ADD & ADHD #39

quote:

Op zaterdag 5 februari 2011 17:20 schreef tarantism het volgende:

[..]

Ik las vandaag in de krant(nrc of volkskrant, welke weet ik niet meer) dat er procentueel meer patiënten reageren op het dieet dan op medicatie. (80% tegen 70-75%) Dan ga ik toch maar voor het dieet lijkt me

Ik ook. Niettemin is mijn punt dat het label AD(H)D te snel wordt gegeven, en dat een goed dieet (ik ben benieuwd naar het onderzoek, placebo-effect is goed mogelijk) derhalve niet veel zegt over het succes hiervan.

Het is al tijden bekend dat verschillende mensen verschillend reageren op voedsel, houdt dit dan in dat de aandoening AD(H)D weg, of onder controle is? Misschien de hyperactiviteit, maar dat is maar één van de vele problemen waar een ADHD'er mee kampt.

quote:

Op zaterdag 5 februari 2011 18:47 schreef jw-ole-ole het volgende:

[..]

Qua oorzaak weten ze trouwens nog steeds niet wat het nou precies is.

Het dieet liet alleen aan afname zien in het (hyperactieve) probleem gedrag. Of de mate van concentratie (Attention) ook verbeterde is niet onderzocht.

En laat AD(H)D medicatie nou juist daarvoor bedoeld zijn.

Inderdaad. Een neurochemisch dopamine/norepinephrine tekort los je niet op met een gezond dieet.

[ Bericht 0% gewijzigd door useraccount op 05-02-2011 18:59:51 ]

Het klopt wel wat wordt gezegd over dat het dopamine tekort niet wordt opgelost met een gezond dieet, maar wat ik wel regelmatig hoor en lees is dat mensen zo opgefokt voelen en tot niks komen.

Nu spreek ik wel even voor mijzelf, want kan niet voor anderen spreken, maar als ik even 3 glazen cola drink en 2 koeken naar binnen prop dan voel ik mij zo 'opgefokt' en energierijk dat ik echt totaal niet meer kan concentreren en wil dan alleen nog maar actieve dingen doen en veel praten.

Lijkt mij dat ik heus niet de enige ben en daarom vind ik het dom als iemand wel medicatie slikt maar geen verandering wil aanbrengen in ongezond eetgedrag.

Ik ben heel blij met mijn gezonde eetgedrag, omdat dat mij, samen met mijn medicatie, goed helpt. Kan ik iedereen aanraden, voel je je veel beter door!

McGilles, wat jij zegt kan ik beamen. Echter valt het gezond eten, en vooral het niet eten van voorgefabriceerde-shit met ontelbare conserveringsmiddelen en zoetstoffen, bij mij onder het kopje common sense. Dat het echt iets oplost, dat geloof ik niet. In ieder geval niet in de zin waar dit dieet op mikt: het opheffen van AD(H)D.

Gezond eten is gezond. Goh.

quote:

Op zaterdag 5 februari 2011 19:22 schreef tarantism het volgende:
voor jw-ole-ole en useraccount:

dit is de link naar het artikel: adhd en voeding

Het artikel is gepubliceerd in The Lancet, het belangrijkste en beste medische tijdschrift. Dat het onderzoek een simpele placebo meting heeft gedaan is (vrijwel) uitgesloten als het in de Lancet wordt gepubliceerd.

Zoals je kunt lezen wordt de ADHD gescoord m.b.v de abbreviated Conners' scale (ACS) en de ADHD rating scale(ARS). Dit zijn dezelfde scales die altijd! worden gebruikt bij onderzoeken naar het effect van de medicatie.

Dus de meting van de mate van ADHD is op dezelfde manier gedaan als met de medicatie-effect studies!

Zolang er nog geen controle onderzoek is geweest blijf ik uiterst kritisch. Sowieso zijn veel officiële publicaties biased, ook met de hantering van sommige controle maatregelen.

Even lezen.

voor jw-ole-ole en useraccount:

dit is de link naar het artikel: adhd en voeding

Het artikel is gepubliceerd in The Lancet, het belangrijkste en beste medische tijdschrift. Dat het onderzoek een simpele placebo meting heeft gedaan is (vrijwel) uitgesloten als het in de Lancet wordt gepubliceerd.

Zoals je kunt lezen wordt de ADHD gescoord m.b.v de abbreviated Conners' scale (ACS) en de ADHD rating scale(ARS). Dit zijn dezelfde scales die altijd! worden gebruikt bij onderzoeken naar het effect van de medicatie.

Dus de meting van de mate van ADHD is op dezelfde manier gedaan als met de medicatie-effect studies!

Im not convinced. Sowieso blijf ik vasthouden aan mijn mening dat het al fout gaat bij de diagnose AD(H)D.

Het verschilt dus per kind, waar hij of zij baat bij heeft en daarnaast is er totaal geen hypothese over het achterliggende mechanisme. Empirische wetenschap is goed, dit is té vaag, zonder enige verklaring over hoe en wat.

quote:

Op zaterdag 5 februari 2011 15:01 schreef useraccount het volgende:
Iemand hier ervaring met SSRI's en 'vivid dreams'? De laatste paar dagen zijn mijn dromen eng realistisch. Als ik wakker word duurt het soms een paar minuten voordat ik realiseer dat het een droom was, en geen realiteit. Soms is dat aardig beangstigend. Het grappige is dat ik hiervoor, voor de SSRI, haast niet droomde, of in ieder geval herinnerde ik mij niets meer van deze (eventuele) dromen.

Overweldigend.

Toen ik Citalopram nam werd ik gek van de dromen... voornamelijk de ruzies die ik maakte in mijn dromen putte me uit..... Nu ik efexor slik heb ik er een stuk minder last van

Hoi

Bij mij is als kind al ADD vast gesteld, waar ik m'n moeder erg dankbaar voor ben. Ze wou me geen stempel op plakken ofzo (zoals veel ouders wel doen) maar me helpen. Weten waarom d'r kind op bepaalde gebieden heel snel leerde (zoals praten en lezen) en op bepaalde gebieden soms de meest simpele dingen (op tijd zijn, afspraken nakomen) niet kon onthouden of herhalen.
Als uit het onderzoek iets anders kwam maakte dat d'r niets uit, als er maar wat aan m'n problemen gedaan kon worden. Want het leverde mij veel frustratie op, en ik werd er soms zelf aggresief van als iets makkelijks me wederom niet lukte.

Daarna heb ik een tijd medicatie gehad tot de brugklas, maar ik werd daar heel moe van. Na een jaartje zijn we daar mee gestopt, de dokter vond dat ik het echt niet nodig had en het teveel nadelen had.

Is nu alweer zo 10 jaar geleden, daarna heb ik met veel vallen en opstaan m'n weggetje wel gevonden en hoop ik volgend jaar af te studeren op het Hbo (eerst alle vertragingen wegwerken). Toch heb ik er soms nog best last van. Vaak moe, op het randje gaan zitten qua afspraken, altijd geldproblemen, stemmingswisselingen, geen overzicht over grote projecten etc. voor m'n studie (wat nou af moet enzo) Afijn, iedereen kent het wel hier denk ik

Toch valt dit veel mensen niet echt op, ik word als gewoon chaotisch gezien en zelfs m'n beste vrienden hebben me nooit gevraagd of er iets mis is. Dat vind ik opvallend, heb ik een milde vorm van de stoornis of verberg ik het voor de buitenwereld?

Nu vroeg ik me enkele dingetjes af:

- Wat zou mediciatie kunnen betekenen voor deze klachten die ik hierboven beschrijf?
- Zit je daar dan normaal gesproken als het aanslaat je hele leven aan vast of kun je op den duur (weer) stoppen?
- Hebben jullie hier een rijbewijs? Hoe gaat rijden? (met of zonder meds)
- Hoe 'normaal' kun je je leven krijgen als ADD'er? Ik heb altijd wel een beetje het gevoel dat m'n leven best een rommeltje is en kan me niet voorstellen dat ik ooit echt 'volwassen' word. Kan mezelf niet altijd serieus nemen door m'n onhandigheid/rommeligheid (heb nogal wat zelfspot ) en ik zie dat niet veranderen.

Bedankt alvast -

[ Bericht 2% gewijzigd door john-x op 06-02-2011 03:00:47 ]

quote:

Op zondag 6 februari 2011 02:24 schreef john-x het volgende:
Hoi

Bij mij is als kind al ADD vast gesteld, waar ik m'n moeder erg dankbaar voor ben. Ze wou me geen stempel op plakken ofzo (zoals veel ouders wel doen) maar me helpen. Weten waarom d'r kind op bepaalde gebieden heel snel leerde (zoals praten en lezen) en op bepaalde gebieden soms de meest simpele dingen (op tijd zijn, afspraken nakomen) niet kon onthouden of herhalen.
Als uit het onderzoek iets anders kwam maakte dat d'r niets uit, als er maar wat aan m'n problemen gedaan kon worden. Want het leverde mij veel frustratie op, en ik werd er soms zelf aggresief van als iets makkelijks me wederom niet lukte.

Daarna heb ik een tijd medicatie gehad tot de brugklas, maar ik werd daar heel moe van. Na een jaartje zijn we daar mee gestopt, de dokter vond dat ik het echt niet nodig had en het teveel nadelen had.

Is nu alweer zo 10 jaar geleden, daarna heb ik met veel vallen en opstaan m'n weggetje wel gevonden en hoop ik volgend jaar af te studeren op het Hbo (eerst alle vertragingen wegwerken). Toch heb ik er soms nog best last van. Vaak moe, op het randje gaan zitten qua afspraken, altijd geldproblemen, stemmingswisselingen, geen overzicht over grote projecten etc. voor m'n studie (wat nou af moet enzo) Afijn, iedereen kent het wel hier denk ik

Toch valt dit veel mensen niet echt op, ik word als gewoon chaotisch gezien en zelfs m'n beste vrienden hebben me nooit gevraagd of er iets mis is. Dat vind ik opvallend, heb ik een milde vorm van de stoornis of verberg ik het voor de buitenwereld?

Nu vroeg ik me enkele dingetjes af:

- Wat zou mediciatie kunnen betekenen voor deze klachten die ik hierboven beschrijf?
- Zit je daar dan normaal gesproken als het aanslaat je hele leven aan vast of kun je op den duur (weer) stoppen?
- Hebben jullie hier een rijbewijs? Hoe gaat rijden? (met of zonder meds)
- Hoe 'normaal' kun je je leven krijgen als ADD'er? Ik heb altijd wel een beetje het gevoel dat m'n leven best een rommeltje is en kan me niet voorstellen dat ik ooit echt 'volwassen' word. Kan mezelf niet altijd serieus nemen door m'n onhandigheid/rommeligheid (heb nogal wat zelfspot ) en ik zie dat niet veranderen.

