R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Nee dat ook weer niet... de herinneringen mogen van mij best blijven, maar de pijn mag vandaag nog weggaan. Ik weet ook wel dat dat onmogelijk is. Zo'n dag als vandaag zal wel moeilijk worden, al heb ik wel genoeg aanspraak. Maar normaal zat ik met haar op de bank of lagen we nog samen in bed. Morgen weer werken en dat geeft natuurlijk weer afleiding, zo moet ik de komende tijd maar een beetje aanrommelenquote:Op zondag 14 november 2010 11:11 schreef Tanin het volgende:
[..]
Gedachtes kun je niet uitbannen. Laat ze lekker gaan. Je mag best even verdrietig zijn voor het slapen gaan ofzo, als je maar niet de hele dag gaat piekeren.
Acht jaar van je leven komt in 1 klap ten einde en jij wilt er meteen niet meer aan denken?
Ja, ik snap wat je bedoelt.
Maar nu kun je gezellig de hele dag Fok!ken
Maar nu kun je gezellig de hele dag Fok!ken
"Dit? Dit zijn mijn oorlogswonden, heb jarenlang oorlog gevoerd met mezelf, maar ik heb gewonnen!"
De reden waarom zoveel reacties dead on the money waren, is omdat de meeste mensen iig een vorm van dit hebben meegemaakt. Het hoort helaas bij het leven en zeker bij je omgang met vrouwen. De manier waarop je behandelt bent is helaas de automatische piloot voor veel vrouwen. Daar kun je eeuwen over discussiëren, maar zo werkt het blijkbaar nou eenmaal. (disclaimer: ja mannen zijn vast ook klootzakken, het gaat hier nu eenmaal even over hoe een man dit ervaart).quote:
Ja natuurlijk hou ik jullie op de hoogte! Ik hoop dat het bij mij net zo loopt als bij JaX2010 natuurlijk, al zie ik dat op dit moment nog niet zo positief in. Maar da's misschien niet zo gek 2,5 week na de breuk.
Om me heen roept nu al iedereen dat ik me geen zorgen hoef te maken, en dat ik ongetwijfeld weer een leuke (leukere?) vriendin zal gaan vinden. Dat geeft weer een beetje zelfvertrouwen
Het topic had misschien beter kunnen heten: "vriendin is vreemdgegaan, zit hier nog toekomst in?" want uiteindelijk kwam het daar op neer... dat ze vreemd gegaan was wist ik al min of meer, ik wilde alleen blijkbaar een soort van bevestiging dat ze ook NADAT we besloten het nog eens te proberen hiermee doorging. Die heb ik hier wel gekregen, soms tot op detail na, zoals:
[..]
Toen dat geschreven werd kon ik me amper voorstellen dat ze dat echt zou doen, maar achteraf bleek dat ik er gruwelijk naast zat.
Nogmaals, of het tot seks is gekomen weet ik niet, en daar wil ik nu niet eens aan denken. Ik ken haar het best van iedereen hier en denk nog steeds dat ze daar het type niet voor is. Maar aan de andere kant vond ik haar ook absoluut niet het type om vreemd te gaan, en dat deed ze ook. Zo leer je mensen nog eens kennen he
Wat je zult merken is dat je in een volgende relatie dingen gaat herkennen en niet meer zult accepteren. je zult waarschijnlijk nooit meer de fout maken om de relatie enorm te laten verslonzen en je zult jezelf niet meer zomaar laten misbruiken. Op de langere termijn is een dergelijke levensles zo belangrijk dat het waarschijnlijk beter is dat het je is overkomen. Je zult gelukkiger zijn.
Dit kan je namelijk honderd keer verteld worden, uiteindelijk moet je het meemaken blijkbaar.
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Blijkbaar ja, en ik kan nu uit ervaring voelen wat een kutgevoel het is. Idd, die dingen laat ik me in de toekomst echt niet meer gebeuren, dat is wel zeker. Ik hoop gewoon dat ik over een half jaar kan zeggen: pfff... wat heb ik me toen kut gevoeld maar eigenlijk was het maar beter ook, ik heb hier van geleerd en ik ben nu idd gelukkiger. Of dat nou met haar is of iemand anders. Op dit moment zie ik dat alleen natuurlijk niet zo positief in, maar het is nog geen 3 weken geleden.
Ik ben alleen benieuwd of zij hier ook van leert, of zij over 3 of 4 weken ook een klap krijgt en denkt: ja shit, ik ben ook fout geweest, ik mis hem toch best wel, ik had meer moeten communiceren en ik ga er vanaf nu vol voor! De tijd heelt alle wonden en zal het leren
Ik ben alleen benieuwd of zij hier ook van leert, of zij over 3 of 4 weken ook een klap krijgt en denkt: ja shit, ik ben ook fout geweest, ik mis hem toch best wel, ik had meer moeten communiceren en ik ga er vanaf nu vol voor! De tijd heelt alle wonden en zal het leren
Eerlijk gezegd lijkt het me heel sterk dat je hier over een half jaar overheen bent, maar het is voor iedereen anders, het kan...
Ik ben al weer 3 jaar verder en vond een doos met oude spullen tijdens het verhuizen. Ik kan je beloven, het kan nog steeds veel pijn doen. Een nieuwe vriendin laat dat bovendien niet verdwijnen, die twee zijn niet noodzakelijk verbonden. Rebounds zullen dan ook niet helpen, ga niet op zoek naar liefde. Op zoek naar seks werkt dan weer prima
Ik ben al weer 3 jaar verder en vond een doos met oude spullen tijdens het verhuizen. Ik kan je beloven, het kan nog steeds veel pijn doen. Een nieuwe vriendin laat dat bovendien niet verdwijnen, die twee zijn niet noodzakelijk verbonden. Rebounds zullen dan ook niet helpen, ga niet op zoek naar liefde. Op zoek naar seks werkt dan weer prima
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Zoals ik me nu voel denk ik ook niet dat ik er binnen een half jaar overheen ben. Het blijft kut voelen en hoewel ik er al iets minder aan denk dan in het begin doet het elke keer weer pijn als ik er WEL aan denk. Ik kon me gister al iets meer focussen op een film bijvoorbeeld, maar ik eet en slaap nog heel erg slecht. Het blijft maar malen: Hoe heeft dit zo kunnen lopen, wat had ik (en zij) beter moeten doen, gaat ze nog met hem om, gaat ze nog bijdraaien en minder zakelijk doen, ik wil haar weer terug herkennen zoals ze was!quote:
Eerlijk gezegd lijkt het me heel sterk dat je hier over een half jaar overheen bent, maar het is voor iedereen anders, het kan...
Ik ben al weer 3 jaar verder en vond een doos met oude spullen tijdens het verhuizen. Ik kan je beloven, het kan nog steeds veel pijn doen. Een nieuwe vriendin laat dat bovendien niet verdwijnen, die twee zijn niet noodzakelijk verbonden. Rebounds zullen dan ook niet helpen, ga niet op zoek naar liefde. Op zoek naar seks werkt dan weer prima
Een nieuwe vriendin zoeken is echt wel het laatste waar ik nu zin en behoefte aan heb. En op seks met een andere vrouw zit ik nu ook niet op te wachten. Ik zit nu op m'n werk en ga eind v/d dag voor het eerst in 4 dagen terug naar ons huis. Het zal iets leger zijn en al haar kleren zullen weg zijn en daar zie ik echt tegenop. Dat zal wel een pijnlijk momentje worden, maar ik moet er toch een keer doorheen.
Hij heeft nog hoop dat ze met hangende pootjes terugkeert maar als die slim is laat die het varen, anders blijft die gebruikt worden :3
Ja en nee.quote:
Dus je wil eigenlijk dat ze tot inkeer komt?
Ja omdat ik nog zoveel van haar hou en gewoon in alles het gevoel heb dat ze in de war is, ze gedraagt zich nu anders als normaal en ik denk dat dat komt omdat ze een soort 2e jeugd wil ervaren, even los zijn van alles. Dit zegt ze zelf ook. Dat ze ook nu nog zelf blijft twijfelen sterkt mij in dat vermoeden.
Nee omdat ik niet WEER pijn gedaan wil worden, dat trek ik niet. Bovendien wil ik ook niet als een wanhopig persoon gaan wachten op haar, terwijl ze iedereen zoent en seks mee heeft die ze tegenkomt terwijl ik thuis zit uit te huilen. Ik weet wel dat ik zo overkom op het moment, maar dat wil ik dus niet.
Gaat sowieso wel ff duren voordat 'ie er overheen is.quote:
Je weet dat als jij die kier open laat staan je niet klaar bent om verder te gaan met je leven he?
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Dat sowieso. Ik ben toen 't uit ging met m'n ex nog met d'r aan 't scharrelen geweest ( of nja, hoop emotioneel beladen seks gehad) toen ze 't van 't ene op 't andere moment afkapte. Ook op een wat vervelende manier. Uiteindelijk maakte het dat voor mij ook een stuk makkelijker om door te gaan.quote:
Je moet echt doorgaan en de deur afsluiten, niet op een kier laten.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Luister eens TS. Ik heb iets soortgelijks gehad met mijn eerste echte relatie. Jongen maakte het uit na anderhalf jaar met de woorden "ik hou niet van jou" (via lolsms dan nog wel). De laatste 2 maanden wou die nietmeer afspreken, nam die steeds meer afstand (en ik raakte daar dus gefrustreerd van want hij wou niet zeggen wat er scheelde). Ik was dus enorm kwaad en verdrietig en het enige wat ik wou was de klok terug draaien naar de periode dat het wel goed ging tussen ons.
Nouja, na 6 maanden hebben we 2! weken terug iets met elkaar gehad waarop ik het heb afgekapt. Het was namelijk al heel snel duidelijk dat het een slecht idee was om terug met een ex te beginnen. Er is teveel gebeurd om gewoon met een nieuwe lei te beginnen, zowel goede en slechte dingen en het feit dat er dingen gewoon kapot zijn die heel moeizaam te herstellen zijn maakt het alleen maar moeilijker.
Ik kon pas de breuk verwerken toen ik accepteerde dat het inderdaad beter was zo, en ik moet zeggen, dat is nog vrij snel gegaan na die 6 maanden hopen op niets. Hetzelfde zal ook zijn voor jou, wanneer je het verlies accepteert gaat het verwerken beter.
Nouja, na 6 maanden hebben we 2! weken terug iets met elkaar gehad waarop ik het heb afgekapt. Het was namelijk al heel snel duidelijk dat het een slecht idee was om terug met een ex te beginnen. Er is teveel gebeurd om gewoon met een nieuwe lei te beginnen, zowel goede en slechte dingen en het feit dat er dingen gewoon kapot zijn die heel moeizaam te herstellen zijn maakt het alleen maar moeilijker.
Ik kon pas de breuk verwerken toen ik accepteerde dat het inderdaad beter was zo, en ik moet zeggen, dat is nog vrij snel gegaan na die 6 maanden hopen op niets. Hetzelfde zal ook zijn voor jou, wanneer je het verlies accepteert gaat het verwerken beter.
Kom op man, pull yourself together. Ze is niet in de war en dat weet jij ook wel. Het enige waar ze van in de war is, is dat haar stilzwijgplan mislukt is en ze in no-time een nieuwe smoes moest verzinnen en geen tijd had dit zorgvuldig uit te plannen. Want liep ze niet linea recta in de armen van onze barvriend en wilde ze niet per sé uit eten met die kwast toen het net over was met jou? Dat noem ik niet 'in de war' maar 'met voorbedachten rade'. Move on.quote:
[..]
Ja en nee.
Ja omdat ik nog zoveel van haar hou en gewoon in alles het gevoel heb dat ze in de war is, ze gedraagt zich nu anders als normaal en ik denk dat dat komt omdat ze een soort 2e jeugd wil ervaren, even los zijn van alles. Dit zegt ze zelf ook. Dat ze ook nu nog zelf blijft twijfelen sterkt mij in dat vermoeden.
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ik vind het trouwens nog steeds frappant dat ze zo snel een appartement heeft weten te fixen. Ik ga er van uit dat dit particulier is en niet via de woningbouw?
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ze is vorige week met d'r vader wezen kijken voor caravans om het op de korte termijn op te lossen, maar die vond dat maar niks want het zat daar vol met Polen etc. Ze zijn tegen een piepklein appartementje aangelopen wat al een tijd te koop staat. De eigenaars daarvan waren uit elkaar gegaan, en de jongen die overbleef wou niet alleen daar blijven en is teruggegaan naar z'n ouders. Zij huurt het voorlopig van hem tot het verkocht is. Dat kan natuurlijk wel ieder moment zijn. Kopen is geen optie want ze kan nog geen stuiver hypotheek krijgen.quote:
Ik vind het trouwens nog steeds frappant dat ze zo snel een appartement heeft weten te fixen. Ik ga er van uit dat dit particulier is en niet via de woningbouw?
Ze is gister bij m'n ouders geweest om hun auto weer terug te brengen, hoewel ze had gezegd de sleutels door de brievenbus te gooien is ze toch naar binnen geweest. Volgens m'n ouders zag ze er niet uit, helemaal onder de uitslag. Stressvolle periode denk ik. Nieuw eigen bedrijfje, je relatie na 8 jaar voorbij, huis moet verkocht worden etc.
Vanavond voor het eerst thuis geweest. Ze had niet eens veel meegenomen. 2 bijzettafels, een nachtkastje, wat foto's, prulletjes, de helft van het bestek en een klok. En al d'r kleding natuurlijk. Zoals ik al had verwacht een pijnlijk moment, en toen ik bij m'n schoonzusje ging eten en het vertelde kreeg ik het weer te zwaar. Alhoewel ik wel het gevoel heb dat het al beter gaat als 2 weken geleden zit ik er nog flink mee. Dit weekend gelukkig weer door vrienden uitgenodigd om lekker Ajax - PSV te kijken en daarna naar het casino te gaan, dat moet wel weer voor wat afleiding zorgen
Ik haat dit soort topics , maar ik wil even zeggen Hulde voor TS. Je handelt dit knap volwassen af
A command line lets you get intimate with your computer, data and protocols. GUIs are like wearing full body condoms.
Ik vind het heel mooi hoor, dat je ondanks alles wel liefdevol blijft naar haar toe. Acht jaar is niet niets, en ook niet voor niets. Het zou fijn zijn als jullie allebei, ondanks verdriet en pijn, uiteindelijk met een positief gevoel terug kunnen kijken. Een relatie kan altijd overgaan, niet met opzet maar omdat om wat voor reden dan ook jullie toch geen goede combinatie zijn. Hier komen veel gevoelens voorbij van andere posters (rancune, veroordelend) die wel menselijk zijn, maar die je ook niet echt veel verder brengen. Het is veel beter om zonder rancune hiermee om te gaan, en ja, je kunt er heus wel zeker van zijn dat zij het hier ook moeilijk mee heeft.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Thx, erg prettig om te horen!quote:Op maandag 15 november 2010 19:31 schreef Joene het volgende:
Ik haat dit soort topics , maar ik wil even zeggen Hulde voor TS. Je handelt dit knap volwassen af
Tuurlijk hoop ik dat als het niet meer goedkomt, en die kans is ERG groot, dat we uiteindelijk als vrienden uit elkaar kunnen gaan en leuk op deze periode terug kunnen kijken. Toch is het apart dat we zo dicht bij trouwen zaten, we hadden zelfs al min of meer de trouwlocatie uitgezocht ruim een jaar terug. Ik ben nog steeds van mening dat we WEL bij elkaar passen en bij elkaar horen. Als ik vakantie foto's terugkijk (ook van vorig jaar) zie je gewoon echt een verliefd, leuk stel wat echt van elkaar houdt, en ook dit jaar hebben we zoveel leuke dingen gedaan en ook daar zijn foto's van.quote:
Ik vind het heel mooi hoor, dat je ondanks alles wel liefdevol blijft naar haar toe. Acht jaar is niet niets, en ook niet voor niets. Het zou fijn zijn als jullie allebei, ondanks verdriet en pijn, uiteindelijk met een positief gevoel terug kunnen kijken. Een relatie kan altijd overgaan, niet met opzet maar omdat om wat voor reden dan ook jullie toch geen goede combinatie zijn. Hier komen veel gevoelens voorbij van andere posters (rancune, veroordelend) die wel menselijk zijn, maar die je ook niet echt veel verder brengen. Het is veel beter om zonder rancune hiermee om te gaan, en ja, je kunt er heus wel zeker van zijn dat zij het hier ook moeilijk mee heeft.
Wat ik eerder in dit topic al zei: ze heeft het moeilijk om de leuke herinneringen terug te halen. Ik weet gewoon dat zij het hier ook moeilijk mee heeft. Dat is exact de reden waarom ik soms denk een fotoboek van ons tweeen in elkaar te zetten, zodat ze die herinneringen wel kan terugzien en op die manier ook terug kan halen. Niet echt bedoeld als een ultieme poging haar terug te halen (of misschien onbewust wel, het zou iig een leuke bijkomstigheid zijn) maar meer om haarzelf ook weer prettiger en in haar vel te laten voelen en misschien voor mezelf om het goed af te sluiten.
Iedereen doet zo makkelijk over het advies om te dumpen, maar ik kan me voorstellen dat je 8 jaar ook niet zo weg wilt gooien en hoopt dat t miss ooit nog goedkomt. T is goed beschouwd toch 1/10e van je leven (en dan zit je nog bovengemiddeld qua uiteindelijke leeftijd).
Props voor TS en sterkte de komende tijd.
Props voor TS en sterkte de komende tijd.
Een oude, seniele vos is nog steeds sluw en schuw. Nooit afschrijven zeg ik je.
Er bestaat ook niet zoiets als de ideale breakup waarbij alle partijen zich precies gedragen zoals de andere partij dat het liefst ziet. Iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om, en je moet er niet teveel achter zoeken.quote:
Nou ja ik ben er nu ook wel van overtuigd dat dit een goede keuze is, en ik begin me zelfs een beetje te beseffen dat wat er de afgelopen 3 weken is gebeurd, uiteindelijk een positieve uitwerking gaat hebben op mij.
Ik blijf alleen gewoon benieuwd naar wat er in haar hoofd omgaat. Ze zegt dan wel dat ze hier al een half jaar mee heeft rondgelopen, maar ik heb dat dus totaal niet doorgehad. Daarnaast heeft ze het ruim een maand geleden nog over trouwen gehad met m'n schoonzusje, en riep ze een maand geleden nog dat ze zo blij was met ons huis en de inrichting daarvan. Ze had het met mij 3,5 week geleden nog over nieuwe stoelen voor de eettafel!
Ik sluit me er al meer voor af dan eerst, maar ik kan niet ontkennen dat ik soms nog steeds denk: Hoe the fuck heeft dit kunnen gebeuren? Voor mij is het nog steeds alsof ze als een blad aan de boom is omgedraaid. Tegen vrienden en familie doet ze zakelijk, zoals ook gister bij m'n ouders, ze werd wel even emotioneel en heeft netjes afscheid genomen, maar het voelde toch best kil aan uiteindelijk.
Maar ondanks deze twijfels en raadsels (of nou ja, raadsels zijn het eigenlijk niet meer) ben ik blij met m'n besluit het compleet af te kappen.... vandaag voor het eerst geen contact gehad in 2,5 week tijd, en dat geeft wel een beetje rust.
Succes met iets nieuws opbouwen. Je hebt het probleem te laat onderkend.
Wait, whut?quote:
..........Niet echt bedoeld als een ultieme poging haar terug te halen (of misschien onbewust wel, het zou iig een leuke bijkomstigheid zijn) ..............
Nou er is niks wait whut aan... voor m'n gevoel moet ik het zo afsluiten, of ik 't nou uiteindelijk aan haar geef of niet. Dat is net zoiets als brieven aan haar schrijven maar ze niet geven. En de beslissing om het aan haar te geven of niet daar kom ik tijdens het maken vanzelf wel achter lijkt me. Tuurlijk, ze heeft me wel eea geflikt maar ik hou nog van d'r dus dan zou het niet verkeerd zijn ALS ze door zoiets tot inkeer komt, al acht ik de kans ongeveer op 0,5%quote:
Als ik mezelf zo teruglees kom ik wanhopig over, toch hoef ik dat niet te zijn. Ik heb nooit te klagen gehad over aandacht van vrouwen, en ik weet zeker dat ik in de toekomst weer aan een andere leuke vrouw kom mocht dit niet goed aflopen. Maar mag ik niet een beetje hopen dat ik de vrouw waarmee ik 8 jaar lief en leed heb gedeeld ooit weer eens terugkrijg?
Je houdt nog steeds van haar, of iig de persoon waar je mee was. Totdat je er van overtuigd bent dat zij niet langer die persoon is, wat even kan duren, zul je inderdaad met gedachtes rondlopen "als ze terug komt zou ik geen nee zeggen". Dat is heel niet gek, maar wel iets om over na te denken, mocht het voorkomen.
"Dit? Dit zijn mijn oorlogswonden, heb jarenlang oorlog gevoerd met mezelf, maar ik heb gewonnen!"
Ik zou in ieder geval nog maar even wachten met je fotoboek. Of je moet van zelfpijniging houden...
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ja daar wacht ik ook mee, het is niet dat ik dat nu impulsief beslis en dat ik er vanavond mee ga beginnen, integendeel.
Het enige waar ik niet mee wacht is zo naar bed gaan, ik kan wel een goede nacht gebruiken na de dramatische nachtrust van de laatste 3 weken Maar goed, dat roep ik ook al anderhalve week 
Het enige waar ik niet mee wacht is zo naar bed gaan, ik kan wel een goede nacht gebruiken na de dramatische nachtrust van de laatste 3 weken
Maar goed, dat roep ik ook al anderhalve week
Ik krijg echt medelijden met TS als ik dit lees..quote:
[..]
Thx, erg prettig om te horen!
[..]
Tuurlijk hoop ik dat als het niet meer goedkomt, en die kans is ERG groot, dat we uiteindelijk als vrienden uit elkaar kunnen gaan en leuk op deze periode terug kunnen kijken. Toch is het apart dat we zo dicht bij trouwen zaten, we hadden zelfs al min of meer de trouwlocatie uitgezocht ruim een jaar terug. Ik ben nog steeds van mening dat we WEL bij elkaar passen en bij elkaar horen. Als ik vakantie foto's terugkijk (ook van vorig jaar) zie je gewoon echt een verliefd, leuk stel wat echt van elkaar houdt, en ook dit jaar hebben we zoveel leuke dingen gedaan en ook daar zijn foto's van.
Wat ik eerder in dit topic al zei: ze heeft het moeilijk om de leuke herinneringen terug te halen. Ik weet gewoon dat zij het hier ook moeilijk mee heeft. Dat is exact de reden waarom ik soms denk een fotoboek van ons tweeen in elkaar te zetten, zodat ze die herinneringen wel kan terugzien en op die manier ook terug kan halen. Niet echt bedoeld als een ultieme poging haar terug te halen (of misschien onbewust wel, het zou iig een leuke bijkomstigheid zijn) maar meer om haarzelf ook weer prettiger en in haar vel te laten voelen en misschien voor mezelf om het goed af te sluiten.
TS, ik snap precies door welk proces je gaat, maar come on man, buckle up and bring the pain. Ik zou bijna suggereren dat je ex 'm gepeerd is vanwege je neiging tot zelfkastijding. Forget dat ho, live on.
TS, mocht je ooit nog de opwelling hebben dat je hoopt dat het alsnog goed komt, denk dan maar even aan het schrikbeeld van die zweterige barman bovenop haar die op dat moment haar flamoes aan het plamuren is. That helps you to see that the point of no return has been passed.
De moraal zit in een crisis, niemand weet meer wat van wie is.
Mijn broer Tinus zeker niet; de minkukel neemt steeds ongevraagd bezit van mijn FOK!account. Beste vent wel verder, overigens: http://fotoboek.fok.nl/Tinus_O..
Mijn broer Tinus zeker niet; de minkukel neemt steeds ongevraagd bezit van mijn FOK!account. Beste vent wel verder, overigens: http://fotoboek.fok.nl/Tinus_O..
Wat een flauwekul, iemand die je naait verdient geen 'goed gevoel' of zomaar vergeving, zeker niet als het degene was waar je van hield/houdt. Als iemand je vertrouwen verraad en je als vuil behandelt in deze situatie kun je niet zomaar terugkijken op de mooie momenten zonder die pijn te voelen. Zeggen dat dat fout of ongezond is is echt de verkeerde weg denk ik. Na 8 jaar ben je iemand verplicht dit soort zaken respectvol af te handelen, dat heeft ze niet gedaan.quote:
Ik vind het heel mooi hoor, dat je ondanks alles wel liefdevol blijft naar haar toe. Acht jaar is niet niets, en ook niet voor niets. Het zou fijn zijn als jullie allebei, ondanks verdriet en pijn, uiteindelijk met een positief gevoel terug kunnen kijken. Een relatie kan altijd overgaan, niet met opzet maar omdat om wat voor reden dan ook jullie toch geen goede combinatie zijn. Hier komen veel gevoelens voorbij van andere posters (rancune, veroordelend) die wel menselijk zijn, maar die je ook niet echt veel verder brengen. Het is veel beter om zonder rancune hiermee om te gaan, en ja, je kunt er heus wel zeker van zijn dat zij het hier ook moeilijk mee heeft.
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Nou ja bedankt voor de tips weer. Vandaag was opzich m'n beste dag tot nu toe. Ik kan natuurlijk nog niet zeggen dat het van harte gaat, maar ik heb vandaag voor het eerst een paar keer gedacht: "zoek jij het even lekker uit". Ik heb vandaag een goede vriendin van haar gesproken en die zegt ook echt geen pijl te kunnen trekken op waar ze nou precies mee bezig is. Ze wou rust maar gaat morgenavond weer naar die stad met wat vrouwen van de tennisclub oa, nu voor een of ander feest met nl zangers. Ik weet niet of hij er bij is maar die vriendin zei mee te gaan om haar iig in de gaten te houden. Dit kan ik natuurlijk ook met een korrel zout nemen, ik weet niet in hoeverre die vriendin eerlijk is naar mij maar ze klonk oprecht, en ik ken haar vrij lang. Verder is ze is in een klein, vies appartement getrokken terwijl ze helemaal niet tegen troep kan. Tuurlijk is ze het hele weekend bezig geweest met schoonmaken, maar het zal er allemaal nog niet veel beter op worden. Gek genoeg had ze volgens haar wel foto's van ons in de woonkamer staan, maar toen die vriendin zei: "oh dus je moet toch nog wel aan hem denken?" reageerde ze er amper op.
Verder zei ze haar boekhouding nog wel in ons huis te willen doen, en ik zie nog steeds wel spullen van haar liggen hier. Dat van die boekhouding ben ik het niet mee eens, ze heeft besloten op zichzelf te gaan en dat is prima, maar dan moet ze wel consequent zijn ook. Ik wil zelf niet het initiatief nemen tot contact, en die vriendin zei dat ze mij nog wel zou bellen of SMSen over die boekhouding. Dan zal ik haar ook wel even duidelijk maken dat ze de sleutel meteen kan inleveren. Tot nu toe is het allemaal veel te makkelijk gegaan voor haar; de relatie ging uit en ze zat binnen no-time bij hem, ze kreeg met veel geluk een appartementje en auto en kan gaan en staan waar ze wilt. Ze mag nu van mij dus ook wel even de consequenties onder ogen zien en weten dat ik haar hier niet meer in ons huis hoef. Verder zal ik haar vertellen dat ik bezig ben het huis alleen over te nemen. Dan beseft ze misschien wel eindelijk wat haar daden betekenen, en dat de weg terug definitief afgesloten is. Ik zeg nog steeds niet dat dat zo is, je weet nooit hoe het loopt, maar misschien dat ze zich zo wel even achter de oren gaat krabben. Het is niet om te treiteren of uit rancune, want zoals jullie hebben kunnen lezen heb ik dat nog steeds niet. Maar misschien is dit dan wel een manier om haar haar oude zelf te laten worden, want ook haar vriendin zei dat ze op deze manier ook een hoop vrienden gaat verliezen. En dat verdient ze niet, ondanks alles. Iig het meisje/de vrouw die ze WAS verdient dat niet
Ook al gaat het beter, zoals jullie misschien wel kunnen merken aan mijn posts twijfel ik best nog, en gaat mijn emotie van de ene naar de andere kant. Toch lijk ik me al iets meer te beseffen dat ik nu echt voor mezelf moet kiezen.
Verder zei ze haar boekhouding nog wel in ons huis te willen doen, en ik zie nog steeds wel spullen van haar liggen hier. Dat van die boekhouding ben ik het niet mee eens, ze heeft besloten op zichzelf te gaan en dat is prima, maar dan moet ze wel consequent zijn ook. Ik wil zelf niet het initiatief nemen tot contact, en die vriendin zei dat ze mij nog wel zou bellen of SMSen over die boekhouding. Dan zal ik haar ook wel even duidelijk maken dat ze de sleutel meteen kan inleveren. Tot nu toe is het allemaal veel te makkelijk gegaan voor haar; de relatie ging uit en ze zat binnen no-time bij hem, ze kreeg met veel geluk een appartementje en auto en kan gaan en staan waar ze wilt. Ze mag nu van mij dus ook wel even de consequenties onder ogen zien en weten dat ik haar hier niet meer in ons huis hoef. Verder zal ik haar vertellen dat ik bezig ben het huis alleen over te nemen. Dan beseft ze misschien wel eindelijk wat haar daden betekenen, en dat de weg terug definitief afgesloten is. Ik zeg nog steeds niet dat dat zo is, je weet nooit hoe het loopt, maar misschien dat ze zich zo wel even achter de oren gaat krabben. Het is niet om te treiteren of uit rancune, want zoals jullie hebben kunnen lezen heb ik dat nog steeds niet. Maar misschien is dit dan wel een manier om haar haar oude zelf te laten worden, want ook haar vriendin zei dat ze op deze manier ook een hoop vrienden gaat verliezen. En dat verdient ze niet, ondanks alles. Iig het meisje/de vrouw die ze WAS verdient dat niet
Ook al gaat het beter, zoals jullie misschien wel kunnen merken aan mijn posts twijfel ik best nog, en gaat mijn emotie van de ene naar de andere kant. Toch lijk ik me al iets meer te beseffen dat ik nu echt voor mezelf moet kiezen.
Onthoud een ding: vrouwen zijn slechte zakenpartners.quote:
Nou ja bedankt voor de tips weer. Vandaag was opzich m'n beste dag tot nu toe. Ik kan natuurlijk nog niet zeggen dat het van harte gaat, maar ik heb vandaag voor het eerst een paar keer gedacht: "zoek jij het even lekker uit". Ik heb vandaag een goede vriendin van haar gesproken en die zegt ook echt geen pijl te kunnen trekken op waar ze nou precies mee bezig is. Ze wou rust maar gaat morgenavond weer naar die stad met wat vrouwen van de tennisclub oa, nu voor een of ander feest met nl zangers. Ik weet niet of hij er bij is maar die vriendin zei mee te gaan om haar iig in de gaten te houden. Dit kan ik natuurlijk ook met een korrel zout nemen, ik weet niet in hoeverre die vriendin eerlijk is naar mij maar ze klonk oprecht, en ik ken haar vrij lang. Verder is ze is in een klein, vies appartement getrokken terwijl ze helemaal niet tegen troep kan. Tuurlijk is ze het hele weekend bezig geweest met schoonmaken, maar het zal er allemaal nog niet veel beter op worden. Gek genoeg had ze volgens haar wel foto's van ons in de woonkamer staan, maar toen die vriendin zei: "oh dus je moet toch nog wel aan hem denken?" reageerde ze er amper op.
Verder zei ze haar boekhouding nog wel in ons huis te willen doen, en ik zie nog steeds wel spullen van haar liggen hier. Dat van die boekhouding ben ik het niet mee eens, ze heeft besloten op zichzelf te gaan en dat is prima, maar dan moet ze wel consequent zijn ook. Ik wil zelf niet het initiatief nemen tot contact, en die vriendin zei dat ze mij nog wel zou bellen of SMSen over die boekhouding. Dan zal ik haar ook wel even duidelijk maken dat ze de sleutel meteen kan inleveren. Tot nu toe is het allemaal veel te makkelijk gegaan voor haar; de relatie ging uit en ze zat binnen no-time bij hem, ze kreeg met veel geluk een appartementje en auto en kan gaan en staan waar ze wilt. Ze mag nu van mij dus ook wel even de consequenties onder ogen zien en weten dat ik haar hier niet meer in ons huis hoef. Verder zal ik haar vertellen dat ik bezig ben het huis alleen over te nemen. Dan beseft ze misschien wel eindelijk wat haar daden betekenen, en dat de weg terug definitief afgesloten is. Ik zeg nog steeds niet dat dat zo is, je weet nooit hoe het loopt, maar misschien dat ze zich zo wel even achter de oren gaat krabben. Het is niet om te treiteren of uit rancune, want zoals jullie hebben kunnen lezen heb ik dat nog steeds niet. Maar misschien is dit dan wel een manier om haar haar oude zelf te laten worden, want ook haar vriendin zei dat ze op deze manier ook een hoop vrienden gaat verliezen. En dat verdient ze niet, ondanks alles. Iig het meisje/de vrouw die ze WAS verdient dat niet
Ook al gaat het beter, zoals jullie misschien wel kunnen merken aan mijn posts twijfel ik best nog, en gaat mijn emotie van de ene naar de andere kant. Toch lijk ik me al iets meer te beseffen dat ik nu echt voor mezelf moet kiezen.
En 'vriendinnen' lullen maar wat, ze zijn alles behalve objectief. Nooit uitgaan van hun bullshit, die zitten er alleen maar in voor het leedvermaak.
Jeice, je bent volgens mij geen domme jongen, maar je bent wel duidelijk erg in de war. Logisch ook, want de breuk kwam voor jou nogal onverwachts, je bent in een soort van shock en je hoopt met alles wat je in je hebt dat je vriendin zich gaat realiseren dat ze een fout maakt en vol berouw bij je terug komt. Ik weet niet of dat zal gaan gebeuren (ik hoop het voor jou, ondanks dat ik vind dat je beter verdient), maar wat in ieder geval niet gaat helpen of wijst op die gebeurtenis in de nabije toekomst:
• Een fotoboek maken: Heel slecht plan. Het zal voor haar slechts een bevestiging zijn dat je nog lang niet over haar heen bent maar zielig zit te sippen om jullie tijd samen.
• Vertellen dat je het huis alleen gaat over nemen: Als het haar al boeit, gaat ze er momenteel van uit dat je het huis verkoopt aan een ander. Dan is die deur dus letterlijk heel erg dicht. terwijl als jij het huis over neemt, ze zo weer terug kan naar haar oude leventje, mocht ze dat willen. Veel makkelijker (en emotioneel minder belastend) voor haar dus dan de boel verkopen. Ik bedoel niet dat je het niet moet kopen trouwens, maar wel dat dit geen argument voor haar zal zijn om na te denken/bij zinnen te komen.
• Als haar vriendin tegen haar zegt "oh dus je moet toch nog wel aan hem denken?", filter jij eruit dat ze nog aan je denkt. Ik filter eruit dat ze dus aan haar vriendinnen vertelt dat ze helemaal klaar me je is en niet meer aan je denkt. En dat strookt ook met haar daden: ze heeft een keuze gemaakt en die is niet op jou gevallen.
• Toen mijn beste vriendin haar relatie verbrak en ik met haar ex sprak, vond ik dat erg moeilijk. Hij zat te vissen wat ik er van vond, of ze een ander had, etc. Ik zat er niet in voor het leedvermaak zoals hierboven staat, maar ik zat in een lastig pakket tussen mijn beste vriendin en haar vriend in. Het was niet aan mij om hem te vertellen hoe het werkelijk zat en ik wilde hem ook niet meer pijn doen dan hij al had. Ik lees hetzelfde uit jouw gesprek met haar vriendin.
En wat wel helpt: nieuwe sloten op de deur, niet meer smsen, telefoontjes van haar niet meer beantwoorden, niet meer vissen bij haar vriendinnen, leuke dingen doen, uit je slachtofferrol kruipen (dat vindt geen enkele vrouw aantrekkelijk, je ex ook niet), doorgaan met je leven. Je zou haar niet terug moeten willen, maar ik weet hoe moeilijk dat is, en afstand nemen is de beste stap die je kunt zetten. Op korte termijn omdat het de enige manier is om jezelf weer aantrekkelijk te maken voor je vriendin, op lange termijn omdat je daardoor sneller weer jezelf bent en je realiseert dat ze je niet waard is.
[ Bericht 0% gewijzigd door Xenia op 16-11-2010 23:37:01 ]
• Een fotoboek maken: Heel slecht plan. Het zal voor haar slechts een bevestiging zijn dat je nog lang niet over haar heen bent maar zielig zit te sippen om jullie tijd samen.
• Vertellen dat je het huis alleen gaat over nemen: Als het haar al boeit, gaat ze er momenteel van uit dat je het huis verkoopt aan een ander. Dan is die deur dus letterlijk heel erg dicht. terwijl als jij het huis over neemt, ze zo weer terug kan naar haar oude leventje, mocht ze dat willen. Veel makkelijker (en emotioneel minder belastend) voor haar dus dan de boel verkopen. Ik bedoel niet dat je het niet moet kopen trouwens, maar wel dat dit geen argument voor haar zal zijn om na te denken/bij zinnen te komen.
• Als haar vriendin tegen haar zegt "oh dus je moet toch nog wel aan hem denken?", filter jij eruit dat ze nog aan je denkt. Ik filter eruit dat ze dus aan haar vriendinnen vertelt dat ze helemaal klaar me je is en niet meer aan je denkt. En dat strookt ook met haar daden: ze heeft een keuze gemaakt en die is niet op jou gevallen.
• Toen mijn beste vriendin haar relatie verbrak en ik met haar ex sprak, vond ik dat erg moeilijk. Hij zat te vissen wat ik er van vond, of ze een ander had, etc. Ik zat er niet in voor het leedvermaak zoals hierboven staat, maar ik zat in een lastig pakket tussen mijn beste vriendin en haar vriend in. Het was niet aan mij om hem te vertellen hoe het werkelijk zat en ik wilde hem ook niet meer pijn doen dan hij al had. Ik lees hetzelfde uit jouw gesprek met haar vriendin.
En wat wel helpt: nieuwe sloten op de deur, niet meer smsen, telefoontjes van haar niet meer beantwoorden, niet meer vissen bij haar vriendinnen, leuke dingen doen, uit je slachtofferrol kruipen (dat vindt geen enkele vrouw aantrekkelijk, je ex ook niet), doorgaan met je leven. Je zou haar niet terug moeten willen, maar ik weet hoe moeilijk dat is, en afstand nemen is de beste stap die je kunt zetten. Op korte termijn omdat het de enige manier is om jezelf weer aantrekkelijk te maken voor je vriendin, op lange termijn omdat je daardoor sneller weer jezelf bent en je realiseert dat ze je niet waard is.
[ Bericht 0% gewijzigd door Xenia op 16-11-2010 23:37:01 ]
Ok hier ben ik het inmiddels wel met je eens en ben ik vanaf gestapt, niet doen, duidelijkquote:
• Een fotoboek maken: Heel slecht plan. Het zal voor haar slechts een bevestiging zijn dat je nog lang niet over haar heen bent maar zielig zit te sippen om jullie tijd samen.
Mee eens... al is het alleen maar omdat daar zijn best nog pijn doet, de rest van je argumenten klopt idd ook als ik er zo langer over nadenk. Daarnaast zullen de lasten een stuk lager zijn als ik in een (goedkoper) appartement ga wonen bijvoorbeeld, en is het wel prettig als ik in een nieuwe omgeving ben. Ik heb alleen ECHT geen zin om te gaan verhuizen maar daar kom ik ook wel weer overheen.quote:• Vertellen dat je het huis alleen gaat over nemen: Als het haar al boeit, gaat ze er momenteel van uit dat je het huis verkoopt aan een ander. Dan is die deur dus letterlijk heel erg dicht. terwijl als jij het huis over neemt, ze zo weer terug kan naar haar oude leventje, mocht ze dat willen. Veel makkelijker (en emotioneel minder belastend) voor haar dus dan de boel verkopen. Ik bedoel niet dat je het niet moet kopen trouwens, maar wel dat dit geen argument voor haar zal zijn om na te denken/bij zinnen te komen.
Tja hier heb ik zelf ook aan getwijfeld, ik weet ook dat ik misschien niet alles moet geloven maar ik ken haar wel en ze neemt geen blad voor d'r mond, ook niet tegen haar beste vriendinnen. Ze zal ongetwijfeld niet alles doorspelen aan me maar ze heeft 'r vast wel eens een keer hard aangepakt.quote:• Als haar vriendin tegen haar zegt "oh dus je moet toch nog wel aan hem denken?", filter jij eruit dat ze nog aan je denkt. Ik filter eruit dat ze dus aan haar vriendinnen vertelt dat ze helemaal klaar me je is en niet meer aan je denkt. En dat strookt ook met haar daden: ze heeft een keuze gemaakt en die is niet op jou gevallen.
• Toen mijn beste vriendin haar relatie verbrak en ik met haar ex sprak, vond ik dat erg moeilijk. Hij zat te vissen wat ik er van vond, of ze een ander had, etc. Ik zat er niet in voor het leedvermaak zoals hierboven staat, maar ik zat in een lastig pakket tussen mijn beste vriendin en haar vriend in. Het was niet aan mij om hem te vertellen hoe het werkelijk zat en ik wilde hem ook niet meer pijn doen dan hij al had. Ik lees hetzelfde uit jouw gesprek met haar vriendin.
Niet SMSen en bellen hou ik al een aantal dagen goed vol, ik wil haar nog steeds het initiatief laten nemen (als dat er al komt natuurlijk) en vissen bij haar vriendin zal ik idd ook niet meer doen. Dat van die nieuwe sloten staat me al een stuk meer aan dan een aantal dagen geleden. Ze zal wel vreemd opkijken als ze d'r boekhouding en/of kleding op wil halen en er niet in kanquote:En wat wel helpt: nieuwe sloten op de deur, niet meer smsen, telefoontjes van haar niet meer beantwoorden, niet meer vissen bij haar vriendinnen, leuke dingen doen, uit je slachtofferrol kruipen (dat vindt geen enkele vrouw aantrekkelijk, je ex ook niet), doorgaan met je leven. Je zou haar niet terug moeten willen, maar ik weet hoe moeilijk dat is, en afstand nemen is de beste stap die je kunt zetten. Op korte termijn omdat het de enige manier is om jezelf weer aantrekkelijk te maken voor je vriendin, op lange termijn omdat je daardoor sneller weer jezelf bent en je realiseert dat ze je niet waard is.
Ik denk dat je goed bezig bent met je proces. Ik vind niet dat je rancuneus over komt, maar wel dat je jouw grenzen aangeeft en daar heb je recht op.
Je hebt dan wel geen letterlijk contact met je ex gehad, maar wel indirect via haar vriendinnen. Op deze manier blijf je nog steeds meer met je ex bezig dan nu goed voor je is. Je zoekt via hun bevestiging dat je ex niet goed bezig is en misschien wel weer bijdraait.
Daarnaast zal die vriendin echt wel aan jouw ex doorgeven dat jij steeds naar haar vroeg, dat je er moe uit zag, dat je er doorheen zat. Gun je haar dat?
Ik denk dat het geen verkeerd plan is om zelf een ander huis te zoeken, weg van herinneringen. Goedkoper. En symbolisch voor een nieuwe start. Helemaal van jou.
En ja, verhuizen is stress. Maar het is ook afleiding en opnieuw vormgeven aan je leven. Bovendien heb je volgens mij genoeg vrienden om je heen verzameld die je met liefde komen helpen.
Je hebt dan wel geen letterlijk contact met je ex gehad, maar wel indirect via haar vriendinnen. Op deze manier blijf je nog steeds meer met je ex bezig dan nu goed voor je is. Je zoekt via hun bevestiging dat je ex niet goed bezig is en misschien wel weer bijdraait.
Daarnaast zal die vriendin echt wel aan jouw ex doorgeven dat jij steeds naar haar vroeg, dat je er moe uit zag, dat je er doorheen zat. Gun je haar dat?
Ik denk dat het geen verkeerd plan is om zelf een ander huis te zoeken, weg van herinneringen. Goedkoper. En symbolisch voor een nieuwe start. Helemaal van jou.
En ja, verhuizen is stress. Maar het is ook afleiding en opnieuw vormgeven aan je leven. Bovendien heb je volgens mij genoeg vrienden om je heen verzameld die je met liefde komen helpen.
mijn vraag aan ts is of hij als hij de kans had om alles goed te maken of hij die kans zou grijpen of laten passeren.
want mocht ts nog interesse hebben dan zal je flink aan plan de campagne moeten sleutelen.
gr.
want mocht ts nog interesse hebben dan zal je flink aan plan de campagne moeten sleutelen.
gr.
Ik zou niet alleen géén contact met haar zoeken, maar ook niet met haar vriendinnen. Heb je niks aan en als je al behoefte aan contact hebt met hun, heb het dan niet over haar en jullie mislukte relatie. Ze zal ongetwijfeld aan die vriendin vragen of ze het nog over haar hebben gehad. Ik denk niet dat ze meteen naar je terug komt rennen wanneer ze merkt dat jij nog altijd in zak en as zit. Zulke dingen hebben vaak een tegenovergesteld effect en zal alleen maar zorgen voor nog meer minachting bij haar jegens jou.
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
nog een goede tip voor je: Wis haar telefoonnummer uit je gsm en andere bestanden. Wis haar nummer uit je geheugen. Geloof me, het zal je rust geven als je haar niet meer kunt bellen/sms-en.quote:Niet SMSen en bellen hou ik al een aantal dagen goed vol, ik wil haar nog steeds het initiatief laten nemen (als dat er al komt natuurlijk) en vissen bij haar vriendin zal ik idd ook niet meer doen. Dat van die nieuwe sloten staat me al een stuk meer aan dan een aantal dagen geleden. Ze zal wel vreemd opkijken als ze d'r boekhouding en/of kleding op wil halen en er niet in kan
Ik denk dat dat nummer na 8 jaar wel op je eigen harde schijf staatquote:
[..]
nog een goede tip voor je: Wis haar telefoonnummer uit je gsm en andere bestanden. Wis haar nummer uit je geheugen. Geloof me, het zal je rust geven als je haar niet meer kunt bellen/sms-en.
Ze vertikt het haar sleutels in te leveren?quote:
Niet SMSen en bellen hou ik al een aantal dagen goed vol, ik wil haar nog steeds het initiatief laten nemen (als dat er al komt natuurlijk) en vissen bij haar vriendin zal ik idd ook niet meer doen. Dat van die nieuwe sloten staat me al een stuk meer aan dan een aantal dagen geleden. Ze zal wel vreemd opkijken als ze d'r boekhouding en/of kleding op wil halen en er niet in kan
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Nee ik heb het haar ook niet gevraagd... bewust omdat ik nog ff geen contact wil zoeken.
Gelukkig word ik nog steeds op sleeptouw genomen. Ik word bijna geleefd deze week zou ik bijna zeggen
Vanavond voetbal gekeken met vrienden, morgenavond verjaardag, vrijdagavond wat drinken, zaterdagavond dus lekker Ajax-PSV kijken en daarna naar het casino. Zondag maar eens een beetje uitrusten
Vanmiddag voor de 2e keer naar de psycholoog geweest voor de eerste behandeling. Ik heb hem eerst maar eens verteld wat er de afgelopen 3 weken gebeurd is en natuurlijk werd ik emotioneel, maar voor het eerst kon ik m'n tranen wel bedwingen (niet dat dat moet bij zo'n man, maar goed). Hij gaf ook wel toe dat het bij mij idd wel echt allemaal tegelijk komt en dat dat niet meevalt. Hij zei ook dat juist ZIJ, van alle personen om me heen me nu eigenlijk in de steek laat. Daarna begon hij te vertellen over het behandelplan, overzichten en al die dingen die bij een zo'n sessie horen. Ik heb een lange weg te gaan en dat beaamde hij ook nog eens, maar hij vond het wel dapper dat ik toch op was komen dagen en dat ik het dus niet voor haar doe maar echt voor mezelf. En zo voelt het ook. Ik zal niet zeggen dat ik als een blij mens de deur uit stapte, maar er was wel een soort van opluchting, en wilskracht om dit door te zetten zodat ik hier uiteindelijk veel sterker uit kom.
Ik had in de loop van het gesprek ook eindelijk 1 of 2 keer de gedachte: ik verdien beter dan dit/haar. Zij verdient me niet, ik kan beter krijgen. Maar rustig aan, dat komt vanzelf wel.
Ze is vandaag nog wel in het huis geweest, en heeft nog wat meer spullen meegenomen, maar dan eigenlijk alleen kleding en wat kleine dingetjes. Ik vond het minder raar als afgelopen maandag. Gisteravond ook nog even met m'n schoonzusje over het huis gehad. Tot de conclusie gekomen dat het misschien toch wel handig is het huis binnenkort te koop te zetten. Ik moest er vanmiddag nog zijn om te douchen voor de psych, maar ik ben er gewoon nog even niet graag, misschien dat dat slijt de komende tijd en dan kan ik het natuurlijk behouden want opzich is het een fijn huis. Aan de andere kant heb ik gisteravond naar appartementen gekeken. Dan zijn de maandlasten iig lager, en voelt het misschien meer als een nieuwe start, een nieuwe omgeving. Ik ga iig nog steeds geen contact met haar opnemen, tenzij ik definitief het huis te koop ga zetten. Dan ga ik haar dit ook mededelen, niet overleggen. Ik ga proberen rustig, zakelijk en "in control" over te komen, dat ze weet dat ik de touwtjes in handen heb en zeker ben van mijn zaak. Dat zit er vandaag nog niet in, maar wie weet volgende week wel een keer, ik voel me al iets sterker
Terwijl ik vorige week nog dacht: als ze nu spijt betuigt en zegt dat ze me mist, komt het allemaal goed, al zal het wat tijd en moeite kosten. Nu heb ik echt al meer zoiets van: nah, wil IK dat nog wel? Ik denk dat dat iig al positief is.
En idd, er zijn weinig 06-nummers die ik uit m'n hoofd weet, maar die van haar kan ik wel dromen dus dat heeft geen zin. Verder gaat mijn lieve schoonzusje komende vrijdagavond met haar praten, kijken of ze uit haar kan krijgen wat er nou ECHT aan de hand is. Nogmaals, ik haal hier geen hoop uit, en het het was haar eigen initiatief (van m'n schoonzusje) ik wist hier tot vanavond niks vanaf.
Gelukkig word ik nog steeds op sleeptouw genomen. Ik word bijna geleefd deze week zou ik bijna zeggen
Vanavond voetbal gekeken met vrienden, morgenavond verjaardag, vrijdagavond wat drinken, zaterdagavond dus lekker Ajax-PSV kijken en daarna naar het casino. Zondag maar eens een beetje uitrusten
Vanmiddag voor de 2e keer naar de psycholoog geweest voor de eerste behandeling. Ik heb hem eerst maar eens verteld wat er de afgelopen 3 weken gebeurd is en natuurlijk werd ik emotioneel, maar voor het eerst kon ik m'n tranen wel bedwingen (niet dat dat moet bij zo'n man, maar goed). Hij gaf ook wel toe dat het bij mij idd wel echt allemaal tegelijk komt en dat dat niet meevalt. Hij zei ook dat juist ZIJ, van alle personen om me heen me nu eigenlijk in de steek laat. Daarna begon hij te vertellen over het behandelplan, overzichten en al die dingen die bij een zo'n sessie horen. Ik heb een lange weg te gaan en dat beaamde hij ook nog eens, maar hij vond het wel dapper dat ik toch op was komen dagen en dat ik het dus niet voor haar doe maar echt voor mezelf. En zo voelt het ook. Ik zal niet zeggen dat ik als een blij mens de deur uit stapte, maar er was wel een soort van opluchting, en wilskracht om dit door te zetten zodat ik hier uiteindelijk veel sterker uit kom.
Ik had in de loop van het gesprek ook eindelijk 1 of 2 keer de gedachte: ik verdien beter dan dit/haar. Zij verdient me niet, ik kan beter krijgen. Maar rustig aan, dat komt vanzelf wel.
Ze is vandaag nog wel in het huis geweest, en heeft nog wat meer spullen meegenomen, maar dan eigenlijk alleen kleding en wat kleine dingetjes. Ik vond het minder raar als afgelopen maandag. Gisteravond ook nog even met m'n schoonzusje over het huis gehad. Tot de conclusie gekomen dat het misschien toch wel handig is het huis binnenkort te koop te zetten. Ik moest er vanmiddag nog zijn om te douchen voor de psych, maar ik ben er gewoon nog even niet graag, misschien dat dat slijt de komende tijd en dan kan ik het natuurlijk behouden want opzich is het een fijn huis. Aan de andere kant heb ik gisteravond naar appartementen gekeken. Dan zijn de maandlasten iig lager, en voelt het misschien meer als een nieuwe start, een nieuwe omgeving. Ik ga iig nog steeds geen contact met haar opnemen, tenzij ik definitief het huis te koop ga zetten. Dan ga ik haar dit ook mededelen, niet overleggen. Ik ga proberen rustig, zakelijk en "in control" over te komen, dat ze weet dat ik de touwtjes in handen heb en zeker ben van mijn zaak. Dat zit er vandaag nog niet in, maar wie weet volgende week wel een keer, ik voel me al iets sterker
Terwijl ik vorige week nog dacht: als ze nu spijt betuigt en zegt dat ze me mist, komt het allemaal goed, al zal het wat tijd en moeite kosten. Nu heb ik echt al meer zoiets van: nah, wil IK dat nog wel? Ik denk dat dat iig al positief is.
En idd, er zijn weinig 06-nummers die ik uit m'n hoofd weet, maar die van haar kan ik wel dromen dus dat heeft geen zin. Verder gaat mijn lieve schoonzusje komende vrijdagavond met haar praten, kijken of ze uit haar kan krijgen wat er nou ECHT aan de hand is. Nogmaals, ik haal hier geen hoop uit, en het het was haar eigen initiatief (van m'n schoonzusje) ik wist hier tot vanavond niks vanaf.
@TS: ik kijk tegen je op. ben gister gedumpt en heb ook psychologische issues waar ik tegelijkertijd aan moet werken. kan nu niet wachten tot het moment dat ik het een plekje kan geven en zelf ook verder kan en het accepteren
learn from yesterday. live for today and dream of tomorrow
Je moet voor jezelf gewoon de volgende stelregel hanteren: Ik communiceer alleen nog maar met haar als ze voor mijn neus staat. Pas dan kun je er enige waarde aan hechten. Belletjes, smsjes, mailtjes, brieven, berichten via tussenpersonen etc. moet je vanaf heden niet meer beantwoorden. Ook volgend jaar niet.quote:En idd, er zijn weinig 06-nummers die ik uit m'n hoofd weet, maar die van haar kan ik wel dromen dus dat heeft geen zin. Verder gaat mijn lieve schoonzusje komende vrijdagavond met haar praten, kijken of ze uit haar kan krijgen wat er nou ECHT aan de hand is. Nogmaals, ik haal hier geen hoop uit, en het het was haar eigen initiatief (van m'n schoonzusje) ik wist hier tot vanavond niks vanaf.
Alle communicatiemiddelen met haar verbannen. Sms-en doet ze maar met d'r vriendinnen.
Zo, vandaag de grootste opluchting tot nu toe, en ik zal vertellen waarom:
Ik kwam vandaag thuis uit m'n werk, keek even op internet bankieren, onze gezamenlijke rekening. Zie ik daar toch een afschrift staan van 425 Euro van haar telefoonrekening. VIERHONDERDVIJFENTWINTIG EURO. Wtf, terwijl ze normaal op 70 zat, een verzesvoudiging dus. Helaas voor haar had ze er geen rekening mee gehouden dat ik die factuur dus ook kon zien, gespecificeerd. Blijkt dus dat ze vanaf vorige week dinsdag (de dag dat ze beloofde om uit respect voor mij en voor haar eigen rust het contact te verbreken met hem om alles op een rijtje te zetten) nog elke dag contact met hem heeft gehad, en niet zo'n klein beetje ook. Wederom leugens dus, en ik kookte van woede. Ik heb haar meteen opgebeld.
"ja wat is er?" vroeg ze nog redelijk vrolijk. "Nou dat zal ik je vertellen" zei ik:
Je hebt tot komende maandag de tijd om je laatste kleine spullen op te halen (shawls, schoenen, sokken, whatever) en ik wil dat als ik maandag om half 6 thuis kom uit m'n werk, dat de sleutel op de mat ligt. Ik wil je vanaf dat moment niet meer in huis zien. Sterker nog, ik wil je HELEMAAL niet meer zien tot het moment dat we het huis verkopen of ik je uitkoop! Verder heb je nog dit weekend de tijd om die 425 Euro over te maken op de rekening, want ik ga die niet betalen. Ik zal nog uitrekenen wat ik verder van je krijg voor de afgelopen 3 maanden. Ik heb haar toen nog maar eens duidelijk gemaakt wat ik van haar vond, en zelfs in dat gesprek begon ze weer te liegen: "ja maar die nachtelijke belletjes waren van hem, als ie klaar was met werken" Bullshit natuurlijk, op die factuur staan alleen uitgaande telefoontjes natuurlijk, stond ze weer met d'r mond vol tanden. En ze benadrukte nog eens geen relatie met hem te hebben, maar vind 350 Euro aan SMSjes en belletjes wel degelijk iets meer dan "gewoon vrienden" en dat heb ik haar verteld ook. Ze durfde ook nog te zeggen dat ze wel geprobeerd had om het contact te verbreken, maar dat kan natuurlijk niet als je na 1 uur alweer contact met elkaar hebt. Ik heb haar gezegd dat ze dat net zo hard geprobeerd heeft als onze relatie te redden. Niet dus.
Ik herhaalde nog eens: Maandagmiddag sleutel op de mat, en de kans is groot dat ik de sloten verander. "Ja maar zo gaat dat niet, het is ook mijn huis!". Ja theoretisch wel natuurlijk, maar ze heeft al 3 maanden niet betaald, en ze heeft nu haar eigen stekje en dat heb ik haar duidelijk verteld ook. Halverwege het gesprek wou ze afkappen omdat ze met een vriendin in de stad uit eten ging (ik hoorde ook een hoop mensen op de achtergrond) maar ik heb dat tegengehouden, ik wilde m'n zegje natuurlijk doen. Na 10 minuten zei ze dat ze hier geen zin in had. Ik heb toen maar verteld dat ik hier ook nooit zin in heb gehad, maar dat het me wel door de strot gedouwd werd. Ze zei het er van het weekend weer over te willen hebben, en ik heb geeist dat zij dan maar het initiatief moest nemen, en zoniet: half 6 maandag sleutel op de mat.
Dat luchtte wel even op, ik had m'n zegje gedaan en voor haar iig de weg terug definitief afgesloten. Ik heb haar ook gezegd dat je een relatie van 8 jaar niet op deze manier beeindigd, met liegen en bedriegen. Ze gaf me op sommige punten wel gelijk maar ik zei daar meteen maar op: "daar heb ik toch geen flikker aan, je geeft me wel gelijk maar doet er geen reet mee". Eindelijk was het besef er bij mij volledig dat ik niet verder kan met zo'n leugenachtig type, ik wens haar volgende vriend veel succes met haar.
Ik ben heel benieuwd of ze idd contact op neemt, maar er valt nu wel een soort last van m'n schouders. Ik hoop dat ik nu eindelijk door kan
Ik kwam vandaag thuis uit m'n werk, keek even op internet bankieren, onze gezamenlijke rekening. Zie ik daar toch een afschrift staan van 425 Euro van haar telefoonrekening. VIERHONDERDVIJFENTWINTIG EURO. Wtf, terwijl ze normaal op 70 zat, een verzesvoudiging dus. Helaas voor haar had ze er geen rekening mee gehouden dat ik die factuur dus ook kon zien, gespecificeerd. Blijkt dus dat ze vanaf vorige week dinsdag (de dag dat ze beloofde om uit respect voor mij en voor haar eigen rust het contact te verbreken met hem om alles op een rijtje te zetten) nog elke dag contact met hem heeft gehad, en niet zo'n klein beetje ook. Wederom leugens dus, en ik kookte van woede. Ik heb haar meteen opgebeld.
"ja wat is er?" vroeg ze nog redelijk vrolijk. "Nou dat zal ik je vertellen" zei ik:
Je hebt tot komende maandag de tijd om je laatste kleine spullen op te halen (shawls, schoenen, sokken, whatever) en ik wil dat als ik maandag om half 6 thuis kom uit m'n werk, dat de sleutel op de mat ligt. Ik wil je vanaf dat moment niet meer in huis zien. Sterker nog, ik wil je HELEMAAL niet meer zien tot het moment dat we het huis verkopen of ik je uitkoop! Verder heb je nog dit weekend de tijd om die 425 Euro over te maken op de rekening, want ik ga die niet betalen. Ik zal nog uitrekenen wat ik verder van je krijg voor de afgelopen 3 maanden. Ik heb haar toen nog maar eens duidelijk gemaakt wat ik van haar vond, en zelfs in dat gesprek begon ze weer te liegen: "ja maar die nachtelijke belletjes waren van hem, als ie klaar was met werken" Bullshit natuurlijk, op die factuur staan alleen uitgaande telefoontjes natuurlijk, stond ze weer met d'r mond vol tanden. En ze benadrukte nog eens geen relatie met hem te hebben, maar vind 350 Euro aan SMSjes en belletjes wel degelijk iets meer dan "gewoon vrienden" en dat heb ik haar verteld ook. Ze durfde ook nog te zeggen dat ze wel geprobeerd had om het contact te verbreken, maar dat kan natuurlijk niet als je na 1 uur alweer contact met elkaar hebt. Ik heb haar gezegd dat ze dat net zo hard geprobeerd heeft als onze relatie te redden. Niet dus.
Ik herhaalde nog eens: Maandagmiddag sleutel op de mat, en de kans is groot dat ik de sloten verander. "Ja maar zo gaat dat niet, het is ook mijn huis!". Ja theoretisch wel natuurlijk, maar ze heeft al 3 maanden niet betaald, en ze heeft nu haar eigen stekje en dat heb ik haar duidelijk verteld ook. Halverwege het gesprek wou ze afkappen omdat ze met een vriendin in de stad uit eten ging (ik hoorde ook een hoop mensen op de achtergrond) maar ik heb dat tegengehouden, ik wilde m'n zegje natuurlijk doen. Na 10 minuten zei ze dat ze hier geen zin in had. Ik heb toen maar verteld dat ik hier ook nooit zin in heb gehad, maar dat het me wel door de strot gedouwd werd. Ze zei het er van het weekend weer over te willen hebben, en ik heb geeist dat zij dan maar het initiatief moest nemen, en zoniet: half 6 maandag sleutel op de mat.
Dat luchtte wel even op, ik had m'n zegje gedaan en voor haar iig de weg terug definitief afgesloten. Ik heb haar ook gezegd dat je een relatie van 8 jaar niet op deze manier beeindigd, met liegen en bedriegen. Ze gaf me op sommige punten wel gelijk maar ik zei daar meteen maar op: "daar heb ik toch geen flikker aan, je geeft me wel gelijk maar doet er geen reet mee". Eindelijk was het besef er bij mij volledig dat ik niet verder kan met zo'n leugenachtig type, ik wens haar volgende vriend veel succes met haar.
Ik ben heel benieuwd of ze idd contact op neemt, maar er valt nu wel een soort last van m'n schouders. Ik hoop dat ik nu eindelijk door kan
Heel heftig allemaal, en je zal je niet overal even netjes hebben uitgedrukt (niet dat dat nog moet na hoe je behandeld bent...), maar heel goed dat het er uit!
Erg sterk van je dat je nu een grens hebt gesteld, en veel succes deze te bewaken!
Erg sterk van je dat je nu een grens hebt gesteld, en veel succes deze te bewaken!
"Dit? Dit zijn mijn oorlogswonden, heb jarenlang oorlog gevoerd met mezelf, maar ik heb gewonnen!"
Goed van je Jeice!
Tja, misschien een cliché antwoord, maar dit had je wel kunnen verwachten he?quote:
Ik kwam vandaag thuis uit m'n werk, keek even op internet bankieren, onze gezamenlijke rekening. Zie ik daar toch een afschrift staan van 425 Euro van haar telefoonrekening. VIERHONDERDVIJFENTWINTIG EURO. Wtf, terwijl ze normaal op 70 zat, een verzesvoudiging dus. Helaas voor haar had ze er geen rekening mee gehouden dat ik die factuur dus ook kon zien, gespecificeerd. Blijkt dus dat ze vanaf vorige week dinsdag (de dag dat ze beloofde om uit respect voor mij en voor haar eigen rust het contact te verbreken met hem om alles op een rijtje te zetten) nog elke dag contact met hem heeft gehad, en niet zo'n klein beetje ook. Wederom leugens dus, en ik kookte van woede. Ik heb haar meteen opgebeld.
Als mensen roepen dat ze even 'rust willen om alles op een rijtje te zetten' in een relatie (of wat daar nog van over is) dan moeten er al alarmbellen gaan rinkelen, vooral wanneer er al een ander in het spel is.
Toch jammer dat ze nog steeds niet eerlijk kan zijn en maar blijft liegen. Kennelijk is het al een soort van gewoonte geworden van haar om je voor te liegen. Weet je meteen hoeveel respect ze heeft voor jou en jullie relatie.
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
