Die verwarring ga je ook niet wegnemen zolang de oorzaak niet zwart op wit staat, aangezien zowel ME als CVS containerdiagnoses zijn. Maar men neigt de laatste tijd naar het afstappen van het hele begrip CVS aangezien er meer en meer biologische signalen naar voren komen. Daarbij is er meermaals aangetoond dat bijvoorbeeld CGT niet werkt tegen de symptomen als genoemd in de Canadese criteria.quote:Op donderdag 5 april 2012 13:48 schreef Dizorn het volgende:
Alleen al in een topic hier is de verwarring groot over ME/CVS apart en wat nou precies bij wat hoort, valt mij op. Voor zover ik zie snap ik ook niet waarom ME zo genoemd wordt, is wel een heel specifiek beeld eigenlijk terwijl CVS juist heel breed is. Als je dan kijkt naar het feit dat "ME/CVS een immuunziekte is", zou ik dat prima kunnen snappen voor ME, maar lijkt me dat voor CVS wel heel sterk?
Niemand ontkent psychosomatiek, want dat dat een invloed heeft is allang bekend. Maar de aanpak van psychologische kant doet precies het omgekeerde van wat jij aanhaalt en zegt in veel gevallen (NKCV bijv.) dat lichamelijke klachten bedacht zijn, niet bestaan of puur uit het hoofd komen en dat is gewoon pertinent niet waar.quote:Daarnaast voor de psycho-haters die hier zitten, elke ziekte, zeker met een dergelijke impact, heeft een psychologisch aspect. Je kan discussiëren in hoeverre je je daar op moet focussen maar het kan wel zeker grote verschillen maken voornamelijk wat betreft hoe je met je ziekte om gaat, hoe je je dagelijks leven inricht op je klacht, e.d. Nogmaals ik weet het natuurlijk niet specifiek voor dit beeld, maar vlak de psychologie/psychiatrie nooit uit.
Er is nog geen oorzaak gevonden en dus ook nog geen remedie, maar dit is het meest vooruitstrevende resultaat van de afgelopen 25 jaar. Maar meer onderzoek en vooral meer budget is absoluut nodig.quote:Oh en over dat filmpje, niet gekeken maar zie in de samenvatting al staan "bij bepaalde patiënten"; Weet niet of je het dan een doorbraak kan noemen (maar, Media). Meer onderzoek is altijd nodig helaas
Dat is ook mijn ervaring.quote:Op vrijdag 6 april 2012 10:00 schreef Solstice1 het volgende:
CGT komt er voor wat het nkcv in het kort op neer dat je geen rekening moet houden met je klachten en gewoon via een vast schema je behandeling stapsgewijs moet opbouwen, ziek of niet. Werkt bij veel patiënten averechts
Hoe is dat bij je vastgesteld als ik vragen mag?quote:Bij mij lijken iig Bartonella en een in m'n jeugdjaren opgedane darmdysbiose de grote boosdoeners waarop allerlei bacteriën meegelift zijn.
Het lichaam is niet sterk genoeg om zich zelf te genezen anders had je nu nergens last van. Om te genezen heb je een goede balans van proteases nodig in het lichaam. Verder is het belangrijk dat je voldoende anti-oxidanten in je lichaam hebt.quote:All chronic wounds begin as acute wounds with a fibrin clot, but instead of progressing through the four phases of healing they become ‘stuck’ in a prolonged inflammatory phase. It has been proposed that this lengthened inflammatory phase causes increased levels of proteases such as MMPs, elastase, plasmin and thrombin, which destroy components of the ECM and damage the growth factors and their receptors that are essential for healing[20]. Other factors that may contribute to the failure of some wounds to heal include elevated levels of oxygen free radicals, which chemically alter these essential components[21],[22].
20. Mast BA, Schultz GS. Interactions of cytokines, growth factors, and proteases in acute and chronic wounds. Wound Repair Regen 1996; 4(4): 411-20.
21. James TJ, Hughes MA, Cherry GW, Taylor RP. Evidence of oxidative stress in chronic venous ulcers. Wound Repair Regen 2003; 11(3): 172-6.
22. Moseley R, Hilton JR, Waddington RJ, Harding KG, Stephens P, Thomas DW. Comparison of oxidative stress biomarker profiles between acute and chronic wound environments. Wound Repair Regen 2004; 12(4): 419-29.
Bij mij is de schildklier wel getest, maar daar was niks geks aan gevonden.quote:Op dinsdag 23 april 2013 11:07 schreef SEMTEX het volgende:
Ik lees bij niemand hier gedegen onderzoek naar zijn schildklier. Van een slecht functionerende schildklier kun je ook heel erg ME-achtige klachten krijgen, bijna identiek als aan ME. Voordat massa's mensen zich dus gaan herkennen in ME (wat mij betreft meer een verzamelnaam van een groot aantal moeilijk te diagnosticeren klachten en dus maar dat label aangegeven) : de kans is groot dat er een aanwijsbare reden is voor je klachten, maar je arts niet weet waar-ie moet zoeken.
Als er iets is dat standaard wordt getest door de HA is het wel een schildklierfunctie...quote:Op dinsdag 23 april 2013 11:07 schreef SEMTEX het volgende:
Ik lees bij niemand hier gedegen onderzoek naar zijn schildklier. Van een slecht functionerende schildklier kun je ook heel erg ME-achtige klachten krijgen, bijna identiek als aan ME. Voordat massa's mensen zich dus gaan herkennen in ME (wat mij betreft meer een verzamelnaam van een groot aantal moeilijk te diagnosticeren klachten en dus maar dat label aangegeven) : de kans is groot dat er een aanwijsbare reden is voor je klachten, maar je arts niet weet waar-ie moet zoeken.
Dat ook. En bloedarmoede.quote:Op woensdag 21 augustus 2013 18:29 schreef starla het volgende:
[..]
Als er iets is dat standaard wordt getest door de HA is het wel een schildklierfunctie...
Shit, dat is echt zwaar klote.quote:Op woensdag 21 augustus 2013 18:28 schreef Gwywen het volgende:
[..]
Bij mij is de schildklier wel getest, maar daar was niks geks aan gevonden.
Ondertussen ben ik al weer een week of twee aan het bijkomen van een tuinfeestje dat ik onlangs gegeven heb voor de familie. Ik wist dat het veel werk zou zijn (man&kind hebben flink geholpen), en heb de weken voorafgaand met opzet heel veel geslapen (met behulp van melatoninetabletten om eindelijk eens een hele nacht dóór te slapen, waarom heb ik die dingen nooit eerder gebruikt) en werkelijk geen klap uitgevoerd behalve wat lezen en zo (het was toch vakantie), waardoor even de illusie bestond dat ik een beetje energie had.
De dag na het feest compleet gaar, keelpijn, spierpijn, grieperig enzovoorts, het bekende liedje na inspanning. Ook weer helemaal wazig in mijn hoofd, niets kunnen onthouden, geen herinneringen hebben aan de twee, drie dagen erna, concentratie zo slecht dat ik niet eens kon lezen, de eerste paar avonden erna een soort paniekaanvallen en extreem koud hebben (buiten was het 's nachts 26 graden, ik lag met dubbel donsdekbed, sokken aan en een kruik te klappertanden).
Het heeft ongeveer een week geduurd voor ik weer enigszins kon functioneren, maar de vermoeidheid zit nog steeds in mijn lijf en ik merk dat ik van de minste inspanning al weer compleet van slag raak.![]()
Bij mij zijn deze klachten overigens begonnen na de geboorte van mijn kind.
En ja, ik heb jarenlang moeten aanhoren dat het tussen mijn oren zat. Onverwerkt zeer uit mijn jeugd waardoor ik overspannen raakte en zo, burn-out, dat soort diagnoses (en behandeltrajecten) zijn er de eerste zes jaar voorbij gekomen.
Ja, en dan neem ik prompt teveel hooi op mijn vork, waarna ik weer terug bij af ben.quote:Op woensdag 21 augustus 2013 22:00 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Shit, dat is echt zwaar klote.![]()
Heb je ook wel periodes dat het beter gaat?
Die periodes heb ik ook gehad. Boodschappen doen is een hele daginvulling. En dan daarna niet meer in staat zijn om te kunnen koken. Het is echt zo moeilijk als je op dat punt bent, zo frustrerend. Maar er kunnen betere tijden aankomen.quote:Op woensdag 21 augustus 2013 22:46 schreef Gwywen het volgende:
Ik ook niet, ik leef als een bejaarde en smeer mijn bezigheden over zo veel mogelijk dagen uit. Boodschappen doen én naar de bieb is eigenlijk te veel op 1 dag.
Mijn agenda bestaat uit voornamelijk lege bladzijden, dat is voor mij de enige manier om het vol te houden.
Ik word gek als er meer dan twee dingen in één week gepland staan.
ik blijf ook bij mijn stelling dat ME/CVS ook verschillende ziektes zijn die nog niet 'bekend' zijn en daardoor op de grote hoop gegooid worden. daardoor kan bij de ene persoon de behandeling in Nijmegen aan slaan, en bij de ander de behandeling in Lelystad (of Amsterdam/Groningen/België of welke ander behandelcentrum).quote:Op woensdag 25 juni 2014 21:50 schreef MaJo het volgende:
*kick*
Na vervelende ervaringen in Lelystad maar steeds heftig wordende vermoeidheid ben ik naar Nijmegen gegaan. De vermoeidheid is inmiddels zo erg dat ik nog maar 3 dagen per week kan werken. Vandaag heb ik opnieuw de diagnose gekregen die ik twee jaar terug ook kreeg: CVS. Nu lees ik allemaal negatieve ervaringen hier en op het me/cvs forum over de behandeling van Nijmegen. Ik zelf grijp echter alles aan. Mij maakt het niets uit dat zij het zien als een psychische ziekte, dat maakt toch niks uit? Als de behandeling maar helpt! Ik ga er dus met een open blik in en trek me niks aan van al die negatieve verhalen. Als ik er negatief in ga zal het sowieso niet werken![]()
Ik zal laten weten wat mijn ervaringen zijn!
Dat is ook het lastige met ME/CVS, omdat de oorzaak niet bekend is is het ook lastig inschatten welke behandeling goed werkt en of het überhaupt wel werkt. Voordeel van Nijmegen is sowieso dat het vergoed wordt door de zorgverzekering, dat is met Lelystad niet het gevalquote:Op vrijdag 27 juni 2014 16:37 schreef gothic-blackie het volgende:
[..]
ik blijf ook bij mijn stelling dat ME/CVS ook verschillende ziektes zijn die nog niet 'bekend' zijn en daardoor op de grote hoop gegooid worden. daardoor kan bij de ene persoon de behandeling in Nijmegen aan slaan, en bij de ander de behandeling in Lelystad (of Amsterdam/Groningen/België of welke ander behandelcentrum).
Verder, bij mij heeft Nijmegen wel geholpen, ik ben niet genezen, maar ik kan wel 24 uur in de week werken en in het weekeind nog wat leuks doen zonder helemaal gesloopt te zijn, en dat is voor mij al een hele verbetering ten opzichte van niet werken en alleen maar in bed liggen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |