Peter Post overleden

Ik had het ook al in het wielertopic gezet, maar deze man verdient inderdaad wel een eigen topic.

Ik schrik ervan. Wist niet dat ie ziek was.
Legendarische wielrenner en vooral legendarische ploegleider.

Damn, een held is heengegaan.

Requiescat in pace

De Raleigh-ploeg in de jaren tachtig

R.I.P.

Heeft het Nederlandse wielrennen ontzettend veel gegeven, RIP.

Mooie tijd was dat, toen Nederlands wielrennen nog wat voorstelde

Peter rust zacht.

[ Bericht 0% gewijzigd door lurf_doctor op 14-01-2011 15:50:25 ]

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 15:43 schreef Szura het volgende:
Heeft het Nederlandse wielrennen ontzettend veel gegeven, RIP.

Dat dus

Treurig. Markante, gedreven coureur en later ploegleider.

Legendarische ploegleider en wielrenner. R.I.P. Dat zijn P-R record nog maar lang mag blijven staan.

Mart Smeets zal wel met een mooie terugblik komen neem ik aan.

Een groots renner ............

http://www.nu.nl/sport/2423102/peter-post-77-overleden.html

ik ken hem niet sorry maar dat maakt het niet minder erg.

Joop Holthausen z'n boek nog maar eens teruglezen:

Het geheim van Raleigh

Een legende is niet meer. Een grandioze coureur en een briljante ploegleider.

René van de Gijp kwam hem in het lezingencircuit tegen en zei dat ie het jammer vond Peter Post nooit eerder ontmoet te hebben. 'Ik zou een nog betere voetballer zijn geweest.'

Kijk naar het hoogtepunt van zijn ploegleiderschap :

DeMart nu op radio1.

Een groot renner en ploegleider van een van de beste wielerteams ooit is heengegaan.

RIP

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 17:18 schreef borisz het volgende:
DeMart nu op radio1.

En Frits Barend die natuurlijk ook weer een goede vriend van hem was op Radio2 even geleden.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 17:27 schreef golfer het volgende:

[..]

En Frits Barend ..

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 16:57 schreef tong80 het volgende:
Een legende is niet meer. Een grandioze coureur en een briljante ploegleider.

René van de Gijp kwam hem in het lezingencircuit tegen en zei dat ie het jammer vond Peter Post nooit eerder ontmoet te hebben. 'Ik zou een nog betere voetballer zijn geweest.'

Kijk naar het hoogtepunt van zijn ploegleiderschap :

Tour de France 1980. 12 wins for T.i. Raleigh! Part 1.

Tour de France 1980. 12 wins for T i Raleigh! Part 2

Tour de France 1980. 12 wins for T i Raleigh! Part 3

Net ma aan de telefoon. Ze zei natuurlijk ken ik die. Ze begon over de zesdaagsen. Daarin was ie idd één van de besten ooit. Weet niet zeker maar denk dat ie na Patrick Sercu de beste is. De zesdaagsen stelden toen nog iets voor. Of niet Golfert ?

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 17:32 schreef tong80 het volgende:
Net ma aan de telefoon. Ze zei natuurlijk ken ik die. Ze begon over de zesdaagsen. Daarin was ie idd één van de besten ooit. Weet niet zeker maar denk dat ie na Patrick Sercu de beste is. De zesdaagsen stelden toen nog iets voor. Of niet Golfert ?

Als 6-daagse renner was hij helemaal een fenomeen.
De wielerpaleizen en wielerbanen zaten in de jaren 60 altijd stampvol, ja.

Ik kende hem alleen maar van naam en heb hem wel eens op TV gezien.
Ook hebben we in het zelfde dorp gewoond (Geldrop). Heb hem daar 1 keer gezien.

RIP dus

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 15:42 schreef ThaTim het volgende:
De Raleigh-ploeg in de jaren tachtig

R.I.P.

Dat waren mooie tijden

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 17:32 schreef tong80 het volgende:
Net ma aan de telefoon. Ze zei natuurlijk ken ik die. Ze begon over de zesdaagsen. Daarin was ie idd één van de besten ooit. Weet niet zeker maar denk dat ie na Patrick Sercu de beste is. De zesdaagsen stelden toen nog iets voor. Of niet Golfert ?

Rene Pijnen was als zesdaagserenner nog wel iets beter dan Post. Maar Post was natuurlijk wel een completere renner.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 18:29 schreef Ericr het volgende:

Rene Pijnen was als zesdaagserenner nog wel iets beter dan Post. Maar Post was natuurlijk wel een completere renner.

Toch heeft Pijnen nooit de bijnaam Keizer van de Zesdaagse gekregen.
Als ik aan 6-daagsen uit mijn jeugd terugdenk blijven er maar 2 namen bovenkomen: Post en Sercu

Rip Peter. Rijen zullen ze.

RIP

Post dat was nou echt een ploegleider.

Er zijn een aantal momenten in de sport waarvan je je niet kunt voorstellen dat ze echt gebeurd zijn als je het zelf niet meegemaakt hebt. Wilt Chamberlain die 100 punten in een basketbalwedstrijd scoort, Eric Heiden die 5 keer goud op de OS wint, etc.

Raleigh dat 12 etappes op rij in de Tour wint is er ook zo eentje die daar prima tussenpast. Daar stond Post toch aan de basis van.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 19:36 schreef Zwansen het volgende:
Er zijn een aantal momenten in de sport waarvan je je niet kunt voorstellen dat ze echt gebeurd zijn als je het zelf niet meegemaakt hebt. Wilt Chamberlain die 100 punten in een basketbalwedstrijd scoort, Eric Heiden die 5 keer goud op de OS wint, etc.

Raleigh dat 12 etappes op rij in de Tour wint is er ook zo eentje die daar prima tussenpast. Daar stond Post toch aan de basis van.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 19:36 schreef Zwansen het volgende:
Er zijn een aantal momenten in de sport waarvan je je niet kunt voorstellen dat ze echt gebeurd zijn als je het zelf niet meegemaakt hebt. Wilt Chamberlain die 100 punten in een basketbalwedstrijd scoort, Eric Heiden die 5 keer goud op de OS wint, etc.

Raleigh dat 12 etappes op rij in de Tour wint is er ook zo eentje die daar prima tussenpast. Daar stond Post toch aan de basis van.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 19:36 schreef Zwansen het volgende:

Raleigh dat 12 etappes op rij in de Tour wint is er ook zo eentje die daar prima tussenpast. Daar stond Post toch aan de basis van.

Je kunt de geschiedenis natuurlijk ook verdraaien in je euforie, maar TI Raleigh heeft nooit 12 etappes op rij gewonnen. Ze wonnen in 1980 (ook niet achter elkaar) 11 etappes en het eindklassement.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 20:46 schreef golfer het volgende:

[..]

Je kunt de geschiedenis natuurlijk ook verdraaien in je euforie, maar TI Raleigh heeft nooit 12 etappes op rij gewonnen. Ze wonnen in 1980 (ook niet achter elkaar) 11 etappes en het eindklassement.

Hmmm, idd. Ze wonnen toen overigens wel 7 etappes op rij zie ik nu. Nog steeds erg bijzonder, maar snap niet waarom ik 12 dacht.

lancearmstrong

Sad to hear about the passing of Peter Post. He was an original. May he rest in peace.
11 minutes ago via ÜberTwitter

Lance with a feeling ....

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 22:26 schreef Zwansen het volgende:

[..]

Hmmm, idd. Ze wonnen toen overigens wel 7 etappes op rij zie ik nu. Nog steeds erg bijzonder, maar snap niet waarom ik 12 dacht.

Niet om de psych uit de hangen maar ik denk dat je de algemene winst van Joop Zoetenmelk uitlegt als etappewinst Maar das toch niet zo'n ramp.
BTW mensen op fok kennen Peter Post niet zo goed. ik bedoel meestal is de dood van zo'n betekenisvolle man in bv wielrennen aanleiding voor meerdere bladzijde in een topic,

quote:

Op zaterdag 15 januari 2011 09:28 schreef maril het volgende:

[..]

Niet om de psych uit de hangen maar ik denk dat je de algemene winst van Joop Zoetenmelk uitlegt als etappewinst Maar das toch niet zo'n ramp.
BTW mensen op fok kennen Peter Post niet zo goed. ik bedoel meestal is de dood van zo'n betekenisvolle man in bv wielrennen aanleiding voor meerdere bladzijde in een topic,

Ik snap het ook niet zo goed. Geniale man. De wielereuforie in Nederland vanaf halverwege de jaren zeventig was voor mij de aanleiding voor een levenslange bovengemiddelde interesse in het wielrennen. Peter Post is voor mij synoniem aan heerlijke herinneringen aan vroeger.

37 posts in een topic voor iemand als Post is erg karig ja.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 15:43 schreef Szura het volgende:
Heeft het Nederlandse wielrennen ontzettend veel gegeven, RIP.

Zeer zeker ja.

quote:

Op zaterdag 15 januari 2011 18:54 schreef marcodej het volgende:
37 posts in een topic voor iemand als Post is erg karig ja.

Onbegrijpelijk dat zo'n grootheid uit het wielrennen zo weinig aandacht hier krijgt. Pagina's vol vandaag over hem in de kranten en op Fok! maar een paar posts.

quote:

Op zaterdag 15 januari 2011 22:47 schreef golfer het volgende:

[..]

Onbegrijpelijk dat zo'n grootheid uit het wielrennen zo weinig aandacht hier krijgt. Pagina's vol vandaag over hem in de kranten en op Fok! maar een paar posts.

Denk dat het te maken heeft met de generatiekloof .... Peter was actief tot begin jaren 70 als renner.. En als ploegleider sta je toch iets meer op de achtergrond, ondanks dat ie veel berijkt heeft, maar ook dat is al weer meer dan 30 jaar geleden de grootste Raleigh successen..

_{Ik had vroeger een Raleigh jongens fiets}

quote:

Op zaterdag 15 januari 2011 22:47 schreef golfer het volgende:

Onbegrijpelijk dat zo'n grootheid uit het wielrennen zo weinig aandacht hier krijgt. Pagina's vol vandaag over hem in de kranten en op Fok! maar een paar posts.

Ik snap het ook niet dat er geen aandacht op Fok aan Peter Post wordt geschreven. Erg jammer.

Hij verdient idd meer respect. Het is natuurlijk wel een generatieverschil tussen sommige users.

quote:

Op zaterdag 15 januari 2011 23:03 schreef chufi het volgende:

[..]


_{Ik had vroeger een Raleigh jongens fiets}

Ik heb alvast vooruitgekeken op het programma van de NOS morgenmiddag deze documentaire
over Post komt http://nos.nl/video/211821-posttrein-de-jaren-van-raleigh.html
Voor elke wielerliefhebber een must see. Mooi die ploegentijdritten en bovendien zie je wielrenners van die tijd zoals Gerry Knetenmann, Bert Pronk en Bert oosterbosch alle Rip.
Bedacht mij als er een hemel is zitten ze met zn alle aan tafel met als tafelheer Jean Nellisen.
Aan de Grappa. proost

quote:

Op zondag 16 januari 2011 00:33 schreef maril het volgende:
Ik heb alvast vooruitgekeken op het programma van de NOS morgenmiddag deze documentaire
over Post komt http://nos.nl/video/211821-posttrein-de-jaren-van-raleigh.html
Voor elke wielerliefhebber een must see. Mooi die ploegentijdritten en bovendien zie je wielrenners van die tijd zoals Gerry Knetenmann, Bert Pronk en Bert oosterbosch alle Rip.
Bedacht mij als er een hemel is zitten ze met zn alle aan tafel met als tafelheer Jean Nellisen.
Aan de Grappa. proost

Bedankt voor de tip.

De docu is begonnen

quote:

Op zaterdag 15 januari 2011 22:47 schreef golfer het volgende:

[..]

Onbegrijpelijk dat zo'n grootheid uit het wielrennen zo weinig aandacht hier krijgt. Pagina's vol vandaag over hem in de kranten en op Fok! maar een paar posts.

Mensen die geen wielerfans zijn en niet ouder dan 30/40 die kennen hem niet of nauwelijks. Heeft niet te maken met een gebrek aan respect, maar met de generatiekloof en dat veel users hier zich niet echt interesseren in wielrennen. Laat staan renners van vroeger.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 15:38 schreef Silven het volgende:
Ik las Pieter Post...

quote:

Op zondag 16 januari 2011 16:27 schreef Zwansen het volgende:

[..]

Mensen die geen wielerfans zijn en niet ouder dan 30/40 die kennen hem niet of nauwelijks. Heeft niet te maken met een gebrek aan respect, maar met de generatiekloof en dat veel users hier zich niet echt interesseren in wielrennen. Laat staan renners van vroeger.

Na het overlijden van Faas Wilkes vroeg Rubbereend zich in Hools af wie dat nou weer was.

Roem is vergankelijk.

quote:

Op zondag 16 januari 2011 17:57 schreef tong80 het volgende:

[..]

Na het overlijden van Faas Wilkes vroeg Rubbereend zich in Hools af wie dat nou weer was.

Roem is vergankelijk.

Appelsientje. Niet Rubber

quote:

Op zondag 16 januari 2011 17:58 schreef Bos81 het volgende:

[..]

Appelsientje. Niet Rubber

Oh ja. Ik zit hardop te lachen. Sorry Rubbereend.

“Ik ben tussen 1967 en 1971 beroepsrenner geweest en dat was de periode dat Nederland internationaal over twee wielervedetten beschikte. Jan Janssen, de winnaar van de Tour de France 1968, was de ene en Peter Post, de keizer van de zesdaagsen, de andere. Ik heb ze allebei van dichtbij meegemaakt en hoewel collega’s waren het voor mij en andere renners zoals ik, ook iconen die in de hiërarchie van het peloton ver boven ons stonden. Hoewel zij als grootverdieners te boek stonden was het ook niet zo dat ze hun neus ophaalden voor het kleine werk, wat voor ons onze belangrijkste bron van inkomsten was. Daarmee bedoel ik de criteriums ook wel bekend als de rondjes rond de kerk. In die koersjes werd altijd heel wat afgerommeld om ongeacht de uitslag na afloop zoveel mogelijk geld mee naar huis te kunnen nemen. Zo hadden Janssen en Post altijd hun maatjes, maar met mijn ploeggenoten Arie den Hartog, Cor Schuuring en Gerard Vianen hadden we ook een stevige vinger in de pap en hadden we na afloop altijd wel een stapeltje bankbiljetten te verdelen vanwege gewonnen prijzen en premies. Destijds werd het prijzengeld direct na afloop in het café uitbetaald en wij hadden de gewoonte om de poet dan in de auto te verdelen. Alles werd geteld en eerlijk verdeeld, een mooi ...

... sociaal systeem dat er voor zorgde dat iedereen met geld naar huis ging om moeder de vrouw tevreden te stellen. In 1968 werden er tijdens de Ronde van Made opnamen gemaakt voor een later uit te zenden TV-Special over Peter Post. Het zou leuk zijn, vonden de TV-makers van de KRO, als Peter dan ook die ronde zou winnen. De Lange beloofde er alles aan te doen, maar zekerheid kon hij natuurlijk niet verschaffen omdat er nog zo’n vijftig renners aan de start stonden die allemaal ook wel wilden winnen. Dat zei hij vlak voor de start in de microfoon en wij die om hem heen stonden konden dat allemaal horen. Er was dus wat te verdienen. Daarom reed ik vanaf ronde één op zijn wiel en belandde zo automatisch in een kopgroep die er in slaagde een ronde uit te lopen. Normaal gesproken was Peter van ons vieren de grootste kanshebber als het op een sprint aan kwam en in het gedubbelde peloton had hij zeker voldoende steun om verdere acties van ons te verijdelen. Maar wij hadden hem goed geholpen om een ronde uit te lopen en volgens de wetten van het peloton diende er dan afgerekend te worden. Het ging zoals verwacht. Peet won, Gerard Vianen werd tweede en ik kwam als vierde over de streep. Iedereen blij natuurlijk en zeker de mannen van de TV die prachtige shots hadden gemaakt toen de keizer triomfantelijk over de streep kwam. Toen de ergste drukte rond zijn persoon in het café voorbij was, wenkte ik hem om in het toilet onze beloning in ontvangst te nemen. Het zat keurig in een gesloten envelop en daarmee gewapend spoedde ik mij naar de auto waar mijn maten al vol verwachting zaten te wachten. Er was geen bedrag afgesproken, maar van een man als de grote Peter Post kon je wel wat verwachten, natuurlijk. Nieuwsgierig scheurde ik de envelop open en toen ik de inhoud in mijn hand had was er eerst ongeloof, vervolgens werd er gevloekt en tenslotte schaterend gelachen. Eén tientje slechts kon ik aan onze buit toevoegen. Een ervaring rijker reden we huiswaarts. Terugdenkend aan alles wat ik in de loop der tijd over Peter Post aan de weet ben gekomen, was dit zijn manier om te zeggen: ‘jongens, bedankt maar ik heb zeker zo hard gefietst als jullie en ik was gewoon de snelste. Ik heb niks cadeau gekregen en mede dankzij mij hebben jullie ook geld verdiend.’ Hij gaf geen cadeautjes, maar als er onrechtvaardigheid in het spel was dan sprong hij in de bres voor jongens die niet zo goed voor zich zelf konden opkomen. Zoals Piet Steenvoorden die eens door de jury over het hoofd werd gezien toen hij in een criterium een ereplaats behaalde. Protesten hielpen niet en Piet stond met lege handen. Het was Peter die uit eigen zak Piet het bedrag uitbetaalde dat hem toekwam. Huub Zilverberg was ook zo’n slachtoffer. Huubke reed zich altijd te pletter voor iedereen die een beroep op hem deed, maar als het op uitbetalen aankwam waren ze meestal vertrokken. Tot Peter Post zich met zijn gezag ging bezighouden met het incasseren van alles wat de brave Huub was onthouden. Dat was ook een kant van Peter die zijn vele kritikasters wel eens vergeten of geen weet van hebben.

Mooi verhaal Horstjan. Je hebt zelf net de grote tijden van de Raleighploeg niet meer als beroepsrenner meegemaakt. Ik neem aan de je het boek van Joop Holthausen erover wel gelezen hebt?

Mooi horstjan

Het lijkt haast wel een Holland Sport docu, ,mooi Peter Post verhaal horstjan

Inderdaad,een prachtig verhaal Jan. Dank voor het delen.

quote:

Op maandag 17 januari 2011 22:11 schreef horstjan het volgende:
“Ik ben tussen 1967 en 1971 beroepsrenner geweest en dat was de periode dat Nederland internationaal over twee wielervedetten beschikte. Jan Janssen, de winnaar van de Tour de France 1968, was de ene en Peter Post, de keizer van de zesdaagsen, de andere. Ik heb ze allebei van dichtbij meegemaakt en hoewel collega’s waren het voor mij en andere renners zoals ik, ook iconen die in de hiërarchie van het peloton ver boven ons stonden. Hoewel zij als grootverdieners te boek stonden was het ook niet zo dat ze hun neus ophaalden voor het kleine werk, wat voor ons onze belangrijkste bron van inkomsten was. Daarmee bedoel ik de criteriums ook wel bekend als de rondjes rond de kerk. In die koersjes werd altijd heel wat afgerommeld om ongeacht de uitslag na afloop zoveel mogelijk geld mee naar huis te kunnen nemen. Zo hadden Janssen en Post altijd hun maatjes, maar met mijn ploeggenoten Arie den Hartog, Cor Schuuring en Gerard Vianen hadden we ook een stevige vinger in de pap en hadden we na afloop altijd wel een stapeltje bankbiljetten te verdelen vanwege gewonnen prijzen en premies. Destijds werd het prijzengeld direct na afloop in het café uitbetaald en wij hadden de gewoonte om de poet dan in de auto te verdelen. Alles werd geteld en eerlijk verdeeld, een mooi ...

... sociaal systeem dat er voor zorgde dat iedereen met geld naar huis ging om moeder de vrouw tevreden te stellen. In 1968 werden er tijdens de Ronde van Made opnamen gemaakt voor een later uit te zenden TV-Special over Peter Post. Het zou leuk zijn, vonden de TV-makers van de KRO, als Peter dan ook die ronde zou winnen. De Lange beloofde er alles aan te doen, maar zekerheid kon hij natuurlijk niet verschaffen omdat er nog zo’n vijftig renners aan de start stonden die allemaal ook wel wilden winnen. Dat zei hij vlak voor de start in de microfoon en wij die om hem heen stonden konden dat allemaal horen. Er was dus wat te verdienen. Daarom reed ik vanaf ronde één op zijn wiel en belandde zo automatisch in een kopgroep die er in slaagde een ronde uit te lopen. Normaal gesproken was Peter van ons vieren de grootste kanshebber als het op een sprint aan kwam en in het gedubbelde peloton had hij zeker voldoende steun om verdere acties van ons te verijdelen. Maar wij hadden hem goed geholpen om een ronde uit te lopen en volgens de wetten van het peloton diende er dan afgerekend te worden. Het ging zoals verwacht. Peet won, Gerard Vianen werd tweede en ik kwam als vierde over de streep. Iedereen blij natuurlijk en zeker de mannen van de TV die prachtige shots hadden gemaakt toen de keizer triomfantelijk over de streep kwam. Toen de ergste drukte rond zijn persoon in het café voorbij was, wenkte ik hem om in het toilet onze beloning in ontvangst te nemen. Het zat keurig in een gesloten envelop en daarmee gewapend spoedde ik mij naar de auto waar mijn maten al vol verwachting zaten te wachten. Er was geen bedrag afgesproken, maar van een man als de grote Peter Post kon je wel wat verwachten, natuurlijk. Nieuwsgierig scheurde ik de envelop open en toen ik de inhoud in mijn hand had was er eerst ongeloof, vervolgens werd er gevloekt en tenslotte schaterend gelachen. Eén tientje slechts kon ik aan onze buit toevoegen. Een ervaring rijker reden we huiswaarts. Terugdenkend aan alles wat ik in de loop der tijd over Peter Post aan de weet ben gekomen, was dit zijn manier om te zeggen: ‘jongens, bedankt maar ik heb zeker zo hard gefietst als jullie en ik was gewoon de snelste. Ik heb niks cadeau gekregen en mede dankzij mij hebben jullie ook geld verdiend.’ Hij gaf geen cadeautjes, maar als er onrechtvaardigheid in het spel was dan sprong hij in de bres voor jongens die niet zo goed voor zich zelf konden opkomen. Zoals Piet Steenvoorden die eens door de jury over het hoofd werd gezien toen hij in een criterium een ereplaats behaalde. Protesten hielpen niet en Piet stond met lege handen. Het was Peter die uit eigen zak Piet het bedrag uitbetaalde dat hem toekwam. Huub Zilverberg was ook zo’n slachtoffer. Huubke reed zich altijd te pletter voor iedereen die een beroep op hem deed, maar als het op uitbetalen aankwam waren ze meestal vertrokken. Tot Peter Post zich met zijn gezag ging bezighouden met het incasseren van alles wat de brave Huub was onthouden. Dat was ook een kant van Peter die zijn vele kritikasters wel eens vergeten of geen weet van hebben.

Mooi idd

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 15:44 schreef lurf_doctor het volgende:
[ afbeelding ]

Mooie tijd was dat, toen Nederlands wielrennen nog wat voorstelde

Peter rust zacht.

Toen nederlandse wielrenners de kleuren van duitsland representeerden