Kakofonie
De tijden zijn in zoverre interessant dat ze kakofonisch zijn; je moet bij wijlen je oren dichtstoppen tegen het tenhemelschrijende geblabla van de Moëtziens van de eeuwige vergelding in het ene oor en dat van de filistijnen van het geperoxideerde ressentiment in het andere. Geüpgradede hoekse en kabeljauwse twisten: de shoarmabakkers versus de aardappeleters, allen met vuvuzela's bewapend; hun zuurstofarme hersentjes verkleinen je wereld en brengen haar binnen de afrastering van hun woestijngod of hun karikaturale weergave van joods-christelijke axioma's en verlichtingsidealen. Die
boe-roepers nemen het licht juist weg met hun stijlmiddelen van de provocatie en de daarbij behorende inflatoire hyperbolen, terwijl de man in het midden, de verdediger van de orde, mijmert over een vreedzame stadssamenleving zoals bijvoorbeeld het
oost-Gallisische lemberg eens was. Lemberg, dat multinationale en multilinguïstische hapsburgse babylon, die co-existentie van Asjkenazien, Roetenen, Polen, Duitsers, Armeniërs - door-en-door tolerant uit noodzaak en goede wil, laissez-faire opgetuigd met een civilisatorische missie en een architectonisch mozaïek van gotiek,
neo-klassicisme en art decor. Nochtans werden de tijden ook toentertijd interessant en viel de stad achtereenvolgens toe aan het gerestaureerde Polen, nazi-Duitsland en de Sovjetunie - haar namen waren Lemberg, Levof en Levuuf, de Polen en Armeniërs waren verdreven en de Joden uitgeroeid. Hun huizen werden nu bewoond door Oekraïners; enigszins beduusd namen zij die verrukkelijke, lege stad in. Lemberg werd het failliet van de vroegtwintigste-eeuwse multiculturaliteit; alleen zijn begraafplaatsen spreken nog in vele talen. Wie zullen straks de halflege flatwijken van Amsterdam, Culemborg danwel Gouda innemen als hun bewoners zijn verjaagd door de dompteurs van de timotische woede, wier dromen de nachtmerries van de eerste-, tweede- en derdegeneratie allochtonen zijn? Opzichtig negeren zij die wet van consciëntieus bestuur die door het taoïsme wordt gepostuleerd: regeer de staat zoals je een klein visje bakt (behoedzaam).
Mijn tekst