TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
Gewoon vriendelijk zijn en blijven. Tijdens een rit van drie uur vind ik het ook lastig een gesprek gaande te houden, zeker als ik zijn/haar taal niet spreek of andersom. Dan zit je daar maar een beetje awkward naast een onbekende..
Ik heb een paar keer onbewust gelift, telt dat ook? 
Een keer in Berlijn was ik in een bos aan het wandelen, aardig verdwaald totdat ik opeens in een villawijk kwam. Het was winter en een dikke bmw of mercedes zat vast in de sneeuw dus die man vroeg of ik even kon helpen duwen. Dat wou ik wel als hij mij naar het dichtstbijzijnde treinstation zou brengen.
In Jordanië een lift gekregen na een bezoek aan een kasteel terug naar het busstation. Zonder twijfel met mijn vriendin bij twee Arabische mannen ingestapt. Eentje sprak gewoon Engels en was ook hier en daar geweest dus dat was wel even chill.
De laatste lift die ik me kan herinneren was in China, om precies te zijn in Chengdu. We kwamen na een treinreis van bijna 30 uur + een metrorit eindelijk aan in de binnenstad. Op het metrostation was ik aan het uitvogelen hoe ik bij ons hotel moest komen totdat ik in het Engels werd aangesproken door een Chinees die er op stond dat ik door z'n vriendin naar ons hotel werd gebracht. Hij had zelf ook regelmatig gebackpackt en wou iets terug doen voor z'n fellow travellers. Dus zodoende werden we in de vw van z'n vriendin voor de deur afgezet. Scheelt toch weer in een stad vol vreemde tekens met een zware backpack een heel stuk lopen.
Liften is cool man.
Een keer in Berlijn was ik in een bos aan het wandelen, aardig verdwaald totdat ik opeens in een villawijk kwam. Het was winter en een dikke bmw of mercedes zat vast in de sneeuw dus die man vroeg of ik even kon helpen duwen. Dat wou ik wel als hij mij naar het dichtstbijzijnde treinstation zou brengen.
In Jordanië een lift gekregen na een bezoek aan een kasteel terug naar het busstation. Zonder twijfel met mijn vriendin bij twee Arabische mannen ingestapt. Eentje sprak gewoon Engels en was ook hier en daar geweest dus dat was wel even chill.
De laatste lift die ik me kan herinneren was in China, om precies te zijn in Chengdu. We kwamen na een treinreis van bijna 30 uur + een metrorit eindelijk aan in de binnenstad. Op het metrostation was ik aan het uitvogelen hoe ik bij ons hotel moest komen totdat ik in het Engels werd aangesproken door een Chinees die er op stond dat ik door z'n vriendin naar ons hotel werd gebracht. Hij had zelf ook regelmatig gebackpackt en wou iets terug doen voor z'n fellow travellers. Dus zodoende werden we in de vw van z'n vriendin voor de deur afgezet. Scheelt toch weer in een stad vol vreemde tekens met een zware backpack een heel stuk lopen.
Liften is cool man.
Ben je man of vrouw?quote:Op zondag 25 augustus 2013 13:15 schreef imhumannature het volgende:
Hi,
Ik wil over 2 weken gaan liften naar Marseille, en vanuit daar eventueel richting Spanje of richting Italië. Mijn probleem is echter dat ik niet heel sociaal vaardig ben.
Hebben jullie, naast de motiverende berichten over veiligheid, nog concrete tips voor mij?
Thx!
Tip 1: ga op je intuïtie af.
Tip 2: laat ten alle tijden je naasten weten waar je bent.
Tip 3: houd je naasten op de hoogte van de lifts die je neemt.
Dat laatste heb ik nooit gedaan 
Ik ga er gewoon van uit dat als ik ergens in stap, even later ook weer ergens uitstap.
Ik ga er gewoon van uit dat als ik ergens in stap, even later ook weer ergens uitstap.
Ben je man of vrouw?
Man, 70.000 km gelift in 1200 voertuigen, zo'n 60 km per rit dus, varierend van 200 meter tot iets over de 1.000 km per rit.
Tip 1: ga op je intuïtie af.
Dat doe ik altijd. Ik vind het zeer moeilijk, misschien onmogelijk, om mijn intuitie te negeren.
Tip 2: laat ten alle tijden je naasten weten waar je bent.
In welke zin? Over het algemeen zijn er wel wat mensen op de hoogte van een liftreis, gewoon omdat ik anderen laat weten wat ik ga doen. Willen ze vaak weten.
Tip 3: houd je naasten op de hoogte van de lifts die je neemt.
Dat betekent dus onderweg live updates doen. Nee, dat doe ik meestal niet, en als ik het deed, was het ook al om te laten zien dat de reis goed vlot. Als ik dat constant bij iedere lift zou doen, was ik iemand die bang was voor de medemens. Dat wil ik niet zijn.
Ik ga vooral uit van mijn eigen intuitie en niet die van mijn naasten.
Ben je meisje onder de 22. Niet in je eentje liften. De kans dat het dan mis gaat is namelijk 1% en dat is te veel. That's all.
Onderweg voelde ik mij ook wel eens niet zo op mijn gemak. Het kan ook nogal intensief zijn, zeker als er vrij veel vrij korte ritten op een traject zitten, en alle chauffeurs verlegen zijn om een gesprek. Voor mij ging dat soms wel heel diep, maar het wende wel. Na een paar jaar liften voelde het wel bijna altijd lekker, nog altijd is het zo dat ik liften alleen voor sommige reizen geschikt vind, en na een paar dagen of soms een paar weken met regelmatig liften raak ik er verzadigd van.
In het begin had ik per rit een heel wisselend gevoel. Dus op een dag met vijf ritten waren er meestal een of twee memorabele ritten en een of twee die dichter bij miserabel zaten, maar uiteindelijk voelde het altijd wel lekker...
[ Bericht 3% gewijzigd door Frank_NL op 27-08-2013 09:40:26 ]
Man, 70.000 km gelift in 1200 voertuigen, zo'n 60 km per rit dus, varierend van 200 meter tot iets over de 1.000 km per rit.
Tip 1: ga op je intuïtie af.
Dat doe ik altijd. Ik vind het zeer moeilijk, misschien onmogelijk, om mijn intuitie te negeren.
Tip 2: laat ten alle tijden je naasten weten waar je bent.
In welke zin? Over het algemeen zijn er wel wat mensen op de hoogte van een liftreis, gewoon omdat ik anderen laat weten wat ik ga doen. Willen ze vaak weten.
Tip 3: houd je naasten op de hoogte van de lifts die je neemt.
Dat betekent dus onderweg live updates doen. Nee, dat doe ik meestal niet, en als ik het deed, was het ook al om te laten zien dat de reis goed vlot. Als ik dat constant bij iedere lift zou doen, was ik iemand die bang was voor de medemens. Dat wil ik niet zijn.
Ik ga vooral uit van mijn eigen intuitie en niet die van mijn naasten.
Ben je meisje onder de 22. Niet in je eentje liften. De kans dat het dan mis gaat is namelijk 1% en dat is te veel. That's all.
Ik ben 10 jaar lifter. Het heeft een jaar geduurd voor ik het echt aandurfde om op tankstation om een lift te vragen. Het eerste jaar heb ik dat een enkele keer wel gedaan, maar meestal meer omdat de vorige chauffeur mij kon overtuigen dat een tankstation de beste plek is om te liften. Dat is het absoluut, alleen moet je er vaak wel mensen voor aanspreken. Dat bekort de wachttijd aanmerkelijk.quote:Ik wil over 2 weken gaan liften naar Marseille, en vanuit daar eventueel richting Spanje of richting Italië. Mijn probleem is echter dat ik niet heel sociaal vaardig ben.
Onderweg voelde ik mij ook wel eens niet zo op mijn gemak. Het kan ook nogal intensief zijn, zeker als er vrij veel vrij korte ritten op een traject zitten, en alle chauffeurs verlegen zijn om een gesprek. Voor mij ging dat soms wel heel diep, maar het wende wel. Na een paar jaar liften voelde het wel bijna altijd lekker, nog altijd is het zo dat ik liften alleen voor sommige reizen geschikt vind, en na een paar dagen of soms een paar weken met regelmatig liften raak ik er verzadigd van.
In het begin had ik per rit een heel wisselend gevoel. Dus op een dag met vijf ritten waren er meestal een of twee memorabele ritten en een of twee die dichter bij miserabel zaten, maar uiteindelijk voelde het altijd wel lekker...
[ Bericht 3% gewijzigd door Frank_NL op 27-08-2013 09:40:26 ]
Vanuit Nederland naar Marseille zou ik voor de route Maastricht-Luxemburg-Nancy-Marseille kiezen.quote:Ik wil over 2 weken gaan liften naar Marseille,
Hebben jullie, naast de motiverende berichten over veiligheid, nog concrete tips voor mij?
Via Parijs kan natuurlijk, en is ook een goede als je je totaaaaal niet wil haasten. Echter wil je eigenlijk gewoon met een fijne kadans door naar de Marseille, dan kan je Parijs beter vermijden.
Behalve bij tankstations kan je in Frankrijk ook bij de tolpoorten (peage) liften, vooral ook die die midden op de snelweg staan. Je kan daar evt door autoriteiten worden weggemaand, dan kan je liften op de parkeerplaats 100 meter na de peagepoorten.
Goede liftplekken zijn te vinden op www.hitchwiki.org.
Spanje wordt juist niet aangeraden om te liften, heb ik begrepen. Het is daar lastig om een lift te krijgen en veel mensen spreken zeer beperkt engels. Dus als je de keuze hebt, houd het in je achterhoofd.
Pain is temporary, pride is forever
In Spanje zijn de wachttijden bij het liften LAAAANG. Vaak krijg je daar een lift van niet-Spanjaarden.
In Spanje wordt van oudsher niet veel gelift. In de hoogtijdagen van het liften was Spanje een arm land, hadden Spanjaarden dus weinig auto's en reden ze daarmee ook niet zo ver.
In Spanje wordt van oudsher niet veel gelift. In de hoogtijdagen van het liften was Spanje een arm land, hadden Spanjaarden dus weinig auto's en reden ze daarmee ook niet zo ver.
Jammer om te horen dat Spanje niet ideaal is om te liften.
Ik heb besloten eind volgende week de stap te gaan maken en te liften naar Frankrijk. Vanuit daar kijk ik hoe en wat. Mogelijk wil ik vanuit Frankrijk rechtstreeks of via Zwitserland naar Italië liften. Wat is jullie ervaring met liften in Zwitserland en/of Italië?
[ Bericht 21% gewijzigd door imhumannature op 29-08-2013 13:07:47 ]
Ik heb besloten eind volgende week de stap te gaan maken en te liften naar Frankrijk. Vanuit daar kijk ik hoe en wat. Mogelijk wil ik vanuit Frankrijk rechtstreeks of via Zwitserland naar Italië liften. Wat is jullie ervaring met liften in Zwitserland en/of Italië?
[ Bericht 21% gewijzigd door imhumannature op 29-08-2013 13:07:47 ]
Italie is ook een wat lastiger gebied om te liften. Zwitserland moet wel oke zijn. Net als Spanje heb ik in deze regio's nooit gelift. Maar eenmalige ervaringen zeggen ook niet veel en zijn zeker subjectief.
De website Hitchwiki heeft momenteel wat probleempjes door een server crash. Daardoor kan de waardering "hitchability" (liftbaarheid) per land niet meer worden weergegeven. Lifters konden daar per land een stem uitbrengen op de liftbaarheid. Dat geeft natuurlijk een beter beeld als individuele ervaringen.
In Italie geldt op de snelwegen een liftverbod. Dit verbod geldt niet als je voor het bord snelweg op opritten staat, maar het geldt wel op alle tankstations langs de snelwegen. In de praktijk levert het niet zo veel problemen op.
Toch is de liftbaarheid pagina van Hitchwiki nog wel handig. Je kan gemakkelijk de informatie per land nalezen en die klopt heel behoorlijk.
Zie dus hier:
http://hitchwiki.org/en/Hitchwiki:Hitchability
De website Hitchwiki heeft momenteel wat probleempjes door een server crash. Daardoor kan de waardering "hitchability" (liftbaarheid) per land niet meer worden weergegeven. Lifters konden daar per land een stem uitbrengen op de liftbaarheid. Dat geeft natuurlijk een beter beeld als individuele ervaringen.
In Italie geldt op de snelwegen een liftverbod. Dit verbod geldt niet als je voor het bord snelweg op opritten staat, maar het geldt wel op alle tankstations langs de snelwegen. In de praktijk levert het niet zo veel problemen op.
Toch is de liftbaarheid pagina van Hitchwiki nog wel handig. Je kan gemakkelijk de informatie per land nalezen en die klopt heel behoorlijk.
Zie dus hier:
http://hitchwiki.org/en/Hitchwiki:Hitchability
Hmm, hier ben ik het juist niet mee eens. Ik heb een tijdje gehad dat ik standaard alleen maar mensen vroeg, nu sta ik vooral aan het einde van het tankstation. Gek genoeg word je dan juist heel snel meegenomen, vaak al binnen 10min. Je mist namelijk een boel auto's als je rondvraagt op een tankstation. Hoe dan ook, het absolute verschil zal wel erg klein zijnquote:
Ik ben 10 jaar lifter. Het heeft een jaar geduurd voor ik het echt aandurfde om op tankstation om een lift te vragen. Het eerste jaar heb ik dat een enkele keer wel gedaan, maar meestal meer omdat de vorige chauffeur mij kon overtuigen dat een tankstation de beste plek is om te liften. Dat is het absoluut, alleen moet je er vaak wel mensen voor aanspreken. Dat bekort de wachttijd aanmerkelijk.
Novito12
Het hangt van de situatie af. Beide mogelijkheden kunnen geschikt zijn.
Als het druk is en overdag, kan je inderdaad prima aan het eind van het tankstation staan. Met druk bedoel ik ook, als de mensen lang pauzeren. Dat is wat meer het geval als het mooi weer is.
Vragen is bij uitstek geschikt op tankstations waar het niet zo heel druk is en het weer niet zo lekker. Als het donker is, is vragen om een lift de enige zinvolle mogelijkheid.
Het hangt van de situatie af. Beide mogelijkheden kunnen geschikt zijn.
Als het druk is en overdag, kan je inderdaad prima aan het eind van het tankstation staan. Met druk bedoel ik ook, als de mensen lang pauzeren. Dat is wat meer het geval als het mooi weer is.
Vragen is bij uitstek geschikt op tankstations waar het niet zo heel druk is en het weer niet zo lekker. Als het donker is, is vragen om een lift de enige zinvolle mogelijkheid.
Eens, als het donker is vraag ik ook altijd. Ik vind het gewoon veel relaxter om met m'n duim omhoog te staan in plaats van het stressvolle vragenquote:
Novito12
Het hangt van de situatie af. Beide mogelijkheden kunnen geschikt zijn.
Als het druk is en overdag, kan je inderdaad prima aan het eind van het tankstation staan. Met druk bedoel ik ook, als de mensen lang pauzeren. Dat is wat meer het geval als het mooi weer is.
Vragen is bij uitstek geschikt op tankstations waar het niet zo heel druk is en het weer niet zo lekker. Als het donker is, is vragen om een lift de enige zinvolle mogelijkheid.
Vandaag vanaf Utrecht naar Normandië in 1 dag gelift, verspreid over 4 auto's . Nu maar hopen dat de rest van de trip door Frankrijk net zo makkelijk is!
[ Bericht 6% gewijzigd door imhumannature op 09-09-2013 07:14:30 ]
. Nu maar hopen dat de rest van de trip door Frankrijk net zo makkelijk is![ Bericht 6% gewijzigd door imhumannature op 09-09-2013 07:14:30 ]
Ik lift regelmatig, meestal voor de lol. Vandaag kwam er een mevrouw op een scooter van de politie naar me toe. Ze zij dat liften 'supergevaarlijk' is en dat haar zonen dat nooit mogen doen. Ik heb nog nooit een enge ervaring meegemaakt, enkel een Chinees die me slecht verstond en vice versa. Als je denkt dat je niemand meer kan vertrouwen tegenwoordig zou ik je toch eens de echte wereld in willen sturen, weg van de media. Natuurlijk is er altijd een risico aan verbonden, maar dat is bij alles zo.
Ik denk eerder dat er meer kans is om in een ongeval terecht te komen dan bij iemand met slechte bedoelingen.
Ik denk eerder dat er meer kans is om in een ongeval terecht te komen dan bij iemand met slechte bedoelingen.
Wow gaaf zegquote:Op maandag 9 september 2013 05:22 schreef imhumannature het volgende:
Vandaag vanaf Utrecht naar Normandië in 1 dag gelift, verspreid over 4 auto's
Ik heb alleen maar ervaring in Nederland zelf. Nu in zijn totaliteit iets van 8 keer gelift en zo'n 20 lifters meegenomen de afgelopen 13 jaar. Deze zomer nog een Deens meisje naar het station gebracht (Utrecht overvecht) dat in ons kleine dorpje gestrand was met haar voetreis van Parijs terug naar Denemarken, als oefening op haar toetreding tot het leger. Dat is toch bizar
Ooit eens een lifter gehad, Nederlander, die niet wist waar hij heen wilde gaan. Tijdens de rit naar Eindhoven waar ik moest afleveren kreeg ik er een ritje naar Keulen bij. Vond hij een probleem. Lang gesprek gehad ook over liften enzo. Goeie oude tijd dat koeriers bestaan
Lift gehad van 15 km, van het vliegveld naar m'n verblijf. Scheelde toch 30 dollar aan een taxi.
In Bali 2 keer een lift gehad, achterop een scooter. 1 keer naar een hanengevecht en de andere keer naar het hostel.
In Bali 2 keer een lift gehad, achterop een scooter. 1 keer naar een hanengevecht en de andere keer naar het hostel.
Pain is temporary, pride is forever
En na mijn eerste (lange) liftrit naar Caen (Normandië) ben ik woensdagochtend in 1 rit naar Parijs gebracht waar ik de dag (en nacht) heb doorgebracht.
Omdat mijn doel eigenlijk niet Parijs was ben ik donderdagochtend rond 8u 's ochtends weer begonnen met liften. Dit keer naar Marseille. Om 17u(!) was stond ik al met mijn backpack in het centrum van Marseille.
Morgen pak ik mijn tent weer in om via de kust naar Spanje toe te gaan waar ik eea wil zien. Hopen dat dit net zo makkelijk gaat.
Tot nu toe dus toffe ervaringen!
Omdat mijn doel eigenlijk niet Parijs was ben ik donderdagochtend rond 8u 's ochtends weer begonnen met liften. Dit keer naar Marseille. Om 17u(!) was stond ik al met mijn backpack in het centrum van Marseille.
Morgen pak ik mijn tent weer in om via de kust naar Spanje toe te gaan waar ik eea wil zien. Hopen dat dit net zo makkelijk gaat.
Tot nu toe dus toffe ervaringen!
Hoe lang blijf je weg? Tof om te horen dat Frankrijk makkelijk gaat, is eigenlijk een van de landen waar ik nog weinig (=geen) liftervaring hebquote:
En na mijn eerste (lange) liftrit naar Caen (Normandië) ben ik woensdagochtend in 1 rit naar Parijs gebracht waar ik de dag (en nacht) heb doorgebracht.
Omdat mijn doel eigenlijk niet Parijs was ben ik donderdagochtend rond 8u 's ochtends weer begonnen met liften. Dit keer naar Marseille. Om 17u(!) was stond ik al met mijn backpack in het centrum van Marseille.
Morgen pak ik mijn tent weer in om via de kust naar Spanje toe te gaan waar ik eea wil zien. Hopen dat dit net zo makkelijk gaat.
Tot nu toe dus toffe ervaringen!
Weer lekker gelift.
Van Wenen naar Ljubac bij Zadar (Kroatie) had ik in 2 dagen opgedeeld. We hadden tevoren voor een overnachting (Couchsurfing) in Maribor gekozen.
In Wenen koos ik als startpunt voor een plek die op Hitchwiki maps wordt aanbevolen. Er zijn meerdere goede plekken richting Graz, ik koos voor het tankstation aan de Computerstrasse. Het duurde vijf minuten voor er een Kroatische auto ging tanken. Wij mochten mee. Chauffeur reed naar Zagreb met Maribor op de route. Onderweg een onderbreking van ongeveer 1 uur in Graz.
Van Maribor naar Ljubac ging het minder vlot. De dag was lang genoeg voor de reis en dat was het voornaamste. We gingen te voet vanuit Maribor naar de eerste liftplek, wederom via Hitchwiki achterhaald. Maar snel wegkomen lukte niet echt. Na twee liften en zes of zeven kilometer lopen stonden we nog in de buurt van Maribor, op een bushalte langs de oude weg (de "autoput") richting Zagreb. Dat was de beste liftplek wellicht in die richting. Het duurde niet lang voor we in konden stappen bij een chauffeur die naar Zagreb reed, wel via een omweg en met een onderbreking. We namen die rit, maar na de onderbreking was de route van onze chauffeur veranderd. Uiteindelijk was het een ritje waarmee we zo'n 25 kilometer vooruit kwamen, maar met 50 km extra vanwege de omweg. Op een Slowaaks tankstation aan de snelweg Maribor-Zagreb was het niet zo druk en na een poosje kreeg ik mijn liftpartner zo ver om ook een korte lift te nemen. Een paar kilometer verder zou de snelweg namelijk ophouden en overgaan in een Rijksweg. Dat zijn situaties waarin een lifter meestal wel langs de weg kan staan. En dat bleek te kunnen, al was het een plek waar het verkeer wat snel reed, en waar het volgens de regel van de wet ook niet mocht, langs de weg staan. Maar dat zijn vaak de plekken waar je juist vrij snel een lift kan krijgen. Die kwam ook, van een Bosnier, en tot Zagreb kwamen onze routes overeen. We stapten uit bij het tankstation Plitvice langs de snelweg rond Zagreb. Een tankstation uit de socialistische tijd, wat goed te zien was aan het interieur van het wegrestaurant. We moesten vanaf dit station aan de A3 de A1 op komen. Slechts enkele kilometers was nodig, tot het tolstation van Lucko. Al het verkeer stopt daar op de snelweg om een ticket te nemen uit de tolticketverdeelautomaat. Eerst troffen we een vrachtwagenchauffeur met drie Poolse liftsters van rond de 20 jaar aan. Ze waren met deze trucker meegekomen vanuit Polen en mijn liftpartner (ook een Poolse!) en ik waren het er over eens dat de trucker zich deze reis vast niet verveeld heeft.
Daarna troffen we een Mercedes met een nette heer, die ons op het tolstation van Lucko afzette. Hij werkte daar zelf. Mijn liftpartner had een wat andere voorkeur qua, waar gaan we staan op het tolstation, en zo wisselde we de precieze plek wat af. Op de plek die mijn voorkeur had kregen we niet veel later een lift naar Zadar met een koppel uit Dresden in een kampeerauto. Dat was dan de lange rit van de dag, een kilometer of 200. Vanaf de afrit Posedarje hadden we vlot een lift in de goede richting en daarna al snel de laatste rit, tot net buiten Ljubac.
De terugreis uit Kroatie was een paar weken later. Ik had gepland om vanuit Sibenik te gaan liften naar Zagreb, langs het Bosnische Banja Luka. Vanuit Zagreb had ik een treinverbinding a 39 euro (Europaspezial Kroatien van Bahn). Maar toen de vakantie vorderde, groeide ook het gevoel dat ik voldoende vakantie had gehad. Ook was het weer toevallig minder tegen het einde van het verblijf in Kroatie.
Mijn besluit was genomen, liftend van Sibenik naar Aken of Maastricht. Mijn liftpartner reisde met bus en vliegtuig terug, en toen zij op weg was, verliet ik Sibenik te voet. Op de randweg van Sibenik was ik wat verrast over de richting die stond aangegeven voor de snelweg naar Split en Zagreb, en ik ging op mijn gevoel af, en liep een andere kant op. Met gestrekte duim liep ik het hele urbane gebied uit. Bij de laatste huizen strekte ik nog maar eens de duim en nu was het eindelijk zo ver: een auto met twee Kroaten daarin stopte. Ze gaven mij een lift tot de tolpoort op de snelwegoprit van Sibenik.
Net als in Italie staan er op Kroatische snelwegen veel bordjes "NO AUTOSTOP" - maar daar stoor je je beter niet aan. Ik heb geen ervaring met liften in Italie, maar Kroaten maken zich - als voormalige Oostblokkers - waarschijnlijk niet zo druk om zulke regeltjes. Na 50 minuten na de tolpoort te hebben gestaan kon ik in een Mitsubishi Pajero mee met Sloveense vakantiegangers die naar Maribor reden. Kruissnelheid 160 kmh. Op de Kroatisch-Sloveense grens stapte ik uit. Met een bordje "D" probeerde ik een lift naar Duitsland te krijgen. Er was redelijk wat naar Die Heimat terugkerend Duits vakantieverkeer. Aangezien de Duitsers soms wel vriendelijk lachten, maar er na drie kwartier nog geen gestopt was, was het weer tijd om om een lift te gaan vragen. Een Oostenrijks koppel met baby liet mij meerijden tot een tankstation voor Graz. Daar had ik na een kwartier een Servier die naar Linz reed. Inmiddels werd het donker. Het was even nadenken over waar uit te stappen. Uiteindelijk reed ik mee naar Linz, een omweg van ongeveer 2x 25 kilometer. Op een tankstation daar - zondagavond 20 uur - had ik 45 minuten nodig voor een lift naar Passau in Duitsland (A3). Helaas echter reed deze chauffeur niet helemaal naar Passau. Ik stapte uit bij een zogeheten Autohof bij de laatste Oostenrijkse afrit voor de Duitse grens. Het was nu 22 uur in de avond. Er was redelijk wat klandizie, veel Hongaren en Roemenen, maar ook Duitsers op weg naar huis. Flinke tijd rondgevraagd, tot ik na ongeveer 2h45m mee kon met een Hongaar in een kleine vrachtwagen die vond dat het naar Aken "zu viel Kilometer" was. Was zeer positief over Nederland en wist me te vertellen dat er in Duitsland 100.000 Hongaren zijn en in Nederland maar duizend. Luisterde onderweg naar een grote verzameling Eurohouse, pop en Hongarohouse uit de jaren '80 en '90. Ook No limit van 2 Unlimited kwam voorbij. Een heerlijk concert aan het begin van de nacht voor mij en mijn chauffeur. Op Raststatte Bayerischer Wald tussen Passau en Regensburg arriveerden wij omstreeks 01.30 in de nacht. Op dat uur van de nacht is er al niet meer zo veel verkeer op de weg, maar in Duitsland gaat het, zeker aan de belangrijkste snelwegen, toch 24 uur per dag door. Het stilst is het waarschijnlijk tussen 2 en 6 uur in de nacht. Enfin, ik was bezig met non-stop liften en er zat maar een ding op: een beetje warm blijven, vragen om liften en anders gewoon een babbeltje met iedereen die aanspreekbaar lijkt. Behalve toch wel "normale" mensen, vroeg ik zo om liften aan twee Zwitsers in een Chrysler of iets dergelijks, aan een ca. 45-jarige, nog prima uitziende en vriendelijke maar niet tot meename bereid zijnde dame met een BMW met een WU-kenteken van Wurzburg, aan de chauffeur van een lege touringcar aan wie ik vroeg "of hij nog een plekje vrij had in de wagen" en aan een groepje Hongaarse politieagenten die onderweg waren naar het WK voetbal voor politieagenten in de omgeving van Enschede. Dat leverde allemaal dus geen lift op, maar van de agenten kreeg ik wel een huisgemaakte hamburger, een blik Hongaarse Coca-Cola en een mini-Oktoberfestmuts. Rond 03.30 stopte een vrachtwagen uit Slovenie met aan boord drie heren, waarvan er een naar mij toe kwam. Na een paar minuten praten begreep ik dat en zijn kameraad aan het liften waren. Toen ik even later naar de drie heren kwam, bleek dat de Sloveense chauffeur vond dat ik ook nog wel mee kon, als ik dat wilde. Hij reed richting Mannheim.
Dat beviel mij wel, dus om 04.15 in de ochtend ging het weer verder in een comfortabele, moderne en warme Sloveense truck van het merk Volvo. Bij Mannheim stapte ik uit aan een tankstation. Het was nu rond 08.30, maandagochtend, de spits komt op gang. Voornamelijk Duitse auto's op de snelweg, en meestal niet voor een grote afstand. Naast het tankstation een Baustelle en daardoor filevorming. Ik liftte met liftbord bij een parallelbaan van de snelweg. Na ongeveer een uur stopte een auto 100 meter voorbij mij. Een jonge Duitser met de naam Hamdi was het, en ik kon mee tot het volgende tankstation. Slechts 25 kilometer - niet veel op een parcours van 1500 - maar kleine stukken helpen en een geste van gastvrijheid sla ik zelden af. Bovendien lag er zo weer een Autobahnkreuz achter mij. Op het volgende tankstation vroeg ik rond en kon met de 2e bevraagde chauffeur mee. Hoorde "helaas" niet bij de snelle personenauto met een K-kenteken (Koln), maar bij een vrachtwagen. Maar hij reed wel naar Antwerpen, langs Aken, dus precies wat ik nodig had. Bij Aken uitgestapt op tankstation Aachener Land (A4) waar ik ongeveer 2 keer gevraagd heb voor ik een lift had naar Aken.
In Aken ben ik dan mijn treinticket Zagreb-Aken gaan annuleren, zodat ik de prijs van dat ticket, minus 15 euro, weer terug heb.
Ik heb dit jaar weer meer gelift als in de voorbije vier of vijf jaar en ik ben er nog niet klaar mee. Op mijn programma staan nog reisjes liftend naar 's-Hertogenbosch, Leuven en mogelijk naar Utrecht en Polen.
Van Wenen naar Ljubac bij Zadar (Kroatie) had ik in 2 dagen opgedeeld. We hadden tevoren voor een overnachting (Couchsurfing) in Maribor gekozen.
In Wenen koos ik als startpunt voor een plek die op Hitchwiki maps wordt aanbevolen. Er zijn meerdere goede plekken richting Graz, ik koos voor het tankstation aan de Computerstrasse. Het duurde vijf minuten voor er een Kroatische auto ging tanken. Wij mochten mee. Chauffeur reed naar Zagreb met Maribor op de route. Onderweg een onderbreking van ongeveer 1 uur in Graz.
Van Maribor naar Ljubac ging het minder vlot. De dag was lang genoeg voor de reis en dat was het voornaamste. We gingen te voet vanuit Maribor naar de eerste liftplek, wederom via Hitchwiki achterhaald. Maar snel wegkomen lukte niet echt. Na twee liften en zes of zeven kilometer lopen stonden we nog in de buurt van Maribor, op een bushalte langs de oude weg (de "autoput") richting Zagreb. Dat was de beste liftplek wellicht in die richting. Het duurde niet lang voor we in konden stappen bij een chauffeur die naar Zagreb reed, wel via een omweg en met een onderbreking. We namen die rit, maar na de onderbreking was de route van onze chauffeur veranderd. Uiteindelijk was het een ritje waarmee we zo'n 25 kilometer vooruit kwamen, maar met 50 km extra vanwege de omweg. Op een Slowaaks tankstation aan de snelweg Maribor-Zagreb was het niet zo druk en na een poosje kreeg ik mijn liftpartner zo ver om ook een korte lift te nemen. Een paar kilometer verder zou de snelweg namelijk ophouden en overgaan in een Rijksweg. Dat zijn situaties waarin een lifter meestal wel langs de weg kan staan. En dat bleek te kunnen, al was het een plek waar het verkeer wat snel reed, en waar het volgens de regel van de wet ook niet mocht, langs de weg staan. Maar dat zijn vaak de plekken waar je juist vrij snel een lift kan krijgen. Die kwam ook, van een Bosnier, en tot Zagreb kwamen onze routes overeen. We stapten uit bij het tankstation Plitvice langs de snelweg rond Zagreb. Een tankstation uit de socialistische tijd, wat goed te zien was aan het interieur van het wegrestaurant. We moesten vanaf dit station aan de A3 de A1 op komen. Slechts enkele kilometers was nodig, tot het tolstation van Lucko. Al het verkeer stopt daar op de snelweg om een ticket te nemen uit de tolticketverdeelautomaat. Eerst troffen we een vrachtwagenchauffeur met drie Poolse liftsters van rond de 20 jaar aan. Ze waren met deze trucker meegekomen vanuit Polen en mijn liftpartner (ook een Poolse!) en ik waren het er over eens dat de trucker zich deze reis vast niet verveeld heeft.
Daarna troffen we een Mercedes met een nette heer, die ons op het tolstation van Lucko afzette. Hij werkte daar zelf. Mijn liftpartner had een wat andere voorkeur qua, waar gaan we staan op het tolstation, en zo wisselde we de precieze plek wat af. Op de plek die mijn voorkeur had kregen we niet veel later een lift naar Zadar met een koppel uit Dresden in een kampeerauto. Dat was dan de lange rit van de dag, een kilometer of 200. Vanaf de afrit Posedarje hadden we vlot een lift in de goede richting en daarna al snel de laatste rit, tot net buiten Ljubac.
De terugreis uit Kroatie was een paar weken later. Ik had gepland om vanuit Sibenik te gaan liften naar Zagreb, langs het Bosnische Banja Luka. Vanuit Zagreb had ik een treinverbinding a 39 euro (Europaspezial Kroatien van Bahn). Maar toen de vakantie vorderde, groeide ook het gevoel dat ik voldoende vakantie had gehad. Ook was het weer toevallig minder tegen het einde van het verblijf in Kroatie.
Mijn besluit was genomen, liftend van Sibenik naar Aken of Maastricht. Mijn liftpartner reisde met bus en vliegtuig terug, en toen zij op weg was, verliet ik Sibenik te voet. Op de randweg van Sibenik was ik wat verrast over de richting die stond aangegeven voor de snelweg naar Split en Zagreb, en ik ging op mijn gevoel af, en liep een andere kant op. Met gestrekte duim liep ik het hele urbane gebied uit. Bij de laatste huizen strekte ik nog maar eens de duim en nu was het eindelijk zo ver: een auto met twee Kroaten daarin stopte. Ze gaven mij een lift tot de tolpoort op de snelwegoprit van Sibenik.
Net als in Italie staan er op Kroatische snelwegen veel bordjes "NO AUTOSTOP" - maar daar stoor je je beter niet aan. Ik heb geen ervaring met liften in Italie, maar Kroaten maken zich - als voormalige Oostblokkers - waarschijnlijk niet zo druk om zulke regeltjes. Na 50 minuten na de tolpoort te hebben gestaan kon ik in een Mitsubishi Pajero mee met Sloveense vakantiegangers die naar Maribor reden. Kruissnelheid 160 kmh. Op de Kroatisch-Sloveense grens stapte ik uit. Met een bordje "D" probeerde ik een lift naar Duitsland te krijgen. Er was redelijk wat naar Die Heimat terugkerend Duits vakantieverkeer. Aangezien de Duitsers soms wel vriendelijk lachten, maar er na drie kwartier nog geen gestopt was, was het weer tijd om om een lift te gaan vragen. Een Oostenrijks koppel met baby liet mij meerijden tot een tankstation voor Graz. Daar had ik na een kwartier een Servier die naar Linz reed. Inmiddels werd het donker. Het was even nadenken over waar uit te stappen. Uiteindelijk reed ik mee naar Linz, een omweg van ongeveer 2x 25 kilometer. Op een tankstation daar - zondagavond 20 uur - had ik 45 minuten nodig voor een lift naar Passau in Duitsland (A3). Helaas echter reed deze chauffeur niet helemaal naar Passau. Ik stapte uit bij een zogeheten Autohof bij de laatste Oostenrijkse afrit voor de Duitse grens. Het was nu 22 uur in de avond. Er was redelijk wat klandizie, veel Hongaren en Roemenen, maar ook Duitsers op weg naar huis. Flinke tijd rondgevraagd, tot ik na ongeveer 2h45m mee kon met een Hongaar in een kleine vrachtwagen die vond dat het naar Aken "zu viel Kilometer" was. Was zeer positief over Nederland en wist me te vertellen dat er in Duitsland 100.000 Hongaren zijn en in Nederland maar duizend. Luisterde onderweg naar een grote verzameling Eurohouse, pop en Hongarohouse uit de jaren '80 en '90. Ook No limit van 2 Unlimited kwam voorbij. Een heerlijk concert aan het begin van de nacht voor mij en mijn chauffeur. Op Raststatte Bayerischer Wald tussen Passau en Regensburg arriveerden wij omstreeks 01.30 in de nacht. Op dat uur van de nacht is er al niet meer zo veel verkeer op de weg, maar in Duitsland gaat het, zeker aan de belangrijkste snelwegen, toch 24 uur per dag door. Het stilst is het waarschijnlijk tussen 2 en 6 uur in de nacht. Enfin, ik was bezig met non-stop liften en er zat maar een ding op: een beetje warm blijven, vragen om liften en anders gewoon een babbeltje met iedereen die aanspreekbaar lijkt. Behalve toch wel "normale" mensen, vroeg ik zo om liften aan twee Zwitsers in een Chrysler of iets dergelijks, aan een ca. 45-jarige, nog prima uitziende en vriendelijke maar niet tot meename bereid zijnde dame met een BMW met een WU-kenteken van Wurzburg, aan de chauffeur van een lege touringcar aan wie ik vroeg "of hij nog een plekje vrij had in de wagen" en aan een groepje Hongaarse politieagenten die onderweg waren naar het WK voetbal voor politieagenten in de omgeving van Enschede. Dat leverde allemaal dus geen lift op, maar van de agenten kreeg ik wel een huisgemaakte hamburger, een blik Hongaarse Coca-Cola en een mini-Oktoberfestmuts. Rond 03.30 stopte een vrachtwagen uit Slovenie met aan boord drie heren, waarvan er een naar mij toe kwam. Na een paar minuten praten begreep ik dat en zijn kameraad aan het liften waren. Toen ik even later naar de drie heren kwam, bleek dat de Sloveense chauffeur vond dat ik ook nog wel mee kon, als ik dat wilde. Hij reed richting Mannheim.
Dat beviel mij wel, dus om 04.15 in de ochtend ging het weer verder in een comfortabele, moderne en warme Sloveense truck van het merk Volvo. Bij Mannheim stapte ik uit aan een tankstation. Het was nu rond 08.30, maandagochtend, de spits komt op gang. Voornamelijk Duitse auto's op de snelweg, en meestal niet voor een grote afstand. Naast het tankstation een Baustelle en daardoor filevorming. Ik liftte met liftbord bij een parallelbaan van de snelweg. Na ongeveer een uur stopte een auto 100 meter voorbij mij. Een jonge Duitser met de naam Hamdi was het, en ik kon mee tot het volgende tankstation. Slechts 25 kilometer - niet veel op een parcours van 1500 - maar kleine stukken helpen en een geste van gastvrijheid sla ik zelden af. Bovendien lag er zo weer een Autobahnkreuz achter mij. Op het volgende tankstation vroeg ik rond en kon met de 2e bevraagde chauffeur mee. Hoorde "helaas" niet bij de snelle personenauto met een K-kenteken (Koln), maar bij een vrachtwagen. Maar hij reed wel naar Antwerpen, langs Aken, dus precies wat ik nodig had. Bij Aken uitgestapt op tankstation Aachener Land (A4) waar ik ongeveer 2 keer gevraagd heb voor ik een lift had naar Aken.
In Aken ben ik dan mijn treinticket Zagreb-Aken gaan annuleren, zodat ik de prijs van dat ticket, minus 15 euro, weer terug heb.
Ik heb dit jaar weer meer gelift als in de voorbije vier of vijf jaar en ik ben er nog niet klaar mee. Op mijn programma staan nog reisjes liftend naar 's-Hertogenbosch, Leuven en mogelijk naar Utrecht en Polen.
Wat een uitgebreid verslag. Leuk om te lezen! Ik krijg ook wel weer zin om ergens heen te liften, alhoewel ik het nog maar een paar keer heb gedaan.quote:
Heeeel herkenbaar, wij hadden minder geluk daar destijds en stonden 4 uur te wachten voordat we het opgavenquote:
Op de randweg van Sibenik was ik wat verrast over de richting die stond aangegeven voor de snelweg naar Split en Zagreb, en ik ging op mijn gevoel af, en liep een andere kant op.
's Nachts doorliften kán het mooiste zijn wat er is
