Hey,
Een up-date.
Vorige jaar heb ik maanden gesukkeld met ons zwart katje : Puma.
Korte samenvatting: 2maanden nadat hij bij ons thuis is komen wonen (hij was toen 4 maand oud) kreeg hij plotseling diarree. 10 tallen keren naar de dierenarts.
Alles soorten ontworming meerdere malen geprobeerd, niets hield. Dan naar Gent (universitaire dierenkliniek) die meenden een voedselallergie. Vanaf toen hebben we allerlei soorten eten geprobeerd. Eerst de hypoallergene, nadien home-cooking. Elke dag struisvogel koken, rijst en dan afwegen en olie en vitaminen toevoegen. Ja, zo zot waren we van ons beestje.
Hij at als een wolf, was altijd zeer actief en speels, maar de diarree verbeterde niet.
Velen, ook hier op het forum raadde ons aan hem een spuitje te laten geven, maar omdat hij er totaal niet van afzag, bleven we zoeken en proberen. Het enige andere nadeel was dat hij heeeeel de dag door at en toch erg mager bleef. Tegen kerstmis (6 maand na het begin van het probleem) stelde de dierenkliniek voor om hem te castreren en tegelijkertijd biopten te nemen van zijn darmen (kleine stukjes wegsnijden die ze dan konden onderzoeken) we stemden natuurlijk weer toen, maar na de operatie werd ons beestje erg ziek.
De ganse kerstperiode hebben we hem moeten dwangvoederen en met veel steun en dank aan de plaatselijke dierenarts zijn we erdoor geraakt. We hebben ons toen echter voorgenomen dat het voorbij was met pijnlijke onderzoeken voor ons beestje. Dan had hij maar diarree. Wij zagen hem graag zoals hij was. De dierenkliniek liet ons weten dat het wel degelijk om een allergie ging en dat ze na Nieuwjaar een nieuw dieet zouden samenstellen. Het kon me nog weinig schelen. Wat zouden ze nu weer uitvinden? Dat hij everzwijn zou moeten eten? Of krokodil? Na zijn operatie duurde het een hele tijd eer Puma weer een beetje op zijn positieve kwam. Vaak slenterde hij een beetje door het huis en keek hij naar de kerstboom. Je zag wel dat het hem interesseerde maar het beestje had de moed niet om er in te klimmen.
En toen kwam de grote ommekeer. Mijn mama heeft ook vier katten en omdat die het soms beu zijn om altijd hetzelfde te eten, geeft ze ze heel af en toe eens een doosje cesar hondenvoer voor kleine hondjes. In een opwelling kocht ik dat ook. En van de ene dag op de andere had onze kat geen diarree meer. Niet te geloven. De dierenarts verwittigde ons wel meteen dat we hem soms toch kattenvoer moesten geven, want dat hij anders tekorten zou krijgen omdat er in hondenvoer andere bestanddelen zaten dan in kattenvoer. Hadden we dan een hond in het vachtje van een kat?
De komende weken/maanden ging het erg goed met Puma. Hij at als een wolf en geen diarree meer, behalve de keren dat hij kattenvoer kreeg, dan was het meteen weer prijs. Hij at wel enorme hoeveelheden. 800-900 gram hondenvoer per dag. Terwijl een kat er normaal 200 eet. Nu ja, het beestje was niet dik, dus….. kochten wij kilo’s en kilo’s hondenvoer.
Tegen de zomer kwam er nog een verandering. Hij had steeds minder last van het kattenvoer en begon minder en minder te eten.
Nu eet ons beestje normale porties en alleen maar kattenvoer. Brekkies en nat voer en hij is uitgegroeid tot een grote kater van bijna 5 kilo (net zo groot als zijn broer).
En toen ik vorige week de kerstboom zette, kon hij niet wachten om erin te klimmen. Er zitten allemaal plastiek en houten ballen in en iedere dag probeert hij ze er allemaal uit te halen. Met zijn pootje haalt hij een beeldje uit de boom, dan neemt hij het in zijn mond en kijkt naar mij. Als ik naar hem kijk, dan spurt hij naar de keuken. Dan loopt ik hem achterna en eenmaal in de keuken pak ik het af en ga ik het terug in de boom hangen. Ik keer me om en zet me terug in de zetel en dan begint het spelletje opnieuw.
Ik kan dan alleen maar naar hem kijken en glimlachen. Mijn gezond katje.
Dit om alle anderen die sukkelen met hun beestjes moed te geven.
Groetjes en sorry dat het zo een lang bericht werd.