Wij zijn even in het ziekenhuis geweest. Er is in ieder geval activiteit en het doet ook wat, want ik heb 3 cm ontsluiting. De verloskundige gaf me twee mogelijkheden, namelijk de boel een handje helpen door bijvoorbeeld de vliezen te breken of om naar huis te gaan en te kijken wat m'n lichaam zelf doet. We hebben voor dat laatste gekozen, dus we zijn nu weer thuis om even aan te rommelen. Ze heeft me wel op het hart gedrukt om niet te lang te wachten met bellen omdat het ineens snel kan gaan.
Anyway, vriendlief heeft zich op de bank geïnstalleerd en ik kijk denk ik ook even of ik wat slaap kan pakken!
Huup, heb je m'n sms nog gehad?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.