Bedankt alvast -

ff mijn visie op jouw vragen (een eenduidig antwoord is er niet op te geven, is allemaal subjectief)
- medicatie kan helpen om bijv dingen wat beter op een rijtje te krijgen/houden. het werkt bij iedereen anders, maar dat is oa wat het bij mij doet. Het helpt erin, maar lost het niet helemaal op ofzo. feit blijft dat ik mn aandacht slecht bij dingen kan houden. stemmingsproblemen is wat lastiger, dat wordt bij de ene beter door de meds (vanwege het verbeteren van je leven/structuur) en bij de ander wordt het slechter, omdat depressie vaak veroorzaakt/verergerd wordt door sommige adhd medicatie. geldproblemen is vaak een kwestie van je administratie goed bijhouden en dan helpt wat beter overzicht wel, bijv mbv meds. maar je kan ook iemand anders vragen om je bijv 2x per maand een middag te helpen om alles netjes bij te werken, rekeningen betalen en een opbergsysteem op te zetten zodat je je papieren kan terugvinden. of ik heb bijv een app op mijn mobiel waar ik mijn banksaldo kan zien, en ook mijn belbundel. dat soort dingen zijn handig (ook als je geen adhd hebt trouwens)
- je zit er niet verplicht heel je leven aan vast, maar als je ze niet slikt dan is natuurlijk de werking ook weg. Maar ik zou me bijv kunnen voorstellen dat je mbt meds je leven wat beter kan inrichten en als je daarvoor genoeg trucjes hebt opgebouwd en genoeg ervaring in hebt én je leven zo hebt weten in te richten dat een beetje chaotisch zijn niet tot enorme problemen lijdt, kan het mischien wel zijn dat je ermee stopt maar wel gewoon beter ermee kan leven dan voor de meds
- ik heb mn rijbewijs gehaald voordat ik wist dat ik adhd heb. heb er wel lang over gedaan om het te halen maar weet niet of dat door de adhd komt. ik heb pas 1 keer gereden sinds ik aan de meds zit en dat ging heel goed. zonder meds ging het ook wel ok geloof ik. ben/was alleen nogal opgefokt achter het stuur.
- sja wat is normaal? misschien doe je er goed aan te besluiten dat je nu ook normaal bent. hoe is er is om wat chaotisch te zijn (ik vind het wel gezellig als ik zo chaotisch ben)? je doet een hbo opleiding ook nog (hoewel je ook zonder hbo opleiding ook normaal bent...). Ik denk in ieder geval dat je als add-er of adhd-er gewoon kan leven en gelukkig kan zijn. werken kan gewoon, het is niet iets waar je per definitie door bent afgekeurd voor werk oid.

Maar als ik zo lees wat je schrijft, zou ik eerder denken aan een stukje hulp om je leven te structureren door iemand die met je meedenkt/meekijkt en die verstand heeft van add, dan te beginnen met medicijnen. je lijkt het wel redelijk onder controle te hebben (hoewel ik dat natuurlijk niet zeker weet adhv je post), en meds kunnen dus bijwerkingen hebben (stemming). Als dat dan toch niet voor je werkt kan je altijd weer meds proberen.

sterkte iig!

goedemorgen

quote:

Op zondag 6 februari 2011 10:15 schreef beatrijs het volgende:
goedemorgen

Hai! Gepierced?!

quote:

Op zondag 6 februari 2011 10:19 schreef useraccount het volgende:

[..]

Hai! Gepierced?!

Ja! leuk dat je het onthouden hebt... pff was ff zweten, maar uiteindelijk viel de pijn reuze mee.. ben er blij mee en het was geen impulsieve beslissing

quote:

Op zondag 6 februari 2011 10:22 schreef beatrijs het volgende:

[..]

Ja! leuk dat je het onthouden hebt... pff was ff zweten, maar uiteindelijk viel de pijn reuze mee.. ben er blij mee en het was geen impulsieve beslissing

ik vroeg het me ook al af ja.
waar zittie? foto???

Mogguh

Ha iedereen!

Ik heb de laatste tijd nogal wat concentratieproblemen enzo, kan me ook helemaal nergens toe zetten (leren) enzo, dus ik dacht aan motivatieproblemen en dus had ik besloten om te gaan praten met mn mentor. Heb het altijd wel gehad, maar toen ik op VMBO zat ondervond ik hier geen last van, want ik haalde het toch wel. Nu op HAVO dalen mn cijfers n beetje.. Maar goed, zij allemaal vragen stellen, en toen kwam ze erbij dat het wel eens n concentratiestoornis zou kunnen zijn. Ben gaan googlen en kwam toen uit op ADD, en kwam erachter dat ik echt veel kenmerken ervan heb. Ik ga geen diagnose voor mezelf stellen maar vind het wel apart. Maar hoe kan ik dit testen?

xxx

quote:

Op zondag 6 februari 2011 16:12 schreef Daniane het volgende:
Ha iedereen!

Ik heb de laatste tijd nogal wat concentratieproblemen enzo, kan me ook helemaal nergens toe zetten (leren) enzo, dus ik dacht aan motivatieproblemen en dus had ik besloten om te gaan praten met mn mentor. Heb het altijd wel gehad, maar toen ik op VMBO zat ondervond ik hier geen last van, want ik haalde het toch wel. Nu op HAVO dalen mn cijfers n beetje.. Maar goed, zij allemaal vragen stellen, en toen kwam ze erbij dat het wel eens n concentratiestoornis zou kunnen zijn. Ben gaan googlen en kwam toen uit op ADD, en kwam erachter dat ik echt veel kenmerken ervan heb. Ik ga geen diagnose voor mezelf stellen maar vind het wel apart. Maar hoe kan ik dit testen?

xxx

Psychiater

quote:

Op zondag 6 februari 2011 16:12 schreef Daniane het volgende:
Ha iedereen!

Ik heb de laatste tijd nogal wat concentratieproblemen enzo, kan me ook helemaal nergens toe zetten (leren) enzo, dus ik dacht aan motivatieproblemen en dus had ik besloten om te gaan praten met mn mentor. Heb het altijd wel gehad, maar toen ik op VMBO zat ondervond ik hier geen last van, want ik haalde het toch wel. Nu op HAVO dalen mn cijfers n beetje.. Maar goed, zij allemaal vragen stellen, en toen kwam ze erbij dat het wel eens n concentratiestoornis zou kunnen zijn. Ben gaan googlen en kwam toen uit op ADD, en kwam erachter dat ik echt veel kenmerken ervan heb. Ik ga geen diagnose voor mezelf stellen maar vind het wel apart. Maar hoe kan ik dit testen?

xxx

Wat Beatrijs zegt.
Maak een afspraak met je huisarts om een doorverwijzing te krijgen of meld je aan bij Psych ofzo. Testen kan nooit kwaad, gewoon doen

.

[ Bericht 99% gewijzigd door gr4v1ty op 06-02-2011 23:57:49 ]

Bij mijn dochter (8) is kortgeleden ADD gediagnosticeerd. Het was bij haar wel overduidelijk moet ik zeggen. Zelfs zonder uitgebreide testen kan je er eigenlijk niet om heen. Wat dat betreft verandert er dus niets.

De grote vraag is nu: hoe helpen wij haar verder op weg? Medicatie is niet het eerste waar we aan denken. Wel eventueel aan aanpassing van het dagritme. Mijn man gaat minder werken zodat er iedere middag iemand thuis is en haar kan helpen met haar huiswerk (we wonen in Duitsland, waar kinderen vanaf hun 6e huiswerk hebben). We proberen duidelijkheid en structuur te bieden (lastig, want we zijn zelf ook chaoten ) en er gewoon voor haar te zijn.

Maar hoe help ik haar het beste bij zo iets simpels als 's morgens op tijd op school komen? Aankleden en harenkammen? Wat kan ik doen om haar zelfvertrouwen te vergroten? Hoe vermijden we dat ze gepest wordt (wat helaas het geval is) omdat ze net iets anders reageert dan de rest van de klas? Zo veel vragen...

quote:

Op zondag 6 februari 2011 19:23 schreef Tinkepink het volgende:
Bij mijn dochter (8) is kortgeleden ADD gediagnosticeerd. Het was bij haar wel overduidelijk moet ik zeggen. Zelfs zonder uitgebreide testen kan je er eigenlijk niet om heen. Wat dat betreft verandert er dus niets.

De grote vraag is nu: hoe helpen wij haar verder op weg? Medicatie is niet het eerste waar we aan denken. Wel eventueel aan aanpassing van het dagritme. Mijn man gaat minder werken zodat er iedere middag iemand thuis is en haar kan helpen met haar huiswerk (we wonen in Duitsland, waar kinderen vanaf hun 6e huiswerk hebben). We proberen duidelijkheid en structuur te bieden (lastig, want we zijn zelf ook chaoten ) en er gewoon voor haar te zijn.

Maar hoe help ik haar het beste bij zo iets simpels als 's morgens op tijd op school komen? Aankleden en harenkammen? Wat kan ik doen om haar zelfvertrouwen te vergroten? Hoe vermijden we dat ze gepest wordt (wat helaas het geval is) omdat ze net iets anders reageert dan de rest van de klas? Zo veel vragen...

Wat zijn je bezwaren tegen medicatie?

Gepest worden kan je misschien niet vermijden maar ga in ieder geval met de schoolleiding praten over de situatie van ADD/gepest worden.

quote:

Op zondag 6 februari 2011 19:37 schreef Wickyleaks het volgende:

[..]

Wat zijn je bezwaren tegen medicatie?

Gepest worden kan je misschien niet vermijden maar ga in ieder geval met de schoolleiding praten over de situatie van ADD/gepest worden.

Ik vind medicatie (nog) niet nodig. Ze is nog steeds de beste van de klas (concentreren lukt wel als ze een test moet doen), maar heeft alleen bizar veel tijd nodig voor haar huiswerk en ze droomt heel veel weg tijdens de les. Ook thuis gaat niet alles zo snel als zou kunnen.
Maar zo hebben we allemaal wel wat. Van mij mag ze zijn zoals ze is.

Als ze er echt last van krijgt en andere aanpassingen werken niet (meer), dan valt medicatie misschien wel te overwegen. Maar nu niet.

Praten met de schoolleiding hebben we natuurlijk al gedaan voordat ze 'een labeltje opgeplakt' kreeg. En dat zullen we zeker vaker doen. Maar dat bedoel ik eigenlijk niet. Ik zou haar graag willen helpen om pesten te voorkomen. Met de tips die ik haar geef (adrem weerwoord geven, haar vriendinnen erbij halen) kan ze niet veel.

quote:

Op zondag 6 februari 2011 19:05 schreef gr4v1ty het volgende:
Gisteravond in een kroeg een hash joint gedeeld met een oude bekende. Voor het eerst in weken heb ik geslapen!
kort geslapen omdat de telefoon ging , 4 uurtjes, maar zo vast geslapen dat ik me prima voel eigenlijk.

Daar maar eens een 1x per maand ritueel van maken voorlopig :p
vanwege de prachtige eigenschap om snel in te haken op "verslavingen" maar even goed opletten dat het echt 1x per maand is in de kroeg met 1 biertje ( vanwege medicijnen drink ik dus enkel met uitzondering en maximaal 1 glas )

meer mensen goede ervaring met wat blowen en adhd/concerta?

Ik gebruik regelmatig spacecake, maar als ik het neem dan zorg ik ervoor dat ik die dag geen medicatie heb ingenomen.

quote:

Op zondag 6 februari 2011 19:23 schreef Tinkepink het volgende:
Bij mijn dochter (8) is kortgeleden ADD gediagnosticeerd. Het was bij haar wel overduidelijk moet ik zeggen. Zelfs zonder uitgebreide testen kan je er eigenlijk niet om heen. Wat dat betreft verandert er dus niets.

De grote vraag is nu: hoe helpen wij haar verder op weg? Medicatie is niet het eerste waar we aan denken. Wel eventueel aan aanpassing van het dagritme. Mijn man gaat minder werken zodat er iedere middag iemand thuis is en haar kan helpen met haar huiswerk (we wonen in Duitsland, waar kinderen vanaf hun 6e huiswerk hebben). We proberen duidelijkheid en structuur te bieden (lastig, want we zijn zelf ook chaoten ) en er gewoon voor haar te zijn.

Maar hoe help ik haar het beste bij zo iets simpels als 's morgens op tijd op school komen? Aankleden en harenkammen? Wat kan ik doen om haar zelfvertrouwen te vergroten? Hoe vermijden we dat ze gepest wordt (wat helaas het geval is) omdat ze net iets anders reageert dan de rest van de klas? Zo veel vragen...

kinderpsycholoog kan je het beste verder helpen. Verder kan ik alleen aanraden om zoveel mogelijk structuur te bieden. (Kijk eens in het autisme topic) AD(H)D en autisme zijn wat dat betreft erg gelijk.

Kinderpsycholoog hebben we al. Die heeft de diagnose gesteld. Ik zal eens een kijkje nemen in het autismetopic. Dank je.

net even in het autisme topic gekeken iig staan er in dit deel geen structuurtips in.
ergens wel jammer.

kutzooi.

