In Memoriam #3

Sterkte
Ik moet er niet aan denken zo bewust te kiezen voor het inslapen van mijn poezels... Hoop het nog lang niet te hoeven.

Vandaag was de dag...

Vanaf het moment dat ik wakker werd was ik me heel goed bewust hoe de dag zou eindigen. Na 2 uurtjes school ben met de trein naar huis gegaan om nog enkele uren afscheid van onze Gini te kunnen nemen.
Toen ik thuiskwam lag ze in de armen van m'n broertje die haar aan t aaien was. Het was door de jaren heeft echt zijn kat geworden waar hij enorm aan gehecht is geraakt.

Toen ik haar op een gegeven moment aaide voelde ik hoe mager ze was. Ik schrok ervan en wist dit we de juiste keuze maakten..
Ik heb haar opgepakt en heb een uur met haar op de bank gezeten en geaaid. Van het klokkijken werd ik niet vrolijker, je telt steeds af hoelang je haar nog 'hebt'.

Op een gegeven moment was het 18:15 en toen hebben we haar opgepakt en heeft m'n broertje haar de hele tijd vasthouden. Eenmaal bij de dierenarts was het erg emotioneel. Gini was de grote liefde van mijn broertje en hij moest permanent afscheid nemen. Dat feit raakte me diep, bovenop het feit dat ik ook ontzettend veel van haar hield... Ze kreeg haar spuitje en na een minuut ging ze liggen alsof ze ging slapen. Enkele minuten laten ademde ze steeds langzamer en je voelde haar, terwijl je dr aaide, steeds meer ontspannen...
Ontspannen, geen moeilijke ademhaling meer, onderweg naar haar eeuwige rust.

Lieve Gini, we missen je

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 21:31 schreef Neo-Mullen het volgende:
Vandaag was de dag...

Vanaf het moment dat ik wakker werd was ik me heel goed bewust hoe de dag zou eindigen. Na 2 uurtjes school ben met de trein naar huis gegaan om nog enkele uren afscheid van onze Gini te kunnen nemen.
Toen ik thuiskwam lag ze in de armen van m'n broertje die haar aan t aaien was. Het was door de jaren heeft echt zijn kat geworden waar hij enorm aan gehecht is geraakt.

Toen ik haar op een gegeven moment aaide voelde ik hoe mager ze was. Ik schrok ervan en wist dit we de juiste keuze maakten..
Ik heb haar opgepakt en heb een uur met haar op de bank gezeten en geaaid. Van het klokkijken werd ik niet vrolijker, je telt steeds af hoelang je haar nog 'hebt'.

Op een gegeven moment was het 18:15 en toen hebben we haar opgepakt en heeft m'n broertje haar de hele tijd vasthouden. Eenmaal bij de dierenarts was het erg emotioneel. Gini was de grote liefde van mijn broertje en hij moest permanent afscheid nemen. Dat feit raakte me diep, bovenop het feit dat ik ook ontzettend veel van haar hield... Ze kreeg haar spuitje en na een minuut ging ze liggen alsof ze ging slapen. Enkele minuten laten ademde ze steeds langzamer en je voelde haar, terwijl je dr aaide, steeds meer ontspannen...
Ontspannen, geen moeilijke ademhaling meer, onderweg naar haar eeuwige rust.

Lieve Gini, we missen je

[ afbeelding ]

sterkte

heel veel sterkte met het verlies van je kat.
wat een mooie vachtkleuren had ze.
en dat aftellen op de dag zelf... ik herken van de dag dat we afscheid gingen nemen van de kat van mijn moeder, die die avond een spuitje ging krijgen.
het onwerkelijke gevoel, het aftellen.... vreselijk naar

nogmaals, heel veel sterkte, ook voor je broer

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 21:32 schreef sararaats het volgende:

[..]

sterkte

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 21:46 schreef lady-wrb het volgende:
heel veel sterkte met het verlies van je kat.
wat een mooie vachtkleuren had ze.
en dat aftellen op de dag zelf... ik herken van de dag dat we afscheid gingen nemen van de kat van mijn moeder, die die avond een spuitje ging krijgen.
het onwerkelijke gevoel, het aftellen.... vreselijk naar

nogmaals, heel veel sterkte, ook voor je broer

Dankjulliewel

Topics als deze zijn zo fijn, omdat je zo goed begrepen wordt.

Maar het besef dat Gini (zo levendig als ze nog steeds in gedachte zit) weg is, voelt zo onnatuurlijk en onwerkelijk..

Sterkte....afscheid nemen van je huisdier is zwaar klote

Heel veel sterkte

Heel veel sterkte gewenst

sterkte.
ik snap wel dat jullie kiezen voor een dag dat je er allemaal bij kunt zijn.
kon het niet thuis gebeuren? vind dat zelf altijd het prettigste.
vond vooral het hele gevoel zo naar, een poezel die dan opeens heel slap en zwaar in je armen ligt ipv levendig.
ik heb trouwens van al mijn poezels nog een plukje haar, het plukje vacht dat de dierenarts wegscheert voor de prikjes, heb je dat ook gehouden?
ongetwijfeld heel sentimenteel, maar het voelt achteraf heel fijn om, in de doosjes met de as, ook een plukje van het vachtje te hebben.

ik heb dat niet en ik heb ook niet die behoefte. maar als het voor jou goed voelt, moet je dat natuurlijk doen.

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 22:13 schreef Ingetje79 het volgende:
Sterkte....afscheid nemen van je huisdier is zwaar klote

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 23:20 schreef Oognip het volgende:
Heel veel sterkte

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 23:38 schreef Strega het volgende:
Heel veel sterkte gewenst

quote:

Op zondag 4 december 2011 15:46 schreef WRH het volgende:
sterkte.
ik snap wel dat jullie kiezen voor een dag dat je er allemaal bij kunt zijn.
kon het niet thuis gebeuren? vind dat zelf altijd het prettigste.
vond vooral het hele gevoel zo naar, een poezel die dan opeens heel slap en zwaar in je armen ligt ipv levendig.
ik heb trouwens van al mijn poezels nog een plukje haar, het plukje vacht dat de dierenarts wegscheert voor de prikjes, heb je dat ook gehouden?
ongetwijfeld heel sentimenteel, maar het voelt achteraf heel fijn om, in de doosjes met de as, ook een plukje van het vachtje te hebben.

Dankjullie intussen gaat het wel weer wat beter, maar op stille momenten denk je alleen maar aan het verlies van het beestje

En m'n broertje heeft inderdaad een plukje haar van Gini gevonden en bewaard. Ook laten we Gini apart cremeren en krijgen we haar urntje, die komt naast die van Kinga (onze tervuerense herder die eind maart dit jaar van ons heenging(zie vorig topic uit deze reeks)) te staan.

Helaas heb ik gistermiddag mijn bijna 16 jarige poes Polleke moeten laten inslapen.
Ze werd niet goed sprong op iets laag maar viel er ook gelijk af. Ze bleef ook mauwen(pijn) en liet op een gegeven moment(thuis, maar vooral bij de dierenarts alles lopen) hoogstwaarschijnlijk een attac . Ik troost me met de gedachte dat ze een goed leven bij mij heeft gehad. Ze was eenkennig en kwam dan ook alleen bij mij op schoot. Dan kon ze zo lekker snorren. Bij mijn zusje Annemarie heeft ze 6 weken gelogeerd toen ik aan mijn heup ben geopereerd (nieuwe heup)Bij Annemarie ging ze ook op schoot liggen. Later als ze Annemarie weer bij mij zag schoot ze weg, zoals ze bij iedereen wegschoot, behalve bij mijn moeder omdat ze wist "die wil niets met mij" tot mijn verbazing ging ze ook dicht bij haar liggen. Afijn ze is nu bij haar leef generatie Lazerus , Pien, Gajes en Dinges in The Rainbow Bridge. Bedankt voor de fijne tijd meisje.

Sterkte Maril maar ze heeft een prachtige leeftijd bereikt.

Dat zeker.

Alhoewel het moeilijk blijft heeft ze inderdaad goed haar best gedaan en kwam het einde snel en onverwacht dus gelukkig niet teveel ellende vooraf. Sterkte met het verlies van jullie maatje.

Neo-Mullen en Maril, veel sterkte
Ik ben blij dat het topic weer een pagina verder is, ik haat de vorige pagina, ik vond het vreselijk om langs die foto's van Karel te moeten scrollen telkens, die had hier verdikkeme helemaal niet moeten staan
Ik heb trouwens ook de as op de kast, en van Karel plukjes haar, daar moet ik nog iets mee doen, en we hebben twee grote vazen vol met stenen, die we rapen als we ergens wandelen en aan de pokkepestwawaatjes denken, Thessa doet het, veel van mn vrienden doen het, en ik raap zelf ook trouw

quote:

Op maandag 5 december 2011 00:09 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

[..]

[..]

[..]

Dankjullie intussen gaat het wel weer wat beter, maar op stille momenten denk je alleen maar aan het verlies van het beestje

En m'n broertje heeft inderdaad een plukje haar van Gini gevonden en bewaard. Ook laten we Gini apart cremeren en krijgen we haar urntje, die komt naast die van Kinga (onze tervuerense herder die eind maart dit jaar van ons heenging(zie vorig topic uit deze reeks)) te staan.

Ik knip altijd standaard wat haar af van een overleden dier, gaat dan in een zakje bij de urn met de as.

quote:

Op dinsdag 6 december 2011 15:45 schreef oh-oh het volgende:
Neo-Mullen en Maril, veel sterkte
Ik ben blij dat het topic weer een pagina verder is, ik haat de vorige pagina, ik vond het vreselijk om langs die foto's van Karel te moeten scrollen telkens, die had hier verdikkeme helemaal niet moeten staan
Ik heb trouwens ook de as op de kast, en van Karel plukjes haar, daar moet ik nog iets mee doen, en we hebben twee grote vazen vol met stenen, die we rapen als we ergens wandelen en aan de pokkepestwawaatjes denken, Thessa doet het, veel van mn vrienden doen het, en ik raap zelf ook trouw

Is er nog wat uit de aangifte gekomen oh-oh? Moet nog regelmatig denken aan het voorval als ik zo'n zelfde soort hond richting mijn chi's zie komen, blijft toch hangen zoiets.

Nou die hond heeft een muilkorfgebod gekregen, als ie in NL is, maar ja, dat is niet te checken natuurlijk. Verder was de inhoud van de mail van die animal cops vrij stuitend, vond ik persoonlijk...
Het kwam erop neer dat ik gewoon pech had dat mijn hond klein was en die hond groot

quote:

Op dinsdag 6 december 2011 18:44 schreef oh-oh het volgende:
Nou die hond heeft een muilkorfgebod gekregen, als ie in NL is, maar ja, dat is niet te checken natuurlijk. Verder was de inhoud van de mail van die animal cops vrij stuitend, vond ik persoonlijk...
Het kwam erop neer dat ik gewoon pech had dat mijn hond klein was en die hond groot

Fijn weer Hopelijk kunt je het verlies een plekje geven.

quote:

Op dinsdag 6 december 2011 18:44 schreef oh-oh het volgende:
Nou die hond heeft een muilkorfgebod gekregen, als ie in NL is, maar ja, dat is niet te checken natuurlijk. Verder was de inhoud van de mail van die animal cops vrij stuitend, vond ik persoonlijk...
Het kwam erop neer dat ik gewoon pech had dat mijn hond klein was en die hond groot

Oh wat blijft dit toch kut.

quote:

Op dinsdag 6 december 2011 11:55 schreef maril het volgende:
Dat zeker.

Maril, heel veel sterkte het blijft moeilijk

wat een snoepie, Polleke.

heb hier van alle poezels zo'n doosje waar de as inzit zodat we het kunnen uitstrooien (maar dat moet nog steeds, doen we pas in het volgende huis) en daar hebben we van allemaal een plukje haar.
de eerste paar weken rook dat ook echt nog naar de kat zelf, dat ging er helaas wel uiteindelijk vanaf, maar bij het verwerken vond ik dat wel heel prettig even.

quote:

Op dinsdag 6 december 2011 15:45 schreef oh-oh het volgende:
Neo-Mullen en Maril, veel sterkte
Ik ben blij dat het topic weer een pagina verder is, ik haat de vorige pagina, ik vond het vreselijk om langs die foto's van Karel te moeten scrollen telkens, die had hier verdikkeme helemaal niet moeten staan
Ik heb trouwens ook de as op de kast, en van Karel plukjes haar, daar moet ik nog iets mee doen, en we hebben twee grote vazen vol met stenen, die we rapen als we ergens wandelen en aan de pokkepestwawaatjes denken, Thessa doet het, veel van mn vrienden doen het, en ik raap zelf ook trouw

Ik begrijp dat best als ik het verhaal van jou heb gelezen over je hondje. Sterkte ermee.

Bedankt voor jullie reacties., Ik heb ook nog troost van mn andere 3 katten. Ko 6jr, MJ 3jr en Faabje van 4 maanden.

quote:

Op dinsdag 6 december 2011 18:44 schreef oh-oh het volgende:
Nou die hond heeft een muilkorfgebod gekregen, als ie in NL is, maar ja, dat is niet te checken natuurlijk. Verder was de inhoud van de mail van die animal cops vrij stuitend, vond ik persoonlijk...
Het kwam erop neer dat ik gewoon pech had dat mijn hond klein was en die hond groot

wat een dooddoener (letterlijk zelfs )

Rinske: 19-03-2009 - 26-12-2011





Overleden op de leeftijd van twee jaar en negen maanden aan auto immune hemolytische anemie.
Keihard geknokt, maar niet gewonnen.

Dag lief meisje.

Ach DM wat was het toch een mooi beestje, veel sterkte ook voor je ouders

Wat een lief koppie. Sterkte DM.

P&S

Oh jezus, Rinske, wat erg
Heel veel sterkte jullie

Rinske was zo intens lief, voor kinderen, voor andere honden.

Voor de kleine hondjes ging ze altijd liggen om te spelen.
Ze heeft nog aan het infuus gelegen bij de dierenarts, een week lang met een hoge dosis prednison.

Vrijdag begon ze weer te drinken zelf en zaterdag ging ze ook eten.
Zondag mocht het infuus eraf.

Maandagmiddag, op tweede kerstdag is ze overleden.