OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dat het in de praktijk minder romantisch is dan het lijkt, ben ik me van bewust.
Ik begrijp dat je dus zelf geen 'zin' hebt in een pleegkind, maar vind je het an sich wel goed dat er mensen zijn die pleegkinderen opvangen? Sta je daar achter? En ben je overtuigd van de juiste intenties van deze mensen?
Ik begrijp dat je dus zelf geen 'zin' hebt in een pleegkind, maar vind je het an sich wel goed dat er mensen zijn die pleegkinderen opvangen? Sta je daar achter? En ben je overtuigd van de juiste intenties van deze mensen?
Jazeker, waar moeten ze anders naartoe 
? en ik geloof echt wel dat er duizenden perfecte pleeggezinnen zijn, ik had alleen wel erg veel pech 
maar ik hoef er geen, ik heb liever the real deal.
en ik zou absoluut onderscheid maken tussen mijn eigen kind en die van een ander.
ik ken mijzelf
? en ik geloof echt wel dat er duizenden perfecte pleeggezinnen zijn, ik had alleen wel erg veel pech maar ik hoef er geen, ik heb liever the real deal.
en ik zou absoluut onderscheid maken tussen mijn eigen kind en die van een ander.
ik ken mijzelf
Ik denk dat mensen liegen wanneer ze zeggen geen onderscheid te maken tussen hun eigen en een pleegkind. Vooral als het maar kort bij hen is. Me het handig is om het richting het kind uit te spreken is een ander verhaal.
[ Bericht 0% gewijzigd door Ssserpente op 23-07-2011 12:15:00 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Ssserpente op 23-07-2011 12:15:00 ]
haha nee dat is niet handig nee.
Maar dat bedoel ik, ik zou eerder kiezen voor een pleegkind als ik zelf geen kinderen zou hebben. Kinderen houden dat gevoel ook wel, je bent altijd tweede keus..
Maar dat bedoel ik, ik zou eerder kiezen voor een pleegkind als ik zelf geen kinderen zou hebben. Kinderen houden dat gevoel ook wel, je bent altijd tweede keus..
Interessante informatie heb je gevonden, Ssserpente. Ik kan me goed voorstellen dat je pleegzorg niet ziet zitten. Zelf sta ik er dubbel in. Voor nu is het nog niets voor ons, niet zolang we zelf nog proberen kinderen te krijgen (of -- als dat helemaal niet lukt -- als we nog niet gewend zijn aan het idee dat we zelf geen kinderen krijgen). Misschien dat we het dan later wel willen maar dat is echt iets heel anders dan een kind krijgen of adopteren. Als pleegouder ben je meer hulpverlener; daar moet je op een heel andere manier instaan, naar mijn idee. Daarom begrijp ik heel goed dat je dat niet ziet zitten.
This life was not for you
though I learned from you
that beauty need only be a whisper
though I learned from you
that beauty need only be a whisper
Wat een verhaal kleurdoos... heftig hoor!
Ook in de pleegzorg zijn trouwens kinderen die geen contact hebben met hun biologische ouders en 'voorgoed' bij het pleeggezin gaan wonen.
Ik ben zelf opgegroeid met een pleegbroertje en zusje (beide wel met een verstandelijke handicap) en aangezien ze allebei zijn afgestaan door hun ouders zijn ze gewoon voor altijd bij ons komen wonen. Mijn broertje kwam één dag voor zijn eerste verjaardag (ik was toen bijna 3) en mijn zusje toen ze 2,5 maand oud was (ik was toen 11). Mijn broertje woont inmiddels in een kleinschalige woonvorm voor verstandelijk gehandicapten, mijn zusje (nu 20) woont nog bij mijn ouders. Voor zover ik het ervaren heb, voelen mijn ouders dezelfde liefde voor hun biologische kinderen (ik heb ook nog een biologische zus) als voor hun pleegkinderen en voor mij voelt dat ook zo.
Mijn zusje is trouwens, toen ze een jaar of 10 was, uiteindelijk geadopteerd door mijn ouders. Daar werden haar biologische ouders toen wel over ingelicht en daar mochten ze nog wel bezwaar tegen aantekenen (dat was dus nog wel even spannend), maar dat hebben ze niet gedaan.
Ook in de pleegzorg zijn trouwens kinderen die geen contact hebben met hun biologische ouders en 'voorgoed' bij het pleeggezin gaan wonen.
Ik ben zelf opgegroeid met een pleegbroertje en zusje (beide wel met een verstandelijke handicap) en aangezien ze allebei zijn afgestaan door hun ouders zijn ze gewoon voor altijd bij ons komen wonen. Mijn broertje kwam één dag voor zijn eerste verjaardag (ik was toen bijna 3) en mijn zusje toen ze 2,5 maand oud was (ik was toen 11). Mijn broertje woont inmiddels in een kleinschalige woonvorm voor verstandelijk gehandicapten, mijn zusje (nu 20) woont nog bij mijn ouders. Voor zover ik het ervaren heb, voelen mijn ouders dezelfde liefde voor hun biologische kinderen (ik heb ook nog een biologische zus) als voor hun pleegkinderen en voor mij voelt dat ook zo.
Mijn zusje is trouwens, toen ze een jaar of 10 was, uiteindelijk geadopteerd door mijn ouders. Daar werden haar biologische ouders toen wel over ingelicht en daar mochten ze nog wel bezwaar tegen aantekenen (dat was dus nog wel even spannend), maar dat hebben ze niet gedaan.
Zou dat ook niet te maken kunnen hebben met dat er toch nog een behoefte is aan een bepaalde hechtingsvorm? Een hechting die je dan dus krijgt met je eigen kind (als het goed is).quote:Op zaterdag 23 juli 2011 10:57 schreef Ssserpente het volgende:
Ik vind het zo opvallend dat mensen die zijn geadopteerd of zijn opgevangen als pleegkind later zelf nauwelijks de behoefte lijken te hebben om kinderen op dezelfde manier te 'helpen'. Zou dat komen omdat ze het zelf destijds niet als 'hulp' hebben ervaren?
Interessante, maar heftige verhalen hier trouwens.
Er zullen vast ook een heleboel goede verhalen zijn van adoptiekinderen. Ik hoor hier helaas meestal ook alleen de negatieve verhalen, maar dat ligt aan m'n werk binnen de psychiatrie.
Er zullen vast ook een heleboel goede verhalen zijn van adoptiekinderen. Ik hoor hier helaas meestal ook alleen de negatieve verhalen, maar dat ligt aan m'n werk binnen de psychiatrie.
Mijn vriendin had eerst een pleegkind (vanaf 6 wkn bij haar) voordat haar eigen kindje geboren werd (toen was pleegkind ruim 2,5jaar).quote:
Ik denk dat mensen liegen wanneer ze zeggen geen onderscheid te maken tussen hun eigen en een pleegkind. Vooral als het maar kort bij hen is. Me het handig is om het richting het kind uit te spreken is een ander verhaal.
Toen ze zwanger was, heeft ze altijd gezegd dat ze als ze op dát moment moest kiezen tussen beide kinderen, dat ze dan had gezegd dat het ongeboren kind weg moest.
Nu haar eigen kindje er is, zegt ze dat ze wel een wezenlijk innerlijk verschil voelt. Ze zou voor beide kinderen echt álles doen en geven, maar het gevoel voor haar eigen kind gaat veel dieper (zegt zij), veel basaler.
Ow en zij heeft ook zelf in een pleeggezin gezeten. Zij heeft nog heel goed contact met haar pleegmoeder.
maar dat is ook gewoon logisch, ik heb nog nooit een sterkere band gehad met iemand dan de band die ik heb met Elin en waarschijnlijk met Polle straks.
ik heb mijzelf nooit kunnen herkennen in iemand, geen karaktertrekje of eigenschap, ik hoorde nooit ergens bij. net als verjaardagen bijv. ik kreeg op de kindertehuizen en internaten NOOIT bezoek op mijn verjaardag..want familie heb je gewoonweg niet.
ik heb mijzelf nooit kunnen herkennen in iemand, geen karaktertrekje of eigenschap, ik hoorde nooit ergens bij. net als verjaardagen bijv. ik kreeg op de kindertehuizen en internaten NOOIT bezoek op mijn verjaardag..want familie heb je gewoonweg niet.
Ik heb een pleegbroer die ik eigenlijk nooit zo, maar gewoon m'n broer noem... Hij was 13 toen hij bij ons kwam, ik vond dat toen nog wel spannend kan ik mezelf herinneren. Gewoon zomaar ineens een broer erbij... (en ik had er al 4 
)
Zelf heb ik onlangs ook een informatiepakket opgevraagd over pleegzorg, dit nadat we het plan om eventueel een kind te adopteren hebben laten varen. Beweegredenen eigenlijk hetzelfde als die van ssserpente. Het doorlezen van alle sites die er zo'n beetje over te vinden zijn heeft me echter wel een beetje doen terugschrikken. Ik dacht altijd dat er heel erg veel weeskinderen waren en dat je een kind zo ook echt iets kon bieden, maar de werkelijkheid is eigenlijk dat je in steeds meer landen alleen nog kinderen met een handicap mag adopteren en de wachtlijsten steeds langer worden. Ik heb absoluut geen problemen met handicaps, maar als de wachtlijsten al zo lang zijn wil ik, nu ik al een gezond kind heb, niet zomaar 'voordringen'... Aangezien het gevoel dat we iemand iets mee willen geven wel blijft bestaan dus een informatiepakket pleegzorg opgevraagd. Binnenkort ook nog naar een bijeenkomst en dan bepalen of het echt iets voor ons is.
Mijn broer is er erg goed door terecht gekomen, hij heeft kansen gekregen die hem anders voorbij gegaan waren. (heeft ook slechte opvangadressen gehad voor hij bij ons kwam) Ik heb zelf ook nooit het idee gehad dat m'n ouders ons voortrokken ten opzichte van hem. Soms was het zelfs andersom vond ik... (maar hey, ik was toen aan het puberen, ik vond de hele wereld onéérlijk...
)
Enfin, nog geen definitieve keus hier dus....
) Zelf heb ik onlangs ook een informatiepakket opgevraagd over pleegzorg, dit nadat we het plan om eventueel een kind te adopteren hebben laten varen. Beweegredenen eigenlijk hetzelfde als die van ssserpente. Het doorlezen van alle sites die er zo'n beetje over te vinden zijn heeft me echter wel een beetje doen terugschrikken. Ik dacht altijd dat er heel erg veel weeskinderen waren en dat je een kind zo ook echt iets kon bieden, maar de werkelijkheid is eigenlijk dat je in steeds meer landen alleen nog kinderen met een handicap mag adopteren en de wachtlijsten steeds langer worden. Ik heb absoluut geen problemen met handicaps, maar als de wachtlijsten al zo lang zijn wil ik, nu ik al een gezond kind heb, niet zomaar 'voordringen'... Aangezien het gevoel dat we iemand iets mee willen geven wel blijft bestaan dus een informatiepakket pleegzorg opgevraagd. Binnenkort ook nog naar een bijeenkomst en dan bepalen of het echt iets voor ons is.
Mijn broer is er erg goed door terecht gekomen, hij heeft kansen gekregen die hem anders voorbij gegaan waren. (heeft ook slechte opvangadressen gehad voor hij bij ons kwam) Ik heb zelf ook nooit het idee gehad dat m'n ouders ons voortrokken ten opzichte van hem. Soms was het zelfs andersom vond ik... (maar hey, ik was toen aan het puberen, ik vond de hele wereld onéérlijk...
)Enfin, nog geen definitieve keus hier dus....
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Wij verwachten eind dit jaar de rekening van de VIA cursus voor adoptie.
Wij zijn ons heel erg bewust van de 'negatieve' kanten van adoptie. Nu wil ik wel aangeven dat naar mijn mening niet alle informatie klopt. Dat er bijvoorbeeld meer wensouders dan adoptiekinderen zijn is volgens mij niet waar. De reden dat de wachtlijsten enorm oplopen heeft veel te maken met o.a. bureaucratie in land van afkomst, meer aanbod van special needs kinderen (en vraag naar gezonde kinderen). Ik weet van een aantal landen dat de kindertehuizen uitpuilen met kinderen, maar dat door de lange procedures de adopties niet goed doorlopen. Daarbij komt nog dat Nederland weer andere regels hanteert dan bijvoorbeeld de VS, waardoor een bepaalde special need wel naar de VS geadopteerd mag worden, maar niet naar Nederland, zelfde kan gelden voor leeftijden.
Zelf kiezen wij bewust voor een special needs kind. Reden hiervoor is dat juist deze kinderen heel veel baat hebben bij adoptie. Ik denk dat wij redelijk openstaan voor zwaardere SN's, maar hoe of wat zal denk ik pas duidelijk worden na de VIA en de raadsgesprekken.
Afgelopen week hebben wij ook informatie over pleegzorg opgevraagd, maar vanwege de adoptie schuiven we dit wel op de lange baan, omdat het nog wel eens voorkomt dat het problemen geeft voor je adoptieprocedure.
Wij zijn ons heel erg bewust van de 'negatieve' kanten van adoptie. Nu wil ik wel aangeven dat naar mijn mening niet alle informatie klopt. Dat er bijvoorbeeld meer wensouders dan adoptiekinderen zijn is volgens mij niet waar. De reden dat de wachtlijsten enorm oplopen heeft veel te maken met o.a. bureaucratie in land van afkomst, meer aanbod van special needs kinderen (en vraag naar gezonde kinderen). Ik weet van een aantal landen dat de kindertehuizen uitpuilen met kinderen, maar dat door de lange procedures de adopties niet goed doorlopen. Daarbij komt nog dat Nederland weer andere regels hanteert dan bijvoorbeeld de VS, waardoor een bepaalde special need wel naar de VS geadopteerd mag worden, maar niet naar Nederland, zelfde kan gelden voor leeftijden.
Zelf kiezen wij bewust voor een special needs kind. Reden hiervoor is dat juist deze kinderen heel veel baat hebben bij adoptie. Ik denk dat wij redelijk openstaan voor zwaardere SN's, maar hoe of wat zal denk ik pas duidelijk worden na de VIA en de raadsgesprekken.
Afgelopen week hebben wij ook informatie over pleegzorg opgevraagd, maar vanwege de adoptie schuiven we dit wel op de lange baan, omdat het nog wel eens voorkomt dat het problemen geeft voor je adoptieprocedure.
Mijn moeder heeft ook in een pleeggezin gewoond zonder contact met haar eigen ouders.
Dat is nog heel wat jaren terug en de kindertehuizen waren toen nog een hel. Haar pleegmoeder behandelde haar net zo als haar eigen kinderen alleen haar eigen kinderen waren redelijk jaloers ze waren al in de puberteit en toen kwam er ineens een kleuter bij.
Dat is nog heel wat jaren terug en de kindertehuizen waren toen nog een hel. Haar pleegmoeder behandelde haar net zo als haar eigen kinderen alleen haar eigen kinderen waren redelijk jaloers ze waren al in de puberteit en toen kwam er ineens een kleuter bij.
Hallo,
ouderlijkgezag fok.
Ik heb mijn hele leven al in mijn hoofd gehad dat ik een kind wil adopteren,
maar nu ik op een leeftijd ben dat kinderen een meer voorkomend gespreks onderwerp is bij vrienden word ik natuurlijk vreemd aan gekeken door bosjes vriendinnen als ik mijn wens voor niet een eigen kind, maar een adoptie kind van 1-4 jaar, uit.
Hoe dan ook ben ik niet van mijn stuk gebracht,
maar wil ik wel graag vragen of er mensen op fok zijn met een adoptie kind of kinderen en wat hun verhaal is.
Hoe is het allemaal gelopen en hoe is het met het kind? Hoe reageren vrienden en familie?
Het gebruikelijke...
ouderlijkgezag fok.
Ik heb mijn hele leven al in mijn hoofd gehad dat ik een kind wil adopteren,
maar nu ik op een leeftijd ben dat kinderen een meer voorkomend gespreks onderwerp is bij vrienden word ik natuurlijk vreemd aan gekeken door bosjes vriendinnen als ik mijn wens voor niet een eigen kind, maar een adoptie kind van 1-4 jaar, uit.
Hoe dan ook ben ik niet van mijn stuk gebracht,
maar wil ik wel graag vragen of er mensen op fok zijn met een adoptie kind of kinderen en wat hun verhaal is.
Hoe is het allemaal gelopen en hoe is het met het kind? Hoe reageren vrienden en familie?
Het gebruikelijke...
Wat is de aanleiding als ik vragen mag?
Is het de vrees om zwanger te zijn?
Is het de vrees om zwanger te zijn?
Regardant au tour de moi sur ce site, toujours partout continuellement, c'est moi qui tente de trouver ceux qui me veulent répondre tout ce que je me demande pendant ma randonnée de survie en grandissant.
-
[ Bericht 100% gewijzigd door schommelstoel op 10-10-2011 20:34:22 ]
[ Bericht 100% gewijzigd door schommelstoel op 10-10-2011 20:34:22 ]
You have to stop the Q-tip when there's resistance!
Tussen mijn 4e en 6e gingen wij op vakantie naar dezelfde camping in Frankrijk,
waar ik bevriend raakte met een meisje die geadopteerd was samen met haar zusje uit India.
Ik, nou ja, ben een intelligent persoon en als 4 jarige natuurlijk hotel de botel nieuwsgierig over dit onderwerp en heb gepraat met haar moeder.
En daar was ik kennelijk zo onder de indruk van dat ik zelf van mening was, dat ik ook wilden adopteren. En dit gevoel heeft me nooit verlaten.
Daarbij, en ik ben echt geen wereld reddende veganist, ben ik best wel van mening.. dat er geen reden is nog een kind op de wereld te zetten als er al vele kinderen zonder zijn.
Ik heb wel een paar vriendinnen die vinden dat ik wel een mooi kindje zou krijgen en dus van mening zijn dat ik mijn genen zou moeten door zetten, maar dat vind ik zelf een beetje zwakke reden [heb ik tenslotte een zus voor]
waar ik bevriend raakte met een meisje die geadopteerd was samen met haar zusje uit India.
Ik, nou ja, ben een intelligent persoon en als 4 jarige natuurlijk hotel de botel nieuwsgierig over dit onderwerp en heb gepraat met haar moeder.
En daar was ik kennelijk zo onder de indruk van dat ik zelf van mening was, dat ik ook wilden adopteren. En dit gevoel heeft me nooit verlaten.
Daarbij, en ik ben echt geen wereld reddende veganist, ben ik best wel van mening.. dat er geen reden is nog een kind op de wereld te zetten als er al vele kinderen zonder zijn.
Ik heb wel een paar vriendinnen die vinden dat ik wel een mooi kindje zou krijgen en dus van mening zijn dat ik mijn genen zou moeten door zetten, maar dat vind ik zelf een beetje zwakke reden [heb ik tenslotte een zus voor]
Ah, nou die heb ik echt helemaal gemist >:/quote:Op maandag 10 oktober 2011 19:08 schreef Pvoesss het volgende:
[Adoptie] Waar blijft die ooievaar nou...? deel 3
Hier zitten al wat mensen verzameld.
Ik nog zoeken.
Ty
edit:
zie wel dat dat topic al behoorlijk lang niet actief is,
dus ik hoop dat de mods deze gerichte vraag nog even laten staan.
Om precies dezelfde reden was ik ook voornemens om te adopteren. Maar een hoop speurwerk vertelde mij dat het (helaas?) niet zo in elkaar steekt. Er zijn namelijk meer wensouders dan adoptiekinderen. De vraag houdt het aanbod dus in stand. Bovendien wordt er, doordat er zoveel wensouders zijn, onvoldoende geïnvesteerd in het geven van zorg ter plekke. En uit onderzoek blijkt dat dat toch echt het beste is; de gevolgen van een kind uit z'n eigen cultuur halen worden vaak onderschat.quote:Op maandag 10 oktober 2011 19:07 schreef LolaLovesYou het volgende:
Tussen mijn 4e en 6e gingen wij op vakantie naar dezelfde camping in Frankrijk,
waar ik bevriend raakte met een meisje die geadopteerd was samen met haar zusje uit India.
Ik, nou ja, ben een intelligent persoon en als 4 jarige natuurlijk hotel de botel nieuwsgierig over dit onderwerp en heb gepraat met haar moeder.
En daar was ik kennelijk zo onder de indruk van dat ik zelf van mening was, dat ik ook wilden adopteren. En dit gevoel heeft me nooit verlaten.
Daarbij, en ik ben echt geen wereld reddende veganist, ben ik best wel van mening.. dat er geen reden is nog een kind op de wereld te zetten als er al vele kinderen zonder zijn.
Ik heb wel een paar vriendinnen die vinden dat ik wel een mooi kindje zou krijgen en dus van mening zijn dat ik mijn genen zou moeten door zetten, maar dat vind ik zelf een beetje zwakke reden [heb ik tenslotte een zus voor]
Deze, en veel andere argumenten die voor mij de doorslag gaven om niet te adopteren, vind je in het ooievaarstopic. Ik raad je echt aan om het even door te lezen.
Edit: Dit stuk was voor mij de eye-opener en it deze post leg ik uit waarom we van adoptie afzien.
[ Bericht 4% gewijzigd door Ssserpente op 10-10-2011 20:30:42 ]
Ik heb nog niet tijd genomen je links te lezen,quote:
[..]
Om precies dezelfde reden was ik ook voornemens om te adopteren. Maar een hoop speurwerk vertelde mij dat het (helaas?) niet zo in elkaar steekt. Er zijn namelijk meer wensouders dan adoptiekinderen. De vraag houdt het aanbod dus in stand. Bovendien wordt er, doordat er zoveel wensouders zijn, onvoldoende geïnvesteerd in het geven van zorg ter plekke. En uit onderzoek blijkt dat dat toch echt het beste is; de gevolgen van een kind uit z'n eigen cultuur halen worden vaak onderschat.
Deze, en veel andere argumenten die voor mij de doorslag gaven om niet te adopteren, vind je in het ooievaarstopic. Ik raad je echt aan om het even door te lezen.
Edit: Dit stuk was voor mij de eye-opener en it deze post leg ik uit waarom we van adoptie afzien.
maar ik denk dat ik al een vermoeden heb van waar deze over gaan.
Ik ben niet iemand die de illusie heeft dat ik een perfect ,heel en gezond kind krijg als ik adopteer,
helemaal omdat ik het liefst een kind tussen de 4 en 8 zou willen adopteren.
Dus een kind wat bewust wat heeft mee gemaakt, bewust is dat hij of zij geadopteerd is en weet dat ik niet zijn "echte" ouder ben.
Ik verwacht ook niet een kind wat geen antwoorden wil of gaat zoeken. Dat zou ik niet eens willen!
En ik verwacht al helemaal niet dat het kind zijn eigen, echte ouders nooit meer zou willen zien.
En ik verwacht ook niet dat het kind zijn/haar eigen ouders niet ook als zijn/haar ouders ziet of gaat zien.
Ik heb genoeg mee gemaakt ook met vrienden en jongere zusjes en broertjes van vrienden om te weten wat voor kinderen dat zijn.
Waaronder ik er nog 2 half in mijn huis heb wonen als het thuis raar loopt.
Dus de keus is wel heel bewust voor een probleem kind een rustige plek te geven.
klinkt misschien raar,
maar toch.
Zo te lezen is je vermoeden verkeerd, misschien toch maar even de linkjes lezen voor je reageert. Als je een probleemkind een rustige plek wil geven kun je beter pleegouderschap overwegen, pleegouders zijn namelijk wel ontzettend hard nodig.quote:
[..]
Ik heb nog niet tijd genomen je links te lezen,
maar ik denk dat ik al een vermoeden heb van waar deze over gaan.
quote:
Ik heb genoeg mee gemaakt ook met vrienden en jongere zusjes en broertjes van vrienden om te weten wat voor kinderen dat zijn.
Ja, dat klinkt raar ja.quote:klinkt misschien raar,
maar toch.
Bovendien vind ik het ook nogal pedant overkomen om (terwijl je nota bene vraagt om info en ervaringen) de gegeven linkjes in het adoptietopic zo maar aan de kant te schuiven. Het is zeer interessante materie die Ssserpente ter overweging geeft. Als je werkelijk over wil gaan tot adoptie mag ik hopen dat je genuanceerder en weloverwogener een keuze maakt en je bewust bent van je onderliggende motieven.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik heb het niet over special need-kinderen. Als je de moeite had genomen om de links te lezen ipv te reageren op iets dat je niet gelezen hebt, had je dat kunnen weten.quote:
[..]
Ik heb nog niet tijd genomen je links te lezen,
maar ik denk dat ik al een vermoeden heb van waar deze over gaan.
Ik ben niet iemand die de illusie heeft dat ik een perfect ,heel en gezond kind krijg als ik adopteer,
helemaal omdat ik het liefst een kind tussen de 4 en 8 zou willen adopteren.
Dus een kind wat bewust wat heeft mee gemaakt, bewust is dat hij of zij geadopteerd is en weet dat ik niet zijn "echte" ouder ben.
Ik verwacht ook niet een kind wat geen antwoorden wil of gaat zoeken. Dat zou ik niet eens willen!
En ik verwacht al helemaal niet dat het kind zijn eigen, echte ouders nooit meer zou willen zien.
En ik verwacht ook niet dat het kind zijn/haar eigen ouders niet ook als zijn/haar ouders ziet of gaat zien.
Ik heb genoeg mee gemaakt ook met vrienden en jongere zusjes en broertjes van vrienden om te weten wat voor kinderen dat zijn.
Waaronder ik er nog 2 half in mijn huis heb wonen als het thuis raar loopt.
Dus de keus is wel heel bewust voor een probleem kind een rustige plek te geven.
klinkt misschien raar,
maar toch.
Ik heb het erover dat adoptie niet in het belang is van het kind. Er is namelijk sprake van een vraaggestuurde markt. En een vraaggestuurde markt draait om geld. Met alle gevolgen van dien.
In een onderzoek van Justitiële Verkenning (Adoptie onder Vuur) staat het volgende:
Voordat ik mij in adoptie verdiepte, was ik er ook heilig van overtuigd iets goeds te willen. Ik had veel liefde te geven en waarom zou ik nog een kindje op de wereld zetten terwijl ze aan de andere kant van de wereld verhongerden? Maar ik ben erop teruggekomen, puur door het simpele feit dat er te weinig adoptiekinderen zijn om in de vraag te voorzien.quote:• Vraag en aanbod worden door professionele partijen op elkaar afgestemd. Door een stijgende vraag en dalend aanbod van beschikbare kinderen, groeien de wachtlijsten en ontstaat een opwaartse druk op de economische waarde per adoptiekind. Op deze manier komen economische krachten in het spel die, ondanks de oprechte bedoelingen van de meeste adoptieouders en een gewetensvol toezicht door overheden, onvermijdelijk tot onwenselijke effecten leiden. De commissie-Kalsbeek, die in opdracht van de minister van Justitie onderzoek heeft gedaan naar interlandelijke adoptie, constateert in haar rapport een groeiende discrepantie tussen het aantal potentiële adoptieouders en het aantal kinderen dat voor adoptie in aanmerking komt. De vraag uit het rijke westen lokt telkens nieuw aanbod van adoptiekinderen uit arme landen uit. Daarbij is adoptie een industrie geworden waarbij de belangen van het kind ondergeschikt kunnen raken aan de commerciële belangen van bemiddelaars en andere dienstverleners.
