De historische Jezus #3

quote:

Het boek "The Jesus Dynasty", waarnaar je verwijst, beweert overigens dat de geliefde discipel niet Johannes was, noch Maria Magdalena, maar de broer van Jezus: Jakobus:

After he was crucified by the Romans, his brother James - the "Beloved Disciple" - took over leadership of the Jesus Dynasty.

En daar ben ik het met Tabor niet eens. Ik heb wel meer gelezen dat dit hoor. Het belangrijkste in dit boek is het verslag wat Tabor doet omtrent de opgraving in 1980 van de Talpiot-tombe, waarbij hij aanwezig was.

quote:

Tegen deze veronderstelling pleit echter de bewering van Johannes dat zijn broers niet in hem geloofden (Johannes 7:5).

Nogal wiedes, maar dit slaat dan weer op de geplande opstand en of ze kans maakten.

quote:

Bovendien zouden de volgende uitspraken van Jezus aan het kruis in dat geval betekenisloos zijn, want waarom zou Hij aan de moeder moeten zeggen dat haar zoon haar zoon was, en omgekeerd, dat wisten ze in dat geval immers al:(/quote)

En nu heb ik nogmaals duidelijk gemaakt wie aan wie wat gezegd heeft. En laten we niet vergeten dat de auteur dit minstens 50 jaar nadien van horen zeggen heeft. Tussen (...) is ter verduidelijking:

Johannes 19
26 Toen Jezus zijn moeder zag staan, en bij haar de leerling van wie hij veel hield ( Mariamne ), zei hij tegen zijn ( Judas sr.) moeder ( Maria ): Dat is uw zoon, 27 en daarna tegen de leerling:( Mariamne ) Dat is je moeder ( Maria ). Vanaf dat moment nam die leerling ( Mariamne) haar (Maria) bij zich in huis.

[quote] Nu kun je wel weer zeggen: ja, dat neem ik allemaal niet serieus, maar Tabor neemt de geliefde discipel uit het Johannes evangelie dan wel weer serieus, anders had hij hem niet moeten gelijkstellen aan Jakobus.

Dit is de denkpiste van Tabor, en het is best mogelijk dat hij gelijk heeft, alhoewel ik een andere mening ben toegedaan. In elk geval is er géén sprake van Johannes als de geliefde leerling. Tabor probeert net als ik zo goed als mogelijk de oorspronkelijke sporen ernstig te nemen, om hieruit de feiten trachten te reconstrueren. In de archeologie tracht men met de enkele overgebleven scherven de pot te reconstrueren op de meest logische wijze met enkel de restanten. De rest moet men noodgedwongen met gips invullen. Het kan gebeuren dat men het soms niet eens is over de plaats van één scherfje en of het wel bij de rest past. Ik hoop dat dit antwoord wat verduidelijking gebracht heeft.

[ Bericht 0% gewijzigd door ATON op 19-12-2010 20:27:47 ]

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 21:06 schreef Dwerfion het volgende:

[..]

Het hangt er een beetje vanaf waar die kern dan uit bestaat. Het is goed denkbaar dat een groep Israëlieten uit Egypte vertrekt zonder dat dit archeologische sporen achterlaat.

Een groep ?? In exodus zien ze niet op enkele duizend min of meer, gedurende 40 jaar te hebben rondgezworven? Twee generaties die geen enkel spoor achterlaten ? Wie waren dat dan wel, de ' Eco-parij ' ? Dat kun je toch niet menen.. of toch ?

quote:

Op donderdag 23 december 2010 20:25 schreef ATON het volgende:

[..]

Een groep ?? In exodus zien ze niet op enkele duizend min of meer, gedurende 40 jaar te hebben rondgezworven? Twee generaties die geen enkel spoor achterlaten ? Wie waren dat dan wel, de ' Eco-parij ' ? Dat kun je toch niet menen.. of toch ?

Hoeveel volken hebben niet door de woestijn gezworven? Hoeveel kunnen we daar wel niet van terugvinden?
Sorry hoor maar als een volk een luttele veertig jaar, zeker drieduizend jaar geleden, door de woestijn zwerft in tenten dan acht ik de kans klein, zeer klein dat je daar nu nog archeologische vondsten van kan doen.

quote:

Op donderdag 23 december 2010 20:50 schreef Jovatov het volgende:

[..]

Hoeveel volken hebben niet door de woestijn gezworven? Hoeveel kunnen we daar wel niet van terugvinden?
Sorry hoor maar als een volk een luttele veertig jaar, zeker drieduizend jaar geleden, door de woestijn zwerft in tenten dan acht ik de kans klein, zeer klein dat je daar nu nog archeologische vondsten van kan doen.

Dat dacht je maar. Zelfs de sporen van karavaanroutes én hun stopplaatsen heeft men teruggevonden. Dit is geen wilde veronderstelling hoor, zoals jij maakt. De piste als zou er een massale exodus hebben plaats gevonden zoals beschreven in Exodus hebben archeologen ondertussen al verlaten. In vorige generaties archeologen gingen ze wel op stap met de Bijbel onder de arm op zoek naar bevestiging. Nu laat men dat boek in de kast en bekijkt men nadien of er een match is.

23-12-2010

Jezus zoals u hem nog niet kende



De Bijbel vertelt niks over Jezus jeugd. Gelukkig zijn er andere oude bronnen. Die onthullen dat Jezus een driftig en brutaal ettertje was.

Hoe was het kindeke Jezus? Was het een aardig ventje? Het Nieuwe Testament geeft hierop helaas geen antwoord. Dat vertelt ons uitsluitend iets over het babytje Jezus in de kribbe, en over de volwassen Jezus. Daartussenin: niets. Het enige verhaal over zijn jeugdjaren is te vinden in het Evangelie van Lucas. Toen Jezus twaalf jaar oud was, zou hij in de tempel in Jeruzalem gediscussieerd hebben met de daar aanwezige leraren. Allen die hem hoorden, stonden versteld van zijn inzicht en zijn antwoorden, aldus Lucas. Dat zal wel. Gelukkig beschikken we over meer jeugdverhalen stuk voor stuk veel interessanter dan dit soort vrome praatjes.

Verhalen over de jeugd van Jezus waren in de eeuwen na zijn dood erg populair. Dat de geschriften waarin deze zijn vermeld niet in het Nieuwe Testament zijn opgenomen, was een betreurenswaardig besluit van een aantal knorrige kerkvaders. Hadden ze dat maar gedaan. Dan was Jezus er zoveel interessanter op geworden. Gelukkig zijn die geschriften niet verloren gegaan. En zo weten we dat de kleine Jezus echt een babbelkous was. En een echte dwingeland. En dat al vanaf zijn geboorte. Toen Maria, met Jezus nog aan de borst, op een dag onder een palmboom wilde rusten, zo vertelt het Evangelie van pseudo-Mattheus, begon de kleine spruit tegen de boom te praten:

Toen zei het kind Jezus, dat glimlachend rustte aan zijn moeders borst, tegen de palm: Buig voorover, boom, en verkwik mijn moeder met je vruchten. En ogenblikkelijk, op zijn bevel, boog de palm zijn kroon tot de voeten van Maria, en ze plukten er vruchten van tot ze allemaal verkwikt waren. En omdat zijn moeder ook nog dorst had, zei Jezus tegen de boom: Open onder je wortels een waterstroom die verborgen in de grond is, en laat daar water uit stromen om ons te bevredigen.

