Oh god, wat heb ik me weer zitten ergeren aan Annemarie en Marcel.

!
Annemarie toont geen interesse in haar mannen en lijkt de hele deelname te beschouwen als het vervullen van werkzaamheden: tanden op elkaar en dat klusje klaren. Een en al zakelijkheid. Haar argumentatie voor het wegsturen van Johannes was dan ook veelzeggend: "ja, er moet er één weg."

!
En dat continue gepraat in cliché's; doodmoe word ik ervan. "Ja, maar als je continu gaat nadenken over hoe anderen je zien, wordt het ook niet wat." Ja, dat is het andere uiterste, grafkut.
Marcel haalt me het bloed onder de nagels vandaan met z'n verwijfde, Limburgse stemgeluid, z'n compleet nietszeggende antwoorden op de persoonlijke vragen van de vrouwen, z'n truttigheid, z'n hoofd dat ie schuin houdt als hij praat, etc.
Ik moest wel lachen toen Gijsbert zei dat ie wel kinderen wil. Dan mag de boerderij toch wel wat opgeknapt worden, anders halen die kinderen hun tiende levensjaar niet met die pruttel daar.
Op maandag 5 september 2016 23:16 schreef -Deluzion- het volgende:En ik antwoord liever niet op Fascination. aka Alex Vause.