Nee, je mag alleen normale vragen stellen en die mogen best kritisch zijn. En de posts die zijn aangepast gingen toch over een grens die wij liever niet overschreden zien.quote:Op zaterdag 5 maart 2011 15:53 schreef Stuurver het volgende:
Wat een censuur weer
Je mag alleen niet-kritische vragen stellen zeker?
quote:Op maandag 7 maart 2011 19:29 schreef Goodbye het volgende:
Bovenstaande vragen gaan gewoon mee dus? Of moeten ze opnieuw gesteld worden?
Als de auteur er is, breng ik de vragen die al gesteld zijn, wel in.quote:Op maandag 7 maart 2011 19:29 schreef Rewimo het volgende:
Hoe gaat het verder met de vragen die al gesteld zijn?
Eigenlijk wil ik niet zoveel meegeven. En als ik dat al wil, dan is het alleen ons beeld op het verleden. Ik heb geprobeerd om zo eerlijk mogelijk te blijven. Mijn opa was uiteindelijk een verpleger met de rang van Unteroffizier. Eigenlijk heb ik daar geen mening over, om de doodeenvoudige reden omdat ik er niet bij ben geweest. Ik ken geen oorlog van dichtbij, ik ben geen kinderen verloren en heb nooit moeten vechten.quote:Op vrijdag 4 maart 2011 03:05 schreef EricOscuro het volgende:
Mijn vraag aan de schrijver; gesteld dat je een onafhankelijke positie kunt innemen in de geschiedenis... ; wat wil je ons meegeven? Wat zijn de valkuilen, waar wij "politiek correcte als ook politiek niet- correcte Fokkers niet in moeten trappen... en waarom niet?"
En hey, mocht ik eindelijk eens een prijs ophalen... dan zie ik het graag per PM tegemoet!
Foutje, de prijs is ¤17,95.quote:Op vrijdag 4 maart 2011 19:46 schreef snoekiesnoeksnoek het volgende:
Vraag: waarom kost je boek 19 euro terwijl het maar 206 pagina's heeft en ook nog eens een paperbackje is?
Jammergenoeg heb ik mijn opa nooit gekend. Ik heb wel met mensen gesproken die hem wel gekend hebben. Uiteindelijk vond ik een aangetrouwde nicht in Duitsland. Zij vertelde me dat mijn opa nooit over de oorlog had gesproken. Sterker nog, ze wist niets van het bestaan van ons of zelfs mijn vader af. Kortom, mijn opa heeft de oorlog verzwegen.quote:Op zaterdag 5 maart 2011 10:27 schreef Marcator het volgende:
Wat mooi!
Mijn moeder heeft het er redelijk moeilijk mee gehad dat ze een kind van een Duitse soldaat bleek te zijn. De familie hield dat namelijk eerst geheim en maakte mijn moeder als kind wijs dat ze van een geallieerde Poolse soldaat was (ze kon het niet navragen aan haar moeder omdat die zeer jong is overleden). Mijn moeder heeft daardoor jaren tevergeefs naar haar 'Poolse' vader gezocht en ontdekte veel later pas dat haar moeder een 'moffenhoer' was en dat haar familie daardoor veel gezichtverlies had geleden in en vlak na de oorlog.
Ik kan me voorstellen dat zo'n ontdekking nogal wat met je doet, zeker als je gaande weg begint te ontdekken dat je vader geen held was, maar juiste een antiheld. Als kleinzoon van een Duitser (want dat ben ik dan automatisch) heb ik er geen last van gehad en kan ik er ook weinig mee zitten, ik vind het zelf wel jammer dat ik mijn echte opa, de Duitser dus, nooit heb gekend, immers het was ook maar een mens een een soldaat die deed wat hem werd opgedragen. Niet alle Duitse soldaten ware per definitie slechte mensen.
Mijn vraag is dan ook of je je opa ook werkelijk hebt gevonden en of je ook kennis met hem hebt kunnen maken en hoe hij dan terugkijkt op de situatie.
Mijn ouders raadden me aan om maar niets aan oma te vragen toen ik het verhaal had gehoord. Uiteindelijk heb ik mezelf het wel voorgenomen om toch met oma te gaan praten. Heel gek, maar ik klapte dicht op het moment toen ik het wilde doen. Ik durfde het niet. Daarna was het snel te laat. Mijn oma dementeerde en overleed enkele jaren later.quote:Op zaterdag 5 maart 2011 12:51 schreef wafelijzer het volgende:
Je zegt hier dat je pas verder durfde te spitten in het verleden nadat je oma gestorven was. Heb je haar wel ooit om enige informatie gevraagd en hoe reageerde je oma?
Stel dat je hem nog wel had kunnen ontmoeten, welke vraag had je hem dan zeker nog willen stellen?quote:Op maandag 7 maart 2011 19:36 schreef AlexDekker het volgende:
[..]
Jammergenoeg heb ik mijn opa nooit gekend. Ik heb wel met mensen gesproken die hem wel gekend hebben. Uiteindelijk vond ik een aangetrouwde nicht in Duitsland. Zij vertelde me dat mijn opa nooit over de oorlog had gesproken. Sterker nog, ze wist niets van het bestaan van ons of zelfs mijn vader af. Kortom, mijn opa heeft de oorlog verzwegen.
Voor de duidelijkheid: mijn Duitse opa was de vader van mijn vader. Mijn oma woonde tot na de oorlog bij haar moeder in. Op zolder zaten enkele onderduikers. Volgens de verhalen is mijn oma door deze mannen beschermd. Dus nee, ze zat nooit in een kamp en heeft ook, bijzonder genoeg, nooit problemen gehad.quote:Op maandag 7 maart 2011 01:17 schreef Nemephis het volgende:
Ik heb wel een vraag (en belangstelling voor het boek) maar weet nog niet of ik morgenavond tijd heb om het live te volgen, dus hier vast mijn vraag:
Na de oorlog werden 'foute' Nederlanders in kampen gestopt en daar barbaars behandeld door 'goede' Nederlanders. Mishandeling en verkrachting waren daar geen uitzondering. Dat is mijn opa en oma ook overkomen (die waren NSB' er voor en tijdens de oorlog).
Is jouw moeder na de oorlog ook in zo'n kamp opgesloten geweest, Alex? En heeft ze daar ook moeten lijden onder de 'goede' Nederlanders?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |