PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] # 71 What doesn't kill you...

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 09:52 schreef Cassandra87 het volgende:
Ze bedoeld het ongetwijfeld goed. Maar het hele contact is de hele tijd, je moet, je gaat!
Onze auto was stuk, gisteren anwb gebeld, die kwam rond 1 uur. Krijg ik ondertussen wel telefoon dat zíj staat te klussen, anders komt t werk nooit af want dat gaat nou eenmaal niet vanzelf. Ja duh, maar we moeten wel vervoer hebben!
En mn vader ook weer opmerkingen dat ik beter met mn geld om moet gaan anders had ik dat kunnen uitbesteden en niet zelf met een roller in mn handen hoeven staan. Lul! Dat ís uitbesteed, maar a) vind ik t leuk om zelf wat te doen en b) Hoe sneller het huis klaar is hoe beter

Maar nu gaan we zometeen maar weer naar t huis en lekker zelf klussen.

Lekker klussen en je ouders in hun sop laten gaarkoken

Omg..
Ben weer thuis.. Hadden een engeltje in de auto. Op de heenweg in de bocht a10-a1 via de linkerbaan naar de rechterbaan geslipt en omgekeerd in de vangrail terecht gekomen. Paniekaanval gehad en nu lekker t bad in, heb me de hele dag klote gevoeld

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 18:00 schreef Cassandra87 het volgende:
Omg..
Ben weer thuis.. Hadden een engeltje in de auto. Op de heenweg in de bocht a10-a1 via de linkerbaan naar de rechterbaan geslipt en omgekeerd in de vangrail terecht gekomen. Paniekaanval gehad en nu lekker t bad in, heb me de hele dag klote gevoeld

WTF Sterkte

lift off oversteer ftw! Daarom vind ik dus ook dat mensen een slipcursus bij het rijexamen moeten krijgen.

Was ook steeds, komt wel, maar ik ga m nu zsm doen. Ik was zo in paniek dat Detroit ook zoiets had van wtf dan maar gelijk

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 19:04 schreef Auti het volgende:
lift off oversteer ftw! Daarom vind ik dus ook dat mensen een slipcursus bij het rijexamen moeten krijgen.

Vind ik ook. Waarom niet gelijk een cursus banden verwiselen en dat soort dingen erbij

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 18:00 schreef Cassandra87 het volgende:
Omg..
Ben weer thuis.. Hadden een engeltje in de auto. Op de heenweg in de bocht a10-a1 via de linkerbaan naar de rechterbaan geslipt en omgekeerd in de vangrail terecht gekomen. Paniekaanval gehad en nu lekker t bad in, heb me de hele dag klote gevoeld

Het is ook niet best met het weer gesteld. Waar winters als die van 1947 en 1963 nog moesten beginnen, begint deze barre winter begint nu al zijn tol te eisen. Slipcursus is geen overbodige luxe, wetende wat ons nog te wachten staat.

En straks mag je misschien naast langdurigheidstoeslag ook nog koudetoeslag erbij gaan doen

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 19:26 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Het is ook niet best met het weer gesteld. Waar winters als die van 1947 en 1963 nog moesten beginnen, begint deze barre winter begint nu al zijn tol te eisen. Slipcursus is geen overbodige luxe, wetende wat ons nog te wachten staat.

En straks mag je misschien naast langdurigheidstoeslag ook nog koudetoeslag erbij gaan doen

Misschien na jaren weer een elfstede tocht voor de schaatsliefhebbers

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 19:53 schreef robuust89 het volgende:

[..]

Heb je die shit meegemaakt? Nee? Nou dan!

Mensen die denken het beter te weten
Vooruit, als je mijn baas was, had je een punt.

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 20:00 schreef robuust89 het volgende:

[..]

Mensen die semi ordeloos reacties plaatsen waar niemand wat aan heeft oh, en had ik al gezegd dat ik je pessimistisch vond?

Geen troll verder.

Ik ben inderdaad pessimistisch. Misschien heb ik het juist te gemakkelijk. Weinig stress op werk (het gaat dus heel goed), niet meer afhankelijk van anderen, niet meer tegen iedereen hoeven op te kijken. Ik merk dat ik ook sneller schijt aan sommige meningen heb omdat ik mijn centjes toch wel krijg.

De decembermaand hakt er dus bij in, omdat veel mensen ineens iets van me willen (sinterklaas, kerstverplichtingen).

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 20:05 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Ik ben inderdaad pessimistisch. Misschien heb ik het juist te gemakkelijk. Weinig stress op werk (het gaat dus heel goed), niet meer afhankelijk van anderen, niet meer tegen iedereen hoeven op te kijken. Ik merk dat ik ook sneller schijt aan sommige meningen heb omdat ik mijn centjes toch wel krijg.

De decembermaand hakt er dus bij in, omdat veel mensen ineens iets van me willen (sinterklaas, kerstverplichtingen).

Kijk hier hebben we wat aan. IPV al dat geneuzel van je. Zeg gewoon wat je voelt.

Gezellig

Even trots:
Cassandra op eigen benen

Jij bent geen autist, jij hebt m door!

Robuust en Tijn kunnen het wel met elkaar vinden

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 21:05 schreef schaal_9 het volgende:
Robuust en Tijn kunnen het wel met elkaar vinden

Ik en Robuust storen ons gewoon aan je negatieve posts.

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 21:08 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ik en Robuust storen ons gewoon aan je negatieve posts.

Ach ja, beter dan dat collega's zich storen aan mij. Het glas is halfvol in plaats van half leeg, denk ik dan maar.

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 20:26 schreef Cassandra87 het volgende:
Gezellig

Even trots:
Cassandra op eigen benen

Leuk

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 21:10 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Ach ja, beter dan dat collega's zich storen aan mij. Het glas is halfvol in plaats van half leeg, denk ik dan maar.

Mijn geduld is ook een keer op. Je mag best klagen maar doe dat liever ergens anders.

Het valt mij niet zo heel erg op, of het is omdat ik toch al een tijdje niet heel erg actief was in het topic. Het is het aloude knokken voor je plekje, maar lang niet zo erg als sommige opmerkingen als 'wacht maar binnen 5 jaar piep je wel anders, want mensen met autisme hebben het zwaar in deze werkmaatschappij'

Ook over de hypotheken denk ik zelf wel nuchter, ik heb een goede baan, mijn vriend heeft een baan weer, en buiten dat redden we het op een salaris. Maar Ik kan me voorstellen dat schaal 9 wat pessimistischer is, of realistisch, hoe het ook zij.
Je hebt gewoon 2 verschillende personen, de mensen die blij zijn met wat ze hebben omdat ze iets hebben en de mensen die steeds beter willen.
Schaal 9 is een van de laatste groep, en ik neem het hem niet kwalijk. Ik hoor ook tot de laatste groep, alleen zijn mijn kaarten helaas/nu eenmaal wat beter. (niet lullig bedoeld overigens!)

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 21:21 schreef Cassandra87 het volgende:
Het valt mij niet zo heel erg op, of het is omdat ik toch al een tijdje niet heel erg actief was in het topic. Het is het aloude knokken voor je plekje, maar lang niet zo erg als sommige opmerkingen als 'wacht maar binnen 5 jaar piep je wel anders, want mensen met autisme hebben het zwaar in deze werkmaatschappij'

Ook over de hypotheken denk ik zelf wel nuchter, ik heb een goede baan, mijn vriend heeft een baan weer, en buiten dat redden we het op een salaris. Maar Ik kan me voorstellen dat schaal 9 wat pessimistischer is, of realistisch, hoe het ook zij.
Je hebt gewoon 2 verschillende personen, de mensen die blij zijn met wat ze hebben omdat ze iets hebben en de mensen die steeds beter willen.
Schaal 9 is een van de laatste groep, en ik neem het hem niet kwalijk. Ik hoor ook tot de laatste groep, alleen zijn mijn kaarten helaas/nu eenmaal wat beter. (niet lullig bedoeld overigens!)

Ik snap hem wel. Maar zoals hij in deze post zegt

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 20:05 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Ik ben inderdaad pessimistisch. Misschien heb ik het juist te gemakkelijk. Weinig stress op werk (het gaat dus heel goed), niet meer afhankelijk van anderen, niet meer tegen iedereen hoeven op te kijken. Ik merk dat ik ook sneller schijt aan sommige meningen heb omdat ik mijn centjes toch wel krijg.

De decembermaand hakt er dus bij in, omdat veel mensen ineens iets van me willen (sinterklaas, kerstverplichtingen).

zit er meer achter.

http://www.vvc-adventure.(...)rtuemart/Itemid,376/
Denk trouwens dat ik deze ga volgen als er nog plek is volgende maand

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 21:21 schreef Cassandra87 het volgende:
Het valt mij niet zo heel erg op, of het is omdat ik toch al een tijdje niet heel erg actief was in het topic. Het is het aloude knokken voor je plekje, maar lang niet zo erg als sommige opmerkingen als 'wacht maar binnen 5 jaar piep je wel anders, want mensen met autisme hebben het zwaar in deze werkmaatschappij'

Ook over de hypotheken denk ik zelf wel nuchter, ik heb een goede baan, mijn vriend heeft een baan weer, en buiten dat redden we het op een salaris. Maar Ik kan me voorstellen dat schaal 9 wat pessimistischer is, of realistisch, hoe het ook zij.
Je hebt gewoon 2 verschillende personen, de mensen die blij zijn met wat ze hebben omdat ze iets hebben en de mensen die steeds beter willen.
Schaal 9 is een van de laatste groep, en ik neem het hem niet kwalijk. Ik hoor ook tot de laatste groep, alleen zijn mijn kaarten helaas/nu eenmaal wat beter. (niet lullig bedoeld overigens!)

Leuk dat je wat foto's hebt gepost van je huisje
Jullie zijn nog volop bezig he. Heb je het erg druk vanwege de verhuizing of valt dat wel mee?
Mooi dat jullie het op een salaris redden

Ik ken ook absoluut mijn zegeningen. Eerstens hoef ik me niet druk te maken over de kabinetsplannen voor de Wajong. Ik laat me bij voorkeur leiden door vastgestelde feiten en wetgeving in plaats van meningen als ‘zaag niet zo, het valt wel mee’. Realiteitszin heeft dat. En inderdaad, sinds vorig jaar weer mooie toekomstplannen. Bijna iedereen wil vroeg of laat wel een stapje verder. Alleen vergeet ik weleens dat er ook bij voorspoed weleens af en toe een tegenvaller tussen zit.

Je hebt mooie kaarten, Cassandra
Ook ervaring met allerlei soorten mensen, in ieder geval vanuit je werk in een hele interessante sector.

Neuj de drukte valt wel mee. Ik liep wel giga te stressen maar dan remt detroit mij wel af. Ik zat echt tegen een burnout aan, en schiet er geen donder mee op. Win er hoogstens een halve dag mee. Nu lekker vakantie. Hopelijk zijn we voor t einde van de vakantie verhuisd.
Op een salaris is ook zo gegroeid, 2 hypotheken en reiskosten waren niet te doen. Nu we gaan samenwonen en de woning in amsterdam verkocht zal zijn hebben we t netjes

Ja voor wat betreft mijn werk, ik word er rustiger van. Was altijd gehaast met mijn uitleg, maar de buitenlandse klanten met een taalachterstand zijn gek met mij, omdat ik de moeite neem om iets uit te leggen en ook zeker van wil zijn dat ze het snappen. En dat is echt een pluspunt geweest, een kwaliteit die ik nu mooi heb kunnen ontwikkelen!
Maar een aantal klanten zijn sowieso wel gek met mij vanwege de rust die ik uitstraal. Zo komen ze geregeld naar 'die lieve meisje' en is er ook een die nog steeds probeert te vissen of ik met hem wil trouwen

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 21:47 schreef Cassandra87 het volgende:
Neuj de drukte valt wel mee. Ik liep wel giga te stressen maar dan remt detroit mij wel af. Ik zat echt tegen een burnout aan, en schiet er geen donder mee op. Win er hoogstens een halve dag mee. Nu lekker vakantie. Hopelijk zijn we voor t einde van de vakantie verhuisd.
Op een salaris is ook zo gegroeid, 2 hypotheken en reiskosten waren niet te doen. Nu we gaan samenwonen en de woning in amsterdam verkocht zal zijn hebben we t netjes

Ja voor wat betreft mijn werk, ik word er rustiger van. Was altijd gehaast met mijn uitleg, maar de buitenlandse klanten met een taalachterstand zijn gek met mij, omdat ik de moeite neem om iets uit te leggen en ook zeker van wil zijn dat ze het snappen. En dat is echt een pluspunt geweest, een kwaliteit die ik nu mooi heb kunnen ontwikkelen!
Maar een aantal klanten zijn sowieso wel gek met mij vanwege de rust die ik uitstraal. Zo komen ze geregeld naar 'die lieve meisje' en is er ook een die nog steeds probeert te vissen of ik met hem wil trouwen

Dat doen die mannen bij iedere vrouw Dus dat is vooral een compliment.

Je vergelijkt mij net met 'iedere vrouw' das geen compliment

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 21:51 schreef Cassandra87 het volgende:
Je vergelijkt mij net met 'iedere vrouw' das geen compliment

Is het ook niet. Ze willen je gewoon gebruiken. Zo slimme vrouw kan handig zijn

quote:

Op woensdag 1 december 2010 10:20 schreef CHEVHB het volgende:
Wie werkt er hier eigenlijk allemaal? En wat voor werk doen jullie precies? Ben zo ineens benieuwd..

Mijn werkterrein is de sociale zekerheid, daar doe ik allerlei onderzoek naar. Dus ik heb daar ook veel kennis in opgedaan. Ook over de ontwikkeling van de Nederlandse economie. Leuke van het werk vind ik is dat je inzicht in het geheel moet hebben (soms zijn details ook belangrijk!). En als ik dan eens een uitspraak over de toekomst doe is dat gestoeld op realisme en cijfers in plaats van pessimisme

Ik hoop dat je passend werk gaat vinden en dat je een werkgever vindt die begrip heeft voor je situatie. Werk behouden met autisme is over het algemeen niet gemakkelijk. Dat komt doordat autisme direct invloed heeft op allerlei terreinen en in zekere mate ook door de kloof tussen vaardigheden en intelligentie. Maar... werk behouden is zeker mogelijk!

Gisteren sinterklaas gevierd.. best overprikkelt nu.. ben maar lekker muziek aan het luisteren met niemand om mij heen.. en zo even slapen denk ik.

Mijn famillie is allemaal best goed opgeleid ( HBO of hoger) en maar praten over een hoog salaris en dat je een goede baan moet hebben.. en dat je anders niets waard bent in de maatschappij.. en dan 2 uur lang erover praten.. dat doet mij veel verdriet. Ik kan niet meer dan ik doe..

quote:

Op maandag 6 december 2010 13:18 schreef CHEVHB het volgende:
Gisteren sinterklaas gevierd.. best overprikkelt nu.. ben maar lekker muziek aan het luisteren met niemand om mij heen.. en zo even slapen denk ik.

Mijn famillie is allemaal best goed opgeleid ( HBO of hoger) en maar praten over een hoog salaris en dat je een goede baan moet hebben.. en dat je anders niets waard bent in de maatschappij.. en dan 2 uur lang erover praten.. dat doet mij veel verdriet. Ik kan niet meer dan ik doe..

No offence maar mensen die zo denken die zijn dom.

Nieuwe dag, nieuwe kansen

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 09:00 schreef schaal_9 het volgende:
Nieuwe dag, nieuwe kansen

zo stond ik vanmorgen ook op!

topic is helemaal dood

quote:

Op woensdag 8 december 2010 10:51 schreef robuust89 het volgende:

[..]

Ja gut, erg he!
Zullen we 'm volspammen?

Ruimte genoeg toch!

Bijna januari, de jaarlijkse loonsverhoging
Bezuinigingen... ben ik even blij dat ik er weinig van merk. Dat wordt gewoon lekker er op los leven dus in 2011

Ik heb vandaag mijn ontslag ingediend. Ik trek het echt voor geen meter. Irriteer me mateloos aan een heleboel onkunde en gemakzucht en bovenal de enorme geld verkwisting. Ik begin ook steeds meer een hekel te krijgen aan geld.
Ik pas ook niet tussen die mensen, uberhaupt al lastig tussen mensen, en met de levensstijl die ik de komende jaren moet aanmeten, welke ik helemaal niet erg vind, pas ik al totaal niet tussen de mensen. En ik snap geen hol van de lesstof, ik krijg het er niet in.. het lijkt wel alsof ik er blind voor ben.
Ook echt zoveel dingen die fout gaan in dat bedrijf, ik kan het niet geloven.. het bevestigd wel mijn vermoedens over hoe het er aan toe gaat bij dit soort werk en bedrijven en klasse, maar ik ben mij echt wezenlijk rot geschrokken dat het zo erg is. Het is gewoon nog erger dan ik vermoede.
Tevens blijkt dat ik onderbetaald krijg, ik krijg betaald voor een 20 jarige.
En de bus trek ik ook echt niet, ik raak diep en diep ongelukkig en ik wil geen rolletje meer spelen maar mijn eigen leventje terug.

Ik ben ook niet van de mentaliteit van meer meer meer en beter beter beter, en graaien al helemaal niet.. ik ben erg tevreden met weinig en simplisme. Geluk is niet te koop. Vastigheid, elke dag hetzelfde.. een soort van "Groundhog day" (film). Ik doe erg graag mijn eigen dingetje, zoals Anton Heijboer zou zeggen; met veel liefde. Misschien ga ik ook wel schilderijtjes maken, wie weet..
Maar dit is dus echt totaal helemaal niets voor mij, ik ga er hard op achteruit.. dus ik grijp in.
Ik heb het geprobeerd.

Nog zo'n voorbeeldje; AWBZ is afgewezen.. reden; GGZ heeft de benodigde formulieren niet op tijd opgestuurd .. ik doe het liever in mijn eentje, scheelt een hoop gezeik.
Op een gegeven moment moet je ook tevreden zijn met wat je hebt bereikt, er is namelijk wel degelijk een plafond, en ik tik liever tegen mijn plafond dan dat ik val in een afgrond.

Hey Auti!

Jammer dat je je ontslag hebt ingediend. Zag je werkgever wel potentie (aangezien je goed kan programmeren)? Iedere organisatie kent een gevestigde bedrijfscultuur. Waaraan merk je eigenlijk dat je je niet voldoende thuisvoelt? Gaat het om het sociale aspect, is het werk te hoog gegrepen? Tenzij je werkt met behoud van uitkering hebt je recht op het minimumloon wat voor jouw leeftijd geldt.

Veel mensen met autisme hebben trouwens moeite om verbanden te leggen tussen bepaalde dingen (het detaildenken). Waarom trek je de bus niet?

Mooi dat je het geprobeerd hebt; ik hoop dat je op straks kan blijven participeren met een passende baan. Er breken zware tijden aan voor mensen in de Wajong-regeling.

quote:

Op woensdag 8 december 2010 12:45 schreef robuust89 het volgende:

Over dat tweede dikgedrukte; Voelt het voor jou niet oké om deel uit te maken van een groter geheel, een (belangrijke) schakel in het rad? Of zie ik dat anders?

Ik hoef niet zo nodig belangrijk te zijn, en al helemaal niet deel te zijn van de massa sleur.
Ik blijf liever Neo, en ik zie wel of dat mij verder brengt. Ik ben tevreden met wat ik heb, in tegenstelling tot bijna alle anderen, zeer tevreden zelfs. Ik hoef niet zoveel, ik hecht meer waarde aan rust, vrede en geluk.. en dat kan je nergens kopen, het is uberhaupt onbetaalbaar aangezien het schijnbaar nooit genoeg is.. Ik ben niet zo van dat meer meer meer, graai graai graai.
Op een gegeven moment moet je tevreden zijn met wat je hebt bereikt en waar je staat in de maatschappij, en ik ben tevreden.. verzadigd zelfs.

quote:

Op woensdag 8 december 2010 15:25 schreef schaal_9 het volgende:
Hey Auti!

Jammer dat je je ontslag hebt ingediend. Zag je werkgever wel potentie (aangezien je goed kan programmeren)? Iedere organisatie kent een gevestigde bedrijfscultuur. Waaraan merk je eigenlijk dat je je niet voldoende thuisvoelt? Gaat het om het sociale aspect, is het werk te hoog gegrepen? Tenzij je werkt met behoud van uitkering hebt je recht op het minimumloon wat voor jouw leeftijd geldt.

Veel mensen met autisme hebben trouwens moeite om verbanden te leggen tussen bepaalde dingen (het detaildenken). Waarom trek je de bus niet?

Mooi dat je het geprobeerd hebt; ik hoop dat je op straks kan blijven participeren met een passende baan. Er breken zware tijden aan voor mensen in de Wajong-regeling.

Het hele plaatje niet.. die mentaliteit van die mensen niet, de gemakszucht, alles.
En vanaf dag 1 gaan er al dingen fout, constant.. en niemand die er mee zit.. is allemaal doodnormaal. En een geldverspilling waar je echt U tegen zegt..
Chocoladeletters kopen voor je personeel....Maar dan wel bij een stichting zodat er per chocoladeletter 1 euro naar Warchild gaat.. Oh hoe begaan.. Maar de aankondiging van uitlevering wel uitbesteden aan een bedrijf, dat er a $$$$$ één of ander filmpje met Sinterklaas en Piet voor heeft gemaakt, een website heeft opgezet etc etc, en vervolgens een mailtje stuurt naar iedereen die op iedereen overkomt als SPAM en dus resoluut in de prullenbak is gemikt.
Er was zelfs even sprake/paniek of het bedrijf een hackaanval te verduren had, want bijna niemand wist ergens van, zelfs de security managers niet..
Haha! Wat een lol.. sinterklaascrap voor VOLWASSEN mensen, en het was dus nog een ernstige faal ook.
Wel fijn dat er 900 euro naar Warchild is gegaan.. het had dik 15000 euro kunnen wezen.

Maar nog veel en veel meer, en ik heb inderdaad recht op minimumloon voor 23 jaar en ouder, de hoogste schaal.. maar sta toch echt als 20 jarige. Weet zeker dat het een domme "reken"fout is, kan gebeuren.. NEE.
Ook nog steeds geen gebak gezien, sterker nog.. nog geeneens een reactie op mijn mailtje gehad en ik ben blijkbaar ook niet gemist vandaag.
Morgen komt mijn jobcoach, ik arriveer op dezelfde tijd en dan is het afhandelen.

Zware tijden die gaan komen, geen moeite mee.. ik zit al diep zat. Wordt het te erg dan kom ik uiteindelijk in een inrichting terecht en kost ik meer dan ik nu doe. Het zal mij een worst wezen, als ik maar mijzelf kan blijven.
Ik eet voor 1 euro per dag, uitgaan doe ik niet en de spullen die ik nodig heb die heb ik.
Misschien ga ik wel vrijwilliger worden bij iets als stichting dierenthuis ofzo.
En toch maar weer meer richting het schrijven van een boek of boeken denken, en in de vrije uurtjes op zoek naar rotte wortels in het digitale spectrum.

En de bus is gewoon een ramp, het wachten.. de mensen, het gedoe.. de drukte in de stad en met overstappen, het haasten. Alles. Het enige interessante aan dat systeem is het systeem zelf, hack it!

Jammer dat je zo moeilijk aansluiting vindt. Bedenk dat je nieuw bent in het bedrijf. Dingen kunnen anders gaan dan je gewend bent of denkt dat het het beste is. Uit een Aspergerforum kan ik opmaken dat Aspergers een vrij sterke eigen mening hebben. Dat is ook een leerproces. Gemakzucht, wat ik me erbij voorstel is dat normale mensen niet de behoefte hebben alles uitgebreid te gaan analyseren. Een chocoladeletter is een aardigheidje, hebben ze op mijn werk ook gekregen voor Sinterklaas. Wat het kost of oplevert, voor kleine cadeautjes (maar ook feestjes e.d.) hebben ze een begroting gemaakt.

Het is echt niet leuk om in een inrichting terecht te komen. Dat is eerder een laatste redmiddel als alle andere wegen. Petje af dat je de lat lager weet te leggen.

Zou leuk zijn als je vrijwilligerswerk gaat doen, zo blijf je betrokken

Even korte kennismaking, 37 jaar, man, gehuwd, 3 kids (2, 4, 5 jr) all boys.

ICT Specialist, (web)programmeur zeer goed in mijn vak maar zeer slecht in het overeind blijven in de maatschappij. Na 15 banen is ook deze weer op niets uitgelopen. Het ligt uiteraard aan mij, vaak ziek geweest (overspannen). Etc. etc.

Sinds juni dit jaar diagnose ADHD gekregen. Daarbij is - niet officieel door een test vastgesteld - door de psychiater geconstateerd "trekken van Asperger".

We gingen aan de Ritalin, maar in combinatie met een antidepressivum (Paroxetine, 15mg dagelijks) maakte dat mij zeer actief en overdreven positief. Ik slikte het al 5 jaar dat antidressivum dus daar was mijn lichaam aardig aan gewend. Het leek erop dat ik in 2005 gewoon depressief was, maar ik weet inmiddels wel beter.

Dus, antidepressivum eraf. Maar omdat de psychiater bang was voor een "hypomanie" moest ik cold-turkey (dus per direct) van 15 mg naar nix.

Dat gaf na enkele dagen een lichamelijke ontwenning van heb ik jou daar. Mijn lichaam stond op z'n kop. Dus 1 week ziek. Daarna meteen weer aan het werk, want ja, je kan je baas toch niet laten zitten.

Na 1 week "beter" sloeg het pas echt toe, mijn geest ging van up naar down en heen en weer en ik stortte mentaal in. Zag het leven niet meer zitten, wilde eruit stappen wist het niet meer, etc. etc.

Daarna volgde langzaam herstel. Uiteraard, dat lag aan die Paroxetine die eraf was gehaald, even volhouden nu.

Het herstel ging goed, en eind november was ik bijna zover dat ik mezelf weer beter kon melden. Maar mijn baas hield het tegen, vond dat ik de druk niet goed aan zou kunnen.

Dus weer 100% ziek, en een gesprek. In het gesprek werd gezegd dat ze niet met me verder zouden gaan. Na 2x een contract verlenging einde verhaal. Ik kostte teveel en ze konden er niet op vertrouwen dat als ze werk binnen zouden halen, ik overeind zou blijven.

Allemaal leuk en aardig, maar van herstellen kwam in deze omstandigheden weinig meer. Zeker toen men mij zwart ging maken. Ik zou het bedrijf schade toebrengen, mensen van hun werk houden en ik mocht niet meer zomaar op het werk verschijnen, zonder eerst toestemming te vragen.

Je begrijpt, ik was inmiddels 80% ziektewet, ik weer terug in 100% ziektewet.

Er was nog veel meer, maar ik hou het hier even bij. Dit is m'n 14e of 15e baan al. Ik ben de tel even kwijt.

Het verschil met alle voorgaande sollicitaties met nu is dat ik nu weet wat mijn beperkingen zijn. Ritalin ben ik weer mee gestopt, ze kregen het niet "normaal" ingesteld. Alleen 130mg per dag werkte, maar daar werd ik een beetje zombie van en kreeg lichamelijke klachten.

Dus nu ben ik inmiddels "clean" van alle medicijnen. En eerlijk gezegd? Ik ben blij "mij" weer te zijn.

Heb vanavond mijn potentiele nieuwe werkgever per 1 januari afgekapt en opgehangen. Gezegd dat ik niet met hem in zee wil. Heb geen spijt, zijn aanbod was onsamenhangend, veel lager salaris (bijna ww-niveau voor mij) en onzeker.

Nu zit ik een beetje in dubio. Wat moet ik nu met mezelf aan. Als men mij uit de wind houdt, gewoon werk op m'n bureau gooit en de contacten voor mij onderhoud kan ik prima presteren. Maar vaak wordt ik geacht op plekken overal in Nederland aan te treden (bij de klant) en dat kost mij zoveel energie dat ik de rest van de week niet mezelf ben en ik ontdek nu pas dat DAT mij altijd heeft opgebrand.

Ik hecht waarde aan mijn "stekkie" en het duurt heel lang voor ik wortel schiet ergens. Er is geen andere optie momenteel dan WW aanvragen en op zoek naar een nieuwe werkgever. Maar moet ik dan verzwijgen wat ik eindelijk van mezelf weet? Dat kan, dan verkoop ik me weer beter dan ik ben met als gevolg, snel weer opgebrand zijn en baan nr. 16 zoeken.

Ik wil me verkopen zoals ik ben, maar er zullen weinig werkgevers blij zijn met zo'n verleden. Staat tegenover dat ik op dit moment door alle onzekerheid (het modder gegooi) en gedoe enkele oxazepams per dag noodgedwongen moet slikken om "overeind" te blijven.

Plus het feit dat ik officieel 100% ziek ben. Heb je dan wel WW rechten ?

De vraag doemt op, moet ik niet mezelf (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt (laten) verklaren ? Is dat wijs, minder werkdruk, passende baan voor enkele uren per week?

Wie het weet mag het zeggen. Ik heb de indruk gekregen (nooit echt WW of iets nodig gehad) dat dat anno 2010 haast onmogelijk is om WAO (WIA?) te worden, geheel of gedeetelijk.

Ik zou namelijk juist WEL graag bezig blijven met mijn Joomla template kunsten, mijn programmeerkunsten maar zonder druk, zonder gedoe met werkgevers. Vrijwel iedere 2 jaar gezeik met je werk is me - dat merk ik deze week heel sterk - na 20 jaar ECHT serieus kapot aan het maken.

Mijn gezin lijd er ernstig onder. Hoewel ik juist mijn kinderen veel liefde wil geven, kan ik ze de laatste dagen alleen afblaffen en daarna meteen mezelf weer voor m'n kop slaan. Weer goed maken met ze, om vervolgens vloekend naar beneden te komen om iets wat m'n (ex)werkgever nu weer in m'n mik schuift.

De vraag rijst ook, ben je slechts een beetje autistisch en nu gewoon ernstig overspannen, of ben je meer autistisch dan je denkt (hoopte) en daardoor overspannen omdat je je kosten wat kost overeind probeert te houden in een wereld die ik echt niet meer snap en kan bijhouden.

Mart.

Lastig verhaal Mart, ik zou je graag van adviezen willen voorzien, maar dat kan ik helaas niet.

Sterkte iig.

Even iets anders:

Morgen ga ik overigens naar Autisme Centraal in Antwerpen. De hele dag lezingen e.d. over autisme.

http://www.autismecentraal.com/public/index.asp?lang=NL&pid=23

Ben benieuwd

Doing a happy dance It has begun!

Hackers leggen site Openbaar Ministerie plat

http://twitter.com/purehate_
//.:Root:del.inf

Hack the planet!

http://www.hacktic.nl/ back to old skool jongens..
Internet is de ondergang van de mens

quote:

Op vrijdag 10 december 2010 13:52 schreef robuust89 het volgende:
http://pandalabs.pandasec(...)os-wikileaks-editio/

Ik ben zo blij als een klein kind
http://anonops.blogspot.com/

quote:

Next step: World Domination! 2:06 PM Nov 28th via TweetDeck

http://www.backtrack-linux.org/documents/BACKTRACK_CUDA_v2.0.pdf

Pureh@te heeft ADD

[ Bericht 8% gewijzigd door Auti op 10-12-2010 14:51:07 ]

end of spam

Heel even een vraagje.

Dit is de eerste maand van mijn wajong uitkering. Steeds de 15e van de maand zou het gestort worden. Nu keek ik net even op mijn bank en nu staat er een bepaald bedrag ( minder dan mijn wajong wat ik oorspronkelijk zou krijgen) en dan staat er bij UWV nabetaling. Heeft iemand een idee wat dat kan zijn?