Eenmaal in korte broek ging Jezus gewoon door met het verrichten van wonderen. Zo boetseerde hij als kleine jongen een keertje uit klei twaalf mussen. Of ze ergens op leken, vertelt het verhaal (uit de Jeugdvertellingen van Thomas) ons niet, maar toen enkele joden begonnen te zeuren dat je op de sabbat (want het was sabbat) niet mocht kleien, had de kleine Jezus geen zin om ze plat te slaan: Jezus klapte in zijn handen en riep tegen de mussen: Verdwijn, vlieg weg! En vergeet mij niet, nu jullie leven! De mussen sloegen hun vleugels uit en vlogen met luid getjilp weg.

Dit vogelverhaal was zó populair dat het uiteindelijk zelfs in de Koran is terechtgekomen. Daarin krijgen de vriendjes van de kleine Jezus, voordat hij vogeltjes gaat kleien, eerst een uiterst pedant preekje te horen: Ik ben tot jullie gekomen met een teken van jullie Heer: dat ik voor jullie uit klei iets als de vorm van een vogel zal scheppen, er dan in zal blazen en dat het dan met Gods toestemming een vogel zal zijn.

Alhoewel, had Jezus eigenlijk wel vriendjes? Hij was namelijk een behoorlijke driftkop en met zijn gaven zat een ongeluk in een klein hoekje. Thomas vermeldt dat een zoon van een schriftgeleerde (een joodje dus, dat detail maakte het voor de eerste christenen al veel minder erg) een keer een vijvertje liet leeglopen dat door Jezus met water was gevuld. Jezus riep: Vervloekt ben je, goddeloze idioot! Je zult als een boom verdorren! En, aldus Thomas, Op hetzelfde moment verschrompelde de jongen volledig. Dat was dus een speelkameraadje minder.

Een andere keer rende een jongen tegen Jezus op. De driftige Jezus ?riep: Je gaat niet verder! Thomas vertelt: Op hetzelfde moment viel de jongen dood op de grond. Dat was nummer twee. Toen zijn vader Jozef hem daarna vroeg om het wat kalmer aan te doen, werd Jezus nog kwaad ook.

Toegegeven, Thomas vertelt ook dat Jezus een paar kinderen uit de dood heeft doen opstaan. En hij kon ook houten planken uitrekken, zodat zijn vader, die timmerman was, eigenlijk geen zaag nodig had. Maar onderwijs was aan Jezus niet besteed. Toen een leraar hem het Griekse alfabet wilde leren, werkte de kleine Jezus zó op zijn zenuwen dat hij het rotjoch een draai om de oren gaf. In die tijd doodnormaal, maar Jezus vervloekte hem, zodat de leraar onmiddellijk het bewustzijn verloor en met zijn gezicht op de grond viel.



Aan het slot van de verhalen van Thomas vinden we het verhaal van Jezusje in de tempel, die de joodse leraren versteld doet staan. En alleen dat ene brave verhaaltje vond Lucas geschikt om in zijn evangelie op te nemen.

Jammer. Als hij wat minder pietluttig was geweest, hadden we nu een heel ander beeld van Jezus gehad. Een soort Palestijnse Pietje Bell.

(Depers.nl)



[ Bericht 1% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 24-12-2010 10:44:57 ]

Nu het toch bijna kerstmis is (voor het geval ik er niet meer toe kom: alvast iedereen een goede Kerst gewenst!) nog een theorie over de jeugd van Jezus, namelijk die van Rudolf Steiner.

Deze is wel heel bijzonder, omdat hij uitgaat van 2 verschillende Jezus kinderen, en 2 verschillende families, waarbij beide ouders Maria en Jozef heetten, overigens heel gewone namen, en beide kinderen Jezus, ook een gewone naam.

Hij gaat ervan uit dat de verschillen tussen de geboorteverhalen van Matteüs en Lukas, en de verschillende stambomen die hier gegeven worden toe te schrijven zijn aan het feit dat hier verschillende families beschreven worden.

Toch staan deze kinderen in het nauwste verband met elkaar. Volgens Steiner is het namelijk zo dat op 12-jarige leeftijd de individualiteit van de ene Jezus overging in de lichaamsgestalte van de andere, wat mogelijk was omdat deze laatste zeer weinig individualiteit bezat en eigenlijk geen compleet mens was, en zijn levensmogelijkheden ontleende aan overschaduwing door de Bodhisattva, die de Boedha was, en die zich hierna terugtrok.

De lichaamsgestalte van de Jezus waarvan de genoemde individualiteit was overgegaan in de andere stierf kort daarna, evenals de ene Jozef en de andere Maria, waarna de overgebleven 3 een gezin vormden.

Pas op ongeveer 30-jarige leeftijd gebeurt er weer iets zeer bijzonders, en wel de hoofdzaak, wat tot nu toe gebeurd was was slechts voorbereiding.

Wat er gebeurde was dat de zeer hoge Christus geest, de hoogste geest in de sferen, incarneert in de nu zeer goed voorbereide lichaamsgestalte, waarbij het bestaande menselijke ik deze verlaat om elders te incarneren.

Dit gebeurde op het moment van de doop door Johannes de Doper.

[ Bericht 88% gewijzigd door kleinduimpje3 op 24-12-2010 17:03:33 ]

quote:

Wij weten nu dat er twee Jezuskinderen geboren zijn rond het begin van onze jaartelling, het ene uit de Salomonische (of koninklijke) lijn, en het andere uit de Nathanische (of priesterlijke) lijn.
Dat de vaders van de twee kinderen allebei Jozef heetten, en hun moeders allebei Maria, is niet zo verwonderlijk, omdat deze namen destijds veelvuldig voorkwamen (ook nu nog trouwens, tenminste toch tot enkele tientallen jaren geleden). Ook de naam Jezus kwam veel voor zodat men zich er evenmin erg moet over verwonderen dat de twee kinderen dezelfde voornaam hadden, hoewel er toch moet opgemerkt worden dat het "een engel des Heren" was die beslist heeft dat de beide kinderen Jezus zouden genoemd worden (Mt. 1:21 en Lk. 1:31). Toen dan de Jozef van het Mattheüs-evangelie uit Egypte teruggekeerd was, vestigde hij zich met zijn gezin in de stad Nazareth. Het gezin kwam in contact met de familie van het andere Jezuskind, die al vanaf het begin in Nazareth woonde, en zo gebeurde het dat de twee kinderen samen opgroeiden.
De twee knapen hadden echter een totaal verschillend karakter. In de Salomonische Jezus huisde de machtige individualiteit van Zarathoestra, die uit het Joodse volk een zodanig volmaakte fysieke organisatie en een innerlijk godsbesef overgeërfd had, dat hij de uitzonderlijke begaafdheid en rijpheid die hij zich in vroegere incarnaties al had eigen gemaakt, nog in veel hogere mate kon tot ontwikkeling brengen. Heel andere eigenschappen had de Jezusknaap uit de Nathanische lijn:

"Terwijl de Salomonische Jezus opviel door zijn grote begaafdheid ten opzichte van ervaringen die betrekking hebben op de buitenwereld en die men alleen in deze wereld leren kan," zo zegt Rudolf Steiner, "kon men van de Nathanische Jezus zeggen -u zult wel begrijpen dat deze woorden niet in de minste mate een afkeuring inhouden- dat hij voor deze dingen eigenlijk onbegaafd was. Hij kon niet vertrouwd raken met de dingen die de mensencultuur op aarde tot stand gebracht heeft.... Het is zo, dat juist die eigenschappen bij deze knaap ontwikkeld waren, die wij eigenschappen van het hart kunnen noemen; een ontzaglijk liefdevolle en toegewijde aard vertoonde deze knaap. En het merkwaardige was, dat hij al vanaf zijn eerste levensdag, gewoon door zijn aanwezigheid of door zijn aanraking, weldadige werkingen uitoefende, werkingen, die men tegenwoordig misschien wel magnetische werkingen zou noemen. Alle harte-eigenschappen waren bij deze knaap zo overvloedig aanwezig dat zij als een magnetische weldaad voor zijn omgeving konden werken."

Zoals wij al opmerkten was de ziel van deze knaap volkomen zuiver, zijn eigenlijke wezenskern was smetteloos gebleven omdat hij nooit in aanraking was gekomen met Luciferische en Ahrimanische invloeden omdat hij tot dan toe nog nooit op aarde geïncarneerd was, maar hij had eigenlijk weinig persoonlijkheid ("persoonlijkheid " mag men niet verwarren met "individualiteit"; de individualiteit van de mens is zijn onvergankelijke wezenskern die met iedere incarnatie rijper wordt, terwijl de persoonlijkheid zich naar buiten toe manifesteert als het resultaat van alle eigenschappen die de mens zich in de loop van zijn incarnaties verworven heeft). Het menselijk wezen waarin de Christus later zou neerdalen, moest volkomen volmaakt zijn: het moest enerzijds een volledig zuivere ziel hebben en anderzijds een uitzonderlijk sterke persoonlijkheid bezitten. En geen van de beide Jezuskinderen bezaten elk van deze twee eigenschappen. De Nathanische Jezus had wel een reine ziel, maar bezat geen persoonlijkheid ; en de Salomonische Jezus bezat wel een uitzonderlijk sterke persoonlijkheid, maar hoewel hij een zeer edele ziel had, was deze toch niet zuiver gebleven omdat er in de loop der incarnaties Luciferische en Ahrimanische invloeden binnengeslopen waren. Maar gezamenlijk beschikten de twee Jezuskinderen wél over deze twee eigenschappen, en zo gebeurde het dat in de tempel te Jeruzalem, de individualiteit van Zarathoestra die in het Salomonische Jezuskind geïncarneerd was, incorporeerde in de lichamelijke organisatie van het Nathanisch Jezuskind. Vanaf dat ogenblik onderging de Nathanische Jezus letterlijk een gedaanteverandering. Lukas beschrijft dit als volgt: "[Jezus] zat temidden van de leraren, luisterde naar hen en stelde hun vragen. En allen die hem hoorden, waren verbaasd over zijn inzicht en zijn antwoorden. Toen zijn ouders hem zagen, stonden zij versteld; en zijn moeder zeide tot hem: 'Kind, waarom hebt ge ons dit aangedaan? Zie, uw vader en ik zoeken u met angst.' En hij zeide tot hen: 'Waarom hebt gij mij gezocht? Wist gij niet, dat ik in het huis van mijn Vader moet zijn?' En zij begrepen het woord niet dat hij tot hen sprak" (Lk. 2:46-50). Voor het Ik van de Nathanische Jezus was het niet bijzonder moeilijk om afscheid te nemen van dit aardse leven, omdat dit zich nauwelijks betrokken voelde bij de aarde aangezien het nog niet eerder een incarnatie had doorgemaakt.

quote:

Deze "zielsverhuizing", als wij het zo mogen noemen, vond plaats toen de Nathanische Jezus twaalf jaar was. En dat moést ook op het twaalfde jaar gebeuren, omdat ten gevolge van de geslachtsrijpheid die op die leeftijd intreedt (in de gebieden rond de Middellandse Zee komt de geslachtsrijpheid vroeger dan de normale leeftijd van veertien jaar), het Nathanische Jezuskind zijn zuiverheid en zijn onschuld zou verloren hebben. Het Ik van Zarathoestra was echter krachtig genoeg om weerstand te kunnen bieden aan de driften die de geslachtelijkheid uitlokken. Zo waren de twee Jezuskinderen één geworden: het Ik van de Salomnische Jezus was nu verbonden met het fysiek, etherisch en astraal lichaam van de Nathanische Jezus. De Salomonische Jezus die geen ik meer had, die kwijnde weg en stierf kort daarna..
(Dat een individualiteit zich in een ander menselijk lichaam incorporeert is niet zo vreemd als men geneigd zou zijn te denken. In vroeger tijden, toen de wezensdelen van de mens nog lang niet zo vast als nu in het lichaam verankerd waren, kwam dat wel eens voor. Nu gebeurt dat niet meer, hoewel in sommige pathologische gevallen een soort geestelijke entiteit iemands Ik uit zijn lichaam kan drijven om zo van dit lichaam bezit te nemen (bvb. "van de duivel bezeten zijn").

De machtige individualiteit van Zarathoestra begon vanaf dan in te werken op het fysieke, etherische en astrale hulsel van de Nathanische Jezus teneinde deze hulsels te veredelen en te vervolmaken. Ook dat beschrijft Lukas (Lk. 2:52) : "En in Jezus groeide de wijsheid en rijpte het karakter en zijn gestalte was schoon voor God en mensen".

Hiermee wordt het volgende bedoeld: wijsheid is een eigenschap van het astraal lichaam; maar de Nathanische Jezus bezat geen wijsheid, hij was alleen in staat om liefde te geven, en het was door de werkzaamheid van de Zarathoestra-individualiteit dat wijsheid in Jezus groeide. Dat het karakter rijpte, betekent, dat de aanleg tot liefde die bij Jezus in hoge mate aanwezig was maar zich eerder gevoelsmatig naar buiten toe manifesteerde, zich nu ook in zijn etherlichaam vastzette en uitgroeide tot een gewoonte, tot een karaktertrek. En wat het fysieke betreft: voorheen kon aan Jezus' uiterlijk niet waargenomen worden hoezeer hij in staat was om liefde te geven, maar door de invloed van het Ik van Zarathoestra begon deze eigenschap zich ook te openbaren door uiterlijke schoonheid. Tenslotte, achttien jaar later, toen Jezus ongeveer dertig jaar oud was, was zijn lichaam zo volmaakt geworden dat de Christus daarin zijn intrek kon nemen. Het Ik van Zarathoestra, dat zijn opdracht volbracht had, week weg uit dit lichaam om plaats te maken voor de Christus. En toen Jezus door Johannes de Doper in de Jordaan gedoopt werd, daalde Christus naar de aarde af en verbond zich met dit lichaam, terwijl een stem uit de hemel sprak:
"Mijn Zoon zijt gij, heden heb ik u verwekt". (Lk. 3:22)

quote:

" Beste vrienden, wij moesten drie werelden oproepen om het verschijnen van de Christus-Jezus te begrijpen. Ten eerste hebben we de Jezus die drager is van de grote Zarathoestra-individualiteit. Die groeit op tot zijn twaalfde, verlaat dan het lichaam en gaat over in het lichaam van de andere Jezus-knaap die een ziel bezat die niet de ganse aarde-ontwikkeling meegemaakt had. ....

Ik heb u er op gewezen dat de geesteswetenschap aantoont dat deze tweede Jezus-knaap (de nathanische Jezus - fdw) onmiddellijk na zijn geboorte - wat de mens in de huidige tijd niet kan- gesproken heeft, gezegd heeft wie hij was. Deze Jezus-knaap groeit dan verder met de ziel van Zarathoestra, wordt dertig jaar en dan incarneert de Christus-individualiteit zich in dit lichaam en leeft er drie jaar in. Drie werelden moesten wij oproepen om deze grote gestalte, deze grootste gestalte en deze grootste gebeurtenis in de mensheidsontwikkeling te begrijpen:
- de hoogste geestelijke werelden van waaruit de Christus neerdaalde,
- de wereld die bestond voor dat er van de aarde sprake was, en
- de wereld waarin de mensen zich ontwikkelen, de wereld waartoe Zarathoestra, weliswaar als een uitmuntende incarnatie, maar anderzijds toch als een gewoonlijke menselijke incarnatie- behoort.

http://users.telenet.be/antroposofie/diabasis/inhaztot.html

(Zoek onder de J, bij Jezuskinderen - er waren er twee)

op dezelfde site:

http://users.telenet.be/antroposofie/diabasis/inhaztot.html

quote:

Uit het leven van Jezus

In hetzelfde jaar dat Rudolf Steiner stierf, overleed ook de Nederlandse dichter Jan Hendrik Leopold. Hij was vier jaar jonger dan Rudolf Steiner. Het is ons niet bekend of ze ooit van mekaars bestaan af geweten hebben. Beiden hebben op hun eigen manier het bestaan van een mooie Oosterse legende onder de aandacht van de Westerse mens gebracht. Die kan er, vooral in onze tijd iets heel belangrijk uit leren. We beginnen met het gedicht van J.H. Leopold. Jongere lezers, die in de school nooit het vak Gewijde Geschiedenis hebben gehad, zullen misschien wat moeite hebben met de laatste regel van de tweede strofe ...

Jezus, die door de wereld ging,
was in een landstad aangekomen
en had zijn ongemerkten weg
over het marktplein heen genomen

En zag een hond stroef als een wolf,
plat op de stenen, onbewogen,
wiens leven heengeweken was,
wiens Jozef uit de put getogen.

En om het kreng verrot en vocht
stonden de mensen stil en keken
en waren bits: een gierenzwerm,
die op een aas is neergestreken.

En een: de walg van dit gezicht
benevelt en verwart het hoofd
met troebelingen als een kaars
roetwalmend door de wind gedoofd.

Een ander: van dit gistend vod
en vuil het enigste gewin
is duisternissen voor het oog
en schrik en afschuw voor de zin.

Zo zong een ieder daar zijn lied
maar allen in denzelfden toon
en overstelpten met verwijt
en spraken bitterheid en hoon.

Jezus zag naar het liggend dier
en sprak en zeide enkel dit
en was beschamend rondom:
de tanden zijn als paarlen wit.

Uit: "Anweisungen für eine esoterische Schulung", vroeger GA 245, ook in 't Nederlands vertaald, nu opgenomen in GA 276. Het gaat over de zgn. "Nebenübungen", oefeningen die men moet verrichten naast de gewone meditaties.

" In de vierde maand moet men er een nieuwe oefening bijnemen, de zogenaamde positiviteit. Die bestaat erin om in alle ervaringen, wezens en dingen steeds het goede, voortreffelijke, schone enz. op te zoeken. We kunnen deze ziele-eigenschap het best illustreren door een Perzische legende over de Christus Jezus. Toen deze laatste eens met zijn discipelen op weg was, zagen ze aan de rand van de weg een dode hond liggen die al in staat van ontbinding verkeerde. Alle volgelingen keerden zich af van die walgelijke aanblik, alleen de Christus Jezus bleef staan, keek beschouwend naar het kadaver en sprak: "Wat voor wondermooie tanden heeft het dier !" Waar de anderen slechts het lelijke, onsympathieke gezien hadden, zocht hij het schone. Zo ook moet de esoterische leerling ernaar streven om in elk fenomeen en in elk wesen het positieve te zoeken. Hij zal al vlug bemerken dat onder de bolster van het lelijke een verborgen schoonheid schuilt, dat zelfs in de huid van een misdadiger een verborgen goed zit, dat in een waanzinnige ergens de goddelijke ziel verborgen is. Deze oefening hangt enigszins samen met wat men het zich-onthouden-van-kritiek noemt. Men moet dit niet opvatten alsof men nu zwart wit en wit zwart moet noemen. Maar er is een verschil tussen een beoordeling vanuit de eigen persoonlijkheid, vanuit wat men zelf sympathiek of antipathiek vindt, en een standpunt dat zich liefdevol in het vreemde element inleeft en altijd de vraag stelt: hoe komt die andere ertoe om zus of zo te zijn of te handelen ? Dit laatste standpunt neigt er vanzelf toe om meer en meer het onvolkomene te helpen in plaats van alleen maar te verwijten en kritiek te spuien. De tegenwerping dat de levensomstandigheden van vele mensen verlangen dat ze nu eenmaal terechtwijzen en kritikeren, kan hier niet aanvaard worden. Want als de levensomstandigheden inderdaad dusdanig zijn, dan kan de betrokkene geen juiste occulte scholing doormaken. Er zijn zeer vele levensomstandigheden die een doorgedreven occulte scholing onmogelijk maken*. In dat geval moet de mens niet ongeduldig verlangen om spijts alles vorderingen te maken die nu eenmaal slechts onder welbepaalde voorwaarden kunnen gemaakt worden. [ ... ]

Ook wel mooi eigenlijk

Zaterdag (25-12-2010)
Nat Geo (21:00): The First Jesus?
Documentaire over Simon van Perea, een vermeende messias die in 4 v Chr. door de Romeinen werd gedood
Nat Geo (24:00): Jesus: The Man From Nazareth
Documentaire over het leven van Jezus als HIstorisch persoon

van Rudolf Steiner weten we dat hij ingewijd of kennis had van de esotherische leringen zoals uiteengezet door Blavatsky. Hij legt die leringen dan ook uit aan de hand van zijn weten en wil deze toepassen in het verhaal van Jezus. Maar we mogen niet vergeten dat het ook een theosofisch standpunt is om religies met elkaar te proberen verzoenen. Steiner gaat met zijn verhaal nog een stap verder en probeert de evangelieën met elkaar in overeenstemming te brengen door twee Jezussen op te voeren.
Ik kan me echter met dit verhaal niet verzoenen om de simpele reden dat er geen twee verschillende entiteiten nodig zijn om een overschaduwing te krijgen van een hoger staande geest. Hij probeert hier gewoon de leer van de transmigratie door te geven, maar volgens mij op een niet korrekte manier. Bovendien is voor een overschaduwing van bv. een Boddhisvata wel degelijk een bewuste goedkeuring van een bepaald persoon noodzakelijk. Dit is onmogelijk voort een kind. Deze zit tevens op zijn kindsfase volledig in zijn karmische lotsbestemming. Het offeren van zijn eigen leven omwille van een hoger bewustzijn is in deze periode niet van toepassing omdat een kind nog zeer onbewust en onwetend is. Als die overschaduwing al zou zijn gebeurd dan was het op volwassen leeftijd. Dan komt de doop door Johannes hiervoor in aanmerking. Maar ook hier ben ik er van overtuigd dat het gaat over een doorgeving van een esotherische en geheime (innerlijke) lering.
Maar ik ben ervan overtuigd dat de Jezus zoals beschreven in de Bijbel niet heeft bestaan en dat we ons moeten houden op de historische Jezus vanwie er weinig of niets is van teruggevonden in de analen. Vergeet ook niet dat moest zo'n Jezus hebben bestaan dat hij overal gekend zou zijn geweest en men zeker aanwijzingen zou hebben gevonden. Net zoals dat is voor Siddharta de Boeddha , die men wel kan traceren.

nostradama:

quote:

Maar ik ben ervan overtuigd dat de Jezus zoals beschreven in de Bijbel niet heeft bestaan en dat we ons moeten houden op de historische Jezus vanwie er weinig of niets is van teruggevonden in de analen. Vergeet ook niet dat moest zo'n Jezus hebben bestaan dat hij overal gekend zou zijn geweest en men zeker aanwijzingen zou hebben gevonden. Net zoals dat is voor Siddharta de Boeddha , die men wel kan traceren.

Zeker eens met uw vorige posting, echter wil ik op de quote toch opmerken dat Hij best wel in het gebied van Israël zal bekend geweest zijn, maar niet zo in de mediterane diaspora, wat Paulus de gelegenheid heeft gegeven zijn eigen versie te verspreiden die we nu in het N.T. kennen.
Om de historische Jezus te laten verdwijnen volstaat het alle geschriften te laten verdwijnen die compromiterend zijn t.o.v. de Paulus-versie en de rest te redigeren. Men is er toch ook in geslaagd een van de meest invloedrijke farao's, Achnaton de vader van Toetanchamon, in de vergetelheid stoppen. Een complete stad Amarna en alle cartouchen weg hakken en alles wat naar hem verwees te vernietigen was voldoende om van hem een onbekende te maken. En de geschiedenis herhaald zich; beide figuren kunnen worden gebruikt om er een nieuwe functie/geschiedenis op te schrijven. Van de ene maken ze Mozes en van Jezus de stichter van een godsdienst.

quote:

van Rudolf Steiner weten we dat hij ingewijd of kennis had van de esotherische leringen zoals uiteengezet door Blavatsky. Hij legt die leringen dan ook uit aan de hand van zijn weten en wil deze toepassen in het verhaal van Jezus. Maar we mogen niet vergeten dat het ook een theosofisch standpunt is om religies met elkaar te proberen verzoenen. Steiner gaat met zijn verhaal nog een stap verder en probeert de evangelieën met elkaar in overeenstemming te brengen door twee Jezussen op te voeren.
Ik kan me echter met dit verhaal niet verzoenen om de simpele reden dat er geen twee verschillende entiteiten nodig zijn om een overschaduwing te krijgen van een hoger staande geest. Hij probeert hier gewoon de leer van de transmigratie door te geven, maar volgens mij op een niet korrekte manier. Bovendien is voor een overschaduwing van bv. een Boddhisvata wel degelijk een bewuste goedkeuring van een bepaald persoon noodzakelijk. Dit is onmogelijk voort een kind. Deze zit tevens op zijn kindsfase volledig in zijn karmische lotsbestemming. Het offeren van zijn eigen leven omwille van een hoger bewustzijn is in deze periode niet van toepassing omdat een kind nog zeer onbewust en onwetend is. Als die overschaduwing al zou zijn gebeurd dan was het op volwassen leeftijd. Dan komt de doop door Johannes hiervoor in aanmerking. Maar ook hier ben ik er van overtuigd dat het gaat over een doorgeving van een esotherische en geheime (innerlijke) lering.
Maar ik ben ervan overtuigd dat de Jezus zoals beschreven in de Bijbel niet heeft bestaan en dat we ons moeten houden op de historische Jezus vanwie er weinig of niets is van teruggevonden in de analen. Vergeet ook niet dat moest zo'n Jezus hebben bestaan dat hij overal gekend zou zijn geweest en men zeker aanwijzingen zou hebben gevonden. Net zoals dat is voor Siddharta de Boeddha , die men wel kan traceren.

Dit is zeker een goed punt, ik denk dat Steiner en Stolp beide teveel op hebben met het Christendom. Zij zitten in de esoterie van het Christendom, en moeten daarom van Jezus iets heel belangrijks maken, terwijl er ook nog Boeddha is, en het esoterisch Boeddhisme (waar de Boddhisvata in verwerkt is). Tevens weten we vrij weinig van de historische Jezus. Ik ga met Blavatsky mee als ze zegt dat Jezus honderd jaar voor Christus leefde, en dat er weinig over vermeld is. Simpelweg omdat dit soort dingen niet in geschriften vermeld worden, als er iemand overschaduwt werd door een Boddhisvata.

[quote]Jezus als avatara

De term avatara betekent de afdaling van een goddelijk wezen dat overschaduwt en werkt door middel van een menselijk voertuig. Mahatma KH verklaarde dat de mens Jeshu een sterveling was zoals ieder van ons, een adept meer door zijn ingeboren zuiverheid en onbekendheid met het werkelijke kwaad dan door wat hij van zijn ingewijde rabbis en de (in die tijd) al snel ontaardende Egyptische hiërofanten en priesters had geleerd.1 Jezus was chrestos (goed en heilig), en werd pas christos (gezalfd, d.w.z. verheerlijkt) toen de hemelse macht door hem begon te werken. Zoals Blavatsky uitlegt:

Westerse theosofen vatten de Christos op zoals de gnostici uit de eeuwen die aan het christendom voorafgingen dat deden, en zoals de aanhangers van de Vedanta hun Krishna opvatten: ze maken onderscheid tussen de stoffelijke mens en het goddelijke beginsel dat, in het geval van een avatara, hem bezielt.2

Om een volledige avatara te vormen, is een derde element nodig: het fysiek-astrale lichaam en de spiritueel-goddelijke entiteit moeten worden verbonden door een psychisch gestel dat wordt verstrekt door een meester van wijsheid met de status van een boeddha. Blavatsky en De Purucker geven aan dat in het geval van Jezus deze schakel werd verschaft door de adept die in zijn meest recente incarnatie bekendstond als Gautama Boeddha.3 Toen de Boeddha de verlichting bereikte, zou zijn spirituele zelf de toestand van nirvana zijn ingegaan, terwijl zijn tussenliggende zelf, de bodhisattva, na zijn dood als een nirmanakaya in de etherische atmosfeer van de aarde bleef, zodat deze de menselijke evolutie kon blijven helpen.4

De Purucker verklaart dat avataras mensen zijn met buitengewone spirituele en intellectuele vermogens die een goddelijke straal belichamen, en die geen menselijk karma hebben, omdat ze geen reïncarnaties zijn van een gewone menselijke ziel die op deze aarde evolueert. Ze worden op cyclische momenten in de geschiedenis van de mens door een daad van witte magie gevormd om de spirituele invloed van een goddelijk wezen in menselijke aangelegenheden te brengen.5 Het gekozen kind wordt, nog vóór het is geboren, overschaduwd door de ziel van de Boeddha, die over het desbetreffende lichaam waakt en het versterkt tot het de meer volledige incarnatie van de spirituele en intellectuele krachten van de Boeddha kan ontvangen. Enige tijd later, meestal als het geleende lichaam volwassen is geworden, stijgt de ziel van de Boeddha op in de ether en verbindt zich met de wachtende godheid, en vanaf dat moment, dat gewoonlijk plaatsvindt tijdens de inwijding op het moment van de winterzonnestilstand, bestaat de avatara als een volledige entiteit en begint aan zijn werk.6 De Purucker schrijft:

Een avatara doet zich in onze wereld gewoonlijk voor wanneer een god een inwijding doormaakt en een mens het voertuig verschaft dat die god in staat stelt af te dalen in wat voor de goddelijke sferen een onderwereld is. Wanneer een mens op ons gebied een overeenkomstige inwijding doormaakt, daalt die mens af in de onderwereld, waar een bewoner daarvan meewerkt om aan hem zijn denkende, bewuste voertuig te lenen, en de menselijke monade in staat te stellen zich daar te manifesteren en te werken.7

De Jezus uit de evangeliën lijkt deels mythisch te zijn en deels gebaseerd op een aantal historische figuren, onder wie de Jeshu uit de Talmud. Wat de in de theosofische traditie genoemde avatara Jezus betreft, wijst De Purucker erop dat er geen exoterisch bewijs is dat zon figuur heeft geleefd en onderricht.8 Hij kan zijn geboren in 107 v.Chr.,9 en Blavatsky citeert een duistere passage uit een geheim werk, waaruit men zou kunnen opmaken dat hij in zijn 33ste jaar stierf (d.w.z. in 75-74 v.Chr.).10*

*Ook over Sankaracharya, de grote Vedanta-leraar uit India, wordt gezegd dat hij door de Boeddha werd overschaduwd. Hij werd geboren in 510 v.Chr., en verkoos om te sterven in zijn 33ste jaar. Een commentaar legt uit: Op de leeftijd waarop men uit vrije wil zijn lichaam aflegt, op die leeftijd zal hij tegen zijn wil moeten sterven in zijn volgende incarnatie.11

Volgens de Talmud zou Bileam (de naam betekent iemand die het volk vernietigt of doet ontaarden) waarmee soms Jeshu wordt aangeduid zijn overleden toen hij 33 jaar was. De Toldoth Jeshu geeft aan dat Jeshu langer leefde dan Jannaeus, die tussen 79 en 76 v.Chr. stierf. Hij werd opgevolgd door zijn vrouw, Salome, die ongeveer negen jaar regeerde en in tegenstelling tot haar man welwillend stond tegenover de Farizeeën. Misschien zijn zowel Joshua ben Perachiah als Jeshu pas na de dood van Jannaeus naar Judea teruggekeerd.12

Het Nieuwe Testament geeft niet aan hoe oud Jezus was toen hij stierf, hoewel hij zou zijn begonnen te prediken toen hij 30 was. Sommigen van de eerste christenen zeiden dat zijn prediking een jaar duurde. De kerkvader Irenaeus verwierp dit, en beweerde dat Jezus prediking 20 jaar duurde. Onder christenen wordt tegenwoordig aangenomen dat zijn missie 3 jaar duurde, en dat hij werd gekruisigd in zijn 33ste jaar.13

In de theosofische literatuur wordt gezegd dat Jezus de avatara voor het Vissentijdperk was, het tijdperk dat wordt afgesloten nu we het Watermantijdperk ingaan.14 Vissen spelen een belangrijke rol in de beeldspraak van het levensverhaal van Jezus. De apostelen stonden bekend als vissers van mensen. De eerste christenen noemden zichzelf kleine vissen, en gebruikten het Griekse woord ichthus (vis) als een codewoord voor Jezus, want het werd gezien als een acroniem voor Jezus Christus, zoon van God, verlosser. In het evangelie van Johannes helpt Jezus zijn discipelen op wonderbaa

Berjan 1986:

quote:

Het Nieuwe Testament geeft niet aan hoe oud Jezus was toen hij stierf, hoewel hij zou zijn begonnen te prediken toen hij 30 was. Sommigen van de eerste christenen zeiden dat zijn prediking een jaar duurde. De kerkvader Irenaeus verwierp dit, en beweerde dat Jezus prediking 20 jaar duurde. Onder christenen wordt tegenwoordig aangenomen dat zijn missie 3 jaar duurde, en dat hij werd gekruisigd in zijn 33ste jaar.

Gezien kerkvader Irenaeus pas in 140 n.C. geboren is, kunnen we deze bewering niet ernstig nemen. Wat we wél weten is dat Jezus geboren is voor de dood van Herodes de Grote in 4 v.C en hij ( volgens het N.T.) de kinderen rond Betlehem liet ombrengen tot de leeftijd van 2 jaar. Gezien Herodes nog in goede gezondheid was, kunnen we stellen dat Jezus tussen 7 v.C. en 6 v.C. geboren is. Pilatus was procurator tot 36 n.C. Hieruit kunnen we stellen dat hij, afgaande op de dood van Johannes de Doper, is beginnen zelfstandig optreden op de leeftijd van 39 jaar en tussen de 41 en 42 jaar is geworden.

quote:

Gezien kerkvader Irenaeus pas in 140 n.C. geboren is, kunnen we deze bewering niet ernstig nemen. Wat we wél weten is dat Jezus geboren is voor de dood van Herodes de Grote in 4 v.C en hij ( volgens het N.T.) de kinderen rond Betlehem liet ombrengen tot de leeftijd van 2 jaar. Gezien Herodes nog in goede gezondheid was, kunnen we stellen dat Jezus tussen 7 v.C. en 6 v.C. geboren is. Pilatus was procurator tot 36 n.C. Hieruit kunnen we stellen dat hij, afgaande op de dood van Johannes de Doper, is beginnen zelfstandig optreden op de leeftijd van 39 jaar en tussen de 41 en 42 jaar is geworden.

Dan wil je dus de historische Jezus UIT de Bijbel halen?

Die dood van zoveel kinderen is nooit gebeurd, waarom dan wel daar aan vasthouden als het gaat om de historische Jezus? Waarom Jezus wel plaatsen in de tijd waarin de evangelieen geschreven zijn? ALs dat enkel bedoeld was om theologische gedachtes, en niet om de geschiedenis te vertellen, dan geldt dat toch niet als bewijs?

Dan zou Jezus wel in 100 voor Christus geleefd kunnen hebben, maar geplaatst in zoveel voor Christus?

quote:

Op zaterdag 25 december 2010 15:54 schreef Berjan1986 het volgende:

[..]

Dan wil je dus de historische Jezus UIT de Bijbel halen?

Die dood van zoveel kinderen is nooit gebeurd, waarom dan wel daar aan vasthouden als het gaat om de historische Jezus? Waarom Jezus wel plaatsen in de tijd waarin de evangelieen geschreven zijn? ALs dat enkel bedoeld was om theologische gedachtes, en niet om de geschiedenis te vertellen, dan geldt dat toch niet als bewijs?

Dan zou Jezus wel in 100 voor Christus geleefd kunnen hebben, maar geplaatst in zoveel voor Christus?

De theorie dat Jezus honderd jaar voordien geleefd zou hebben ken ik. Prof.A.Ellegard heeft die theorie uitgebracht onder de titel: "JEZUS, honderd jaar voor Christus " in 1999. Of nu Blavatsky zijn inspiratiebron is laat ik nog in de midden, echter deze theorie is net zo zwak alszou Jezus' vader ene zekere Pantera zijn, of een pseudoniem vor Julius Caesar, of zijn familie zou zijn uitgeweken naar Frankrijk. Die lectuur ben ik al lang voorbij. Ik hecht ook geen geloof aan die kindermoord, noch aan zijn geboorte in Betlehem, noch dat hij in Nazareth woonde, noch dat hij de zoon van God is. Onze tijdrekening is ook niet juist, wat ik zopas heb duidelijk gemaakt, maar in grote trekken kan men wel de toenmalige gebeurtenissen er feilloos in plaatsen, wat die overige theorieën niet kunnen. Ik wil de historische Jezus uit het N.T. ( Bijbel 2de deel ) halen omdat de N.T.-versie een mythisch verhaal vertellen, in gang gezet door Paulus. Wanneer de evangeliên zijn geschreven was wél nog in de periode dat men zich de persoon van Jezus zich nog wel herinnerde en er nog een aanhang ( messianen ) bestond waar men ernstig rekening mee moest houden. Sommige feiten zijn dan ook als halve waarheid beschreven en voor ons een hint, zoals de kindermoord die in feite op Herodes eigen familie ( kinderen en echtgenote ) was gepleegd en duidelijk maakt dat Jezus ongeveer twee jaar daarvoor was geboren. Het kerstverhaal geeft een sterren- en planetenconstellatie weer die terug te voeren is op 29 juli 7 v.C. Men heeft ook een cluster gevonden ( 2004, dus later als voorgenoemde theoriën ) van ossuaria, een wijze van begraven die men slechts ongeveer 100 jaar heeft toegepast, nl. 30 v.C tot de verwoesting van Jeruzalem in 70 n.C. en zowat de hele ' heilige familie ' - namen bevat. Als Jezus wel degelijk 100 jaar ervoor zou geleeft hebben, kan je het totale N.T. in de prullenmand gooien.

quote:

De theorie dat Jezus honderd jaar voordien geleefd zou hebben ken ik. Prof.A.Ellegard heeft die theorie uitgebracht onder de titel: "JEZUS, honderd jaar voor Christus " in 1999. Of nu Blavatsky zijn inspiratiebron is laat ik nog in de midden, echter deze theorie is net zo zwak alszou Jezus' vader ene zekere Pantera zijn, of een pseudoniem vor Julius Caesar, of zijn familie zou zijn uitgeweken naar Frankrijk. Die lectuur ben ik al lang voorbij. Ik hecht ook geen geloof aan die kindermoord, noch aan zijn geboorte in Betlehem, noch dat hij in Nazareth woonde, noch dat hij de zoon van God is. Onze tijdrekening is ook niet juist, wat ik zopas heb duidelijk gemaakt, maar in grote trekken kan men wel de toenmalige gebeurtenissen er feilloos in plaatsen, wat die overige theorieën niet kunnen.

Sorry hoor maar dit vind ik persoonlijk wel zwak. Omdat er dingen in het Nieuwe Testament staan die waar zijn, plaats je Jezus maar in die tijd? Komt het niet toevallig dat de schrijvers van de evangelieen in die tijd leefden, en dat ze dus bepaalde dingen wisten? Dat ze wisten dat Pilatus toen leefden, dat ze wisten dat Herodus mensen vermoord had? En dat ze vaag iets wisten van Jezus, en toen zo'n verhaal in elkaar in elkaar gezet hebben? Vindt je het dan verwonderlijk dat er dingen waar in zijn, of half waar zoals jij dat zegt?

Maar dit zegt natuurlijk geen ene moer over Jezus zelf.

quote:

Het kerstverhaal geeft een sterren- en planetenconstellatie weer die terug te voeren is op 29 juli 7 v.C. Men heeft ook een cluster gevonden ( 2004, dus later als voorgenoemde theoriën ) van ossuaria, een wijze van begraven die men slechts ongeveer 100 jaar heeft toegepast, nl. 30 v.C tot de verwoesting van Jeruzalem in 70 n.C. en zowat de hele ' heilige familie ' - namen bevat. Als Jezus wel degelijk 100 jaar ervoor zou geleeft hebben, kan je het totale N.T. in de prullenmand gooien.

Ik heb een theorie gehoord dat 100 voor Christus ook een speciale stand van sterren was, waar je het verhaal van de Wijzen aan kunt ontlenen.

En natuurlijk kun je het Nieuwe Testament in de prullenbak gooien, dat is enkel theologisch bedoeld en berust niet op een historische Jezus. En het is vooral een verhaal over de inwijding, zoals dat in de mysteriescholen onderwezen werd.

wil je de historische Jezus kennen, dan zul je het Nieuwe testament even buiten beschouwing moeten laten.

Berjan 1986:

quote:

Ik heb een theorie gehoord dat 100 voor Christus ook een speciale stand van sterren was, waar je het verhaal van de Wijzen aan kunt ontlenen.

Ik geef mijn bron, waar heb jij dat gehoord ?

quote:

En natuurlijk kun je het Nieuwe Testament in de prullenbak gooien, dat is enkel theologisch bedoeld en berust niet op een historische Jezus. En het is vooral een verhaal over de inwijding, zoals dat in de mysteriescholen onderwezen werd.
wil je de historische Jezus kennen, dan zul je het Nieuwe testament even buiten beschouwing moeten laten.

En wat heb jij dan nog over ? Nada. Voor mij niet gelaten. En raar dat je geen directe reactie op mijn argumenten geeft. Zit je er iets dwars ?

quote:

Ik geef mijn bron, waar heb jij dat gehoord ?

Esoterische bronnen zijn dat, ik weet niet of je daaraan doet?

quote:

En wat heb jij dan nog over ? Nada. Voor mij niet gelaten. En raar dat je geen directe reactie op mijn argumenten geeft. Zit je er iets dwars ?

Waar slaat dit nou weer op

Ik vind het gewoon vreemd dat mensen denken dat Jezus in vier voor christus geboren is (of iets in die trend), enkel omdat de evangelieschrijvers Herodus noemen en Pilatus.

Ik kan namelijk ook over iemand die in 1900 leefde, een boek schrijven en hem/haar dan kennis laten maken met Balkenende, en Beatrix. Over honderd jaar zullen mensen dan denken: O, dus de hoofdpersoon leefde in 2000, want toen waren Beatrix en Balkenende er.

Snap je dat punt?

Berjan 1986

quote:

Esoterische bronnen zijn dat, ik weet niet of je daaraan doet?

Ja hoor, ik gebruik een glazen bol, en gij ?

quote:

Ik vind het gewoon vreemd dat mensen denken dat Jezus in vier voor christus geboren is (of iets in die trend), enkel omdat de evangelieschrijvers Herodus noemen en Pilatus.

Ja, vreemd he, en enkel omdat het in een glazen bol te lezen staat.

quote:

Ik kan namelijk ook over iemand die in 1900 leefde, een boek schrijven en hem/haar dan kennis laten maken met Balkenende, en Beatrix. Over honderd jaar zullen mensen dan denken: O, dus de hoofdpersoon leefde in 2000, want toen waren Beatrix en Balkenende er.

Goed idee, nu nog een uitgever vinden die dit script even honderd jaar op ijs zet. Alhoewel, ik zie niet direct het nut er van in. Om de twintig jaar had men zo'n volksheld. Tja, die uitgevers, het is me wat.

Je wordt erg kinderachtig ATON, dat weet je toch zelf ook?

En je beredeneert slecht.

quote:

Goed idee, nu nog een uitgever vinden die dit script even honderd jaar op ijs zet. Alhoewel, ik zie niet direct het nut er van in. Om de twintig jaar had men zo'n volksheld. Tja, die uitgevers, het is me wat.

Wie heeft het over honderd jaar op ijs zetten? Zijn de evangelieen op ijs gezet, die zijn toch meteen in omloop gekomen? Je begrijpt het volgens mij niet

even een reminder

Nat Geo (24:00): Jesus: The Man From Nazareth
Documentaire over het leven van Jezus als HIstorisch persoon

quote:

Op zaterdag 25 december 2010 22:39 schreef Berjan1986 het volgende:
Je wordt erg kinderachtig ATON, dat weet je toch zelf ook?

En je beredeneert slecht.

[..]

Wie heeft het over honderd jaar op ijs zetten? Zijn de evangelieen op ijs gezet, die zijn toch meteen in omloop gekomen? Je begrijpt het volgens mij niet

Als jij om mijn antwoorden heen blijft fietsen, loop ik wel even met je mee.

aton als je de esotherische bronnen gaat vergelijken met glazen bollen, sluit je zelf ook al een heel deel uit van mogelijke waardevolle informatie. Ik herken hierin een vooringenomenheid. Dus op die manier fiets jij ook omheen zaken. Beter was het geweest om te weten wat die bron van Berjan had te vertellen over die speciale sterrenstand.
Ik zie ook niet goed waar Berjan om je antwoord heen fietst. Misschien moet je eens wat meer specifiek aanduiden waar dat fietsen zich dan juist bevindt. Met loze opmerkingen kom je ook nergens

quote:

Op zondag 26 december 2010 10:10 schreef nostradama het volgende:
aton als je de esotherische bronnen gaat vergelijken met glazen bollen, sluit je zelf ook al een heel deel uit van mogelijke waardevolle informatie. Ik herken hierin een vooringenomenheid. Dus op die manier fiets jij ook omheen zaken. Beter was het geweest om te weten wat die bron van Berjan had te vertellen over die speciale sterrenstand.
Ik zie ook niet goed waar Berjan om je antwoord heen fietst. Misschien moet je eens wat meer specifiek aanduiden waar dat fietsen zich dan juist bevindt. Met loze opmerkingen kom je ook nergens

Begin dan maar alvast met mijn laatste postings te lezen. Geschiedenis wordt niet geschreven aan de hand van esotherische bronnen. Men kan wél de esotherische inhoud scheiden van de historische, dat zou veel meer duidelijkheid scheppen.
De thesis die Berjan tracht te verdedigen ken ik door en door. Deze denkpiste is ontstaan doordat men niet kon verklaren hoe het komt dat het christendom reeds bestond vóórdat Jezus op toneel verscheen in 30 n.C. Nogmaals weer eens het bewijs dat er twee groepen met dezelfde naam werden aangeduidt: Christenen. Waar Jezus bij hoorde bestond reeds twee generaties en werden ondergebracht door de Hellenen onder de benaming ' zèlootès', wat ijveraars betekend. Ijveraars voor een vrij land onder één koning ( chrestos ) en één godsdienst. De tweede betekenis kennen we als de esotherische versie van ' het christendom ', in gesteld door Paulus. Beiden worden door elkaar gebruikt en komt men automatisch tot de conclusie dat Jezus reeds eerder moet hebben geleefd. Niet dus. Wie zou hier nu het meest vooringenomen zijn, denk je ?

Ik heb zo'n idee dat je niet eens weet wat esoterisch inhoudt ATON, anders zou je Paulus niet esoterisch noemen. Paulus staat juist voor het orthodoxe Christendom, en daar houdt de esoterie zich niet mee bezig. Tenminste de Paulus die nu in de Bijbel staat. Ik ben ervan overtuigd dat Paulus meer gnosis had, dan wij nu weten (mede door de vertalingen).

Maar goed, je beantwoord mijn vraag nog steeds niet, en mijn opmerkingen gooi je allemaal achter je vandaan, alsof je te hoog bent om erop in te gaan. Je denkt maar aan een mogelijkheid, namelijk dat Jezus een Zeloot was die zich naar de vrijheid wilde vechten, en daar is omgekomen. Dat is je goed recht, maar ik bewandel liever een ander pad.

Namelijk dat Jezus 100 jaar voor Christus leefde, daar overstraald werd door de Christus (een bewustzijn die Siddhartha Gautama ook omstraalde voor hij Boeddha werd) en een nieuwe leer verkondigde van eenheid en harmonie, en dat er een onpersoonlijke God was.
Pas veel later is men zich in zijn leer gaan verdiepen, toen hij nog leefde was er weinig belangstelling voor (dit gebeurd veel vaker, mensen met een "vreemde" mening worden vaak geminacht en later pas heilig verklaard). De tijd was er toen dat de mensheid meer had met gebeurtenissen in hun eigen tijd dan met een eeuw geleden. Daarom schreven de "volgelingen" over Jezus in hun tijd. Als ik over Anne Frank zou vertellen, en haar in deze tijd zou plaatsen, dan zou men over honderd jaar ook kunnen denken dat ze in deze tijd leefde (al is het nu wat moeilijker, omdat de mensheid kan lezen en we boeken, computers en internet hebben, maar in die tijd was dat natuurlijk niet het geval).

Wat is er zo vreemd aan deze redenatie? Kun je dat uitleggen ATON?

Ik vind het vreemd om te denken dat Jezus 4 voor Christus geleefd zou moeten hebben omdat er namen in staan die in die tijd leefden. 600 jaar na Christus was er een monnik die moest bepalen wanneer Jezus geleefd zou hebben, kan hij er geen honderd jaar naast zitten?