Daarnaast is het haar eerste relatie en zo nu en dan krijg ik het gevoel dat ze zich nogal egoïstisch opstelt. Dingen als meegaan naar familie: ze weigerde eerste kerstdag met mij mee te gaan naar mijn familie omdat ze geen zin had om een hele middag en avond daar te zitten. Tweede kerstdag ben ik wel met haar mee geweest. Niet alleen voor mijzelf maar ook omdat ik weet dat zij het leuk vindt dat ik met haar mee ga. En dat heeft ze dus niet voor mij over. Als ik het daar dan met haar over heb zegt ze dat het niet waar is en dat ze vaak genoeg mee is geweest e.d.. Tja, wat moet je daar dan nog op zeggen. Het enige wat ik daar dan nog op kan zeggen is dat het wel zo over komt dat ze er niet veel voor over heeft, of het nu waar is of niet. Zo zijn er wel meer van dit soort dingen (maar dan minder "groot").
Daarnaast hebben we vrij weinig seks. In het verleden zijn er ook wel wat problemen geweest met haar, dat ze pijn had tijdens de seks (ze verkrampte) maar die problemen hebben we overwonnen en als we seks hebben geniet ze er zelf ook van. Maar ze heeft een nogal laag libido met als gevolg dat we wel eens 3 weken geen seks kunnen hebben (we zien elkaar alleen in de weekends). Ik kom dus op dat gebied niet geheel aan mijn trekken (leuk woordspeling
) en ik heb het er ook wel met haar over gehad. Een echt antwoord had ze er niet op. Maar een keer mij aftrekken/pijpen om mij een plezier te doen: daar heeft ze ook geen zin in.Dus ik ben gaan nadenken. En ik heb geconcludeerd dat ik het wel gezellig vind als ze er is maar dat ik dus geen goed gevoel heb over onze relatie. Dat heb ik ook aan haar voorgelegd (dat ik twijfels heb) en haar reactie was dan ook wel dat ze bang was dat ik het zou uitmaken. Dus wat dat betreft geeft ze wel om mij. Dus ik zit in dubio: aan de ene kant heb ik het wel leuk met haar maar aan de andere kant kost de relatie mij veel energie en vraag ik me af of ik ermee moet doorgaan aangezien ik het gevoel heb dat er niet alles uit kan halen wat je uit een relatie zou moeten kunnen halen...
Ik weet dat jullie niets kunnen met deze tekst, het was ook meer of ff van mij af te schrijven
Doei
[ Bericht 71% gewijzigd door Daniel1976 op 03-01-2011 11:16:05 ]
Voor de rest klinkt het toch alsof zij nog bleu is en jij toch wel in een andere levensfase zit.
Tsja en de eerste relatie is meestal eindig omdat je dan nog helemaal moet leren wat je wel en niet kunt maken in een relatie.
Maar het fijne weet ik er niet van natuurlijk.
Dingen als: jij komt niet aan je trekken, ze gaat niet mee naar jou familie. Dat is in het begin vol te houden, over 10 jaar trek je dat niet meer hoor. Daar bovenop geef je zelf al aan dat je samenwonen met haar eigenlijk niet ziet zitten. Is dit wel wat jij wilt?
Al raad ik je aan met haar, voor dat je een beslissing neemt eens duidelijk over te praten, nogmaals jou kijk erop geeft dat je vind dat de verdeling scheef ligt en hierbij ook aan te geven dat als er niets gaan veranderen, het gewoon niet gaat werken.
Dat is idd ook zoiets: ik zou er niet aan moeten denken om te gaan samenwonen. Zegt dat eigenlijk ook al niet wat? Ondanks dat ik graag op mezelf ben?quote:Op maandag 3 januari 2011 11:22 schreef Frag_adder het volgende:
Daar bovenop geef je zelf al aan dat je samenwonen met haar eigenlijk niet ziet zitten. Is dit wel wat jij wilt?
Nou ik ben ook zo iemand die er niet aan moet denken 24/7 met iemand samen te zijn. Ik heb mijn eigen dingen en heb ook graag een momentje rust / geen geziek aan mijn hoofd. Dit kan evengoed werken, zelfs met samenwonen, je moet alleen van te voren hier duidelijk in zijn. En als zij daar niet mee om kan gaan, dan zal het niets wordenquote:
[..]
Dat is idd ook zoiets: ik zou er niet aan moeten denken om te gaan samenwonen. Zegt dat eigenlijk ook al niet wat? Ondanks dat ik graag op mezelf ben?
Al komt dit op mij over als een relatie die wel leuk voor erbij is maar niet echt als wat je voor de rest van je leven wilt. Maar ik beschik uiteraard niet over alle informatie
De relatie waar ik over spreek is na de kerst nog drie kwart jaar goed gegaan en daarna zijn we uit elkaar gegaan. De spreekwoordelijke vlam was uit tussen ons.
Mijn punt is dat je jezelf moet afvragen hoeveel je geeft om deze dame. Je geeft aan dat je het niet erg vindt als ze weggaat. Denk hier goed over na want dit zegt wat over je gevoelens richting haar. Blijkbaar vindt je haar "wel leuk" maar niet "leuk genoeg" om 24/7 bij te zijn. (let op, kan ook aan jouw liggen -> liever een LAT relatie)
Gezien haar houding over de kerst kan je er ook uit opmaken dat zij wel interesse heeft in jouw, maar ze heeft niet alles voor jouw over. Immers het is geven en nemen in een relatie.
Kortom beraad jezelf over je gevoelens voor haar en hak indien nodig de knoop door. Hoe eerder hoe beter voor jullie beide.
Veel succes (achternaamgenoot
)M.a.w. de situatie nu kun je doorzetten, maar denk je dat die in de toekomst veranderd? En zo niet, denk je dat je daar dan mee kunt leven?
Alleen over die seks zou ik het niet meer hebben, hoe meer je zeurt hoe minder je zal krijgen. Dan kan je het beter proberen door gewoon toenadering te zoeken en ook genoegen te nemen met een avond knuffelen of sex moet je echt heel belangrijk zijn.
Zijn jullie weleens langer dan een weekend samen geweest, op vakantie ofzo? En hoe gaat het dan?
Ik vraag me af of haar gedrag in de toekomst zal veranderen. Ik denk het haast niet: het is zoals ze is. Dat idee heb ik tenminste. We denken nog niet echt na over de toekomst. Dat is voor ons beiden nog ver weg. Ook omdat zij nog een paar jaar aan de studie is, nog hier en daar ontwikkelingswerk wil gaan doen en weet ik wat allemaal nog meer. Het zal dus nog minstens 5 jaar duren voordat wij ons eventueel zouden gaan settelen. Eén ding zijn we het wel over eens: geen kinderen. Aan de andere kant: zij is nog jong en wie weet denkt ze daar compleet anders over als haar eierstokken beginnen te rammelen als ze een jaar of 28 is... Dus nogmaals: een toekomst: aan de ene kant ziet ze die wel zitten, aan de andere kant denken we beiden "we zien wel...".
We zijn wel langer bij elkaar dan alleen weekenden. We zijn een paar keer op vakantie geweest. Deze zomer was het 2 weken. Het was leuk maar ook dan, na twee weken op vakantie, begin ik naar lucht te happen en vind ik het heerlijk om weer ff alleen te kunnen zijn. Maar dat is misschien ook wel normaal.
Heb je met haar besproken wat jullie beiden verwachten in een relatie? Misschien denkt zij wel dat in een relatie je jezelf moet zijn en vooral geen dingen moet doen die je niet wilt (soort cosmopolitan verhaal) en denk jij dat het geven en nemen is. Dat soort verschillen kunnen leiden tot een verstoord evenwicht, waar hier sprake van lijkt te zijn.
In ieder geval lijkt het me goed hier nog eens uitgebreid over te praten met haar. Zet je gevoelens en verwachtingen op een rijtje en neem er de tijd voor.
Da's een hele moeilijke vraag. 50/50 zou ik zeggen. En wellicht dat dat antwoord ook genoeg zegt...quote:
De vraag is alleen, als je niet bij haar bent, wil je dan bij haar zijn? En dan bedoel ik bij háár, niet bij het romantische beeld dat je (misschien) hebt.
Zou goed kunnen, dat probeer ik uit te vinden...quote:Op maandag 3 januari 2011 12:15 schreef Garisson72 het volgende:
Volgens mij wil je gewoon niet meer, TS.
Mij valt deze zin op. Geen zin om bij de familie van je partner te zijn met Kerst, tja, ze zal de enige niet zijn. Maar zonder gegronde redenen vind ik wel dat je moet gaan, al is het maar voor je partner.quote:
Dingen als meegaan naar familie: ze weigerde eerste kerstdag met mij mee te gaan naar mijn familie omdat ze geen zin had om een hele middag en avond daar te zitten.
Ze komt op mij nogal ongeïnteresseerd/lui over.
Volgens mij is jouw gevoel dat het niet langer de moeite waard is. In combinatie met de andere dingen die je opschrijft, zou ik zeggen: ga op je gevoel af.
Zeker als je dertig bent, heb je wel wat anders te doen dan een slechte relatie.
Hoe heb je dat onderliggend probleem opgelost (of niet) en waar lag het aan?quote:
In mijn vorige relatie hadden we soms weken geen sex. Ik kan je vertellen, dat duidt op een onderliggend probleem. Je begrijpt natuurlijk wel dat het probleem niet makkelijk op te lossen is.
Volgens mij is jouw gevoel dat het niet langer de moeite waard is. In combinatie met de andere dingen die je opschrijft, zou ik zeggen: ga op je gevoel af.
Zeker als je dertig bent, heb je wel wat anders te doen dan een slechte relatie.
Als ik op mijn gevoel af ga dan verschilt dat: zo nu en dan denk ik kappen ermee en zo nu en dan denk ik het gaat ook wel goed zo... Het is natuurlijk niet alleen maar negatief en dat maakt het ook zo moeilijk om de "acceptatiegrens" te bepalen. Ik wil me er wel voor inzetten maar in hoeverre moet je dat doen? Ook gezien het feit we relatief nog niet zo heel lang bij elkaar zijn (1,5 jaar)...
quote:
Klinkt een beetje als een relatie waar wat meer in wordt gegeven dan genomen.
Hier ben ik het mee eens alleen wil ik de seks niet slecht noemen maar als het verschil in seksdrive erg groot is, wordt seks een issue in een relatie.quote:
Relatie is gebouwd op vertrouwen, liefde en sex. Als één van de drie niet goed is, wankelt de relatie.
Dat ze bang is dat je het uit gaat maken, wil niet zeggen dat ze om je geeft...quote:En ik heb geconcludeerd dat ik het wel gezellig vind als ze er is maar dat ik dus geen goed gevoel heb over onze relatie. Dat heb ik ook aan haar voorgelegd (dat ik twijfels heb) en haar reactie was dan ook wel dat ze bang was dat ik het zou uitmaken. Dus wat dat betreft geeft ze wel om mij.
Mij lijkt het verstandig dat je uitzoekt waar jij behoefte aan hebt en in hoeverre zij daaraan voldoet. Dan kun je ook concreet aan haar aangeven waar jij behoefte aan hebt. Wellicht is zij zich dat niet bewust. Als zij aangeeft daar niet aan te kunnen of willen voldoen, kan je je conclusie trekken.
Ik zou in ieder geval wel snel een keuze maken want anders blijf je maar aanmodderen. Ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt met mijn ex, hij twijfelde omdat ik twijfelde en hem onbewust signalen heb gegeven dat hij niet de juiste was voor mij, maar ik durfde het nooit uit te maken. Het is zelfs een keer eerder 3 maanden uitgeweest en toen zijn we weer bij elkaar gekomen, maar uiteindelijk komt het toch wel uit als je niet bij elkaar past. Ik zou zeggen, ga op je gevoel af en bedenk bij jezelf in hoeverre jij en je vriendin bepaalde dingen kunnen veranderen zodat het beter wordt. Dit zou ik wel eerst met haar bespreken voordat je een keuze maakt. Uiteindelijk weet je nooit hoe het loopt maar diep in jezelf weet je eigenlijk wel hoe het gaat lopen.quote:
[..]
Da's een hele moeilijke vraag. 50/50 zou ik zeggen. En wellicht dat dat antwoord ook genoeg zegt...
[..]
Zou goed kunnen, dat probeer ik uit te vinden...
Foute boel.
En we konden praten wat we wilden, maar passie praat je niet terug. Een vuurtje wakker je niet aan met ouwehoeren.
In het verlengde daarvan kwam ik tot de conclusie dat het niet ging lukken. De groeten. Geweldig topwijf tegengekomen en ik ben weer helemaal gelukkig.
Wat vind je zo leuk aan haar? Wat heeft zij wat niemand anders heeft? Van welke maniertjes van haar krijg je een glimlach op je lippen?
Als je een echt leuke relatie hebt, dan denk je heel anders dan het flauwe "het gaat ook wel goed zo".quote:Als ik op mijn gevoel af ga dan verschilt dat: zo nu en dan denk ik kappen ermee en zo nu en dan denk ik het gaat ook wel goed zo
Ik eigenlijk zo niet die vragen beantwoordenquote:Op dinsdag 4 januari 2011 00:30 schreef Xennia het volgende:
Het klinkt voor mij alsof je het over een vage bekende hebt en niet over je partner en je maatje. Ze klinkt inwisselbaar.
Wat vind je zo leuk aan haar? Wat heeft zij wat niemand anders heeft? Van welke maniertjes van haar krijg je een glimlach op je lippen?
Ik geloof dat ik er maar een punt achter moet gaan zetten...