Wiekschoten VIII
In het vorige topic las je vanaf hier:
Modelspoor, deel VII de eerste zeven deeltjes van de bouwbeschrijving van Station Wiekschoten. Drukte stond het verder bouwen een beetje in de weg, maar er is inmiddels een flinke stap voorwaarts gezet. Dus: daar gaat 'ie weerrrrr...
In de studeerkamer als een sjoemelende timmerman aan de gang gegaan. Twee oude Lundia-staanders op de gewenste hoogte afgezaagd. Ze vastgezet aan muren en vensterbank met hoekijzers. Bovenstukken erop, en steunbalken. En daar de twee baanhelften die eerder in de huiskamer in mekaar waren gezet, op gelegd. Blij dat de baan deelbaar is geconstrueerd, dat houdt het toch wat hanteerbaarder.
De volgende klus is het definitief bevestigen van de rails. Veel gaten geboord voor de pennetjes van de ondergrondse wisselmotoren en de stroomdraadjes. Van alles aan draadjes aan de rail gesoldeerd, ook aan de hartstukken van de wissels. Er ontstond wel een klein probleempje. Bij de Fleischmann-ontkoppelrails. De bedding daarvan is wat hoger dan de biels waar de rest van de rails op ligt. Aftekenen en gaten zagen dus.
Vervolgens blijken de railverbindingsschoentjes ook dieper te liggen. Dus waar nodig nog extra uitsparinkjes gebeiteld (voor de zichtbaarheid even zwart gemaakt.)
De rails neergelegd, en een laatste controle op de werking van de gesoldeerde aansluitingen. Vervolgens met behulp van punaises de rails uitgelijnd en vastgezet. De linkerkant van het emplacement nadert wat de aanleg betreft, zijn voltooiing. Volgende fase: rechterkant. Daarna de voetstukjes voor de bovenleidingmasten monteren, rails schilderen en ballasten.
Zo. Nu het baantje-in-aanbouw weer een beetje toonbaar is, is het een leuk moment om even wat aankopen en sinterklaascadeaus uit te pakken en neer te zetten. Heel blij was ik met de kans, een 1000-locomotief te kopen met vierpootpantgrafen en zonder nieuw NS-logo. En de fraaie Rivarossi-mat’46. (De koppelingen moet ik er nog even aanzetten.)
Plus de Artitec-wagon die ik van de Sint mocht krijgen.
Het is en blijft een beetje sjoemelen qua periode. Een iets te moderne 2200 met knaldemper.
Mat’46 met rode biezen, maar Mat'54 met gele snor...
En (niet afgebeeld) ook nog een complete blokkendoostrein. Dus als je héél streng kijkt, kan het niet, maar ik houd gewoon vol, dat het ongeveer 1959 is.
En vrouwlief naaide fraaie gordijntjes. Zodat het er ook nog gezellig uitziet, in plaats van als een opeenstapeling van dozen en rommel!
[ Bericht 1% gewijzigd door DriekOplopers op 29-01-2011 22:07:46 ]