De ongelijkheid tussen mensen

quote:

Op donderdag 13 januari 2011 22:01 schreef emanuel79 het volgende:
Rijken worden rijker en armen worden armer...we zijn er allemaal schuldig aan !!!! en nog steeds vragen mensen zich af hoe dat kan ?... hoe kan het dat we het allemaal weten ..maar er eigenlijk niets aan doen ?

De ongelijkheid is in nederland erg klein.

quote:

Op zondag 16 januari 2011 17:15 schreef Berlitz het volgende:

[..]

De ongelijkheid is in nederland erg klein.

Inderdaad, wat dat betreft zitten we hier goed. Maar als ik kijk naar hoe mensen in de Derde Wereld moeten werken om ons van welvaart te voorzien... Dat is niet goed.

quote:

Op zondag 16 januari 2011 17:05 schreef Helena1989 het volgende:

[..]

Als mensen allemaal genoeg geld hebben om te eten blijft er genoeg individualiteit over, hoor. Van de honger omkomen of in onnodige luxe baden is echt niet het toppunt van zelfverwezenlijking.

Je reageert hier niet op mijn posten, maar het is ergens van de rails gelopen. Never mind. Je verklaart de markt niet heilig. Past in mijn straatje.

quote:

Nou ja, zoals ik begrijp heb je problemen met belastingen omdat ze verkwanseld worden. Ik ben het met je eens maar het ligt niet aan het idee van belasting maar aan hoe ze worden gebruikt. Ze kunnen ook zo gebruikt worden dat iedereen er baat bij heeft, ook de rijken.

Nee, nee. Ik zei:

"Er is een hetze gecreeert over belastingen. Er zijn nu mensen die iedere vorm van belasting als diefstal ervaren."

Dat als verklaring voor de opkomst van libertariers in Nederland. Zelf heb ik geen probleem met Nederlandse belastingen. Of belastingen verkwanselt worden? Het is meer dat men neemt en geeft tegelijk. Een zinloos rondpompen van geld (denk aan de hypotheekrente aftrek).

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer2 op 16-01-2011 17:36:45 ]

quote:

Op zondag 16 januari 2011 16:48 schreef Helena1989 het volgende:

Iets meer inhoud graag? We kunnen moeilijk een discussie met voeren als je met zulke korte zinnen reageert.

Ooit ben ik ook begonnen met lange stukken te schrijven. Maar op den duur worden ze steeds korter.

Maar bij deze:

In de afgelopen decennia stonden in het teken van het neoliberalisme, een beweging die de vrije markt heilig verklaart. Er was te weinig oog voor de beperkingen en nadelen van ongebreidelde marktwerking. Als oplossing voor het coördinatie probleem heeft het marktmechanisme een aantal serieuze beperkingen. Het marktmechanisme
1. maakt van iedereen een prijsnemer
2. is een strijdmodel
3. ondermijnt de realisatie en in standhouding van collectieve goederen
4. werkt het populisme in de hand
5. ondermijnt de individuele zingeving

(1) Het marktmechanisme maakt van iedereen een prijsnemer. Volgens de definitie van een vrije markt is een vrije markt ideaal, als er geen marktpartijen zijn met voldoende marktmacht om de prijzen te kunnen dicteren (prijszetters / monopolisten). M.a.w. een ideale vrije markt bestaat uit voldoende onafhankelijke aanbieders en afnemers, zodat niemand in staat is de markt naar zijn hand te zetten. De keerzijde is dat iedere speler een prijsnemer wordt en dat vele keuzes gedwongen keuzes worden (de markt gebiedt het!). Maar wat is vrijheid als iedere keuze een gedwongen keuze is? Wat is verantwoordelijkheid als iedereen een prijsnemer is? Je conformeren aan de geldende spelregels, is voor iedere individuele speler de beste strategie, wat leidt het tot meelopers gedrag.

Het marktmechanisme splitst de mens is twee rollen: consument en producent, en speelt deze tegen elkaar uit. Als je als consument de laagste prijzen zoekt, moet je niet vreemd opkijken als op het werk alles draait om efficiëntie en er weinig te wensen valt. Beide rollen beter op elkaar afstemmen, is voor prijsnemers onmogelijk. Het marktmechanisme zelf is het belangrijkste voorbeeld van het dilemma van de gevangene.

(2) Het marktmodel is een strijdmodel. In een vrije markt wordt de menselijke inzet door onderlinge competitie geoptimaliseerd. Het marktmechanisme is een selectiemechanisme, waarin mensen voortdurend selectiedruk op elkaar uitoefenen. Het dwingt een competitieve, calculerende, strategische levenshouding af. Het ondersteunt geen houding van zorg of begrip. Daarmee ontbreek er iets essentieel menselijks.

Als een land het minst productieve deel van zijn bevolking geëlimineerd, dan neemt de gemiddelde efficiëntie toe. Het marktmechanisme drijft het economische systeem naar maximale efficiëntie en drijft daarbij inderdaad het minst productieve deel van de bevolking uit het arbeidsproces. Want iedere werkgever zoekt natuurlijk alleen naar de beste werknemers.

(3) Het marktmechanisme ondermijnt de realisatie en in standhouding van collectieve goederen. Iedere deelnemer is vrij om, binnen de kaders van de wet, te doen en laten wat hij wil, zolang hij zijn eigen broek kan ophouden. Het marktmechanisme laat de deelnemers vrij om zelf een invulling te geven aan het goede leven. Het berust op het idee dat waarden individueel en subjectief zijn, want waarden liggen besloten in het contingente gezichtspunt van de individuele deelnemers. Maar welke deelnemer in de vrije markt is eigenaar van (en verantwoordelijk voor) de collectieve goederen / waarden? Voorbeelden van collectieve goederen / waarden die in het gedrang komen, zijn:
- het milieu
- de zorg voor de zwakkeren
- de kwaliteit van het onderwijs
- de kwaliteit van het arbeidsleven
- de betrouwbaarheid van de samenleving

(4) Het marktmechanisme werkt het populisme in de hand. Door de besteding van zijn inkomen beslist iedere consument mee over de gewenste inzet van onze productiemiddelen. Iedereen heeft medezeggenschap, vergelijkbaar met een directe democratie. Het leidt tot populisme. De kwaliteit neemt af en de hypes nemen toe. Mede daardoor draait een groot deel van de economie op de verslavingen van mensen (denk aan het consumentisme). Door een deel van het inkomen via belastingen af te romen en de collectieve besteding daarvan via politieke besluitvorming te regelen, verbeter je de kwaliteit van de economie. Want politiek besluitvorming gebruikt een getrapte democratie en de vrije markteconomie een directe.

(5) In de markteconomie ligt het zwaartepunt van de waarde bepaling aan de vraagkant (consumenten soevereiniteit). Zo wordt de waarde van alles wat je doet bepaald door de behoeften van anderen. Het plezier in het werk, dat deel uitmaakt van het vervaardigen van producten, wordt bij de verkoop niet meegeleverd. Arbeidsvreugde wordt daarmee economisch irrelevant. Het is een extra loon voor de arbeider, die toch al is betaald. Als organisaties aan de aard van de werkzaamheden die werknemers verrichten geen enkele aandacht besteden, terwijl die dagelijkse arbeid een grote rol speelt in de kwaliteit van ons leven, dan ken je impliciet een lage waarde toe aan het leven van mensen.

Om niet in conflict te komen met de winstoogmerken van het bedrijf en de keuzes van het management, dient een moderne werknemer zich te onthechten van zijn inhoudelijke werkzaamheden. Als je inhoudelijke waarde aan toekent aan je werkzaamheden en daaraan je motivatie ontleent, dan bent je niet goed bestand tegen managers die deze zaken voor je ogen de nek omdraaien. Dat kan op ieder moment gebeuren en daarin hebt geen inspraak. Men noemt deze inhoudelijke onthechting een professionele of zakelijke houding.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer2 op 16-01-2011 18:38:41 ]

quote:

Op zondag 16 januari 2011 17:17 schreef Helena1989 het volgende:

[..]

Inderdaad, wat dat betreft zitten we hier goed. Maar als ik kijk naar hoe mensen in de Derde Wereld moeten werken om ons van welvaart te voorzien... Dat is niet goed.

Ze werken daar voor zichzelf niet voor ons.

mooie post deelnemer2

quote:

Op zondag 16 januari 2011 18:18 schreef vaarsuvius het volgende:
mooie post deelnemer2

Dank je.