quote:Op vrijdag 25 februari 2011 19:02 schreef useraccount het volgende:
Heeft er hier iemand ervaring met SSRI's en Asperger?
Wat is SSRI's?quote:
http://nl.wikipedia.org/w(...)nine-heropnameremmerquote:
Should have knowquote:Op vrijdag 25 februari 2011 19:10 schreef robuust89 het volgende:
[..]
http://nl.wikipedia.org/w(...)nine-heropnameremmer
Dit
Spul dat ervoor zorgt dat je serotonine niveau wat hoger ligt dan gemiddeld.
Dat is zeker een voordeel. En de vrouwen zijn over het algemeen vrouwelijker (Asperger staat ook wel bekend als een heel mannelijk brein). Basis sociale vaardigheden zijn dus nodig om te kunnen functioneren, al het extra is mooi meegenomen. Toch is er niet zo veel nodig om serieus genomen te worden: af en toe hardlopen volstaat al, en dat kun je ook prima alleen doen. Doe je weleens aan sport?quote:Op vrijdag 25 februari 2011 00:31 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Tja, iedere organisatie, ook non-profit, vraagt vandaag de dag om sociale vaardigheden. Helaas zou ik zeggen.
Het voordeel van NT-ers is dat je ermee kan praten. Ik kan me goed voorstellen dat iemand veel liever in een zo normaal mogelijke omgeving wil functioneren.
Autisoos: lang geleden dat ik daar voor het laatst ben geweest. Inderdaad, ze zijn enorm in zichzelf gekeerd. Ik verwacht er teveel van. Ik neem ze niet kwalijk uiteraard. Verder is het niet hip om te zeggen dat je zo'n soos hebt bezocht, je familie neemt je dan niet serieus. Dat is mijn gevoel.
Dat is echt een goudmijn! Als je daar sterk in bent, komt goed van pas bij contact met vrouwen.quote:Op woensdag 23 februari 2011 17:40 schreef von_Preussen het volgende:
[..]
Het is niet zo dat ik veel gezellige dingen doe (ik lees graag boeken, dat kan je beter niet zeggen) maar het is niet zo moeilijk om het gesprek om te buigen na een ander onderwerp.
Hangt wel een beetje van de vrouw af, als het een beperkte kut is (weinig algemene ontwikkeling) dan ben ik er vrij snel mee uitgepraat, maar als ze een breder interesse heeft dan is er op uiteenlopende terreinen genoeg gespreksstof om een langere tijd in gesprek te zijn zonder elkaar te vervelen.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 21:02 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Dat is echt een goudmijn! Als je daar sterk in bent, komt goed van pas bij contact met vrouwen.
quote:Op vrijdag 25 februari 2011 22:36 schreef Pandora73 het volgende:
SSRI's, dat zijn toch dingen als Prozac?
Daar heb ik wel ervaring mee ja, wegens klinische depressie (of dat nou een gevolg is van mijn ASS of gewoon pech hebben weet ik overigens niet). Het hielp bij mij wel om de pieken en dalen wat minder heftig te maken. Mijn humeur werd er wat gelijkmatiger van.
Nadeel is wel dat ik er ook wat lakser en ongeïnteresseerder van werd.
Maar als ik echt in een dal zit dan helpt het wel, om wat meer afstand te nemen.
Nadeel is dat het bij mij echt wel 6 weken duurt voor ik er wat van merk, qua gemoedstoestand. Dus als ik me beroerd genoeg voel dat ik ze eigenlijk nodig zou hebben, ben ik al weer te laat. En ik wil ze sowieso liever niet meer slikken, eigenlijk. Want hoe je het ook wendt of keert, they're messing up your brain. Maar ik kan me de behoefte wel voorstellen...
Wat dat betreft zijn ze op hun eigen manier ook wel verslavend, zeker als je weet dat je weer depressief wordt, dan is de neiging om die pillen te pakken toch wel groot. Omdat je weet wat een enorm zwart gat er weer aan dreigt te komen enzo. Psychisch verslavend dus zeg maar.
+1quote:
Ik kreeg kort na de diagnose de vraag gesteld of ik wat aan medicijnen zag maar ik heb dat afgewezen, met de medicatie ondruk je de problemen alleen maar, terwijl ik van mening ben dat je ermee moet leren omgaan.quote:
Dat is alleen maar mooi.quote:
Eens. Gelukkig zijn er ook mannen die vrouwelijk zijn. Dat zijn ook prettige gesprekspartners. In mijn kring heb ik ook een man. Die weer zeer mannelijk is en ook zeer prettig is in de omgang. Je ziet het, het wisselt sterk. Ook hun achtergrond.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 21:02 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Dat is zeker een voordeel. En de vrouwen zijn over het algemeen vrouwelijker (Asperger staat ook wel bekend als een heel mannelijk brein).
Het is de zuurstof om te overleven. Mensen zijn sociale wezens.quote:Basis sociale vaardigheden zijn dus nodig om te kunnen functioneren, al het extra is mooi meegenomen.
Ik heb het lang geleden eens geprobeerd om hard te lopen. Dan schijnt er een stofje los te komen in je hersenen. Zou heel prettig zijn. Maar ik kan het niet volhouden.quote:Toch is er niet zo veel nodig om serieus genomen te worden: af en toe hardlopen volstaat al, en dat kun je ook prima alleen doen. Doe je weleens aan sport?
