R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Neuj de drukte valt wel mee. Ik liep wel giga te stressen maar dan remt detroit mij wel af. Ik zat echt tegen een burnout aan, en schiet er geen donder mee op. Win er hoogstens een halve dag mee. Nu lekker vakantie. 
Hopelijk zijn we voor t einde van de vakantie verhuisd.
Op een salaris is ook zo gegroeid, 2 hypotheken en reiskosten waren niet te doen. Nu we gaan samenwonen en de woning in amsterdam verkocht zal zijn hebben we t netjes
Ja voor wat betreft mijn werk, ik word er rustiger van. Was altijd gehaast met mijn uitleg, maar de buitenlandse klanten met een taalachterstand zijn gek met mij, omdat ik de moeite neem om iets uit te leggen en ook zeker van wil zijn dat ze het snappen. En dat is echt een pluspunt geweest, een kwaliteit die ik nu mooi heb kunnen ontwikkelen!
Maar een aantal klanten zijn sowieso wel gek met mij vanwege de rust die ik uitstraal. Zo komen ze geregeld naar 'die lieve meisje' en is er ook een die nog steeds probeert te vissen of ik met hem wil trouwen
Hopelijk zijn we voor t einde van de vakantie verhuisd.Op een salaris is ook zo gegroeid, 2 hypotheken en reiskosten waren niet te doen. Nu we gaan samenwonen en de woning in amsterdam verkocht zal zijn hebben we t netjes
Ja voor wat betreft mijn werk, ik word er rustiger van. Was altijd gehaast met mijn uitleg, maar de buitenlandse klanten met een taalachterstand zijn gek met mij, omdat ik de moeite neem om iets uit te leggen en ook zeker van wil zijn dat ze het snappen. En dat is echt een pluspunt geweest, een kwaliteit die ik nu mooi heb kunnen ontwikkelen!
Maar een aantal klanten zijn sowieso wel gek met mij vanwege de rust die ik uitstraal. Zo komen ze geregeld naar 'die lieve meisje' en is er ook een die nog steeds probeert te vissen of ik met hem wil trouwen
Dat doen die mannen bij iedere vrouwquote:Op zaterdag 4 december 2010 21:47 schreef Cassandra87 het volgende:
Neuj de drukte valt wel mee. Ik liep wel giga te stressen maar dan remt detroit mij wel af. Ik zat echt tegen een burnout aan, en schiet er geen donder mee op. Win er hoogstens een halve dag mee. Nu lekker vakantie.
Op een salaris is ook zo gegroeid, 2 hypotheken en reiskosten waren niet te doen. Nu we gaan samenwonen en de woning in amsterdam verkocht zal zijn hebben we t netjes
Ja voor wat betreft mijn werk, ik word er rustiger van. Was altijd gehaast met mijn uitleg, maar de buitenlandse klanten met een taalachterstand zijn gek met mij, omdat ik de moeite neem om iets uit te leggen en ook zeker van wil zijn dat ze het snappen. En dat is echt een pluspunt geweest, een kwaliteit die ik nu mooi heb kunnen ontwikkelen!
Maar een aantal klanten zijn sowieso wel gek met mij vanwege de rust die ik uitstraal. Zo komen ze geregeld naar 'die lieve meisje' en is er ook een die nog steeds probeert te vissen of ik met hem wil trouwen
Dus dat is vooral een compliment.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Is het ook niet. Ze willen je gewoon gebruiken. Zo slimme vrouw kan handig zijnquote:
Je vergelijkt mij net met 'iedere vrouw' das geen compliment
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Mijn werkterrein is de sociale zekerheid, daar doe ik allerlei onderzoek naar. Dus ik heb daar ook veel kennis in opgedaan. Ook over de ontwikkeling van de Nederlandse economie. Leuke van het werk vind ik is dat je inzicht in het geheel moet hebben (soms zijn details ook belangrijk!). En als ik dan eens een uitspraak over de toekomst doe is dat gestoeld op realisme en cijfers in plaats van pessimismequote:
Wie werkt er hier eigenlijk allemaal? En wat voor werk doen jullie precies? Ben zo ineens benieuwd..
Ik hoop dat je passend werk gaat vinden en dat je een werkgever vindt die begrip heeft voor je situatie. Werk behouden met autisme is over het algemeen niet gemakkelijk. Dat komt doordat autisme direct invloed heeft op allerlei terreinen en in zekere mate ook door de kloof tussen vaardigheden en intelligentie. Maar... werk behouden is zeker mogelijk!
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Gisteren sinterklaas gevierd.. best overprikkelt nu.. ben maar lekker muziek aan het luisteren met niemand om mij heen.. en zo even slapen denk ik.
Mijn famillie is allemaal best goed opgeleid ( HBO of hoger) en maar praten over een hoog salaris en dat je een goede baan moet hebben.. en dat je anders niets waard bent in de maatschappij.. en dan 2 uur lang erover praten.. dat doet mij veel verdriet. Ik kan niet meer dan ik doe..
Mijn famillie is allemaal best goed opgeleid ( HBO of hoger) en maar praten over een hoog salaris en dat je een goede baan moet hebben.. en dat je anders niets waard bent in de maatschappij.. en dan 2 uur lang erover praten.. dat doet mij veel verdriet. Ik kan niet meer dan ik doe..
No offence maar mensen die zo denken die zijn dom.quote:
Gisteren sinterklaas gevierd.. best overprikkelt nu.. ben maar lekker muziek aan het luisteren met niemand om mij heen.. en zo even slapen denk ik.
Mijn famillie is allemaal best goed opgeleid ( HBO of hoger) en maar praten over een hoog salaris en dat je een goede baan moet hebben.. en dat je anders niets waard bent in de maatschappij.. en dan 2 uur lang erover praten.. dat doet mij veel verdriet. Ik kan niet meer dan ik doe..
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
zo stond ik vanmorgen ook op!
Ruimte genoeg toch!quote:
[..]
Ja gut, erg he!
Zullen we 'm volspammen?
Bijna januari, de jaarlijkse loonsverhoging
Bezuinigingen... ben ik even blij dat ik er weinig van merk. Dat wordt gewoon lekker er op los leven dus in 2011
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Ik heb vandaag mijn ontslag ingediend. Ik trek het echt voor geen meter. Irriteer me mateloos aan een heleboel onkunde en gemakzucht en bovenal de enorme geld verkwisting. Ik begin ook steeds meer een hekel te krijgen aan geld.
Ik pas ook niet tussen die mensen, uberhaupt al lastig tussen mensen, en met de levensstijl die ik de komende jaren moet aanmeten, welke ik helemaal niet erg vind, pas ik al totaal niet tussen de mensen. En ik snap geen hol van de lesstof, ik krijg het er niet in.. het lijkt wel alsof ik er blind voor ben.
Ook echt zoveel dingen die fout gaan in dat bedrijf, ik kan het niet geloven.. het bevestigd wel mijn vermoedens over hoe het er aan toe gaat bij dit soort werk en bedrijven en klasse, maar ik ben mij echt wezenlijk rot geschrokken dat het zo erg is. Het is gewoon nog erger dan ik vermoede.
Tevens blijkt dat ik onderbetaald krijg, ik krijg betaald voor een 20 jarige.
En de bus trek ik ook echt niet, ik raak diep en diep ongelukkig en ik wil geen rolletje meer spelen maar mijn eigen leventje terug.
Ik ben ook niet van de mentaliteit van meer meer meer en beter beter beter, en graaien al helemaal niet.. ik ben erg tevreden met weinig en simplisme. Geluk is niet te koop. Vastigheid, elke dag hetzelfde.. een soort van "Groundhog day" (film). Ik doe erg graag mijn eigen dingetje, zoals Anton Heijboer zou zeggen; met veel liefde. Misschien ga ik ook wel schilderijtjes maken, wie weet..
Maar dit is dus echt totaal helemaal niets voor mij, ik ga er hard op achteruit.. dus ik grijp in.
Ik heb het geprobeerd.
Nog zo'n voorbeeldje; AWBZ is afgewezen.. reden; GGZ heeft de benodigde formulieren niet op tijd opgestuurd
.. ik doe het liever in mijn eentje, scheelt een hoop gezeik.
Op een gegeven moment moet je ook tevreden zijn met wat je hebt bereikt, er is namelijk wel degelijk een plafond, en ik tik liever tegen mijn plafond dan dat ik val in een afgrond.
Ik pas ook niet tussen die mensen, uberhaupt al lastig tussen mensen, en met de levensstijl die ik de komende jaren moet aanmeten, welke ik helemaal niet erg vind, pas ik al totaal niet tussen de mensen. En ik snap geen hol van de lesstof, ik krijg het er niet in.. het lijkt wel alsof ik er blind voor ben.
Ook echt zoveel dingen die fout gaan in dat bedrijf, ik kan het niet geloven.. het bevestigd wel mijn vermoedens over hoe het er aan toe gaat bij dit soort werk en bedrijven en klasse, maar ik ben mij echt wezenlijk rot geschrokken dat het zo erg is. Het is gewoon nog erger dan ik vermoede.
Tevens blijkt dat ik onderbetaald krijg, ik krijg betaald voor een 20 jarige.
En de bus trek ik ook echt niet, ik raak diep en diep ongelukkig en ik wil geen rolletje meer spelen maar mijn eigen leventje terug.
Ik ben ook niet van de mentaliteit van meer meer meer en beter beter beter, en graaien al helemaal niet.. ik ben erg tevreden met weinig en simplisme. Geluk is niet te koop. Vastigheid, elke dag hetzelfde.. een soort van "Groundhog day" (film). Ik doe erg graag mijn eigen dingetje, zoals Anton Heijboer zou zeggen; met veel liefde. Misschien ga ik ook wel schilderijtjes maken, wie weet..
Maar dit is dus echt totaal helemaal niets voor mij, ik ga er hard op achteruit.. dus ik grijp in.
Ik heb het geprobeerd.
Nog zo'n voorbeeldje; AWBZ is afgewezen.. reden; GGZ heeft de benodigde formulieren niet op tijd opgestuurd
.. ik doe het liever in mijn eentje, scheelt een hoop gezeik. Op een gegeven moment moet je ook tevreden zijn met wat je hebt bereikt, er is namelijk wel degelijk een plafond, en ik tik liever tegen mijn plafond dan dat ik val in een afgrond.
-weg-
Ik snap je Auti.quote:
Ik heb vandaag mijn ontslag ingediend. Ik trek het echt voor geen meter. Irriteer me mateloos aan een heleboel onkunde en gemakzucht en bovenal de enorme geld verkwisting. Ik begin ook steeds meer een hekel te krijgen aan geld.
Ik pas ook niet tussen die mensen, überhaupt al lastig tussen mensen, en met de levensstijl die ik de komende jaren moet aanmeten, welke ik helemaal niet erg vind, pas ik al totaal niet tussen de mensen. En ik snap geen hol van de lesstof, ik krijg het er niet in.. het lijkt wel alsof ik er blind voor ben.
Ook echt zoveel dingen die fout gaan in dat bedrijf, ik kan het niet geloven.. het bevestigt wel mijn vermoedens over hoe het er aan toe gaat bij dit soort werk en bedrijven en klasse, maar ik ben mij echt wezenlijk rot geschrokken dat het zo erg is. Het is gewoon nog erger dan ik vermoedde.
Tevens blijkt dat ik onderbetaald krijg, ik krijg betaald voor een 20 jarige.
En de bus trek ik ook echt niet, ik raak diep en diep ongelukkig en ik wil geen rolletje meer spelen maar mijn eigen leventje terug.
Ik ben ook niet van de mentaliteit van meer meer meer en beter beter beter, en graaien al helemaal niet.. ik ben erg tevreden met weinig en simplisme. Geluk is niet te koop. Vastigheid, elke dag hetzelfde.. een soort van "Groundhog day" (film). Ik doe erg graag mijn eigen dingetje, zoals Anton Heijboer zou zeggen; met veel liefde. Misschien ga ik ook wel schilderijtjes maken, wie weet..
Maar dit is dus echt totaal helemaal niets voor mij, ik ga er hard op achteruit.. dus ik grijp in.
Ik heb het geprobeerd.
Nog zo'n voorbeeldje; AWBZ is afgewezen.. reden; GGZ heeft de benodigde formulieren niet op tijd opgestuurd
Op een gegeven moment moet je ook tevreden zijn met wat je hebt bereikt, er is namelijk wel degelijk een plafond, en ik tik liever tegen mijn plafond dan dat ik val in een afgrond.
Ik liep stage voor school, en ik verwachtte dat het een goed geoliede machine zou zijn, het is namelijk een miljoenenconcern. Blijkt dat toch aardig mee te vallen, er waren bv momenten dat ze niks te doen hadden voor me, en qua organisatie was het ook niet van je het. Dat niks te doen is niet eens zo heel raar, het is alleen dat ik het verschrikkelijk vind om niets te kunnen doen
Dat zit je daar, zonder nut, je kan niks bijdragen aan het bedrijf, het proces.Over dat eerste dikgedrukte; dat heb ik ook met school, met bepaalde vakken. Ik kan dan de link niet leggen tussen dingen, heel vaag.
Over dat tweede dikgedrukte; Voelt het voor jou niet oké om deel uit te maken van een groter geheel, een (belangrijke) schakel in het rad? Of zie ik dat anders?
Hoi, ik ben robuust89 en ik ben nieuw!
Hey Auti!
Jammer dat je je ontslag hebt ingediend. Zag je werkgever wel potentie (aangezien je goed kan programmeren)? Iedere organisatie kent een gevestigde bedrijfscultuur. Waaraan merk je eigenlijk dat je je niet voldoende thuisvoelt? Gaat het om het sociale aspect, is het werk te hoog gegrepen? Tenzij je werkt met behoud van uitkering hebt je recht op het minimumloon wat voor jouw leeftijd geldt.
Veel mensen met autisme hebben trouwens moeite om verbanden te leggen tussen bepaalde dingen (het detaildenken). Waarom trek je de bus niet?
Mooi dat je het geprobeerd hebt; ik hoop dat je op straks kan blijven participeren met een passende baan. Er breken zware tijden aan voor mensen in de Wajong-regeling.
Jammer dat je je ontslag hebt ingediend. Zag je werkgever wel potentie (aangezien je goed kan programmeren)? Iedere organisatie kent een gevestigde bedrijfscultuur. Waaraan merk je eigenlijk dat je je niet voldoende thuisvoelt? Gaat het om het sociale aspect, is het werk te hoog gegrepen? Tenzij je werkt met behoud van uitkering hebt je recht op het minimumloon wat voor jouw leeftijd geldt.
Veel mensen met autisme hebben trouwens moeite om verbanden te leggen tussen bepaalde dingen (het detaildenken). Waarom trek je de bus niet?
Mooi dat je het geprobeerd hebt; ik hoop dat je op straks kan blijven participeren met een passende baan. Er breken zware tijden aan voor mensen in de Wajong-regeling.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Ik hoef niet zo nodig belangrijk te zijn, en al helemaal niet deel te zijn van de massa sleur.quote:
Over dat tweede dikgedrukte; Voelt het voor jou niet oké om deel uit te maken van een groter geheel, een (belangrijke) schakel in het rad? Of zie ik dat anders?
Ik blijf liever Neo, en ik zie wel of dat mij verder brengt. Ik ben tevreden met wat ik heb, in tegenstelling tot bijna alle anderen, zeer tevreden zelfs. Ik hoef niet zoveel, ik hecht meer waarde aan rust, vrede en geluk.. en dat kan je nergens kopen, het is uberhaupt onbetaalbaar aangezien het schijnbaar nooit genoeg is.. Ik ben niet zo van dat meer meer meer, graai graai graai.
Op een gegeven moment moet je tevreden zijn met wat je hebt bereikt en waar je staat in de maatschappij, en ik ben tevreden.. verzadigd zelfs.
-weg-
Het hele plaatje niet.. die mentaliteit van die mensen niet, de gemakszucht, alles.quote:
Hey Auti!
Jammer dat je je ontslag hebt ingediend. Zag je werkgever wel potentie (aangezien je goed kan programmeren)? Iedere organisatie kent een gevestigde bedrijfscultuur. Waaraan merk je eigenlijk dat je je niet voldoende thuisvoelt? Gaat het om het sociale aspect, is het werk te hoog gegrepen? Tenzij je werkt met behoud van uitkering hebt je recht op het minimumloon wat voor jouw leeftijd geldt.
Veel mensen met autisme hebben trouwens moeite om verbanden te leggen tussen bepaalde dingen (het detaildenken). Waarom trek je de bus niet?
Mooi dat je het geprobeerd hebt; ik hoop dat je op straks kan blijven participeren met een passende baan. Er breken zware tijden aan voor mensen in de Wajong-regeling.
En vanaf dag 1 gaan er al dingen fout, constant.. en niemand die er mee zit.. is allemaal doodnormaal. En een geldverspilling waar je echt U tegen zegt..
Chocoladeletters kopen voor je personeel....Maar dan wel bij een stichting zodat er per chocoladeletter 1 euro naar Warchild gaat.. Oh hoe begaan.. Maar de aankondiging van uitlevering wel uitbesteden aan een bedrijf, dat er a $$$$$ één of ander filmpje met Sinterklaas en Piet voor heeft gemaakt, een website heeft opgezet etc etc, en vervolgens een mailtje stuurt naar iedereen die op iedereen overkomt als SPAM en dus resoluut in de prullenbak is gemikt.
Er was zelfs even sprake/paniek of het bedrijf een hackaanval te verduren had, want bijna niemand wist ergens van, zelfs de security managers niet..
Haha! Wat een lol.. sinterklaascrap voor VOLWASSEN mensen, en het was dus nog een ernstige faal ook.
Wel fijn dat er 900 euro naar Warchild is gegaan.. het had dik 15000 euro kunnen wezen.
Maar nog veel en veel meer, en ik heb inderdaad recht op minimumloon voor 23 jaar en ouder, de hoogste schaal.. maar sta toch echt als 20 jarige. Weet zeker dat het een domme "reken"fout is, kan gebeuren.. NEE.
Ook nog steeds geen gebak gezien, sterker nog.. nog geeneens een reactie op mijn mailtje gehad en ik ben blijkbaar ook niet gemist vandaag.
Morgen komt mijn jobcoach, ik arriveer op dezelfde tijd en dan is het afhandelen.
Zware tijden die gaan komen, geen moeite mee.. ik zit al diep zat. Wordt het te erg dan kom ik uiteindelijk in een inrichting terecht en kost ik meer dan ik nu doe. Het zal mij een worst wezen, als ik maar mijzelf kan blijven.
Ik eet voor 1 euro per dag, uitgaan doe ik niet en de spullen die ik nodig heb die heb ik.
Misschien ga ik wel vrijwilliger worden bij iets als stichting dierenthuis ofzo.
En toch maar weer meer richting het schrijven van een boek of boeken denken, en in de vrije uurtjes op zoek naar rotte wortels in het digitale spectrum.
En de bus is gewoon een ramp, het wachten.. de mensen, het gedoe.. de drukte in de stad en met overstappen, het haasten. Alles. Het enige interessante aan dat systeem is het systeem zelf, hack it!
-weg-
Jammer dat je zo moeilijk aansluiting vindt. Bedenk dat je nieuw bent in het bedrijf. Dingen kunnen anders gaan dan je gewend bent of denkt dat het het beste is. Uit een Aspergerforum kan ik opmaken dat Aspergers een vrij sterke eigen mening hebben. Dat is ook een leerproces. Gemakzucht, wat ik me erbij voorstel is dat normale mensen niet de behoefte hebben alles uitgebreid te gaan analyseren. Een chocoladeletter is een aardigheidje, hebben ze op mijn werk ook gekregen voor Sinterklaas. Wat het kost of oplevert, voor kleine cadeautjes (maar ook feestjes e.d.) hebben ze een begroting gemaakt.
Het is echt niet leuk om in een inrichting terecht te komen. Dat is eerder een laatste redmiddel als alle andere wegen. Petje af dat je de lat lager weet te leggen.
Zou leuk zijn als je vrijwilligerswerk gaat doen, zo blijf je betrokken
Het is echt niet leuk om in een inrichting terecht te komen. Dat is eerder een laatste redmiddel als alle andere wegen. Petje af dat je de lat lager weet te leggen.
Zou leuk zijn als je vrijwilligerswerk gaat doen, zo blijf je betrokken
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Even korte kennismaking, 37 jaar, man, gehuwd, 3 kids (2, 4, 5 jr) all boys.
ICT Specialist, (web)programmeur zeer goed in mijn vak maar zeer slecht in het overeind blijven in de maatschappij. Na 15 banen is ook deze weer op niets uitgelopen. Het ligt uiteraard aan mij, vaak ziek geweest (overspannen). Etc. etc.
Sinds juni dit jaar diagnose ADHD gekregen. Daarbij is - niet officieel door een test vastgesteld - door de psychiater geconstateerd "trekken van Asperger".
We gingen aan de Ritalin, maar in combinatie met een antidepressivum (Paroxetine, 15mg dagelijks) maakte dat mij zeer actief en overdreven positief. Ik slikte het al 5 jaar dat antidressivum dus daar was mijn lichaam aardig aan gewend. Het leek erop dat ik in 2005 gewoon depressief was, maar ik weet inmiddels wel beter.
Dus, antidepressivum eraf. Maar omdat de psychiater bang was voor een "hypomanie" moest ik cold-turkey (dus per direct) van 15 mg naar nix.
Dat gaf na enkele dagen een lichamelijke ontwenning van heb ik jou daar. Mijn lichaam stond op z'n kop. Dus 1 week ziek. Daarna meteen weer aan het werk, want ja, je kan je baas toch niet laten zitten.
Na 1 week "beter" sloeg het pas echt toe, mijn geest ging van up naar down en heen en weer en ik stortte mentaal in. Zag het leven niet meer zitten, wilde eruit stappen wist het niet meer, etc. etc.
Daarna volgde langzaam herstel. Uiteraard, dat lag aan die Paroxetine die eraf was gehaald, even volhouden nu.
Het herstel ging goed, en eind november was ik bijna zover dat ik mezelf weer beter kon melden. Maar mijn baas hield het tegen, vond dat ik de druk niet goed aan zou kunnen.
Dus weer 100% ziek, en een gesprek. In het gesprek werd gezegd dat ze niet met me verder zouden gaan. Na 2x een contract verlenging einde verhaal. Ik kostte teveel en ze konden er niet op vertrouwen dat als ze werk binnen zouden halen, ik overeind zou blijven.
Allemaal leuk en aardig, maar van herstellen kwam in deze omstandigheden weinig meer. Zeker toen men mij zwart ging maken. Ik zou het bedrijf schade toebrengen, mensen van hun werk houden en ik mocht niet meer zomaar op het werk verschijnen, zonder eerst toestemming te vragen.
Je begrijpt, ik was inmiddels 80% ziektewet, ik weer terug in 100% ziektewet.
Er was nog veel meer, maar ik hou het hier even bij. Dit is m'n 14e of 15e baan al. Ik ben de tel even kwijt.
Het verschil met alle voorgaande sollicitaties met nu is dat ik nu weet wat mijn beperkingen zijn. Ritalin ben ik weer mee gestopt, ze kregen het niet "normaal" ingesteld. Alleen 130mg per dag werkte, maar daar werd ik een beetje zombie van en kreeg lichamelijke klachten.
Dus nu ben ik inmiddels "clean" van alle medicijnen. En eerlijk gezegd? Ik ben blij "mij" weer te zijn.
Heb vanavond mijn potentiele nieuwe werkgever per 1 januari afgekapt en opgehangen. Gezegd dat ik niet met hem in zee wil. Heb geen spijt, zijn aanbod was onsamenhangend, veel lager salaris (bijna ww-niveau voor mij) en onzeker.
Nu zit ik een beetje in dubio. Wat moet ik nu met mezelf aan. Als men mij uit de wind houdt, gewoon werk op m'n bureau gooit en de contacten voor mij onderhoud kan ik prima presteren. Maar vaak wordt ik geacht op plekken overal in Nederland aan te treden (bij de klant) en dat kost mij zoveel energie dat ik de rest van de week niet mezelf ben en ik ontdek nu pas dat DAT mij altijd heeft opgebrand.
Ik hecht waarde aan mijn "stekkie" en het duurt heel lang voor ik wortel schiet ergens. Er is geen andere optie momenteel dan WW aanvragen en op zoek naar een nieuwe werkgever. Maar moet ik dan verzwijgen wat ik eindelijk van mezelf weet? Dat kan, dan verkoop ik me weer beter dan ik ben met als gevolg, snel weer opgebrand zijn en baan nr. 16 zoeken.
Ik wil me verkopen zoals ik ben, maar er zullen weinig werkgevers blij zijn met zo'n verleden. Staat tegenover dat ik op dit moment door alle onzekerheid (het modder gegooi) en gedoe enkele oxazepams per dag noodgedwongen moet slikken om "overeind" te blijven.
Plus het feit dat ik officieel 100% ziek ben. Heb je dan wel WW rechten ?
De vraag doemt op, moet ik niet mezelf (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt (laten) verklaren ? Is dat wijs, minder werkdruk, passende baan voor enkele uren per week?
Wie het weet mag het zeggen. Ik heb de indruk gekregen (nooit echt WW of iets nodig gehad) dat dat anno 2010 haast onmogelijk is om WAO (WIA?) te worden, geheel of gedeetelijk.
Ik zou namelijk juist WEL graag bezig blijven met mijn Joomla template kunsten, mijn programmeerkunsten maar zonder druk, zonder gedoe met werkgevers. Vrijwel iedere 2 jaar gezeik met je werk is me - dat merk ik deze week heel sterk - na 20 jaar ECHT serieus kapot aan het maken.
Mijn gezin lijd er ernstig onder. Hoewel ik juist mijn kinderen veel liefde wil geven, kan ik ze de laatste dagen alleen afblaffen en daarna meteen mezelf weer voor m'n kop slaan. Weer goed maken met ze, om vervolgens vloekend naar beneden te komen om iets wat m'n (ex)werkgever nu weer in m'n mik schuift.
De vraag rijst ook, ben je slechts een beetje autistisch en nu gewoon ernstig overspannen, of ben je meer autistisch dan je denkt (hoopte) en daardoor overspannen omdat je je kosten wat kost overeind probeert te houden in een wereld die ik echt niet meer snap en kan bijhouden.
Mart.
ICT Specialist, (web)programmeur zeer goed in mijn vak maar zeer slecht in het overeind blijven in de maatschappij. Na 15 banen is ook deze weer op niets uitgelopen. Het ligt uiteraard aan mij, vaak ziek geweest (overspannen). Etc. etc.
Sinds juni dit jaar diagnose ADHD gekregen. Daarbij is - niet officieel door een test vastgesteld - door de psychiater geconstateerd "trekken van Asperger".
We gingen aan de Ritalin, maar in combinatie met een antidepressivum (Paroxetine, 15mg dagelijks) maakte dat mij zeer actief en overdreven positief. Ik slikte het al 5 jaar dat antidressivum dus daar was mijn lichaam aardig aan gewend. Het leek erop dat ik in 2005 gewoon depressief was, maar ik weet inmiddels wel beter.
Dus, antidepressivum eraf. Maar omdat de psychiater bang was voor een "hypomanie" moest ik cold-turkey (dus per direct) van 15 mg naar nix.
Dat gaf na enkele dagen een lichamelijke ontwenning van heb ik jou daar. Mijn lichaam stond op z'n kop. Dus 1 week ziek. Daarna meteen weer aan het werk, want ja, je kan je baas toch niet laten zitten.
Na 1 week "beter" sloeg het pas echt toe, mijn geest ging van up naar down en heen en weer en ik stortte mentaal in. Zag het leven niet meer zitten, wilde eruit stappen wist het niet meer, etc. etc.
Daarna volgde langzaam herstel. Uiteraard, dat lag aan die Paroxetine die eraf was gehaald, even volhouden nu.
Het herstel ging goed, en eind november was ik bijna zover dat ik mezelf weer beter kon melden. Maar mijn baas hield het tegen, vond dat ik de druk niet goed aan zou kunnen.
Dus weer 100% ziek, en een gesprek. In het gesprek werd gezegd dat ze niet met me verder zouden gaan. Na 2x een contract verlenging einde verhaal. Ik kostte teveel en ze konden er niet op vertrouwen dat als ze werk binnen zouden halen, ik overeind zou blijven.
Allemaal leuk en aardig, maar van herstellen kwam in deze omstandigheden weinig meer. Zeker toen men mij zwart ging maken. Ik zou het bedrijf schade toebrengen, mensen van hun werk houden en ik mocht niet meer zomaar op het werk verschijnen, zonder eerst toestemming te vragen.
Je begrijpt, ik was inmiddels 80% ziektewet, ik weer terug in 100% ziektewet.
Er was nog veel meer, maar ik hou het hier even bij. Dit is m'n 14e of 15e baan al. Ik ben de tel even kwijt.
Het verschil met alle voorgaande sollicitaties met nu is dat ik nu weet wat mijn beperkingen zijn. Ritalin ben ik weer mee gestopt, ze kregen het niet "normaal" ingesteld. Alleen 130mg per dag werkte, maar daar werd ik een beetje zombie van en kreeg lichamelijke klachten.
Dus nu ben ik inmiddels "clean" van alle medicijnen. En eerlijk gezegd? Ik ben blij "mij" weer te zijn.
Heb vanavond mijn potentiele nieuwe werkgever per 1 januari afgekapt en opgehangen. Gezegd dat ik niet met hem in zee wil. Heb geen spijt, zijn aanbod was onsamenhangend, veel lager salaris (bijna ww-niveau voor mij) en onzeker.
Nu zit ik een beetje in dubio. Wat moet ik nu met mezelf aan. Als men mij uit de wind houdt, gewoon werk op m'n bureau gooit en de contacten voor mij onderhoud kan ik prima presteren. Maar vaak wordt ik geacht op plekken overal in Nederland aan te treden (bij de klant) en dat kost mij zoveel energie dat ik de rest van de week niet mezelf ben en ik ontdek nu pas dat DAT mij altijd heeft opgebrand.
Ik hecht waarde aan mijn "stekkie" en het duurt heel lang voor ik wortel schiet ergens. Er is geen andere optie momenteel dan WW aanvragen en op zoek naar een nieuwe werkgever. Maar moet ik dan verzwijgen wat ik eindelijk van mezelf weet? Dat kan, dan verkoop ik me weer beter dan ik ben met als gevolg, snel weer opgebrand zijn en baan nr. 16 zoeken.
Ik wil me verkopen zoals ik ben, maar er zullen weinig werkgevers blij zijn met zo'n verleden. Staat tegenover dat ik op dit moment door alle onzekerheid (het modder gegooi) en gedoe enkele oxazepams per dag noodgedwongen moet slikken om "overeind" te blijven.
Plus het feit dat ik officieel 100% ziek ben. Heb je dan wel WW rechten ?
De vraag doemt op, moet ik niet mezelf (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt (laten) verklaren ? Is dat wijs, minder werkdruk, passende baan voor enkele uren per week?
Wie het weet mag het zeggen. Ik heb de indruk gekregen (nooit echt WW of iets nodig gehad) dat dat anno 2010 haast onmogelijk is om WAO (WIA?) te worden, geheel of gedeetelijk.
Ik zou namelijk juist WEL graag bezig blijven met mijn Joomla template kunsten, mijn programmeerkunsten maar zonder druk, zonder gedoe met werkgevers. Vrijwel iedere 2 jaar gezeik met je werk is me - dat merk ik deze week heel sterk - na 20 jaar ECHT serieus kapot aan het maken.
Mijn gezin lijd er ernstig onder. Hoewel ik juist mijn kinderen veel liefde wil geven, kan ik ze de laatste dagen alleen afblaffen en daarna meteen mezelf weer voor m'n kop slaan. Weer goed maken met ze, om vervolgens vloekend naar beneden te komen om iets wat m'n (ex)werkgever nu weer in m'n mik schuift.
De vraag rijst ook, ben je slechts een beetje autistisch en nu gewoon ernstig overspannen, of ben je meer autistisch dan je denkt (hoopte) en daardoor overspannen omdat je je kosten wat kost overeind probeert te houden in een wereld die ik echt niet meer snap en kan bijhouden.
Mart.
Lastig verhaal Mart, ik zou je graag van adviezen willen voorzien, maar dat kan ik helaas niet.
Sterkte iig.
Even iets anders:
Morgen ga ik overigens naar Autisme Centraal in Antwerpen. De hele dag lezingen e.d. over autisme.
http://www.autismecentraal.com/public/index.asp?lang=NL&pid=23
Ben benieuwd
Sterkte iig.
Even iets anders:
Morgen ga ik overigens naar Autisme Centraal in Antwerpen. De hele dag lezingen e.d. over autisme.
http://www.autismecentraal.com/public/index.asp?lang=NL&pid=23
Ben benieuwd
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Doing a happy dance It has begun! 
Hackers leggen site Openbaar Ministerie plat
http://twitter.com/purehate_
//.:Root:del.inf
Hack the planet!
http://www.hacktic.nl/ back to old skool jongens..
Internet is de ondergang van de mens
-weg-
Ik ben zo blij als een klein kindquote:Op vrijdag 10 december 2010 13:52 schreef robuust89 het volgende:
http://pandalabs.pandasec(...)os-wikileaks-editio/
http://anonops.blogspot.com/
http://www.backtrack-linux.org/documents/BACKTRACK_CUDA_v2.0.pdfquote:Next step: World Domination! 2:06 PM Nov 28th via TweetDeck
Pureh@te heeft ADD
[ Bericht 8% gewijzigd door Auti op 10-12-2010 14:51:07 ]
-weg-
Heel even een vraagje.
Dit is de eerste maand van mijn wajong uitkering. Steeds de 15e van de maand zou het gestort worden. Nu keek ik net even op mijn bank en nu staat er een bepaald bedrag ( minder dan mijn wajong wat ik oorspronkelijk zou krijgen) en dan staat er bij UWV nabetaling. Heeft iemand een idee wat dat kan zijn?
Dit is de eerste maand van mijn wajong uitkering. Steeds de 15e van de maand zou het gestort worden. Nu keek ik net even op mijn bank en nu staat er een bepaald bedrag ( minder dan mijn wajong wat ik oorspronkelijk zou krijgen) en dan staat er bij UWV nabetaling. Heeft iemand een idee wat dat kan zijn?
