Het peutertopic (2 tot 4 jaar) deel 65

Uhmm, zeggen: "Als de buurman in de sloot springt, spring jij er dan achteraan?"

Maar dat is misschien een betere oplossing voor als hij wat ouder is...

Ik zou het gewoon proberen uit te leggen dat zijn vriendje het misschien wel leuk vindt, maar jij dus absoluut niet... Net zoals dat je bij opa en oma dingen wel mag, maar die je thuis niet mag doen?

ik heb mijn eerste "waarom dan mama?" te pakken

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 15:49 schreef freecell het volgende:
Peuterspeelzaal yay!
Weet iemand een manier om mijn zoontje te vertellen dat 'drinken in je mnd doen en het er dan uit laten lopen' niet grappig is? Ook niet als je vriendje op de psz zegt van wel?

gewoon uitleggen dat jij dat niet wil hebben? hij moet toch ook leren dat er soms verschillende regels zijn op verschillende plekken

bah
stug volhouden? gewoon drinken wegzetten zo dat hij het wel ziet elke keer misschien? dat werkte bij selene en de dvd's. die staan binnen haar bereik en ze pakte ze steeds zelf en maakte open en frutselfriemelwrot met lekkere kleefhandjes. elke keer als ik haar betrapte pakte ik de dvd, zette die hoog doch zichtbaar in de kast en zei: "die mag je een dag niet meer terug". dat werkte wel.

Maarten komt ook wel eens met dat soort "dingen" thuis van het kdv...
Het nieuwste "spelletje" is nu: ipv een slok nemen uit de beker is erin blazen terwijl hij een slok neemt!

Wij nemen dan zijn beker weg en na een poosje krijgt hij zijn beker terug, doet hij het dan weer, weer wegzetten en op slot drinkt hij dan wel gewoon weer!

zo heeft Jan nu een fase dat hij "spetterspuugt" hij vind het reuze grappig, wij (en de psz) niet. als hij 't doet zeg ik dat ik het vies vind, en negeer hem dan. Echt werken doet het nog niet helaas.

Jan had vandaag een drama king dagje. Kwam thuis uit de psz waar hij heel lief (en mooi!) geboortetegeltje heeft geschilderd voor z'n broertje maar eenmaal thuis volkomen losgeslagen. Dreinen om een boterham (ik had m'n jas nog aan en geert nog in de doek), enfin, boterham gemaakt, zet die voor z'n neus neer, gooit meneer met een hooghartig gezicht z'n bord weg over tafel. Idem met z'n beker melk. Nog geprobeerd een cracker te geven, maar die belandde op de vloer. Toen maar naar bed laten brengen (er was een vriendin hier) en na wat geram en gebonk op z'n deur toch in slaap gevallen (terwijl hij afgelopen nacht doorgeslapen heeft op z'n kamer, ik had het dus totaal niet verwacht dat hij in slaap zou vallen). Na een uur of twee werd hij wakker en 't drama begon van voren af aan. Hij mocht helpen stofzuigen, is normaal de hit van de dag, maar ook dat zinde hem niet. Twintig keer z'n broek, boxershort uittrekken en luier uit proberen te doen, ondanks nét een schone luier en een uitdrukkelijk verbod om z'n broek uit te trekken bleef het een leuk spelletje (zeker toen ik geert zat te voeden ) gelukkig kwam op dat moment de kraamzorg die hem even over nam zodat ik kon gaan douchen, want hoe lief Jan ook kan zijn naar z'n broertje, naar mij was hij vandaag een draakje.

Als ik zeg dat hij geert met rust moet laten omdat die ligt te slapen, vind Jan het leuk om aan de box te trekken of Geert z'n knuffel te pikken. Wat kan ik doen om hem in te laten zien dat hij met zijn eigen speelgoed moet gaan spelen en dat van Geert met rust moet laten?

(sorry voor de lange ego-post )

Laat het gewoon even gaan. Jen was ook totaal onhandelbaar. Het is niet niets opeens niet meer de enige zijn. Geef het even de tijd.

t rare is dat hij op andere momenten heel lief en zorgzaam is. m'n telefoon komt brengen als die overgaat bv, of een luier aangeven als ik die nodig heb. z'n drinken en koekjes wil hij steeds delen, t liefste met Geert, maar aangezien dat niet mag krijg ik regelmatig ineens z;n rietjesbeker in m'n neus geduwd en bij het douchen vanavond wilde hij perse eerst mij een kus geven voor hij met papa meeging afdrogen en aankleden.

