Dinner for SchmucksIk ben geen fan van remakes en het origineel van deze (Le dîner de cons) is één van mijn favoriete komedies, dus ik had lage verwachtingen en die werden helaas waargemaakt. De charme van de Franse film is bijna volledig verdwenen en alles is hier overdreven en geforceerd, kortom het is allemaal verhollywoodst. Carell en Rudd vind ik meestal wel goed, maar hier dragen ze weinig bij, Carell probeert zijn schmuck nog een ziel mee te geven, maar het is gewoon een té grote idioot om er veel sympathie voor op te brengen. Weg ermee.
CyrusKlein maar fijn indiefilmpje met Jonah Hill, Marisa Tomei en John C. Reilly. Reilly speelt een eenzame man die iets begint met Tomei, waarmee haar zoon (Hill) niet echt tevreden is, dus die begint tegen te werken. Zoals gezegd is hij wel leuk, maar men mag toch niet met de verkeerde verwachtingen gaan kijken. Met dit plot en Hill/Reilly zou je kunnen verwachten dat het de zoveelste identieke Apatow-komedie gaat worden, maar het is hier vooral een genuanceerde coming-of-age drama met hier en daar wat humor.
Hors de prixEen golddigger genaamd Irene gaat in allerlei chique hotels op zoek naar rijke mannen en begint per ongeluk iets met een ober die ze aanziet voor een rijke vrijgezel. Wanneer ze haar fout inziet, dumpt ze hem, maar hij is uiteraard verliefd geworden en dan gebeuren er van die typische romcomdingen. Wat volgt is allemaal voorspelbaar en weinig opmerkelijk, maar het blijft toch leuk door de 2 hoofdrolspelers, waarbij vooral Audrey Tautou altijd wel charmant is.
Akmareul boatda (I Saw the Devil)Eindelijk nog eens een topper uit Zuid-Korea. Wanneer het nieuwste slachtoffer van een seriemoordenaar de verloofde is van een geheim agent, gaat die laatste op zoek naar de psychopaat in kwestie. Je zou je verwachten aan een film zoals The Chaser of Memories of Murder, maar dat is het dus niet. In de eerste scene zien we al wie de moordenaar is en na een half uurtje is hij al gevat door de held. Het is dan ook vooral een wraakfilm, waarbij de good guy de bad guy vangt, martelt en terug loslaat om hem daarna verder te terroriseren. De moordenaar vindt het echter wel een leuk spelletje, slaat helemaal door en begint nog meer te moorden.
Alles aan de film is goed, het verhaal, het acteer- en camerawerk, de muziek,.... Het geweld wordt soms wel heel expliciet in beeld gebracht, in die mate dat hij zelfs een 18+ rating kreeg in Korea en er een director's cut moest uitgebracht worden. De regisseur van de film (Ji-Woon Kim) maakte eerder al sterke films zoals A Tale of Two Sisters, A Bittersweet Life en The Good, The Bad, the Weird, maar dit vond ik zijn beste film. De serial killer wordt trouwens gespeeld door de beste acteur die Zuid-Korea heeft, namelijk Min-Sik Choi, die ook vreemd deed in Oldboy.
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.