R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Ok zal ook maar even mijn verhaal doen dan, ben weer een paar inzichten rijker 
Moest donderdag iets doen waar ik verschrikkelijk tegenop zag, zeker met mijn geschiedenis met paniekaanvallen.
Naarmate de dag vorderde nam de paniek toe tot ik op een gegeven moment bewust tegen mezelf heb gezegd 'alles wat ik nu denk komt voort uit de onderliggende angst' en 'hoe angstig het ook wordt, het gaat wel weer over'
Later op de dag voelde ik de fysieke kenmerken van paniek/hyperventileren bezit nemen van mijn lichaam, dit zijn voor mij hele bekende dingen.
Zei toen tegen mezelf 'jah het wordt kut, en er is gewoon niets wat ik ertegen kan doen, behalve de ellende verdragen en doen wat ik moet doen'
Uur U brak aan en ipv dat de paniek op kwam zetten kwam er rust, met elke ademhaling meer rust en innerlijke vrede
En zag toen in dat achter het lijden wat ik zo vreeste juist een hoop vreugde op me lag te wachten.
Ik besefte dat 'als ik opzoek wat me angstig maak ipv het uit de weg te gaan het smelt als sneeuw voor de zon'
Volgende ochtend lees ik een stukje uit 'een nieuwe aarde' van onze vriend Eckhart
Ik citeer:
De mensheid is voorbestemd om een einde aan het lijden te maken, maar dat gebeurt op een andere manier dan het ego denkt.
Een van de vele onjuiste veronderstellingen van het ego, een van zijn vele waanvoorstellingen, is 'het is niet goed dat ik moet lijden'.
Die gedachte zelf ligt aan de basis van het lijden. Lijden heeft een edel doel: de evolutie van het bewustzijn en het opbranden van het ego.
De man aan het kruis is een archetypisch beeld.
Hij is elke man en elke vrouw. Zolang je je verzet tegen het lijden is het een langzaam proces omdat het verzet meer ego voortbrengt dat verbrand moet worden.
Maar als je het lijden aanvaardt gaat het proces sneller, door het feit dat je bewust lijdt.
In het midden van het bewuste lijden vind de verandering al plaats.
Het vuur van het lijden veranderd in het licht van bewustzijn.
Het ego zegt: 'het is verkeerd dat ik moet lijden' en door die geedachte moet je veel meer lijden.
Het is een verdraaiing van de waarheid die altijd paradoxaal is.
De waarheid is dat je 'ja' moet zeggen tegen het lijden voordat je erboven kunt staan.
WOW! dit is precies wat ik meemaakte
Voelde me at peace met alles, en de spontane gedachte kwam bij me op 'als ik niet meer tegen mijn angst hoef te vechten (iets wat ik de laatste 5 jaar gedaan heb) wat ga ik dan doen?'
Kon geen ander antwoord bedenken dan 'anderen helpen dit ook te ontdekken'.
En nog even tegen rijsttafel:
Ik was me ook ineens bewust van alles en voelde elke emotie scherper.
Maar wees gerust hoe vaker je bewust bent hoe beter je ermee om kunt gaan
Beschouw je ego/zelf als een kind, ja het richt een hoop ellende aan maar het is onbewust.
Bekijk het in genade maar laat het je niet leiden.
Zoals Jezus zei aan het kruis 'vergeef het hun vader, want zij weten niet wat zij doen.
Vergeef daarom ook jezelf.
Ik besef ook dat ik weer in het onbewust leven zal zakken, maar hoop dat ik steeds meer bewust/ontwaakt zal raken.
En ik hoop dat jullie allemaal deze vrede een keer mogen ervaren
Moest donderdag iets doen waar ik verschrikkelijk tegenop zag, zeker met mijn geschiedenis met paniekaanvallen.
Naarmate de dag vorderde nam de paniek toe tot ik op een gegeven moment bewust tegen mezelf heb gezegd 'alles wat ik nu denk komt voort uit de onderliggende angst' en 'hoe angstig het ook wordt, het gaat wel weer over'
Later op de dag voelde ik de fysieke kenmerken van paniek/hyperventileren bezit nemen van mijn lichaam, dit zijn voor mij hele bekende dingen.
Zei toen tegen mezelf 'jah het wordt kut, en er is gewoon niets wat ik ertegen kan doen, behalve de ellende verdragen en doen wat ik moet doen'
Uur U brak aan en ipv dat de paniek op kwam zetten kwam er rust, met elke ademhaling meer rust en innerlijke vrede
En zag toen in dat achter het lijden wat ik zo vreeste juist een hoop vreugde op me lag te wachten.
Ik besefte dat 'als ik opzoek wat me angstig maak ipv het uit de weg te gaan het smelt als sneeuw voor de zon'
Volgende ochtend lees ik een stukje uit 'een nieuwe aarde' van onze vriend Eckhart
Ik citeer:
De mensheid is voorbestemd om een einde aan het lijden te maken, maar dat gebeurt op een andere manier dan het ego denkt.
Een van de vele onjuiste veronderstellingen van het ego, een van zijn vele waanvoorstellingen, is 'het is niet goed dat ik moet lijden'.
Die gedachte zelf ligt aan de basis van het lijden. Lijden heeft een edel doel: de evolutie van het bewustzijn en het opbranden van het ego.
De man aan het kruis is een archetypisch beeld.
Hij is elke man en elke vrouw. Zolang je je verzet tegen het lijden is het een langzaam proces omdat het verzet meer ego voortbrengt dat verbrand moet worden.
Maar als je het lijden aanvaardt gaat het proces sneller, door het feit dat je bewust lijdt.
In het midden van het bewuste lijden vind de verandering al plaats.
Het vuur van het lijden veranderd in het licht van bewustzijn.
Het ego zegt: 'het is verkeerd dat ik moet lijden' en door die geedachte moet je veel meer lijden.
Het is een verdraaiing van de waarheid die altijd paradoxaal is.
De waarheid is dat je 'ja' moet zeggen tegen het lijden voordat je erboven kunt staan.
WOW! dit is precies wat ik meemaakte
Voelde me at peace met alles, en de spontane gedachte kwam bij me op 'als ik niet meer tegen mijn angst hoef te vechten (iets wat ik de laatste 5 jaar gedaan heb) wat ga ik dan doen?'
Kon geen ander antwoord bedenken dan 'anderen helpen dit ook te ontdekken'.
En nog even tegen rijsttafel:
Ik was me ook ineens bewust van alles en voelde elke emotie scherper.
Maar wees gerust hoe vaker je bewust bent hoe beter je ermee om kunt gaan
Beschouw je ego/zelf als een kind, ja het richt een hoop ellende aan maar het is onbewust.
Bekijk het in genade maar laat het je niet leiden.
Zoals Jezus zei aan het kruis 'vergeef het hun vader, want zij weten niet wat zij doen.
Vergeef daarom ook jezelf.
Ik besef ook dat ik weer in het onbewust leven zal zakken, maar hoop dat ik steeds meer bewust/ontwaakt zal raken.
En ik hoop dat jullie allemaal deze vrede een keer mogen ervaren
Beste DeZoekTocht,
Het zal wel toeval zijn, maar van de week kwam dit praatje op het internet van een van mijn favoriete leraren. Het gaat over verlichting, maar rond 26:00 begint hij ook over angst te praten. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Het is een grappig verhaal.
http://www.youtube.com/user/BuddhistSocietyWA#p/u/0/2_rd8PBUpwU
Als je op zijn naam zoekt op youtube en "fear" toevoegd vind je nog meer filmpjes, deze heb ik niet gekeken omdat ik persoonlijk niet veel last van angst heb gehad. Behalve dan tijdens die enorme scherpte van een paar weken terug, toen was ik zo verschrikkelijk bang dat ik gek was geworden af en toe... dat ik er bijna een einde aan wilde maken. Ik kan me dus voorstellen hoe je je voelt af en toe. Maar alleen door acceptatie kom je erdoorheen. Ja, de angst is er. Prima. Vecht er niet tegen, accepteer het. Het heeft geen reden, geen grond.
Angst is vaak naar de toekomst gericht. Bijvoorbeeld de angst dat de angst zal blijven is denken dat dit altijd zo zal blijven. Je kunt erboven staan door terug te komen naar dit moment. Dat is ook precies wat ik deed tijdens die paniek. Of beter gezegd: ik liet het gebeuren. Laat je adem je leiden om terug te keren naar de rust in je hart, geest of hoe je het ook wilt noemen. Ik wil je aanraden om -als je dit nog niet doet- meditatie te beoefenen op momenten dat je niet angstig bent, ik weet zeker dat dit je zal helpen.
Bedankt voor de woorden aan mij gericht.
Als je het goed aanpakt, is de weg naar bewustzijn en geluk eenrichtingsverkeer en kun je eigenlijk niet terugzakken ookal lijkt het soms van wel.
[ Bericht 4% gewijzigd door rijsttafel op 22-02-2011 12:39:05 ]
Het zal wel toeval zijn, maar van de week kwam dit praatje op het internet van een van mijn favoriete leraren. Het gaat over verlichting, maar rond 26:00 begint hij ook over angst te praten. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Het is een grappig verhaal.
http://www.youtube.com/user/BuddhistSocietyWA#p/u/0/2_rd8PBUpwU
Als je op zijn naam zoekt op youtube en "fear" toevoegd vind je nog meer filmpjes, deze heb ik niet gekeken omdat ik persoonlijk niet veel last van angst heb gehad. Behalve dan tijdens die enorme scherpte van een paar weken terug, toen was ik zo verschrikkelijk bang dat ik gek was geworden af en toe... dat ik er bijna een einde aan wilde maken. Ik kan me dus voorstellen hoe je je voelt af en toe. Maar alleen door acceptatie kom je erdoorheen. Ja, de angst is er. Prima. Vecht er niet tegen, accepteer het. Het heeft geen reden, geen grond.
Angst is vaak naar de toekomst gericht. Bijvoorbeeld de angst dat de angst zal blijven is denken dat dit altijd zo zal blijven. Je kunt erboven staan door terug te komen naar dit moment.
Dat is ook precies wat ik deed tijdens die paniek. Of beter gezegd: ik liet het gebeuren. Laat je adem je leiden om terug te keren naar de rust in je hart, geest of hoe je het ook wilt noemen. Ik wil je aanraden om -als je dit nog niet doet- meditatie te beoefenen op momenten dat je niet angstig bent, ik weet zeker dat dit je zal helpen.Bedankt voor de woorden aan mij gericht.
Als je het goed aanpakt, is de weg naar bewustzijn en geluk eenrichtingsverkeer en kun je eigenlijk niet terugzakken ookal lijkt het soms van wel.
[ Bericht 4% gewijzigd door rijsttafel op 22-02-2011 12:39:05 ]
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Oh, hier zijn we! Het andere deeltje 8 is dus gesloten gebleven, ok...
Volgens mij is het tijd dat ik me weer eens onderdompel in KvhN. Ik merk dat ik, ondanks dat ik de beginselen vaak wel onder de knie heb, me in bepaalde situaties (weer) compleet laat overrompelen door mijn ego. Ik rijd auto als een rasechte asociaal, inclusief gebaren, kleven en krachttermen, en ik laat me weer compleet opnaaien door een paar moeilijke dingen op het werk.
Bij deze weer even een ankertje geplaatst dus, ik moet weer even stil gaan liggen bij het Nu.
Volgens mij is het tijd dat ik me weer eens onderdompel in KvhN. Ik merk dat ik, ondanks dat ik de beginselen vaak wel onder de knie heb, me in bepaalde situaties (weer) compleet laat overrompelen door mijn ego. Ik rijd auto als een rasechte asociaal, inclusief gebaren, kleven en krachttermen, en ik laat me weer compleet opnaaien door een paar moeilijke dingen op het werk.
Bij deze weer even een ankertje geplaatst dus, ik moet weer even stil gaan liggen bij het Nu.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Heel interessant topic, ik herken me hier heel erg in.
Ik ervaar alles alsof het niet echt is, en ik denk heel veel na over van alles en nog wat.
Hiernaast ben ik bijna altijd heel erg moe.
Ironisch genoeg heeft mijn Moeder het boek: "De kracht van het nu" al eens aan me meegegeven om te lezen en het is er toen niet van gekomen om het te lezen.
Maar na dit topic doorgelezen te hebben (ok, niet alle delen) ga ik er zeker aan beginnen!
Ik ervaar alles alsof het niet echt is, en ik denk heel veel na over van alles en nog wat.
Hiernaast ben ik bijna altijd heel erg moe.
Ironisch genoeg heeft mijn Moeder het boek: "De kracht van het nu" al eens aan me meegegeven om te lezen en het is er toen niet van gekomen om het te lezen.
Maar na dit topic doorgelezen te hebben (ok, niet alle delen) ga ik er zeker aan beginnen!
Het ego is geen entiteit die regelmatig langskomt om je te pesten. Het is een verzameling emotionele reacties, gedachten en gedragingen die steeds weer herhaald worden en die jij in leven houdt door ze energie te geven dmv identificatie. Tolle noemt het ego "the unobserved mind". Zodra jij als observator je gedachten, emoties en handelingen observeert is er niet echt meer een ego. Om Tolle zelf maar te quoten: "The moment you become aware of the ego in you, it is strictly speaking no longer the ego, but just an old, conditioned mind-pattern. Ego implies unawareness. Awareness and ego cannot coexist."quote:Op vrijdag 18 februari 2011 21:37 schreef Stefanovich het volgende:
Mooie post loei_koei!
Tja wat zoek ik, ik weet het niet eens, uiteindelijk gewoon plezier, een goed gevoel. Vaak houd ik mij bezig met tijdelijke dingen waarvan ik denk dat die mij gelukkig zouden maken. Short term pleasure.... uiteindelijk veroorzaakt dit hele willen en zoeken nou juist pijn, want het is gewoon puur niet-acceptatie, verzet tegen het nu, ofwel tegen mijn leven. En als ik dan ook nog niet die idealen bereik, levert dat veel frustratie op, en nog meer niet-acceptatie, dus werd ik nog ongelukkiger.
Maar toch is mijn ego zo koppig en halsstarrig en maar door blijven roepen dat je dit en dat nodig hebt en dan word je gelukkig. Die tijdelijke genotten zijn leuk, maar waar houdt het op? Op een gegeven moment wil je weer andere dingen.
Uiteindelijk wil ik gewoon pure gemoedsrust, tevreden kunnen zijn met mezelf en mijn leven, en het ironische is dat juist die hele zoektocht naar plezier en geluk mij hiervan afhoudt. Als je al je verlangens, wensen, dingen die je denkt te moeten hebben/bereiken loslaat en geniet van het moment(waar je niks voor nodig hebt), komt gek genoeg veel vanzelf op je pad
Ik besef mij dit heel goed, maar op dit moment ben ik nog vaak in strijd met mezelf, met mijn ego dus. Ik wil er van af, maar vaak neemt ie langzaam ongezien mijn aandacht weer over, en dan ga ik er flink tegenin, maar dat versterkt het alleen maar. De kunst is dan rustig te luisteren, waar te nemen, ofwel te observeren, dan komt de rust vanzelf, omdat je je niet meer identificeert met je gedachten.
Ik heb nu ook veel vrijetijd, uren waarin ik niks te doen heb, dit is verraderlijk, en ik kan er vaak niet eens van genieten, omdat dan mijn ego behoorlijk komt opspelen. Ik wil mij daarom echt eens gaan storten op meditatie, mindfulness en eens lekker experimenteren
Volgens mij heb je al eens eerder een soortgelijk verhaal gepost als wat hierboven staat. Ik herken me hier ergens wel in. Ging een tijdlang in een bepaalde golfbeweging door het leven. Steeds was er vrede gevolgd door lijden en zo ging het maar door. Dit werd een verhaaltje wat ik mezelf vertelde. Ik was de persoon die in een golfbeweging door het leven ging. Het geloven van dat verhaaltje is weer ego en houdt het in cirkeltjes lopen in stand. Als jij jezelf voortdurend vertelt dat in die en die situatie je ego tevoorschijn komt dan houdt je dit patroon zelf in stand.
Ik heb het grootste deel van mijn leven last gehad van een gebrek aan zelfvertrouwen. Wat betekent dat ik in bepaalde sociale situaties een negatieve emotionele reactie, ook wel angst, ervaarde. Dit gebrek aan zelfvertrouwen was een onderdeel van mijn identiteit. Ik was gehecht aan mijn eigen ellende. Het was onmogelijk te voorkomen dat ik regelmatig in situaties terecht zou komen waar ik angstig op reageerde. Normaal gesproken zou zo'n geconditioneerde reactie iedere keer dat hij plaatsvindt zonder verdere gevolgen steeds minder heftig moeten worden. Identificatie houdt het echter in stand. Stoppen met tegen jezelf vertellen dat jij een persoon bent met een gebrek aan zelfvertrouwen of in ieder geval een dergelijk verhaaltje niet meer geloven zorgt ervoor dat je niet langer investeert in het patroon, waardoor het de ruimte krijgt om uit te doven.
Mindfulness is trouwens extreem simpel. Als je de KvhN hebt gelezen hoef je er verder eigenlijk niets meer over te weten. In het begin lijkt het heel veel moeite te kosten, omdat het compleet haaks staat op al je gewoontes. Hoe meer je het lijden zat bent, hoe groter de bereidheid om deze moeite erin te steken. Op een gegeven moment blijkt het ineens spontaan te gaan en gaat het steeds natuurlijker voelen. De enige meditatie die 'ik doe' wordt in het onderstaande filmpje uitgelegd door Mooji. Ingewikkelder dan dit hoeft het niet te worden en je kunt het de hele dag door doen.
Mooie OP! Ik ga hier meelezen. Nou merk ik gewoon aan mezelf dat ik dit echt moet doen omdat ik niet meer tot rust kom...
I wonder if the stars sign, the life that is to be mine. - Enya
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
ik meldt me ff. ben ff tijdje afwezig geweest
En ik wil jullie graag introduceren aan Jeff Foster
En ik wil jullie graag introduceren aan Jeff Foster
:')
Ahhh Jeff, heb zn boek hier staan 'het begin van het nu' prachtig boekquote:
ik meldt me ff. ben ff tijdje afwezig geweest
En ik wil jullie graag introduceren aan Jeff Foster
Het klopt ook echt, er bestaat geen ik, er bestaan alleen gedachte's over.
Ik kon me altijd afvragen hoe het nou kwam dat je zoveel verschillende dingen kon denken, ik bedoel ik leef nou 24 jaar en heb al zoveel verschillende 'werelden' gezien.
Vroeg me altijd af bij films hoe het nou kan dat die mensen hun leven zo 'beperkt' houden, maar je ziet hun gedachtes niet
Lees bijvoorbeeld een boek en merk hoe dat een druppel in de oceaan is.
Er bestaan mensen die duizenden boeken hebben gelezen, en elk boek heeft zn eigen visie op het leven zeg maar.
En al deze visie's heb JIJ gelezen, en zijn dus ergens in jou opgeslagen.
Had echt een 'aha erlebnis' toen ik gister in het topic van onze vriend rijsttafel een filmpje tegenkwam van krishnamurti:
Je bent niet 'Ik' je bent de hele geschiedenis van de wereld
Er was een tijd waarin ik heel angstig werd van dat hele 'je bestaat niet' gedoe,omdat ik dacht dat IK een einde moest maken aan mijn IK (zie de de verwardheid van die zin
)Maar Jeff Foster zegt in zijn boek terecht: 'wie zou een einde aan het ego willen maken dan het ego zelf?'
quote:
Je bent niet 'Ik' je bent de hele geschiedenis van de wereld
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Bedankt voor dit filmpje sinterklaas.quote:
ik meldt me ff. ben ff tijdje afwezig geweest
En ik wil jullie graag introduceren aan Jeff Foster
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
ik ben fan van Jeff, hij is ook wat jonger en zegt echt waar het op staat. In een ander interview probeerde hij duidelijk te maken waarom praten erover 'het' een beeld naar het ego brengt. "We should all just shut up. So is this the end of the interview?"quote:Op donderdag 24 februari 2011 09:34 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Bedankt voor dit filmpje sinterklaas.
:')
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Krishnamurti weet mij ook altijd wel te raken. Op deze site kun je zijn boeken (gratis) vinden: http://www.jiddu-krishnamurti.net/. Kan vooral Freedom from the Known aanraden.
Voor de informatie doe ik het niet meer. Uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer, maar zulke inzichtelijke dingen lezen of horen gaat nooit vervelen.
Voor de informatie doe ik het niet meer. Uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer, maar zulke inzichtelijke dingen lezen of horen gaat nooit vervelen.
Mooi filmpjequote:
ook dat ie zegt 'nature is wiggling, and the mind cant understand' ofzo.Dat klopt ook echt, het is allemaal veel te moeilijk om met je verstand te begrijpen.
Heb daar nog een mooie quote van uit 1 van mijn favoriete films, into the wild:
If we admit that human life can be ruled by reason, then all possibility of life is destroyed.
Hmmm, daar zeg je wat. Ik heb het ego ook echt als een soort vijand gemaakt, die ik moet bestrijden... en op een gegeven moment word je haast moedeloos er van, en ga je haast denken dat er iets mis met je is, iets wat alleen weg kan gaan als ik mezelf verander... maar het ego is idd niet meer dan een oud ingesleten gedachten patroon waar ik mij jaren mee heb geïdentificeerd en dat dus moeilijk is los te laten, maar ik heb het besef nu wel pas echt dat het dát is en meer niet. Dat ik mijn ego niet ben. Dus het verhaaltje geloof ik niet meer echt... en het besef word wel steeds groter.quote:
[..]
Het ego is geen entiteit die regelmatig langskomt om je te pesten. Het is een verzameling emotionele reacties, gedachten en gedragingen die steeds weer herhaald worden en die jij in leven houdt door ze energie te geven dmv identificatie. Tolle noemt het ego "the unobserved mind". Zodra jij als observator je gedachten, emoties en handelingen observeert is er niet echt meer een ego. Om Tolle zelf maar te quoten: "The moment you become aware of the ego in you, it is strictly speaking no longer the ego, but just an old, conditioned mind-pattern. Ego implies unawareness. Awareness and ego cannot coexist."
Volgens mij heb je al eens eerder een soortgelijk verhaal gepost als wat hierboven staat. Ik herken me hier ergens wel in. Ging een tijdlang in een bepaalde golfbeweging door het leven. Steeds was er vrede gevolgd door lijden en zo ging het maar door. Dit werd een verhaaltje wat ik mezelf vertelde. Ik was de persoon die in een golfbeweging door het leven ging. Het geloven van dat verhaaltje is weer ego en houdt het in cirkeltjes lopen in stand. Als jij jezelf voortdurend vertelt dat in die en die situatie je ego tevoorschijn komt dan houdt je dit patroon zelf in stand.
Ik heb het grootste deel van mijn leven last gehad van een gebrek aan zelfvertrouwen. Wat betekent dat ik in bepaalde sociale situaties een negatieve emotionele reactie, ook wel angst, ervaarde. Dit gebrek aan zelfvertrouwen was een onderdeel van mijn identiteit. Ik was gehecht aan mijn eigen ellende. Het was onmogelijk te voorkomen dat ik regelmatig in situaties terecht zou komen waar ik angstig op reageerde. Normaal gesproken zou zo'n geconditioneerde reactie iedere keer dat hij plaatsvindt zonder verdere gevolgen steeds minder heftig moeten worden. Identificatie houdt het echter in stand. Stoppen met tegen jezelf vertellen dat jij een persoon bent met een gebrek aan zelfvertrouwen of in ieder geval een dergelijk verhaaltje niet meer geloven zorgt ervoor dat je niet langer investeert in het patroon, waardoor het de ruimte krijgt om uit te doven.
Mindfulness is trouwens extreem simpel. Als je de KvhN hebt gelezen hoef je er verder eigenlijk niets meer over te weten. In het begin lijkt het heel veel moeite te kosten, omdat het compleet haaks staat op al je gewoontes. Hoe meer je het lijden zat bent, hoe groter de bereidheid om deze moeite erin te steken. Op een gegeven moment blijkt het ineens spontaan te gaan en gaat het steeds natuurlijker voelen. De enige meditatie die 'ik doe' wordt in het onderstaande filmpje uitgelegd door Mooji. Ingewikkelder dan dit hoeft het niet te worden en je kunt het de hele dag door doen.
Heb ook precies hetzelfde, weinig zelfvertrouwen, sociale angst.... idd, wanneer je jezelf ten toon stelt aan je angsten, zou die angst minder moeten worden als de ervaring waar je zo angstig voor bent helemaal niet zo erg blijkt te zijn wanneer je hem ervaart. Maar dat gebeurd bij mij ook niet, miss confronteer ik mezelf niet genoeg met de angst.... en de onrealistische gedachten moet je ook ontkrachten... daar ben ik nu ook met m'n psych mee bezig, exposure, dus mezelf veel bloot stellen aan moeilijke/angstige situaties en de gedachten nagaan en bekijken die erbij komen kijken.
En ik had zoiets van, moet dit nou allemaal? Kan ik gewoon niet leren niet meer te denken, dus dat ik die onrealistische gedachten niet meer heb door zoveel mogelijk in het nu te zijn. Dus ik kwam ook met dit topic en de kvhn en zo... maar eigenlijk zit het zo diep, dat die gedachten/emoties en gedragingen automatisch getriggerd worden in bepaalde situaties dus door exposure en zo kan je het nog extra kracht bij zetten... daar had ik wel moeite mee omdat te accepteren maar ik werk nu wel mee, alleen word dat niet makkelijk
Zo moet ik deze week random op straat een praatje gaan maken met mensen [ Bericht 4% gewijzigd door Stefanovich op 25-02-2011 01:11:16 ]
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Zo, langzamerhand beginnen me weer dingen te dagen tussen het stressen door. Ik zat zo eens te filosoferen over wat eerder is gezegd over het Ego, en dat het geen "ding" is, maar een verzamelnaampje voor gedachtenpatronen. Dat leidde zo ongeveer tot de volgende lap tekst:
1. Het Ego is als een (mentale) verslaving. Voor het idee neem ik een gokverslaving en rookverslaving als vergelijkingspunt. "Onbewuste" mensen voelen zich zodanig verbonden met hun verslaving dat het een identiteit wordt. Net als rokers (ik heb een tijdlang gerookt) een deel van hun identiteit lenen aan het feit dat ze roken.
Men denkt niet zonder het Ego te kunnen. Altijd maar beter, slechter, of in ieder geval anders dan anderen zijn, ook al is dat een illusie. Want van die nieuwe broek die je gekocht hebt om mee te pronken zijn er miljoenen uit de fabriek gerold. Maar dat dat zo is zie je niet, want je zit verzonken in je verslaving, je Ego.
2. Het pijnlichaam zoals Tolle het beschrijft is net zo goed een verzameling gedachten en gedachtepatronen. Resultaten uit het verleden bieden volgens het pijnlichaam garantie voor de toekomst. Zelfs beurshandelaren weten beter
Ook hier zit een deel van de verslaving in. Men verwacht morgen weer te moeten gokken, omdat anders de wereld vergaat (lees: de afkickverschijnselen worden veel heftiger ingebeeld dan dat ze daadwerkelijk zijn). Men is bang voor pijn waarvan je helemaal niet weet of die wel komt.
Dit pijnlichaam zorgt er weer voor dat je je anders voelt dan anderen (of anders dan een andere groep), wat op zijn beurt weer de Egopatronen bevestigt. Want als de overheid je ziet als een smerige roker, dan is dat je identiteit, toch?
Dit geldt ook voor het collectief. Neem als voorbeeld de zwarte bevolking in de USA, die nog steeds verwacht constant gediscrimineerd te worden. Wat voor groepen doen dit ook? Junks verwachten dat mensen ze als straatvuil behandelen. Rokers worden gebouwen uitgetrapt en menen straks niet eens meer op straat te kunnen roken.
Waar de laatste twee dit vermengen met een verslaving, doet de eerste groep dit púúr gebaseerd op resultaten uit het verleden en daaruit voortkomende verwachtingen voor de toekomst. Maar wel op precies dezelfde manier.
3. Bewust worden = afkicken van je Egoverslaving.
Hier wil ik nog het nodige aan uitwerken qua theorie, maar ik bemerk een hoop parallellen met mijn vroegere pogingen om te stoppen met roken.
Ten eerste denk ik als "moeizaam" bewustwordend persoon regelmatig dat ik mijn Ego nodig heb. Dat die verzameling gedachten (zoals ik ze dan niet zie, want ik zie dan een soort van entiteit, iets onaantastbaars) een deel van me is en dat ik daar nooit vanaf kan komen.
Bij het stoppen met roken heb ik die gedachte weg kunnen halen. "Ik hoef niet te roken om normaal te kunnen leven." wordt "Ik hoef niet in dezelfde gedachtenpatronen te vervallen om normaal te kunnen leven."
Ten tweede betekent het volgens deze theorie dat bewustwording niet iets is waarbij je, na 1 keer op een knopje te hebben gedrukt, achterover kunt zitten en kunt verwachten dat alles goed komt. Zeker in de beginfase, waarbij de ingesleten gedachtenpatronen nog steeds effect hebben (een gewoonte afleren kost nu eenmaal tijd) is het blijkbaar belangrijk om het bewustwordingsproces te blijven bevestigen en aanmoedigen.
Als deze theorie hier enigzins hout snijdt kan ik, nu ik bijna een jaar niet meer rook en de gewoonte om te roken voor 99% weg is (de andere 1% is prima te herkennen en als nutteloos af te doen) stellen dat doorzettingsvermogen in de beginfase de enige manier is om bewust te kunnen blijven. Meditatie kan daar een hulpmiddel bij zijn, maar eigenlijk kun je op talloze manieren jezelf regelmatig herinneren aan het feit dat je bezig bent met "afkicken van je Ego".
Met bovenstaand in mijn achterhoofd denk ik dat ik weet hoe ik het deze keer aan ga pakken. Geen losse flodders van bewustzijn wanneer ik er toevallig aan denk, maar een grondiger aanpak, met (in ieder geval) dagelijks een herinneringsmoment.
1. Het Ego is als een (mentale) verslaving. Voor het idee neem ik een gokverslaving en rookverslaving als vergelijkingspunt. "Onbewuste" mensen voelen zich zodanig verbonden met hun verslaving dat het een identiteit wordt. Net als rokers (ik heb een tijdlang gerookt) een deel van hun identiteit lenen aan het feit dat ze roken.
Men denkt niet zonder het Ego te kunnen. Altijd maar beter, slechter, of in ieder geval anders dan anderen zijn, ook al is dat een illusie. Want van die nieuwe broek die je gekocht hebt om mee te pronken zijn er miljoenen uit de fabriek gerold. Maar dat dat zo is zie je niet, want je zit verzonken in je verslaving, je Ego.
2. Het pijnlichaam zoals Tolle het beschrijft is net zo goed een verzameling gedachten en gedachtepatronen. Resultaten uit het verleden bieden volgens het pijnlichaam garantie voor de toekomst. Zelfs beurshandelaren weten beter
Ook hier zit een deel van de verslaving in. Men verwacht morgen weer te moeten gokken, omdat anders de wereld vergaat (lees: de afkickverschijnselen worden veel heftiger ingebeeld dan dat ze daadwerkelijk zijn). Men is bang voor pijn waarvan je helemaal niet weet of die wel komt.Dit pijnlichaam zorgt er weer voor dat je je anders voelt dan anderen (of anders dan een andere groep), wat op zijn beurt weer de Egopatronen bevestigt. Want als de overheid je ziet als een smerige roker, dan is dat je identiteit, toch?
Dit geldt ook voor het collectief. Neem als voorbeeld de zwarte bevolking in de USA, die nog steeds verwacht constant gediscrimineerd te worden. Wat voor groepen doen dit ook? Junks verwachten dat mensen ze als straatvuil behandelen. Rokers worden gebouwen uitgetrapt en menen straks niet eens meer op straat te kunnen roken.
Waar de laatste twee dit vermengen met een verslaving, doet de eerste groep dit púúr gebaseerd op resultaten uit het verleden en daaruit voortkomende verwachtingen voor de toekomst. Maar wel op precies dezelfde manier.
3. Bewust worden = afkicken van je Egoverslaving.
Hier wil ik nog het nodige aan uitwerken qua theorie, maar ik bemerk een hoop parallellen met mijn vroegere pogingen om te stoppen met roken.
Ten eerste denk ik als "moeizaam" bewustwordend persoon regelmatig dat ik mijn Ego nodig heb. Dat die verzameling gedachten (zoals ik ze dan niet zie, want ik zie dan een soort van entiteit, iets onaantastbaars) een deel van me is en dat ik daar nooit vanaf kan komen.
Bij het stoppen met roken heb ik die gedachte weg kunnen halen. "Ik hoef niet te roken om normaal te kunnen leven." wordt "Ik hoef niet in dezelfde gedachtenpatronen te vervallen om normaal te kunnen leven."
Ten tweede betekent het volgens deze theorie dat bewustwording niet iets is waarbij je, na 1 keer op een knopje te hebben gedrukt, achterover kunt zitten en kunt verwachten dat alles goed komt. Zeker in de beginfase, waarbij de ingesleten gedachtenpatronen nog steeds effect hebben (een gewoonte afleren kost nu eenmaal tijd) is het blijkbaar belangrijk om het bewustwordingsproces te blijven bevestigen en aanmoedigen.
Als deze theorie hier enigzins hout snijdt kan ik, nu ik bijna een jaar niet meer rook en de gewoonte om te roken voor 99% weg is (de andere 1% is prima te herkennen en als nutteloos af te doen) stellen dat doorzettingsvermogen in de beginfase de enige manier is om bewust te kunnen blijven. Meditatie kan daar een hulpmiddel bij zijn, maar eigenlijk kun je op talloze manieren jezelf regelmatig herinneren aan het feit dat je bezig bent met "afkicken van je Ego".
Met bovenstaand in mijn achterhoofd denk ik dat ik weet hoe ik het deze keer aan ga pakken. Geen losse flodders van bewustzijn wanneer ik er toevallig aan denk, maar een grondiger aanpak, met (in ieder geval) dagelijks een herinneringsmoment.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Gisteren nog een boek van Eckhart Tolle erbij gehaald. Ik ben best wel fan eigenlijk.
Heb best wel ''vreemde'' ervaringen gehad, maar praat er niet zo veel over. Als ik dat wel doe word ik een beetje glazig aangekeken door mensen. Misschien kan ik het hier wel delen.
Hebben jullie ook dat je mensen kunt ''herkennen'' op dat bepaalde bewustzijnsniveau? Alsof ze eruit springen?
Heb best wel ''vreemde'' ervaringen gehad, maar praat er niet zo veel over. Als ik dat wel doe word ik een beetje glazig aangekeken door mensen. Misschien kan ik het hier wel delen
.Hebben jullie ook dat je mensen kunt ''herkennen'' op dat bepaalde bewustzijnsniveau? Alsof ze eruit springen?
Heel goed. Nu in de praktijk brengen.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 13:45 schreef Thrackan het volgende:
Zo, langzamerhand beginnen me weer dingen te dagen tussen het stressen door. Ik zat zo eens te filosoferen over wat eerder is gezegd over het Ego, en dat het geen "ding" is, maar een verzamelnaampje voor gedachtenpatronen. Dat leidde zo ongeveer tot de volgende lap tekst:
Zitten en niets doen.
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Hetzelfde hier. Ik voel me niet geroepen mijn ervaringen te delen, omdat het niet mijn ervaringen zijn, slechts gebeurtenissen. Maar ik zie vaak wel duidelijk welke problemen bepaalde mensen hebben. Via internet is dat nogal lastig, maar in het echt merk ik dat al snel.quote:Op vrijdag 25 februari 2011 13:46 schreef moemoe het volgende:
Gisteren nog een boek van Eckhart Tolle erbij gehaald. Ik ben best wel fan eigenlijk.
Heb best wel ''vreemde'' ervaringen gehad, maar praat er niet zo veel over. Als ik dat wel doe word ik een beetje glazig aangekeken door mensen. Misschien kan ik het hier wel delen
Hebben jullie ook dat je mensen kunt ''herkennen'' op dat bepaalde bewustzijnsniveau? Alsof ze eruit springen?
Je kunt altijd een PM sturen.
Rijst
[ Bericht 3% gewijzigd door rijsttafel op 25-02-2011 14:03:38 ]
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Ik weet ook nog niet of ik het wil delen, maar voelde me wel echt een total fruitcake als ik het zo kan omschrijven. Dacht even dat ik gestoord werd 
.
Ben echter wel tot de conclusie gekomen dat die gebeurtenissen, gewoon zo zijn. Ik probeer het te begrijpen met mijn verstand dat is echter onmogelijk. Eigenlijk zou ik het gewoon moeten laten rusten. Ik heb mezelf de afgelopen tijd behoorlijk druk zitten maken om wat er nu in vredesnaam gebeurde. Voor mezelf ben ik nu tot de conclusie gekomen dat ik geen zweefteef wil zijn. Dus mjah, waarom ik dan in dit topic post snap ik zelf ook nog niet.
Misschien toch stiekem het mijn verstand willen begrijpen.
.Ben echter wel tot de conclusie gekomen dat die gebeurtenissen, gewoon zo zijn. Ik probeer het te begrijpen met mijn verstand dat is echter onmogelijk. Eigenlijk zou ik het gewoon moeten laten rusten. Ik heb mezelf de afgelopen tijd behoorlijk druk zitten maken om wat er nu in vredesnaam gebeurde. Voor mezelf ben ik nu tot de conclusie gekomen dat ik geen zweefteef wil zijn. Dus mjah, waarom ik dan in dit topic post snap ik zelf ook nog niet.
Misschien toch stiekem het mijn verstand willen begrijpen
.
hahaah herkenbaar, herkenbaar 
Ik dacht: wat the hell, ik zal wel gek geworden zijn Maarja, welke echte gek denkt dat nou van zichzelf?
Ik dacht: wat the hell, ik zal wel gek geworden zijn
Maarja, welke echte gek denkt dat nou van zichzelf?
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
.
