MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Ghehe, toch leuke verhalen. Ik heb zo'n 'guilty pleasure' ooit in een recensie verwerkt, deze. Spice Girls dus, prachtig.
Wannabe vind ik echt een van de grootste verschrikkingen ooit wat betreft muziek, maar Viva Forever vind ik gewoon een mooi nummer, dat zou ik zelfs geen guilty pleasure noemen, niks guilty aan.quote:Op donderdag 13 januari 2011 22:25 schreef Stofje het volgende:
Ghehe, toch leuke verhalen. Ik heb zo'n 'guilty pleasure' ooit in een recensie verwerkt, deze. Spice Girls dus, prachtig.
Weheheh, toffe review!quote:
Ghehe, toch leuke verhalen. Ik heb zo'n 'guilty pleasure' ooit in een recensie verwerkt, deze. Spice Girls dus, prachtig.
Ik was ook 16 in die tijd en The Spice Girls suckten best wel toen... kan bijna niet geloven dat het haast alweer 15 jaar geleden is.
You Don't Stop Playing Because You Get Old. But You Could Get Old If You Stop Playing.
Precies, dat schrijf ik ook in die review, er zitten oprecht goede liedjes tussen. Maar het is natuurlijk wel gewoon een marketingmachine geweest, waar de vijf dames creatief weinig aan bijgedragen hebben.quote:
[..]
Wannabe vind ik echt een van de grootste verschrikkingen ooit wat betreft muziek, maar Viva Forever vind ik gewoon een mooi nummer, dat zou ik zelfs geen guilty pleasure noemen, niks guilty aan.
Wrijf het er maar in. Ik voel me een ouwe manquote:Op donderdag 13 januari 2011 22:32 schreef CoExist het volgende:
kan bijna niet geloven dat het haast alweer 15 jaar geleden is.
justin bieber uiteraard 
Op donderdag 20 augustus 2020 17:36 schreef Notorious_Roy het volgende:
Naast alle onzin die je uitkraamt heb je af en toe ook gewoon heel verstandige posts.
Op dinsdag 10 augustus 2021 16:32 schreef yvonne het volgende:
@:Jimbo voor mod, yeah *O*
Naast alle onzin die je uitkraamt heb je af en toe ook gewoon heel verstandige posts.
Op dinsdag 10 augustus 2021 16:32 schreef yvonne het volgende:
@:Jimbo voor mod, yeah *O*
Mijn eerste CD (was een jaartje of 9) was van Britney Spears, Baby One More Time, gekregen van mijn ouders..... die hadden blijkbaar veel vertrouwen in mij 
Enfin, kapot gedraaid op mijn kamer en met name Born to make you happy
Maar gelukkig is alles weer goed gekomen en kan ik me nauwelijks nog voorstellen dat ik echt geweldige muziek vond.
Enfin, kapot gedraaid op mijn kamer en met name Born to make you happy
Maar gelukkig is alles weer goed gekomen en kan ik me nauwelijks nog voorstellen dat ik echt geweldige muziek vond.
Linkin Park en Dream Theater. Dream Theater was écht een obsessie gewoon. Als 14 jarig menneke alles op de toetsen/gitaar proberen te spelen. Én maar toonladders oefenen, dik hard shredden. Ben ik nu gelukkig vanaf.
Dit topic herinnert me weer aan m'n 2 Unlimited-obsessie, durende van 1992 (ik was er vóór dat éne beruchte overbekende nummer al bij, dus dáár lag het niet aan) t/m de split in 1996. 
Alle minuscule beetjes zakgeld, verjaardags-giften, aardbeienpluksters-loon ( ), enz. bij elkaar schrapen om maar de cd's te kunnen kopen (bij Real things stond ik letterlijk op dag 1 al bij de platenzaak, Get ready was verder m'n allereerste als ik Kinderen Voor Kinderen niet meetel), en als het even mogelijk was ook nog de singletjes. Er werden in die platenzaak weleens grappen over gemaakt door het personeel. Die cd's vervolgens zo vaak draaien dat m'n arme ouders er nog nét niet van doorgedraaid zijn.
Als 12-jarige midden in de nacht opstaan, ergens eind 1993, om eens een keer een liveshow van die mensen op te gaan nemen (Mega Music Dance Experience), die op dat moment op de radio kwam. Dat Anita bij elke talentenjacht ongetwijfeld keihard afgewezen zou zijn, al bij de eerste ronde, daar kwam ik pas jaren later achter. M'n gehoor was in 1993 nog niet zo goed ontwikkeld.
En wat dacht je van alle bezoekjes aan The Magic Friends, Sjors Fröhlich & Peter Plaisir op Rado 3? Voor zover ik er naar kon luisteren (kwáád als ik nog op school moest zijn op z'n moment!) zijn ze zo'n beetje allemaal op tape gezet. Ik telde de dagen echt af als er zoiets aangekondigd werd.
Met de posters viel het godzijdank nog wel mee, ik vond Ray een goede rapper maar niet iemand om kwijlend naar te gaan liggen kijken. Geen dichtgeplakte muren in huize Female81.
Pakweg 2002-2006 heb ik me een hele poos lang vreselijk tegen die zogenaamd kinderachtige, simpele oude liedjes af gezet. M'n respect voor hen wás al gedaald, met als reden een hele reeks niet zo gelukte solo-singles (en dito clips) van beiden, met als dieptepunten die hieronder. Naar die eerste keek ik echt zo:
En het besef dat Anita niet live kon zingen was er inmiddels ook. Dat laatste is er anno nu nog steeds. Toch blijken sommige van die oude liedjes bij nader inzien zo slecht nog niet, als je ze maar niet live hoort. Gewoon goed gemaakt entertainment waar tevens mooie herinneringen aan kleven. Wat dat betreft is de boel inmiddels een beetje in balans gekomen. Geldt trouwens voor oude eurohouse in z'n algemeenheid. En dat ene liedje van een jaar terug, In da name of love? Tja...
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 15-01-2011 05:10:33 ]
Alle minuscule beetjes zakgeld, verjaardags-giften, aardbeienpluksters-loon (
), enz. bij elkaar schrapen om maar de cd's te kunnen kopen (bij Real things stond ik letterlijk op dag 1 al bij de platenzaak, Get ready was verder m'n allereerste als ik Kinderen Voor Kinderen niet meetel), en als het even mogelijk was ook nog de singletjes. Er werden in die platenzaak weleens grappen over gemaakt door het personeel. Die cd's vervolgens zo vaak draaien dat m'n arme ouders er nog nét niet van doorgedraaid zijn.Als 12-jarige midden in de nacht opstaan, ergens eind 1993, om eens een keer een liveshow van die mensen op te gaan nemen (Mega Music Dance Experience), die op dat moment op de radio kwam. Dat Anita bij elke talentenjacht ongetwijfeld keihard afgewezen zou zijn, al bij de eerste ronde, daar kwam ik pas jaren later achter. M'n gehoor was in 1993 nog niet zo goed ontwikkeld.
En wat dacht je van alle bezoekjes aan The Magic Friends, Sjors Fröhlich & Peter Plaisir op Rado 3? Voor zover ik er naar kon luisteren (kwáád als ik nog op school moest zijn op z'n moment!) zijn ze zo'n beetje allemaal op tape gezet. Ik telde de dagen echt af als er zoiets aangekondigd werd.
Met de posters viel het godzijdank nog wel mee, ik vond Ray een goede rapper maar niet iemand om kwijlend naar te gaan liggen kijken. Geen dichtgeplakte muren in huize Female81.
Pakweg 2002-2006 heb ik me een hele poos lang vreselijk tegen die zogenaamd kinderachtige, simpele oude liedjes af gezet. M'n respect voor hen wás al gedaald, met als reden een hele reeks niet zo gelukte solo-singles (en dito clips) van beiden, met als dieptepunten die hieronder. Naar die eerste keek ik echt zo:
En het besef dat Anita niet live kon zingen was er inmiddels ook. Dat laatste is er anno nu nog steeds. Toch blijken sommige van die oude liedjes bij nader inzien zo slecht nog niet, als je ze maar niet live hoort. Gewoon goed gemaakt entertainment waar tevens mooie herinneringen aan kleven. Wat dat betreft is de boel inmiddels een beetje in balans gekomen. Geldt trouwens voor oude eurohouse in z'n algemeenheid. En dat ene liedje van een jaar terug, In da name of love? Tja...
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 15-01-2011 05:10:33 ]
Vond ik vroeger een heel leuk nummer. Nu vind ik het stiekem een heel leuk nummer
Extremistisch gematigd.
En Five uiteraard ook nog.
Mijn god, geen wonder dat ik een neiging naar depressies heb Wat een meuk luisterde ik toen
Mijn god, geen wonder dat ik een neiging naar depressies heb
Wat een meuk luisterde ik toen
Extremistisch gematigd.
Of je noemt het gewoon je onschuldige jeugdjaren, waarin je nog spontaan van alles consumeerde zonder er over na te denken. 
Nee, ranja is van mijn leeftijd. Ik denk dat-ie uit eigen ervaring spreektquote:
[..]
En jij bent jong en je fapt op Patty Brard?
Ik doelde uiteraard op de fapbaarheid van de dames.....
Ik ken iemand die op haar 19e fan was van K3.
Had echter een tragische reden. Ze was misbruikt door haar vader en broer en die hadden beiden een hekel aan K3.
Had echter een tragische reden. Ze was misbruikt door haar vader en broer en die hadden beiden een hekel aan K3.
Och, bij Fans (ooit gezien, dat programma?) was er ooit eentje van een jaar ouder die niet om dergelijke reden fan was, maar omdat ze hen gewoon geweldig vond.
Ze at K3-hagelslag, sliep onder een K3-dekbed, had twee staartjes aan weerszijden van het hoofd, enzovoort.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 14-01-2011 15:20:33 ]
Ze at K3-hagelslag, sliep onder een K3-dekbed, had twee staartjes aan weerszijden van het hoofd, enzovoort.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 14-01-2011 15:20:33 ]
Ik had het met korn maar daar was ik na 2 albums eigenlijk alweer vanaf.
Maar van incubus heb ik alles tot aan a crow left for the murder maar ze zakten eigenlijk na s.c.e.i.n.c.e. alleen maar af in steeds geliktere liedjes die tekstueel nog wel redelijk waren maar steeds meer richting boyband geluid gingen. Inmiddels kan ik ze toch eigenlijk niet meer serieus nemen. Wat ik opzich toch wel erg jammer vind want het funk/rock geexperimenteer op fungus among us en enjoy incubus en science was zeer te pruimen.
Maar van incubus heb ik alles tot aan a crow left for the murder maar ze zakten eigenlijk na s.c.e.i.n.c.e. alleen maar af in steeds geliktere liedjes die tekstueel nog wel redelijk waren maar steeds meer richting boyband geluid gingen. Inmiddels kan ik ze toch eigenlijk niet meer serieus nemen. Wat ik opzich toch wel erg jammer vind want het funk/rock geexperimenteer op fungus among us en enjoy incubus en science was zeer te pruimen.
Mits voldoende gebruikt niet te traceren en volledig privacy ongevoelig.
Die zou eens in vermomming bij haddaway haar oude baas langs moeten gaanquote:
Was dat niet Wendy van Dijk in vermomming?
Mits voldoende gebruikt niet te traceren en volledig privacy ongevoelig.
|
|