Een collega in je huidige baan? Goh knap dat je dat durft. Hoe reageerden ze daarop?quote:Een enkele collega heb ik verteld over mijn Asperger (van wajong wisten ze al). Niet in de laatste plaats om een dialoog over niet kunnen en niet willen werken op gang te brengen.
Ik ook niet voor mijn ASS. Wel voor klinische depressie, migraine en ziekte van Crohn.quote:
Kan ik goed begrijpen. Niks is zo vervelend als (baan)onzekerheid.quote:Op zaterdag 26 februari 2011 14:46 schreef tijnbrein het volgende:
Ik heb net maar eens mijn CV bijgewerkt. Niet dat er veel viel bij te werken. En ik hoop ook dat het niet nodig is dat hem moet gebruiken. Ik weet nog steeds niet of mijn contract verlengd wordt. Het idee dat ik weer moet gaan solliciteren en zoeken naar vacatures beangstigt mij ik zie er als een berg tegen op.
1 april (nee geen grap )quote:Op zaterdag 26 februari 2011 14:50 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Kan ik goed begrijpen. Niks is zo vervelend als (baan)onzekerheid.
Maar hoe het ook zij, je hebt weer een paar jaar werkervaring erbij.
Wanneer loopt het contract af?
Zoloft (Sertraline) heb ik ook een tijd (ongeveer 9 maanden) gebruikt, maar dat was in eerste instantie voor een depressie en niet voor Asperger. Het heeft me wel geholpen om uit die depressie te komen, maar ik werd er wel ontzettend moe van, al is dat natuurlijk ook een kenmerk van depressie.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 23:17 schreef useraccount het volgende:
Klopt, Prozac valt ook binnen die groep. SSRI (selectieve serotonine heropnameremmers).
Ik zit sinds kort aan de Zoloft (6 weken). Echter, was het in eerste instantie een middel dat ik voorgeschreven kreeg ter behandeling van mijn mini-depressies, en heftige mood-swings tijdens het gebruik van mijn ADD medicatie (amfetamine).
Ik, of wij, zijn er nu achtergekomen dat hoogstwaarschijnlijk de mood-swings en zulks eerder gerelateerd zijn aan mijn Asperger i.p.v. een bijverschijnsel van mijn ADD medicatie. Mijn redenering: ik overdenk alles, ik evalueer -alles-. En dit, het nadenken, doe ik alleen maar met een negatieve blik. Ergo: Ik ben depressief omdat ik teveel nadenk (klinkt wel erg triest zo ).
Voor de rest ben ik benieuwd benieuwd of mensen m.b.v. dit soort medicatie succes hebben geboekt met hun Asperger, en dan vooral doelende op sociale-interactie. Ik merk namelijk wel dat ik sinds kort wat makkelijker kan praten, wat minder introvert ben, en een stuk minder defensief. Voor mij (lijkt) het wel te helpen, tot een zekere maat. Desalniettemin pak ik dit liever bij de kern aan, zodat ik niet de rest van mijn leven afhankelijk ben van dit soort medicatie.
Psycho-educatie, dus. Ik hoop dat dit wat voor mij gaat opleveren, op sociaal vlak.
[..]
Dat is al gauw. Onzekerheid maakt ook depri. Ik vind wel dat je het recht het op tijdig te weten waar je aan toe bent. Ze kunnen toch moeilijk laten wachten tot 1 april, dat is nog maar 1 maand.quote:Op zaterdag 26 februari 2011 14:54 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
1 april (nee geen grap )
De onzekerheid is erg vervelend en ik word daar ook af en toe best depri van. Tevens is het idee dat ik weer moet gaan solliciteren nu ook geen leuk vooruitzicht. Het lukt tot nu toe nog aardig om het te realiteveren maar dat wordt wel moeilijker.
Net gekeken naar vacaturen. De informatie is gewoon te veel ik zie door de bomen het bos niet meer.
Nee, wil ik weer terug in de chemie? Of ga ik verder in voeding? Dus ga ik de komende tijd maar eens zoeken naar vacaturesquote:Op zaterdag 26 februari 2011 14:59 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Dat is al gauw. Onzekerheid maakt ook depri. Ik vind wel dat je het recht het op tijdig te weten waar je aan toe bent. Ze kunnen toch moeilijk laten wachten tot 1 april, dat is nog maar 1 maand.
Nee, solliciteren is absoluut geen gezelligheid. Al was het maar dat iedereen dat erg spannend vindt. Maar voor ASS-er nog spannender.
Relativeren kan jij inderdaad erg goed. Je optimisme. Toch begrijp ik wel dat ook optimistische mensen graag willen weten waar ze aan toe zijn.
Mocht je niet verder kunnen, heb je een idee wat je dan wilt gaan doen?
Je hart ligt wel bij chemie. Maar ik heb geen idee hoe daar de werkgelegenheid is.quote:Op zaterdag 26 februari 2011 15:04 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Nee, wil ik weer terug in de chemie? Of ga ik verder in voeding? Dus ga ik de komende tijd maar eens zoeken naar vacatures
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |