Ik zou adviseren direct/zo snel mogelijk te vertrekken, al kost het je bij wijze van 4 uur reizen op een dag tot je iets anders hebt... Ik heb ook bij een enigszins vergelijkbare hospita gewoond en mijn ervaring leert dat het toch steeds erger wordt omdat degene met de dwangneurose steeds meer dingen niet gaat accepteren. Op zich zijn mensen met een dwangneurose niet onoverkomelijk, maar wel als ze dingen als de fout van de ander zien en hun gedrag dus niet eens herkennen, dan wordt het slechts erger.. En of je nu wel of niet "wint" het blijft een onprettige sfeer/strijd om in te leven en dat wil je niet op je werk, maar al helemaal niet thuis.
In het begin kon ik vanaf een bepaalde datum in mijn kamer, echter anderhalve week voordat ik in mijn kamer kon kon ik ook alvast een andere kamer kiezen omdat de vorige bewoner ineens was vertrokken (?). Vervolgens bij binnenkomst kreeg ik direct een lijst met 5 huisregels, de opdracht om de badkamer na gebruik af te drogen, schoenen uit bij binnenkomst, bepaalde behoeften niet op de badkamer doen, verplicht borden gebruiken en de ramen openzetten.
Een lijstje:* Ik de 1e dag daar douchen; ik maar uit goede wil de hele grond afgedroogd, muren afgedroogd nou ja naar mijn idee best grondig.. kom ik 's middags uit mijn stage, komt ze me direct achterna richting de trap... met de mededeling dat er druppels op de kraan zaten en dat dat niet volgens afspraak was.
* Vervolgens de dag erna kom ik 's avonds thuis (in mijn kamer) en denk; he shit accu van mijn laptop leeg; die had ik toch aan de oplader gehangen?). Vervolgens de dag erna laptop weer aan de lader gehangen om hem 's avonds te kunnen gebruiken zonder snoer, kom ik thuis, weer een lege accu en geen snoer in het stopcontact...
* Raam (in mijn kamer) opengezet op een bepaalde stand (en wist ik nog), staat op een andere stand (dus uiteraard weer twijfel aan mezelf), maar goed de dagen erna stond hij ook altijd weer anders..
* Vervolgens 's avonds een boek gelezen en daarbij een nachtlampje aangehad, alleen tijdens het lezen in slaap gevallen. Vervolgens de volgende dag een brief onder mijn deur(!) met de mededeling dat mijn licht 's nachts aan was en of ik dat voortaan uit wil doen.
* Na een kort gesprekje over dat ik het niet prettig vond dat ze op mijn kamer kwam, maar dat ik echt mijn uiterste best wil doen dat ze van bepaalde dingen geen last heeft, kwam het erop neer dat als ik stekkers in het stopcontact laat etc. zij vond dat ze het recht had mijn kamer te betreden (zinloze discussie dus uiteraard waar geen vooruitgang in te boeken was).
* Kranten die ik nog niet had gelezen en dus even in een laadje (in mijn kamer) had gelegd waren ineens verdwenen.. ik vragen of zij die gezien had, kwam erop neer dat het oude kranten waren en ze die dus weg mocht gooien want anders maakte ik er toch maar een troep van.. (en dan moet je weten hoe netjes ik alles liet daar, ik sliep er alleen en overdag zat ik op mijn stage).
* Op een gegeven moment kon ik niet slapen door haar nogal luidruchtige bezoekers, dus maar een boekje erbij gepakt (en weer in slaap gevallen). Hoor ik geklop op mijn deur (ik dat uiteraard genegeerd om half 4 's nachts), zo nog een paar keer kloppen. Komt ze mijn kamer binnen, naast mijn bed staan en mij vertellen dat mijn licht uit moet... (ik totaal verbouwereerd, dus eigenlijk niet echt gereageerd). Volgende dag een gesprek aangegaan, kwam erop neer dat als ik het licht aanliet zelfs na waarschuwen dat zij dan het recht had om diep in de nacht mijn kamer binnen te komen en mij op mijn fouten te wijzen...
* Vervolgens dezelfde dag nog een brief van 2 kantjes onder mijn deur; over dat ik met teleurstellingen in het leven moet leren omgaan, dat ik met anderen moet leren communiceren, dat ze geprobeerd heeft om mij dit bij te brengen etc. 

 En dat ze nu bij een inspectie van mijn kamer ook broodkruimels had aangetroffen, dus dat ze besloten had niet met mij verder te willen als huurder...
[ Bericht 0% gewijzigd door VinceBeggar op 20-11-2010 14:50:29 ]