Top 10 zwaarste studies?

Naar mijn mening worden talenstudies volledig onderschat..

Ik denk dat de mate van invloed van een studie op de maatschappij ook best onderstreept mag worden, en daarmee ook bestempeld mag worden met 'moeilijk' of 'uitdagend'.

Om alle glorie van de beta's maar even onderuit te schoppen: zonder enkele voorname professoren en geleerden in de Latijnse en Griekse taal zouden jullie niet eens kunnen werken met bijv. de stelling van Pythagoras(die origineel toch ECHT in het Grieks was geschreven).
De dermate mate van invloed van Latijn en Grieks op onze maatschappij wordt ten volste onterecht minachtend beschouwd..

Overigens ben ik wel van mening dat het echt een kwestie van smaak is.. De een is nu eenmaal goed in wat hij/zij doet, en zo geldt dat ook voor de ander.
Ook zag ik op dit topic de quote 'alfa's willen graag denken dat hun studie wat voostelt' de revue passeren en die vind ik al helemaal onterecht, omdat het hedendaags juist te beta's zijn die lekker lopen te pronken met het feit dat ze een sorteermachine moeten maken, maar wel even vergeten dat taal juist hetgene is wat dit allemaal mogelijk maakt.

Mijns inziens verdient daarom hoe dan ook de studie Grieks en Latijn de betiteling 'moeilijk' en denk dat deze studie niet misplaatst zou staan in het rijtje van jullie top 10.

Natuurlijk zijn er ook talenstudies(resp. Frans, Duits) die minder uitdagend zijn. Desondanks is het niet op zijn plaats hier te insinueren dat beta's net zo goed zijn in talen als alfa's, want dat is ook echt onzin(simpele hersenstudies vertellen ons dat dit absoluut niet het geval is).

Kortom: onterecht dat er alleen maar beta-studies als belangrijk worden betiteld.

quote:

Op maandag 19 december 2011 11:28 schreef Diefke het volgende:
Om alle glorie van de beta's maar even onderuit te schoppen: zonder enkele voorname professoren en geleerden in de Latijnse en Griekse taal zouden jullie niet eens kunnen werken met bijv. de stelling van Pythagoras(die origineel toch ECHT in het Grieks was geschreven).
De dermate mate van invloed van Latijn en Grieks op onze maatschappij wordt ten volste onterecht minachtend beschouwd..

Dit ga je niet menen. Gelukkig zijn er ook professoren Nederlands, anders hadden we helemaal geen Nederlands kunnen spreken. En ook niet vergeten dat er professoren kunstgeschiedenis zijn, anders hadden we niet van kunst kunnen genieten.

Een taal als Grieks of Latijn verdwijnt niet als er geen onderzoek naar wordt gedaan. Technische ontwikkelingen steunen daarentegen wel op onderzoek.

quote:

Op maandag 19 december 2011 11:33 schreef twaalf het volgende:

[..]

Dit ga je niet menen. Gelukkig zijn er ook professoren Nederlands, anders hadden we helemaal geen Nederlands kunnen spreken. En ook niet vergeten dat er professoren kunstgeschiedenis zijn, anders hadden we niet van kunst kunnen genieten.

Een taal als Grieks of Latijn verdwijnt niet als er geen onderzoek naar wordt gedaan. Technische ontwikkelingen steunen daarentegen wel op onderzoek.

Nu generaliseer je wat ik zeg.. Zeg ik dat dat voor alles geldt?
Jij studeert overduidelijk een betastudie.

Daarnaast mag niet vergeten worden dat er maar een handjevol mensen zich waagt een een studie als Grieks en Latijn, en dat heeft er echt niet alleen mee te maken dat volgens de menigte het niet interessant genoeg is.

quote:

Op maandag 19 december 2011 12:00 schreef Diefke het volgende:

[..]

Nu generaliseer je wat ik zeg.. Zeg ik dat dat voor alles geldt?
Jij studeert overduidelijk een betastudie.

Daarnaast mag niet vergeten worden dat er maar een handjevol mensen zich waagt een een studie als Grieks en Latijn, en dat heeft er echt niet alleen mee te maken dat volgens de menigte het niet interessant genoeg is.

Heb je hier bewijs voor? Ik ken weinig, lees nul, mensen die Grieks of Latijns zouden willen studeren.

quote:

Op maandag 19 december 2011 12:44 schreef JohnSpek het volgende:

[..]

