Heb een stukje gekeken nu, ongeveer vanaf minuut 20 tot minuut 40 waarin de rol van omgeving in de ontwikkeling van de mens wordt behandeld, en vervolgens men overgaat op de invloed van het systeem waar men in leeft, het effect daarop op omgeving en zodoende ontwikkeling en relaties.
Zoals verwacht wordt 'kapitalisme' weer aangevallen waarbij kapitalisme vanuit een zeer communistisch oogpunt bekeken wordt.
De verschillende wetenschappelijke bevindingen die genoemd worden, zijn naar mijn mening niet overtuigend. Zo kwam ik al heel gauw een zeer common statistische fout tegen: de verwarring van een correlationele relatie met een causale relatie. Men brengt de 'tijd van geboorte' met 'kans op diabetes, hoge bloeddruk' etc. met elkaar in verband. Vervolgens vind men correlatie tussen 'geboren tijdens NL hongerwinter' en 'diabetes en hoge bloeddruk'. Conclusie: een foetus in de baarmoeder tijdens een tijd van honger leidt tot aanpassingen in het lichaam en zodoende later meer diabetes en hogere bloeddruk.
Het betreffende onderzoek wordt er niet bij gehaald, maar deze conclusie is niet per se juist. Er kunnen andere factoren een rol spelen: het dieet wat men tegenwoordig nuttigt, de hoeveelheid lichamelijke inspanning, het werk wat men doet, etc. Er wordt niet duidelijk gemaakt welke factoren in dit onderzoek naar voren zijn gekomen.
Zo ook over omgeving en bijv. moord: de amish worden genoemd, evenals een andere groep. Wat men niet noemt als factor, is religie/levensovertuiging. Amish zijn christenen en leven volgens de bijbelse moraal. Dit heeft wellicht een veel grotere invloed op de hoeveelheid geweld dan slechts het feit van in een gesloten gemeenschap leven.
En zo zijn er nog tal van voorbeelden te noemen.
Het idee wat ik eruit meekrijg is dat de menselijke natuur maakbaar zou zijn: we zijn slachtoffers van onze omgeving. Indien we dus onze omgeving 'positief' veranderen (wat dat ook in moge houden, dat wordt natuurlijk later allemaal uitgelegd), veranderen wij als mensen ook positief mee.
Het is natuurlijk niet ontkenbaar dat omgeving een rol heeft op ontwikkeling. Wij zijn echter geen tabula rasa: we hebben predisposities voor bepaalde gedragingen en die kunnen niet opgeheven worden door het veranderen van onze omgeving of waarop we met elkaar omgaan. Ze zitten in onze genen ingebakken. Tweelingstudies hebben dit bewezen, waarbij tweelingen die opgroeien in een andere familie, dezelfde gedragingen en/of voorkeuren vertonen. Is dit nu allemaal te wijten aan het ontwikkelproces in de baarmoeder? Hoogst onwaarschijnlijk.
Daarnaast lijkt men volledig voorbij te gaan aan de rol van keuzevrijheid, bijv. bij het verhaal over criminelen. Ik werk in een centrum waar kinderen van 8 tot 18 met vrij traumatische levensgeschiedenissen worden opgevangen en opgevoed. Dit zijn kinderen die seksueel misbruikt zijn, in meerdere centra en families gewoond hebben, op 10 jarige leeftijd op straat woonden, enz. Sommigen worden beschouwd als potentiele psychopaten, moordenaars, veel vertonen verschijnselen van oppositional defiance disorder, een verzet tegen autoriteit.
Nu kun je me veel wijsmaken, maar niet dat keuze geen enkele invloed heeft op iemands gedrag. Het feit dat iemand iets meemaakt, speelt absoluut een rol in iemands verdere gedrag, maar dat wil niet zeggen dat iemand niet verantwoordelijk is voor zijn eigen gedrag. We zijn niet 100% slachtoffer, niet altijd, wij hebben keuzes. Dit komt heel duidelijk bij de kinderen naar voren: sommigen ontwikkelen zich goed, anderen met vergelijkbare geschiedenissen blijven dezelfde streken uithalen en zich niets aantrekken van normen en waarden, beschaafdheid, respect. Ergens hebben wij een eigen verantwoordelijkheid, we zijn niet 100% overgeleverd aan al onze drangen en impulsen, de menselijke wil kan zeer sterk zijn.
Dan kapitalisme: zoals al gezegd, een zeer communistische kijk. Kapitalisme vandaag is niet het kapitalisme zoals kapitalisme bedoeld is: vandaag leven we in tijden van corporatisme, grote multinationals die de dienst uitmaken, overheden beinvloeden of zelfs in hun zak hebben. Dit was niet altijd het geval. Het meest succesvolle voorbeeld van een vrije markt kapitalistische samenleving is nog altijd de VS. Tegenwoordig is de VS natuurlijk 1 groot drama, maar dat was een 50/60 jaar geleden niet het geval. De kloof tussen rijk en arm was lang niet zo groot. Het is door een verkeerd bankwezen, waarbij private bankiers de geldpers in handen hebben in plaats van de overheid zelf, corruptie, dealtjes enz. dat de boel daar naar de knoppen is gegaan, niet door kapitalisme an sich. Daarbij werd kapitalisme voorheen gecombineerd met een sterk protestants-christelijke moraal, deze combinatie heeft de VS groot gemaakt in alle opzichten. Er is geen enkele andere natie op aarde die trots kan zijn op haar systeem, of kan bewijzen dat het beter werkt: communisme heeft absoluut niet gewerkt, socialisme leidt in mijn ogen tot degeneratie en demotivering door het meer en meer verplaatsen van eigen verantwoordelijkheid naar een vertrouwen op de overheid die alles wel regelt, fascisme (corporatisme) is tyranniek. De enige manier om vrijheid te bewaren en daarmee geluk zoveel mogelijk in de hand te houden, is wanneer de overheid rechten van de burger beschermd, en het bedrijfsleven niet controleert zoals in communisme, maar ook niet meer macht laat hebben dan de overheid zelf zoals vandaag de dag. Dit geldt ook voor de banken.
En hier wordt zeitgeist m.i. een beetje eng: waar wil het naar toe? Je kan mensen niet vrij laten indien je voor andere mensen bepaald hebt wat de utopische situatie is. Of je doet mee in het systeem, of.... ja of wat? Wat gebeurde er met dissidenten in andere regimes waar vrijheid en individualiteit niet gerespecteerd werden? Dit is de keerzijde van een ideologie waarbij men zo stellig overtuigd is dat men weet wat de noden en behoeften en werkelijke wensen van andere mensen zijn. Men wordt blind voor het feit dat niet iedereen hetzelfde wil, maar overtuigd van het eigen gelijk wordt hen het zwijgen opgelegd. En dit is wat zeitgeist volgens mij volledig weglaat: individualisme, eigen wil. En daarmee bedoel ik niet dat iedereen maar vrij moet zijn om te doen wat hij wil, nee alles binnen het kader van gelijke rechten.
De 20 minuten die ik heb gezien geven mij een sterke propaganda feeling: het hypnotiserende muziekje, de hele sfeer is zo 'programming' achtig, met een boel praat over wetenschap om het geloofwaardiger te maken. Vergeet niet dat dit in de kern erg lijkt op communisme of eigenlijk beter new age occultisme. Ook de sterk anti-christelijke toon van zeitgeist is bekend, zoals in deel 1 naar voren kwam. Zeitgeist is naar mijn mening bedoeld om mensen uit het paradigma te halen waar we nu nog inzitten, datgene waar de rijkste en meest invloedrijke naties van het westen op zijn gebouwd: protestants christelijke ideeen, later gecombineerd met ideeen van de verlichting, en ons in de 'new age' te introduceren, de utopie van de occulte filosofien. Vrijheid heeft hierin geen plaats: bepaalde ideeen en overtuigingen zijn niet acceptabel, omdat ze indruisen tegen bepaalde aspecten die deel uitmaken van deze 'utopie'. Zodoende worden ze ongeloofwaardig gemaakt, geridiculiseerd, en worden we met iets nieuws geprogrammeerd. Volgens mij is iedereen echter ook wel bekend met het feit dat zeitgeist 1 door veel verschillende mensen debunked is (het eerste deel), wat meteen de vraag doet stellen hoeveel van de rest van de informatie die gegeven wordt betrouwbaar is, of hoe betrouwbaar. Ik ben zeer sceptisch richting deze serie, hoe overtuigend het ook allemaal gebracht wordt. Er zitten gaten in het verhaal.