Ja ze kunnen ook heel lief zijn. Maar ze zijn pas 2, op die leeftijd denk je nog niet aan mensen om je heen en wat jouw acties losmaken bij een ander. De behoefte van een peuter is heel primitief, ik wil iets en ik wil het nu.
Ook bij ons op het kdv hebben ze echt even een hele andere jen gezien toen leyla er net was. En qua dingen afpakken, daar was ik dan weer niet moeilijk in. Een kleine frummel heeft toch nog niets nodig, ook alle kadootjes mocht jen uitpakken en even mee spelen en dat legde ik mooie dingen in de avond gewoon weg. Nu leyla iets groter is en ook haar knufje heeft mag ze die van mij niet meer afpakken, net zo min dat leyla niet met de knuf van jen aan de haal mag.

ravi en selene spelen al wel 'goed' samen. het bestaat er vooral uit dat selene speeltjes afpakt en andere dan weer geeft, maar dat vinden ze allebei best dus dan zal het mij een worst zijn ik ga hier komend weekend wel de boel verbouwen. enkel nog speelgoed wat geschikt is voor allebei en dingen anders zetten. geen poppenhuisje meer op de eerste plank, want ravi heeft die al 3 x op zn kop gehad en geen speelgoeddoos meer naast de box want ravi rooft steeds selene's dierbare doekje.

wat me wel opviel vorige week toen we bij mijn ouders waren, is dat selene ravi als reuze knuffeldekentje ge(mis)bruikt als ze een beetje van slag is. tot het punt dat ze bij hem in de box wilde en toen idd echt kalmeerde! wilde ook haar doekje niet, ze wilde ravi. ik weet niet zo goed wat ik daar mee aan moet eigenlijk.

Hier zie ik het ook allebei.

S betrekt R meestal heel erg in haar spel. Dan hangt ze hele verhalen op, kookt voor hem, aait hem, zorgt dat hij ook een pop heeft, etc... En R zegt sinds kort op de juist momenten jaaa, wat haar weer trggert om verder te gaan. Echt geweldig vind ik dat!

Maar S heeft er ook een handje van om alles af te pakken, gewoon zomaar in het voorbijgaan, met de opmerking 'ik had die'. En R reageert dan heel fel. Regelmatig zitten ze tegenover elkaar aan hetzelfde speeltje te trekken en keihard te gillen. En R kan heel gemeen zijn ook. Dan trekt hij echt om te plagen aan haar kleren, aan haar haren, of hij knijpt haar in het gezicht. Dat soort dingen doet S dan weer heelmaal niet.

En als S aan tafel gaat puzzelen, kleien, kleuren (dingen doen die ongestoord moeten kunnen), schopt R op dit moment hoe dan ook drama.

Free dat klinkt wel een beetje herkenbaar af en toe eerlijk gezegd. Maar ik kan uit ervaring zeggen dat je mams gelijk heeft. Nu zijn ze na school van K al drie dagen zoet met de little people en nu zitten ze ook al samen te kneuteren met LP in de zin van een heel dorp in de woonkamer en de auto's in het raam als parkeerplaats en de tuindeurmatten worden gebruikt als speeltuinruimte. Ik vind het allemaal best. Het is schoon vuil zeg ik dan maar. Liever dit dan over klei of iets. Mogen ze ook wel maar hoeft van mij niet iedere dag

Simmu ik zou het gewoon toelaten. Blijkbaar heeft ze het op drukke/andere dagen dan normaal nodig en dan kan het toch ook geen kwaad en zolang hij het nog toelaat is het een hulpje voor haar. Op een gegeven moment zal hij toch wel gaan aangeven dat het niet meer leuk is denk ik.

Hier zijn we twee weken op een berg geweest in een luchtkuuroord voor beide dames en het is dat emigreren een hele grote stap is het speelt wel door onze beider hoofden heen want beide dames waren binnen twee dagen van de medicijnen af. Ik ging vooruit met de dames op vrijdag twee weken terug rijden en juist die nacht begon E weer te spugen en paars aan te lopen en had haar onderweg dus helemaal ingebouwd met handdoeken voor nood (je weet nooit wanneer ze begint met spugen). Daar heeft ze dezelfde vrijdagavond nog twee flinke hoestbuien gehad zonder slijm opgeven en daarna niets. Hier had het gegarandeerd uitgelopen op een infectie of opname. De ka belde op een gegeven moment de dinsdag voor vertrek dat ze een hele zware bacterie uit haar slijmkweek was gekomen Influenza B ..... (precies ben ik het even kwijt) en dat deze uitgeroeid kon worden door hoogte (ijle lucht en kou) en als ze het wel zou krijgen dat mondde het geheid uit in een opname in Leiden en als E. gaat dan gaat 9 van de 10 keer K. ook mee en dat samen zorgde ervoor dat we stel op sprong vertrokken zijn en het is eigenlijk maar lastig om te verwerken dat ze dus wel normaal kind kunnen zijn als ze maar in de hoogte zitten. Zondagavond waren we terug en sinds gisteren is E. vooral weer aan de hoest/snotneus. We hebben er allebei best moeite mee omdat we nu gezien hebben dat het wel kan. Bij de longverpleegkundige gisteren was madam 12.3 kilo en 85 cm lang met 2jr en 7mnd.

Voor de meiden zouden we het wel willen maar (ik vooral) wil wel dat er ergens een baan voor manlief is. Moet toch inkomen hebben waar je ook woont.