Heb je hier bewijs voor? Ik ken weinig, lees nul, mensen die Grieks of Latijns zouden willen studeren.

Dan ken je er nu wel een.

econometrie, heb ik me laten vertellen

quote:

Op maandag 19 december 2011 12:57 schreef Asics het volgende:
econometrie, heb ik me laten vertellen

geheel met je eens dat dat ook een lastige studie is. Maar je bent het hopelijk toch met me eens dat het simpelweg dubieus te noemen is dat Econometrie de enige studie is in het 'virtuele' lijstje die geen voltallige betastudie te noemen is?

Mja... De ene studie is makkelijker dan de andere studie. Het is denk ik ook afhankelijk van waar je studeer. Tevens zeggen sommige studies niet zo heel veel. Rechtsgeleerdheid is bijvoorbeeld een vrij makkelijke studie, maar een goede jurist worden is ontzettend moeilijk. Soms zie ik zaken waar de cliënt beter af was geweest zonder de advocaat.

ik vind dat de sociale studies hier ook compleet onderschat.
Veel bèta opleidingen werken met regels. 1+1 is immers altijd 2 zijn in deze wetenschappen.
Veel sociale studies kennen geen regels. Ze hangen hun ideeen op aan theorieën, die je als student zoveel mogelijk hoort te kennen! Dat is veel leeswerk, snappen en deze theorieen ook nog in het 'wild' te zien spotten. Daarnaast is er binnen de sociale wetenschappen nooit één goed antwoord en kun je ook meerdere goede antwoorden krijgen. In de sociale wereld is 1+1 niet altijd 2, 2 kan wel een van de antwoorden zijn. Het is aan jou als sociale wetenschapper om met behulp van de juiste redenering en interpretatie het antwoord te vinden wat het meest passend dan wel logisch is.
Ook is informatie verzamelen in deze wereld niet makkelijk. Terwijl een gemiddelde bèta student lekker in zijn/haar labje zit, zit de gemiddelde sociale studie student in de buitenlucht informatie te verzamelen van mensen. En niets is zo breinbrekend als informatie van mensen. Zoveel verschillende visies op de wereld/'waarheid', waarvan een sociale wetenschapper verwacht wordt om door al die lagen en visies heen te prikken.
Dus sociale studies een eitje? echt niet.
En misschien wordt de gemiddelde bèta studie wel als ingewikkeld gezien, omdat ze vaak bezig zijn met zaken die abstract zijn. En niets schrikt de mensheid meer af, dan iets wat niet realistisch is.
Dan verder wat nu een zware studie maakt. In principe is een studie niets meer dan het aanleren van vaardigheden en kennis vanuit een bepaalde blik op de werkelijkheid, om de werkelijkheid beter te begrijpen. En de ene persoon is beter met een bepaalde vaardigheid dan andere.
Voor mij zou een wiskundige of een talen studie echt een hel zijn en ontzettend zwaar zijn. Terwijl voor een wiskunde student een sociale studie een complete hel zijn.
Of is de zwaarte van een studie gerelateerd aan het aantal contacturen en studie uren? Mocht dat zo zijn, dan scoren bèta studies inderdaad hoger. Maar wat 'laburen' zijn voor de ene studie, zijn lees uren voor de andere studie.
Tuurlijk zijn er studies die niets voorstellen, maar het is ook maar net hoe je daar als student mee omgaat.
Conclusie: de zwaarte van studie is maar net aan welke eisen het moet voldoen en hoe men er tegenaan kijkt. De gratie van zwaarte is maar net met welke bril je naar de werkelijkheid kijkt.

Sociale studies zijn een eitje, of de sociale wetenschap een eitje is valt over te twisten.
Voor een wiskundige is een sociale studie geen hel qua moeilijkheid, wellicht enkel omdat het zo saai is voor ze.

quote:

Op maandag 19 december 2011 14:32 schreef JohnSpek het volgende:
Sociale studies zijn een eitje, of de sociale wetenschap een eitje is valt over te twisten.
Voor een wiskundige is een sociale studie geen hel qua moeilijkheid, wellicht enkel omdat het zo saai is voor ze.

en wrm zijn ze een eitje dan? weinig college en veel leeswerk?

quote:

Op maandag 19 december 2011 14:40 schreef ieniminimuis het volgende:

[..]

en wrm zijn ze een eitje dan? weinig college en veel leeswerk?