Om een kind te redden hoef je het dus niet te doen; dus raad ik je aan om, zoals Moonah al adviseert, goed na te denken over je onderliggende motieven.
En echt, het is droge kost, maar neem iig even de moeite om Adoptie onder Vuur te lezen. Wmb verplichte kost wanneer je je wilt verdiepen in adoptie.
[ Bericht 1% gewijzigd door Ssserpente op 12-10-2011 13:53:07 ]
Ik gw toch even een merge aanvrwgen, want oud of niet, dat is hét adoptie-topic en dat loopt prima als er opnieuw in gepost wordt.
Dus jouw gerichte vraag past daar prima.
Dus jouw gerichte vraag past daar prima.
***
Goh, ook ik wist niet dat adoptie tegenwoordig zo in elkaar steekt. Dit is absoluut een eye opener voor mij.
👍Wanneer krijg ik de FA rechten terug?
Op maandag 11 juli 2011 17:38 schreef Bart het volgende:
Je bent echt een unieke verschijning, vind ik altijd wel grappig als ik jou ergens zie posten :D.
Op maandag 11 juli 2011 17:38 schreef Bart het volgende:
Je bent echt een unieke verschijning, vind ik altijd wel grappig als ik jou ergens zie posten :D.
Adoptiemoeder hier. Ik denk dat je in een fase zit dat je alles moet lezen over adoptie wat je vinden kunt. Ik raad je aan de links van Ssserpente te lezen. Het is echt interessant.
Met een meidenkwartet
Cathmar, mag ik vragen welke motieven jullie hadden? En wat de reden is geweest om voor adoptie te gaan?
Ik vond adoptie ook altijd een mooi iets, en dat is het in principe ook wel. Maar al jaren geleden kwam ik steeds meer tegen over de donkere kanten. Ik ben nog heel jong hoor en ook niet toe aan kinderen. Maar het interesseerde me altijd al en ik heb me er wel redelijk in verdiept. Doordat er zoveel wensouders zijn die zelf geen kinderen kunnen krijgen vind ik eigenlijk dat je die niet in de weg moet zitten als je zelf al kinderen hebt of die kunt krijgen.
Als je vind dat er teveel kinderen op de wereld zijn of die kindjes wilt helpen dan kun je beter geld steken in projecten voor meisjesonderwijs, gezondheid en seksuele voorlichting. Met name dat eerste is iets wat echt helpt aan het verbeteren van de situatie op lange termijn.
Als je vind dat er teveel kinderen op de wereld zijn of die kindjes wilt helpen dan kun je beter geld steken in projecten voor meisjesonderwijs, gezondheid en seksuele voorlichting. Met name dat eerste is iets wat echt helpt aan het verbeteren van de situatie op lange termijn.
know'm sayin?
×
word? word.
×
word? word.
Natuurlijk. Grote kinderwens, genoeg plaats over in hart en huis, ook wel wat idealisme. We zijn af gegaan op ons gevoel maar zijn ook altijd heel realistisch gebleven. En kritisch, bij iedere stap.quote:
Cathmar, mag ik vragen welke motieven jullie hadden? En wat de reden is geweest om voor adoptie te gaan?
En dus ook alles lezen over adoptie, hechting etc.
Met een meidenkwartet
En was jullie primaire reden het vervullen van jullie kinderwens of hulp bieden aan een kansarm kind? En wat is je mening omtrent de stelling dat de vraag groter is dan het aanbod en adoptie daarmee niet in het belang is van het kind?quote:
[..]
Natuurlijk. Grote kinderwens, genoeg plaats over in hart en huis, ook wel wat idealisme. We zijn af gegaan op ons gevoel maar zijn ook altijd heel realistisch gebleven. En kritisch, bij iedere stap.
En dus ook alles lezen over adoptie, hechting etc.
Het was altijd al wel een onderwerp waar we het over hadden en zwanger worden liet op zich wachten. Dus ja, kinderwens. Maar toen onze dochter er eenmaal was is er geen seconde twijfel geweest over doorgaan met de adoptie.quote:
[..]
En was jullie primaire reden het vervullen van jullie kinderwens of hulp bieden aan een kansarm kind? En wat is je mening omtrent de stelling dat de vraag groter is dan het aanbod en adoptie daarmee niet in het belang is van het kind?
En ja, vraag is groter dan aanbod, maar wij gingen voor een land waar wij achter de procedures stonden. En een organisatie die erg transparant en eerlijk was. En ja, daar moet je dan maar op vertrouwen.
Met een meidenkwartet
Een heeeele grote schop omhoog.
Ik zie even door de bomen het bos niet meer. Maar even in het kort. Kinderwens, ivf -> mislukt, nu opties bekijken, adoptie, draagmoeder.
Ik lees dit topic nog even door, en ik zal het vast tegenkomen tijdens het lezen, maar graag evaringen. Waar loop je tegen aan, welk land. En is er iemand die binnen een huwelijk alleen heeft geadopteerd? Man is namelijk te oud om samen een baby te kunnen adopteren.
Ik hoor graag van jullie
Ik zie even door de bomen het bos niet meer. Maar even in het kort. Kinderwens, ivf -> mislukt, nu opties bekijken, adoptie, draagmoeder.
Ik lees dit topic nog even door, en ik zal het vast tegenkomen tijdens het lezen, maar graag evaringen. Waar loop je tegen aan, welk land. En is er iemand die binnen een huwelijk alleen heeft geadopteerd? Man is namelijk te oud om samen een baby te kunnen adopteren.
Ik hoor graag van jullie
Be happy with the little things in life
DV, niet helemaal on-topic in dit topic, maar is het voor jullie nog een optie om een draagmoeder te zoeken met ofwel jouw eitjes, ofwel het zaad van TL?
***
Droomvrouwtje, ik weet dat je kinderen uit Brazilie kunt adopteren zonder dat je getrouwd bent. Dat betekent misschien dat je dan ook alleen kunt adopteren.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
DV ik zou beginnen bij Stichting Adoptievoorzieningen. Daar is veel informatie te vinden over de procedure en daar moet je je zo ie zo aanmelden om de procedure te starten.
Ik zie hier staan:
Ook voor gehuwden is het mogelijk om op naam van één van beiden een aanvraag in te dienen. Dit kan gunstig zijn bijvoorbeeld bij een groot leeftijdsverschil tussen de partners. De leeftijd van de oudste partner wordt namelijk als uitgangspunt genomen bij een gezamenlijke aanvraag. Voor de partner gelden geen wettelijke leeftijdscriteria. Wel wordt tijdens het gezinsonderzoek gekeken of de leeftijd van de partner geen risico’s oplevert voor het kind. De partner dient de voorlichting te volgen, moet ook medisch gekeurd worden en inzage geven in het JDR en wordt eveneens betrokken bij het gezinsonderzoek.
en
De mogelijkheden voor alleenaanvragers om een buitenlands kind te adopteren, zijn zeer beperkt. Veel landen geven de voorkeur aan gehuwde stellen. In de praktijk komen alleenaanvragers, als er al mogelijkheden zijn, meestal in aanmerking voor een zogenaamd moeilijk plaatsbaar kind. Dit zijn kinderen met een medisch probleem of kinderen ouder dan vier jaar.
Ik zie op die website ook een document met daarin de mogelijkheden voor alleenaanvragers bij de verschillende vergunninghouders. Dat is wellicht interessant.
Ik zie hier staan:
Ook voor gehuwden is het mogelijk om op naam van één van beiden een aanvraag in te dienen. Dit kan gunstig zijn bijvoorbeeld bij een groot leeftijdsverschil tussen de partners. De leeftijd van de oudste partner wordt namelijk als uitgangspunt genomen bij een gezamenlijke aanvraag. Voor de partner gelden geen wettelijke leeftijdscriteria. Wel wordt tijdens het gezinsonderzoek gekeken of de leeftijd van de partner geen risico’s oplevert voor het kind. De partner dient de voorlichting te volgen, moet ook medisch gekeurd worden en inzage geven in het JDR en wordt eveneens betrokken bij het gezinsonderzoek.
en
De mogelijkheden voor alleenaanvragers om een buitenlands kind te adopteren, zijn zeer beperkt. Veel landen geven de voorkeur aan gehuwde stellen. In de praktijk komen alleenaanvragers, als er al mogelijkheden zijn, meestal in aanmerking voor een zogenaamd moeilijk plaatsbaar kind. Dit zijn kinderen met een medisch probleem of kinderen ouder dan vier jaar.
Ik zie op die website ook een document met daarin de mogelijkheden voor alleenaanvragers bij de verschillende vergunninghouders. Dat is wellicht interessant.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Met een meidenkwartet
En mischien de optie pleegouders?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Pleegouders is een optie, maar dat was sowieso iets wat we ooit in de toekomst wilde gaan doen.
Ik moet zeggen dat het hele idee van adoptie een beetje tegenstaat en kan niet eens uitleggen waarom. Een gevoel een soort van dan laat maar. Eerst maar eens den boel verwerken merk ik nu.
Ik moet zeggen dat het hele idee van adoptie een beetje tegenstaat en kan niet eens uitleggen waarom. Een gevoel een soort van dan laat maar. Eerst maar eens den boel verwerken merk ik nu.
Be happy with the little things in life
ik lees even mee 
If you wish to be a success in the world, promise everything, deliver nothing.
Nothing is more difficult, and therefore more precious, than to be able to decide.
Victory belongs to the most persevering
Nothing is more difficult, and therefore more precious, than to be able to decide.
Victory belongs to the most persevering
(Mijn man wilde nooit adopteren, want het zou nooit ZIJN kind zijn) Misschien dat?
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
@vlindur, ik weet het niet, misschien. En als ik lees hoe lang het nog duurt voordat je een kind hebt, pfff.. Dan staat me dat ook tegen. Ergens wil ik het afsluiten. Maar ik weet niet hoe, want ik wil het niet afsluiten, maar ivf zie ik ook niet meer zitten, iedere keer die negatieve test, weer een jaar voorbij en met lege handen staan
eigenlijk hoort het hier niet thuis maar in het andere topic voel ik me ook niet echt meer thuis
klinkt misschien stom, maar voel me op dit moment een beetje tussen wal en schip vallen en merk nu pas dat het echt binnenkomt
eigenlijk hoort het hier niet thuis maar in het andere topic voel ik me ook niet echt meer thuis
klinkt misschien stom, maar voel me op dit moment een beetje tussen wal en schip vallen en merk nu pas dat het echt binnenkomt
Be happy with the little things in life
Met pleegouders heb je iig het snelst actie denk ik..quote:
@vlindur, ik weet het niet, misschien. En als ik lees hoe lang het nog duurt voordat je een kind hebt, pfff.. Dan staat me dat ook tegen. Ergens wil ik het afsluiten. Maar ik weet niet hoe, want ik wil het niet afsluiten, maar ivf zie ik ook niet meer zitten, iedere keer die negatieve test, weer een jaar voorbij en met lege handen staan
eigenlijk hoort het hier niet thuis maar in het andere topic voel ik me ook niet echt meer thuis
En ik snap heel goed dat je niet weet waar je nu moet zijn, denk dat niemand het erg vind dat je hier nu post hoor
En anders dat 'hoe gaat het nu met?' topic?
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Er was volgens mij ook heel lang geleden een topic voor als het echt klaar was, maar ik kan niet meer bedenken hoe dat heette. Ik ga even denken.
***
Dit is wel een optie die we nog willen onderzoeken, maar dan komt de maar, willen wij gaan voor draagmoederschap met eigen embryo's in Nederland, mag ik geen baarmoeder meer hebben. Opzich moet daar wat aan te doen zijn, gezien de endometriose is dit wel iets waar ik al mee loop, maar daar moet mijn gyn ook mee akkoord gaan, plus het feit dat we eerst ivf moeten doen, omdat ik ook mijn linker eierstok plus het stuk darm waar deze aan vast zit wil laten verwijderen, maar ik heb mijn linker eierstok nog wel nodig, wil ik genoeg embryo's kunnen krijgen, de operatie in delen zou natuurlijk ook nog kunnen, maar ik weet niet of dit handig is. Sowieso willen we een afspraak maken met de behandelende gyn zodra we de laatste tp hebben gehad. Hij kan met ons meedenken en ook de verwijzing doen, zo ver ik begrepen heb word hoog technologisch draagmoederschap alleen gedaan in umcquote:
DV, niet helemaal on-topic in dit topic, maar is het voor jullie nog een optie om een draagmoeder te zoeken met ofwel jouw eitjes, ofwel het zaad van TL?
Be happy with the little things in life
Daar zit ik dus ook een beetje mee, aan de ene kant is het klaar voor ons, aan de andere kant bekijken we andere opties die niet goed passen in het topic. En ik voel me ook ontzettend bezwaard omdat het niet helemaal lekker met mij gaat, die meiden daar hebben nog hoop of zijn net begonnen. Aan een depressieve muts als mij hebben ze nu niks.quote:
Er was volgens mij ook heel lang geleden een topic voor als het echt klaar was, maar ik kan niet meer bedenken hoe dat heette. Ik ga even denken.
Be happy with the little things in life
Ja zeg, dat is geen argument hoor tuttebol! Dat topic is nou juist bij uitstek voor mensen zoals jij, de TT zegt het prima toch 'Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk is...' 
Dat betekent dat je er dus nu met al je gevoelens prima kan posten. Maar wel als jij dat wilt he, het hoeft natuurlijk niet. Ik kan me voorstellen dat het toch wel anders voelt omdat je toch echt al heel serieus rekening houdt (moet houden?) met het scenario dat het wellicht wrsch nooit gaat lukken en dat topic is toch vaak wel een topic vol met hoop.
(Ik ben geen OUD mod meer, maar er is volgens mij echt geen bezwaar als je een topic zou openen waar je over je gevoelens en twijfels kan praten en ik weet zeker dat er plenty meiden zijn die daar met je mee zouden lezen en leven en posten om je te ondersteunen daarin. )
Ik kan het topic niet vinden. Ik dacht het te kunnen vinden in de pohi van Spindizzy, maar alles wat ik vond was het eerste topic in deze reeks die door haar geopend is.
Dat betekent dat je er dus nu met al je gevoelens prima kan posten. Maar wel als jij dat wilt he, het hoeft natuurlijk niet. Ik kan me voorstellen dat het toch wel anders voelt omdat je toch echt al heel serieus rekening houdt (moet houden?) met het scenario dat het wellicht wrsch nooit gaat lukken en dat topic is toch vaak wel een topic vol met hoop. (Ik ben geen OUD mod meer, maar er is volgens mij echt geen bezwaar als je een topic zou openen waar je over je gevoelens en twijfels kan praten en ik weet zeker dat er plenty meiden zijn die daar met je mee zouden lezen en leven en posten om je te ondersteunen daarin.
)Ik kan het topic niet vinden. Ik dacht het te kunnen vinden in de pohi van Spindizzy, maar alles wat ik vond was het eerste topic in deze reeks die door haar geopend is.
***
Ik gooi hem even in feedback.. Misschien wel een idee, aangezien draagmoederschap ook nog een optie is, en dit topic specifiek gaat over adoptie, misschien kan ik het in 1 topic kwijt, een soort van uitbehandeld en hoe nu verder ofzo
Be happy with the little things in life
Ik vond hem alsnog, maar alleen de TT al geeft me kippevel: OUD / Ongewenste kinderloosheid (lotgenotencontact)
en het lijkt me dat dat voor jullie dan ook nog niet van toepassing is. Ik hoop dat er op een of andere wijze voor jullie toch nog wel mogelijkheden zijn.
en het lijkt me dat dat voor jullie dan ook nog niet van toepassing is. Ik hoop dat er op een of andere wijze voor jullie toch nog wel mogelijkheden zijn.
***
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |