Geen relatie vs. slechte relatie

Ik vind het grappig om te lezen dat mensen denken dat vrouwen gemakkelijker van de een naar de ander hoppen om maar niet alleen te zijn omdat ik in mijn omgeving het tegenovergestelde net zo veel zie. Zo niet vaker. Kan er niet helemaal over oordelen omdat ik niet alle ins en outs weet van de relaties om me heen.

Ik vind dat mensen een relatie te snel als slecht of niet goed bestempelen. Soms is tevredenheid volgens mij gewoon prima en hoef je niet het grote geluk na te streven. Ik heb soms het idee dat mensen als ze niet 24/7 dolgelukkig zijn met hun partner er maar een eind aan maken (wat een vertekend beeld is van de werkelijkheid, dat weet ik wel)
Tevredenheid is geen streven meer, maar geluk.

quote:

Op maandag 3 januari 2011 14:47 schreef JaniesBrownie het volgende:
Ik vind dat mensen een relatie te snel als slecht of niet goed bestempelen. Soms is tevredenheid volgens mij gewoon prima en hoef je niet het grote geluk na te streven. Ik heb soms het idee dat mensen als ze niet 24/7 dolgelukkig zijn met hun partner er maar een eind aan maken (wat een vertekend beeld is van de werkelijkheid, dat weet ik wel)
Tevredenheid is geen streven meer, maar geluk.

De enige personen die kunnen bepalen of een relatie 'goed genoeg' is, zijn de mensen die in die relatie zitten. Ik denk op zich dat je gelijk hebt. Als iemand tevreden is over zijn/haar relatie kun je op zich niet van een slechte relatie spreken. Of die tevredenheid dan ook goed genoeg is? tja...

Persoonlijk is tevredenheid voor mij op zich niet goed genoeg. Tevreden ben ik in m'n eentje ook, dus een relatie moet daar bij voorkeur wel iets aan toevoegen. Dat wil natuurlijk absoluut niet zeggen dat dat elk moment van de dag geweldig moet zijn, maar het zou wel prettig zijn om je in een relatie over het algemeen beter te voelen dan als je alleen zou zijn. Op z'n minst.

Persoonlijk vind ik ook dat er geen enkele reden is om de lat voor jezelf niet zo hoog mogelijk te leggen...

Van de andere kant, misschien ben ik daarom wel vrijgezel

Een slechte relatie levert veel meer stress op dan geen relatie. Hierdoor kun je bijvoorbeeld op je werk minder goed functioneren.

Maar dat is mijn persoonlijke ervaring.

Ik denk dat een relatie op een paar hoofdpunten moet kloppen en als het dat niet (meer) doet, dat je er dan een einde aan moet breien. En als je heel jong bent en je hebt een relatie van een paar maanden, dan zal je minder je best doen om het op die hoofdpunten goed te krijgen, dan als je al een jarenlange relatie hebt, al dan niet met kinderen.

Ik denk ook dat veel relaties blijven bestaan uit angst voor het onbekende. Mensen laten zich ook afschrikken door praktische zaken. (Oh help, nu moet ik verhuizen en wat met de kinderen en kom ik wel rond van wat ik in mijn eentje verdien....)

Als je eerlijk bent naar jezelf en denkt dat je in je eentje beter af bent dan met zijn twee en je dan alsnog in je relatie blijft om secundaire redenen, dan ben je imo verkeerd bezig.

Maar sommigen leggen hun lat ook te hoog. Dat is hun goed recht. Alleen zullen ze het wel moeilijker krijgen om überhaupt een relatie te krijgen, laat staan te behouden.

quote:

Op maandag 3 januari 2011 15:11 schreef Abbadon het volgende:

[..]

De enige personen die kunnen bepalen of een relatie 'goed genoeg' is, zijn de mensen die in die relatie zitten. Ik denk op zich dat je gelijk hebt. Als iemand tevreden is over zijn/haar relatie kun je op zich niet van een slechte relatie spreken. Of die tevredenheid dan ook goed genoeg is? tja...

Persoonlijk is tevredenheid voor mij op zich niet goed genoeg. Tevreden ben ik in m'n eentje ook, dus een relatie moet daar bij voorkeur wel iets aan toevoegen. Dat wil natuurlijk absoluut niet zeggen dat dat elk moment van de dag geweldig moet zijn, maar het zou wel prettig zijn om je in een relatie over het algemeen beter te voelen dan als je alleen zou zijn. Op z'n minst.

Persoonlijk vind ik ook dat er geen enkele reden is om de lat voor jezelf niet zo hoog mogelijk te leggen...

Van de andere kant, misschien ben ik daarom wel vrijgezel

Daar ben ik het op zich wel mee eens, ik zat een beetje te bedenken dat het verschil tussen vroeger en nu ook daarmee te maken heeft.
Mensen willen meer dan vroeger, toen was tevreden goed genoeg, nu vaak niet meer.

quote:

Op maandag 3 januari 2011 00:52 schreef Godshand het volgende:
Vooral vrouwen hebben last van niet alleen kunnen achter blijven, en die kijken eerst om zich heen voor ze het uitmaken..

En als ze dan alleen zijn, dan hebben ze binnen de kortste keren de eerste beste rukker die een beetje lief doet. Al diverse keren zo gezien...

QFT. Same here.

quote:

Op dinsdag 4 januari 2011 01:42 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

QFT. Same here.

And same here maar nie meer zelfs vrouwen kunnen nog tot inzicht komen

Gelukkig wel, maar meestal pas veel te laat en wanneer het kwaad al is geschied.

quote:

Op maandag 3 januari 2011 14:47 schreef JaniesBrownie het volgende:
Ik vind het grappig om te lezen dat mensen denken dat vrouwen gemakkelijker van de een naar de ander hoppen om maar niet alleen te zijn omdat ik in mijn omgeving het tegenovergestelde net zo veel zie. Zo niet vaker. Kan er niet helemaal over oordelen omdat ik niet alle ins en outs weet van de relaties om me heen.

Ik vind dat mensen een relatie te snel als slecht of niet goed bestempelen. Soms is tevredenheid volgens mij gewoon prima en hoef je niet het grote geluk na te streven. Ik heb soms het idee dat mensen als ze niet 24/7 dolgelukkig zijn met hun partner er maar een eind aan maken (wat een vertekend beeld is van de werkelijkheid, dat weet ik wel)
Tevredenheid is geen streven meer, maar geluk.

Je hebt gelijk, al zal de verwerkings duur bij jongeren dichter bij elkaar liggen, op het moment dat er kinderen bij betrokken zijn is de man vaak de gene die als eerste een nieuwe relatie heeft en de vrouw de kinderen opvoed en het vinden van een nieuwe partner op de lange baan gooit. Kinderen zijn dan toch de prioriteit.

Op het onderstaande stuk heb je ook gelijk, (damn ) vaak zien mensen een slechte dag als kenmerkend voor de gehele relatie, een stekker wordt er vaak snel uit getrokken. Een relatie is niet altijd perfect, geluk en verliefdheid.

De stap is vaak groot, maar ik blijf erbij, een echt slechte relatie is erger dan geen relatie. Want bij de laatste heb je vaak nog uitzicht, zij het na een tijdje, op een betere relatie.

Als je al lang blij mag zijn dat iemand je wil, dan is dit ook best een lastige kwestie.

Kom je makkelijk in het broekje van contact met de andere sexe, dan moet je vooral je tijd niet verdoen aan een relatie waar je eigenlijk niet tevreden mee bent.

quote:

Op maandag 3 januari 2011 15:29 schreef conleche het volgende:
Ik denk dat een relatie op een paar hoofdpunten moet kloppen en als het dat niet (meer) doet, dat je er dan een einde aan moet breien. En als je heel jong bent en je hebt een relatie van een paar maanden, dan zal je minder je best doen om het op die hoofdpunten goed te krijgen, dan als je al een jarenlange relatie hebt, al dan niet met kinderen.

Ik denk ook dat veel relaties blijven bestaan uit angst voor het onbekende. Mensen laten zich ook afschrikken door praktische zaken. (Oh help, nu moet ik verhuizen en wat met de kinderen en kom ik wel rond van wat ik in mijn eentje verdien....)

Als je eerlijk bent naar jezelf en denkt dat je in je eentje beter af bent dan met zijn twee en je dan alsnog in je relatie blijft om secundaire redenen, dan ben je imo verkeerd bezig.

Maar sommigen leggen hun lat ook te hoog. Dat is hun goed recht. Alleen zullen ze het wel moeilijker krijgen om überhaupt een relatie te krijgen, laat staan te behouden.

Alleen exact dat wat ik wil is goed genoeg. De rest steek ik nog geen 5 seconden moeite in.

Is wel een voordeel van weten wat je wil (al heeft dat me ook aardig wat tijd gekost).

Tja, zolang slechte relatie geen vastomlijnd begrip is, is het moeilijk te zeggen.

Wanneer je langere tijd samenwoont (3+ jaar), en op zich gaat alles voor de wind, nooit tot weinig ruzie, maar de spanning is weg. Is dat dan een slechte relatie? Kan je altijd de spanning verlangen?

Moet je van je partner eisen dat hij/zij daar moeite voor doet? Als hij/zij dat nu niet wil? Ga je dan weg?

Als je niet weg gaat, is de kans groot dat je binnen niet al te lange tijd elders je 'spanning' vind. Als je daarop 'wacht' dan ben je de boeman.

Als je wel weggaat, dan gooi je makkelijk 3+ jaar weg.

quote:

Op dinsdag 4 januari 2011 08:48 schreef HLV_Siempre het volgende:

[..]

Alleen exact dat wat ik wil is goed genoeg. De rest steek ik nog geen 5 seconden moeite in.

Is wel een voordeel van weten wat je wil (al heeft dat me ook aardig wat tijd gekost).

Dan zou ik met jou geen relatie willen hebben. De kans is natuurlijk minimaal over een periode van 20 jaar dat het elke vijf seconden precies gaat zoals jij wil.

Wat een mensenkennis toch hier .

quote:

Op dinsdag 4 januari 2011 09:00 schreef Panthera1984 het volgende:
Tja, zolang slechte relatie geen vastomlijnd begrip is, is het moeilijk te zeggen.

Wanneer je langere tijd samenwoont (3+ jaar), en op zich gaat alles voor de wind, nooit tot weinig ruzie, maar de spanning is weg. Is dat dan een slechte relatie? Kan je altijd de spanning verlangen?

Moet je van je partner eisen dat hij/zij daar moeite voor doet? Als hij/zij dat nu niet wil? Ga je dan weg?

Als je niet weg gaat, is de kans groot dat je binnen niet al te lange tijd elders je 'spanning' vind. Als je daarop 'wacht' dan ben je de boeman.

Als je wel weggaat, dan gooi je makkelijk 3+ jaar weg.

Het is ook nooit zo dat het van het ene op het andere moment slecht gaat. Het sluipt erin, met kleine irritaties die je tolereert van elkaar, en eenmaal op die langzaam glijdende schaal wordt de drempel steeds hoger erover te beginnen. Grotendeels ook onbewust, en zo kom je uiteindelijk een keer tot de conclusie dat je eigenlijk al een hele tijd in een slechte relatie hebt gezeten.

quote:

Op maandag 3 januari 2011 09:01 schreef Frag_adder het volgende:
Tsja mijn redenatie is als volgt: Altijd alleen zijn is ook niets, dat klopt. Maar dan heb je nog kans op een leuk iemand te ontmoeten zodat het weer beter wordt.

Als je een slechte relatie hebt ook hoor. Gewoon blijven hangen tot er zich iets beters aandient.
Het klinkt niet echt moreel hoogstaand maar het gebeurt bij de vleet .

De bewering uit dit topic dat vrouwen niet alleen kunnen zijn wordt niet door onderzoek gestaafd. Volgens onderzoeken gaat het alleen zijn vrouwelijke singles beter af dan mannelijke singles. Maar dat zal er ook mee te maken hebben dat onder de vrouwelijke singles meer hogeropgeleiden zijn en onder de mannelijke juist meer lageropgeleiden.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 09:25 schreef eleusis het volgende:

[..]

Dan zou ik met jou geen relatie willen hebben. De kans is natuurlijk minimaal over een periode van 20 jaar dat het elke vijf seconden precies gaat zoals jij wil.

Ik wist niet dat jij homoseksuele neigingen had?

quote:

Op maandag 3 januari 2011 00:59 schreef mirved het volgende:

[..]

Ik heb gewoon het idee dat hij bang is om alleen te zijn en zich er maar bij neer heeft gelegd.

Tragisch.

Hier ook 30+ (heel ruim) en ik heb de ervaring dat ik mezelf minder belangrijk ging vinden toen mijn relatie echt slecht werd. De hoofdpunten, zoals Conleche ze noemde, klopten tussen ons niet meer. Voor mijn kinderen was het nog wél goed, ik wilde het hen niet afnemen met zijn allen als gezin samen te leven en ik veegde mijn eigen gevoelens aan de kant omdat ik niet wilde dat zij dat zouden verliezen. Uiteindelijk toch de relatie verbroken en nu pas, na ruim 2 jaar, komt er weer voorzichtig een idee bij me op dat er misschien ergens toch wel leuke mannen zouden kunnen zijn.

Wat ik maar zeggen wil; niet altijd blijft een relatie bestaan omdat degenen in de relatie niet alleen willen zijn, er kunnen ook heel andere overwegingen spelen.

quote:

Op maandag 3 januari 2011 14:47 schreef JaniesBrownie het volgende:
Ik vind het grappig om te lezen dat mensen denken dat vrouwen gemakkelijker van de een naar de ander hoppen om maar niet alleen te zijn omdat ik in mijn omgeving het tegenovergestelde net zo veel zie. Zo niet vaker. Kan er niet helemaal over oordelen omdat ik niet alle ins en outs weet van de relaties om me heen.

Ik vind dat mensen een relatie te snel als slecht of niet goed bestempelen. Soms is tevredenheid volgens mij gewoon prima en hoef je niet het grote geluk na te streven. Ik heb soms het idee dat mensen als ze niet 24/7 dolgelukkig zijn met hun partner er maar een eind aan maken (wat een vertekend beeld is van de werkelijkheid, dat weet ik wel)
Tevredenheid is geen streven meer, maar geluk.

Er een dunne lijn tussen tevredenheid en "het wel best vinden zo". Het gaat vaak ongemerkt volgens mij. Je groeit in een patroon waarin je weinig hoogtepunten hebt en het gemiddelde langzaam daalt tot een net niet/net wel acceptabel niveau.