Het vereist weinig intellectueel vermogen om de meeste theorieën te begrijpen van de sociale wetenschap.
Het moeilijkste is juist om de (simpel te begrijpen) theorieën te verzinnen. Om een concept in kaart te brengen en juist te formuleren (zoals de relatie tussen macht, conflict en sociaal kapitaal), is natuurlijk erg lastig.
Het verzinnen van eigen theorieën komt echter niet aan bod tijdens de studie, het is voornamelijk het interpreteren van een hoop theorieën.
Ik denk in mijn vorige alinea vooral vanuit de wetenschap. Natuurlijk is de uitvoering van de daadwerkelijke theorien in het dagelijks leven, bv pedagoog, ook erg lastig en dat zou een wiskundige, even generaliseren...., niet snel kunnen.
Dit heeft echter weer niks te maken met de zwaarte van de studie op zich.

quote:

Op maandag 19 december 2011 14:43 schreef JohnSpek het volgende:

[..]

Het vereist weinig intellectueel vermogen om de meeste theorieën te begrijpen van de sociale wetenschap.
Het moeilijkste is juist om de (simpel te begrijpen) theorieën te verzinnen. Om een concept in kaart te brengen en juist te formuleren (zoals de relatie tussen macht, conflict en sociaal kapitaal), is natuurlijk erg lastig.
Het verzinnen van eigen theorieën komt echter niet aan bod tijdens de studie, het is voornamelijk het interpreteren van een hoop theorieën.
Ik denk nu even vanuit de wetenschap, natuurlijk is de uitvoering van de daadwerkelijke theorien, bv pedagoog, ook erg lastig en dat zou een wiskundige, even generaliseren...., niet snel kunnen.
Dit heeft echter weer niks met de zwaarte van de studie op zich te maken.

Ben het gedeeltelijk eens. Het verzinnen (uitvinden, bedenken of theoretiseren) is natuurlijk in alle studies het moeilijkste en wordt ook meestal niet gedaan door studenten maar juist door professionals. Ben het wel eens dat sommige studies moeilijker zijn dan andere, omdat de theorie moeilijker te bevatten is. Verder ben ik het ook eens met dat de zwaarte van de studie niets zegt over de moeilijkheid van het werk waarvoor je gestudeerd hebt. Zo is Rechtsgeleerdheid een vrij makkelijke studie, maar een goede jurist worden is niet makkelijk. Goede juristen zie je m.i. heel weinig. Dit zal ook zou zijn bij de sociale wetenschap. Zo heb ik in mijn groep iemand zitten die gepromoveerde psychologe is. Volgens haar is de studie niet heel moeilijk. Het wordt pas moeilijk na je studie. Werk vinden en jezelf onderscheiden van de rest. Dit is natuurlijk haar ervaring daarmee.

Sociale wetenschappen studeren is enkel feitjes uit je hoofd knallen en daarna alles reproduceren d.m.v multiple-gok vragen. Komt weinig tot geen denken aan te pas.

quote:

Op maandag 19 december 2011 15:31 schreef Warren het volgende:
Sociale wetenschappen studeren is enkel feitjes uit je hoofd knallen en daarna alles reproduceren d.m.v multiple-gok vragen. Komt weinig tot geen denken aan te pas.

Niet bij kleinschalige sociale wetenschappen, waar het uitvalspercentage en de moeilijkheidsgraad meteen een stuk hoger ligt. Bijvoorbeeld de researchmasters in Groningen of Utrecht staan internationaal erg goed aangeschreven. Neemt niet weg dat de opleidingen doorgaans inderdaad te makkelijk zijn, ik denk echter dat het vakgebied dat helemaal niet is. Je ziet dan ook vaak een grote kloof tussen onderzoeker / docent en student, dat is jammer.

Researchmasters zijn dan ook van een heel ander niveau. Eigenlijk zoals normale masters horen te zijn.

quote:

Op maandag 19 december 2011 19:02 schreef Compatibel het volgende:

[..]

