quote:
Ik raak onzeker over mezelf en ik zie dat zij er ook onzeker over raakt.
...
We hebben dit probleem niet openlijk met elkaar besproken - behalve dat we beide hebben gezegd dat we balen dat het niet lukt en gewoon blijven proberen.
Voila! Doordat jij onzeker wordt (gaat dit wel goed? Vind ze het wel lekker? Straks past het niet. Straks doe ik haar pijn), word je logischerwijs minder stijf. Daardoor word je nog onzekerder, waardoor je nog minder stijf wordt. Zij zit met dezelfde twijfels, wordt dus ook minder opgewonden, en dan werkt het van haar kant ook niet meer.
Oplossing is doodsimpel, maar tegelijkertijd best moeilijk. Je moet zorgen dat het gewoon niet zo'n issue is en jullie je hoe dan ook bij elkaar op je gemak voelen, dus vooral niet zo focussen op die penetratie. Doe eerst al het andere maar dat je kunt verzinnen. En dan nog een keer. En nog een keer. Probeer elkaar zo geil mogelijk te maken. Laat elkaar 20 keer klaarkomen voor die piemel weer in de buurt mag komen. Kijk of je er meer dan een vinger in kan krijgen (maar wel zo dat het lekker is, want als het ongemakkelijk/pijnlijk voelt, zal zij alleen maar meer verkrampen). Ga vooral de penetratie niet zien als iets wat moet.
Omdat je er een punt van maakt, wórdt het ook een punt. Bovendien, als je er nog niet openlijk over kunt praten (en dan bedoel ik ook letterlijk "ja ik vind het heel lekker, maar als ik zo tegen je vagina aanduw en hij glijdt er niet zo gemakkelijk in, dan word ik zo onzeker dat ik weer minder stijf word", dus niet alleen "balen, we blijven het proberen"), ben je duidelijk nog niet genoeg op je gemak bij elkaar. En daar wordt het helemaal moeilijk van.
Echt, als je gewoon botergeil bent en je alleen maar ligt te vozen, schuift hij er bijna vanzelf in, hoe strak het ook is. Penissen zijn een stuk handiger daarin dan vingers - ik kan 3 vingers ook nauwelijks kwijt, maar de grote piemel van vriendlief wel. Onthou maar gewoon dat seks léuk moet zijn, en als iets niet leuk is, moet je het vooral laten!