Ik was zooo moe dat ik rond 20:30 ging slapen. Toch werd ik rond 03:00 weer wakker wegens een nachtmerrie.

Dit gebeurd de afgelopen tijd wel erg vaak... denk dat ik te warm lig maar toch
Hoe krijg ik ooit een normaal ritme

quote:

Op maandag 7 februari 2011 05:11 schreef beatrijs het volgende:
kutzooi.

Ik was zooo moe dat ik rond 20:30 ging slapen. Toch werd ik rond 03:00 weer wakker wegens een nachtmerrie.

Dit gebeurd de afgelopen tijd wel erg vaak... denk dat ik te warm lig maar toch
Hoe krijg ik ooit een normaal ritme

Ik ga ook onrustig dromen als het te warm is. Optie om voor het slapen gaan ff raam open te zetten?

quote:

Op zondag 6 februari 2011 19:41 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Ik vind medicatie (nog) niet nodig. Ze is nog steeds de beste van de klas (concentreren lukt wel als ze een test moet doen), maar heeft alleen bizar veel tijd nodig voor haar huiswerk en ze droomt heel veel weg tijdens de les. Ook thuis gaat niet alles zo snel als zou kunnen.
Maar zo hebben we allemaal wel wat. Van mij mag ze zijn zoals ze is.

Als ze er echt last van krijgt en andere aanpassingen werken niet (meer), dan valt medicatie misschien wel te overwegen. Maar nu niet.

Praten met de schoolleiding hebben we natuurlijk al gedaan voordat ze 'een labeltje opgeplakt' kreeg. En dat zullen we zeker vaker doen. Maar dat bedoel ik eigenlijk niet. Ik zou haar graag willen helpen om pesten te voorkomen. Met de tips die ik haar geef (adrem weerwoord geven, haar vriendinnen erbij halen) kan ze niet veel.

Een weerbaarheidscursus voor kinderen wil best wel eens helpen en ze zijn in ieder geval in nederland ook erg leuk.
Ook judo is wel goed voor wat zelfvertrouwen, en ga je niet meteen in het psychische hoekje zitten.
En wat thuis betreft, heb je haar wel eens gevraagd hoe ze het thuis anders wil hebben?
Hier thuis zijn een aantal regeltjes.
Bv de afwasmachine uitruimen. Dat ze er een half uur over doet en de pollepel gebruikt als microfoon, en met een vergiet op haar hoofd gaat lopen, maakt dan maar niet uit. Alleen als ze erg druk wordt hebben we de afspraak dat ze naar haar kamer gaat als ik dat zeg. Voordat ik kwaad wordt, en dan niet als straf, maar om haar en mij te te ontlasten.
Met school afgesproken dat er niet te veel huiswerk meekomt omdat dat alleen maar extra druk, spanning en stress oplevert (ze heeft ook discalculie)
Verder stuiteren wij samen de dag door, en lachen er vooral veel om dat wij een andere opruimmethode hebben als de gemiddelde mens( alles uit je handen laten vallen en een keer in de week als een witte tornado door het huis heen)Accepteren dat het is zoals het is

Overigens goeiemorgen op deze stralende morgen! _{( Volgens mijn smartphone die dus helemaal niet zo smart is )}

quote:

Op zondag 6 februari 2011 20:04 schreef Tinkepink het volgende:
Kinderpsycholoog hebben we al. Die heeft de diagnose gesteld. Ik zal eens een kijkje nemen in het autismetopic. Dank je.

Wat zorgt er precies voor dat ze zo lang doet over haar huiswerk? Dat kan namelijk verschillende oorzaken hebben. Ik geef zelf les en wil best meedenken over een oplossing, stuur gerust een berichtje .

Verder, goedemorgen (net middag zie ik) allemaal!

Ik en mijn ADHD worden heel blij van dit weer, ben weer een stuk productiever (afwas gedaan, opgeruimd, vuilnis weggebracht, boodschappen gedaan en al 2 uur gestudeerd). Heb ook het idee dat mijn meds beter werken dan met dat koude, donkere winterweer