Niet bij kleinschalige sociale wetenschappen, waar het uitvalspercentage en de moeilijkheidsgraad meteen een stuk hoger ligt. Bijvoorbeeld de researchmasters in Groningen of Utrecht staan internationaal erg goed aangeschreven. Neemt niet weg dat de opleidingen doorgaans inderdaad te makkelijk zijn, ik denk echter dat het vakgebied dat helemaal niet is. Je ziet dan ook vaak een grote kloof tussen onderzoeker / docent en student, dat is jammer.

Ik kan niet spreken over (research)master. Mijn opmerking slaat op de bachelors.

Ik denk dat studies zoals Japans en Arabisch ook niet bepaald makkelijk zijn. De schriften zijn totaal anders dan het Romeinse, de talen zijn totaal niet verwant aan het Nederlands en veel klanken zijn voor Nederlanders moeilijk uit te spreken. Daarnaast leer je deze talen moeizamer omdat een kind een taal veel makkelijker oppikt dan een volwassene.

quote:

Op maandag 19 december 2011 21:19 schreef Leafeon672 het volgende:
Ik denk dat studies zoals Japans en Arabisch ook niet bepaald makkelijk zijn. De schriften zijn totaal anders dan het Romeinse, de talen zijn totaal niet verwant aan het Nederlands en veel klanken zijn voor Nederlanders moeilijk uit te spreken. Daarnaast leer je deze talen moeizamer omdat een kind een taal veel makkelijker oppikt dan een volwassene.

En na je studie Japans spreekt een tienjarige Japanner beter Japans.

hehehe. Een vriend van me ging Japans studeren. Hij is zelf Japans en vandaar ook zijn interesse. Na twee maanden is hij gestopt omdat de docenten slechter Japans spraken dan hij.

@Diefke
Ja, de wereld heeft er veel aan gehad dat oude teksten zijn bestudeerd. Zegt dat iets over de studie Latijn/Grieks? Nee.
Natuurlijk is het nuttig dat er wat mensen Grieks en Latijn studeren zodat leerlingen, waaronder bèta's, Grieks en Latijn kunnen leren maar dat zegt niets over de zwaarte van de studie en daar gaat deze draad toch over.
Jouw opmerking dat bèta's zwakker zijn in talen raakt kant noch wal. Graag een link naar dat onderzoek.
Ik kan je in ieder geval vertellen dat veel leerlingen die uitblinken in bètavakken eveneens uitblinken in de taalvakken die zij volgen. Ook Einstein was overigens zeker niet slecht in talen op de middelbare school, in Nederland zijn bekende voorbeelden o.a. nobelprijswinnaars (Bloembergen als ik me niet vergis), Dijkgraaf (voorzitter van de club van de belangrijkste Nederlandse wetenschappers) en Plasterk (een succesvolle biochemicus voordat hij minister werd). Ben Wilbrink, zelf een erkend toetsdeskundige, heeft op het forum van BeterOnderwijsNederland verwezen naar een Nederlands onderzoek waaruit bleek dat natuurkundestudenten opvallend hoge cijfers haalden op het VWO, ook voor de taalvakken. De genoemde voorbeelde (Plasterk was natuurlijk geen natuurkundige) zijn dus zeker geen toeval.

En nee, er zijn niet weinig mensen die Latijn en Grieks studeren omdat deze studierichtingen zwaar zijn, ofdat deze studierichtingen wel of niet zwaar zijn daar doe ik geen uitspraak over maar dat heeft hier in ieder geval niets mee te maken.
Het potentieel aan studenten die voor Grieks en Latijn kan kiezen wordt zeer beperkt doordat er te weinig gymnasia zijn (of doordat Grieks en Latijn geen keuzevakken zijn op het atheneum, wat jij wil) en doordat er nu eenmaal niet zoveel werkgelegenheid is voor classici, het tweede hangt natuurlijk weer gedeeltelijk samen met het eerste.

[ Bericht 0% gewijzigd door Bram_van_Loon op 20-12-2011 01:10:55 ]

@muis (is wat korter )
Inderdaad, de fundamenten van bètastudies zijn zeer simpel. Dat is de kracht van bètaonderzoek, juist door simpele elementen te gebruiken kan je complexe combinaties maken.
Dit principe zie je terug in de natuur om je heen alwaar alles wat jij aan levende wezens ziet, eender van wat voor rijk zij zijn (planten en dieren bijvoorbeeld), is opgebouwd uit eiwitten met wat vetzuren. Deze eiwitten zijn weer opgebouwd uitgaande van slechts zo'n 20 aminozuren (het is ietwat discutabel hoeveel essentiële aminozuren er zijn maar dat doet er nu even niet toe) en die zijn weer gemaakt uitgaande van slechts 4 basenparen en de overige structuren van DNA (er is een vijfde nodig maar niet voor de produktie van eiwitten).

Ander voorbeeldje: legosteentjes en soortgelijk speelgoed, of zo je wil bakstenen waar huizen van worden gemaakt. Simpele eenheden => complexe combinaties.
Nog een voorbeeld: dat apparaat wat mijn berichtje verstuurt naar dit forum. Al die elektronische schakelingen waaruit chips en geheugen bestaat zijn zelfs vaak opgebouwd met maar 1 schakelelement (vaak de nand-gate als ik me niet vergis aangezien deze relatief goedkoopt is).
Nog een voorbeeldje uit de natuur: het brein. Elke neuron heeft twee standen: geen signaal geven of wel een signaal geven. Desalniettemin zijn de meest complexe zaken mogelijk met het brein zoals jij weet.

Jij stelt dat sociaal onderzoek ongelofelijk ingewikkeld is aangezien er zoveel theorieën mogelijk zijn die moeilijk te verifiëren zijn. Dat is juist, het is inderdaad erg moeilijk om goed sociaal onderzoek te doen (het gebeurt naar het schijnt ook erg weinig) maar tegelijk houdt deze complexiteit natuurlijk wel in dat je moeilijk fatsoenlijke redeneringen kan opbouwen en dat velen van alles kunnen beweren wat onzin is en hiermee wegkomen.
Iets simpels is al zo moeilijk om goed te begrijpen en je kan simpele dingen combineren tot complexe gehelen, juist daar ligt de kracht in van exacte wetenschappen. Wiskunde onderscheidt zich van de exacte wetenschappen (ik volg nu even de angelsaksische definitie van wetenschap, met het grootste respect voor wiskunde) doordat wiskunde dit alles ook nog eens moet doen via inductie. Je doet vaststellingen waar je niet aan twijfelt, op basis van die vaststellingen bouw je axioma's op en op basis van die axioma's bouw je weer stellingen op die de basis vormen van weer andere stellingen.
Calculus is wat dat betreft ook poepeenvoudig, toch blijken veel mensen er enorm veel moeite mee te hebben want ze raken de draad kwijt, letterlijk als je elke stelling als een draad zou zien en de draadjes die hieraan hangen als de stellingen zien die hierop voortbouwen.


Even een vraagje aan iedereen: wat is het verschil tussen researchmasters en andere masters (aan het WO!)?
Wanneer wordt er gesproken van een researchmaster?

quote:

Op dinsdag 20 december 2011 01:09 schreef Bram_van_Loon het volgende:
@muis (is wat korter )
Inderdaad, de fundamenten van bètastudies zijn zeer simpel. Dat is de kracht van bètaonderzoek, juist door simpele elementen te gebruiken kan je complexe combinaties maken.
Dit principe zie je terug in de natuur om je heen alwaar alles wat jij aan levende wezens ziet, eender van wat voor rijk zij zijn (planten en dieren bijvoorbeeld), is opgebouwd uit eiwitten met wat vetzuren. Deze eiwitten zijn weer opgebouwd uitgaande van slechts zo'n 20 aminozuren (het is ietwat discutabel hoeveel essentiële aminozuren er zijn maar dat doet er nu even niet toe) en die zijn weer gemaakt uitgaande van slechts 4 basenparen en de overige structuren van DNA (er is een vijfde nodig maar niet voor de produktie van eiwitten).

Ander voorbeeldje: legosteentjes en soortgelijk speelgoed, of zo je wil bakstenen waar huizen van worden gemaakt. Simpele eenheden => complexe combinaties.
Nog een voorbeeld: dat apparaat wat mijn berichtje verstuurt naar dit forum. Al die elektronische schakelingen waaruit chips en geheugen bestaat zijn zelfs vaak opgebouwd met maar 1 schakelelement (vaak de nand-gate als ik me niet vergis aangezien deze relatief goedkoopt is).
Nog een voorbeeldje uit de natuur: het brein. Elke neuron heeft twee standen: geen signaal geven of wel een signaal geven. Desalniettemin zijn de meest complexe zaken mogelijk met het brein zoals jij weet.

Jij stelt dat sociaal onderzoek ongelofelijk ingewikkeld is aangezien er zoveel theorieën mogelijk zijn die moeilijk te verifiëren zijn. Dat is juist, het is inderdaad erg moeilijk om goed sociaal onderzoek te doen (het gebeurt naar het schijnt ook erg weinig) maar tegelijk houdt deze complexiteit natuurlijk wel in dat je moeilijk fatsoenlijke redeneringen kan opbouwen en dat velen van alles kunnen beweren wat onzin is en hiermee wegkomen.
Iets simpels is al zo moeilijk om goed te begrijpen en je kan simpele dingen combineren tot complexe gehelen, juist daar ligt de kracht in van exacte wetenschappen. Wiskunde onderscheidt zich van de exacte wetenschappen (ik volg nu even de angelsaksische definitie van wetenschap, met het grootste respect voor wiskunde) doordat wiskunde dit alles ook nog eens moet doen via inductie. Je doet vaststellingen waar je niet aan twijfelt, op basis van die vaststellingen bouw je axioma's op en op basis van die axioma's bouw je weer stellingen op die de basis vormen van weer andere stellingen.
Calculus is wat dat betreft ook poepeenvoudig, toch blijken veel mensen er enorm veel moeite mee te hebben want ze raken de draad kwijt, letterlijk als je elke stelling als een draad zou zien en de draadjes die hieraan hangen als de stellingen zien die hierop voortbouwen.

Mag ik vragen wat je studeert aan de TU?

quote:

Op dinsdag 20 december 2011 00:58 schreef Bram_van_Loon het volgende:
@Diefke
Jouw opmerking dat bèta's zwakker zijn in talen raakt kant noch wal. Graag een link naar dat onderzoek.
Ik kan je in ieder geval vertellen dat veel leerlingen die uitblinken in bètavakken eveneens uitblinken in de taalvakken die zij volgen.

Ik kom nogal veel met classici in aanraking, en die vertellen mij ook dat de beste leerlingen Latijn/Grieks geen CM of EM doen, maar NG of NT. Begrijpelijk, aangezien Latijn en Grieks heel gestructureerde talen zijn. Haast exact zelfs. Zelf heb ik ook gymnasium NT gedaan, en ik merkte ook dat het voor een taal de exacte kant op ging (en dat de leerlingen met een Maatschappij-profiel ondergemiddeld presteerden).

Misschien zijn leerlingen met EM/CM wel beter in de kunstreceptie en dergelijke, maar zonder een solide basis (het vertalen) heb je daar natuurlijk ook niet veel aan.

ik moet wel eerlijk bekennen dat ik niet zo veel verstand heb van de algemene studie, ik studeer nl in de enclave die Wageningen Universiteit heet en waar iedereen een BSc en MSc graad krijgt, zelfs de mensen die een sociale studie doen.
Zelf studeer ik Bos- en Natuurbeheer (MSc) en dan de sociale richting op, ik doe momenteel een afstudeervak in Ghana met betrekking tot cultuur en geloof in relatie met heilige bossen, een sociaal bijna antropologisch onderzoek.
Nu heb ik ook wel ecologisch onderzoek gedaan in mijn studie en ik moet toch wel bekennen dat de voorbereiding en het onderzoek zelf voor een sociaal onderzoek toch een stuk ingewikkelder ligt.

Toch zal de discussie nooit eindigen wat nou een zware studie is. Toch zijn er geen pret studies in Wageningen, gelukkig maar!

en @ bram om je vraag te beantwoorden: een research master is meestal een master voor een Bachelor of Arts studie waar meestal een een jarige master opvolgt (Master of Arts), maar in het geval van een research master duurt deze 2 jaars en krijg je vaak de titel Master of Science als je klaar bent. Wat een research master uitzonderlijk maakt is dat je meer zelfstandig onderzoek doet, je wordt dus klaargestoomd voor het onderzoekswereldje. Vaak moet je een hoog gemiddeld cijfer hebben om toegelaten te worden.
Bij een BSc hoort meestal wel een MSc en deze duurt ook 2 jaar. Ook voor een BSc bestaan er research masters met toelatingseisen en meer gespecificeerd om research.