quote:Op donderdag 13 januari 2011 12:08 schreef Captain_Maximum het volgende:
Het boeit me echt totaal niet uit welk jaar een film komt. Zolang ik er maar van kan genieten.
citizen kane is niet moeilijk, hij is verschrikkelijk saai.quote:Op donderdag 13 januari 2011 08:46 schreef SaintOfKillers het volgende:
Citizen Kane gaat over een megalomane krantenmagnaat en Casablanca over een onmogelijke liefde, dat is toch niet moeilijker dan een film met hetzelfde thema uit 2010? Ja, het speelt zich in de jaren '40 af en die heb ik zelf niet meegemaakt, maar dat geldt ook voor Schindler's List of Saving Private Ryan.
Alles is een prima reden voor jezelf, wil je echt iemand vertellen waarom hij hem zou moeten zien en deze persoon kent je niet goed, dan zul je toch echt met objectievere of iig concretere onderbouwingen moeten komen waarom je een film goed vind. Ik weet bijvoorbeeld dat als een film telkens weer geroemd wordt om haar cinematografie, dat de kans groot is dat ik die ook leuk vind.quote:Op donderdag 13 januari 2011 09:53 schreef Weakling het volgende:
Waarom zijn we steeds op zoek naar aanwijsbare, objectieve, verifieerbare redenen voor het al dan niet goed vinden van een film? Wat een film voor iemand goed maakt hoeft helemaal niet voor uitleg vatbaar te zijn. Het verliezen van jezelf zoals Aukje83 het noemt is voldoende reden.
Ik heb hem laatst in de bioscoop gezien en was vergeten hoe goed hij eigenlijk was. En dan te bedenken dat hij ten tijde de oorlog zelf gemaakt was en toch de tijdsgeest goed weet te pakken, ondanks dat men weinig wist in die tijd wat er daadwerkelijk gebeurde.quote:Op maandag 10 januari 2011 09:20 schreef Orbis het volgende:
Casablanca is ook een vrij tijdloze klassieker, als je het mij vraagt. Hoewel de film wat traag verloopt blijft het verhaal ijzersterk en is de film zeer quotable. Plus, het is leuk om te zien hoe men met de preutsheid van toen omging: de hoofdpersoon rookt een sigaret terwijl hij naar buiten staart, dús heeft hij seks gehad.
Casablanca weet gewoon heel goed een bepaalde tijdgeest te vatten, ofzo.
Bij films uit de jaren 40/50 heb ik dat ook, misschien vanwege de theater associatie oid, dat is nl. vaak ook vrij overdreven.quote:Op donderdag 13 januari 2011 15:44 schreef El_Matador het volgende:
Wat mij ook opvalt bij oude films (gisteren met The Lion in Winter begonnen, wat volgens mij wel een goeie film is, ik ga hem nog afkijken), is dat er veel "onechter" geacteerd wordt. Ik heb meer het gevoel dat ik niet helemaal in de film zit, maar meer op de acteurs aan het letten ben. Dat is met modernere films (zeg vanaf begin jaren 90) minder.
Voor mijzelf is zo'n kwalificatie te algemeen en teveel gestoeld op de technische kwaliteiten van een film. Het zou mij in ieder geval niet naar de film krijgen.quote:Op donderdag 13 januari 2011 12:40 schreef kingmob het volgende:
Alles is een prima reden voor jezelf, wil je echt iemand vertellen waarom hij hem zou moeten zien en deze persoon kent je niet goed, dan zul je toch echt met objectievere of iig concretere onderbouwingen moeten komen waarom je een film goed vind. Ik weet bijvoorbeeld dat als een film telkens weer geroemd wordt om haar cinematografie, dat de kans groot is dat ik die ook leuk vind.
Het onderwerp, het verhaal, de acteurs, de regisseur, vergelijkbare films die ik goed vind, ook voor een deel techniek en niet inhoudelijk, zijn inderdaad wel prikkels om een film te gaan zien. Hoewel ik ook gemakkelijk films zie waar ik vrijwel niks van te voren van weet.quote:Soms vind je een film bijvoorbeeld leuk omdat het onderwerp je toevallig veel aangaat of omdat je je erg kan identificeren met het karakter. Als dat de reden is wordt de smaak al veel persoonlijker, da's handig om te weten.
Ik vind die film erg goed, maar uitleggen waarom, voor iemand die de film nog niet gezien heeft? Dat zou ik niet kunnen. Het is mooi gefilmd, origineel, onconventioneel, heeft een prachtige kadans, is vervreemdend, soms claustrofobisch, zet je aan het denken, toont de mensheid van het vroege begin tot het einde der tijden. Leuke omschrijving wellicht als je de film al kent, maar een leek zegt het nog steeds helemaal niks vrees ik.quote:Een goed voorbeeld lijkt me 2001, een hate it or love it film. Als je weet waarom hij wordt gewaardeerd (of waarom sommige hem niet waarderen, mits goed omschreven) kun je prima weten of je die film leuk gaat vinden.
Dan nog blijft het moeilijk om de essentie te raken van de reden waarom de film iets voor je is of niet. Vind ik tenminste. Voor mij is dat meestal toch nog een redelijk onverklaarbare klik. Maar misschien is daarvoor mij (wan)smaak ook te breed. Tarkovsky's Stalker vind ik geweldig, maar McG's Charlies Angels ook. Ik bedoel maar ...quote:Het mooie van klassiekers is dat veel mensen hem hebben gezien en dat deze meningen mooi uitgekristalliseerd zijn. Zo kan je mooi die klassiekers er uit pikken die aan je smaak voldoen.
Die indruk heb ik ook, dat men tegenwoordig meer 'naturel' acteert.quote:Op donderdag 13 januari 2011 16:09 schreef tjoptjop het volgende:
[..]
Bij films uit de jaren 40/50 heb ik dat ook, misschien vanwege de theater associatie oid, dat is nl. vaak ook vrij overdreven.
Het klopt wel dat de boel vroeger wat extra werd aangedikt. Maar dat kwam ook deels door het script waardoor het moeilijker ook is om het naturel te laten aanvoelen. Het is ook maar net waar je van houdt. Tegenwoordig zijn er ook juist meer personen die niet kunnen acteren en in een film geplaatst worden. En waarom zou het perse naturel moeten aanvoelen? Niet iedere film is daarvoor geschikt. Er wordt af en toe wel zoveel filler er in gestopt wat totaal niet het verhaal ondersteunt, alleen maar om het 'natuurlijk' te laten aanvoelen.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 02:09 schreef spoor4 het volgende:
[..]
Die indruk heb ik ook, dat men tegenwoordig meer 'naturel' acteert.
Potverdomme zeg, hoe durf je dit in hemelsnaam te zeggen! Rear Window is een van de meest filmische films ooit gemaakt. Het hele concept van die film draait om het daadwerkelijke kijken, het voyeurisme van Jeffries en tegelijkertijd het voyeurisme van ons kijkers die met hem meekijken. Het verhaal is spannend, heeft prachtige wendingen, goede dialogen en een van de meest aparte sets ooit voor een film. Ik kan me nog herinneren dat ik deze voor het eerst zag en gewoon mee begon te zweten omdat de film zo'n claustrofobische sfeer benadrukte. Je hebt nog veel te leren TS (ik ben trouwens 23).quote:Op vrijdag 7 januari 2011 23:54 schreef Dj_Day-V het volgende:
Ik heb vandaag Rear Window gezien, 21 op IMDB. Deze film was iets boeiender maar geen film waarvan ik zeg "Wow wat een film was dit"
Jij doet dus alles fout wat je fout kan doen in een discussie over smaak.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 12:04 schreef Jor_Dii het volgende:
[..]
Potverdomme zeg, hoe durf je dit in hemelsnaam te zeggen! Rear Window is een van de meest filmische films ooit gemaakt. Het hele concept van die film draait om het daadwerkelijke kijken, het voyeurisme van Jeffries en tegelijkertijd het voyeurisme van ons kijkers die met hem meekijken. Het verhaal is spannend, heeft prachtige wendingen, goede dialogen en een van de meest aparte sets ooit voor een film. Ik kan me nog herinneren dat ik deze voor het eerst zag en gewoon mee begon te zweten omdat de film zo'n claustrofobische sfeer benadrukte. Je hebt nog veel te leren TS (ik ben trouwens 23).
Tja sorry, maar het is sinds enkele jaren de beste film die ik ooit heb gezien dus vandaar mijn reactie. Ik snap gewoon niet dat je hiervan niet kunt inzien dat het een meesterwerk van de bovenste plank is.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 12:08 schreef Rahl het volgende:
[..]
Jij doet dus alles fout wat je fout kan doen in een discussie over smaak.
Ja begrijpelijk hoor. Maar met zo'n reactie val je de ander natuurlijk wel heel persoonlijk aan en daarmee maak je de discussie dus meteen dood.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 12:10 schreef Jor_Dii het volgende:
[..]
Tja sorry, maar het is sinds enkele jaren de beste film die ik ooit heb gezien dus vandaar mijn reactie. Ik snap gewoon niet dat je hiervan niet kunt inzien dat het een meesterwerk van de bovenste plank is.
En ik zie weer niet wat erg goed aan is...quote:Op vrijdag 14 januari 2011 12:10 schreef Jor_Dii het volgende:
[..]
Tja sorry, maar het is sinds enkele jaren de beste film die ik ooit heb gezien dus vandaar mijn reactie. Ik snap gewoon niet dat je hiervan niet kunt inzien dat het een meesterwerk van de bovenste plank is.
Tja, het is een beetje lastig om daar een discussie over te starten als je dat niet in kunt zien. Het enige advies dat ik je kan geven is om meer en meer van dit soort films te gaan kijken, dan begin je vanzelf de kleine nuances te zien tussen een goede film en een meesterwerk (ik noem een 12 Angry Men, Mr. Smith Goes to Washington, On the Waterfront)quote:Op vrijdag 14 januari 2011 12:21 schreef Dj_Day-V het volgende:
[..]
En ik zie weer niet wat erg goed aan is...
We kunnen nu veel meer visuele hectiek verwerken dan tientallen jaren geleden, muziekvideos hebben film beinvloed, de algehele beeldcultuur ook. En tegelijk is het vertelritme ook haastiger geworden. Ik denk dat Citizen Kane destijds visueel overdonderend was.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 09:44 schreef Captain_Maximum het volgende:
Heeft het ook niet te maken dat ze tegenwoordig kortere shots in de film verwerken. Als een bepaalde scène continu met de zelfde camerapunt wordt opgenomen komt het sowieso wat 'geacteerder' over dan wanneer de camerapunt telkens verschillend is.
Dat is denk ik omdat het vaak theateracteurs zijn. Die zijn gewend aan overdrijving, dat moet nou eenmaal in theater om het over te brengen. Het is soms even wennen, maar echt erg vind ik het zelf niet.quote:Op donderdag 13 januari 2011 15:44 schreef El_Matador het volgende:
Wat mij ook opvalt bij oude films (gisteren met The Lion in Winter begonnen, wat volgens mij wel een goeie film is, ik ga hem nog afkijken), is dat er veel "onechter" geacteerd wordt. Ik heb meer het gevoel dat ik niet helemaal in de film zit, maar meer op de acteurs aan het letten ben. Dat is met modernere films (zeg vanaf begin jaren 90) minder.
Oudere films zijn vaak traag. De manier van vertellen vooral.
Ookal lijken No Country for Old Men en The Good The Bad and The Ugly natuurlijk wel op elkaar qua setting en snelheid, toch kan je je beter inleven in de eerste, is mijn ervaring.
12 Angry Men en Easy Rider vond ik daar echt uitzonderingen op.
Probeer eens wat voor 1980 zou ik zeggen....je mist echt heel veel.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 13:16 schreef algebra010 het volgende:
Ik heb ook de hele IMDB top 250 gezien behalve alle films voor 1980. (Elephant man viel nog op de grens.)
heel veel. Kijk alleen al wat je dan mist in de top10quote:Op vrijdag 14 januari 2011 13:21 schreef trovey het volgende:
[..]
Probeer eens wat voor 1980 zou ik zeggen....je mist echt heel veel.
Daarom vind ik ook het beste om langzame trage films, zowel oude als nieuwe (The American bijv.) te kijken in de bioscoop. Omdat daar het minste afleiding is. Zeker iig niet op tv, want ook ik zal dan gaan zappen. Eigenlijk moet je bij zo'n film helemaal klaar gaan zitten en zorgen dat je geen enkele afleiding hebt, zodat je er helemaal inzit. Dus ook bijvoorbeeld niet op je horloge/klok kijken tijden het kijken. Zelfs als je in de bios zit. Dan wordt je het beste totaal in de film gezogen. Tenminste dat is mijn beleving.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 12:40 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
We kunnen nu veel meer visuele hectiek verwerken dan tientallen jaren geleden, muziekvideos hebben film beinvloed, de algehele beeldcultuur ook. En tegelijk is het vertelritme ook haastiger geworden. Ik denk dat Citizen Kane destijds visueel overdonderend was.
Ik hou wel van het overdonderende, dus ook het hectische. Maar ook het trage kan juist heel overdonderend zijn, wanneer je het niet gewend bent. Alleen heb ik er ook wel eens moeite mee, zeker het eerste half uur, en zeker op tv. Wegzappen of de speler stil zetten is toch wat laagdrempeliger dan de bioscoop uit lopen en die neiging is dan soms wel sterk. De film waarbij ik daar het meeste moeite mee had was trouwens Jackie Brown, misschien juist omdat die de oude generatie films nadeed qua tempo en vaart.
Het is gewoon wennen, net als een oudere generatie heeft moeten doen maar dan andersom. Je moet er even op instellen en wat meer plaatjes kijken en wat minder meegesleurd worden, in een lang shot kun je ook meer zien. Het is dus iets meer 'kijken' en wat minder 'zien', en je hebt dus zelf een iets actievere rol. Er zijn heel veel prachtige films gemaakt dus het is wel de moeite waard om daar even aan proberen te wennen.
Ik denk dat je zelf moet omschakelen naar het ritme van zo'n film, en dan dus ook echt moet gaan kijken ipv passief iets te zien te krijgen. Je moet zelf iets gaan doen met de tijd die de film je geeft, en dan niet op je horloge kijken inderdaad. Dat kan soms even duren.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 13:37 schreef Lonewolf2003 het volgende:
[..]
Daarom vind ik ook het beste om langzame trage films, zowel oude als nieuwe (The American bijv.) te kijken in de bioscoop. Omdat daar het minste afleiding is. Zeker iig niet op tv, want ook ik zal dan gaan zappen. Eigenlijk moet je bij zo'n film helemaal klaar gaan zitten en zorgen dat je geen enkele afleiding hebt, zodat je er helemaal inzit. Dus ook bijvoorbeeld niet op je horloge/klok kijken tijden het kijken. Zelfs als je in de bios zit. Dan wordt je het beste totaal in de film gezogen. Tenminste dat is mijn beleving.
Goed voorbeeld van hoe je een film wél moet aanprijzen.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 12:04 schreef Jor_Dii het volgende:
[..]
Potverdomme zeg, hoe durf je dit in hemelsnaam te zeggen! Rear Window is een van de meest filmische films ooit gemaakt. Het hele concept van die film draait om het daadwerkelijke kijken, het voyeurisme van Jeffries en tegelijkertijd het voyeurisme van ons kijkers die met hem meekijken. Het verhaal is spannend, heeft prachtige wendingen, goede dialogen en een van de meest aparte sets ooit voor een film. Ik kan me nog herinneren dat ik deze voor het eerst zag en gewoon mee begon te zweten omdat de film zo'n claustrofobische sfeer benadrukte. Je hebt nog veel te leren TS (ik ben trouwens 23).
Dat is dus écht zonde he, waarom eigenlijk? Dus wel Avatar gekeken maar niet The Good The Bad and the Ugly?quote:Op vrijdag 14 januari 2011 13:16 schreef algebra010 het volgende:
Ik heb ook de hele IMDB top 250 gezien behalve alle films voor 1980. (Elephant man viel nog op de grens.)
Nou, tekken was een flop, dragonball was een flop...quote:Op zaterdag 8 januari 2011 00:21 schreef Dj_Day-V het volgende:
[..]
Waarom niet? En waarom mogen die niet in mijn persoonlijke favorieten lijst
Dat is net zo kortzichtig als ''Ik vind oude films saai'', waarom moet het per se origineel zijn?quote:Op zaterdag 8 januari 2011 00:20 schreef Beardy het volgende:
Naar mijn mening horen filmversies van boeken, strips of games niet in beste film lijstjes thuis.
Ik ben het met je eens (heb Sin City in mijn top5 staan...quote:Op woensdag 19 januari 2011 17:00 schreef RacerDKB het volgende:
[..]
Dat is net zo kortzichtig als ''Ik vind oude films saai'', waarom moet het per se origineel zijn?
Ik noem een Watchmen, Dark Knight, Godfather, en zo kan je nog wel doorgaan.
De eerste goede gameverfilming moet ik nog zien ja, maar ik denk dat we het er over eens kunnen zijn dat boek- en stripverfilmingen geniaal kunnen zijn.quote:Op woensdag 19 januari 2011 17:11 schreef El_Matador het volgende:
[..]
Ik ben het met je eens (heb Sin City in mijn top5 staan...), maar voor Alone in the Dark gaat het zeker op. Wat een ongelooflijke kutfilm was dat zeg...
Maar Postal was zo slecht dat het weer grappig werd. Alone in the Dark daarentegen was gewoon dom. Als dat zijn bedoeling was geweest, is dat dan aardig gelukt.quote:Op woensdag 19 januari 2011 17:13 schreef RacerDKB het volgende:
[..]
De eerste goede gameverfilming moet ik nog zien ja, maar ik denk dat we het er over eens kunnen zijn dat boek- en stripverfilmingen geniaal kunnen zijn.
Uwe Boll is dan ook wel een vak apart, zijn doel is eigenlijk om slechte films te maken
Net als Postal.
Waarom die grens van 1980 dan? Ik vind het nog begrijpelijk dat je een onderscheid maakt tussen silent films uit de jaren 20 en 30 en wat daarna kwam, maar wat is nu het intrinsieke verschil tussen films van voor 1980 of daarna? Tuurlijk, het tempo ligt in veel films stukken lager en zoals hier ook al is opgemerkt zijn bepaalde method actors zoals Brando niet voor iedereen weggelegd. Het komt allemaal wat geforceerd over misschien, maar ik denk dat het wezenlijke verschil is dat de verhaallijnen van oudere films vaak net even wat simplisticher, identificeerbaarder zijn dan wat we tegenwoordig zien.quote:Op donderdag 20 januari 2011 00:01 schreef the_legend_killer het volgende:
films voor de jaren 1980 zijn gewoon anders... de 1 boeit het en de ander niet.
Mij boeit het gewoon niet ( op de westerns na )
Het trekt mij op 1 of andere manier niet.. de acteurs en de films. Brando heb ik nooit wat aan gevonden. En dan heb ik al heel veel films gezien.quote:Op donderdag 20 januari 2011 00:18 schreef Jor_Dii het volgende:
[..]
Waarom die grens van 1980 dan? Ik vind het nog begrijpelijk dat je een onderscheid maakt tussen silent films uit de jaren 20 en 30 en wat daarna kwam, maar wat is nu het intrinsieke verschil tussen films van voor 1980 of daarna? Tuurlijk, het tempo ligt in veel films stukken lager en zoals hier ook al is opgemerkt zijn bepaalde method actors zoals Brando niet voor iedereen weggelegd. Het komt allemaal wat geforceerd over misschien, maar ik denk dat het wezenlijke verschil is dat de verhaallijnen van oudere films vaak net even wat simplisticher, identificeerbaarder zijn dan wat we tegenwoordig zien.
Als ik the Sopranos als (TV-serie) voorbeeld mag nemen. Het succes van die serie heeft er vooral mee te maken dat het publiek zich kon identificeren met het hoofdpersonage. Het publiek prikt tegenwoordig zo gemakkelijk door de commercialisering van bepaalde films heen. Enkel een mooi gezicht of een goddelijk lichaam hebben werkt niet meer. Men wil een mate van realiteit zien én zich kunnen identificeren met het personage. Zo'n everyman als bijvoorbeeld James Stewart heeft tientallen films gemaakt waarin hij keer op keer de show stal zonder al te veel op te vallen. Dat soort acteurs hebben we nog maar een weinig tegenwoordig.
Huh? Die staan niet in mijn lijstje hoor?quote:Op woensdag 19 januari 2011 16:50 schreef shintek het volgende:
[..]
Nou, tekken was een flop, dragonball was een flop...
Dit soort remakes zijn dan ook de kanker van de filmindustrie. Volledig terecht dat het een laag cijfer krijgt.quote:Op zaterdag 8 januari 2011 02:09 schreef DrDentz het volgende:
Remakes van oude films halen wel vaak slechte cijfers.
http://www.imdb.com/title/tt0155975/
http://www.imdb.com/title/tt0166322/
Je zou toch denken: zelfde verhaal, maar dan betere technieken etc levert een beter cijfer op. Maar tegen nostalgie boks je niet op.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |