quote:
Op dinsdag 5 april 2011 17:21 schreef Silmarwen het volgende:Ik heb al sinds januari hooikoortsklachten, vandaag iets minder, gisteren zo erg dat ik mijn lenzen niet eens kon dragen. Jeukende, opgezette, rode, prutogen. Loopneus, zo vaak niezen dat ik een bloedneus krijg, benauwd (inhaler dagelijks moeten gebruiken) jeukende oren en verhemelte. Bah! Meestal is het bij mij erg van januari tot mei/juni en minder erg van juni tot en met september.
Bij mij is het sinds twee weken ook zo. Die klachten zijn echt irritant en ook vermoeiend. Ik probeer zelf zo min mogelijk medicijnen te gebruiken, omdat ik dat 'gewoon' niet prettig vind. Heb als kind en tiener al zoveel medicijnen gekregen en uitgeprobeerd, en niets hielp echt. Daardoor was ik er op een gegeven moment echt klaar mee. Heb nu wel pilletjes in huis, maar ik gebruik die alleen als het niet anders kan. Bovendien heb ik ook veel last van slaperigheid en sufheid door de medicijnen.
quote:
Hebben jullie ook last van kruisallergieen? Loopt nog een test maar dusver heb ik dankzij de hooikoorts allergieen voor ALLE steen en stervruchten (appel, peer, kiwi, kers, et cetera eigenlijk al het fruit op citrus na) hazelnoten, walnoten, lupine, soja, amandelen en waarschijnlijk ook pinda en de rest van de noten. -.-
Ik zit te denken over immuno therapie maar vind het zo lastig. Dat duurt 5 jaar! In de tussentijd geen zwangerschap, kans op anafylactische shock (pas gehad door de noten, geen behoefte om dat nog eens te doen), maar wel een kans dat alle kruisallergieen ook minder heftig zijn.
Ik heb geen kruisallergie. maar dat lijkt me behoorlijk vervelend! Zo'n immuun therapie heb ik eens geprobeerd, wel lang geleden trouwens. Inmiddels al zo'n 17 jaar geleden. Ik had namelijk als kind al erg veel last, en dit wilde ze dan eens uitproberen. Maar ik heb er meer last van dan baat bij gehad. Het heeft werkelijk niets geholpen, terwijl het wel heel vervelend was. Misschien is er in de tussentijd een hoop verbeterd, maar ik zie het niet zitten om zoiets nogmaals te doen. Het klinkt misschien raar, maar omdat ik al vanaf mijn vijfde niet beter weet dan dat ik allergisch reageer op huisdieren (eigenlijk alleen honden, verder valt het mee), stof en pollen, ben er zo aan gewend dat ik er niet eens meer echt bij stilsta. Het is toch iets waar je mee moet leven, vrees ik. Gelukkig woon ik aan zee, dat scheelt al een stuk.
quote:
Er zijn dagen dat ik echt ziek ben door de hooikoorts, regelmatig holte ontstekingen en ooginfecties door het wrijven.
Als kind heb ik ook een paar keer ooginfectie gehad door wrijven, maar nu echt nooit meer omdat ik nooit meer wrijf. Probeer 't jezelf af te leren. (Het vergt een hoop zelfbeheersing, ik weet 't, en oogdruppels werken bij mij ook niet afdoende). Als ik het echt niet meer kan verdragen van de jeuk dan mag ik van mezelf alleen heel voorzichtig in mijn ooghoek een vinger duwen (niet wrijven) en verder leg ik er een koud washandje op. Iets op je ogen leggen, is het beste. Maar wat je ook doet, ga niet wrijven! Je maakt het echt alleen maar erger. Die bloeddoorlopen ogen die ik krijg (ook als ik dus niet wrijf) vind ik heel hinderlijk. Ik zie er niet uit dan. Maar goed. Met een ooginfectie ben je een stuk verder van huis.
En mensen vinden het ook heel raar als je zegt dat je oren jeuken.
. Vandaag nog stond ik tijdens een gesprek met een vriendin aan mijn oor te sjorren en toen bedacht ik me ineens dat dat vast een beetje stom overkomt.
.