Excuses voor het lange verhaal.

Ik vindt het eigenlijk wel heel lief klinken simmu. En zolang ze er ravi niet mee in de weg zit lijkt het me geen probleem toch

En Freecell, dat drinken uit de mond laten lopen heeft Dana ook een tijdje gedaan. Ook op het kdv geleerd. Geen idee hoe we dat hebben afgeleerd eigenlijk. Gewoon zeggen dat we dat vies vinden en drinken afpakken geloof ik. Niet teveel aandacht aan geven want dan is het natuurlijk nog leuker

Jeetje Books, moeilijk inderdaad. kan me heel goed voorstellen dat je het wel overweegt, als het zoveel goeds doet voor je meisjes. Maar een baan vinden, poeh. Moeilijk hoor!

books, dan is het idd het overwegen waard! we hebben voordat we hier gingen wonen (drenthe) ook een emigratie naar zwitserland overwogen maar het uiteindelijk niet gedaan. er is op fok een emigratietopic, wellicht dat je daar wat info kan vinden?

ravi zelf aanbid selene. die vind het helemaal niet erg als zij erbij kruipt in de box of met hem speelt. wat dat betreft hebben we tot nu toe geboft en ik hoop dat het zo blijft. ze zijn dol op elkaar. op het moment zijn ze allebei dol op het loopautootje wat nu en dan hilarische taferelen oplevert met selene op het loopautootje en ravi die erachteraan gaat en selene dan in een hoek drijft. "nee baby! niet doen! hou op! hou op!" en dan allebei gewoon doorgaan tot nu toe bemoei ik me er niet teveel mee en dat lijkt prima te gaan. zodra ik ze elk een andere kant uitstuur met dat autootje staan ze toch wel binnen een minuut weer naast elkaar

We hebben eventueel nog een andere optie ook maar dan moeten we het ook eerst eens uit gaan proberen. Manlief komt tenslotte van Curacao en de droge warme lucht kan ook positief werken en mijn mans oom heeft ook al aangegeven dat er geheid werk bij hem voor manlief is (eigenaar van CRS) maar dan moeten we eerst maar eens een maandje op vakantie om het ook te proberen. Maar dan heb je ook weer de andere kant dat de familie van mijn kant hier woont en mijn mans moeder, zussen en broertje ook. Iets verdere familie woont wel allemaal op Curacao maar de naasten niet. Ook weer een ander puntje van overdenking dan zeg maar... Blijft vooral voor kopzorgen zorgen.

En Italië, Oostenrijk of Zuid Duitsland is allemaal in een goede dag aan te rijden ipv +/- 10 uur vliegen.

Dat kan ik wel bevestigen. Ik ben een tijd lang aan de allergie-medicijnen geweest, en hoefde tijdens mijn maand op Aruba nooit wat te nemen. Ik ken ook vrienden van mijn ouders, waarvan de vrouw dat soort problemen heeft (veel erger dan ik het had) en het ook altijd heelijk vind om daar wat dat betreft even helemaal op krachten te komen.

[ Bericht 0% gewijzigd door groofskendezoveelste op 11-03-2011 09:47:42 ]

Voor kinderen is het wel echt heerlijk om daar te wonen hoor!

Je kunt het ook voor tijdelijk overwegen natuurlijk. Misschien groeien ze over de problemen heen.

Ja dat weten we ook allebei en ik zou ook wel kunnen wennen daar. Manlief heeft daar tot zijn 18e gewoond en is nu langer hier dan dat hij daar heeft gewoond. Ik ben er ook al een keer of 8 geweest nu en ik zie het ook met de nichtjes en neefjes daar ook. Altijd buiten en aan zee met een bootje varen en de droge lucht dus het is wel een probeervakantiewaard zeg maar. Het is echt wel een ding om goed te overdenken. We hebben op Curacao ook een familiehuis nog dus huisvesting is het probleem ook niet echt maar manlief is nogal een familiemens dus het idee om zijn mams (schoonvader leeft niet meer) en zijn zussen, broertje, nichtjes en neefjes is moeilijk en zelf vind ik het ook wel prettig dat iedereen in de buurt is (al heb ik niet de behoefte om ze iedere dag te spreken of zien zeg maar).

Misschien voor drie jaar? Als je dat weet, dan mis je je familie misschien niet zo. En zij hebben allemaal de kans om lekker op bezoek te komen en lang meteen.

Mijn ouders hebben een keer uitgerekend: van de 3 jaar die wij er vroeger woonden hebben we 9 mnd bezoek uit Nederland gehad.

Kijk dat geeft de burger moed zeg maar.

Zal het hem eens laten lezen en we gaan maar eens kijken om er nog dit jaar op vakantie te gaan. Een probeervakantie is wel heel vervelend natuurlijk.

Heb jij eigenlijk een gekleurde man? En van die mooie halfbloedkindjes dan?