C-Politan | maandag 3 januari 2011 @ 00:39 |
Wanneer je in een slechte relatie zit waarin je ongelukkig bent, beweren de meeste mensen om je heen dat je er beter uit kun stappen. 'Alleen zijn is immers beter dan blijven plakken in een slechte relatie.' De mensen om mij heen die zich ongelukkig voelen binnen hun relatie durven de knoop meestal niet door te hakken omdat ze bang zijn om alleen te zijn. I've been there en als dat het enige is wat ze tegenhoudt probeer ik ze meestal duidelijk te maken dat alleen/single zijn helemaal niet zo eng is als ze denken en dat het ook veel leuke kanten heeft. Toch twijfel ik. Je ziet hier best veel topics van mensen die zich eenzaam voelen (zij zijn meestal partnerloos) en af en toe opent iemand van 30+ hier een topic omdat iedereen om hem/haar heen zich settelt en hij/zij alleen overblijft. Is alleen zijn werkelijk beter dan je je in een slechte relatie bevinden? En is het niet zo dat dat het positieve effect van uit de relatie stappen (voor jezelf kiezen) verdwijnt naarmate de tijd vordert? Hoe denken jullie hierover? (PS. ja ik weet dat 'slechte relatie' een breed begrip is.) | |
Keep_Walking | maandag 3 januari 2011 @ 00:42 |
De mensen die in een slechte relatie zitten maar niet uit durven te stappen doen dat niet omdat ze geen tijd hebben en niet durven. Maar verschillende onderzoeken en gewoon common knowledge zegt dat als je iemand hebt waarvan je houdt en die ook van je houdt en dat jullie elkaar goed steunen en blij maken, dat je veel gelukkiger en gezonder bent. De mensen die dat soort topics openen, voelen zich kut niet omdat ze geen relatie hebben maar omdat ze denken dat ze geen relatie kunnen krijgen. En daar zit het grote verschil. | |
LuxorBeetroots | maandag 3 januari 2011 @ 00:45 |
Ik denk dat het eraan ligt wat diegene nog uit zijn/haar slechte relatie verkrijgt. Is dit genoeg om je nog wel deels gelukkig te voelen, dan kan ik me voorstellen dat dit soms beter is dan alleen zijn. Je hecht je natuurlijk wel aan je partner. Maargoed, slechte relatie is inderdaad zo'n breed begrip, je kunt een hele discussie beginnen over wat precies een slechte relatie definieert. | |
C-Politan | maandag 3 januari 2011 @ 00:47 |
Wat bedoel je met dat mensen geen tijd hebben om uit een relatie te stappen? Edit: iets verkeerd begrepen ![]() | |
Godshand | maandag 3 januari 2011 @ 00:52 |
Vooral vrouwen hebben last van niet alleen kunnen achter blijven, en die kijken eerst om zich heen voor ze het uitmaken.. En als ze dan alleen zijn, dan hebben ze binnen de kortste keren de eerste beste rukker die een beetje lief doet. Al diverse keren zo gezien... Ik ben liever alleen dan in een kutrelatie zitten, waarbij er geen schot in de zaak zit na eraan te proberen werken. Aan een dood paard trekken heeft geen zin. | |
C-Politan | maandag 3 januari 2011 @ 00:54 |
Ja ik ken eigenlijk ook alleen maar vrouwen die om die reden bij hun partner blijven. Komt het bij mannen dat minder/niet voor? Of zeggen ze het gewoon niet? | |
Shalimar | maandag 3 januari 2011 @ 00:54 |
![]() | |
friekin_ | maandag 3 januari 2011 @ 00:55 |
Ik kijk neer op mensen die in een relatie blijven omdat ze bang zijn om alleen te blijven. | |
#ANONIEM | maandag 3 januari 2011 @ 00:57 |
Een relatie moet wel iets toevoegen aan je leven, anders kun je beter alleen blijven inderdaad. | |
D_tjuh | maandag 3 januari 2011 @ 00:58 |
Ja same. Dat is toch onbegrijpelijk, wat is er nou leuk aan een slechte relatie. ![]() | |
mirved | maandag 3 januari 2011 @ 00:59 |
Mannen ook wel hoor. Een vriend van mij die had al een tijd lang geen vriendin meer gehad toen heeft ie zich gewoon een lelijk en vervelend mokkel gepakt omdat hij volgens mij dacht dat hij anders alleen zou blijven of misschien omdat hij gewoon iets wilt neuken. In ieder geval wonen ze nu samen en mag hij vrijwel niets meer doen wat hij vroeger leuk vond van haar. Maar toch blijft hij bij haar terwijl er zoveel betere vrouwen rondlopen. Ik heb gewoon het idee dat hij bang is om alleen te zijn en zich er maar bij neer heeft gelegd. | |
mirved | maandag 3 januari 2011 @ 01:00 |
Een hoop mensen kunnen niet tegen alleen zijn. Hoe langer ze zonder relatie zitten hoe lager ze de lat gaan leggen. Zijn zelfs vrouwen die mishandeld worden door hun vriend maar toch bij diegene blijven omdat hij "soms" wel lief is. Ze zijn gewoon bang anders helemaal niemand te hebben. | |
D_tjuh | maandag 3 januari 2011 @ 01:00 |
Dat is ook zo fout hé. ![]() | |
P8 | maandag 3 januari 2011 @ 01:00 |
Natuurlijk is zoiets niet voorbehouden aan de vrouwen. Vrouwen zijn nou eenmaal vaker zo. Tenminste, dat lijkt me. Ik ken geen onderzoeken wat dit betreft. Edit: Maar ik denk dat het ook wel te zien is in de zorgsector. Er zijn zoveel vrouwen die gewoon constant terugkeren naar hun man die ze constant mishandeld. Common sense zegt: "just get the fuck out of there", maar toch doen ze dat niet. En ja, ook mannen zijn slachtoffer van mishandeling, maar dan geldt weer het stukje voor mijn edit, en daar zijn wel cijfers van. [ Bericht 15% gewijzigd door P8 op 03-01-2011 01:06:37 ] | |
rijsttafel | maandag 3 januari 2011 @ 01:04 |
Lijkt me logisch. ![]() Mensen blijven vaak in een relatie zitten óf doen aan relatiehoppen omdat ze de meest belangrijke relatie die er bestaat niet aan durven gaan. Namelijk de relatie met zichzelf. Als er niemand in je leven is naast jezelf, wordt je gewoon veel vaker met jezelf geconfronteerd. Als je geen zekerheid uit jezelf kan halen, moet je het van anderen hebben. En wie kan dat nu beter dan je partner of een nieuwe lover? Dat zorgt sowieso voor nieuwe oneerlijke en onstabiele relaties, maar goed. Ik zie het ook in m'n omgeving. De onzekerdere mensen zijn degenen die dit het vaakst doen. Mannen is van vroeg aan 'geleerd' dat ze sterk zijn en alles kunnen, niet moeten klagen enzo. Drie keer vallen en weer opstaan. Gewoon een biertje na een verloren voetbalwedstrijd. Vrouwen wordt echter aangeleerd wel aan drama te doen. Spelen moedertje met poppen, kijken soaps en films waar het leed rond gebroken relaties gigantisch wordt opgeblazen etc. Zonder waardeoordelen verder overigens, maar misschien verklaart dit het verschil. ![]() | |
08gnoT. | maandag 3 januari 2011 @ 01:04 |
Ik heb veel liever geen relatie dan een slechte. ![]() Hangt er wel vanaf hoe lang de relatie duurt en hoe oud degene zijn denk ik. | |
#ANONIEM | maandag 3 januari 2011 @ 01:05 |
Zelfs dan nog... | |
08gnoT. | maandag 3 januari 2011 @ 01:06 |
Maar ik kan me voorstellen dat je op je 30e met een relatie van >10 jaar, meer moeite erin stopt om het toch nog aan de gang te houden dan iemand van 18 of 19 met een relatie van 2 maanden. | |
mirved | maandag 3 januari 2011 @ 01:06 |
Hier had ik eigenlijk nog nooit bij stil gestaan. | |
C-Politan | maandag 3 januari 2011 @ 01:06 |
![]() | |
C-Politan | maandag 3 januari 2011 @ 01:07 |
Ja, zeker als er nog andere dingen een rol spelen zoals het hebben van kinderen en de financieën. | |
capricia | maandag 3 januari 2011 @ 01:08 |
Mwa, soms is het slechte tijdelijk. En is een middelmatige relatie beter dan geen. Wij kunnen dat natuurlijk niet inschatten voor je... | |
C-Politan | maandag 3 januari 2011 @ 01:09 |
Dit topic is niet van toepassing op mij ![]() | |
P8 | maandag 3 januari 2011 @ 01:11 |
Dan stel je eigenlijk dat jongens en meisjes van nature als kinderen hetzelfde zijn. Dat is niet waar. Met als voorbeelden verhalen uit de opkomst van de psychologie, toen ze jongens als meisje gingen opvoeden, omdat er iets mis was gegaan tijdens een besnijdenis bijvoorbeeld. Dat zijn geen succesverhalen. | |
rijsttafel | maandag 3 januari 2011 @ 01:11 |
Owja, je moet ook zeker moeite in een relatie durven stoppen, dat is zeker waar en een nuance die ik was vergeten te melden. Overigens is het van de zijlijn sowieso niet te beoordelen wat een slechte relatie is en wat niet. | |
capricia | maandag 3 januari 2011 @ 01:11 |
Zo letterlijk is het vaak niet. Ik zit, bijv. in een echt goede relatie. Maar dan nog zijn er 1001 punten die verbeterd zouden kunnen worden. | |
rijsttafel | maandag 3 januari 2011 @ 01:12 |
Ik weet ook niet of het waar is. Het was de enige rationele verklaring die ik zo snel kon bedenken. Uiteraard zijn er ook aangeboren verschillen die door evolutie/whatever zo zijn gekomen. Vrouwen zoeken een nestje. | |
08gnoT. | maandag 3 januari 2011 @ 01:13 |
Precies, als ik 30 ben en eigen huis en eventueel kinderen zou hebben, is een relatie vrij essentieel. Dan spelen er nog andere factoren dan liefde en genot. | |
capricia | maandag 3 januari 2011 @ 01:13 |
Vrouwen zoeken een nestje? Lol! | |
rijsttafel | maandag 3 januari 2011 @ 01:14 |
Daarmee doelde ik op het evolutionaire gedoe, natuurlijk. Zo is het me bij biologie anders wel uitgelegd. ![]() ![]() Altijd heerlijk ongestoort generaliseren in zulk soort topics. ![]() | |
capricia | maandag 3 januari 2011 @ 01:17 |
Altijd imteressant! Zijn veel theorieen over... ![]() Maar terug naat TS: Definieer een slechte relatie.. | |
Godshand | maandag 3 januari 2011 @ 01:17 |
Ik ken ook zo iemand, maar het is toch wel een uitzondering. De meeste mannen vermaken zich prima alleen. Trouwens alleen ben ik zekerder dan in een relatie. In een relatie wil ze dat je een stropdas draagt, vind ze toch echt dat je een lompe boer bent tegen haar ouders maar ok je neukt wel lekker. Niet nou iets waar je zelfwaardering omhoog van kan gaan ![]() ![]() ![]() | |
capricia | maandag 3 januari 2011 @ 01:23 |
Bizar. Ik hoop altijd dat mijn partner open staat voor seks met een van mijn vriendinnen erbij, bijv. Who the fuck cares about parents? Ik ben toch met hem? | |
rijsttafel | maandag 3 januari 2011 @ 01:28 |
Ik functioneer ook beter zonder relatie. En ik heb toch wel een lange goede relatie gehad, maar nu ben ik eigenlijk gelukkiger. Vrijer. En vrijheid maakt mij persoonlijk gelukkiger dan me met iemand verbonden voelen. | |
GeelSuperKuiken | maandag 3 januari 2011 @ 01:28 |
Wat ik ook merk bij mensen, inclusief mijzelf is dat bij vooral je eerste vaste serieuze relatie dat het dan moeilijk is een relatie te beëindigen. Ik denk door het feit omdat je zo lang gewend bent aan die persoon en nog niet "inziet" dat je een nieuwe relatie kunt krijgen. Ik voelde me zo ellendig en er bleef door mijn kop heen spoken dat ik alleen zou blijven. Tot dat ik door had dat alles veranderde, de negatieve dingen weggingen en ik het geluk zelf wel tegen zou komen. Toen ik dit alles mee maakte was ik erg blij, maar diep van binnen had ik ook spijt dat ik al die tijd heb door gezet toen het eigenlijk allemaal niet ging. Dus ja, je blijft vaak toch in een relatie waar niet alles op rolletjes loopt. Bij mij was het vooral de angst om alleen te zijn. Het ging die tijd ook niet lekker en wilde gewoon niet alleen zijn, wie weet als zon situatie zich weer voordoet en mijn relatie loopt slecht, dat ik de knoop wel door kan hakken als de situatie niet word verbeterd. Gewoon doordat ik geleerd hebt dat je ook gelukkig kan zijn zonder die persoon, maar dat dat tijd nodig heeft. Hoe vaker je dit hebt mee gemaakt, hoe beter je er mee om leert gaan. Hierdoor word je veel sterker en leer je beter met situaties om gaan. | |
D_tjuh | maandag 3 januari 2011 @ 01:31 |
Hm zouden er mannen zijn die daar niet voor open staan? ![]() | |
Godshand | maandag 3 januari 2011 @ 01:31 |
Wat heeft parents met die vriendinnen van je te maken? Ik snap de link niet? | |
Godshand | maandag 3 januari 2011 @ 01:34 |
Ja juist, ik herinner jouw topics hier nog ![]() Klinkt stukken beter iig, ga zo door ![]() | |
capricia | maandag 3 januari 2011 @ 01:40 |
Ik reageerde op iets/iemand ![]() Ouders hebben er wat mij betreft niets mee te maken. | |
capricia | maandag 3 januari 2011 @ 01:41 |
Toch wel, maar dat zou een topic kaap zijn ![]() | |
Godshand | maandag 3 januari 2011 @ 01:43 |
Serieus? ![]() | |
capricia | maandag 3 januari 2011 @ 01:45 |
Ja. Pm me maar. | |
Godshand | maandag 3 januari 2011 @ 01:53 |
done. terug ontopique | |
iwannabehigh | maandag 3 januari 2011 @ 07:45 |
Mirved. Dat zoiets KAN, samenwonen met iemand die jij zelf eigenlijk lelijk en geen leuk persoon vindt. Das bijna onmogelijk toch, dat hou je niet vol lijkt me! | |
Frag_adder | maandag 3 januari 2011 @ 09:01 |
Tsja mijn redenatie is als volgt: Altijd alleen zijn is ook niets, dat klopt. Maar dan heb je nog kans op een leuk iemand te ontmoeten zodat het weer beter wordt. Een slechte relatie is uitzichtloos. Als het na 4 jaar kut is moet er wel echt een wonder gebeuren wil het weer goed worden. En als je dan iemand ontmoet die beter bij je past ben je er geeneens klaar voor. Ik geloof dat alleen zijn eng en eenzaam kan worden, maar op het moment dat je het punt bereikt dat je niet meer denkt of je je partner wilt gaan vermoorden maar hoe, dan maak er een eind aan. Mensen die hier eenzaam zijn en 30+ zijn vaak mensen die nog NOOIT een realtie hebben gehad en niet weten hoe en wat. Iemand met een slechte relatie is dit niet. Die weet wat hij of zij wilt, wat ie niet wilt en vaak ook wat voor mensen wel op hem of haar vallen ![]() Wel zal 30+ een grotere rol spelen. Nu ben ik nog jong, zitten er zat vrienden in het zelfde schuitje en hebben we tijd zat om dingen te gaan doen. Als die allemaal een vrouw en kinderen hebben en dus nauwelijks vrije tijd. Dan zal ook ik mij kut voelen als ik nog in deze situatie zit... [ Bericht 21% gewijzigd door Frag_adder op 03-01-2011 09:24:45 ] | |
GeelSuperKuiken | maandag 3 januari 2011 @ 09:05 |
Dankjewel. Je post doet me goed. ![]() Ik merk ook dat ik beter alleen kan zijn, wanneer ik mijn vriend een week niet zie, vroeger niet, bang om kwijt te raken toen ofzo. Iig blij dat ik uit alles heb kunnen weg stappen. Dus dat gaat gelukkig erg goed. | |
Abbadon | maandag 3 januari 2011 @ 09:23 |
Ik ben inmiddels 30+ en ik kan je vertellen dat het voor mij persoonlijk niet zo veel verandert. Ja, het is zo dat meer vrienden met trouwen/kinderen bezig zijn, maar als ik het type was dat zich veel aantrok van wat de norm is en van wat andere mensen doen, dan was ik waarschijnlijk al lang gesettled. Je maakt je eigen keuzes, en je draagt daar zelf de gevolgen van... ![]() Overigens denk ik ook dat veel mensen in een relatie blijven zitten uit gewoonte en uit luiheid. Ze hebben hun leven op een bepaalde manier ingericht, zijn gewend geraakt aan bepaalde patronen. Er zijn heel veel dingen waar ze niet meer over na hoeven denken. Het geeft een soort geestelijke rust. Je weet waar je aan toe bent. En het beeindigen van een relatie zou dat helemaal op z'n kop zetten en brengt een hoop onrust met zich mee. Daar moet wel heel wat tegenover staan om daar aan te beginnen, en tenzij de relatie echt heel slecht is, zullen de meeste mensen altijd zekerheid boven onzekerheid kiezen. Dezelfde afweging zal omgekeerd vermoedelijk ook wel gelden voor mensen die al lang alleen zijn. | |
Frag_adder | maandag 3 januari 2011 @ 09:27 |
Klopt, ik kan mij indenken dat als je altijd alleen geweest bent, en al 15 jaar of meer alleen woont, dat het heel moeilijk is jezelf aan te passen aan iemand anders die er bij zou komen wonen ![]() Het lijkt mij inderdaad zo dat de meeste relaties doorslenteren uit gemakzucht ookal zouden ze beiden iets anders willen, want het is zo een geregel. Regeling voor de kinderen, huis verkopen, andere plaats zoeken, spullen verdelen etc. Begrijp mij niet verkeerd, ik vind dat sommige relaties juist te snel beeindigt worden. Maar als het naar duidelijk praten, afspraken maken en dingen veranderen nog steeds resulteerd in een relatie die ronduit ruk is, dan zou ik de stekker eruit trekken. | |
Hexagon | maandag 3 januari 2011 @ 09:49 |
Geen relatie is uiteindelijk beter. Dan kun je iig open staan voor een relatie die wel goed is. Mensen die bij iemand blijven "om maar een relatie te hebben" zijn imo tamelijk zelfdestructief bezig | |
Garisson72 | maandag 3 januari 2011 @ 09:50 |
QFT. Je wil ze niet op de koffie hebben, die het geplaveide pad van de relatie kiezen omdat de maatschappij en familie dat verwacht. Dát weet ik dan weer niet. Ik denk dat de meeste alleenstaanden in a heartbeat kiezen voor een relatie als de mogelijkheid zich daartoe aandient. | |
JaniesBrownie | maandag 3 januari 2011 @ 14:47 |
Ik vind het grappig om te lezen dat mensen denken dat vrouwen gemakkelijker van de een naar de ander hoppen om maar niet alleen te zijn omdat ik in mijn omgeving het tegenovergestelde net zo veel zie. Zo niet vaker. Kan er niet helemaal over oordelen omdat ik niet alle ins en outs weet van de relaties om me heen. Ik vind dat mensen een relatie te snel als slecht of niet goed bestempelen. Soms is tevredenheid volgens mij gewoon prima en hoef je niet het grote geluk na te streven. Ik heb soms het idee dat mensen als ze niet 24/7 dolgelukkig zijn met hun partner er maar een eind aan maken (wat een vertekend beeld is van de werkelijkheid, dat weet ik wel) Tevredenheid is geen streven meer, maar geluk. | |
Abbadon | maandag 3 januari 2011 @ 15:11 |
De enige personen die kunnen bepalen of een relatie 'goed genoeg' is, zijn de mensen die in die relatie zitten. Ik denk op zich dat je gelijk hebt. Als iemand tevreden is over zijn/haar relatie kun je op zich niet van een slechte relatie spreken. Of die tevredenheid dan ook goed genoeg is? tja... Persoonlijk is tevredenheid voor mij op zich niet goed genoeg. Tevreden ben ik in m'n eentje ook, dus een relatie moet daar bij voorkeur wel iets aan toevoegen. Dat wil natuurlijk absoluut niet zeggen dat dat elk moment van de dag geweldig moet zijn, maar het zou wel prettig zijn om je in een relatie over het algemeen beter te voelen dan als je alleen zou zijn. Op z'n minst. Persoonlijk vind ik ook dat er geen enkele reden is om de lat voor jezelf niet zo hoog mogelijk te leggen... Van de andere kant, misschien ben ik daarom wel vrijgezel ![]() | |
escalatie | maandag 3 januari 2011 @ 15:15 |
Een slechte relatie levert veel meer stress op dan geen relatie. Hierdoor kun je bijvoorbeeld op je werk minder goed functioneren. Maar dat is mijn persoonlijke ervaring. | |
conleche | maandag 3 januari 2011 @ 15:29 |
Ik denk dat een relatie op een paar hoofdpunten moet kloppen en als het dat niet (meer) doet, dat je er dan een einde aan moet breien. En als je heel jong bent en je hebt een relatie van een paar maanden, dan zal je minder je best doen om het op die hoofdpunten goed te krijgen, dan als je al een jarenlange relatie hebt, al dan niet met kinderen. Ik denk ook dat veel relaties blijven bestaan uit angst voor het onbekende. Mensen laten zich ook afschrikken door praktische zaken. (Oh help, nu moet ik verhuizen en wat met de kinderen en kom ik wel rond van wat ik in mijn eentje verdien....) Als je eerlijk bent naar jezelf en denkt dat je in je eentje beter af bent dan met zijn twee en je dan alsnog in je relatie blijft om secundaire redenen, dan ben je imo verkeerd bezig. Maar sommigen leggen hun lat ook te hoog. Dat is hun goed recht. Alleen zullen ze het wel moeilijker krijgen om überhaupt een relatie te krijgen, laat staan te behouden. | |
JaniesBrownie | maandag 3 januari 2011 @ 21:54 |
Daar ben ik het op zich wel mee eens, ik zat een beetje te bedenken dat het verschil tussen vroeger en nu ook daarmee te maken heeft. Mensen willen meer dan vroeger, toen was tevreden goed genoeg, nu vaak niet meer. | |
goofy_goober | dinsdag 4 januari 2011 @ 01:42 |
QFT. Same here. ![]() | |
Gedoetje | dinsdag 4 januari 2011 @ 01:45 |
And same here maar nie meer zelfs vrouwen kunnen nog tot inzicht komen | |
goofy_goober | dinsdag 4 januari 2011 @ 01:50 |
Gelukkig wel, maar meestal pas veel te laat en wanneer het kwaad al is geschied. | |
Frag_adder | dinsdag 4 januari 2011 @ 08:25 |
Je hebt gelijk, al zal de verwerkings duur bij jongeren dichter bij elkaar liggen, op het moment dat er kinderen bij betrokken zijn is de man vaak de gene die als eerste een nieuwe relatie heeft en de vrouw de kinderen opvoed en het vinden van een nieuwe partner op de lange baan gooit. Kinderen zijn dan toch de prioriteit. Op het onderstaande stuk heb je ook gelijk, (damn ![]() De stap is vaak groot, maar ik blijf erbij, een echt slechte relatie is erger dan geen relatie. Want bij de laatste heb je vaak nog uitzicht, zij het na een tijdje, op een betere relatie. | |
HLV_Siempre | dinsdag 4 januari 2011 @ 08:46 |
Als je al lang blij mag zijn dat iemand je wil, dan is dit ook best een lastige kwestie. Kom je makkelijk in het broekje van contact met de andere sexe, dan moet je vooral je tijd niet verdoen aan een relatie waar je eigenlijk niet tevreden mee bent. | |
HLV_Siempre | dinsdag 4 januari 2011 @ 08:48 |
Alleen exact dat wat ik wil is goed genoeg. De rest steek ik nog geen 5 seconden moeite in. Is wel een voordeel van weten wat je wil (al heeft dat me ook aardig wat tijd gekost). | |
Panthera1984 | dinsdag 4 januari 2011 @ 09:00 |
Tja, zolang slechte relatie geen vastomlijnd begrip is, is het moeilijk te zeggen. Wanneer je langere tijd samenwoont (3+ jaar), en op zich gaat alles voor de wind, nooit tot weinig ruzie, maar de spanning is weg. Is dat dan een slechte relatie? Kan je altijd de spanning verlangen? Moet je van je partner eisen dat hij/zij daar moeite voor doet? Als hij/zij dat nu niet wil? Ga je dan weg? Als je niet weg gaat, is de kans groot dat je binnen niet al te lange tijd elders je 'spanning' vind. Als je daarop 'wacht' dan ben je de boeman. Als je wel weggaat, dan gooi je makkelijk 3+ jaar weg. | |
#ANONIEM | zaterdag 8 januari 2011 @ 09:01 |
Intressant topic om te volgen, de TT is ook een vraag waar ik zelf vaak mee zit. Go on people !! | |
eleusis | zaterdag 8 januari 2011 @ 09:25 |
Dan zou ik met jou geen relatie willen hebben. De kans is natuurlijk minimaal over een periode van 20 jaar dat het elke vijf seconden precies gaat zoals jij wil. | |
Viking84 | zaterdag 8 januari 2011 @ 09:49 |
Wat een mensenkennis toch hier ![]() | |
Garisson72 | zaterdag 8 januari 2011 @ 12:00 |
Het is ook nooit zo dat het van het ene op het andere moment slecht gaat. Het sluipt erin, met kleine irritaties die je tolereert van elkaar, en eenmaal op die langzaam glijdende schaal wordt de drempel steeds hoger erover te beginnen. Grotendeels ook onbewust, en zo kom je uiteindelijk een keer tot de conclusie dat je eigenlijk al een hele tijd in een slechte relatie hebt gezeten. | |
ShadyLane | zaterdag 8 januari 2011 @ 12:04 |
Als je een slechte relatie hebt ook hoor. Gewoon blijven hangen tot er zich iets beters aandient. Het klinkt niet echt moreel hoogstaand maar het gebeurt bij de vleet ![]() De bewering uit dit topic dat vrouwen niet alleen kunnen zijn wordt niet door onderzoek gestaafd. Volgens onderzoeken gaat het alleen zijn vrouwelijke singles beter af dan mannelijke singles. Maar dat zal er ook mee te maken hebben dat onder de vrouwelijke singles meer hogeropgeleiden zijn en onder de mannelijke juist meer lageropgeleiden. | |
Viking84 | zaterdag 8 januari 2011 @ 12:06 |
Ik wist niet dat jij homoseksuele neigingen had? | |
Kopiko | zaterdag 8 januari 2011 @ 12:12 |
Tragisch. | |
mspoez | zaterdag 8 januari 2011 @ 12:17 |
Hier ook 30+ (heel ruim) en ik heb de ervaring dat ik mezelf minder belangrijk ging vinden toen mijn relatie echt slecht werd. De hoofdpunten, zoals Conleche ze noemde, klopten tussen ons niet meer. Voor mijn kinderen was het nog wél goed, ik wilde het hen niet afnemen met zijn allen als gezin samen te leven en ik veegde mijn eigen gevoelens aan de kant omdat ik niet wilde dat zij dat zouden verliezen. Uiteindelijk toch de relatie verbroken en nu pas, na ruim 2 jaar, komt er weer voorzichtig een idee bij me op dat er misschien ergens toch wel leuke mannen zouden kunnen zijn. Wat ik maar zeggen wil; niet altijd blijft een relatie bestaan omdat degenen in de relatie niet alleen willen zijn, er kunnen ook heel andere overwegingen spelen. | |
peeperklip | zaterdag 8 januari 2011 @ 16:09 |
Er een dunne lijn tussen tevredenheid en "het wel best vinden zo". Het gaat vaak ongemerkt volgens mij. Je groeit in een patroon waarin je weinig hoogtepunten hebt en het gemiddelde langzaam daalt tot een net niet/net wel acceptabel niveau. |