Na een vakantie in Frankrijk heb ik weer een kleine voorraad opgebouwd van tramstadreportages. Het wordt zo langzamerhand toch wel leuk om een collectie op te bouwen van verschillende steden.
Grenoble is een van de steden die ik nu kan afstrepen van mijn lijstje. Vriendin met een boek op de camping, en ik een dagje op pad naar een nieuwe stad. Gelegen aan de voet van de Alpen en rondom omgeven door bergen voelde ik mij als in een dal.
Met een modern tramsysteem geopend in 1987 is het inmiddels een van de oudere tramsystemen van onze zuider(over)buren. Het systeem is hierdoor al volwassener en het net is de afgelopen jaren behoorlijk uitgebreid. Momenteel heeft het geheel een netlengte van 33,6 kilometer.
Alors, wie verder wil lezen over het tramsysteem van Grenoble kan zich wenden tot Wikipedia. Hieronder een korte impressie van mijn dagje aan deze stad. Na het parkeren van de auto in één van de Parc+Relais van de stad kocht ik een dagkaart om zonder zorgen het gehele net te berijden.
![G8.jpg]()
[Ii]Twee Citadis 402-trams van lijn C kruisen elkaar bij de halte Neyrpic - Belledonne.[/I]
Op de augustusvrijdag van mijn bezoek werd het leeuwendeel van de diensten gereden met een van de 50 Citadis 402-trams uit de serie 6001-6050. In 2005 kwamen de eerste 35 voertuigen, in 2009 aangevuld met 15 vrij identieke trams.
Echt vol waren de trams niet, in tegenstelling tot sommige andere tramsteden. De frequenties in Grenoble waren ook niet erg hoog, met tienminutendiensten op drie van de vier lijnen, en kwartierdiensten op de lijn D. Drie van de vier lijnen deden het onderwijscomplex in het oosten van de stad aan, waar een serene rust heerste. Er zal een verband geweest zijn.
Interieur van de Citadis 402-trams, imiddels een bekend gezicht.Een van de Citadis 402-trams. Het is best rustig in de tram.Wegens werkzaamheden, die ik overigens niet heb kunnen ontdekken, was een van de lijnen die deels langs de universiteit reed, ingekort. Ik vermoedde gewoon een niet geheel onterechte ingekrompen dienstregeling.
Een tram van lijn C over de overloopwissels vlak voor het universiteitscomplex.Een tram van de lijn die nog wel doorreed naar Plaine des Sports bij station Universites.Bij het eindpunt Plaine des Sports is de stalling van het trambedrijf gevestigd. Een vrij onneembare vesting leek het, ik heb het maar niet eens geprobeerd om er binnen te geraken.
Stalling van de Semitag, het vervoersbedrijf van Grenoble. Aangezien op vier diensten na alle ritten werden uitgevoerd met Citadistrams, moesten achter de muren van het gebouw zo'n vijtig TFS-trams staan. Ik heb er slechts eentje gezien.Terug naar de trein/tramhalte Gare Universites, waar een tram van lijn D op weg is naar het eindpunt Plaine des Sports.
![G4.jpg]()
Vanaf het station wilde ik met de tram weer naar de stad, maar halverwege de rit werden we vriendelijk verzocht om de tram te verlaten. Waarom begreep ik niet, maar verder reden was er niet bij. Iets met de tramlijn meelopen en in mijn beste Frans iets aan een agent vragen maakte veel duidelijk: een overval op een juwelier waarbij door daders en agenten behoorlijk was geschoten. Gelukkig had ik mijn dagje iets anders georganiseerd, anders had het geheel er misschien heel wat anders uitgezien. (zie
en
hier.
![G5.jpg]()
Na het centrum van Grenoble te hebben overleefd en van -beperkte- schrik een lekker Wokje te nemen, toogde ik naar lijn D, de enige lijn die op die bewuste vrijdag naar mijn waarneming werd bereden met TFS-trams. De TFS-trams kende ik van eerdere bezoeken aan Nantes en Parijs en doen bij mij inmiddels behoorlijk gedateerd aan.
![G1.jpg]()
TAG 2023 bij de eindhalte van lijn D te Hector Berlioz Universites.En een andere TFS-trams in bewegend beeld.
Tot slot een foto van het interieur van de TFS-trams, de kleuren komen overeen met die van de Eurotrams in Straatsburg.