Depressie & Angst #5

Uiteindelijk heb ik wel goed geslapen, van een uur of 2 tot 9. Maar door de warmte ben je de hele dag zo'n beetje moe.
En straks moet ik het centrum in, watn dingen regelen en evt. beetje shoppen. En morgenochtend ga ik ff polshoogte nemen bij mijn oom, want mijn nichten gingen mischien het weekend naar het strand en ik wil natuurlijk best mee, alleen durf ik niet echt direct te vragen of ik mee mag
maar een weekend aan het strand in een tent is best leuk, 's avonds beetje drinken en genieten en overdag lekker het water in en bbq'en ...dus ik ga ff kijken wat het wordt
En een bekende komt later vandaag rond een uur of 6 's avonds aan, en we willen ook nog een keer afspreken want eer ik ze weer allemaal zie zal er toch 1 tot 3 jaar voorbij gaan

Klinkt best goed allemaal, cafpow! Ik hoop dat je toch durft te vragen of je mee naar het strand mag.

Hier gaat het helemaal niet goed, maar er over praten of schrijven lukt me niet.

quote:

Op donderdag 17 februari 2011 20:03 schreef Swietje het volgende:
Klinkt best goed allemaal, cafpow! Ik hoop dat je toch durft te vragen of je mee naar het strand mag.

Hier gaat het helemaal niet goed, maar er over praten of schrijven lukt me niet.

Uiteindelijk heb ik niks gevraagd aan mijn nichten omdat er andere plannen tussen zijn gekomen, ik ga nu namelijk een weekend weg met mijn tante, een vriendin van haar en haar familie, naar een soort badplaatsje in een dorp in de woestijn..welke ik nog niet ken...
dus dat is ook leuk, wel baal ik dat ik daardoor ruim 3 dagen verderweg ben van andere familieleden ...maar goed...de week daarna haal ik wel van allles in..

Ik zal zo blij zijn als ik een eigen kamer heb, maar ik heb het idee dat mijn gevoel op dit moment het vinden van een kamer in de weg staat

Ik meld me hier ook maar, alhoewel ik enigszins twijfel aan de ernst van de situatie. Laatste maanden sta ik stijf van de stress, en ik kan er eigenlijk amper een reden voor vinden.

Ik slaap slecht, wordt gespannen wakker, kan af en toe uit het niets wel janken etc. Ikzelf denk dat het komt door een combinatie van school (presentaties e.d.), onhaalbare liefde & gewoon onvrede hoe alles loopt in m'n leven.

Ben in 4 maanden zo'n 15 kilo afgevallen, krijg constant complimenten wat me erg goed doet, en ik had eerlijk gezegd verwacht dat m'n gevoelens dan ook wel beter zouden worden. Maar dit ligt blijkbaar helemaal aan de situatie, als ik goeie school resultaten haal, het weer goed is (blijkbaar ook een belangrijke factor in m'n gevoel) dan ben ik heel vrolijk. Maar een andere dag brengt het minste of geringste me aan het wankelen en krijg ik weer kutgevoelens.

Andere factor is waarschijnlijk m'n ouders, ik ben 19 en woon nog thuis bij m'n gelovige ouders. Ik zeg expliciet gelovig, omdat ik het gevoel heb dat dit me tegenhoudt dingen te vertellen die ik zo graag met ze wil delen. Ik weet van mezelf dat ik bi ben, maar ik blijf hier mee rond lopen omdat ik weet hoe ze erover denken. M'n moeder is geen persoon die goed is met nuances, en die laat vaak op redelijke extreme wijze weten hoe ze denkt over homo's. Die zijn (haar woorden): ''vies, en het hoort niet''. Ik noem het onwetendheid, maar goed.

Het is gewoon een beetje tegenstrijdig allemaal, de ene dag gaat het super goed en voel ik me top. De andere dag word ik weer herinnerd aan bepaalde dingen en voel ik me klote. Ik moet gewoon m'n prioriteiten straight zien te krijgen, maar juist dat vind ik zo moeilijk. De dingen die ik zelf in de hand heb naar me toe zien te trekken, maar door die negatieve gevoelens vind ik het moeilijk me tot dingen aan te zetten. Het sporten en afvallen was bijvoorbeeld al een hele stap.

Ik schrijf het maar gewoon van me af, dat voelt wel goed

Blistering, knap dat je je verhaal hier van je af durft te schrijven. Dat is vaak al een goede eerste stap. Ik vind het lastig om je echt een goed advies te geven omdat het veel verschillende dingen zijn waar je volgens mij mee zit. Kun je voor jezelf achterhalen waar alle verschillende gevoelens en gedachten vandaan komen? Als je de kern kunt vinden is het makkelijker om het aan te pakken. Misschien is het een goed idee om er eens met iemand in real life over te praten? Vriendinnen? Vertrouwenspersoon op school?

Schroom niet om hier vaker van je af te komen schrijven als dat goed voelt

Ik heb trouwens binnenkort een psychologisch onderzoek, kan iemand me vertellen wat ik daarvan kan verwachten?

(ga het donderdag ook wel even bij de prof vragen, maar ervaringsantwoorden zijn ook wel fijn)

Wat hebben vele van jullie nog veel activiteiten lol. Ik doe eigenlijk helemaal niks. Kom de deur bijna niet meer uit, alleen voor de wekelijkse psychotherapie.

Ik heb veel last van angsten en klachten.
De laatste twee weken zit ik super slecht in mijn vel, letterlijk ook nog want m'n eczeem is weer terug. Het brandt echt enorm, helemaal als ik onder de douche sta. Ben wel naar de huisarts geweest, kreeg 2 zalfjes en het moest gaan helpen. Echt mooier word ik er niet op met al die rooie vlekken en dan ook nog m'n acne waar ik nog steeds wat last van heb. Het is ook wel 1 van de redenen dat ik de deur nauwelijks uitkom, omdat ik mezelf te lelijk vind om me aan wie dan ook te laten zien.
Zelfvertrouwen heb ik mijn hele leven al nooit echt gehad, werd vroeger gepest en er werden dingen over mijn huid problemen gezegd. Het zat in mijn gezicht dus ja dat viel op. Na dat ik een tijd lang bij de huidarts heen en weer ben geweest werd het wel minder gelukkig. Maar het is nooit echt weggegaan.

School zie ik zwaar tegenop. Ik ben sociaal wat incapabel geworden. Ik word vaak niet begrepen door mede studenten of docenten. Nu ben ik het MBO ook meer dan zat geworden, ik blijf steeds stranden in de tweede klas door m'n depressie en andere omstandigheden. Dus ik loop al wat jaren achter op m'n leeftijdsgenoten. En steeds maar creatief moeten zijn terwijl ik geen inspiratie heb noch motivatie en ik ook geen commerciėle dingen wil maken.
Ik ben nogal perfectionistisch en ik ben dan ook nooit trots op m'n werk geweest.
Nou ja, toch maar door de zure appel heen bijten. Ik wil wel graag nog een diploma halen... ooit.

Zo dat moest eruit. Genoeg zielig gedaan voor vandaag, zo maar eens m'n bed in duiken.

Blistering, goed van je dat je je verhaal hier hebt opgeschreven. Ik zou je ook niet zo 1-2-3 tips kunnen geven, omdat er op heel veel gebieden problemen zijn. Misschien dat je een keer een afspraak kunt maken met een maatschappelijk werker om over je situatie te praten? Sterkte ermee

GimmeGore, ik heb zelf geen ervaring met een psychologisch onderzoek, maar wat ik van anderen weet is dat ze een enorme vragenlijst moesten invullen en gesprekken hadden om te kijken hoe je psychologisch in elkaar zit, of dat voortkomt uit zogenaamde life events, genen, etc.

Vannozza, jammer dat je zo weinig zelfvertrouwen hebt en zo weinig de deur uit gaat. Wel goed van je dat je toch naar psychotherapie gaat, hopelijk kun je daar aan je zelfvertrouwen werken en je angsten verminderen. Succes ermee

Hier gaat het wel redelijk. Heb lekker vakantie, vriendlief zou eigenlijk gewoon moeten werken, maar heeft zondag met zaalvoetbal een enkelblessure opgelopen en zit nu dus ook thuis. Eerst deden we de boodschappen en afwas samen, maar dat moet ik nu alleen doen, terwijl het huishouden verder ook al grotendeels op mij aan komt. Ondanks dat ik dus vakantie heb toch erg druk met van alles en nog wat. Maar red het allemaal wel en mn stemming is ook niet echt somber ofzo Morgen gesprek met psych en daarna lekker met een vriendin de stad in Deze week geen therapie ivm de vakantie, maar 2 weken zonder is nog wel te overzien. Met de Kerstvakantie 2 keer geen theapie gehad, dus 3 weken zonder en dat was toch wel erg lang.

Fijn, nou heb ik ook nog gezeik met mijn vriend, nou ja, nu dus ex.
Kan er ook nog wel bij.

Ik kan/wil alleen nog huilen en slapen. Maar nu moet ik helemaal op zoek naar een kamer, want hier kan ik niet blijven.
Ik weet niet meer wat ik nou moet. Het enige wat ik had om me aan vast te klampen is nu ook weg.

Wat kut zeg dat je relatie uit is GimmeGore. Heel veel sterkte en succes met het zoeken van nieuwe woonruimte

Dank je

goedenmiddag

Hier leef ik nog. Al voel ik me de laatste paar dagen toch best kut. Aangezien ik nu op het vliegveld ben om overtestappen richting madrid en heb 8 uren om hier rond te hangen.
En ik moet zeggen dat het afscheid mij echt zwaar valt, al 3 dagen voor mijn afscheid begon ik te stressen en moest ik huilen.
EN nu nog, ik heb al afscheid genomen en heb al eenvlucht van 2 uurtjes achter de rug, maar telkens als ik met de familieleden praat krijg ik zo'n grote brok in mijn keel en komen de traantjes tevoorschijn.
Het liefst zou ik nu dus gewoon weer het vliegtuig pakken en teruggaan...maar dat ik zeer onrealistisch.
Maar goed, verder gaat het wel redelijk, hoewel ik erg tegen de terugkeer aan kijk en ik geen zin heb om weer de routine te moeten volgen,.

Toch maar een keer hier posten.

Vanaf volgende week maandag, kom ik een groep terecht waar we allerlei sociale vaardigheidsproblemen e.d. bespreken en trainen

Best wel spannend, maar kijk er wel naar uit

Eerst had je er zo'n moeite mee om weg te gaan op vakantie en nu heb je zoveel moeite om weg te gaan naar huis. Had ik wel gedacht dat je het daar fijn zou vinden. Hoop dat je een goede reis hebt gehad.

Bos81, goed dat je met die groep gaat beginnen, al is het zeker spannend natuurlijk. Veel succes

Hier gaat het wel redelijk, druk voor school etc, vanochtend excursie gehad naar de rechtbank, vanmiddag bij nieuwe sportschool onder ons appartementencomplex gekeken en zag er goed uit, dus maar meteen ingeschreven Echt ideaal een sportschool zo dichtbij, kan geen smoesjes meer gebruiken dat het te ver weg is/ te slecht weer is om te gaan etc

Eind maart gaan vriendlief een weekendje weg om ons 4-jarig jubileum te vieren Gaan op vrijdag naar een hotel op de Veluwe, zaterdag een arrangement bij de Veluwse Bron en daarna weer naar het hotel tot en met zondag. Hoop echt dat het lekker weer is en we vrijdag en zondag lekker kunnen fietsen/wandelen op de Veluwe En een dagje sauna is altijd heerlijk natuurlijk

quote:

Op maandag 28 februari 2011 19:04 schreef Sylvana het volgende:
Eerst had je er zo'n moeite mee om weg te gaan op vakantie en nu heb je zoveel moeite om weg te gaan naar huis. Had ik wel gedacht dat je het daar fijn zou vinden. Hoop dat je een goede reis hebt gehad.

Bos81, goed dat je met die groep gaat beginnen, al is het zeker spannend natuurlijk. Veel succes

Hier gaat het wel redelijk, druk voor school etc, vanochtend excursie gehad naar de rechtbank, vanmiddag bij nieuwe sportschool onder ons appartementencomplex gekeken en zag er goed uit, dus maar meteen ingeschreven Echt ideaal een sportschool zo dichtbij, kan geen smoesjes meer gebruiken dat het te ver weg is/ te slecht weer is om te gaan etc

Eind maart gaan vriendlief een weekendje weg om ons 4-jarig jubileum te vieren Gaan op vrijdag naar een hotel op de Veluwe, zaterdag een arrangement bij de Veluwse Bron en daarna weer naar het hotel tot en met zondag. Hoop echt dat het lekker weer is en we vrijdag en zondag lekker kunnen fietsen/wandelen op de Veluwe En een dagje sauna is altijd heerlijk natuurlijk

zo klinkt wel positief deze post. Sportschool tja, gewoon doen, het kan geen kwaad allen is het vasthouden van motivatie soms wat lastig.
En hopelijk heb je een fijn weekend.

Hier ben ik weer thuis, na een reis met alleen maar vertraging en een gemiste vlucht dankzij de vliegtuigmaatschappij.
maar goed ik ben er weer en heb alle vluchten compleet slapend doorgebracht. En ik moet zeggen dat ik me nu toch best klote voel, aangezien ik tijdens alle afscheidetentjes enzo geen tijd heb gehad om te beseffen dat ik wegging merkte ik het gisteren op het vliegveld en o wat heb ik toen lopen huilen..en stiekem hoopte ik dat er iets gebeurd waardoor ik niet zou kunnen vliegen..maar dat is gewoon onrealistich..maar ik heb nu echt geen zin om niks te ondernemen, omdat ik me gewoon super verdrietig voel, gisteren aan de telefoon al helemaal in tranen met de familie gesproken...en nu zit ik hier weer in tranen ondanks dat ik toch redelijk blij ben dat ik van de reis af ben..maar toch voel ik me goed en slecht tegelijk om weer thuis te zijn..
nu ga ik maar mijn bed in, morgen een drukke dag enallerlei dingen uit pakken

Jammer van al die vertragingen en gemiste vlucht, maar wel lekker dat je de hele tijd hebt kunnen slapen. En afscheid nemen is ook moeilijk, dus helemaal niet zo gek dat je een beetje van slag bent. Doe maar gewoon even een paar dagen rustig aan om bij te komen

Ik heb gisterochtend al een half circuittraining en een half uur cardio gedaan en ga zo weer om een uur cardio te doen

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 09:42 schreef Sylvana het volgende:
Jammer van al die vertragingen en gemiste vlucht, maar wel lekker dat je de hele tijd hebt kunnen slapen. En afscheid nemen is ook moeilijk, dus helemaal niet zo gek dat je een beetje van slag bent. Doe maar gewoon even een paar dagen rustig aan om bij te komen

Ik heb gisterochtend al een half circuittraining en een half uur cardio gedaan en ga zo weer om een uur cardio te doen

jij bent goed bezig hoor.
Ik heb hier geen tijd om te rusten, heb tot ruim 1 uur geslapen, en ik merk dat ik van streek ben en weer omlaag zak mede doordat ik me momenteel niet thuis voel en heel raar voel hier. En ook echt nergens zin in heb en het liefst in mijn bed zou blijven liggen. En het volgende vliegtuig terug nemen.
En tegelijk zit er ook nog mee met het feit dat mijn dolblij is dat ik terugben maar ik dat eigenlijk niet ben..maar ik het niet kan/mag laten merken omdat we dan weer thuis problemen krijgen. gelukkig heb ik morgen een afspraak bij de psycholoog en dan kan ik uitgebreid erover praten, want ik begin weer exact terug te vallen in hoe het de vorige keer bij de terugkeer was

Cafpow, Sterkte

Wat vervelend dat je zo van streek bent en het niet kunt laten merken. Fijn dat je morgen bij de psych erover kunt praten. Sterkte

Uieindelijk is het vandaag misgegaan thuis, en is de hel er losgebarsten. Nu is het wel wat rustiger maar toch nog wat spanning merkbaar.
Nu ben dus ook helemaal kapot. Want rond half 1 stond ik op om te ontbijten en uiteindelijk ging het toen mis en heb ikhet ontbijt laten staan en ben helemaal overstuur naar mijn kamer gegaan waar iets later het hele verhaal verder ging waarna het op bepaald moment maar is opgehouden en ik maar ben gaan slapen toto een uur of 4...en nu pas wat gegeten en gedronken heb. En heb maar gezegd dat ik ga kijken om mischien gewoon terug te gaan naar chili en daar maar mijn leven op te bouwen. Want ik voel me daar toch heel anders dan hier en zo gedraag ik me ook.
Nu ga ik even wat dingen doen..maar ik ben zo gigantisch brak..echt ongeloofelijk.

Sterkte allemaal
Hier gaat het ook met ups en downs maar ja het zit niet altijd mee. En het word langzaam beter. Denk ik.

Meh. hier voornamelijk downs.
Vandaag bericht gehad dat ik in Hengelo geen stage kan lopen. Dus nu richt ik me op Enschede en misschien Haaksbergen of Oldenzaal.
Het Ciz lijkt me ook wel interessant.
Maar ja, ik voel me vandaag voornamelijk beroerd over de afwijzing van Hengelo

Balen dat het toch mis is gegaan cafpow *dikke knuffel*

GimmeGore, waar had je in Hengelo gesolliciteerd dan? Misschien idd Almelo, Enschede of andere omliggende steden proberen ja Succes ermee Wist trouwens niet dat je ook in Twente woonde

Ik heb vanochtend weer therapie gehad, maar omdat het zo lekker gaat weinig leerdoelen meer eigenlijk. Gewoon doorgaan waar ik mee bezig ben

Bij de gemeente zelf, ik doe een opleiding juridisch medewerker, richting openbaar bestuur.

Volgende week laatste gesprek bij de psych verpleegkundige, dan gaat ze meteen een afspraak maken voor een screenend onderzoek ipv voor een intake bij de mediant.
Grote verschil is de snelheid waarmee ik dan aan de beurt ben. Kans bestaat dat ik zelfs de dag erna al dat onderzoek kan doen.