Ik begin de laatste tijd steeds meer te twijfelen over mijn relatie, we hebben nu 1,5 jaar wat. Ik ben 30, zij is 24. Ik werk, zij studeert. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn maar ik merk wel grote verschillen tussen ons, mede doordat we een ander leven hebben. Ik vind het altijd wel gezellig als we samen zijn maar na een weekend heb ik het wel weer gehad en vind ik het niet erg dat zij/ik weer naar huis gaat. Is dat normaal? Ik bedoel, ik weet van mijzelf dat ik erg gehecht ben aan tijd voor mijzelf e.d. maar als je een relatie hebt, zou het dan niet zo moeten zijn (ook na 1,5 jaar) dat je ook nog na een weekend graag tijd met elkaar doorbrengt?

Daarnaast is het haar eerste relatie en zo nu en dan krijg ik het gevoel dat ze zich nogal egoïstisch opstelt. Dingen als meegaan naar familie: ze weigerde eerste kerstdag met mij mee te gaan naar mijn familie omdat ze geen zin had om een hele middag en avond daar te zitten. Tweede kerstdag ben ik wel met haar mee geweest. Niet alleen voor mijzelf maar ook omdat ik weet dat zij het leuk vindt dat ik met haar mee ga. En dat heeft ze dus niet voor mij over. Als ik het daar dan met haar over heb zegt ze dat het niet waar is en dat ze vaak genoeg mee is geweest e.d.. Tja, wat moet je daar dan nog op zeggen. Het enige wat ik daar dan nog op kan zeggen is dat het wel zo over komt dat ze er niet veel voor over heeft, of het nu waar is of niet. Zo zijn er wel meer van dit soort dingen (maar dan minder "groot").
Daarnaast hebben we vrij weinig seks. In het verleden zijn er ook wel wat problemen geweest met haar, dat ze pijn had tijdens de seks (ze verkrampte) maar die problemen hebben we overwonnen en als we seks hebben geniet ze er zelf ook van. Maar ze heeft een nogal laag libido met als gevolg dat we wel eens 3 weken geen seks kunnen hebben (we zien elkaar alleen in de weekends). Ik kom dus op dat gebied niet geheel aan mijn trekken (leuk woordspeling

) en ik heb het er ook wel met haar over gehad. Een echt antwoord had ze er niet op. Maar een keer mij aftrekken/pijpen om mij een plezier te doen: daar heeft ze ook geen zin in.
Dus ik ben gaan nadenken. En ik heb geconcludeerd dat ik het wel gezellig vind als ze er is maar dat ik dus geen goed gevoel heb over onze relatie. Dat heb ik ook aan haar voorgelegd (dat ik twijfels heb) en haar reactie was dan ook wel dat ze bang was dat ik het zou uitmaken. Dus wat dat betreft geeft ze wel om mij. Dus ik zit in dubio: aan de ene kant heb ik het wel leuk met haar maar aan de andere kant kost de relatie mij veel energie en vraag ik me af of ik ermee moet doorgaan aangezien ik het gevoel heb dat er niet alles uit kan halen wat je uit een relatie zou moeten kunnen halen...
Ik weet dat jullie niets kunnen met deze tekst, het was ook meer of ff van mij af te schrijven