg. De de situatie nog niet te hard geëscaleerd is, dan komt het vanzelf wel weer goed ooit.quote:Op dinsdag 15 maart 2011 15:28 schreef Swiffer het volgende:
Begrijp ik volkomen Mike, die stomme beeldschermen helpen er dan ook niet bij.. daarom stelde ik je al voor of een 'mediation' misschien niets iets zou zijn.. al is het met bv een familielid waar jullie beiden goed mee kunnen opschieten..
Maar ik maak op uit je relaas dat ze gewoon helemaal niets wil, ik vrees dat je dan niets meer kan doen naast dat te accepteren..
Ze zal pas over een paar jaar beseffen waar ze staat in haar leven, probeer er dan in elk geval te zijn, ookal heeft ze jullie zovaak gekwetst..
Anders kan het ook nog wel goed komen, maar dan heeft het wat meer tijd nodig of wat meer inspanning.
Ik denk ieder geval dat iedereen nu vooral even losgelaten moet worden. Scheelt iedereen een hoop ellende. Zij doet toch wat ze zelf wil, jullie zijn het daar niet mee eens en ageren daarop.
Dat is zo zinloos.
Probeer een klein beetje vertrouwen in je dochter, en in jouw opvoedkundige kwaliteiten van de afgelopen 15 jaar te hebben. De meeste mensen vernietigen zich niet en zelf in het extreme geval dat ze dat wel doet, jij bent niet in de positie nu om daar verandering in te kunnen brengen.
We geven haar ook het voordeel van de twijffel, deze krijgt ze elke keer. En liegen om aandacht, ja negatieve aandacht is ook aandacht zou je zeggen. Het is wel zo dat zij vroeger zoals ik ook in het start topic vertelde altijd veel aandacht kreeg, Toen de jongste dochter door het gebeuren meer aandacht nodig had kon ze dit moeilijk verkropen want zij wilde alle aandacht. Ze kon dit moeilijk accepteren. Dit betekend dus niet dat ze geen aandacht kreeg, in tegendeel zelf, maar ze leek wel jaloers toen. En denk ook dat dat het punt is, waar het is fout gegaan. Zij wilde het belangrijkst zijn en zo manifisteert ze zich eigenlijk nog steeds.
We gaan het nu ook loslaten, hebben min of meer al een beslissing genomen. We laten haar daar haar gang gaan, want we kunnen het toch niet tegenhouden. Echter hebben we hier bij duidelijk gemaakt dat ze tot 1 mei de tijd hebben en vanaf dat punt schrijven we haar hier uit.quote:
[..]
Soms helpt het ook weleens om gewoon eens even afstand te nemen met z'n allen. Laat alles eerst nou maar eens bezinken. Ga nu allemaal eerst even een tijdje je eigen weg. De de situatie nog niet te hard geëscaleerd is, dan komt het vanzelf wel weer goed ooit.
Anders kan het ook nog wel goed komen, maar dan heeft het wat meer tijd nodig of wat meer inspanning.
Ik denk ieder geval dat iedereen nu vooral even losgelaten moet worden. Scheelt iedereen een hoop ellende. Zij doet toch wat ze zelf wil, jullie zijn het daar niet mee eens en ageren daarop.
Dat is zo zinloos.
Probeer een klein beetje vertrouwen in je dochter, en in jouw opvoedkundige kwaliteiten van de afgelopen 15 jaar te hebben. De meeste mensen vernietigen zich niet en zelf in het extreme geval dat ze dat wel doet, jij bent niet in de positie nu om daar verandering in te kunnen brengen.
En zal ze ook de verantwoordingen moeten dragen van op je zelf wonen. En dat met haar vriend die niks wil is toch haar probleem en niet de onze. Zij zal daar straks vanzelf de narigheid van ondervinden. Maar we laten niet het gezin ten onder gaan vanwege 1 die niks wil. Hiervoor hebben we te hard moeten knokken. Hopelijk land ze vanzelf weer op aarde.
Als een kind gewend is om in eerste instantie veel aandacht te krijgen en daarna niet meer, dan is dat ook een behoorlijke verandering. Het klinkt aanstellerig, maar zo werken kinderen nou eenmaal. Ik denk dat er ontzettend veel boosheid in haar zit wat deels terecht is en deels puur emotie waar ze zelf geen controle over heeft omdat ze het niet weet.quote:
We geven haar ook het voordeel van de twijffel, deze krijgt ze elke keer. En liegen om aandacht, ja negatieve aandacht is ook aandacht zou je zeggen. Het is wel zo dat zij vroeger zoals ik ook in het start topic vertelde altijd veel aandacht kreeg, Toen de jongste dochter door het gebeuren meer aandacht nodig had kon ze dit moeilijk verkropen want zij wilde alle aandacht. Ze kon dit moeilijk accepteren. Dit betekend dus niet dat ze geen aandacht kreeg, in tegendeel zelf, maar ze leek wel jaloers toen. En denk ook dat dat het punt is, waar het is fout gegaan. Zij wilde het belangrijkst zijn en zo manifisteert ze zich eigenlijk nog steeds.
Que Sera ~
Heb je nog m'n post gelezen om haar een oprechte brief te schrijven zodat ze iets om handen heeft als het haar allemaal te veel wordt? Dan hoeft ze nog niet eens direct naar jullie toe te gaan, maar ik denk dat het haar wel zou helpen. Het klinkt als een kind met heel veel trots die zichzelf niet wil laten kennen. (wat ze onbewust natuurlijk wel doet, maar dat heeft ze zelf niet in de gaten)quote:
[..]
We gaan het nu ook loslaten, hebben min of meer al een beslissing genomen. We laten haar daar haar gang gaan, want we kunnen het toch niet tegenhouden. Echter hebben we hier bij duidelijk gemaakt dat ze tot 1 mei de tijd hebben en vanaf dat punt schrijven we haar hier uit.
En zal ze ook de verantwoordingen moeten dragen van op je zelf wonen. En dat met haar vriend die niks wil is toch haar probleem en niet de onze. Zij zal daar straks vanzelf de narigheid van ondervinden. Maar we laten niet het gezin ten onder gaan vanwege 1 die niks wil. Hiervoor hebben we te hard moeten knokken. Hopelijk land ze vanzelf weer op aarde.
Que Sera ~
Begrijp het goed he, zeg dus niet dat ze minder aandacht kreeg, alleen de jongste had meer aandacht nodig, en ze was toen zelf net 17 en geen 5 bijvoorbeeld.quote:
[..]
Als een kind gewend is om in eerste instantie veel aandacht te krijgen en daarna niet meer, dan is dat ook een behoorlijke verandering. Het klinkt aanstellerig, maar zo werken kinderen nou eenmaal. Ik denk dat er ontzettend veel boosheid in haar zit wat deels terecht is en deels puur emotie waar ze zelf geen controle over heeft omdat ze het niet weet.
Ja dat van die brief dat gaan we zeker doen, mijn vrouw vondt het ook een zeer goed idee. :-)
Ik snap je juist heel goed, daarom zeg ik er ook bij dat het ietwat aanstellerig klinkt, maar dat is het niet. En ook al is ze 17, dan juist spelen dat soort dingen heel erg. Vooral bij een meisje wat al heel wat in haar leven heeft meegemaakt. Ik wil daarbij jou of je vrouw niet de schuld geven, want dat is niet iets waar je constant mee bezig bent als ouders.quote:
[..]
Begrijp het goed he, zeg dus niet dat ze minder aandacht kreeg, alleen de jongste had meer aandacht nodig, en ze was toen zelf 17 en geen 5 bijvoorbeeld.
Ik denk persoonlijk dat doordat ze zich zo "volwassen" gedraagt dat jij onbewust haar in sommige opzichten ook volwassen ziet. Natuurlijk zie je haar ook als een kind, maar..(ik weet niet zo goed hoe ik het in woorden moet omschrijven, maar ik probeer het toch) dat je toch denkt van.. "als jij het allemaal zo goed weet, dan doe je dat toch" maar je weet zelf ook dat ze het allemaal helemaal niet weet. Alleen is het heel moeilijk om daar op een "juiste" manier om te gaan. Als er überhaupt al een "juiste" manier bestaat.
Als ouders zijnde, en vooral als vader zijnde, is het erg moeilijk om te laten zien dat je zelf ook angsten hebt en onzeker bent over hoe je het allemaal doet.. Maar ik kan je zeggen, als je dat oprecht aan je kind laat zien, zonder je kind op dat moment te veroordelen, dat ze dan ineens veel meer respect voor je heeft.
Goed om te lezen dat jullie haar in ieder geval een brief willen schrijven. Het komt toch anders over dan wanneer je een zoveelste gesprek met haar wil voeren en het altijd op iets anders uitloopt dan dat je aan het begin wilde. Nogmaals, probeer het dan oprecht als een liefdevol medemens te schrijven dan de vader die het allemaal zo goed weet. Ik weet dat jij het niet zo bedoelt, maar bij een puber komt het eigenlijk altijd zo over..
Veel succes!
Que Sera ~
Dank je wel Chilled. En wat je verteld klopt precies, ze denkt dat ze heel volwassen is, en dat ze het allemaal weet, maar uit veel dingen blijken al dat ze met haar koppie tegen de muur loopt. Ze heeft zoiets van samenzijn en de rest zie ik wel. Daar gaat ze nu achter komen dat dat niet zo werkt. En hiermee zullen we het moeten doen. We blijven meekijken op afstand maar geven haar buiten dat ook gelijk een dosis verantwoording waar ze zelf mee zal moeten omgaan, en dat gaat het haar nog knap lastig maken ben ik bang.
En ze weet heel goed dat wij angsten hebben, mede omdat ze ergens wel weet dat het geene waar ze mee bezig is niet klopt. Alleen dan altijd de vraag van waarom doorzetten? Bewijzingsdrang? waarschijnlijk wel. Van ons hoeft ze zich niet te bewijzen, zo is ze ook niet opgevoed. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Nogmaals bedankt voor je antwoorden.
En ze weet heel goed dat wij angsten hebben, mede omdat ze ergens wel weet dat het geene waar ze mee bezig is niet klopt. Alleen dan altijd de vraag van waarom doorzetten? Bewijzingsdrang? waarschijnlijk wel. Van ons hoeft ze zich niet te bewijzen, zo is ze ook niet opgevoed. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Nogmaals bedankt voor je antwoorden.
Dit dus.quote:
Niet financieel ondersteunen, eigen boontjes laten doppen maar wel open blijven staan voor liefde en aandacht. Klaar. Meer kan ze niet verwachten.
Maar als ze dan terug zou komen en ze zit financieel finaal aan de grond, dan ook zo sterk zijn om geen poot uit te steken.
Blijkbaar moet ze ervaren hoe het echte leven in elkaar zit. Laten gaan dus. Hoe moeilijk dat ook is.
Precies, dat is ook exact het gene wat we gaan doen. Kom je op hangende pootjes terug of kom je financieel in de nesten dan zal je er knijterhard voor moeten werken.En gebeurt het binnen de relatie, ja ach dan zal vriendlief met schoffelcertificaat ook maar is wat moeten gaan doen. Voorlopig hangt die liever met zijn vrienden in de koffieshop, dus hiervoor bestaat wel is een reële kans helaas. Maar wij schuiven niet eerder ook maar 1 cent, zolang hij niet werkt en lekker blowt.quote:
[..]
Dit dus.
Maar als ze dan terug zou komen en ze zit financieel finaal aan de grond, dan ook zo sterk zijn om geen poot uit te steken.
Blijkbaar moet ze ervaren hoe het echte leven in elkaar zit. Laten gaan dus. Hoe moeilijk dat ook is.
Leest je vrouw trouwens ook mee? Ik ben best benieuwd of jullie beiden 1 lijn trekken in dit verhaal, of dat jullie in bepaalde dingen toch niet echt dezelfde ideeën hebben. Mannen zijn meestal ietwat strenger dan vrouwen of in sommige situaties juist andersom. Als er bijvoorbeeld sommige dingen bij jullie samen niet duidelijk zijn, dan kan dat ook verwarrend voor je dochter zijn. Misschien is dit helemaal niet zo, maar ben er wel benieuwd naar!
Que Sera ~
Ik zou eerst eens het hele topic lezen. Ik ga er vanuit dat in dezelfde post dan "Bericht 100% gewijzigd door Menu_96" staat.quote:
Wat dacht je van de wens van een volwassen persoon respecteren?
Que Sera ~
Wie weet, maar ik ga natuurlijk niet een heel topic over zoiets doorlezen.quote:
[..]
Ik zou eerst eens het hele topic lezen. Ik ga er vanuit dat in dezelfde post dan "Bericht 100% gewijzigd door Menu_96" staat.
Hoi Chilled,quote:
Leest je vrouw trouwens ook mee? Ik ben best benieuwd of jullie beiden 1 lijn trekken in dit verhaal, of dat jullie in bepaalde dingen toch niet echt dezelfde ideeën hebben. Mannen zijn meestal ietwat strenger dan vrouwen of in sommige situaties juist andersom. Als er bijvoorbeeld sommige dingen bij jullie samen niet duidelijk zijn, dan kan dat ook verwarrend voor je dochter zijn. Misschien is dit helemaal niet zo, maar ben er wel benieuwd naar!
ja mijn vrouw leest ook mee, we staan hierin alle 2 in 1 rechte lijn. Hebben er alle 2 het zelfde idee over. Bij ons is rechtlijnigheid een belangrijk punt, want beide werken van een andere kant heeft geen nut en zorgt voor een hoop onbedoelde problemen.
Ik heb hetzelfde meegemaakt vroeger...
Ik was net zo.. kreeg ook vriendjes en wilde ook alleen maar bij diegene zijn.
Wat mijn ouders toen deden na veel pogingen mij loslaten... mijn keuzes respecteren, waardoor ik me gehoord voelde en uiteindelijk ook respect kreeg voor mijn ouders.
Probeer hoe moeilijk het ook is de keuze van je dochter te respecteren... uiteindelijk zal ze het zelf wel inzien. Ze is nog jong. Probeer te helpen waar mogelijk op een goede manier.
Ik snap heel erg goed dat je grip op de situatie wilt houden, maar op deze manier stoot je haar juist van je af...
Succes!!
Ik was net zo.. kreeg ook vriendjes en wilde ook alleen maar bij diegene zijn.
Wat mijn ouders toen deden na veel pogingen mij loslaten... mijn keuzes respecteren, waardoor ik me gehoord voelde en uiteindelijk ook respect kreeg voor mijn ouders.
Probeer hoe moeilijk het ook is de keuze van je dochter te respecteren... uiteindelijk zal ze het zelf wel inzien. Ze is nog jong. Probeer te helpen waar mogelijk op een goede manier.
Ik snap heel erg goed dat je grip op de situatie wilt houden, maar op deze manier stoot je haar juist van je af...
Succes!!
Ok goed om te horenquote:
[..]
Hoi Chilled,
ja mijn vrouw leest ook mee, we staan hierin alle 2 in 1 rechte lijn. Hebben er alle 2 het zelfde idee over. Bij ons is rechtlijnigheid een belangrijk punt, want beide werken van een andere kant heeft geen nut en zorgt voor een hoop onbedoelde problemen.
Heel belangrijk.. Zorgt inderdaad voor problemen in heel veel gezinnen als vader en moeder niet op 1 lijn zitten. Ik wens jullie in ieder geval veel succes met het schrijven van de brief, meestal roept dat wel wat emoties op omdat je dan ook zelf leest hoeveel jullie dochter voor jullie betekent. Good luck 
Que Sera ~
Ja natuurlijk! Ik hoop dat er voor "beide partijen" een goede afloop komt natuurlijk en dat jullie hoe dan ook een hele fijne relatie tegemoet kunnen gaan.
Que Sera ~
Jij bijzonder bedankt voor alle antwoorden Chilled, en uiteraard ook alle andere bedankt.
Groet Mike...
Groet Mike...
in deze maatschappij is het makkelijk veel geld te lenen en je diep in de schulden te werken voordat het een probleem is. Denk maar eens. Inschrijven bij een hbo, maximale lening van IB-Groep en dan even een studentenrekening met roodstaan + creditcard. Je komt dan toch wel een aardig eind. Schat zo in dat je makkelijk tot 50.000 euro kan komen. Als het niet meer is.quote:Op maandag 14 maart 2011 10:27 schreef drumstickNL het volgende:
Gewoon laten gaan, geen geld geven, komt vanzelf wel weer terug.
afzetten, ja. Maar er is een verschil tussen afzetten tegen ouders en al je vrienden afstoten, vreemdgaan en verhuizen naar de andere kant van het land. Ik hoop dat je zelf ook wel inziet dat daar wel een nuance verschil in zit.quote:
[..]
Ik heb en kinderen en ik kan me herinneren hoe mijn leven was toen ik 19 was.
En dat ik toen dacht dat ik alles wist en alles zelf kon bepalen en ik had vooral geen boodschap aan mijn ouders. Dat hoort bij de levensfase. Je afzetten tegen je ouders, op kamers gaan zelf je boontjes doppen en dan na een tijdje wordt het contact met je ouders weer beter.
mensen, we hebben het hier toch niet over marvin en desteni he?quote:
Och Mike, het valt nu allemaal nog zo mee. Over twee maanden is ze zwanger, dan kan je pas echt lachen.
[ Bericht 0% gewijzigd door jstrike op 16-03-2011 04:44:26 ]
Het wordt nu misschien tijd om als ouders een stapje terug te nemen en je meer te richten op jezelf. De jaren van zorg zijn voor jullie ook zwaar geweest. Je mag ook met z'n tweetjes bepalen hoeveel tijd en energie jullie kunnen besteden aan haar problemen.quote:
[..]
Hoi Chilled,
ja mijn vrouw leest ook mee, we staan hierin alle 2 in 1 rechte lijn. Hebben er alle 2 het zelfde idee over. Bij ons is rechtlijnigheid een belangrijk punt, want beide werken van een andere kant heeft geen nut en zorgt voor een hoop onbedoelde problemen.
Met het bepalen van je eigen grenzen dien je ook als voorbeeld voor haar. Als ouders zelf niet in staat zijn om emotionele grenzen aan te geven, dan zal het voor het kind ook lastig zijn zich aan zulke grenzen te houden (bij anderen maar ook bij zichzelf). Probeer ondertussen wel gewoon die stabiele basis voor haar te zijn, zodat ze weet dat ze wel altijd op jullie kan terugvallen. Volgens mij is dat het beste wat je als ouders in deze situatie kunt doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mane op 22-03-2011 12:15:22 ]
The real is always way ahead of what we can imagine.
|
|
