Vriend/vriendin in het buitenland #7

Dat kan kloppen. Ik heb mijn broer er echt door zien lijden, hij vertrouwde haar echt, en dan flikt ze dat. Misschien dat ik daarom mensen die kiezen om weg te gaan een beetje zie zoals haar. Zelf had ik ook best weg gewild, maar ik woon nu samen, en werk liever aan onze toekomst en stop het geld liever in ons huisje dan het te verkwisten aan een 'studie' in het buitenland. Feesten kan ik ook wel in Amsterdam en ik ga elk jaar 2 x op vakantie.

Ik vind Radioheart een beetje kortzichtig door te blijven focussen op de situatie van de broer en liever in NL blijven. Als je verder niks zoekt dan een polder dan zit je daar ook prima, ik ben blij dat ik wat van de wereld zie tijdens mijn studie. Bedrijven bezoeken en interviewen in landen als Zuid-Afrika, Dubai, India enz. geven mij een goed idee van hoe het er in andere landen aan toe gaat en hoe het leven daar is. Dat kan een vakantie in één of ander resort me niet bieden. Ik ga hier ook nog op vakantie (grote rondreis maken van 3,5 week), dan gaat mijn vriendin ook niet mee.

Ik vind het ook een beetje simpel om maar te blijven hameren dat studie of stage in het buitenland gelijk staat aan 'feesten' en dat elke cent die je uitgeeft 'verkwisting' is. Hier moet ook gewoon gewerkt worden, het is echt niet zo dat alleen in Nederland mensen wat uitvoeren. En of het verkwisting is of niet: ik geef liever een paar duizend Euro uit aan het wonen in een prachtig land waar ik er elk weekend op uit kan, dan dat ik thuis een lamp koop. Burgeren en thuiszitten kan altijd nog.

[ Bericht 41% gewijzigd door Skv op 23-11-2010 14:48:20 ]

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 14:08 schreef kwiwi het volgende:

[..]



Als het voor jouw studie geen zin heeft dan hoef je het natuurlijk niet te doen, niemand die je verplicht Maar voor andere studies heeft het wel degelijk een meerwaarde. En studeren in het buitenland betekent voor die mensen niet 'feesten en de beest uit hangen', maar hard werken en ervaring opdoen in het werken in een andere cultuur. Ervaring die die mensen ook voordelen biedt bij het vinden van een baan.
En ik vind dat als het een meerwaarde heeft, je dit niet moet laten schieten alleen maar omdat je anders je vriend/vriendin een paar maanden zou moeten missen. Wat zijn die paar maanden nou op jaren (of misschien wel voor altijd) samen zijn? Daarbij is het gelijk een goede test voor je relatie.

Om nou te zeggen dat ervaring in het buitenland meer baangarantie biedt in Nederland gaat ook te ver want volgens mij boeit dit werkgevers geen ene fluit Het enige waar werkgevers iets om geven in Nederland is diploma's en verder niks.

Bijvoorbeeld: Ik woon grote gedeeltes van het jaar in Thailand en doe daar ontzettend veel ervaring op. Heb ondertussen ook een boek geschreven over de Thaise taal (inclusief uitgever gevonden in Nederland), met 2 CD's en geef hier les aan mensen (thaise taal). Dit heb ik ook lang in Nederland gedaan op freelance basis (toentertijd had ik een zelf geschreven cursus).
Met al deze ervaring en kennis ooit gesolliciteerd als huiswerk controleur Thaise taal voor een niet nader te noemen onderwijsinstelling en daar kreeg ik te horen dat ik het allemaal niet kon omdat ik geen diploma Thai heb.

Bottomline = Het maakt allemaal niet zo vreselijk veel uit wat je voor de rest doet en uiteindelijk doe je zoiets (leven in het buitenland) puur en alleen voor jezelf (je eigen ontwikkeling) en natuurlijk voor je liefde maar ik ga er niet vanuit dat andere mensen er heel veel waarde aan hechten. Het enige dat in Nederland telt is een diploma en niet wat je voor de rest doet

In mijn geval: Ik doe het voor mijn eigen ontwikkeling. Ik weet toch dat het verder geen fluit boeit wat je buiten school doet en dit kan ik keer op keer beamen. Verder maakt me dit geen fluit uit maar het is niet zo dat in het buitenland vertoeven een ongelooflijk positieve invloed heeft op werkgevers vanuit mijn ervaring dus

Dat is wel een heel specifiek gebruik van je buitenlandervaring dan. Logisch dat onderwijsinstellingen vragen om een geldige accreditatie. In het licht van mijn opleiding is buitenlandervaring zeker relevant (helemaal de onderzoeksgebieden die ik hier heb), ook al is het niet de kern van mijn opleiding. Ik ben voor dit onderzoek zelfs aangenomen omdat ik eerder onderzoek in het buitenland had gedaan, ik heb 65 andere sollicitanten achter me gelaten.. mede doordat ik dus eerder in het buitenland was geweest!

Ik vind sowieso dat je tijdens je studententijd verbreding in jezelf moet zoeken. Heb ook meerdere commissies gedaan, een bestuursjaar en heb twee bedrijfjes opgezet. Nu voor de tweede keer in het buitenland. Alleen maar studeren is ook zo saai.

Ik doe het (ga het doen) omdat het me een leuke ervaring lijkt. Dat is voor mij de belangrijkste reden. Ik ben 21 en heb tot nu toe altijd thuis gewoond, het lijkt me leuk om ook eens op mezelf te wonen.
Daarnaast heeft het zeker een toegevoegde waarde op m'n studie, al is het alleen al omdat m'n engels en duits er sterk op vooruit gaan.

Ik heb nu 2,5 jaar een vriendin (20) en die vind het van de ene kant jammer, maar van de andere kant leuk voor mij en spannend. Ik vind het juist wel een goed idee om eens een keer een paar maanden, vijf in mijn geval, zonder elkaar te zijn. Als zij (of ik) niet eens zolang op mij kan wachten dan is het ook niet waard om er daarna nog meer tijd in te steken. Verder ga ik maar naar Oostenrijk, dus ook niet bepaald het einde van de wereld

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 14:59 schreef Skv het volgende:
Dat is wel een heel specifiek gebruik van je buitenlandervaring dan. Logisch dat onderwijsinstellingen vragen om een geldige accreditatie. In het licht van mijn opleiding is buitenlandervaring zeker relevant (helemaal de onderzoeksgebieden die ik hier heb), ook al is het niet de kern van mijn opleiding. Ik ben voor dit onderzoek zelfs aangenomen omdat ik eerder onderzoek in het buitenland had gedaan, ik heb 65 andere sollicitanten achter me gelaten.. mede doordat ik dus eerder in het buitenland was geweest!

Ik vind sowieso dat je tijdens je studententijd verbreding in jezelf moet zoeken. Heb ook meerdere commissies gedaan, een bestuursjaar en heb twee bedrijfjes opgezet. Nu voor de tweede keer in het buitenland. Alleen maar studeren is ook zo saai.

Ik begrijp niet hoe dat allemaal zo logisch is als ik werkervaring kan aantonen en een boek geschreven heb en de taal geleerd heb in het land zelf. Voor mij persoonlijk blijft het een triest verhaal dat een onderwijsinstelling dat taallessen wil verzorgen zelf niet goed begrijpt hoe men het beste een taal leert. Ik had toentertijd tijdens de sollicitatie echt alles laten zien:

- Boek
- Werkervaring
- Referenties
- jarenlang Vertaalwerk van het Thais - Engels en noem maar op

Dit was niet genoeg omdat er geen diploma was Ik blijf het een triest verhaal vinden nogmaals en er is niet eens een diploma Thai afaik. Ik had zelfs aangeboden om hun examen te maken maar dat werd natuurlijk allemaal handig ontweken door de recruiter in kwestie (waarschijnlijk omdat ze zelf ook wel weten dat het een makkelijke opgave voor me zou zijn en ze om de een of andere reden toch graag voet bij stuk wilden houden)

Het is volgens mij dan ook meer een politiek spelletje en nogmaals; zoiets doe je voor jezelf en voor je geliefde. Misschien als je stage loopt dat aansluit bij je studie dat het wonderen kan doen maar ze geilen echt niet op het feit dat je toevallig in het buitenland wonende geweest bent afaik

Ben het verder wel met je eens though

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 15:00 schreef eNGine10 het volgende:
Ik doe het (ga het doen) omdat het me een leuke ervaring lijkt. Dat is voor mij de belangrijkste reden. Ik ben 21 en heb tot nu toe altijd thuis gewoond, het lijkt me leuk om ook eens op mezelf te wonen.
Daarnaast heeft het zeker een toegevoegde waarde op m'n studie, al is het alleen al omdat m'n engels en duits er sterk op vooruit gaan.

Ik heb nu 2,5 jaar een vriendin (20) en die vind het van de ene kant jammer, maar van de andere kant leuk voor mij en spannend. Ik vind het juist wel een goed idee om eens een keer een paar maanden, vijf in mijn geval, zonder elkaar te zijn. Als zij (of ik) niet eens zolang op mij kan wachten dan is het ook niet waard om er daarna nog meer tijd in te steken. Verder ga ik maar naar Oostenrijk, dus ook niet bepaald het einde van de wereld

Helemaal mee eens
Daar doe ik het ondertussen ook voor en uiteindelijk weten de mensen in zo een land je kwaliteiten wel op waarde te schatten Ik heb hier gewoon een relaxte baan in een taalstudio dus

En voor de volledigheid: Ik heb er ook allemaal geen spijt van. Ik woon in een mooi land met een mooie vriendin en met geweldige mensen. In de jaren heb ik een mooie taal geleerd (ben nu bezig met vietnamees) en veel opgestoken van de cultuur. Ik kan het met iedereen goed vinden. Met andere woorden: ik laat me niet ontmoedigen door wat ze denken in mijn thuisland en blijf gewoon doorgaan dan komt het vast helemaal goed

[ Bericht 13% gewijzigd door Flammie op 23-11-2010 15:28:53 ]

alweer een nieuw topic, maar weer even volgen

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 18:15 schreef thespindoctor het volgende:
alweer een nieuw topic, maar weer even volgen

Ik wil hem ook weer in mijn AT.

Pff.. nu alweer 2 daagjes gewerkt, sinds zondag zonder mijn vriendin. Voel me nog steeds zwaar beroerd. We hebben echt een super mooie tijd gehad in deze 10 dagen. Lekker gerelaxt in Landal (veel filmpjes, lekker (uit-)eten, beetje de omgeving verkennen, kaarsjes 's avonds, boswandeling maken, etc.) Heerlijke kneuterigheid dus. Maar dat is eigenlijk het enige waar ik naar verlang als we samen zijn.

Gelukkig komt ze alweer over 25 daagjes! Dan moet ik wel gewoon werken (behalve op de twee vrijdagen) dus toch anders, maar we vieren in ieder geval kerst / oud&nieuw / 1-jarig jubileum saampjes!

Toevallig kwam ik op deze site viavia en eindelijk een account aangemaakt,
aangezien ik de laatste dagen me veel afvroeg;
Wat denken andere, die een LAR hebben?
Hoe moeilijk is het voor hun, als het voor een langere tijd is?

Mijn vriend en ik hebben nu zo'n 2 en een halfjaar een relatie,
ik heb hem ontmoet op vakantie. Hij was aan het werk, aan onze huis en we werden met de eerste blik al verliefd.

Ik zou weer na een jaar terug gaan en hem weer zien, die jaar is een dikke twee en een haljaar nu geworden.
(Door omstandigheden, van beide kanten)
Alles nog goed en juist beter dan eerst, want mijn vertrouwen was soms slecht.
Dat is nu allemaal veranderd.
hij woont 9000 km verderop en het is elke ochtend hetzelfde verhaal,
voordat ik mijn ogen open doe, vraag ik me af hoe ik de dag doorkom.
Gelukkig wacht er elke ochtend een lieve smsje op me te wachten.

Ooo en 88 dagen voordat ik hem weer zie, na LANGE jaren
Nu al zenuwachtig, hoping it won't be akward

Ik ben blij/verdrietig/blij.

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 19:48 schreef Rbhp het volgende:
Ik ben blij/verdrietig/blij.

Why?

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 19:44 schreef Ritsuka.x.Soubi het volgende:
Toevallig kwam ik op deze site viavia en eindelijk een account aangemaakt,
aangezien ik de laatste dagen me veel afvroeg;
Wat denken andere, die een LAR hebben?
Hoe moeilijk is het voor hun, als het voor een langere tijd is?

Mijn vriend en ik hebben nu zo'n 2 en een halfjaar een relatie,
ik heb hem ontmoet op vakantie. Hij was aan het werk, aan onze huis en we werden met de eerste blik al verliefd.

Ik zou weer na een jaar terug gaan en hem weer zien, die jaar is een dikke twee en een haljaar nu geworden.
(Door omstandigheden, van beide kanten)
Alles nog goed en juist beter dan eerst, want mijn vertrouwen was soms slecht.
Dat is nu allemaal veranderd.
hij woont 9000 km verderop en het is elke ochtend hetzelfde verhaal,
voordat ik mijn ogen open doe, vraag ik me af hoe ik de dag doorkom.
Gelukkig wacht er elke ochtend een lieve smsje op me te wachten.

Ooo en 88 dagen voordat ik hem weer zie, na LANGE jaren
Nu al zenuwachtig, hoping it won't be akward

Je hebt iemand op vakantie ontmoet, diegene 2,5 jaar niet gezien en hebt nog steeds wat samen? Begrijp ik dat nou goed?

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 20:06 schreef Skv het volgende:

[..]

Je hebt iemand op vakantie ontmoet, diegene 2,5 jaar niet gezien en hebt nog steeds wat samen? Begrijp ik dat nou goed?

we hebben elkaar wel gezien, maar door omstandigheden, nooit alleen geweest of wat dan ook..
aangezien in zijn dorp te veel word gekletst.. en mn ouders weten niet dat ik wat met m heb.. omdat ze dat niet goed zouden vinden..
dus wel gezien, maar nooit alleen, is de eerste keer dat hij hierheen komt en we wel gewoon samen kunnen zijn, zonder mensen die te veel praten
snap je?

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 20:14 schreef kwiwi het volgende:

[..]



Ah, nu snap ik het ook beter

Waarom zouden je ouders het niet goed vinden trouwens?

Hij is al een stuk ouder (hij is 26, ik 19) en
hij woont aan de andere kant van de wereld en ze willen niet dat ik daar ga wonen.
Mijn vader vertrouwt zijn 'eigen soort' mensen niet,
dat ze betrouwbaar zijn en hij is ook niet heel rijk ofzo..
Mijn vader wilt dat ik niet ga moeten vechten, voor een beetje geld en gewoon alles heb,
wat ik nodig heb..

Mijn vader is hindoestaan, mijn moeder *gelukkig* niet, zij snapt het wel..

Ah, alweer een nieuwe reeks Die wil ik uiteraard ook volgen.

over 34 dag ben ik in Caracas bij mijn liefje en ontmoet ik alle tantes, ooms, neefjes en nichtjes en de rest van de hele grote familie everybody wants to meet the white guy

ik zit deze periode in een luxe positie: ik heb m'n vriend afgelopen weekend gezien, zie hem het sinterklaas weekeind en daarna het weekend voor kerst en daarna het oud en nieuw weekeind.

Dat verandert niets aan de situatie dat ik niet weet wanneer we uiteindelijk samen kunnen zijn...

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 20:17 schreef Ritsuka.x.Soubi het volgende:

[..]

Hij is al een stuk ouder (hij is 26, ik 19) en
hij woont aan de andere kant van de wereld en ze willen niet dat ik daar ga wonen.
Mijn vader vertrouwt zijn 'eigen soort' mensen niet,
dat ze betrouwbaar zijn en hij is ook niet heel rijk ofzo..
Mijn vader wilt dat ik niet ga moeten vechten, voor een beetje geld en gewoon alles heb,
wat ik nodig heb..

Mijn vader is hindoestaan, mijn moeder *gelukkig* niet, zij snapt het wel..

naief kind, je vader snapt het heel goed.