Japan #19 op de Shibuya Crossing!

@Igen: Absoluut! Je bent een ontzettende buitenstaander als buitenlander. Wij hebben dat echter niet als storend ervaren. Als je je een beetje bescheiden opstelt en in ieder geval een poging waagt je volgens de regels te gedragen zal niemand er iets van zeggen(althans, niet in je gezicht ) als je het verkeerd doet. Tot op heden heb vrijwel alleen maar positieve ervaringen met Japanners. Zeer vriendelijk en zeer behulpzaam.

Ik vind het een geweldige ervaring om als het ware als een toeschouwer aan de zijlijn toe te kijken hoe men in Tokyo leeft. Het is zo'n enorm verschil met hier dat je je inderdaad een alien waant.

Helaas duurt het nog 11 maanden (op de dag precies) dat we er weer zijn

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 22:15 schreef Melochan het volgende:
Geloof me, iedereen praat over je (at least, wel over mij. Ik versta/spreek Japans, en dat was de grap). In het begin wel een beetje 'naar', maar aan de andere kant moet het voor hun natuurlijk ook een behoorlijke attractie zijn: een meisje met krullen en geen o-benen! Heb er nog nooit wat van gezegd, van dat staren en over mij praten. Dit omdat ik weet dat Japanners zich erg druk bezighouden met het lijden van gezichtsverlies, en ik wil hun ook niet in verlegenheid brengen. Ik heb trouwens maar weinig Japans gepraat daar, meestal om dingen te vragen (waar gaat de trein? waar kan ik de thee vinden?). Ik ben daar veel te verlegen voor

Ik bedoelde eigenlijk dat niemand er tegen jou iets over zegt, geroddel zul je inderdaad genoeg hebben, maar daar moet je je als 'domme toerist' maar niet te druk over maken inderdaad. In China begon iedereen met een hoop bombarie duidelijk te maken dat ik een lang was en m'n neus zo groot is, daar kon je niet om de opmerkingen heen.

Wel jammer dat je niet random gesprekjes aanknoopte dan met mensen daar. Ik heb een tijdje opgetrokken met een Fransman die Japans aan het leren was, en daar kwamen wel leuke situaties uit voort. De helft van de tijd kwamen die leuke situaties overeen met karaoke trouwens.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 22:15 schreef Melochan het volgende:

Geloof me, iedereen praat over je (at least, wel over mij. Ik versta/spreek Japans, en dat was de grap). In het begin wel een beetje 'naar', maar aan de andere kant moet het voor hun natuurlijk ook een behoorlijke attractie zijn: een meisje met krullen en geen o-benen! Heb er nog nooit wat van gezegd, van dat staren en over mij praten. Dit omdat ik weet dat Japanners zich erg druk bezighouden met het lijden van gezichtsverlies, en ik wil hun ook niet in verlegenheid brengen. Ik heb trouwens maar weinig Japans gepraat daar, meestal om dingen te vragen (waar gaat de trein? waar kan ik de thee vinden?). Ik ben daar veel te verlegen voor

Dat merk je ook wel. Gelukkig versta ik het (nog) niet. Maar vooral in het openbaar vervoer (waar mensen even de tijd hebben om om zich heen te kijken) zie je dat mensen je aanstaren en soms zelfs stiekem een foto maken (dat zal dan vooral van mn meisje geweest zijn).

Vooral schoolmeisjes vinden die bleke mensen erg spannend. Veel gestaar en gegiechel en ook worden er vaak wat Engelse woorden als "Hello", "Nice to meet you" en "thank you" willekeurig op je afgevuurd, steevast gevolgd door een hoop gegiechel. Erg grappig

En dat ze over je kletsen, ach.. Wij doen het ook over hen. Elke keer als we iemand in een voor ons aparte uitdossing (traditioneel, cosplay, of juist superhip) zagen keken en kletsten we ook..zij doen precies hetzelfde, maar dan over ons...

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 22:24 schreef Melochan het volgende:

[..]

Ooh zo nee zo zijn ze niet. Gelukkig haha. Maar is dat zo erg in China ja? Ik zou me daar zo ongemakkelijk bij voelen!

Dat random gesprekjes aanknopen kan ik echt niet. Ben ik veel te schijtluizerig voor. Karaoke heb ik nooit gedaan Niet in Japan althans.

Ja eerst dacht ik ook 'wtf', maar als ze daarna zeggen 'you look like moviestar' vergeef je het ze snel.
En anders gewoon terug roepen dat ze kort zijn met een kleine neus.

Karaoke is in zowel China als Japan (zoveel verschil zit er niet in de karaoke ervaring bij die landen) 'ze shitz'. Volgende keer wel doen!

Ja ik had altijd een hekel aan karaoke, maar in Japan heb ik het licht gezien.

En vergeet je attributen niet!

(ja ik was al aangeschoten)

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 22:30 schreef Igen het volgende:
Bedankt voor jullie snelle antwoorden!

Die bevestigen wel zo'n beetje wat ik al dacht. Normaal gesproken vind ik het verschrikkelijk om meteen als toerist herkend en behandeld te worden, maar dat is misschien ook wel omdat ik dan het gevoel heb gegarandeerd genaaid te worden. Als dat nou in Japan niet zo is, misschien is het dan juist ook wel grappig...

Je zult niet genaaid worden. Mijn broertje is zijn Nintendo DS kwijtgeraakt in een bus. Na wat telefoontjes kon hij die op het hoofdkantoor komen ophalen, weinig andere plekken waar dat kan.
Zelfde geldt voor een Brit die in een dronken bui zijn portemonnee, paspoort en alle pasjes in een bar had laten liggen. Een dag later werd hij gebeld, kreeg hij alles terug en wilde de kerel die het had gevonden niet eens een klein bedrag aannemen als bedankje. Eerlijker dan Japanners vind je ze nergens denk ik zo.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 22:30 schreef Igen het volgende:
Bedankt voor jullie snelle antwoorden!

Die bevestigen wel zo'n beetje wat ik al dacht. Normaal gesproken vind ik het verschrikkelijk om meteen als toerist herkend en behandeld te worden, maar dat is misschien ook wel omdat ik dan het gevoel heb gegarandeerd genaaid te worden. Als dat nou in Japan niet zo is, misschien is het dan juist ook wel grappig...

Genaaid word je zeker niet in Japan. Nou ja, zeg nooit nooit, natuurlijk. Maar de kans is klein. Bij de Starbucks in Shinjuku (die op het southern terrace, naast de krispy kreme ) vergat ik vorig jaar m'n camera (en niet een compactje, maar een nogal prijzige spiegelreflex). Een meisje dat er werkte kwam met de camera achter me aan rennen en probeerde zich in haar beste Engels te verontschuldigen omdat ze niet eerder had gezien dat ik m'n camera dreigde te vergeten.

Nog een voorbeeld: Dit jaar heb ik in Ginza een paar Chanel oorbellen gekocht voor mn zusje (ze is tijdens mn vakantie bevallen, dus ik wilde iets moois voor dr kopen. was nogal trots op dr ). Ze waren verpakt in een mooi doosje, doosje in een klein Chanel tasje. Liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Toen we terug gingen naar het hotel heb ik dat tasje naast de kaartjesautomaat op station Ginza laten staan. We stonden al een tijdje op het perron, voordat ik me realiseerde dat ik het tasje had laten staan. De schrik sloeg me om het hart en ik trok een sprintje terug. Bij de kaartjesautomaat aangekomen stond het tasje er nog. Let wel, dit was tijdens het spitsuur! Uiteraard had ik mn metrokaartje verspeeld met het verlaten van het perron. Toen ik terug naar de automaat liep om een nieuw kaartje te kopen, werd ik gewenkt door de beambte bij de hekjes. Hij had alles gezien en gaf me een nieuw kaartje. Gratis :-) En dan weet je meteen waarom we zo gek zijn op de mensen..

En dit zijn dan nog de grotestadsmensen. Volgens NegaSado worden de mensen buiten Tokyo alleen maar vriendelijker

@Melochan: Tuurlijk spam ik mn foto's dan weer

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 22:32 schreef speknek het volgende:
Ja ik had altijd een hekel aan karaoke, maar in Japan heb ik het licht gezien.

En vergeet je attributen niet!

(ja ik was al aangeschoten)

[ afbeelding ]

Geweldig!

Wij hebben ons er ook nog niet aan gewaagd. Nog niet dronken genoeg geweest om over de schaamte heen te stappen. Staat wel op de lijst voor de volgende keer. Of ik al meteen voor de sambaballen ga, weet ik nog niet

@Melo: Dank. Ben (zeer trotse) oom van een neefje geworden; Jace. En ja, super van die beambte. Zou hier in NL zeker weg zijn. Waarschijnlijk gekaapt door de persoon die zag dat ik het vergat.

Wat een herkenbaarheid allemaal.

Over dat 'niet naast de Gaijin willen zitten', ik had hetzelfde, alleen stond het meisje aan de andere kant van de bank, zo een in de lengte met zo'n 6 zitplaatsen, op

Dat Japanners over je praten heb ik niet in ieder geval niet gehoord. Komt misschien omdat ik er volgens mij enkel anders uit zag en me voor de rest naar mijn idee niet anders gedroeg dan de rest. De plotselinge "Hello!!" e.d. daargelaten. Ben ook wel een paar keer spontaan aangesproken door mensen die een praatje willen maken. De opluchting die je in hun gezicht ziet als je in het Japans terug praat is echt priceless. Ook wel gezien dat de het baliepersoneel van hotels ineens wisselt nèt als ik binnen kom ra-ra-...

ik heb wel eens handtekeningen staan uitdelen in nagazaki, aan schoolkindertjes, haha. gewoon omdat ik buitenlander was ofzo.

soms krijg je wel ongevraagd een twijfelchtige behandeling trouwens, in een dorpje in het noorden moest ik in een hotel aleen badderen, geen keus. veel japanners vertrouwen het niet, zon blanke in het gemeenschappelijk bad, die wast zich vast niet goed van tevoren... heb ook meegemaakt dat als ik het bad in ging, dat de 3 die erin zaten allemaal ineens weggingen.
heb ook weleens meegemaakt bij een capsule hotel/ spa, dat het toch wel duidelijk werd dat het niet helemaal de bedoeling was dat ik daar ging slapen en badderen, moeilijke blikken, weinig bereidheid tot hulp.. maar daar trok ik me dan weer niks van aan, en ik werd echt niet geweigerd.

nee ik kan wel een paar voorbeeldjes verzinnen van minder vriendelijke dingetjes, maar ik moet wel mn best doen. de meeste japanners zijn geweldig vriendelijk, of in ieder geval respectvol. agressie is erg zeldzaam. toon wel genoeg dankbaarheid voor dit gedrag, trouwens, is mijn advies, dat is ook erg belangrijk. het zijn omgangs vormen, dat komt van 2 kanten, veel buitelanders in japan snappen dat iet en denken dat het iets vanzelfsprekends is, maar japanners zijn zo omdat ze bewust zo proberen te zijn, vergeet dat niet.

Als ik in de onsen zit, komen ze juist allemaal bij me zitten! Knopen ze een gesprekje met me aan, ik heb zelfs een keertje op die manier lui ontmoet die me meenemen naar het bruiloftsfeestje van hun vriend. Heb toch wel gemerkt dat als Japanners naakt zijn, ze op een of andere manier veel 'relaxter' zijn.

Misschien ligt het er ook een beetje aan 'hoe je doet'. Er is een bepaalde lichaamstaal aanwezig onder Japanners onderling en als je die oppikt en dat na gaat doen (en aangezien het zo aanstekelijk is neem je 't zodra je 't opmerkt heel snel over), dan denk ik dat je sneller "opgenomen" word, en dus dat mensen sneller accepteren dat je 't "snapt". Buitenlanders gedragen zich namelijk ZO verschrikkelijk anders dat dat het eerste was wat me opviel, namelijk, hoe RAAR en geflipt buitenlanders wel niet doen in vergelijking met Japanners, en dit was enkel pas na 2 maanden op Shikoku te hebben gezeten.

Overigens, Japanners zullen in de metro OOK opstaan voor een andere Japanner zodra een beter plekje vrij is. Dat is simpelweg iets wat je gewoon doet. Buitenlanders hebben altijd de neiging alles te interpreteren in termen van 'dit doen ze omdat ik buitenlander ben', en tja, als je zo naar de wereld gaat kijken, dan krijg je daar natuurlijk enkel bevestigingen van!

Nou, nu Japan - Australie, hoop op eindelijk glorie van Japan! NIPPONICHI!

Wat betreft trouwens karaoke: DOEN! 't Was ongemakkelijk de eerste keer maar zodra je je 3e liedje zingt, snap je 't meteen helemaal! Inmiddels is het een van de dingen die ik het meeste mis als ik weer in NL ben. In Japan/Korea/China/Taiwan probeer ik altijd zo snel mogelijk mensen te vinden die mee willen naar de karaoke. En dat 't liefst tot 6 uur sochtends!

quote:

Op zaterdag 29 januari 2011 17:03 schreef NegaSado het volgende:
Als ik in de onsen zit, komen ze juist allemaal bij me zitten! Knopen ze een gesprekje met me aan, ik heb zelfs een keertje op die manier lui ontmoet die me meenemen naar het bruiloftsfeestje van hun vriend. Heb toch wel gemerkt dat als Japanners naakt zijn, ze op een of andere manier veel 'relaxter' zijn.

Misschien ligt het er ook een beetje aan 'hoe je doet'. Er is een bepaalde lichaamstaal aanwezig onder Japanners onderling en als je die oppikt en dat na gaat doen (en aangezien het zo aanstekelijk is neem je 't zodra je 't opmerkt heel snel over), dan denk ik dat je sneller "opgenomen" word, en dus dat mensen sneller accepteren dat je 't "snapt". Buitenlanders gedragen zich namelijk ZO verschrikkelijk anders dat dat het eerste was wat me opviel, namelijk, hoe RAAR en geflipt buitenlanders wel niet doen in vergelijking met Japanners, en dit was enkel pas na 2 maanden op Shikoku te hebben gezeten.

Overigens, Japanners zullen in de metro OOK opstaan voor een andere Japanner zodra een beter plekje vrij is. Dat is simpelweg iets wat je gewoon doet. Buitenlanders hebben altijd de neiging alles te interpreteren in termen van 'dit doen ze omdat ik buitenlander ben', en tja, als je zo naar de wereld gaat kijken, dan krijg je daar natuurlijk enkel bevestigingen van!

nou dat gaat weer te ver, ik heb ook hele leuke badervaringen met japanners hoor. en ik hou me precies aan de regeltjes, juist om te laten zien dat ze zich geen zorgen hoeven te maken.
ik heb trouwens ook wel japanners gewoon zonder wassen zo t bad in zien ploffen, dat iedereen met een vies gezicht gauw vertrok.

nog even ter illustratie, in datzelfde hotel, waar ik alleen moest badderen, hadden ze s'ochtens geen ontbijt voor me, wel een kopje koffie. terwijl aan de tafel naast me een gezin lekker een japans ontbijt kreeg. dacht ie dat ie mij dat niet kon aandoen, een japans ontbijt, lol.
vervolgens had ie snachts mn suede schoenen gepoetst, dacht ie dat dat gewoon afgesleten leer was. dus, flink poetsen dan maar , en ze glommen. hele suede naar de klote. die man had en doorlopende paniek aanval omdat er een buitenlander in zn riokan zat, haha.
maar goed, zo ver weg van de grote stad, dat is eigenlijk het leukste japan. boemel trientjes, mensen die echt soms schrikken van je... en onverwachtse hartelijkheid ook, prachtige landschappen..

GEWONNENN!!!!

Ik niks, maar de Japanners de Asia-cup.

quote:

Op zaterdag 29 januari 2011 18:43 schreef NegaSado het volgende:
Ik niks, maar de Japanners de Asia-cup.

haha idd, op me werk staan volgen via internet

Ik zat net als met de World Cup in een van de soccer rooms van Ameba Pigu. Best grappig als iedereen dan in zo'n chatroom helemaal losgaat.

Ik heb net mijn ticket gekocht. Vanaf half juli ga ik bijna 3 weken naar Japan

Deel 2 van de grote tocht, voor de geintresseerden!

Het gaat waarschijnlijk iets van 10 dagen Japan worden (Tokio en dan dagtrips), de komende tijd wat beter gaan inlezen. Kun je in Tokio, als buitenlander, trouwens een beetje stappen?

quote:

Op maandag 7 februari 2011 21:18 schreef travelman het volgende:
Het gaat waarschijnlijk iets van 10 dagen Japan worden (Tokio en dan dagtrips), de komende tijd wat beter gaan inlezen. Kun je in Tokio, als buitenlander, trouwens een beetje stappen?

Ja. Als je tussen de andere buitenlanders wilt staan, moet je naar Roppongi. Een en al toerist daar, en Japanse meisjes die een buitenlandse vent zoeken.

Leuker vind ik het in Shibuya, daar zijn er beduidend minder toeristen en de sfeer vind ik er beter. Al hangt dat ook nog van de club af die je bezoekt.

Heb atm diverse 'summerschools' gevonden waar ik wel heen zou willen en de deadline voor aanmelden is over een maand of later. Mijn volgende stap is: hoe schrijf ik me in en vooral hoe/wat visa? Ik verwacht 4 weken zon summerschool te doen en dan een week of 2 nog zelf wat rond te trekken.

Dus mijn 2 vragen zijn:
1. Hoe weet ik of ik visa nodig heb? Niet elke website/organisatie vermeld hier iets over
2. Stel ja, hoe/waar vraag ik dat aan & wat heb ik daarvoor nodig.

Ik ben op dit gebied nogal een leek, canada/usa deden mijn ouders (was toen nog kind /excuus), europa niks nodig en voor zover ik het heb begrepen gaat visa aanvragen anders in Japan?

Als je in Japan aankomt maken ze een foto en nemen ze je vingerafdruk, dan krijg je toegang voor 90 dagen en mag je niet werken. Je hoeft dus geen visum te regelen.

Bweeeehhhh... weer mailtjes gekregen van oude collega's in Japan... heimwee