mensen die mijn verhaal niet kennen :
Dance Valley 2010 enkelbanden gescheurd. Naar het ziekenhuis in mijn woonplaats gegaan, gips gekregen, rust houden. Daarna tape gekregen voor tig weken. Mocht allemaal niet baten. Arts wilde een operatie doen. Wat voor operatie vertelde hij niet, zag ik vanzelf wel

Mijn vragen deden er ook niet toe, dat zag ik vanzelf ook allemaal wel.
Uiteindelijk second opinion gevraagd bij een ander ziekenhuis/arts. Eerst expectatief beleid gevoerd en een vacoped geprobeerd. Mocht helaas niet baten. Uiteindelijk besloten omdat er op de mri een ruptuur van de enkelbanden waren te zien en een verdenking van een peroneuspees ruptuur bestond, om een gemodificeerde Bröstrom (enkelbanden reefplastiek -> inkorten) te doen (1 april 2011). Op de OK bleek dat er toch geen peroneus ruptuur bleek te zijn.
Nou goed, 2 weken onbelast gips, 4 weken belast. Daarna 8 maanden fysio gehad. Klachten verbeterden niet echt. Ik bleef klachten bij de peroneus pees houden en flinke klachten ook. Ook had ik geen vertrouwen in mijn enkel, was de enkel aan het eind van de dag kei dik en kon ik geen normale afstanden meer lopen.
Terug naar de arts. Die me doorstuurde naar het AMC voor een third opinion want zij wist niet zo goed wat ze er mee moest aangezien de voorste schuiflade niet laks was en het dus niet aan de enkelbanden lag/kon liggen (nee, dat klopt, ik heb/had ook pijn bij de peroneus...) en op de mri niks te zien was. In het AMC hebben ze me welgeteld 10 minuten (serieus) bekeken. Geen mri, geen röntgen, heel niks is er gedaan. Enkel kijken. Constatering : Enkel was dik. (NOOOOOOES!

Echt?) de behandelend arts moest een CT laten maken om uit te sluiten dat er een los bot fragment in de enkel zat, ook omdat ik het gevoel heb dat de enkel soms op slot schiet. Mocht er uit de CT niks komen, was het advies om een diagnostische scopie te doen en een eventuele nettoyage van de laterale goot.
Terug bij de behandelend arts een CT gedaan, niks te vinden. Scopie ingeplant, met spoed, dus binnen 3 weken (gelukkig!). Scopie (die gedaan is op 10 Januari) liet oud hematoom zien en reactief onstekingsweefsel. Dit is weggehaald. Drukverband om, naar huis, Drukverband mocht er met 2 dagen af.
Op Donderdag het drukverband afgedaan, wondje lekte en was rood. Vrijdag kwam er pus uit. Op Vrijdag contact opgenomen met de arts, die was er niet, moest op maandag terug bellen. Zaterdag en Zondag kwam er alleen maar meer rotzooi uit. Maandag ochtend gelijk gebeld, moest gelijk langskomen en kon gelijk blijven en terug de OK op -> Ontsteking met o.a stafylokokken aurus.
Nou, om een heel lang verhaal iets korter te maken : Daarna nog 4x opgenomen geweest ofzo in een iets van 3 weken tijd, waarvan nog 2x OK om te spoelen omdat de infectie bleef aanhouden.
Laatste keer dat ik het ziekenhuis uitkwam was de wond dicht, en de ontsteking over. Er waren geen bacteriën meer. Maar goed, ik had nog steeds de klachten. Plus dat de arts met de scoop mijn strekpezen had geraakt waardoor mijn voet niet meer in dorsaal (omhoog) en plantair (naar benee) flexie wil normaal. Dit is zeer beperkt. En ik had hevige tintels op mijn wreef, geen gevoel meer erin, ect.
Belt de arts me op om te vertellen dat de uitslag van mijn EMG onderzoek goed was, niks te vinden (maar wel een dove poot

) en dat ik mijn gips wat er nog om zat maar in Den Helder (woonplaats) eraf moest laten halen, dat zij niets meer voor mij kon betekenen en dat ik het revalidatie traject maar in moest

Ik hoefde bij haar niet terug te komen op de poli, ook niet voor nog een wondcontrole oid, want zij had mij niets meer te bieden. Mocht na het revalidatie traject de klachten er nog zijn, zou ze een brief dicteren voor een andere arts. Maar welke wist ze niet want ze wist niet wat er was met mijn voet en naar wie ik dan moest

Ik ben NIET het revalidatie traject in gegaan. 8 Maanden fysio hebben geen reet geholpen, dan gaat zo'n revalidatie traject ook geen moer helpen. Uiteindelijk bij de Maartenskliniek gekomen, waar we 2 April opnieuw een operatie hebben gedaan. Bleek dat de peroneus flinke klappen had gehad, althans, daar leek het op... en dat die flink ontstoken was (dacht ik, ik was out van de morfine / dipidolor en ketamine half, dus echt fatsoenlijk heb ik het niet meegekregen

)
2 weken onbelast gips. Inmiddels zijn we iets meer dan een week uit het gips... en zijn sinds de 19de a 20 de klachten volledig en in alle hevigheid terug
Vandaag de arts consulente gebeld, die zou overleggen met de arts wat nu en ik hoor asap terug.
Ik ben er flauw van. Ik kom gvd mijn huis niet meer uit want ik kan door die kut voet amper lopen. Mijn studie ligt al weet ik veel hoelang op zijn gat, ect.