In Memoriam #3

Oh oh; heel veel sterkte met het verlies van Karel

Winterstorm`s Yuma 14-12-2007 14-08-2011

drie maanden geleden is mijn manneke van mij weg gegaan.
hij is vermoedelijk achter een konijn aangegaan en onder een auto gekomen.
de chauffeur is doorgereden en ik kwam er pas de volgende ochtend achter na de hele nacht gezocht te hebben.
mijn maatje mijn allesje. mijn leven vervlochten met het zijne. eigen nest met de hand gevoed en opgevoed. drie en een half jaar is ons gegund geweest. god wat mis ik hem!
Winterstorm`s Yuma. ik hoop dat je bij je mams en je broertjes bent over de regenboogbrug.
en geef een kusje aan kareltje als je hem ziet.

Al kijkend in jouw ogen,
Verdwaal ik in een wereld,
Een wereld vol geluk,
Waar angst en pijn niet meer bestaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Verdrink ik in liefde,
Liefde die oneindig is,
En altijd zal bestaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Gevangen in een vriendschapsband,
Een band zo diep en eerlijk,
Die nooit meer zal vergaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Geraakt door iets ontastbaars,
Iets dat diep van binnen zit,
Dat door niets kapot zal gaan,

En als die ogen zullen sluiten,
En ik er niet meer in kijken kan,
Dan sluit ik de mijne,
En verdwaal opnieuw in die wereld,
Samen met jou....

Sterkte Winterstorm , veel te jong en ook al zo onverwacht.

Mijn hemel, ik zit hier ook alweer te janken.
Bullie pas dood en dat afschuwelijke nieuws van Karel
En jouw liefie Trovey.
Vreselijk

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 22:29 schreef winterstorm666 het volgende:
Winterstorm`s Yuma 14-12-2007 14-08-2011

drie maanden geleden is mijn manneke van mij weg gegaan.
hij is vermoedelijk achter een konijn aangegaan en onder een auto gekomen.
de chauffeur is doorgereden en ik kwam er pas de volgende ochtend achter na de hele nacht gezocht te hebben.
mijn maatje mijn allesje. mijn leven vervlochten met het zijne. eigen nest met de hand gevoed en opgevoed. drie en een half jaar is ons gegund geweest. god wat mis ik hem!
Winterstorm`s Yuma. ik hoop dat je bij je mams en je broertjes bent over de regenboogbrug.
en geef een kusje aan kareltje als je hem ziet.

Al kijkend in jouw ogen,
Verdwaal ik in een wereld,
Een wereld vol geluk,
Waar angst en pijn niet meer bestaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Verdrink ik in liefde,
Liefde die oneindig is,
En altijd zal bestaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Gevangen in een vriendschapsband,
Een band zo diep en eerlijk,
Die nooit meer zal vergaan,

Al kijkend in jouw ogen,
Geraakt door iets ontastbaars,
Iets dat diep van binnen zit,
Dat door niets kapot zal gaan,

En als die ogen zullen sluiten,
En ik er niet meer in kijken kan,
Dan sluit ik de mijne,
En verdwaal opnieuw in die wereld,
Samen met jou....

Yuma memory

Mooi, maar ook zo verdrietig

Bedankt Strega. Jullie ook sterkte met het verlies van Bullie, dat had ik even gemist nu ik niet meer in de sc zit.

quote:

Op dinsdag 1 november 2011 09:05 schreef oh-oh het volgende:
[ afbeelding ]
Mijn Karel.
Carlos Negro Desierto del Perro.
11-4-2000 * 30-10-2011
Zondagmiddag zomaar zonder enige aanleiding doodgebeten door een bordeauxdog op het losloopgebied. Mijn supersociale lieve echte hond chihuahua. Voor mn ogen gegrepen en in mn armen gestorven. We missen hem zo
[ afbeelding ]

Sterkte!!

oh oh heel veel sterkte met het vroegtijdig verlies van jouw kareltje!
och meis ik weet niet wat ik moet zeggen.
wat een tragedie!
dikke knuffel

Vrijdag om 18:30 laten we onze kat Gini inslapen...
Gini is een Europese korthaar (lapjeskat) en is momenteel 12 jaar.

11 jaar geleden haalden we haar uit het asiel de Reddingsboei uit Geleen waar ze als heel mager kittentje binnenkwam. Ook bij ons was ze heel mager en at ze alles wat voor haar neerkwam: komkommer, tomaat, kaas... Als het perongeluk op de grond viel at ze het voordat we het weg konden pakken. Zulke dingen heeft ze dan ook altijd lekker gevonden.
Na enkele weken van een opbouwend dieet begin ze langzamerhand te spelen (kon ze eerst niet vanwege haar uithongering).

Ze klom overal op, ook ons tuinhek beklom ze als een militair. Ze was altijd heel speels en energiek, niets was haar te gek. Ook vocht ze altijd met onze zwarte kater Baghera (is er helaas niet meer) die veel sterker was dan haar, maar ze liet zich niet kennen. En dat ze zich niet liet kennen hebben we in haar hele leven terug gezien.

In 2005 kreeg ze last van haar rechter oog. Verschillende medicatie hielp niet en toen vast werd gesteld dat het kanker was hebben we haar oogje eruit laten halen. Daar wist ze in no-time heel goed mee te leven.
Kort daarna verschenen er allemaal bulten op haar rug en we dachten dat het gezwellen waren als gevolg van uitzaaiingen. Gelukkig trokken deze bulten weg en had ze nergens meer last van.

Dit jaar kreeg ze last van haar andere oog. Hetzelfde leek te gebeuren... oogdruppels en andere medicatie hielpen wederom niet en haar oog werd rood van de bloeduitstortingen. Uiteindelijk besloten we ook dat oogje eruit te laten halen. Het betrof gelukkig geen kanker, maar wel een zware ontsteking in haar oog.
Ook hiermee leerde ze heel snel leven. Ze kon overal de weg in huis vinden, kwam vaak voor haar knuffeltje op de bank en sprong er moeiteloos weer vanaf.

Na een bijna fatale hongersnood, gezwel in haar oog, rare gezwellen in haar rug en de ontsteking in haar andere oog die ervoor zorgde dat ze als blinde kat door het leven moest, kunnen we stellen dat Gini een heel taai beestje is en niet opgeeft.

Maar ongeveer 2 a 3 maanden geleden merken we dat ze zwaarder ging ademen. Toen dit aan bleef houden gingen we ermee naar de dierenarts en die wist niet wat hij zag: op de röntgenfoto bleek dat zij een enorme hoeveelheid vocht had in haar borstkas en dat het wonderbaarlijk was dat ze uberhaupt nog levendig overkwam.
Ze kreeg een acute plasspuit en plastabletten mee om haar te doen verlossen van haar overtollige vocht. Het hielp erg goed, ze plaste veel en haar klachten werden minder.
Maar naarmate de tijd vorderde kwamen de klachten in volgende beweging terug waardoor de dosis plasmedicatie verhoogd werd.

Intussen ademt ze heel zwaar, eet weinig en komt minder gelukkig over in haar doen en laten: haar tijd is gekomen. Sterke Gini verliest het gevecht tegen de hoeveelheid vocht die zich ophoopt en haar organen kunnen het niet meer afvoeren...

Over precies 2 dagen laten we haar inslapen en ik kan niet bij d'r zijn vanwege school. Ik zie haar pas weer in de loop van vrijdag. En dan de gewaarwording van de tijd die langzaam naar 18:30 tikt (de tijd van haar inslapen).

Ik ga haar zo missen..


_{Gini in 2007}

Sterkte.

Sterkte Neo
Maar ik vraag me wel af waarom jullie nog 2 dagen wachten als ik dit lees:

quote:

Intussen ademt ze heel zwaar, eet weinig en komt minder gelukkig over in haar doen en laten: haar tijd is gekomen. Sterke Gini verliest het gevecht tegen de hoeveelheid vocht die zich ophoopt en haar organen kunnen het niet meer afvoeren...

Lijkt me niet dat je poes blij maakt door hier langer mee te wachten.

quote:

Op woensdag 30 november 2011 19:45 schreef Oognip het volgende:
Sterkte Neo
Maar ik vraag me wel af waarom jullie nog 2 dagen wachten als ik dit lees:

[..]

Lijkt me niet dat je poes blij maakt door hier langer mee te wachten.

Ik snap je vraag en ik hoop dat ik je kan uitleggen dat het geen plotslinge achteruitgang is wat haar toestand betreft. Ze komt wel nog voor haar aaitje en knuffeltje. Het is niet dat ze echt pijnlijdt. Vrijdag kunnen we gezamelijk afscheid nemen van haar, omdat iedereen er dan bij is.
De dierenarts bevestigde dat ze momenteel niet met tegenzin leeft (kon ie aan d'r gedrag opmaken), maar dat we dit niet langer dan een week in stand moeten houden.

Het zal vast heel vaag klinken, maar ik hoop dat je het begrijpt.

quote:

Op woensdag 30 november 2011 19:51 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Ik snap je vraag en ik hoop dat ik je kan uitleggen dat het geen plotslinge achteruitgang is wat haar toestand betreft. Ze komt wel nog voor haar aaitje en knuffeltje. Het is niet dat ze echt pijnlijdt. Vrijdag kunnen we gezamelijk afscheid nemen van haar, omdat iedereen er dan bij is.
De dierenarts bevestigde dat ze momenteel niet met tegenzin leeft (kon ie aan d'r gedrag opmaken), maar dat we dit niet langer dan een week in stand moeten houden.

Het zal vast heel vaag klinken, maar ik hoop dat je het begrijpt.

Ik begrijp het niet maar het is dan ook jouw dier en jouw keuze.

quote:

Op woensdag 30 november 2011 20:07 schreef Oognip het volgende:

[..]

Ik begrijp het niet maar het is dan ook jouw dier en jouw keuze.

Zal nog een poging wagen. Wil namelijk niet overkomen als iemand die zijn huisdier onnodig laat lijden uit egoīsme: ze ademt moeilijk, maar komt wel voor haar knuffel en aaitje en heeft buiten het moeilijke ademen geen pijn. Ook eet ze nog wel, maar minder. We kiezen voor vrijdag, omdat iedereen dan erbij kan zijn en afscheid kan nemen. Het gaat al een tijdje bergaf met haar dus het gaat er vroeg of laat van komen.
We kunnen de euthenasie uitstellen, maar uiteindelijk zal ze wel pijn gaan krijgen op haar borst en dat willen we niet afwachten.

quote:

Op woensdag 30 november 2011 20:13 schreef Neo-Mullen het volgende:

[..]

Zal nog een poging wagen. Wil namelijk niet overkomen als iemand die zijn huisdier onnodig laat lijden uit egoīsme: ze ademt moeilijk, maar komt wel voor haar knuffel en aaitje en heeft buiten het moeilijke ademen geen pijn. Ook eet ze nog wel, maar minder. We kiezen voor vrijdag, omdat iedereen dan erbij kan zijn en afscheid kan nemen. Het gaat al een tijdje bergaf met haar dus het gaat er vroeg of laat van komen.
We kunnen de euthenasie uitstellen, maar uiteindelijk zal ze wel pijn gaan krijgen op haar borst en dat willen we niet afwachten.

Jij en de dierenarts kunnen het beste bepalen of dat nog gaat, die twee dagen
En als jullie allebei vinden van wel, dan is vrijdag een goede keuze. Heel veel sterkte alvast, het afscheid zal zwaar zijn maar het is de juiste keuze zo te lezen

Sterkte
Ik moet er niet aan denken zo bewust te kiezen voor het inslapen van mijn poezels... Hoop het nog lang niet te hoeven.

Vandaag was de dag...

Vanaf het moment dat ik wakker werd was ik me heel goed bewust hoe de dag zou eindigen. Na 2 uurtjes school ben met de trein naar huis gegaan om nog enkele uren afscheid van onze Gini te kunnen nemen.
Toen ik thuiskwam lag ze in de armen van m'n broertje die haar aan t aaien was. Het was door de jaren heeft echt zijn kat geworden waar hij enorm aan gehecht is geraakt.

Toen ik haar op een gegeven moment aaide voelde ik hoe mager ze was. Ik schrok ervan en wist dit we de juiste keuze maakten..
Ik heb haar opgepakt en heb een uur met haar op de bank gezeten en geaaid. Van het klokkijken werd ik niet vrolijker, je telt steeds af hoelang je haar nog 'hebt'.

Op een gegeven moment was het 18:15 en toen hebben we haar opgepakt en heeft m'n broertje haar de hele tijd vasthouden. Eenmaal bij de dierenarts was het erg emotioneel. Gini was de grote liefde van mijn broertje en hij moest permanent afscheid nemen. Dat feit raakte me diep, bovenop het feit dat ik ook ontzettend veel van haar hield... Ze kreeg haar spuitje en na een minuut ging ze liggen alsof ze ging slapen. Enkele minuten laten ademde ze steeds langzamer en je voelde haar, terwijl je dr aaide, steeds meer ontspannen...
Ontspannen, geen moeilijke ademhaling meer, onderweg naar haar eeuwige rust.

Lieve Gini, we missen je

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 21:31 schreef Neo-Mullen het volgende:
Vandaag was de dag...

Vanaf het moment dat ik wakker werd was ik me heel goed bewust hoe de dag zou eindigen. Na 2 uurtjes school ben met de trein naar huis gegaan om nog enkele uren afscheid van onze Gini te kunnen nemen.
Toen ik thuiskwam lag ze in de armen van m'n broertje die haar aan t aaien was. Het was door de jaren heeft echt zijn kat geworden waar hij enorm aan gehecht is geraakt.

Toen ik haar op een gegeven moment aaide voelde ik hoe mager ze was. Ik schrok ervan en wist dit we de juiste keuze maakten..
Ik heb haar opgepakt en heb een uur met haar op de bank gezeten en geaaid. Van het klokkijken werd ik niet vrolijker, je telt steeds af hoelang je haar nog 'hebt'.

Op een gegeven moment was het 18:15 en toen hebben we haar opgepakt en heeft m'n broertje haar de hele tijd vasthouden. Eenmaal bij de dierenarts was het erg emotioneel. Gini was de grote liefde van mijn broertje en hij moest permanent afscheid nemen. Dat feit raakte me diep, bovenop het feit dat ik ook ontzettend veel van haar hield... Ze kreeg haar spuitje en na een minuut ging ze liggen alsof ze ging slapen. Enkele minuten laten ademde ze steeds langzamer en je voelde haar, terwijl je dr aaide, steeds meer ontspannen...
Ontspannen, geen moeilijke ademhaling meer, onderweg naar haar eeuwige rust.

Lieve Gini, we missen je

[ afbeelding ]

sterkte

heel veel sterkte met het verlies van je kat.
wat een mooie vachtkleuren had ze.
en dat aftellen op de dag zelf... ik herken van de dag dat we afscheid gingen nemen van de kat van mijn moeder, die die avond een spuitje ging krijgen.
het onwerkelijke gevoel, het aftellen.... vreselijk naar

nogmaals, heel veel sterkte, ook voor je broer

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 21:32 schreef sararaats het volgende:

[..]

sterkte

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 21:46 schreef lady-wrb het volgende:
heel veel sterkte met het verlies van je kat.
wat een mooie vachtkleuren had ze.
en dat aftellen op de dag zelf... ik herken van de dag dat we afscheid gingen nemen van de kat van mijn moeder, die die avond een spuitje ging krijgen.
het onwerkelijke gevoel, het aftellen.... vreselijk naar

nogmaals, heel veel sterkte, ook voor je broer

Dankjulliewel

Topics als deze zijn zo fijn, omdat je zo goed begrepen wordt.

Maar het besef dat Gini (zo levendig als ze nog steeds in gedachte zit) weg is, voelt zo onnatuurlijk en onwerkelijk..

Sterkte....afscheid nemen van je huisdier is zwaar klote

Heel veel sterkte

Heel veel sterkte gewenst

sterkte.
ik snap wel dat jullie kiezen voor een dag dat je er allemaal bij kunt zijn.
kon het niet thuis gebeuren? vind dat zelf altijd het prettigste.
vond vooral het hele gevoel zo naar, een poezel die dan opeens heel slap en zwaar in je armen ligt ipv levendig.
ik heb trouwens van al mijn poezels nog een plukje haar, het plukje vacht dat de dierenarts wegscheert voor de prikjes, heb je dat ook gehouden?
ongetwijfeld heel sentimenteel, maar het voelt achteraf heel fijn om, in de doosjes met de as, ook een plukje van het vachtje te hebben.

ik heb dat niet en ik heb ook niet die behoefte. maar als het voor jou goed voelt, moet je dat natuurlijk doen.